Przepraszam za głupi problem.
Wszyscy mamy po 21 lat w tym roku.
Moja koleżanka (nazwę ją X) i para.
Moja koleżanka X przed wyjazdem za granicę miała kompleksy, że nikt jej nie chce. Spotykała się z facetami, ale było kilka randek i nie wychodziło im. Mówiła mi, że zawsze trafia na takich dziwnych facetów(poznawała ich na przystanku, w komunikacji miejskiej). Mówiła, że lubi jak się nią interesują, bo nie czuje się wtedy jak przegryw, ale z drugiej strony ją męczy to, bo jej się nie podobają Ci faceci.
Właśnie koleżanka z tą parą wyjechała za granicę do ciężkiej pracy fizycznej przy pomidorach. Są już tam tydzień aż do września
Wyznała mi, że poznaje się tam dużo ludzi. A w tym jeden facet około 40 lat często oferuje moim znajomym picie. I wyznała mi dzisiaj, że pod wpływem alkoholu przystawiali się do siebie przy tej parze (nie całowali się ani nic; tylko flirtowali, opierali się o siebie). Koleżanka mówiła, że za dużo wypiła. Tłumaczyła się, że to był niezobowiązujący flirt i dobrze się przy tym bawiła. Że na trzeźwo nigdy czegoś takiego by nie zrobiła. Że to była chwila słabości, bo długo nikogo nie miała (kilka miesięcy nie miała od rozstania) - jej pierwszy związek trwał niecały miesiąc. Ale ja jej z tej strony nie poznaję.
Pewnie jak ją znam to chce niezobowiązujących spotkań, żeby poćwiczyć rozmowę z facetami (nie chodzi jej o seks), bo często mi się żaliła, że nie potrafi z nimi rozmawiać. Kiedyś mi nawet mówiła, że umawiałaby się na niezobowiązujące randki, aby obyć się w rozmowie z facetami.
Jak wyraziłam obawy co do 40-letniego faceta, że:
1) może mieć żonę w Polsce
2) próbować upić a potem wykorzystać
to zbagatelizowała to twierdząc, że pewnie po alkoholu tylko się tak zachowuje. Dla mnie to wygląda tak, że facet szuka przygody...
Para się śmieje z niej. Oczywiście z nimi nie rozmawia o tym wszystkim - nie ma do nich zaufania tak pełnego jak do mnie.
Wczoraj miała randkę z innym młodszym chłopakiem w restauracji. Napisała mi, że była "chyba na najlepszej randce w życiu". Zazdroszczę, że ma okazję poznawać chłopaków - obyć się z nimi. Stanie się pewna siebie i otwarta na znajomości, że jak wróci do Polski to łatwiej jej przyjdzie znaleźć faceta. To tak jak z jazdą na rowerze - pierwszy raz stresujący a gdy jedzie się na rowerze już milion razy to się nie czuje nic. Tak samo tutaj - mniejszy stres będzie na kolejnych randkach. Będzie świadoma swojej atrakcyjności i będzie to wykorzystywać. Będzie wiedzieć jakich błędów nie popełniać.
Mało wiem o świecie i liczę na Wasze rady, opinie, oceny.
*Zapomniałam o pytaniu: Jak przestać zazdrościć koleżance udanego życia miłosnego? (Nie zazdroszczę flirtu z 40-latkiem, bo to dla mnie było obrzydliwe...)
