Idealna różnica wieku między rodzeństwem - Netkobiety.pl

Mam rodzeństwo 10 i 11 lat starsze. O ile z bratem 10 lat starszym dogadywałam się zawsze bardzo dobrze (sama nie wiem skąd brał świętą cierpliwość dla upiedliwego brzdąca) to z siostrą mam dobry kontakt dopiero od mojego wieku późno nastoletniego. I bardzo się cieszę teraz, gdy jesteśmy już obie dorosłe, że mieszka bardzo blisko.
Ale z racji tej dużej różnicy wieku, jak tak się zastanawiam, to nie mamy wspólnych wspomnień z przeszłości. Sięgając myślą wstecz widzę raczej rodziców i siebie niż rodziców, rodzeństwo i siebie. Tak jakby wspólne chwile w piątkę prawie nie istniały. A przecież tak nie mogło być...
W czasie dzieciństwa pamiętam, że bardzo brakowało mi towarzysza zabaw w domu i zazdrościłam innym, że mając rodzeństwo w zbliżonym wieku nie nudzą się samotnie w domu. Dlatego swoim dzieciom chciałam zapewnić towarzystwo. I udało mi się - między moimi synami jest 18 miesięcy różnicy (rocznikowo dwa lata). I uważam, że była to dobra decyzja. Gdy byli mali mieli towarzysza do zabawy, gdy podrośli mniej więcej wspólne sprawy. Gdy nas z mężem zabraknie, mam nadzieję, ze będą dla siebie oparciem i prawdziwą rodziną.

Mam dwie siostry, 4 i 13 lat mlodsze ode mnie. Z ta o 4 mlodsza zawsze byly klotnie, praktycznie az do wieku gdy obie bylysmy dorosle. Te 4 lata to byla zbyt duza roznica by miec wspolne zainteresowania czy zabawy. Zawsze bylysmy na innych etapach. Dopiero teraz mamy w miare dobry kontakt ze soba. Za to dla tej o 13 lat mlodszej to bylam bardziej ciocia niz siostra, moge powiedziec. Zupelnie inny swiat. Dodatkowo gdy pojawila sie na swiecie bylysmy (my, starsze siostry) bardzo zle, ze "rozwalila" porzadek i plan jaki w rodzinie panowal odkad my doroslysmy.
Sama mam synka 1,5 roku a teraz jestem w ciazy. Drugie dziecko bedzie mlodsze o 2 lata. Praktycznie planowalam mniejsza nawet roznice, ale ze wzgledu na cesarke, musialam poczekac. Jezeli bedziemy miec jeszcze jedna pocieche to tez planuje w niedlugim odstepie czasu.

pomiędzy mną a moją najstarszą siostrą wiekowa różnica wynosi 15 lat i to stanowczo za dużo, kiedy byłam głupiutką nastolatką kompletnie nie potrafiłyśmy się ze sobą porozumieć, mogę powiedzieć że nawet się jej trochę wstydziłam, bo jest taka dorosła, wszystko wie o życiu i świecie więc o czy miałybyśmy rozmawiać? po dość długim czasie ta bariera na szczęście zanikła, teraz jesteśmy jak dwie najlepsze przyjaciółki aczkolwiek nie mieszka już w naszym rodzinnym domu i nie widujemy się zadowalająco często. z kolei z moją drugą siostrą, z którą dzieli mnie 8 lat różnicy od zawsze dogadywałam się świetnie, wiadomo są spięcia ale jest to typowa, zdrowa relacja siostrzana. więc nie wiem jaka jest recepta na te różnice wiekowe, w moim przypadku są one dość duże a mimo to i tak wszystko gra. więc może to nie ma tak naprawdę znaczenia? kwestia człowieka, jego charakteru

nie ma idealnej roznicy wieku. mam rodzenstwo starsze i mlodze w roznym wieku. siostra ma 13 lat i najlepiej dogaduje sie z bratem 30 letnim a jest brat 24 letni a z nim nie mozna sie dogadad i tak bylo od poczatku. 31 letnj brat mieszka blisko mnie ale mamy gorszy kontakt niz ten rok od niego mlodszy a mieszka dalej sporo. pamietam ze tak bylo zawsze. czasem dzieci lepiej sie dogaduja ze starszymi a czasem z dziecmi w podobnym wieku.
co do wygody rodzicow to zalezy czy wola wychowac 2 dzieci rok po roku i nie siedziec w pieluchach czy wlasnie odpoczac od nich i miec drugie za 4 lata.

W mojej rodzinie sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Mam dwie siostry. Jedna jest ode mnie młodsza o 2 lata, a druga młodsza o 10 lat.
Z tą siostrą młodszą o 2 lata w ogóle się nie dogadywałyśmy. Zawsze zabierała mi zabawki, później ciuchy i kosmetyki... Zawsze mnie denerwowała a w domu były awantury, bo nie potrafiłyśmy się dogadać. Z tą siostrą młodszą o 10 lat jest zupełnie inaczej. Od samego początku bardzo się nią opiekowałam, i do tej pory mamy ze sobą świetny kontakt. Traktujemy się trochę jak przyjaciółki. Zawsze broniłam jej przed drugą siostrą, bo ona była bardzo zazdrosna o nią. Teraz opowiadam jej jak to jest z chłopakami i podpowiadam jej jak postępować w różnych sytuacjach. Mówi mi otwarcie, że woli rozmawiać ze mną na takie tematy bo z mamą się wstydzi Teraz jest w wieku dojrzewania.

Myślę, że to zależy od charakteru - bo dzieci też je mają Zawsze jest inaczej. Ja sama mam córkę, ale póki co nie planujemy drugiego dziecka. Życie pokaże co przyniesie los, ale wolałabym żeby pomiędzy dziećmi była większa różnica wieku. Z resztą rodzice mający kilka dzieci w podobnym wieku nie mają dla siebie kompletnie czasu - tym bardziej jak są małe .