Motywacje i kryteria - kiedy czas na łóżko? - Netkobiety.pl

Ciekawe pytanie!
Aż sama się zaczęłam nad tym zastanawiać....
Ja jednak jestem typem, który lubi łączyć sferę seksualną z duchową, więc nie poszłabym do łóżka z kimś, kto ma do zaoferowania tylko ładne ciało i nic poza tym.

Według mnie to w dużej mierze także zależy od relacji jaka łączy te dwie osoby, czy jest to fuckfriends, związek czy po prostu jednorazowy numerek po imprezie. Chociaż z drugiej strony równie dobrze można po jednej 'normalnej' randce od razu pójść z kimś do łóżka ( nawet tu na forum były takie historie ) więc to chyba nie ma reguły.

Iguana -> @.

Dziękuję Wam za odpowiedzi, mam nadzieję, że pojawią się też inne głosy. Mam natomiast kilka takich pytań "uzupełniających" do tych, które już się pojawiły.

Catwoman, piszesz, że mężczyzna powinien zaoferować "coś więcej" aniżeli tylko ładne ciało. Jesteś w stanie wyodrębnić jakieś konkretne cechy: np. intelekt? pewność siebie? Czym się kierujesz, kiedy czujesz, że ten oto mężczyzna spełnia Twoje oczekiwania?

mysza93, myślę, że to nie Twoja "słaba silna wola" tylko nieodpowiednio dobrane postanowienie do Twoich możliwości Ale mam też takie pytanie, że jeżeli nie na początku znajomości, to ile czasu potrzebujesz aby stwierdzić, że coś Was łączy?

Ciemnooki, z całą pewnością dużo zależy od struktury danego układu, czy też od okoliczności czasami. Jednak czasami musi zaistnieć szereg różnych czynników, a czasami wystarczy tylko jeden... aby kobieta zbliżyła się do kogoś fizycznie. Niektóre kobiety potrzebują duuuużo czasu aby podjąć decyzję o zbliżeniu, a inne potrafią tę decyzję podjąć w 5 minut. I właśnie o to, czym się kierują podejmując te decyzje, pytam  

truskaweczka19, jak rozumiem głównym czynnikiem jaki musi zaistnieć w Twoim wypadku, jest głębsze uczucie i perspektywa stałego związku

yoghurt007 jest taka książka "Potęga irracjonalności" (Dan Ariely), która szerzej opisuje to o czym mówisz - różnice pomiędzy tym, jak sobie wyobrażamy, że się zachowamy, a tym jak się w danej sytuacji zachowujemy. W większości wypadków pod wpływem podniecenia ludzie przeciwstawiają się swoim wartościom, co zostało naukowo udowodnione - polecam tę książkę.

Mam świadomość tego o czym piszesz Jednak skądś przecież się to bierze, że jedne kobiety działają pod wpływem tych impulsów, a inne im nie ulegają, kierując się swoimi zasadami - nawet, jeśli zdarza im się te zasady w wyjątkowych okolicznościach naginać.

Moim osobistym widzimisię

Musi mnie intrygować i mieć odpowiednio "chemiczną" aurę. Nie musi podobać mi się fizycznie.

Musi upłynąć przynajmniej tyle czasu, żebym zdążyła pojawić się pod jego drzwiami. Zazwyczaj musiało jednak upłynąć więcej czasu, ponieważ pierwszym "cześć" mężczyzna na mnie wrażenia nie robił. Kiedy wrażenie udało mu się zrobić - automatycznie uważałam, że jestem "gotowa"

Zawsze kierowałam się zasadami. Aczkolwiek moje zasady to dla większości brak zasad. Uważam, że bez sensu jest przyjmować za własne coś, co jest sprzeczne z własnymi potrzebami. Rozumiem, że ktoś czeka z seksem, bo do zbliżenia potrzebuje zaufania czy poczucia bezpieczeństwa. Nie rozumiem natomiast czekania "bo tak wypada", "bo za szybko", "bo co on o mnie pomyśli".

Zanim się ożeniłem wyglądało to mniej więcej tak:

1. musiała mi się fizycznie podobać
2. musiała być komunikatywna bo mruków i introwertyków nie trawię
3. bezwzględnie musiała zaakceptować regułę - żadnego związku, jesteśmy tylko kolegami
4. jeśli powiedziała tak na powyższe byłem gotów na jej warunki

choć wszelkiej maści idealistom, moralistom itp wydawać to może się dziwne ale +/- 70% poznanych przeze mnie kobiet godziło się na taki układ bez dalszych negocjacji.

Chyba najprościej powiedzieć, że czujesz jak ta osoba przestaje być dla Ciebie zwykłym przyjacielem a staje się kimś bliższym - tak było w przypadku mnie i mojego ex.
Drugi przypadek miał miejsce z prostego powodu - miałam mega chcice ( z chcicę nie wygrasz ) a super się dogadywałam i dogaduję z moim przyjacielem i nie jest to dopiero co poznana osoba więc czemu by nie?

W żadnej bo tutaj zwyciężyły względy emocjonalne a poza nimi ponad 1 500 km odległości między nami. Jak zobaczyłem po raz pierwszy swoją żonę to pomyślałem o niej jak o każdej innej, jednak od słowa do słowa i nie zorientowałem się kiedy było po mnie - zakochałem się.

Jak patrzę na ten wpis i podobne, a jest ich więcej, to dochodzę do przekonania że każdy bzyka się z każdym. Jeden stawia warunki, wypunktuje, sprawdzi czy się zgadza, ktoś inny poczuje chemie i po godzinie siup do wyrka. Odnoszę wrażenie że żyję na innej planecie bo oprócz barwnych historyjek kliku znajomych nie spotkałem się z czymś takim. No może spotkałem się raz, z tym że po dziś dzień uważam że ta osoba miała poważne problemy wewnętrzne jeśli chodzi o nadmierne zmienianie partnerów.

Ciekawi mnie też to jak wielu z Was poosiągało tak wielu partnerów? Z chęcią poznał bym tygodniowy plan zajęć takiej osoby....
Skąd bierzecie na to czas?

A skąd wnioski, że tych partnerów jest aż "tak wielu"? Nie trzeba setki doświadczeń, żeby się przekonać, że można z kimś iść do łóżka po godzinie znajomości.

Analizując Twoje wnioski - załóżmy, że ktoś "dorobił się" 100 partnerów w ciągu 10 lat. Wychodzi tylko 10 rocznie. Jaki problem znaleźć czas na jeden seksik w miesiącu???

pytanie:

odpowiedź:

nic dodać, nic ująć, tyle i aż tyle - dla niektórych całkowicie nieosiągalne.

Remi, zapraszam na @ z takimi wątpliwościami.

singiel84, myślę, że nie jest to kwestia czasu wyłącznie, dużą rolę odgrywa także popęd seksualny Niektórzy mają go po prostu większy. Z resztą przytoczony cytat użytkownika yoghurt007 faktycznie wiele tłumaczy - jednym się po prostu chce innym nie.

---

Moje kryteria i motywacje zmieniały się z biegiem czasu. Będąc nastolatką wielu rzeczy próbowałam z ciekawości. Później przyszedł czas, kiedy zaczęłam stałą pracę, kończyłam studia. Wówczas też mój monogamiczny związek przeżywał swój rozkwit. Ważne stało się dla mnie to co było wspólne między nami, jego urok osobisty, ekscytujące i niezapomniane momenty. Po rozstaniu znowu szukałam czegoś mniej zobowiązującego i tutaj już te swoje kryteria musiałam trochę zaniżyć. Później poznałam mojego Przyjaciela i przed nim nie musiałam stawiać żadnych wymagań, ponieważ spełniał wszystkie a nawet więcej. Odpowiadał mi pod tak wieloma względami, że aż byłam w szoku, że ktoś taki "pode mnie" w ogóle stąpa po tym świecie.

Tak więc te kryteria i motywacje w moim wypadku zmieniają się w zależności od celu i okoliczności. Innymi rzeczami kieruję się, kochając się z moim Przyjacielem, a innymi szukając Kochanka do luźnej relacji. Ten pierwszy, w większości mi po prostu odpowiada. Ten drugi z jednej strony ma łatwiej - bo nie musi mi odpowiadać aż pod tyloma względami, a z drugiej - wiąże się to z zachowaniem pewnego dystansu między nami, który sprawia, że nigdy wspólnie nie osiągniemy tego, co w głębszym związku. Ot, czysta zabawa - oczywiście z zachowaniem granic zdrowego rozsądku.

Jednak niewątpliwie, w każdym wypadku znaczenie mają dla mnie: błyskotliwość, poczucie humoru, ekstrawertyzm, łobuzerski błysk w oku, optymizm (kolejność przypadkowa).

Moim zdaniem to, gdzie ludzie znajdują chętnych na sex nie jest tematem tej rozmowy. Jednak zapewniam Cię, że nie trzeba być ani razu w życiu na dyskotece, aby mieć więcej niż 1 nowego partnera miesięcznie - Internet daje znacznie większe możliwości I zapewne słyszałeś też o przypadkach, kiedy ktoś możne za jednym zamachem trzykrotnie wyczerpać limit (1 partner/mc).

To nie żart. To absurdalna odpowiedź na absurdalne pytanie.

Singiel, osoby, które miały kilkunastu i więcej partnerów raczej nie ograniczają się wyłącznie do seksu w związku (wtedy to faktycznie byłoby z nimi coś nie tak, gdyby co miesiąc były w innym "związku"). Osoba prowadząca umiarkowanie aktywne życie towarzyskie we współczesnym świecie często ma okazję do seksu. Czasem się z okazji korzysta, czasem nie. Tak jak wspomniała Iguana - istnieje też internet. Nie trzeba nawet umawiać się z założeniem seks-randki. Można umówić się na piwo, w trakcie uznać, że obie dorosłe osoby mają ochotę to piwo zakończyć inną przyjemnością i ochotę zrealizować. Czy to coś dziwnego?

Odpowiadam z punktu widzenia kobiety. Żeby zaciągnąć do łóżka jednego faceta w miesiącu nie muszę codziennie biegać po dyskotekach. Gdybym robiła to dla statystyk, to 3-miesieczny limit mogłabym wyrobić na jednej dyskotece. A potem 3 miesiące wolnego. Tylko po co???
Dla kobiety znalezienie chętnego na seks jest banalnie proste. Dla niektórych facetów również. Osoby, dla których nie jest to banalnie proste z reguły mają mniejszą liczbę partnerów seksualnych. Chyba, że za cel swojego życia uznają zdobywanie kolejnych obiektów do swoich statystyk.

Jak zauważył Yoghurt - to naprawdę nie jest tak dużo, jak się na pierwszy rzut oka wydaje. Tym bardziej, że niewiele osób ma "w dorobku" setkę różnych partnerów seksualnych. 30 to też sporo, a w rozłożeniu na 10 lat wychodzi tylko 3 rocznie

Jest to z pewnością całkiem popularny motyw, dla którego ludzie lądują "w takim wypadku" w łóżku, ale nie jedyny. Osobiście nie piję alkoholu w ogóle Zabawa, chemia... jak najbardziej. Czasami też chęć zrealizowania jakiejś konkretnej fantazji, która wymaga osób trzecich. Czasami takim powodem może być nimfomania, czasami ksenofilia.

Alkohol nie jest przyczyną. Jest wymówką.

A moja opinia jest taka, że do łóżka idzie się, jeśli dwie osoby mają na to ochotę. Można to zrobić na pierwszej dyskotece, można po roku chodzenia razem, można po 7 latach chodzenia razem i po ślubie. Żande z tych rozwiązań nie jest potępialne moralnie.

Myślę, że potępiane jest - czy to przez jedną czy to przez drugą stronę. Ludzie szukający szybkich wrażeń nie rozumieją tych, czekających do ślubu i odwrotnie. Ciężko faktycznie jednoznacznie orzec, kto jest "lepszy a kto gorszy", bo też nie o to chodzi moim zdaniem.

Jednak moralność każdy ma swoją... i każdy według niej ocenia. Jeśli dla mnie coś będzie niemoralne, to mam prawo to tak postrzegać. Jeśli dla kogoś moje zachowanie cechuje się brakiem moralnego fundamentu, to również ma do tego prawo - znaczy to mniej więcej tyle, że przyjęliśmy inne wychowanie, a różne okoliczności życiowe skłoniły nas do takich a nie innych decyzji i zachowań.

A nie wydaje Ci się, że osoby o większej swobodzie seksualnej znacznie rzadziej potępiają poglądy tych "tylko po ślubie" lub "z wielkiej miłości" niż odwrotnie?

Nawet w języku to widać. Na określenie dziewczyny, która seks wyobraża sobie tylko ze swoim wymarzonym królewiczem chyba nie ma żadnego wulgarnego czy pogardliwego wyrażenia. Co najwyżej jakaś "cnotka". A na określenie kobiety, która ma wielu partnerów seksualnych?

Hahaha, wytrzeszczem oczu nie ma co się przejmować. Ponieważ wcześniej nie doczytałam o Twoim otwartym związku, więc teraz sama mam wytrzeszcz, a do kobiet zbyt cnotliwych również nie należę

Wytrzesz oczu ( ) nie zawsze idzie w parze z potępieniem. To może być zaintrygowanie odmiennością chociażby Osobiście nigdy nie spotkałam się z potępieniem mojego stylu życia. A to, co ktoś sobie myślał niespecjalnie mnie interesowało. Byle swojego światopoglądu nie próbował na siłę mi przekazywać.

To, o czym napisałam nie jest regułą. Wydaje mi się tylko statystycznie częstsze. Wyjątków jest mnóstwo. W moim najbliższym otoczeniu nie mam żadnej osoby, która by w sferze erotycznej miała poglądy podobne do moich. A jednak zawsze czułam całkowitą akceptację. Możliwe, że to dowód prawidłowej selekcji grona znajomych I mam dokładnie tak jak Ty - mamę z jednym partnerem na koncie i totalnie odmienną ode mnie siostrę, która wprawdzie miała "aż" dwóch partnerów, ale każdy w wieloletnim związku.

Od 3 lat znowu jestem "porządna" Nie dziwią mnie ludzie, którzy każdej nocy śpią z inną osobą, nie dziwią mnie też tacy, którzy śpią tylko z kotem bo czekają na wielką miłość. Bo mam świadomość, że życie seksualne każdego człowieka jest jego własnym wyborem. A skoro mnie ten wybór nie dotyczy bezpośrednio to z jakiej racji miałabym go oceniać czy miałby mi on przeszkadzać?

Iguana -- nie przejmuj się ludźmi. Jednak taki styl życia trzeba chować przed społeczeństwiem, gdyż wielu jest gotowych przywdziać krzyżacką pelerynę, wziąć ciężki miecz i ściąć twoją głowę. To straszne. Nie na tej planecie co trzeba się urodziłaś.

Yoghurt -- tak jestem pewien, że żadnego rozwiązanie nie jest potępialne.

Do pozostałych osób... każdy ma swoją moralność. Macie rację. Ale na szczęście świat jest tak skonstruowany, że niezależnie od wiary, przekonań, nauki, dogmatów, religii wszyscy jesteśmy oceniani tak samo i na zasadzie karmy ponosimy konsekwencje swoich działań w ciągu paru lat. To bardzo budujące, że są takie prawa (ignorowane u nas), które rządzą losem. Tak samo można nie wierzyć w grawitację, zaprzeczać jej, albo mieć fałszywe na jej temat poglądy, ale ona (ta grawitacja) i tak działa niezależnie od tego.

Kto sieje dobro, ten zbiera dobro. Kto sieje zło, ten zbiera zło. Decyzja o pójściu do łóżka też mieści się w tych kryteriach.

O z całym szacunkiem ja mam taki płaszcz, prawie kompletną zbroję - brakuje mi szyszaka, półtorak i zapewniam Cię, że nikomu głowy uciąć nie chcę choć na turniejach może to tak wyglądać - gawiedź nie może być zawiedziona i show musi być    to taki mały off top

Wybacz ale porównanie moralności do grawitacji uważam za chybione i nie adekwatne.

I znowu wracamy do punktu wyjścia, w którym trzeba ustalić co to jest uniwersalne dobro/zło i jedną akceptowalną dla wszystkich wykładnię, żeby nie było światłych interpretatorów.

Sam22 - losami ludzi rządzą tylko i wyłącznie oni sami. To ty podejmując dowolną decyzję powinieneś mieć świadomość potencjalnych stutków tejże. To trochę jak zasada domina. Widzisz, może zrobiłeś to nieświadomie ale sam rozłożyłeś swoją teorię na łopatki.

Więc to matematyka, zgoda niech będzie - mam pytanie kto ustala wartość numeryczną za poszczególne uczynki?. Teoretycznie szef gangu powinien być na minusie ze wzgledu na charakter swojej działalności, jednak wystarczy że zacznie równolegle drugą działalność jako donator i rachunek mu się zeruje. Kazał kogoś zabić daje mu - ale jednocześnie sfinansował skomplikowaną operacje ratującą dziecku życie więc ma +. + i - zerują się, co nie?. Zabrał jedno życie ale drugie ocalił - bilans się zgadza. Wystarczy, że ocali więcej niż zabije i jest dobrym człowiekiem. Jego ludzie kradną, wymuszają, gwałcą ale on buduje nowe ośrodki dla samotnych matek z dzieckiem, współfinansuje różne prospołeczne działania, płaci za wyposażanie sal komputerowych w szkołach, funduje wakacyjne wyjazdy dla dzieci, o których wszyscy zapomnieli no i oczywiście daje na tacę. Oczywiście robi to wszystko z majątku jaki pozyskał dzięki pierwotnej działalności ale to bez znaczenia bo ważny jest finalny wynik, który może być zerowy, dodatni lub ujemny.

Daj spokój przecież to już truizm, nawet ty kupując produkt A krzywdzisz w mikro skali ludzi produkujących produkt B bo im sprzedaż spada a przez to możliwe są redukcje i bezrobocie a rachunki jak nie zapłacisz to pod mostem wylądujesz.
Dzisiejsze białe kołnieżyki mają się świetnie, jak zawsze.