Dlaczego kobieta odchodzi, gdy jej mężczyzna jest za dobry? - Netkobiety.pl

Są na świecie kobiety, które wolą czuć władzę nad sobą. Np. taki "bandzior" nigdy nie będzie tak czuły i delikatny jak "normalny" mężczyzna.
Dla mnie osobiście dziwne jest to zachowanie. No ale...kobiety ciężko zrozumieć.

Myślę, że nie chodzi tutaj o uwielbienie do złego traktowania, tylko o niedojrzałość emocjonalną.

Kobieta młoda ( kobieta w ogóle) lubi być adorowana i obsypywana komplementami. Kiedy może pozwolić sobie na wolność, to często zmieniając partnerów sama sobie udowadnia swoją atrakcyjność.

Z czasem to mija i wtedy zmieniają sie priorytety. Niektóre kobiety szukają zamożnych (może to być nawte 30 lat starszy aby kasę miał), inne atletów a jeszcze inne tych z pozycją społeczną.

"Bycie" z damskim bokserem wcale nie świadczy o tym, że takiej kobiecie jest dobrze. Często jest to strach, bo owy maczo grozi śmiercią bądź okaleczeniem, bardzo często przeszkodą na porzucenie drania są dzieci lub zwyczajna niemoc do usamodzielnienia się kobiety, bądź strach przed samotnością, tak okrutny strach, że się znosi wszystko.

Moim zdaniem wartościowy chłopak - mężczyzna nie powinien zaprzątać sobie głowy takimi dziewczynami. Przyjdzie ten czas ta chwila, że pozna wartościową kobietę. Wiem wiem, że to cy się chciało już a piszę  "wartościową", bo tacy najfajniejsi faceci właśnie zawsze kochają tylko zołzy

Ale człowiek się angażuje, stara się, poświęca swój czas, widzi radość drugiego człowieka a tu nagle dowiaduje się, że jednak coś nie halo. Najbardziej chyba szkoda tego czasu. Budowanie więzi nie trwa 5 minut a tu nagle jej koniec. Pozbieranie się po tej sytuacji też trochę trwa. Smutne to.

Też tak myślę. Po co przedłużać stan niepewności.

Uwazam ze dojrzala kobieta zdrowa emocjonalnie - nie bedzie szukala wrazen pod postacia "bandziora"-, napewno mlode dziewczyny zazwyczaj takie do 25 roku zycia gdzie rodzicow nie bylo ,byli zbyt zajeci, alkocholizm i inne problemy spoleczne to tak ,taki dobry czlowiek nie bedzie dawal tych zlych emocji do ktorych zostala przyzwyczajona.........
Kobiety zdrowe emocjonalnie potrzebuja poczucia bezpieczenstwa emocjonalnego nie fizycznego.
Lub dzieje sie tak poniewaz to nie bylo tzw "to",czyli po chwilowymz zauroczeniu nie zostalo nic trwalszego..

Dodam ze wartosciowy ,dobry facet nie powinien przejmowac sie wyskokami ,zmianami nastroju itd.........., nie zrownowazonej niewiasty .
Panowie tez musza sie szanowac.

Mnie ciekawi o jakim przedziale wiekowym rozmawiamy?
Jestem zdania, że "nawet kota można zagłaskać na śmierć". Nikt też w złotej klatce długo nie wytrzyma. Kobieta potrzebuje trochę swobody, możliwości wykazania się. Ja również byłam w związku z chłopakiem "za dobrym", ale kilka lat temu. Teraz z perspektywy czasu muszę powiedzieć, że to ja byłam nieco niedojrzała. Obecnie zaczęłam coraz bardziej doceniać opiekuńczość, troskliwość partnera i pewność że on po prostu będzie cokolwiek się nie wydarzy.

Proszę bardzo, myślę, ze ten artykuł wyjaśni to dziwne zjawisko.

http://www.wykop.pl/ramka/1101055/odchodze-bo-jestes-dla-mnie-za-dobry-czyli-tajemnica-ostatniego-zdania/

Polecam tez przeczytać komentarze pod artykułem.

Proszę moderację o nie usuwanie linku, ponieważ jest istotny w tym problemie.

Mysle ze czasem kobiecie latwiej jest po prostu powiedziec,jestes za dobry niz powiedziec,nie kocham cie juz.A po za tym czesto ten dobry,po czasie mimo wszystko staje sie nudny,moze do tego stopnia dobry ze az upierdliwy - to nie wplywa pozytywnie na chec emocjonalnych przezyc,raczej po prostu -jest sobie dobry czlowiek i jest dla mnie dobry ale nie ma w tym tego czegos,dreszczow emocji,wrazen,adrenaliny,zabawy itd.a co za tym idzie szalonej namietnej milosci.

Moim zdaniem zdecydowanie warto się dowiedzieć, i to dokładnie, dlaczego dana osoba chce się z nami rozstać. A jest to obowiązkowe, kiedy naprawdę nie wiemy, co zrobiliśmy źle. Może obecnego związku nie uda się naprawić, ale daje to szansę na to, że pewnych błędów już nie popełnimy.

A co do tego, że "byłeś dla mnie za dobry"... Coś w tym jest. Jak byłam młodsza to bardzo szybko się nudziłam w związkach i maksymalnie wytrzymywałam pół roku. Kończyły się motylki, adrenalina = kończył się "związek". Ale wtedy byłam nastolatką, więc umówmy się, że młodość ma swoje prawa.

A obecnie? Obecnie jestem w związku już 3 lata i naprawdę kocham mojego chłopaka, ale ostatnio brakuje mi właśnie emocji. Mam wrażenie, że trochę za bardzo zlewamy temat pracy nad związkiem. Męczy mnie to, że tylko ja wykazuję inwencję, a z drugiej strony brak echa, ewentualnie przytakiwanie. Powiem szczerze, że coraz częściej w mojej głowie pojawiają się niepokojące pytania...

Pasji, namiętności...
Nie wiesz, co to są emocje w związku..?

Ach, no fakt - przede wszystkim wiele osób nie tylko nie wykazuje inicjatywy, ale i nie mówi wprost o problemie. Wbrew pozorom to cecha nie tylko kobiet, mężczyzn też. Zamiast pogadać z kobietą, żalą się kumplom, albo już się rozglądają za inną na boku.

Inna sprawa, że gorzej, kiedy jedna ze stron wykazuje inicjatywę i chce rozmawiac o problemie, a druga ma to w nosie, albo wręcz tą pierwszą gasi "nie wydurniaj się"...

PS.
No i żeby z mojej strony też nie było niedomówień - z tą pasją i namiętnością, to nie chodzi tylko o seks, raczej o całokształt, zainteresowanie partnerem, swoisty głód...

Dobrze by było, żeby panie, które tak argumentowały odejście, wyjaśniły dokładniej co mają na myśli.

Bo może to znaczyło po prostu, że czuły się ,,zagłaskane'', zmęczone ciągłym wypytywaniem ,,co robisz? gdzie jesteś?''. Mężczyzną, który rezygnował dla niej ze swoich zainteresowań itp, żeby była zadowolona, uważał za stworzenie doskonałe, znosił jej fochy, niezależnie od tego czy ma rację czy nie i nawet ją za nie przepraszał. Niektórzy robią tak, nawet gdy partnerka wcale tego nie oczekuje, przeciwnie, chce go takiego jakim go poznała. Niektórzy jednak kochają tak bardzo, że chcą uchylić nieba, co jest bardzo piękne, ale widać nie każdemu odpowiada  

Dla mnie nie byłby to powód do rozstania, ale dla kogoś innego może być. Jednak z drugiej strony, ja chyba właśnie dlatego jestem ponad 5 lat z moim chłopakiem, bo on potrafi mnie zdyscyplinować, powiedzieć wprost gdy coś robię nie tak, pochwalić za coś inną dziewczynę a nawet się trochę obrazić jak jestem niedobra

Osobiscie wydaje mi się, że kobiety młode, niedojrzałe szukają drani, trudnych chłopaków - jest w tym cos tajemniczego, niedostępnego, niepewnego, a co za tym idzie pociagającego. Taka emocjonalna hustawka, która w okresie kiedy to szuka się silnych bodźców, wrażeń jest atrakcyjna. Ale do czasu... Jednak dziewczyna jak zdobywa doświadczenia z czasem przekonuje się, że drań tak naprawdę nie ma nic do zaoferowania. Kobieta zaczyna rozumieć swoje potrzeby, samą siebie i wówczas na pewno ma dla niej znaczenie pewność uczuć, poczucie bezpieczeństwa, troska, czułość mężczyzny itp.  Pisząc drań też tu nie mam na myśli jakiejś patologii.

Z powyższego wynika, że dojrzała kobieta będzie szukać wartościowego faceta, który potrafi kochać, potrafi okazywać czułość, zaangażowanie itp.

Tyle, że facet musi być facetem, a to oznacza, że musi mieć swoje zdanie, być zdecydowany, kiedy trzeba konkretny. Tak naprawdę to wydaje mi się, że każda z nas kobiet lubi kaprysić, czasem być niezdecydowana, zrobić focha. W każdej z nas jest w środku "mała złośnica", która pragnie faceta, który poskromi tą złośnicę i jednocześnie będzie czuły, troskliwy, kochany.

"Za dobry facet" to najogólniej oznacza chyba właśnie nudny, bez swojego zdania, we wszystkich ulegający kobiecie, nadskakujący. Każdy chyba w jakiś sposób pragnie aby ta druga osoba w związku nas inspirowała, powodowała chęć zmiany na lepsze, czasem nauczyła czegoś nowego itp.
"Za dobry" też może oznaczać namolny, taki bez charakteru, kobieta wyzwie, obrazi, a on i tak przyjdzie, bedzie spał na wycieraczce i przeprosi itp.

Druga kwestia jest taka, że jak kobieta nie kocha faceta to jego zaangażowanie jest tak naprwdę jej obojetne i widząc, że nie jest w stanie odwzajemnić jego starań, nie chcąc go zranić woli użyć słów "jesteś za dobry", co oznacza: "nie dla mnie", "nie działa to na mnie". Czyli jesteś fajny, super ale ja Ciebie nie chcę.

Równie trafny post ale szczególnie ciekawa jest końcówka. Skoro dziewczyna / kobieta myśli "nie dla mnie", "nie działa to na mnie" to dlaczego jednak decyduje się na kontynuację tej znajomości? Nadzieja, że może będzie inaczej? Bo jest to dziwna sytuacja zarówno dla osoby, która tego związku nie czuje (można powiedzieć, że traci wyłącznie czas w tym związku nie widząc jako takich perspektyw) oraz dla osoby porzucanej (także traci czas oraz jest strasznie przytłoczona, gdy usłyszy, że "była / jest za dobra").

"Za dobry" też może oznaczać namolny, taki bez charakteru, kobieta wyzwie, obrazi, a on i tak przyjdzie, bedzie spał na wycieraczce i przeprosi itp.

Jak przyjdzie to jest niby zły, a jak nie przyjdzie to też jest zły. ?

Otóż to.

No właśnie, jak to jest? . Może dlatego,  że często przeciwieństwa się przyciągają.

Odpowiedź na to jest banalnie prosta: "Taka jest kobieca logika".

EDIT: Dlaczego ludzie nie porozmawiają tylko mówią "Odchodzę, bo jesteś za dobry" zamiast "Chcę, żebyś zrobił/a to czy owo... To mnie kręci."?

EDIT_2: Dlaczego ludzie coś co inny człowiek wziąłby z pocałowaniem w rękę odrzucają?

co tu dużo mówić i rozmieniać bardziej niż Chuck Norris grosz na drobne...

zwoje mózgowe się poprzestawiały. Ot co.

"Mam przewagę nad bandziorem, pojawiają się dzieci i mięknie mi serce dla Nich i "słodki" bandzior przejmuje pałeczkę... Nie odejdę, bo się boję o siebie i o dzieci... że mi coś zrobiiii."

"Za dobry jest dla mnie, pojawiają się dzieci i ma Nas pod sercowym kloszem. Odchodzę, bo mi przesłodził życie i mam zakrzepy w żyłach..."

To ja się pytam: kiedy mają być komplementy, kwiatki, rabatki i nocne "rozmowy" zakochanych rodaków???
Albo chcę brutalnie iść poobijana przez życie i telepać się o dzieci albo mieć kochającego bodygarta przy sobie z różą w zębach.

Jak to mówią "facet ma pod deklem stos pudełek i jest jednozadaniowcem a kobieta ma magistralę połączeń i jest wielozadaniowcem". I weź tu nawiąż kontakt... Bądź mądry i segreguj przypadki

Pierdyknij baranka z przytupem, przytaszcz całą kwiaciarnię na plecach z różą w zębach, rozpal ognisko pod wodą i przejedź na nartach do sypialni przez drzwi obrotowe... to i tak nie dogodzisz. Echhh życie.
Być kobietą, być kobietą... WTF???

Vian Bags wie co mówi. jak chcesz dowiedzieć się więcej to wejdź na wątek  "Jest źle - mam 36 lat i rozwód" .
Jak poczytasz to zrozumiesz.
Ja jestem całym sercem z nim i jestem przekonany, że jak zapoznasz się z tym wątkiem to też będziesz z nim.
Chyba, że lubisz jak partner Ciebie oszukuje, zdradza, poniewiera, nie szanuje etc.

Może to i prawda.
Ale w związku każda ze stron powinna się starać. Zarówno kobietę jak i faceta można zagłaskać.
Ale z wiekiem każda kobieta potrzebuje opieki, wsparcia, dowodu miłości, pożądania etc.
Tylko to przychodzi z wiekiem.
Młode kobiety postrzegają to inaczej.
Ja jestem wiele lat w związku i aby nie było nudy to powiedziałem jej ostatnio, że ponownie poproszę ją o rękę i kupię pierścionek.
Dawno nie widziałem u niej takiej miny. Na dodatek powiedziałem, że poproszę o rękę jej rodziców, to wtedy zobaczyłem panikę w jej oczach .
Ale jest mi z tym dobrze i tak zrobię .
I miłość kwitnie

Podobno każdy facet chce mieć grzeczną kobietę, która będzie niegrzeczna tylko dla niego, a każda kobieta chce mieć niegrzecznego faceta, który będzie grzeczny tylko dla niej.
I chyba trzeba przyznac, ze cos jest w tym powiedzeniu

Vian...
Doświadczyłem w życiu tyle "przyjemności", że niejeden facet czy kobieta chciałaby być jak najdalej od tego.
A mój wątek na tym forum i przedfinałowy "dodatek" tej historii w wątku, o którym mówi Lexpar, to jest pikuś w porównaniu z tym, co doznałem przez całe swoje życie.

Jak to mówią "seks bez miłości nie istnieje" a już związek bez tego czegoś wyjątkowego dla każdego z Nas tym bardziej nie przetrwa. Kochasz partnera czy jego wyobrażenie??? Czy może raczej "przywiązanie" do niego, bo są dzieci, kredyt i etc.???

Dla mnie zupa może być za słona, byle tylko była ugotowana i podana z miłością w myśl powiedzenia z reklamy winiar "dodaj serce do jedzenia" i mam to głęboko gdzieś, czy przez tydzień dostanę popularną w żartach pomidorową, czy jest to oryginalna śląska wodzionka.
I tak ku gwoli ścisłości... świat widzę w całej gamie kolorów, którą nie tylko ma moja wyobraźnia i nie nosiłem nigdy okularów, by lepiej widzieć to, co mnie otacza wokół.

Vian - ale nie zaprzeczysz, że są ludzie, którzy po prostu lubią być ofiarą i świadomie lub nie, ale pakują się w sytuacje, których rozwiązanie jest zawsze to samo -> są ofiarami.

Znam jedną taką dziewczynę - jak nie partner ją, to ona partnera zdradzi czy zostawi czy któreś kogoś bije czy regularnie wyzywa. I niezależnie od tego, w którą to stronę idzie, to ona zawsze tak samo jest "pokrzywdzona".

A ktoś im każe ładować się w takie sytuacje? Nie - robią to z własnej i nieprzymuszonej woli. Bo inaczej nudno im w życiu, nie potrafią sobie poradzić kiedy nie tkwią w patologii.

Wiesz...mnie kiedyś jedna psycholoszka przekonywała, że zdrowy człowiek jest człowiekiem dobroci i pokoju i do tego dąży. Zapomniała kobiecina, że pracowała w MONie, a ja w rękach nie miałem chleba i soli, ale karabinek. I to nie na wodę. Także takie dywagacje w starciu z realnym życiem to o kant.....można sobie potłuc.

yoghurt007 nigdy nie zrozumiesz tego o czym pisze Vian jeśli nigdy nie zetknąleś się z zaburzeniami psychicznymi, nie analizowałeś ich, nie poznałeś takich ludzi, których próbowałbyś zrozumieć.

Również uważam, że nikt nie lubi być sponiewierany, wykorzystany itp. Nikt zdrowy nie tkwi w toksycznych związkach.

Mam zasadę, której się trzymam zawsze, w każdych relacjach: jestem sobą.
Skoro więc coś nie wyszło, to była to wina niedopasowania.
Po za tym nie ma tych samych błędów, bo każdy związek jest inny, bo tworzą go inni ludzie.

Rozstajesz się z facetem i on Ci mówi, że przeszkadzało mu, że siedzisz w domu w weekendy, a mało imprezujesz. No a Ty jesteś domatorką i to lubisz. To co? Wiedząc, co było błędem, zaczniesz się zmuszać do imprezek?

Po pierwsze - bycie sobą nie wyklucza pracy nad sobą.
Dajmy przykładowo, że ktoś jest zakompleksionym zazdrośnikiem - przez jego zazdrość rozpada się jeden związek, drugi, trzeci, dziesiąty. Ale wszystko jest z nim ok i widać w tamtych był niedopasowany..? No nie.

Czasem faktycznie to kwestia niedopasowania charakteru z tą konkretną osobą, ale ZAWSZE warto się dowiedzieć, czy aby na pewno.

Również uważam, że bycie sobą nie wyklucza mozliwości zmieniania się, uczenia się na wcześniejszych błędach. Nie wyklucza pracy nad sobą. Właśnie dzięki innym osobom, dzięki partnerowi mamy możliwość zweryfikowania tego co w nas z tym co na zewnątrz. Mamy możliwść konfrontacji tego co wiemy o sobie, z tym jak widzą nas inni. A skoro inni widzą nas inaczej to znaczy, że może nie zawsze komunikujemy się dostatecznie jasno, jednoznacznie. Nie zawsze nasze zachowanie jest rozumiane tak jak nam się wydaje, że powinno być rozumiane. Każdy zwązek to lekacja dla dwóch osób. Poprzez relacje z innymi możemy bardzo dużo nauczyć się o samym sobie, zrozumieć swoje motywacje, dostrzec wasne błędy, jakieś wyuczone schematy myślowe. Czesto się okazuje, że wciąż jest wiele do zmiany...!

Nie mówię aby dla partnera zmieniać swoją osobowość - czyli postepować wbrew samemu sobie, bo to jest patologia. Czesto związki są toksyczne bo ktoś właśnie próbuje nas na siłę zmienić, albo my kogoś. Nie spowodujesz, że nieśmialy facet bedzie okazywał Ci uczucia w spsób ekspresywny z wielką pompą. Nie spowodujesz, że nagle staniesz się spokojna i wycofana bo facet tego chce, jeśłi jesteś zupełnie inną osobą. Nie zmienimy pewnych cech osobowości i nie ma żadnej potrzeby aby to zmieniać. Nie ma potrzeby zmieniac własnej osobowości, czy na siłę zmieniać osobowość partnera. Co do osobowści to faktycznie jest kwestia dopasowania, albo nam ktoś z danymi cechami odpowiada, albo nie. Nic na siłę.
Nie zmienimy też drugiego człowieka - jego zachowania, podejścia do życia, jedynie co możemy to zmienić swoje podejście do pewnych spraw (o ile tego chcemy, nam to odpowiada, jest w zgodzie z naszym wnętrzem), zmienić nastawienie, bardziej wyluzować, czy wziać się w garść i możemy co najwyżej wpływać na drugą osobę ale oczywiscie szanując jej indywidualnośc, intymność.

Jednak uważam, że często nie zdajemy sobie sprawy z naszego egoizmu, z tego, że zwyczajnie uważamy, że wszystko nam się należy i ta druga osoba jest tym kimś kto może powiedzieć nam STPO, może pomóc nam dostrzec coś więcej niż do tej pory. To są dobre bodzice do zmian, do wyzbywania się egoizmu, do uczenia się empatii, do uczenia się zauważać też interesy innych osób, nie tylko nasze.
Czasem bycie w związku może pomóc nam dostrzec naszą nagminną uległość, brak własnego zdania, co może wynikać z ogromnego lęku z dzeciństwa. Bycie  z drugą osobą, powody rozstania itp. to wszystko czasami może pomóc nam w dostrzeżeniu swoich problemów np. tego, że nie tyle inni nas wykorzystują co czesto sami dajemy się wykorzystywać, czy nie ufamy sami sobie z powodu różnych lęków itp. To wszytsko jest do przerobienia.

Uważam, że dobry związek to taki, w którym idziemy do przodu, rozwiajmy się, zmeniamy na lepsze, dojrzewamy. Dwie osoby powinny się motywować, inspirować. Szlifowanie diamentu nie jest łatwe, kiedy ktoś nas "szlifuje" to czasem nas boli, ale jeśli dzieki temu stajemy się brylanetm to znaczy, że warto. Taka relacja powinna byc dwustronna. Obie osoby się zmieniją, uczą itp. Relacje nie są tylko po to aby nas "życie głaskało po głowie" ale aby czasem się czegoś nauczyc co zaowocuje w przyszłości.

Uważam, że jeśli komuś zależy na drugiej osobie, to dość łatwo przekroczyć granicę szacunku dla siebie, nagiąć zasady i postępować inaczej niż normalnie się postępuje. I to jest złe, gdyż ta druga osoba tym sposobem traci szacunek do nas.
Skoro on, ona zrobi wszystko dla mnie, to mogę robić co mi się podoba...

Kobieta nie odchodzi gdy mężczyzna za dobry, ale gdy nie ma zasad swoich lub je nagina do niej - działa to i w odwrotną stronę.

Pamiętam jeden przykład z mego życia. Sytuacja taka - kupiłem kolczyki na gwiazdkę dziewczynie i mówię, świetnie jak założysz na sylwestra. Przychodzi sylwester i ona ich nie założyła. Pytam się - czemu nie założyłaś tych kolczyków co ci dałem - odp. bo mi nie pasują do sukienki co wybrałam... Co zrobić wtedy? Mi zależało by je założyła, starałem się, wybierałem, cieszyłem ogromnie z tego dla niej prezentu... Ona - nie pasują mi do kreacji, nie brała pod uwagę, że mówiłem, żeby założyła na sylwka...Pat w sumie. Powiedziałem w porządku i potem było mi przykro, że ich nie miała. Banalna sytuacja - naginanie się do kogoś... niezgodne z tym co się myśli..

Ale z drugiej strony brak zainteresowania będzie przez kobietę odczuwany jako oziębłość lub brak miłości...pójdzie na skargę do koleżanki mówiąc że 5 godzin jej w domu nie było,a on nawet smsa nie napisał!
A biedny facet wolność chciał dać kobiecie...

Taki sam watek mogłoby założyć tysiące kobiet...One sa dobre,robią wszystko jak oni chcą a mężczyzna albo nią pomiata,albo wykorzystuje,lub jedno i drugie. Ten temat tyczy się obu płci.

Z wieloma wypowiedziami się nie zgadzam,wielu przytakuję...ale ani jedne,ani drugie nie sa do końca trafne...
Bo świat,jak i nasza psychika - a na nią składa się wiele czynników, nie są albo białe,albo czarne...

malyksiaze2

Widzisz bo ja zostałam w taki sposób wychowana, że gdy coś się psuje to się to naprawia a nie wyrzuca do śmieci i szuka nowego.
Poza tym poza moim subiektywnym odczuciem ( bo takie się okazało) nic nie przeszkadzało mi w związku wyjaśniliśmy sobie sytuacje on absolutnie nie odczuwał, że moje uczucie w stosunku do niego jest małe czuł je i to mu absolutnie wystarczyło i wytłumaczył mi to wszystko.

Po prostu widzisz ja wole mówić prosto z mostu już nie raz miałam potwierdzenie na to, że to najlepsza metoda niż przeczekanie czy owijanie w bawełne.
O problemach się rozmawia one same się nie rozwiążą, ale czasami taka rozmowa wymaga dużo więcej wysiłku, a ludzie z natury są leniwi i wolą się rozstać niż trochę popracować i się " spocić " co w przyszłości zaowocowało by im naprawde fajnym związkiem.

Mam nawet taką znajomą której związki kończą się mniej więcej w czasie kiedy mija faza zauroczenia i różowych okularów, w początkowym okresie związku szczęście po prostu jest, sama obecność osoby powoduje, że jestemy szczęśliwi i nic nie trzeba robić, potem niestety trzeba już się zacząć starać, a panna nie lubi się przemęczać rzuca faceta i znowu biega z siatką żeby zgarnąć motylki.

Wydaje mi się, że to wynika z tego, że hmmm praca nad związkiem i te ciężkie niekiedy rozmowy wiążą się nie tylko z ciężką pracą, ale fundują nam też cały wachlarz negatywnych emocji, odczuć, ale zarazem też bardzo potrzebnych, mam tu na myśli, ból, cierpienie, rozczarowanie, smutek ludzie instynktowanie bronią się przed poczuciem krzywdy a w jaki sposób ? Uciekają.
Oczywiście zdaża się, że ludzie zostają i walczą, ale to wymaga nielada odwagi.
Nie chodzi tutaj też, że mnie będzie boleć, ale każdy kto ma w sobie chociaż odrobinę empatii zdaje sobie sprawę, że może zranić tą drugą osobę a kto chce ranić osobę bliską swojemu sercu i patrzeć na jej cierpienie.
Wiem, że ktoś może powiedzieć, że rozstając się wyrządamy bliskiemu jeszcze większą krzywde i bardziej przez nas cierpi, ale w tym wypadku my już na to cierpienie nie patrzymy w myśl powiedzenia " Co z oczu to z serca" - wiem to okrutne, ale też bardzo prawdziwe.

Z moich doświadczeń mogę powiedzieć, że rozmowa, którą wtedy przeprowadziłam z moim partnerem należała do jednej z ciężych, bo jak powiedzieć komuś kto nas szalenie mocno kocha, że ja kocham Cię mniej ? Zdawałam sobie sprawę, że w jego oczach zobacze właśnie ból, smutek, cierpienie a jeszcze bardziej dobijające było to, że to ja będę przyczyną tego.
Paradoksalnie właśnie ta rozmowa uświadomiła mi jak dużym uczuciem go darze i nigdy nie żałowałam, że przeprowadziłam tą rozmowę.

Vian, zauważyłam, że często się z Toba zgadzam Czytałam twoje posty w jakimś innym temacie i już cię z grubsza kojarzę.

Btw, propsy za psycho-loszkę ;D

Anyway. Ja też bym nie chciała być z ''za dobrym'' facetem. Jest to w moim odczuciu facet, który nie ma poczucia własnej wartości, który czuje, że musi ''zasłużyć'' na relację z kobietą i który właściwie pozwoli sobie na głowę wejść. No i jest przy tym nudny. Ja chcę faceta dobrego, ale niezaleznego, silnego psychicznie, samowystarczalnego. Znałam już takie ciepłe kluchy i ani przez chwile nie byłam nimi zainteresowana.

A jestem w zwiazku z chłopakiem, który jest dla mnie dobry, nigdy na mnie nie krzyknął (no ok, to może się zdarzyło ) czy nie wyzwał, okazuje mi miłość - ale na przykład wiem, że na złe traktowanie z mojej strony by sobie nie pozwolił, i że owszem, jest ze mną szczęśliwy - ale nie jestem ''jedynym sensem jego zycia''.

Enya wprowadziła fajne rozróżnienie. A co do pytania własciwego w temacie, to myslę, że artykuł Teo (i te komentarze) też wiele podpowiada.

Dla mnie byłby (no, najpierw do szczerej rozmowy). Okropne, nie chciałabym takiego faceta.