Dziewczyna mnie zostawiła - Netkobiety.pl

Powiedziała tak stanowczo, że nie wiem czy jest nadzieja... mówiłem jej na początku zaraz po rozstaniu "zanim to skończysz, zastanów się kilka dni", ale mówiła wprost, że zdania nie zmieni. I chociaż wiem, że też nie jest jej łatwo, to jest strasznie uparta. I wiem doskonale, że nie jestem jej obojętny. Powiedziała, że gdybym ten prezent z koszulką zrobił jej jak byliśmy parą to by ze szczęścia oszalała. Ehh, tak bardzo bym chciał, żeby zatęskniła. Bo mówiła, że ostatnie 3 dni przed samym rozstaniem jak się nie widzieliśmy, że nie zatęskniła w ogóle. I że przez poprzedni czas myślała, że jej uczucie wróci, ale nie wróciło...

Czas, czas, czas. I żadnych prezentów. Generalnie zero kontaktu, jakiegokolwiek. Teraz naciskając w ten sposób wywołasz w niej takie emocje, że stwierdzi, że dobrze zrobiła zostawiając Cię. Daj jej poczucie, że straciła fajnego chłopaka, co laski do szczęścia nie potrzebuje. Wtedy może ją ruszyć i zatęskni za Tobą. Ale nie stanie się to jak będziesz rozkminiać całymi dniami czy jest jeszcze szansa. Bierz się za siebie. Żyj aktywnie i wykreuj się na szczęśliwego wśród znajomych. Wtedy i do Twojej panny dojdą słuchy o tym jak Tobie jest dobrze bez niej i wtedy poczuje stratę.

Czas jest najważniejszy.... Albo zrozumie, że chce być z Tobą, albo stwierdzi, że jej przeszło. Przynajmniej ze mną tak było, że na początku tęskniłam, chciałam wrocić( chociaż wiedziałam, że to bez sensu, bo niczego nie zmieni), ale po niedługim czasie mi przeszło i stwierdziłam, że dobrze, że odeszłam. Zależy to tylko od tego jak między Wami było...

Poszedłem się pospacerować, przypadkowo napotkałem moją ex jak wracała rowerem z pracy. Chciałem jej tylko pomachać i powiedzieć cześć i pójść dalej, ale ona się zatrzymała obok mnie. Akurat tak dziwnie się trzymałem za klatkę piersiową, dość przypadkowo i ona od razu zaczęła się dopytywać co mi się stało, ja od razu ruszyłem żeby z nią dłużej nie rozmawiać, ale ona mnie zatrzymała. Powiedziałem, że nic mi nie jest, że tylko się drapałem akurat. Zapytała się co mi jest, bo mi broda chodzi, tak jak bym miał zaraz płakać. Powiedziałem, że nie. Pytała ciągle co się stało... a ja powiedziałem jeszcze raz "nic mi nie jest, uciekam, 3maj się" i z uśmiechem poszedłem dalej nie zwracając uwagi na to, co ma mi jeszcze do powiedzenie. Dobrze zrobiłem?

Bardzo dobrze zrobiłeś. Myślę, że Twoja była dziewczyna świadomie czy nie - chciała usłyszeć, że cierpisz z jej powodu. Tego, że wcale nie jest Ci dobrze z całą sytuacją nie ukryjesz i nie ma co odstawiać szopek, że bawisz się świetnie. Ale Twoich łez i cierpienia nie powinieneś jej pokazywać wprost. Niech widzi, że sobie radzisz, a fakt, że powoli wychodzisz na prostą i to z podniesioną głową będzie zatruwał jej myśli coraz bardziej. A co Ona z tym zrobi... czas pokaże.

Jestem bardzo ciekawy dzisiejszego dnia, ponieważ dzisiaj dostanie wyniki z matur. Jestem ciekawy czy napisze mi chociaż jakie ma wyniki...

Ja bym na Twoim miejscu skasowała/zablokowała ją na FB. Będzie Ci łatwiej. Chcesz być z kimś kto Cię zostawił?

Masz rację, nie blokuj jej na fb.

Odnoszę wrażenie, że stało się coś o czym nie ma odwagi Ci powiedzieć. Nie skreśla Cię, rozmawia z Tobą, ale być z Tobą nie chce (nie może?)
Masz jakąś możliwość delikatnie się dowiedzieć? Może jakiś wpis z fb przed rozstaniem? Niekoniecznie u niej, ale np jakiejś bliskiej koleżanki?

Nie dziwię się, że się wtedy skrzywiła.
A że była zdezorientowana? To raczej jesteś na dobrej drodze:-)
Wiesz, nie miałam na myśli, że kogoś poznała. Raczej skłaniałabym się ku temu, że stało się coś, na co nie do końca miała wpływ, ale ma to wpływ na nią.

Nie kontaktował się, wręcz przeciwnie unikał kontaktu, tylko, że w tym czasie zrozumiałam, że nie chce być z nim, jednakże potraktował mnie hm chamsko,że tak w skrócie napiszę. Dopiero jak zauważył,(po ok.2miesiącach jak wyjechałam 400km dalej) że już nie wrócę do niego zaczał nalegać na powrót.Ale u mnie było skomplikowana relacja.  Nie wiem, jaka sytuacja była u Was. To zależy tylko i wyłącznie dlaczego się rozstaliście i jakie były relacje.

Możliwe, że chciała skasować wszystkie, ale po usunięciu jednego zawachała się i swierdziła, że jednak nie chce tego robić. Ja gdybym zerwała i nie chciała wracać do byłego, raczej skasowałabym wszystkie, chyba, że bylibyśmy dalej przyjaciółmi. Albo po prostu zastanawia się nadal nad wami. Ale myślę, że prawdziwa miłość przezwycięży wszystko, chyba, że z jej strony się to wypaliło.

Lepiej nie błagaj jej o powrót, nie wysyłaj kwiatów, nie pisz smsów bo wtedy będzie myślała, że jesteś już tylko wrakiem. Jeżeli chodzi o smsa z wynikiem matury, to nie pisz bo potem będziesz męczył się samym czekaniem na odpowiedź która może nie nadejść albo być oschła. Może ta dziewczyna poprostu czuje, że to już nie działa: ty i ona i wasz związek zatoczył koło.

Ja bym się zastanowił, dlaczego ona Ciebie zostawiła? Wszelkie bajki o uczuciach, miłości to są dobre dla dziewczyny. A odpowiedź jak postępować leży w pytaniu - dlaczego odeszła?

Prawdopodobnie okazałeś się dla niej nudny, nieciekawy, przewidywalny, straciła zainteresowanie. Leżała koło ciebie w łóżku i namyślała się nad tym, że nie chce widzieć twojej twarzy za 10 lat... Prawdopodobnie przestałeś być dla niej mężczyzną.
Cieszy, że postępujesz właściwie obecnie. Jej czas minął, a szansę na poznanie ciebie mają inne. A świat pełen kobiet. Powodzenia.

To dość krótka ta walka, biorąc pod uwagę 3 lata znajomości... Jeśli już się walczy to daje się z siebie tyle ile można, nawet kosztem tego, że poniesie się rany.

A jak poniesie się rany, to zjawia się zawsze pielęgniarka i je opatrzy

Najlepszym remedium na kobietę jest następna kobieta i tak w kółko aż Ci się odechce i będziesz wolał iść z psem na spacer albo się ożenisz.

Czy Ty widzisz, że te dwa cytaty się wzajemnie wykluczają??
Po co chcesz ją nachodzić jeśli ona sobie tego nie życzy!!!

Mówisz że zastosujesz metodę ZERO KONTAKTU a za chwilę sadzisz takie poematy
Brak kontaktu, to brak kontaktu i nie ma mocnych dopóki ona się pierwsza nie odezwie.
Brak kontaktu opisuje ta metoda przeznaczona dla małżeństw:
1. Nie śledź, nie przekonuj, nie proś i nie błagaj.
2. Nie dzwoń często.
3. Nie podkreślaj pozytywnych elementów małżeństwa.
4. Nie narzucaj się ze swoją obecnością w domu.
5. Nie prowokuj rozmów o przyszłości.
6. Nie proś o pomoc członków rodziny.
7. Nie proś o wsparcie duchowe.
8. Nie kupuj prezentów.
9. Nie planuj wspólnych spotkań.
10. Nie szpieguj żony. To cię zniszczy. Jeżeli chcesz to zrobić dla spokoju umysłu, wynajmij profesjonalistę.
11. Nie mów ?Kocham Cię?.
12. Zachowuj się tak, jakby w twoim życiu wszystko było w porządku.
13. Bądź wesoły, silny, otwarty i atrakcyjny.
14. Nie siedź i nie czekaj na żonę ? bądź aktywny, rób coś, idź do kościoła, wyjdź z przyjaciółmi, itp.
15. Będąc w domu z żoną (jeżeli to ty zazwyczaj rozpoczynasz rozmowę) postaraj się mówić jak najmniej.
16. Jeżeli zawsze pytasz, co robiła w ciągu dnia twoja żona, PRZESTAŃ PYTAĆ.
17. Musisz sprawić, że twój partner zauważy w tobie zmianę i zda sobie sprawę, że jesteś gotowa żyć dalej, z nim lub bez niego.
18. Nie bądź opryskliwy czy oziębły ? po prostu zachowuj dystans i obserwuj, czy twój partner zauważy i, co ważniejsze, zda sobie sprawę, co traci.
19. Bez względu na to jak się DZIŚ czujesz, pokazuj żonie jedynie zadowolenie i szczęście. Niech widzi osobę, z którą chciałby być.
20. Unikaj wszelkich pytań dotyczących małżeństwa do chwili, gdy żona zechce o tym rozmawiać (co może potrwać jakiś czas).
21. Nigdy nie trać kontroli nad sobą.
22. Nie okazuj zbytniego entuzjazmu.
23. Nie rozmawiaj o uczuciach (to tylko wzmacnia te uczucia).
24. Bądź cierpliwy.
25. Słuchaj tego, co naprawdę mówi do ciebie żona.
26. Naucz się wycofać w chwili, kiedy chcesz zacząć mówić.
27. Dbaj o siebie (ćwicz, śpij, śmiej się i skoncentruj się na pozostałych elementach swojego życia).
28. Bądź silny i pewny siebie; naucz się mówić cicho i spokojnie.
29. Pamiętaj, że jeżeli zdołasz się zmienić to twoje wszystkie KONSEKWENTNE działania będą mówiły więcej, niż jakiekolwiek słowa.
30. Nie pokazuj rozpaczy i zagubienia nawet w sytuacji, gdy cierpisz najbardziej i jesteś zagubiony.
31. Rozmawiając z żoną, nie koncentruj się na sobie.
32. Nie wierz w nic, co słyszysz i w mniej niż 50% tego, co widzisz. żona będzie wszystko negowała, ponieważ jest zraniona i przestraszona.
33. Nie poddawaj się bez względu na to, jak jest ciężko i jak źle się czujesz.
34. Nie schodź z raz obranej drogi.
Wycofaj się ale nie znikaj, bądź te dwa kroki z tyłu z wyciągniętą ręką na pomoc i nie wyrywaj się przed orkiestrę bez wywołania "do odpowiedzi".
Daj Jej teraz przestrzeń, odsuń się w cień i zajmij się sobą. W żadnym razie nie proś o powrót, nie zmuszaj Jej do rozmów, nie wyznaczaj czasu na zmiany. Odsuń się, stań się trochę nieosiągalny, tajemniczy, niezależny. OBSERWUJ Z DYSTANSEM a nade wszystko nie daj się prowokować, bo mimo tego, że być może też i Ona była nie w porządku, to teraz bardzo potrzebuje argumentów, że dobrze robi, "bo Ty taki piiiiii byłeś". Z wyczuciem prowadź rozmowy. I nie pozwól sie wpędzać w poczucie winy, bo gdy tylko zaczniesz przepraszać, starać się być lepszym to tak, jakbyś potwierdzał, ze było miedzy Wami źle.
Na takie zachowania będzie czas dopiero po Jej powrocie do związku. Nie ujawniaj się Jej z tą metodą 34 kroków, że ją znasz... bo jak dobrze je poczytasz i zrozumiesz, to one są skierowane na Ciebie i zmiany w Tobie a nie do Niej czy też o Niej. Poza tym te pkt nie są po to, by przełamać niechęć partnerki/partnera do ratowania związku, tylko o pokazanie Twojego szacunku do samego siebie, kreowania nowego, lepszego 'ja'.

O miłość się nie błaga i nie rób priorytetu z kogoś, dla kogo jesteś opcją jedną z wielu. Nie mamy wpływu na to, kto się pojawia w Naszym życiu. Ale mamy wpływ na to, czy w nim pozostanie. Choć miłość można okazywać na wiele sposobów, własnie słowa są odzwierciedleniem stanu duszy. Bądź skory do słuchania, nie skory do mówienia i nie skory do gniewu!!! Bo coś mi się widzi, że tu jest ktoś 3 inkoguto. Trzymaj język za zębami z tym newsem, a jak cię korci palnąć to nabierz wody w usta i obserwuj co jest kaman z dystansem.

Proszę o radę...

Usunąłem pierwszy zdjęcia nasze wspólne z mojego profilu. Biorę się za siebie. Często powtarzała "idź poćwicz". Ok. Wtedy miałem na to wyjebane. Teraz kupuje karnet na siłkę i idę ćwiczyć. Zrobię to nie tylko dlatego, żeby jej pokazać co straciła, ale także, a może i przede wszystkim udowodnić sobie, że mogę i że takie bolesne doświadczenie otwiera mi nowe możliwości. Coś się zaczyna, coś się kończy.

A tak jak przeczytałem tekst z linku powyżej, to dało mi dużo siły. Podczas kryzysowych chwil będę sobie to czytał, bo jest zajebiście i prawdziwie napisane.

Tak jak napisałem powyżej. Ona po prostu chce się wyszaleć, iść na studia, może przerosło ją wejście w dorosłe życie.. brakuje jej imprez takich z koleżankami... koleżanka zrobiła swoje, ze swoim też chyba zerwała... ale pewnie oczekuje, że ja będę ją ciągle prosił, bo po jej sms "niezłe podejście..." wywnioskowałem, że raczej będę się jej żalił i prosił... mam wrażenie, że ona wie, że traci już nade mną kontrolę... jestem ciekawy jakby zareagowała gdyby za jakiś czas zobaczyła mnie np. na spacerze z jakąś dziewczyną...

Ostatni raz w pracy byłem u niej ponad tydzień temu. Tak więc nie rozumiem postu powyżej. Ostatnio o szansie dla nas rozmawiałem z nią 8 dni temu, od zerwania minęło 11 dni. Praktycznie zero kontaktu. W przeciągu 8 dni widzieliśmy się tylko raz, kiedy przypadkiem spotkałem ją jak wracała z pracy i nasza rozmowa trwała 3 minuty, ponieważ to ja nie chciałem dłużej rozmawiać. Dlatego nie bardzo rozumiem czemu piszesz "olała Ciebie z góry do dołu". Olać to mnie by mogła gdyby nie odpisała na sms. A jednak o godzinie prawie 2 w nocy potrafiła mi odpisać, co w związku rzadko kiedy robiła, kiedy w nocy pisałem.

Jakbyś nie wiedział, to więcej minąć nie mogło, bo to świeża sprawa. Nie nachodzę jej, nie proszę o kolejną szansę... a ty wyskakujesz mi z pretensją i mówisz, że mnie olewa, chociaż nie zauważyłem, żeby mnie olała. Może i do mnie nie wróci, może i już nigdy nie poczuje tego co kiedyś, ale życia nie przewidzisz. 2,5 roku temu mówiła, że nigdy mnie nie zostawi... teraz, że nigdy nie wróci. Czy mogłem przewidzieć, że teraz mnie zostawi? Czy prawie 3 lata temu mogłem to przewidzieć? Nie! Tak samo teraz ani ja, ani ona, ani nikt nie może przewidzieć co będzie za jakiś czas. Bo za miesiąc, dwa może się okazać, że jednak zatęskniła, że nie jest tak kolorowo jak miało być. Jestem prawie pewny, że po części zrobiła to pod wpływem swojej przyjaciółki, którą notabene znam od dziecka.

Wiem, że chcesz pomóc, ale twój post trochę odbiega od teraźniejszych wydarzeń. Bo zgodziłbym się z twoim postem gdyby napisany był ponad tydzień temu, kiedy prosiłem, błagałem i robiłem wszystko by wróciła. Teraz postanowiłem się odciąć, poczekać. A w międzyczasie może poznam kogoś, kto zawróci mi w głowie... Nie wiem tego i nikt tego nie wie. I to jest właśnie piękne, że życia nie da się przewidzieć. Bo dzisiaj jestem na dnie, jutro mogę być na powierzchni, a pojutrze na szczycie. Czas jak to wiele osób twierdzi, czyni cuda. I być może jest to tylko moja głupia nadzieje, ale nadzieja umiera ostatnia.

Ona też jest w trudnej sytuacji. Mieliśmy za 1,5 miesiąca razem wyjechać do Anglii do pracy. Zresztą 3 tygodnie temu stamtąd wróciliśmy. Złożyła podanie na studia w innym mieście, bo taki był pierwotny plan, że wyjeżdżamy razem na studia do Poznania. Na ten moment nie wiem co zrobi z Anglią, mówiła, że jak chcę mogę z nią jechać na minimum 2 miesiące, ale będzie mnie traktować jako kolegę. Nie zgodziłem się. Do Poznania samej jej będzie ciężko pojechać i się utrzymać z jednej pensji. Jej przyjaciółka mieszka w innym dużym mieście i już tam ma mamę, pracę i tam będzie studiować, więc z nią do tego Poznania nie pojedzie. Jedynie może dojeżdżasz tam na weekendy i pracować normalnie w naszej mieścinie, ale tego nigdy nie chciała. Ani tego miasta, ani tak dojeżdżać. Sama mówiła, że teraz jej wszystko runęło, cała przyszłość... Też nie jest to dla niej ot tak łatwe.

Chciała końca i skończyła, racja. Ale kolejny raz powtarzam, że ja jej do niczego nie namawiam już, a kontakt praktycznie zerwałem. Na tym forum właśnie dzięki wam mogę opisać swoją sytuacje, co czuje. Bo jej tego powiedzieć nie mogę i nie chcę. Nie krytykuj mnie za to, że wypisuje tutaj co czuje, skrytykuj mnie wtedy, kiedy powiem jej kolejny raz "wróć do mnie". Wiem co chcesz mi przekazać. Żebym odpuścił, pogodził się z rozstaniem i zaczął żyć sobą. Ok. Ale doskonale zdajesz sobie sprawę, że ludzie do siebie wracają i nierzadko są jeszcze szczęśliwsi niż wcześniej. I to mogę wam powiedzieć i z wami o tym rozmawiać. Jej nie powiem tego już, bo ona już moje zdanie poznała.

Trzeba coś stracić, by coś docenić. Ja już doceniłem... ale nie zabierze mi nikt nadziei, że do niej nie dotrze to samo.

Tobiasz228 , podziwiam Twoją silną wolę, przeczytałam cały temat i naprawdę Twoje podejście bardzo mi pomogło, wiele osób doradzało mi po kłótniach z chłopakiem, bym nie prosiła się, odczekała, a ja zawsze jak idiotka pisałam pierwsza i przepraszałam go nawet, jeśli awantura była z jego winy, nauczył się tego, że zawsze ja wracam do niego z podkulonym ogonem i perfidnie to wykorzystywał. Teraz leci drugi dzień od kiedy z nim nie jestem, co prawda tylko i wyłącznie z mojej winy, i jest mi zaje.... ciężko, ale wiesz co? Po przeczytaniu Twojego tematu wiem już co robić Co z tego, że ja odwaliłam? Zawsze ja się prosiłam, więc teraz niech on zatęskni, wie,że żałuję tego co zrobiłam , i co więcej? Pewnie dalej bym go prosiła i się kajała, gdybym nie natrafiła na ten wątek i nie zobaczyła, że naprawde moża wziąć się w garść
Powiedz mi tylko jedno, czy jesteś absolutnie pewien tego, że chcesz do niej wrócić jeśli ona wyrazi na to chęć? Zostawiła Cię bez większego powodu, prawdopodobnie po to by się wybawić, a Ty cierpisz, zgrywa teraz urażoną księżniczkę, co pokazała swoim smsem, jesteś pewnien, że gdy jak się zejdziecie ona nie potraktuje Cię za jakiś czas tak samo? Że za , powiedzmy , pół roku znowu nie zachce jej się wolności, i że kolejny raz będzie miała w d. Twoje uczucia i to,że się starasz i o niej myślisz?

W sumie, lepiej zalowac ze nie wyszlo po raz drugi, niz pluc sobie w brode, ze sie wogole nie sprobowalo.  Ja jestem zdania,ze sie odezwie, moze nie za tydzien, moze nie za dwa, ale sie odezwie, jestem tego pewna.
Podziwiam naprawde Twoja silna wole, i mam nadzieje, ze sie w niej utrzymasz, i nie popelnisz bledu piszac do niej by wrocila
Jak to napisales, "nie dasz soba pomiatac" , ja dawalam, cierpie przez to, teraz obieram Twoja taktyke, czas pokaze jak to bedzie

Nadzieja pozwala mi normalnie funkcjonować... a po każdym dniu, kiedy się z nią nie kontaktowałem, świętuje swoje małe zwycięstwo. Wiem, że każdy dzień bez kontaktu działa na moją korzyść. Mam wrażenie, że niektórzy źle mnie rozumieją. Jeżeli się kogoś kocha, ma się już plany dotyczące wyjazdu za granicę dopięte prawie na ostatni guzik i nagle dostaje się obuchem w twarz, to trudno jest ot tak się z tym pogodzić. Ja nie wrócę do niej na siłę, ani z litości, bo nie ma to sensu. Ale moja nadzieja dotyczy tego, że ona sama będzie chciała wrócić, a może i ja już wtedy nie będę chciał, ale czas pokaże.

Odpuść chłopie na jakiś czas. Właśnie, ile wy macie lat? Nie lotej za nią .

Ciężkie to jest,ale możliwe,że ona nie zrobić nic przez pół roku przez rok i znaleźć kogoś innego.Lepiej się pogodzić z tym ,chodź łatwo się mówi.

Przed związkiem z moją ex byłem przez kilka lat zakochany w mojej koleżance. Ona nie odwzajemniała tego uczucia, ja jak głupi ciągle walczyłem, zrobiłbym wtedy dla niej wszystko, idealizowałem ją na każdym kroku. Później ona przeprowadziła się do innego miasta i kontakt był już praktycznie ograniczony do minimum. W międzyczasie była krótko, bo krótko, ale z moim przyjacielem. Moje uczucie gasiła i nie dawała szansy. Po tych kilku latach poznałem moją ex w której zakochałem się zabójczo. Tamtą przestałem kochać i byłem zaskoczony, że można pokochać kogoś jeszcze bardziej.

Teraz, kiedy z tą moją nazwijmy to "nieodwzajemnioną miłością" rozmawiam, bo mamy bardzo dobry kontakt, to napisała mi, że dopiero jak poznałem nową dziewczynę i przestałem o nią zabiegać to zrozumiała co straciła... i w tym zawarta jest chyba cała prawda. Dopóki mamy wszystko na nasze zawołanie, to nie chcemy tego mieć. Dopiero jak to stracimy, to docenimy.

Nie ma sensu by uderzał do "nieodwzajemnionej", jest świeżo po rozstaniu, kocha swoją byłą i to o niej ciągle myśli, próba stworzenia na siłę czegoś z inną tylko zrani tę dziewczynę. Klinowanie nic w tym przypadku nie da, skoro on ciągle ma nadzieję na związek z byłą.

Moja ex do tej pory zostawiła wszystkie nasze wspólne komentarze pod zdjęciami na fb i na profilu. Zdjęcia usunęła dopiero po tym kiedy ja wszystkie nasze wspólne usunąłem. Gdyby kogoś poznała, to pewnie w dobie internetu od razu usunęłaby komentarze pod zdjęciami typu "super kochanie" itp. Wszystko jednak jest na swoim miejscu.

Nie kontaktuje się ze mną, ja z nią również. Po rozstaniu, kiedy przeprowadzałem z nią ostatnią rozmowę, powiedziała, że pójdziemy razem na piwo jak przyjedzie jej kuzynka. Jeszcze nie przyjechała, ale na dniach chyba powinna być. Ciekawy jestem czy dotrzyma słowa.

Dokładnie Tobiasz kumam Twój stan. Idealnie. Jestem w identycznej sytuacji i w dalszym ciągu mam nadzieję, że to się ułoży w ten sposób, że zatęskni i wróci.

Wszyscy tutaj odradzają i piętnują taką nadzieje, ale jakoś nie umiem się jej wyzbyć.

Do góry głowa!