Mój chłopak mnie przytłacza... - Netkobiety.pl

Zrobcie sobie przerwe. Tydzien, miesiac. Sama probuje namowic chlopaka do tego samego, ale on nie uznaje czegos takiego jak przerwa. Albo walczymy, albo sie rozstajemy. A tez chcialabym zatesknic, odpoczac, pobyc sama ze soba..
FACECI.

A według mnie przerwa to droga do rozstania tylko opóźnianie go
Meilisi - chyba żadna nie lubi gdy komentarze sypią się z rękawa gdzie popadnie, prędzej czy później przestajemy na nie zwracać uwagę. Próbowałaś mu powiedzieć to co napisałaś? Że nie chcesz komentarzy o Twoim wyglądzie i bezsensowych sms'ow? Fakt pewnie się zmienia.. tylko? Gdy się zmieni i ustawi pod Ciebie będziesz zadowolona? Pewnie nie bo znudzi Cię że wszystko jest normalnie, po Twojej myśli.. Jesteście ze sobą 4 lata.. Wyobraź sobie, że ja byłam z facetem męskim, odważnym, zaradnym.. po czym po roku zmienił się z laleczkę usługującą mi.. a ja wcale tego nie prosiłam.. czułam się jak mamusia i rzuciłam go po 2 latach.. Nie życzę Ci takich drastycznych kroków, dla mnie to było jedyne rozwiązanie.
Może spróbuj wyjść gdzieś, pobawić się, odpocząć, na chwilkę zapomnieć? Upominać go, że znów to robi, a Ciebie to denerwuje i prosić aby odpuścił sobie sms'y? Dajcie sobie więcej luzu, wyjdź z przyjaciółkami na kręgle

Istnieją różne typy związków.. Czasami partnerzy są dla siebie wszystkim, spędzają ze sobą każdą chwilę, mają wspólne hobby - tak jest u mnie, a niektórzy są partnerami.. mają swoje hobby, swoich przyjaciół, są na większym luzie. Wydaje mi się, że Ty jesteś z 1 kręgu on z drugiego. Mi też ciężko byłoby, gdyby mój facet potrzebował ode mnie odpoczynku i zostałabym sama na nawet 2 dni.. Nie wiedziałabym chyba co robić i umarłabym z nudów Może kluczem jest znalezienie zajęć, które dałyby wam satysfakcje i wolność choć na chwilkę? Własne hobby w ciszy, spokoju w którym moglibyście się spełniać? Przede wszystkim myślę tu o Twoim partnerze.. bo ile dobrze czytam On chyba nie ma co robić, prócz opieki Tobą.

Edit: Babski wieczór!? Świetnie Jedź, powiedz, że odpoczywasz, on wie z kim. Zostaw komórkę i baw się dobrze Ja bym tak zrobiła

No nie pasujecie do siebie. Musisz wziąć się w garść i zerwać, bo to nie ma przyszłości. Poboli i przestania, a poczujesz ulgę. Nie ma czegoś takiego jak przerwa. Najlepszym rozwiązaniem jest wyjazd jednego z Was daleko i wtedy siłą rzeczy robi się sobie przerwę, ale tak długo też nie można. Chłopak przegina w jedna, a potem w drugą stronę.
Czas to zakończyć.

A to dlaczego? Nie chcesz z nim być?

Jest młody, plastyczny i zakochany. Jeśli przyjmie Twoje reguły, jeśli będzie Cię uszczęśliwiał tak, jak lubisz być uszczęśliwiana i w tym się odnajdzie, będzie Wam obojgu bardzo dobrze.

Widzę, że powinniście popracować nad komunikacją. Jeśli jest Ci bliski i stara się, to nic lepszego nie mogło Cię  spotkać. Zaczyna się interesować fotografią, bo Ciebie to interesuje? Świetnie. Czy da Ci dość przestrzeni? Oczywiście - tyko wyraź życzenie, stanowczo ale spokojnie.

To jest TYP MĘŻCZYZNY ODDANEGO. Z tego co zrozumiałam. Że przegina w jedna a potem w drugą stronę? Jak zaprotestowałaś przeciwko wersji 1, zmienił postępowanie. Niedobrze? To mu określ czego dokładnie chcesz. I on tak zrobi. Znalazłaś skarb, diament. Tylko oszlifować i będzie brylant. Poczytaj jakich kretynów spotykają Kobiety i doceń co masz. Masz jego oddanie, starania, chęć uszczęśliwiania Ciebie, adorowanie.

Od dwóch lat mam takiego mężczyznę - zrobi dla mnie wszystko, jeśli tylko nie będę oczekiwała jasnowidzenia, a powiem o co mi chodzi. Nie wyobrażałam sobie wcześniej, że mogę być tak szczęśliwa. Uwielbia być ze mną. Ale gdy potrzebuję przestrzeni i samotności, daje mi święty spokój. Tak kocha.

I tu problem. Jeśli nie wiesz, czego chcesz ("chyba"), masz problem. On obiecał że się zmieni i słowa dotrzymuje.

Być z nim na siłę nie ma sensu. Zastanów się jednak dobrze. Proponuję, żebyś na chwilę ograniczyła życie towarzyskie i pomyślała SAMA, bez koleżanek, bez niego, bez innych. Co Ci w duszy gra? Czego chcesz? Co planujesz? Czego nie chcesz? Jak wyobrażasz sobie przyszłość? Ty. Nie Twoja Mama, przyjaciele, nauczyciele, on. TY. A gdy będziesz wiedziała, zastanów się, czy w Twojej wizji jest miejsce dla mężczyzny kochającego tak jak on.

Jeśli jest sierotą obrzyganą, niezaradną i wiszącą na Tobie, zapomnij wszystko co tu napisałam.

A to już co innego jak brak szacunku jest..Bo jeśli się kogoś kocha,nie nazywa się kłamca czy gnojem..Więc to inna sytuacja.Moze jego poprzedni związek skończył sie właśnie w taki sposób,że dziewczyna go rzuciła własnie takimi wymówkami i stąd taka reakcja

Moim zdaniem, jeśli facet jest miły czuły i się stara, nie ma nic lepszego! To nie potrwa długo, bo jeśli planujesz z nim wspólną przyszłość, to się zmieni. Po jakims czasie słowo "kocham cię" w jego ustach stanie się niespodzianką. Korzystaj z tego, że Cię szanuje że nie widzi poza Tobą świata...mało jest takich mężczyzn! Chyba że go nie kochasz.... pogadaj z nim szczerze i sama zastanów się co czujesz i czego chcesz. Mówisz że chciałaś żeby się zmienił, a teraz te zmiany Ci nie odpowiadają... Poukładaj sobie wszystko w głowie. Wolisz go takiego jakim był, czy jakim jest teraz?

Nie napisałam, że nie podobają mi się zmiany, które wprowadził. Właśnie teraz jest lepiej, bo coraz lepiej idzie nam dogadywanie się i nie ma już tylu kłótni o jakieś nieistotne pierdoły. Mówiłam mu, że widzę jego starania i bardzo je doceniam, i tak jest.
Problemem jest chyba to, że on ciągle sypie mi czułościami, co jest miłe, ale w rozsądnych ilościach... A on po kilkanaście razy dziennie nawet mówi mi ciągle, że jestem ładna i że kocha. Nie narzekam na to, że jest czuły i że mu zależy i to okazuje... Chodzi o to, że jakby zbyt dużo, zbyt słodko, wręcz mdło... gdy tęsknię, jestem spragniona tych czułości w dużej ilości, i wtedy jest super. Ale po jakimś czasie zaczynam mieć trochę dość tego, bo jest już za dużo... A ja chciałabym czuć, że mam w nim także przyjaciela. Kogoś, z kim mogę się wygłupiać, pogadać o wszystkim, a nie tylko słodzić sobie wzajemnie... Tego ostatniego jest w naszym związku wieeeeele więcej.
Zależy mi na nim. Choć był czas, że chciałam z nim zerwać, ale było to spowodowane jego zachowaniem przed zmianami, wywoływaniem kłótni o nic i pretensjami także o nic, ogólnie problemami w porozumieniu się i jego zachowaniem... Teraz jest już lepiej. Ale tak czy siak, nawet i wtedy, gdy stałam przed wizją życia bez niego, poczułam, że nie chcę takiego życia, dlatego zostałam z nim i podjęliśmy próbę ratowania naszej relacji.

Już nieaktualne...

Mam teraz inny problem...
W tym roku mieliśmy wyjechać na wakacje, chcieliśmy oboje, ale wyszło tak, że nie pojechaliśmy nigdzie. Potem była awantura o wyjazd z koleżankami, które nie miały wtedy nikogo, taki babski wyjazd... Ale mniejsza o to...
Teraz wpadł na pomysł, bym spędziła u niego weekend. I to muszą być koniecznie dwie noce, gdy mówiłam o jednej, była kłótnia... Bo on chce cały weekend za to, że nigdzie nie udało się wyjechać, imitacja wyjazdu...
Problem jest taki, że ja póki co zostałam u niego na noc jeden raz. On mieszka ok 50 km ode mnie. Nie wiem, moim zdaniem ten pomysł jest trochę dziwny, ok mogę zostać jedną noc, ale dwie... To jednak przesada, zwłaszcza, że nie zostawałam u niego na noc wcześniej, tylko ten jeden raz... Chciałabym stopniowo jakoś... Nie wiem, może jestem dziwna, ale takie jest moje zdanie.
I teraz okazuje się, że swojego zdania mieć nie wolno, bo związek wisi na włosku... Właśnie przez tę sprawę... On uważa, że specjalnie go zwodziłam i dawałam nadzieję, wiedząc, że i tak nigdzie nie wyjedziemy (a to nieprawda i mówiłam mu to tysiące razy, cieszyłam się na ten wyjazd...) uważa, że mam opory by z nim zostać na noc, co też jest absurdem. Wypomina wszystkie spotkania ze znajomymi, wyjazd, na którym byłam... A co najgorsze, nie umiem go przekonać, że nie ma racji. Nie wiem sama jak to jest, po prostu tak chyba zostałam wychowana, i mam takie wewnętrzne coś, że wszystko po kolei, w swoim czasie... Ale gdy próbowałam mu to mówić, on nie rozumie... Wypomina, że przecież jesteśmy razem 3 lata i powinnam zostać z nim na noc te 2 noce u niego.
Wszystko jest teraz moją winą... Nagle z ukochanej dziewczyny, którą dopiero co zapewniał, że nigdy jej nie zostawi, stałam się jakąs kłamliwą zdzirą, która go zwodziła... A tak wcale nie jest!
Powiedział, że jeśli chcę, to żebym wpadła w piątek, ale jak wpadnę w sobotę to... Jednym słowem związek się zakończy o.O. On uważa, że nie mam żadnego wytłumaczenia, że nie rozumie i skoro nie umiem mu tego wytłumaczyć, to on myśli jak myśli... Tak to z grubsza wygląda.

I co ja mam zrobić? Coś ze mną jest nie tak? jak mu to wytłumaczyć, żeby zrozumiał? Nie znajduję słów, które by do niego przemówiły... Pogrążam się cały czas, cokolwiek nie powiem... Nie wiem, co o tym myśleć, pomóżcie