Czy to romans czy poczatek nowego zwiazku? - Netkobiety.pl

Ako, skoro twierdzisz, że małżeństwa nie da się uratować to dlaczego go nie zakończysz bez względu na decyzje Twojego kochanka?
A jeśli on się nie określi to co? Będziesz siedziała nieszczęśliwa w swoim małżeństwie przez kolejne lata aż pojawi się następny rycerz, który będzie chciał Cię z niego zabrać? Czy może pociągniecie swój romans okłamując partnerów i siebie fałszywymi wyznaniami jak to nie możecie bez siebie żyć?

Nie da się uratować małżeństwa - to je zakończ. Wtedy sobie próbuj z tym czy innym układać życie od nowa. Będziesz miała też szybciej jasność sytuacji z Twoim lubym. Bo teraz to sobie możecie wzajemnie na siebie przerzucać odpowiedzialność za brak konkretnych kroków - on nie zostawi dziewczyny, bo nie wie czy Ty się rozwiedziesz, Ty nie zostawisz męża, bo nie wiesz czy on ją zostawi. Błędne koło.

Właśnie to mnie zastanawia w tym poście,kochacie się,deklarujecie sobie miłość i...nikt nic nie robi...Dlaczego? To nie traktujecie siebie poważnie nawzajem,bo zostawiacie sobie furtkę,w razie czego?...bo nie uda się ,to lepiej zostawić tak,jak jest...A czy jest uczciwy ten układ?Układ niejasny dla mnie,pozostawiający zbyt dużo pytań.Jeśli ludzie kochają się,umawiają się na ślub,związek,po prostu decydują się być razem i już. U Was to tak jak gdyby-chcecie,ale nie do końca...Coś mi tu nie gra.

Hmmm. Trafna uwaga. Uwazam ze to ON dal mi tak naprawde szczescie w zyciu. Przy nim czuje sie silna, szczesliwa, bezpieczna. To przy nim czuje ze zyje. To ON jest motorem ktory sprawia ze ja czuje sie kobieta, piekna i chce mi brnac przez zycie i sprostywac wszelkim wyzwaniom. Czuje sie wolna ale jednoczesnie czuje ze mnie ktos wspiera i jak powinie mi sie noga, to ON poda mi reke, pomoze, obmyje rane i pchnie dalej.

Celowo nie pisalam o naszym malzenstwie wczesniej bo nie chce - to dla mnie za ciezkie. Jestem w malzenstwie 15 lat. Ale byla tam i przemoc po drodze i brak seksu przez 4 lata. Rozmowy kiedys  zmezem to tak naprawde moj monolog, gdy pytalam o zdanie on go nigdy nie mial. Zna sytuacje lecz mysli ze gdy powtorzy swoje bledy i nastepnie kupi kwiaty nastepnego dnia, to nie bedzie problemu...
Nie wiem tak naprawde dlaczego tak tkwie w malzenstwie. Czy to problem z moja psychika? Moze tak, w koncu maz nie raz nazwal mnie wariatka.

No wlasnie... dlaczego?

Twoje małżeństwo od dawna jest martwe, podjęłaś decyzję, by nie dokonywać reaktywacji. Nie chcesz jeszczemęża okłamywać, ale robisz to, ukrywając prawdę nie o swym kochanku, ale o tym, że na nic z Twej strony nie może liczyć. Wobec tego żyje w błogim przekonaniu, że coś zaiskrzy z Twej strony. "Motylki w brzuchu" są często spotykane na poczatku każdego związku, nic więc dziwnego, że i u Ciebie się pojawiły.

Pytasz się, czemu Twój kochanek nie robi nie, by rozstać się ze swą partnerką. Nie odpowiesz na to pytanie, ale możesz odpowiedzieć na inne, dotyczące Ciebie. Czemu Ty nie robisz nic, by rozstanie z jeszczemężem stało się faktem?

Masz duży dar samousprawiedliwienia siebie i nazywania stosowania eufemizmów dla niewygodnych dla siebie faktów.
- Twoje małżeństwo ? chciałaś się rozwieść ale w końcu zgodziłaś się dać mu szansę a mąż staje na głowie żeby go ratować, nie wie że to jest tylko Twój blef, danie sobie czasu, przeczekanie w wygodnych warunkach które on ma Ci stworzyć po to żebyś sobie znalazła nowy, lepszy ?model?.

- Twoja zdrada ? pomimo tego, że zrezygnowałaś z rozwodu, obiecałaś mężowi pracę nad poprawą małżeństwa dałaś sobie przyzwolenie na rozwijanie zdrady emocjonalnej uwieńczonej zdradą fizyczną, co dokończyło dzieła Twojego odpłynięcia od małżeństwa. Teraz... tłumaczysz że to silniejsze, że nie planowałaś

- Twój kochanek ? rozwiedziony ( powód rozwodu ?? jego zdrada ?), obecnie w związku. Zdradza z Tobą swoją partnerkę. Powód jego zdrady ? ? ponownie nieszczęśliwy w następnym związku czy też ponownie się dał ponieść ?zakochaniu? ?

- Twoja postawa ? nie chcę być z mężem, ale boję się odejść dopóki na pewno będę miała do kogo.
Sorry, ale takiego nawarstwienia zakłamań, egoizmu, krótkowzroczności nie da się rozwikłać jednym cięciem.

- związek kochanka .... to Ciebie obchodzi najmniej, byleby tylko pogonił tą "konkubinę". To co ona czuje zupełnie Ciebie nie obchodzi.

Najpierw potrzebna jest terapia własna. Określenie priorytetów w życiu, nabrania odpowiedzialność za siebie, swoje słowa, swoje czyny a przede wszystkim za osoby które Tobie zaufały, zawierzyły Twoim słowom oraz oczekują Twojej opieki ( dzieci), umiejętności pracy nad sobą, nabranie minimum empatii.

Żadne rady nie pomogą, dopóki sama nie uporasz się ze sobą. Dopiero potem można sobie układać życie z innymi. Nie licz na to, że odejście do nowego partnera rozwiążę Twoje problemy. One pozostaną z Tobą w nowym związku.

Jeśli małżeństwo jest złe -- należy się rozejść. Ale nie rozeszłaś się z mężem...

Gdyby nie kochanek, to byś trwała w tym małżeńśtwie dalej. Nie wiesz jak wyjdzie Ci związek z kochankeim.

Zerwanie małżeństwa, BO (z tego powodu, że...) masz kochanka jest wielkim błędem. Możesz skońćzyć tak, że nie będziesz miała ani małżeńśtwa ani nowego związku.

Co robić? Zachowuj się tak, jakby kochanek nie istniał. Podejmuj takie same działania jakbyś go nigdy nie spotkała.

Romanse padają właśnie wtedy, kiedy ktoś musi podjąć decyzję.

Tak mówi osoba o wysokim mniemaniu o sobie. Dodatkowo ? generalizowanie ( zawsze, wszystko, nigdy)
Nie mylić z poczuciem wartości !
Wysokie mniemanie o sobie, zabija możliwość spojrzenia na siebie z boku, obiektywnie. To klapki na oczy wprowadzające utarty schemat nieskazitelnego myślenia o sobie, którego nic nie jest w stanie zmącić.
Nawet w niepowodzeniach, siebie traktuje się jako biedną ofiarę niegodziwości innych.
?matka teresa? ???
Taka co to miłosiernie oszukuje męża, dzieci i konkubinę kochanka ...Nie raczej nie. Nie ten zakres ?dobroczynności?.

BTW. Masz jakieś wyrzuty sumienia ? kiedykolwiek ? z powodu czegokolwiek ?
czy zawsze jesteś idealna, nieskazitelna ?

chyba troche za duzo krytyki na tym poscie co do mojej osoby a nie oceny sytuacji, ale skoro juz to bym chciala skomentowac:
osobiscie nie jestem psychologiem i trudno mi rozroznic mniemamnie o sobie a poczucie wartosci. wiem jedno. po zalamaniu jakie mialam jakis czas temu dostalam fachowa pomoc. Pracowalam z psychologiem nad odzyskaniem pewnosci siebie, budowie wlasnej wartosci i nad... "redukcja wyrzutow sumienia" gdyz mialam tendencje do obwiniania sie za wszytko. Tak mam wyrzuty sumienia, ale wiem, ze jezeli nie moge czegos zmienic, to musze tylko wyciagnac z tego lekcje i isc dalej nie patrzac sie za siebie. Co do "nieskazitelnej, idealnej i - perfekcjonistki", bo tak wlasnie zostal okreslony moj typ w tescie, to tez nad tym pracuje. Teraz juz wiem, ze nie wszytko musi byc idealne a ja nie zawsze musze byc perfekcjonistka. Nie sadze jednak aby moje cechy charakteru mialy wplyw tutaj na ocene sytuacji.

Ako...
To schemat kurcze jest!
Zawsze widzimy w kochanku/-nce miłość swojego życia, czujemy jak gdybyśmy złapali boga za nogi.
Każdy/-a z nich rozumie nas bardziej, mocniej, najpiękniej mówi, śpiewa, recytuje.
Zawsze też jest (założywszy że ma męża/żonę):
* niezrozumiany przez partnera
* nie uprawia sexu
* partner to diabeł wcielona, hetera, zołza,głupi palant.
Widzisz tu coś znajomego?

Twój podstarzały kochanek rozstał sie z żoną dla konkubiny?
Teraz przyprawia rogi konkubinie z Tobą?
No powiem Ci, że ogiera sobie przygarnęłaś jak ta lala
Szczęśliwa jesteś?
Uważasz że facet prawie 60-cio letni nagle odnalazł miłość swojego życia?
Ako, naiwne bywają nastolatki i to nie dlatego, że są głupie...one bywają naiwne, bo brak im mądrości życiowej, doświadczenia.
W wieku lat 40 po prostu NIE PRZYSTOI!

Jeszcze jedno.
Masz ochotę rozkładać przed nim nogi, ok...
Ale rozkładaj, kiedy Twój związek z mężem przejdzie do historii.

Zgadzam sie, ze nie mozna uzalezniac swojego zycia od  drugiego czlowieka, jesli jestes nieszczesliwa w malzenstwie powinnas je zakonczyc, niezaleznie jak potoczy sie ta znajmosc, jesli masz racje, ze to cos wiecej, to tylko kwestia czasu zebyscie sie zeszli na stale

Niewatpliwie po trosze masz racje. Jest to swego rodzaju srodek znieczulajacy niezaleznie od tego czy to tylko romans "przelotny" czy "na powaznie" i nawet jesli pozniej przerodzi sie w prawdziwy zwiazek.

W moim przypadku - ja, przekonana ze moje malzenstwo trzeba zakonczyc, jednak tego nie zrobilam. Nie powiedzialam tez "tak, sprobujmy ponownie" do meza. Po prostu tkwiaca w wielkiej "prozni" razem z nim. I tu pojawia sie ON - tak, srodek znieczulajacy. Moje zycie nie jest juz do dupy i wszytko nabiera barw. I nagle rozwiazanie malzenstwa juz nie jest tak proste - przkreslic tyle lat razem? Niezaleznie czy bylam podczas nich szczesliwa czy nie... Teraz jest lepiej, mam chec do zycia, a ze nie jest to zasluga meza, to juz inna historia.....
I tak - boje sie zmienic rzeczywistosc, boje sie podjac decyzje. Choc tego bardzo chce. Wiec czekam, tylko sama nie wiem na co.

Co do mojego partnera, to jest rozwiedziony, gdyz zona go zdradzala i chciala rozwodu. Teraz ona jest juz zona kogos innego, utrzymuja razem kontakt. Rozmawialam z nim na ten temat i wiem ze rowniez wina lezy po obu stronach. Oddalili sie od siebie, on zapracowany, nie poswiecal jej dosc czasu. Wiem, ze bardzo ja kochal.
Konkubine poznal 4 lata temu. Jak zesmy sie poznali, juz miedzy nimi bylo cos nie tak. Niedawno (ok 3 miesiecy temu) dowiedzialam sie, ze ona nie akceptuje jego dzieci - te sa niemile widziane w jego domu. Wiem, ze tak jest bo czytalam smsy od jego dzieci i bylam swiadkiem rozmowy...

Jestem w troche podabnej sytuacji i doskonale Cie rozumiem, nie jestem tu aby Cie krytykowac bo wiem ze potrzebujesz wsparcia a nie krytyki.
W moim przypadku bylo troche inaczej, najpierw rozstalam sie z mezem bo pomimo wielu prob ratowania malzenstwa przez kilka lat niestety sie nie udalo, lepiej jest skonczyc chory zwiazek niz tak zyc niby razem a jednak obok siebie, to nie ma sensu. Jesli nie dziala pomimo wielu staran nalezy to skonczyc.
Po rozstaniu z mezem wpakowalam sie w romans z zonatym mezczyzna, nigdy nie mowil ze kocha, nic nie obiecywal ale tez mial lzy w oczach kiedy byla mowa o rozstaniu, bylo widac ze mnie naprawde kocha, nie musial tego mowic ja to po prostu widzialam. Niczego od niego nie oczekiwalam, nie dostawalam prezentow  po prostu chcialam zeby byl.....
Jednak postanowil ze nalezy to skonczyc bo nie moze sie rozstac z zona. Pamietaj jedno ze zona czy konkubina to nie jest wazne, wazne jest to ze mieszkaja ze soba i tworza zwiazek, z twojego opisu widze ze on nie chce tak naprawde zostawic dla Ciebie tej kobiety, sama nie rozumiem dlaczego mezczyzni w zwiazkach tak bardzo boja sie zmian ale tak juz jest wiec nie nakrecaj sie na niego bo przeszlam przez to i wiem co mowie, gdyby chcial z toba byc juz dawno by zrobil wszystko abyscie byli razem. Wiem jakie to bolesne kiedy zdajesz sobie sprawe ze ktos kto cie kocha nagle wycofuje sie a ty nie rozumiesz dlaczego. Wiele krytyki doznalam na tym forum ze niby wiedzialam w co sie pakuje itp.. nikt kto tego nie przezyl nigdy nie zrozumie. Radze Ci zakonczyc swoj zwiazek jesli jestes pewna ze naprawde nie ma nadzieji, jednak jesli jest jakas nadzieja to postaraj sie ratowac malzenstwo. Na wspolna przyszlosc z kochankiem masz raczej male szanse. Tez sie ludzilam bo przeciez bylismy razem szczesliwi, bylo tak cudownie, wiedzial jak bardzo go kocham i mnie tez sie wydawalo ze On mnie kocha, bylam tego pewna, jak bardzo sie naiwna jednak pomylilam.
Na twoim miejscu postaralabym sie jeszcze raz probowac ratowac malzenstwo, jesli jednak to nie pomoze po prostu to zakoncz nie mecz sie w nieudanym zwazku, ale zanim to zrobisz pomysl czy rozpad zwiazku to tylko wina meza moze to Ty go nie rozumiesz i on tez cierpi ze to sie rozwala. Po rozstaniu z mezem (alkoholikiem) wiele o tym myslalam i wydaje mi sie ze mialam dosyc i chcialam jakiejs zmiany na lepsze, wiec teraz mam co chcialam samotna po czterdziestce i wpakowana w jakis romans z zonatym, ktory wybral zone mimo ze raczej jej nie kocha. Przemysl to wszystko i nie popelniaj moich bledow bo bedziesz tego zalowac tak jak Ja zaluje tego co zrobilam. Jednakze nie zaluje ani jednej chwili spedzonej z kochankiem, dal mi skrzydla, wiare w milosc w prawdzie na krotko ale moge powiedziec ze przez chwile bylam szczesliwa.
Postaraj sie rozwiazac problemy malzenskie, jesli postanowisz zostawic meza to tak zrob ale jedno wiem kochanek raczej z toba nie zostanie.
Zycze Ci z calego serca abys byla szczesliwa, faceci sa jacys dziwni niby kochaja ale sie gdzies w glebi serca boja zmian. Juz chyba nigdy nie zrozumiem zadnego faceta, podobno nie placza a jednak potrafia i to na zawolanie tylko ze jakos tak nieszczerze i falszywie !!

Pozdrawiam xx

Zycze Ci powodzenia ako x