Mam problem z moim partnerem...Często mnie wyzywa i dokucza!Co robić - Netkobiety.pl

Bądźmy szczerzy, nie mówisz nam wszystkiego. Kłótnia, to jesdnak fakaś forma dialogu, on musiał mieć jakieś argumenty. To że w nocy cos mu się poukładało i zaczął mieć pretensje, to też się z kosmosu na pewno nie wzieło.

Swoją drogą, to dureń z tego gościa. Zamiast docenić i korzystać z doświadczenia, bycia z dziewczyną,  która zapewne wie, czego chce w łóżku... ehhh. Poczekaj, aż trafi na kobietę bez doświadczenia, jeszcze za Tobą zatęskni.

właśnie mam wrażenie ,że to mi bardziej zależy na sexie i ,że bardziej tego potrzebuje...kurcze najgorsze ,że ja żyć beż drania nie potrafie!

Najgorsze jest to że my kobiety zawsze próbujemy usprawiedliwić zachowanie naszego partnera,,nawet to najbardziej żenujące...
uważam że dobrze zrobiłas wyprowadzając się, teraz drugim krokirm powinna być spokojna rozmowa najlepiej gdzieś w fajnej spokojnej knajpce.
musisz mu powiedzieć iż nie odpowiada ci takie traktowanie...

Nie możesz zgadzac się na taki brak szacunku..

Czasami własnie ratując Miłość trzeba odejść..aby ktoś zrozumiał kim dla niego jesteś...

A fajni faceci ? są...ja np. mam takiego męża...
co prawda nie wiem co bedzie jutro...ale teraz jest cudownie... 16 lat po ślubie...

gaziu ja nie mówię o całkowitym odejściu...
ale skoro facet nie szanowałby mnie i tak traktował jak autorkę wątku...tak -odeszłabym...

ja się wyprowadziłam / z innej przyczyny/ i teraz jest wspaniale...

ogólnie nie doradzam tak zwanych przerw zwłaszcza w małżenstwie...ale są sytuacje na które kobieta ani żaden człowiek zgadzac się nie powinien- a mianowicie- poniżanie i brak szacunku....- bo to chyba o Miłości nie świadczy?

właśnie się wyprowadziłam!tylko teraz pytanie czy wracać i dawać szanse czy nie????

a może najlepiej z nim do psychologoa iść???

Dzięki za rade!czyli zobaczymy jak się sprawy potoczą...oby pomyślnie dla wszystkich!Macie rację niech cię teraz stara jak mu zależy to się ułoży jak nie to trudno: życie toczy się dalej i głowa do góry Bardzo wszystkim dziękuję za wsparcie i rady...A swoją drogą to w każdym związku są jakieś kryzysy...U Nas tak się też może dzieje dlatego ,że był długo w zagranicy i powrót topolskiej rzeczywistości jest ciężki i może trochę się martwi ,co ja tu robiłam sama w wielkim mie ście a wokół pełno pokus!Ale ja grzecznie czekałam na niego ale może on ma z tym problem?A pożyjemy zobaczymy jak to się wszystko ułoży?

Doris bardzo kocham i myślę ,że masz wieksze doświadczenie w końcu 16 lat jesteś w zwiąsku a ja tylko pare latek...i masz całkowitą z tym chamstwem!a co myślisz o kryzysach w związkach każdy to musi przejści tylko jedni nie dają rady i się rozstają! Ja wierzę ,że wkońcu się wszystko ułoży oby zmieniło się na lepsze!

w każdym związku są kryzysy..na jedne jesteśmy przygotowani..bo coś się psuje...coś jest nie tak...
inne przychodzą nagle..niespodziewanie...

Ale jeżeli jesteście tymi dwoma połówkami jabłka..waszej miłości nic nie zmieni...
Tak jestem 16 lat po ślubie...i było bardzo zle...czasami tragicznie...przeszłam depresje...
Ale wiem jedno - teraz wiem ze warto było...

Abstrachując od sedna sprawy, a czy kobietom nie zdarza się też tak, że są miłe grzeczne, dobre, opanowane i niby wszystko jest ok, a potem wybuchają. Bo ja osobiście obserwuje takie rzeczy przynajmniej raz w miesiącu. Nie na darmo też ktoś, kiedyś pieknie napisał Kobieto puchu marny ty wietrzna istoto ... , co z wicznością nie ma nic wspólnego. Dlaczego się mówi , że kobiety nie da się rozpracować. Ano, przez jej zmienność, nieprzewidywalność. Sledzę sporo wątków i wciąz czytam, że to co obserwują kobiety patrząc na mężczyzn, to sielanka, którą chciałyby mieć wiecznie. Ale nie jedna z tych kobiet, nie raz wypisuje, że potrafi być kapryśna, zołzowata (to skrót, którego pewnie żadna nie uzyła), czasem nieznośna, czasem nawet gdy slyszy komplementy i chce ich więcej, to potrafi dokopać itd. Kobiety w równym stopniu potrafią i czynią uzytek z języka dogryzając.

Powyżej opisane zachowania partnerów życiowych obserwuje się na codzień, ale wynika to głównie z braku zrozumienia, a on się bierzez z braku rozmowy, rozmowy ze zrozumieniem. Szermierka słowna, to etap, który daje do zrozumienia, że przespało się moment w którym należało porozmawiać, szukając na łagodnym poziomie rozwiązań, a nadszedł czas na rozwiązania stanowcze. Kiedy należy nie dyskutować stanowiska, a je przedstawić i dopiero je dyskutować. To juz nie etap na którym należy podjąć dyskusje o charakterze sprawy, ale etap gdzie muszą zapaść rozstrzygnięcia, czasowe lub stałe. Ale trzeba rozmawiać. Bez tego ani rusz. A każde inne działanie, prowadzi do oddalania się.

Wracając do sedna. Dobrze, że się wyprowadziłaś. Jak sama wiesz nie przekreśla to szans, co powinno się zaznaczyć, nie zostawiając całkowitej niepewności. Daje to poczucie dystansu, który umożliwia spojrzecnie na całość z perspektwy, która w tej chwili jest najwyraźniej potrzebna. Jednocześnie, daje się zapewne usłyszeć dzwon bijący na alarm, ale nie można dać się mu zagłuszyć. Decydując się na taki krok masz komfort zrobienia w miare obiektywnego bilans plusów i minusów. Zarówno w sferze uczuciowe, racjonalego myślenia, materialnej i jaką tam sobie jeszcze wymyślisz. Jednak na pewno nie czekaj w nieskończoność, jeśli związek ma trwać. Bo każda rozłąka, zarówno podjęta w takiej sytuacji, czy też, w sytuacjach, gdy w związku jest bardzo dobrze, negatywnie wpływa na jego stabilność i drzemiąc w przyszłości potencjał.

antosia...ja tez mam partnera z którym sie przekomarzam i to co czytam to niektróre sytuacje u nas sa podobne, z tym ze ja juz sie nauczyłam ze jak cos mówi to gdzieś w  80% to zart 
z tym ze u nas tak bylo od poczatku i nie stalo sie to z dnia na dzień.

mi sie wydaje że jesli on mówi to na powaznie to gdzieś jest głębszy problem o którym ci nie mówi, moze ma jakis żal, moze twierdzi że sie w czyms poswiecił a ty tego nie doceniasz a teraz szuka tylko pretekstu żeby sie na tobie wyżyć.

no nie wiem...dobrze by było jakby zechciał z Toba porozmawiać

ps.czasami mężczyźni tak mają ze  dobieraja sie do problemu ze sie tak wyraze od dupy strony, zamiast zapytac wprost albo "wyrzygać" co im leży na serduchu to beda poruszać wszystkie tematy żeby tylko nie poruszyć istoty sprawy.

hehehe to ja nie wsponmne jakie my czasami sobie rzeczy wypominamy, albo robimy sobie na złość, no tak juz jest ze jak meżczyzna sie zakocha to drażni go to ze byłaś czyjaś wcześniej, nie usprawiedliwia go oczywiscie to że cie wyzywa, ale zamiast prosto powiedzieć "Kochanie po prostu chciałbym żebyś była moja jedyną" to on się w utarczki słowne bawi...ahhh ci mezczyźni z nimi źle ale bez nich jeszcze gorzej 

Wczoraj z nim rozmawiałam...
Słuchajcie co mi powiedział:
Nie potrafię żyć z kobietą,która ma taką przeszłość.
Na to ja się grzecznie pytam jaką?
A on że się puszczałam z kimś wcześniej.
A jaką ja mam przeszłość... a on niby święty z obrazka wycięty???
Chyba to normalne ,że ludzie w tym wieku są już po jakiś związkach i z przeszłością!
Jak chce kobiety bez przeszłość to niech idzie szukać do podstawówki bo co teraz młodzież wyczynia to jest dopiero szok!
Myślę,że to już nie ma sensu i trzeba się rozstać tak będzie lepiej dla niego i dla mnie.

hehe antosia jak ja to czytam to jakbym swojego słyszała ale ja juz na to nauczyłm sie patrzec z dystansem...i juz wiem jak z nim postepować...
ja np.nie unikam kłótni, jeśli przegnie to wtedy nie ma zmiłuj...
sa sytuacje gdzie grzeczność nie pomaga i kłótnie w niektórych sytuacjach sa naprawdę oczyszczające i wyrzucają tłumiony problem na wierzch...

ps.ja tez miałam identyczny problem ale ja w takich sytuacjach postępowałam wg.zasady "oko za oko ząb za ząb"...w moim przypadku pomagało...no cóż czasami trzeba postapić z kims tak samo jak ta osoba postępuje z nami.

No w właśnie, a jaką to Ty masz przeszłość?
Nienormalnym by było gdyby w takim wieku nie mieć za sobą przeszłości i związków, nie mówiąć o seksie
Ale młodzieży szkolnej, bym w to nie mieszał. Moje córki już w przedszkolu mają swoje miłości. Zatem, jest to jakaś przeszłość. Gdzie zatem szukać?
Może powinien sobie wyhodować, takie z probówki iiiiiiiii
Dlaczego napisałaś, że rozstanie będzie najlepszym rozwiązaniem dla niego i dla Ciebie. Może tak pomyślisz o sobie najpierw?
Wiem, że się czepiam. Ale w obecnej sytuacji powinnaś się zastanowić myśląc wyłącznie o sobie.

No brawo, właśnie tak trzeba patrzeć na te sprawy. Tak jak napisałem, jeśli mu sie uda, będzie żałował, że ... że nie docenił Twojego doświadczenia.
Ale jednak mam cos na jego obronę, coś co juz dawno temu sie utarło, tylko nie zawsze ma się świadomość takich rzeczach:

-Zawsze tak było, że kobiety zazdrosne są głównie o potencjalne kochanki, swoich mężów,
-za to mężczyźni są zazdrośni o byłych kochanków swoich kobiet.

jeśli chodzi o pierwsze to np:
Żony wtedy są najlepszymi słuchaczami, gdy ich mąż mówi do innej kobiety.

drugie wywodzi się np. tego :
U mężczyzny wdzięczność za minione rozkosze jest wieczna.
Dla was, kobiet, mężczyzna, któregoście kochały, jest niczym.

Johann Wolfgang Goethe
Oskarżasz kobietę, że przechodzi od jednego do drugiego; nie krytykuj jej, ona szuka tylko stałego mężczyzny.

Pewnie,że bedzie żalował bo gdzie znajdzie tak tolerancyjną,wyrozumiałą,i cierpliwą istote???Odpowiedź jest prosta nigdzie bo zawsze będzie coś mu nie pasowało to jego jedyna wada!Zawsze znajdzie powód...Nawet jak go nie ma to coś wymyśli!

a powinnas tez zrobic mała aferke

Koliber już mu o tym mówiłam i zrobiłam małą afere On uważa ,że facetą to wypada i ,że mogą...A kobiety nie powinny!
To wychodzi na to,że powinny czekać do ślubu i mieć tylko jednego faceta!A jak już przespałaś się z jednym to powinnyśmy więcej nie wchodzić w żadne związki.To jakieś głupie myślenie...
Ja nie dopuszczam do siebie myśłi i nie wyobrażam sobie z kim On wcześniej sypiał,albo gdzie i w jakich pozycjach,bo po co siebie niepotrzebnie nakręcać! A on ciągle się dopytuję jak mi było z innym,jak to robiliśmy ja oczywiście nie odpowiadam bo to jest tylko moja sprawa,a on sie nakręca,i wyobraża sobie jakieś chore rzeczy...
ON chyba nie dorósł do poważnego związku i nie wie ,że pewnych tematów nie porusza się!
Właśnie co o tym myślicie:Czy mówić o sprawach intymnych (które były z innym)czy nie?
Ja jestem na nie!

Antosia- to co opisujesz to moje przeżycia z byłym mężem.Jeszcze trochę a zacznie wymagać abyś mu opisywała jak było i z kim.Bedzie poniżał aż upodli tak, że sama w to uwierzysz i w swoich oczach będziesz nikim.Jeśli dasz rade to odejdz od niego, bo bedzie gorzej.Najpierw wyzwiska potem rękoczyny.Nie daj sobą pomiatać.Po czymś takim bardzo ciężko odzyskać poczucie własnej wartości,to zostaje na zawsze w naszej pamieci i bardzo rani.Tacy mężczyzni nigdy się nie zmieniają im wolno wszystko,nam nic.

Dziewczyny, pisałem te aforyzmy właśnie dlatego, by Wam podpowiedzieć, że dla faceta to jest ważna sprawa. A nawet ważna. Jednak nie doszukiwałbym się w tym niczego nadzwyczajnego, poza ... męską dumą, która ma taki pewien walor, jak rywalizacja. Chęć porówywania się jest silniejsza w tyej sferze. U niektórych, jak w przypadku faceta autorki watku, jest mocno nasilona. Ale podkreślam, nie doszukiwałbym się drugiego dna, albo twierdził, że wynika to z jego charakteru, a raczej z natury (no chyba że z jednego i drugiego). Ale spróbujcie spojrzeć na to z innej strony, może on jest tak zakochany, tak mu zależy, tak mocno jest zazdrosny że sam sobie z ty nie daje rady. To wcale nie znaczy, że zrozumenie tego ułatwi zycie komukolwiek. Ale uwierz mi porównywanie i wypytywanie się o takie rzczy jest bardzo normalne. Faceci, nawet małzonkowie z wiloletnim stażem, wypytują się o rzeczy swoje żony związku. Pytają o szczegóły. Nie jest to nienormalne. Porówywanie się - to jedyna przyczyna i zazdrość. Choć na pozór trudno się porówywać z rzeczami z przeszłości i z nimi konkurować, bo wiedza na ten temat przekazana przez partenrki może być albo niepełna, albo przebarwiona. Można spórbować pójść na całość, opowiedzieć wszystkie szczegóły, a nawet więcej, by rozwiać najdalej idzące szczegóły. Problem jednak możę się pogłębić. Bo w omawianym przypadku, facet tym się bardzo denerwuje i chybw nie jest to najlepsza droga. Ale zrozum go przynajmniej, te powody dlaczego tak robi.
Zauważyłaś sama, jak i my, że jedgo tłumaczenie jest nielogiczne. On mógł, a Ty nie. Dziewczyna jak raz poszła, to powinna się trzymać faceta, a facet może sobnbie skakać. Tak z ciekwaości jego reakcji , zapytaj się go, że gdyby kobiety  stosowałyby się do jego teorii i wiązał sie w stałe związki z mężczynzami, z którzy sa ich pierwszymi partnerami, do niby gdzie Ci faceci skacząc z kwiatka na kwiatch , chodzili by zmoczyć i zdobywali doświadzczenia? Które on sobie przypisuje, że mu wolno? No gdzie? Do stodoły, meee, ablo muuu... tam by mógł znaleźć jedyny towar do ruczenia.
Zakręć mu dostęp, poiedz, że nie masz popędu i ... zobaczysz , zacznie gadać inaczej... a jak co to do obory żartowałem oczywiście.
amazonka740 myślę że się mylisz, mówienie o szczegółach, uspokaja wbrew pozorom, szczególnie, gdy znajdziesz się na pewnym poziomie. Wytłumaczę Ci dlaczego. Łatwo to zrozumiesz o ile masz tendencje do dzielenia włosa na czworo. Jeśli znasz fragment jakiejś dowolnej historii, która Cie mocno intryguje (w tym wypadku przeszłość seksualna, włącznie ze stroną techniczną, ale nie sugeruj się tym, pomyśl o czymkolwiek). Jeśli sprawa ta nie daje Ci spokoju, chodzi za Tobą, bezwienie o tym sobie przypominasz, to .... co się dzieje... z kawałków układanki zaczynasz układać różne scenariusze, może to było tak, albo inaczej. Jeden scenariusz jest taki, który Ci by pasował, drugi mniej pasujący, ale zaróno pierwszy rodzi dalsze możliwości rozowju, jak i drugi, każdy rozwija się i zyje sowim zyciem, kłębią się i przeplatają, moga pójść w różne kierunki. Zaczynają narastać wyobrażenia, zaczyna Cie to męczyć. powoli dociekasz prawdy, albo Ci się tylko tak wydaje. Powoduje to narastanie ciekawość, bezradność połączona z męczarnią, gdy pozostaje ta kwestia niewyjaśniona. Bezradność, bo z myślami sobie nie możesz poradzić, męczarnia - bo w ciągle o tym się mysli i powstają coraz czarnijesze opcje - masakrująće i zajmująće Twój umysł. Potem dostajesz kolejny kawałek układanki, który co prawda wyjaśni część z Twoich wątpliwośći, ale rodzi inne jeśli nie zostało wyjaśnione wszystko, jeśli dotychczasowe rzeczy nie pozwoliły CI poukładać sobie wszystkiego w głowie, i tak w koło macieju, i męczy Cie to i męczy. Dochodzisz do takiego stanu, gdy nie możesz sobie ze sobą dać już dary, z myslami krążącymi wokół tej histoii. Trawi Cie to od środka. Nadchodzi moment, gdy chcesz poznać prawdę, musisz, bo nie dajesz sobie z niczym radę, albo wszystko kojarzy Ci się tylko z tą rzeczą, a nawet gdy chcesz myśeć o czymđ inny, nie moesy , prbujesy ale nie możesz bo to wraca. Udajesz że myślisz o czymś innym, albo o tym nie mówisz, albo ukrzwasy pryed sob, e to niewane, e bey tej wiedyz mona dalej normalnie funkcjomnowa, ale jednak ono tam si gdyieđ wci tli, powoduje nerwz, napicia i strasz, nie radyisy sobie sama ze sobą. Każde Twoje zamyślenie, powoduje, że uciekasz w domysły. Masz dość. I co wtedy? Wtedy przestaje mieć znaczenie jaka jest prawda, w sensie, czy będzie trudniejsza do zniesienia, niż Twoje domysły, czy też nie. Liczysz, że źle nie będzie, ale też, zaczynasz przyjmować, że jeśli nawet będzie gorzej to i tak będzie lepiej niz niewiedz, która nie pozwla Ci myśleć o innym pytasz o to i pytasz, nie dostając odpowiedzi - wariujesz - dostając, możesz sobie poukładać i skupic na czymś innym, może wazniejszym. Jedynym wyjściem jest poznać prawdę, by znzać spokoju, albo uciec. Po to by spokojnie zasnąć.
W tym miejscu mogą sie budzić inne mechanizmy, choćby wyzywanie - próba wywarcia presji, szantaż, próba podejścia, nielogiczne argumentowanie, byle by sobie z tym poradzić. Nawet chęć zerwania z tą ze źródłem - ale trudno zerwać z kimś, kogo darzy się uczuciem - najelpiej - zrzucić winę na drugą stronę, doprowadzić do sytuacji, by to druga strona stała się odpowiedzialna za rozpad relacji - poprzez stawanie się samemu nie do zniesienia, by to ta druga strona, zrezygnowała, by nie powiedzieć przed samym sobą, że to moja wina.
Ale oczywiścei to tylko teoria, chociaż... ale to już inna bajka.

On może i jest zdolny do walki jak lew, ale równie możliwe, albo nawet pewniejsze jest to, że musiałby sobie poradzić z innymi rzeczami. Pytanie, czy nie łatwiej będzie mu odjeść, niż bic się z innymi myślami. Moją ocenę i tak juz znasz, że to gałgan, co nie potrafi docenić co ma. Ja bym docenił

Tęsknota świadczy, że umiesz kochać, smute, że jesteś człowiekiem, za to poczukaj radośći, w myśleniu o czyms innym.
Co będzie to będzie. Takie rzeczy trzeba strawić. Na bezsilnośc i tak nic nie poradzisz, zatem nie przejmuj sie nią. Dasz dary. Teraz, jak i wcześniej, wiesz czego chcesz. Za to masz teraz sposobność dowiedzieć się, czego on chce, jeśli Ciebie - to się o tym dowiesz, jeśli nie... no cóż , chyba nie chciałabyś być z kimś do końca życia, dla którego nie jesteś ważna, a jedyne o czym możesz się z nim pokłócić to sprawy łóżkowe. To powinno mu otworzyć horyzonty.