Pobił mnie chłopak... - Netkobiety.pl

Normalnie napisałabym, że to sukinsyn - ale prawda jest taka, że Ty uderzyłaś pierwsza. To bardzo kiepskie zachowanie - bez względu na płeć. On był jeszcze gorszy - wykorzystał przewagę fizyczną. I powinnaś to zgłosić na policji - ale wtedy on na pewno zezna, że Ty uderzyłaś pierwsza. Gdzie tu idealny związek? Ja widzę patologię.
Piszesz, że wstydzisz się tego upokorzenia - a myślisz że on był zachwycony jak mu walnęłaś w twarz przy znajomych?
Powiedz - co tak naprawdę sądzisz o tej całej sytuacji

NIEKOCHANA72 ale zanim ona go uderzyła on zacząl ją wyzywać... też przy znajomych. Jej reakcja była spontaniczna, ale wg Mnie to on nakręcił całą lawine...

Dokladnie to samo pomyslalam czytajac pierwszy post. Nic nie tlumaczy przemocy zwlaszcza, ze to nie byl afekt - przeciez nie zrobil tego spontanicznie tylko odczekal az wyjda z imprezy... I Ty dziewczyno tesknisz i ja to rozumiem, ale pomysl o tym, ze niestety, ale regula jest ta sama - zrobil raz, zrobi drugi i kolejny.

moim zdaniem zwykły prostak i damski bokser. Celowo oddczekał i jak wyszli z imprezy to ja udezył bop wiedzial ze tam by ktos napewno stanol w jej obronie, a tak to była zdana na sama siebie. Daj sobie dziewczyno spokoj z takim bydlakiem jak raz to zrobil to bedzie juz to robil. Jak mial tyle nerwow i agresji w sobie to mogł głowa walnac w sciane budynku a nie w ciebie nie bron go, nie tesknij bo on nie jest tego wart. A pozatym gdyby chodz odrobine załował to probował by naprawic ta sytuacje, cos poprostu z tym robic.

Facet zachował się jak cham i rzeczywiście wykorzystał swoją przewagę fizyczną, ale ...
Poszkodowana napisała, że się pokłóciła na imprezie u znajomych... a skąd przypuszczenie, że on czekał aż wyjdą? Fantazjujecie forumowiczki z tym, że bał się to Wasze przypuszcenia. A może imprezka u znajomych była na ulicy, bo mieszkają akurat pod mostem, co? To dopiero fantazja, nie?

Poszkodowana pisała, że związek był idealny, a nie zakończenie!
Czarnaa86, napisłaś że idealny związek to był do momentu, gdy on nie uderzył. HA ha ha. Buahahah, Czyli, kiedy ona go walneła (przypominam - jako pierwsza) to nadal był idealny związek ???? i żyli długo i szczęśliwie. Tak to rozumujesz? Tak to sobie wyobrażasz, jak kobieta jest zdenerwowana i gdy zabraknie jej argumentów, to sobie może tak tłuc i wg. Ciebie to nadal jest idealny związek??? Zastanów sie trochę, co? Albo spojrzyj na hronologie wydarzeń, to może coś Ci zaświta. Odpowiedz mi na pytanie, dlaczego to jego zachowanie wyznaczyło koniec związku , a nie jej?

Jakie wykorzystywanie przewagi fizycznej? Ok, no w efekcie było, ale zanim coś napiszecie, przeczytajcie jaką przewagę ona założyła, że wykorzysta, obijając mu gębę

... JA go UDERZYŁAM... NIE WIEDZIAŁAM, ŻE MI ODDA...

Założenie było jasne, jestem kobietą, przywale mu, a on i tak mi nie odda. To nie jest wykorzystywanie przewagi - w jej mniemaniu? Ano jest! A jednak, to on wszystko popsuł, a to drań, no popatrzcie.

Ja bym to ujął inaczej. Ona założyła, że chlastająć go po ębie jej nic nie grozi , bo ona jest kobietą! Wykorzysta to, w ten sposób wystąpi w roli strony mającej przewagę i nic jej nie grozi.
Ot, pozwoliła sobie na utratę panowania nad sobą, pomyślałą, ulżę sobie przpierdo.. mu, a on i tak mi nie odda, przynajmniej mi ulży.

Autorka przywaliła facetowi, bo myślała, że jako kobieta, ma prawo lać go bezkarnie. Uzuropwała sobie prawo do nieponoszenia konsekwencji utraty panowania nad sobą i bicia w emocjach. Może i się sprzeczali, ale facet jak widać panował nad sobą. Skoro ona straciła panowanie, no to trzeba powiedzieć, trudno my słaba płeć, nie musiby trzymać fasonu , możemy się zachowywać w sposób ogólnie przyjęty jako chamski, ale co z tego. To on  nadal miał trzymać fason, za to jej wolno, facetowi - nie. Ona ma prawo, on nie.
To on okazał się podłą świnią zamiast przyjąć z całą łaskawością żar uderzenia ślicznej dłoni ukochanej odciskające piętno na policzku i nadstawić ten drugi. Sukinkot z niego niepospolity. Bandyta jeden. No i niech mu na myśl nie przyjdzie, że związek nadal nie jest idealny, nawet po wybrzmieniu echa, kolejnego razu.

Pararfazując Asię 21011989. Facet powinien sobie dać z taką dziewczyną spokój, bo skoro ona raz to zrobiła, uderzyła pierwsza, to zrobi to znowu. A pozatym, gdyby choć odrobinę żałowała, to róbowałaby to naprawić tą sytuację, coś po prostu z tym robić.

Tak i zacznijcie wmawiać swoim córkom, że co prawda nie powinno się nikogo bić, ale jednak jak dziewczynka przyłoży chłopczykowi, to w zasadzie, on nie powinien oddać, bo ... nie. A tu proszę niespodzianka i zawiedzione uczucia. Jak się wbije takie przekonanie do głowy, to większość jest w stanie w to uwierzyć, a potem być zawiedzioną. Lepiej nie zakładać, że ktoś nie odda, tylko dlatego, że ma się coś wymalowane na Twarzy.
Kobieto, kogo oszukujesz. Życie to dżungla, oko za oko. Niby się to zmieniło, ale to tylko pozory. Kobiety to bezwzględne osobowości. Wg. badań, które miałem ostatnio nieprzyjemność czytać, na 100 kobiet, które poddano próbie polegającej na zadaniu bólu szczeniakowi, uzyskano 100% skutecznośći, wśród facetów mniej niż wynik był poniżej 40%.

No i na szczęście mamy Panią niekochaną72, której spojrzenie pobiegała ku normalności.
Z góry, część Pań założyła, że przecież to nic wielkiego, no stało się, ale to on nie powinien, etc, etc.
Pięknie ujęte pytanie, które podtrzymuję za niekochaną. Czy adwersarz ma prawo, by w emocjach prać po twarzy.
Otóż właśnie, moim zdaniem, nie ma. I to od początku piszę. Bo idąc odmiennie świetlistym tropem rozumowania Pań,  gdy kobieta facetowi obije gębę, to on nie powinien oddać .... dojdziemy do absurdów. Np., że ona miała prawo mu ją obić i w dodatku stać na stanowisku, że on nie ma prawa oddać, bo ... nie.
Tym sposobem jednych stawiamy przed drugimi.
Zatem zapytam się, czy jeżeli będę rozmawiał z osobą innego koloru skóry, to on może mi przywalić, gdy sie nie będzie zgadzał z moim zdaniem, a ja, nie powinienem oddać? Bo np. wyjdę na rasistę. Czy też, on nie powinien mi oddać wyymierzonego razu, bo (ktoś mi wbije do mózgu) należę do rasy panów? Podobnie z osobami, które wyznają inną wiarę? Można tego mnożyć w nieskończoność.
To jakieś bzdurne założenia. A czy w krajach arabskich, gdzie można stłuc kobietę i nikt nie kiwnie palce, bo .. on ma prawo? To słuszne prawo?
Takie szybkie jesteście do rozgrzeszania kobiet i ekskomuniki mężczyzn? Na jakiej podstawie? No i właśnie przez to wasze rozgrzeszanie dołączyłem się do tematu.
Prawo do danego zachowania wobec innych nie zyskuje się ze względu na płeć, rasę czy wyznanie. Dla mnie okazali się warci siebie, jedno uderzyło drugie. Trzeba pamiętać za to o jenym, może się okazać, że będziemy musieli ponieść konsekwencje swojego zachowanie, a niekoniecznie muszą być one takie jak nam się wydaje.

ps
Może rowzinąc temat. Ona myślała, że on jej nie odda, gdy mu przywali, a on myślał, że ona go też skopie, tak jak on to zrobił.
Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego.

to ze autorka tekstu nie powinna uderzyc nie podlega wogole rozmowie, nie powinna tego zrobic i koniec kropka. PYTAM AUTORKE TESTU czy jakby twoj facet nie "oddalby cie" to zwiazek trwal by nadal i na drogi dzien nie byloby ci wstyd? nie przepraszalabys go za to?
a z drugiej strony gdy moje roczne dziecko w zlosci uderzy mnie po twarzy i to tak ze az lzy pujda to mam tez zrobic mu to samo? czy bede wtedy usprawiedliwona? tylko nie mowcie ze to dziecko, bo wie doskonale co robi.
czy dzieciom na slowa"uderzylam bo on zaczal" nie mowimy ze powinny miec swoja madrosc i nie warzne jak kto postepuje powinnismy nad soba panowac?
dlatego wedlog mnie oni sa na rowni sobei winni, ona nie powinna go uderzyc tak samo jak i on nie powinien tego robic.
no i wlasnie to co napisala atinasarza czy uderzenie impulsywne mozna usprawiedliwic a takie z premedytacja po (teoretycznie) ochlonieciu mozna karcic? czy moze jednak chodzi o sam fact przemocy fizycznej, ktora zawsze oznacza jedno, brak argumentow!

sama siebie wlasnie czytajac swoje posty zauwazylam ze stareotypowo zbluzgalam mezczyzne w styulacji ktora opowiedziala mi kolezanka, mianowicie:
siedzial jej maz na komputerze na seypie i rozmawial z bratem, podczas rozmowy jadl i ciamkal glosno, owa kolezanka wesla do pokoju cos tam mu ustawila na komputerze i przedzeznila jego ciamkanie, na co on ja scisnal za reke a na nei byla dluzna i uderzyla go po glowie, wyszla z pokoju, po skonczonej rozmowie maz przyszedl do niej do pokoju i pociagnal ja za wlosy i scisnal za reke.
skomentowalam tylko jego zachowanie, bylam w szoku ze nawet po ochlonieciu, po jakims czasie byl tak nabuzowany ze jeszcze ja chcial uderzyc, teraz widze ze i ona nie jest lepsza po co uderzyla go?
jeden wniosek nasuwa mi sie NIECH KARZYDY PATRZY NA SIEBIE

tak nawiasem mowiac, witaj Dunkis, dawno sie nie widzielismy:) pozdrawiam

Dunkis ale czy zaatakowanie mnie daje mi prawo ataku? obrony i owszem, czyli co to tylko kwestia jak to sie nazwie?
a wiec jak mi zabije mezczyzna meza, czy ja mam prawo i zabic dla tego mezczyzne zone?
wydaje mi sie ze ty mogles zapiac napiot i pujsc sobie gdzies gdzie cie koelzanki nie znajda, bo jest ryzyko ze taka zabawa moglaby trwac i trwac, a jednak zawsze trzeba madrzejszego zeby odpuscil

Wiesz Dunkis, oświeciłeś mnie, rozwiązałeś zagadkę rozpadu mojego małżeństwa.

Kiedyś dawno temu uderzyłam swojego męża, z otwartej ręki wcele nie mocno, chiałam raczej przerwać lawinę chamskich tekstów lecących w moją stronę. Robił mi awanturę o pieniądze, wyzywał od różnych, bo miał pretensję, że nic nie zostaje z jego olbrzymiej pensji (800 zł na mnie, nowonarodzone dziecko i męża).

Później przy każdej okazji używał rąk i to nie w takim zakresie w jaki ja to zrobiłam, później zaczął używać też noża. Ale teraz już wiem - to była wszystko MOJA WINA!! Dałam mu do tego prawo w momencie w którym go uderzyłam jako pierwsza!! Zrobiłam to pierwsza i tylko jeden raz, ale zrobiłam - moja wina!! Moja bardzo wielka wina!!

Dzięki Dunkis. Zmieniłeś moje spojrzenie na świat.

Dziewczyny, mylicie dwa różne pojęcia. Nikt z nas nie pisze, że on miał prawo ją bić. NIE MIAŁ PRAWA I ONA TEŻ NIE MIAŁA.
NIC nie usprawiedliwia przemocy. Piszecie: działała/działałam pod wpływem emocji, więc jestem wytłumaczona.
WOW... a pod wpływem czego działali Wasi oprawcy? No przecież że same emocje. Mój ojciec jak bił mamę i nas też działał pod wpływem emocji - czy to go tłumaczy?
Człowiek, który uderza pierwszy daje sygnał - to jest sposób na załatwienie pewnych spraw. Więc dlaczego się dziwi, że druga strona "podejmuje grę"? A że przeważnie ma przewagę fizyczną - kończy się bardzo źle.

Bajko, absolutnie nie uważam, że powinnaś brać na siebie odpowiedzialność za rozpad małżeństwa.

Ale odpowiedzcie - dlaczego uważałyście, że uderzenie w twarz załatwi cokolwiek? Czy myślałyście, że to coś zmieni w Waszym związku?

Dokładnie tak. Bicie oznacza - nie mam żadnych argumentów, więc w taki sposób pokażę Ci, kto tu rządzi.

Wcale nie twierdze, że u Mnie coś to załatwiło, poprostu działałam  w afekcie, od dawna wiedziałam, że mnie okłamuje. przedstawiłąm dowody a on że przesadzam chciał mnie przytulić, nie wytrzymałam, za duzo kłamstw... Ale to był odruch, pzrprosiłam go, on mi nie oddał ale dzięki temu przyznał się.
Przemoc do niczego nie prowadzi.
tak wiem o tym. I wcale tego nie popieram

Autorce posta odradzałabym kontynuowanie takiego związku.
Odradzałabym również przemoc w jakiekolwiek formie i kierunku.

syla135 jeśli ktoś Cie atakuje masz rawo się bronic. ale przestań  wpadać w skrajności. Napisałaś że jak m ktoś zabije męża... widzisz sama dalas przykład...
Zobacz najpierw kłótnia, pottem policzek, a Ty juz do zabijania, jaki ma być następny etap? za daleko moja droga z tymi rozwazaniami pojechałaś
I nie chodzi tez o mądrość, ale o opanowanie
bajka687 (skąd wy takie nicki bierzecie?) no proszę Cię, jeżeli na lawine głupich tekstów odpowiedziałaś kiedys uderzeniem. Dla nie to zejście o poziom niżej niż głupie teksty. Ale jeśli cciałas mi dociąć, aalbo co gorsza poużalać się nad sobą to znowu nie ten poziom.
To co po takich krótkich rzczach które napisałaś, to jedynie mozna nazwać spiralą która się nakręcała, słowa, niezrozumienie,  uderzenia, > Spirala i nic wiecej. I wcale nikt tu nie twierdzi że to Twoja wina.
Bardzo prosze, nie wciągaj do tego tematu swoich osobistych krzywd.
Pisałem o tym, że jeśeli ktos łamie bariery, nie ma prawa oczekiwać, że druga strona odpowie tym samym.
Łamiąc barierę przysłowiowego, akceptowalnego zachowania, otwiera sie wrota na nieznane! Zrozum. tak fizyczny na osobę, łamie hamulce, a nie wyznacza nowego poziomu zachowań.To tak jakbys zrobiła w dnie statku mała dziurkę i miała pretensje do morz że ono je rozdziera i powpoduje niekontrolowany przypływ wody .
Czarnaa86. Nie rozumiem Twojego tłumaczenia ... piszesz, ona nie miała prawa go uderzyć ALE...
Jakie Ale? skoro nie miala prawa, to nie ma prawa istnieć żadne ale. Piszesz że skoro on mógl sie opanować to nie musiał oddawać. Oczywiście że nie musiał. Jednakże zobacz, to Twoje ALE zrodziło się z tego że ona działała pod wpływem emocji - tak napisałaś. Czyli ona miała prawo dzaiałas pod wpływem emoci a on nie?
To teraz się zastanów, czy rozrażniona osoba, umiejaca trzymać ręce na wodzy, jest tą samą którą ktoś zdzielił w gębę? Zdajesz sobie sprawę ile barier takie zachowanie łamie? Jżeli ona była na tyle słaba by nie trzymać rąk przy sobie , gdy kłócili się ze sobą, to co wg. Ciebie jest w stanie powstrzymać od oddani kogoś, któ dostał w pysk?
I bądz też miła, nie przekładać tych rozważań na swój związek , podobnie jak bajka, bo pleciecie głupoty, chcąc wkomponować, moje dywagacje w swoje sytuacje  życiowe.  Co ma chlastanie faceta po gębie ze zdradami itd. To skutek a nie przyczyna. Tak jak awantura autorki była skutkiem pewnie jakiegos nieporozumienia, t o ona stała sie skutkiem przywalenia, mu, to to przywalenie było skutkiem jej pobicia. To sa skutki. I nie mówicie mi, że zrozumiałyście iż problemami w waszym związku była sytuacja że zdzieliłyście facetów. To byłs kutek, pewnie braku zrozumienia i braku roamowy. A nie jakiś komplikacji w związku. Żadne sakrastyczne otwieranie oczu.

I pociągnę za niekochaną nikt nikogo nie ma prawa bić. przyłączę się też do nikka1982 emocje były i tu i tu.

Trochę przeraziły mnie wasze wpisy - szczególnie kobiet dopuszczających wprost lub nie bicie kobiet przez facetów. Bo zgodnie z tekstem autorki ona wymierzyła policzek a on ją szarpał za wlosy i kopał. Dlatego ja zdecydowanie uważam że ona miała prawo do takiej reakcji a on nie - już wyjaśniam skąd takie podejście
- Policzek jest zdecydowanym krokiem stawia granicy gdy z kogoś wylewają się emocje ( w tym wypadku wyzwiska w innym może to bć histeria) i mówi: ?Już dość?  W ten sposób mamy szanse przywrócić danej osobie świadomą kontrolę nad swoim zachowaniem. Wraca wtedy do działania rozum i jest jak kubek zimnej wody przywraca osobę do kontroli nad swoimi emocjami a przy tym nie wyrządza szkody fizycznej. Sposób znany od zarania dziejów. Natomiast kopanie szarpanie za włosy ( z tego co pisała autorka) po wyjściu na ulicę to działanie przemyślane , racjonalna zemsta nie za doznany ból fizyczny ale za znieważenie na oczach znajomych a przy tym przypuszczam powodujący u autorki ból nie tylko psychiczny ale i fizyczny.
Takie mam zdanie i przeraża mnie że wogóle można porównywać policzek z maltretowaniem fizycznym.

Monia139 - ja osobiście uważam że żadne bicie nie jest fer ale wczuwając się w sytuację autorki to tak mi to wyglądało : kobieta wyzywana stojąca bezradnie nie mogąca zakończyć potoku bluzgania podnosi rękę i wyymierza policzek  - dający do zrozumienia OPANUJ SIĘ MAM DOŚĆ. a ON CZEKA I Z ZIMNĄ KRWIĄ NA ULICY JĄ KATUJE. tAK MI TO WYGLĄDA. mOŻE JESTEM STAROŚWIECKA ALE DLA MNIE WYMIEŻENIE POLICZKA FACETOWI KTÓRY MNIE ZNIEWAŻA JEST NATURALNYM ODRUCHEM URAŻONEJ KOBIETY A FACET (PRAWDZIWY) CHWYTA RĘKĄ I MÓWI NIE RÓB TEGO WIĘCEJ.

atinasarz, dopowiadasz sobie rzeczy, próbując tłumaczyć koleżankę. Założyłaś, choć może całkiem słusznie - jednak tego nie wiemy i nie wynika to z tego co napisała autorka, że facet wpadł w histerię, a ona chaiała go przywrócić do trzeźwego myślenia. Jeśli nawet, tak było, to znaczy, że autorka źle oceniła sytuację i nie była to histeria jak piszesz. Bo, gdyby była to efekt byłby taki, jaki opisałaś. Ale nie był. Zatem swobodnie można odrzucić Twoje założenie.

Druga sprawa, jeśli uważasz, że ona miała prawo do użycia przemocy fizycznej wobec niego, w odpowiedzi na werbalne zaczepki, to ja to widzę tak. Kłócili się - czyli byli na poziomie wymiany zdań, za to ona pierwsza fizycznie go zaatakowała. Czyli użyła środka, przewyższającego to czym się on posługiwał. Mało tego, tym razem ja zakładam, bo nic nie wskazuje na to by miało byc inaczej, a w innym przypadku byłyby to czyste spekulacje, że nigdy by nie użył wobec niej przemocy - NIGDY, gdyby ona pierwsza na tę ścieżkę nie wystąpiła. Rozumiesz? To ona przelała pierwszą krew. Ona złamała barierę.
Póki rozmawiali byli na tym samym poziomie. Po tym jak go uderzyła, należy stwierdzić, że uzyła wobec niego środka z wyższej półki perswazji. On jedynie odpowiedział środkiem równym temu, który został użyty wobec niego, któremu sam został poddany. I tu przemoc i tu przemoc fizyczna. To, że rozległość tego środka była nieporoporcjonalna, to inna sprawa, którą powinna ocenić prokuratura. W miłości jak na wojnie, wszystko jest dozwolone.
Przepraszam z góry, ale dla mnie to absurd, że policzek mówi - "już dość". Już dość - to juz dość, a strzał w gębe, to strzał w gębę. Obojętnie co by nie miało to znaczyć. Mało tego, to co dla Ciebie będzie - już dość, dla drugiego będzie wyzwaniem. Jest takie pelmię, które na powitanie leje się po gębie. A im mocniej obcy przyleje tym większy szacunek zdobywa. Wcale nie oznacza - juz dość.
Zatem moje zdanie jest takie, wymierzenie policzka - a wcale nie wiemy, że był tak melodramatyczni, jak w filmach, jak ktoś z poprzedników to opisał, bo może chłopa powalił na ziemię w każdym razie to przemoc! I zgadzam się z Monią139. Idąc za jej myślą dalej. To ona miała prawo stopniować, a on nie. Dopóki kobieta wyznacza kolejne stopnie kłótni to jest ok.
Pobawmy się ona zaczyna kłótnie, on odpowiada słowani (nie może niczym innym), ona zdziela go po policzku, on odpowiada policzkiem( nie może czym innym , bo to nie byłoby fer), ona wali go pięścią, on odpowiada tym samym (nie może czym innym i to nadal jest ok - bo to ona jest liderem), ona wyciąga z torby pilniczek, wbija mu w rękę (chłop nie ma pilicznak, idzie i pożycza od koleżanki) oddaje tym samym , bo choć kamień leży w pobliżu to nie może go użyć, bo było by nie fair), ona zauważa kamień, wali go kamieniem, on oddaje tym samy, ona łapie za oparty o ściane kij i trzepie go w głowę, on nie wstaje - jest ok. Trzymamy jej stronę, wygrała, uff ale super - a on gamoń. I to w dodatku jego wina, bo się nie uchylił

Jednak miałam rację w stwierdzeniu że jestem staroświecka - bo tak wychowywały prababcie, babcie itd... w mojej rodzinie że kobieta jest kobietą i na znieważenie, lub posunięcie się dalej mężczyzny niż przstoi należy odpowiedzieć "strzałem w twarz" a facetów wychowano żę kobiety nie należy w żadnej - podkreślam żadnej sytuacji uderzyć bo to po prostu nie męskie. Ale widocznie obecna młodzież uważa że równouprawnie jest całkowite nie zależnie od przewagi fizycznej - zasłużyłaś to bostaniesz kopa. Ten świat jest jak dla mnie popaprany.
A co do wymierzenia policzka ze znaczeniem "DOŚĆ" to równie dobrze może kobieta dać w twarz najlepszej przyjaciółce (lub facet kobiecie) gdy ta wpadnie w histerię nie do opanowania gdy żadne racjonalne słowa nie docierają do takiej osoby a potem ją przytulić i pozwolić wypłakać. Cóż takie mam stare nie modne poglądy.

My się spieramy, a sama zainteresowana czyli autorka wątku zdaje się, że zaniechała póki co udziału w tej dyskusji.

świadomość praw wcale nie idzie ze świadomością obowiązków, a szkoda. Dlatego napisałem, że uczniowie lepiej znają swoje prawa niż plan lekcji (obowiązki). Co do szacunku do nauczyciela zgadzam się, że dzis to szopka. Choć gościa nie lubiłem, to żałuję, że Giertych nie jest nadal ministrem, była szansa żeby to zmienić na lepsze. Wcale nie wygodniejsze, ale lepsze.
Druga strona świadomości prawa, to poszeżenie wiedzy o konsekwencjach. I akurat tu mam odmienne zdanie od Twojego, co do sądów. Właśnie to, że takie drobne sprawy ludziom uchodzą bez konsekwencji, powoduje, że mają oni coraz mniej hamulców i sięgają coraz dalej.
Czysto hipotetycznie. Gdyby autorka tego tekstu, albo jej facet lub ich znajomy (świadomość prawa), o którym by wiedzieli, że miał kiedyś podobną sytuację, że w ferworze słów wyrzucił obraźliwe słowa, za które został pociągnięty do odpowiedzialnośći. Oni nie użyli by takich w czasie swojej rozmowy, po prostu wiedząc czym to grozi. W konsekwencji nie byłoby użycia przemocy.
No chyba, że by te nerwy puściły. Wiem to utopia, ale jakże piękan.

Proponuję dorzucić jeszcze 217 bo w przypadku autorki doszło jeszcze do uderzenia.

Ależ proszę uprzejmie
art. 217
§ 1. Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§ 2. Jeżeli naruszenie nietykalności wywołało wyzywające zachowanie się pokrzywdzonego albo jeżeli pokrzywdzony odpowiedział naruszeniem nietykalności, sąd może odstąpić od wymierzenia kary.

§ 3. Ściganie odbywa się z oskarżenia prywatnego.

Skoro TY uważasz ze to był idealny związek to spróbuj to jeszcze naprawić...
zadzwoń do niego(jesli on juz tego nie zrobił wcześniej),daj wam jeszce szanse ale postaw warunki...
nie wiedziałas ze ci odda....no cóz w takich momentach sie nie mysli...a on pewnie nie wiedział ze ty go uderzysz....
a skoro o nim myslisz to go jeszce kochasz, szkoda urywac od razu taka wieź...mysle ze byłabys spokojniejsza jakbys podjęła jakies kroki w tym kierunku, wiadomo ze on wcale nie bedzie musiał chcieć do Ciebie wrócić ale przynajmniej bedziesz wiedział ze coś próbowałaś zrobić w tym kierunku

Witam was kochani...
Widzę ,że snujecie tu przeróżne insynuacje, badania, argumenty na moj temat. Uwazam, ze osobz ktore nie byly w mojej sytuacji nigdy mnie nie zrozumieja... Uderzlam go gdyz chcialam sie bronic , bylam zdruzgotana i zrozpaczona. Dla waszej wiadomosci probowalam go uspokoic i zalagodzic sytuacje jednak moje slowa nie przyniosly rezultatu. Wiec po co snuc jakies rozwazania nad murzynami, badaniami kiedy mamy doczynienia z czyms okropnzm , czyms co zdarzylo sie naprawde co wywolalo ogromne cierpienie. Jedno jest pewne nikt nie zrozumie tego cierpienia skoro nigdy sam tego nie przezyl, czego  nikomu nie zycze...

Delfia: przeczytałaś, zanim zacytowałaś? Bo zobacz:
Paragraf 2 mówi, że jeśli naruszenie nietykalności (uderzenie w twarz przez rozemocjonowaną autorkę wątku) spowodowało, iż poszkodowany odpowiedział naruszeniem nietykalności - sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Dla sądu sprawa jest prosta - osoba, której nietykalność naruszono jako pierwszej - ma prawo oddać. I o tym powinien myśleć każdy, kto uważa, że KTOŚ lub COŚ daje mu prawo do stosowania przemocy wobec innych ludzi.

Mężczyzna, który Cie molestował (to jest adekwatne określenia, a nie "niechciany dotyk" - to określenie dla dzieci, żeby dobrze rozumiały o co biega) naruszył Twoją nietykalność cielesną, więc ... paragraf 2.

Nie istnieje "zbytnia świadomość swoich praw". Świadomość albo się ma, albo się jej nie ma. Nie można jej mieć za wiele.
A ja zupełnie nie mam problemu z dyskutowaniem z młodzieżą Trzeba spełnić tylko jeden warunek - pamiętać, że to tacy sami ludzie, jak my i okazywać im szacunek. Wtedy możemy oczekiwać od nich tego samego. Nie na odwrót, co jest nagminna praktyką. To my jesteśmy dorośli i mamy być przykładem.
Czy wyobrażasz sobie sytuację, ze rozmawiasz z koleżanką/kolegą/szefem/obcą osobą i nagle, kiedy ta właśnie osoba robi coś, co Ci się bardzo nie podoba - lejesz ją po tyłku? Albo odwróćmy sytuację - to Ciebie ktoś leje?
Ja osobiście zgadzam się z tym, że WSZELKA przemoc (zwłaszcza wobec dzieci) jest niedopuszczalna. Klaps powoduje TYLKO rozładowanie emocji u RODZICA/OPIEKUNA. A dziecko uczy właśnie tego, co zrobiła autorka wątku - "jak ktoś Cie wkurzy, to mu przywal". Tylko że jej przeciwnik pobierał najwyraźniej takie same nauki. Nie - jego rodzice pewnie nie poprzestawali na klapsie. Pewnie był prymusem w tej "szkole życia".
Tak to jest - jedni poprzestają na klapsie (policzku), inni są większą patologią - kopią, zabijają.

Odnośnie Twojego przykładu (doniesienie do sądu) - w dyskusji trzeba mieć dobre argumenty i nie dać ponieść się emocjom
Moja znajoma, gdy córka zarzuciła jej podczas kłótni, że ogranicza jej swobody obywatelskie (he, he, he) i zgłosi to do sądu - powiedziała: Proszę bardzo, dzwoń. Nawet dam Ci numer. I zacznij się pakować , bo jak już mnie zamkną za "ograniczanie Ci dostępu do Internetu w ramach kary wychowawczej" - wylądujesz na Izbie Dziecka. A tam to po prostu sielanka jest....
Kłótnia, emocje, poczucie niesprawiedliwości - ale żadnej z nich nie przyszło do głowy, żeby za pomocą rękoczynów "wychowywać"

No i się nam zrobił portal prawny

Śmiem więc twierdzić, że znieważanie było obopólne.

Mylisz 2 rzeczy - wychowywanie małych dzieci i postawę niedojrzałych dorosłych.
Co do autorki wątku zapomniała o zasadzie: "nie rób drugiemu, co tobie niemiłe" i zdziwiła się, że spotkał ją rewanż.
A agresja rodzi agresję, twoja znajoma psycholog zapomina o tym, że jej dzieci mogą zacząć w ten sposób rozwiązywać swoje konflikty miedzy sobą (nauczone przykładem z góry). Wtedy będzie narzekać, że jej dzieci biją się między sobą. Gdy wówczas będzie tłumaczyć nastolatkom, że tak się nie rozwiązuje konfliktów, oni jej rezolutnie przypomną, że ona właśnie tak robiła. Więc na dłuższą metę jest to postawa bez sensu i logiki. Wiem to z życia (mam 4 córki) ale znam uzasadnienia również z książek - bo jedno nie wyklucza drugiego

Zgadzam sie z Toba Ewcia...niby sa inne sposoby porozumiewania, ale jak człowiek jest w silnym stresie i nerwach to wiele rzeczy sie moze zdarzyć bo emocję żądza-wszystko jest próba charakteru.

Dokładnie tu chodziło o jego urażone EGO...

Ja np. jestem za tym żeby dali sobie szanse a tym bardziej ze stało sie to tylko raz jak mówi autorka postu.

Według tego co twierdzsz Dunkis i Anhedonia - to tak: ja i brat praliśmy się ile wlezie (mój tato wychowywany przez babcię nigdy nie był bity, moja mama była idealnym dzickiem z rozbitej rodziny nie bita) dostawaliśmy za przewinienia w skórę równo z bratem a mimo to brat nie był nigdy agresywny wśród rówieśników ani teraz, a ja w życiu nie uderzyłam syna a- mój syn natomias prał się z kolegami z podstawówki ile wlwzie więc coś tu wasza logika co do odwzorowywania agresywnego rozwiązywania konfliktów nieco szwankuje. Wszystko zależy od danej osoby bo czlowiek nie rodzi się czystą kartką (posiada cechy indywidualne) i nie kształtuje go tylko środowiski.
A co do klapsa który wywołuje łzy - to klaps nie jest wymieżany po to żeby dziecko wyło z bólu ale po to żeby kojarzyło przewinienie z przykrymi konsekwencjami - w wieku gdy argumenty i zakaz grania wna komputerze nie mają zastosowania.
Dzieci są różne czasem grzeczne i potulne a czasem od małego "diabły wcielone" i sposób wychowywania też powinien być dostosowany do dziecka. Przykład mama bił nas gdy byliśmy mali (bez przesady - bardziej bolała duma niż skóra) ale potem nawet nie musiała mówić co jest źle tylko na nas popatrzyła.

To można nazwać tresurą, a nie wychowaniem. To było łamanie  charakterów, a nie uczenie, jakich błędów nie popełniać.
Często w taki sposób wychowani ludzie uczą się, że jak mąż/żona krzyknie, uderzy, popatrzy "tym" wzrokiem" - to znaczy że zrobiłam coś źle. 
Jak dziecko zrobi coś źle, to należy mu WYTŁUMACZYĆ, co zrobiło źle, jakie mogą być tego skutki i jaka będzie kara (nie fizyczna) następnym razem. W ten sposób dziecko uczymy też ODPOWIEDZIALNOŚCI za swoje czyny.
I nie opowiadaj bzdur, że małe dziecko nie rozumie - potrzeba tylko konsekwencji rodziców. Moja 1,5 roczna córka potrafiła zrozumieć, że karą jest zakaz wychodzenia z pokoju. I sterczała na progu, pomimo iż drzwi były otwarte. Ale wymagało to naszej konsekwencji - przez pół godziny odprowadzałam ją z powrotem z każdym razem, gdy wyszła z pokoju.

P.S. I niech nas Bóg broni przed takimi psychologami, którzy uważają, że jedyną metodą zdyscyplinowania 3-latka jest klaps.
Powinni jej odebrać prawo wykonywania zawodu.
Oprócz "gadania" i bicia jest cały wachlarz kar, którymi można zdyscyplinować dziecko.