Małolaty a seks - Netkobiety.pl

Nie przypominam sobie, żeby rodzice rozmawiali ze mną na temat seksu czy zabezpieczeń. Raczej miałam to w szkole, ewentualnie korzystałam z internetu lub czytałam na podobnych forach. Pierwszy raz zaliczyłam wpadkę, kiedy z szafki  z pomiedzy ubrań któreś rodziców wyszperało schowaną tam prezerwatywę (podejrzewam, że byla to mama, bo pewnie szukała jakiegoś ciucha żeby ode mnie pożyczyć hehe), i zostawiła tą prezerwatywę na moim biurku. Ale nawet po tym nie została nawiązana żadna rozmowa na ten temat Potem tato spanikował, jak bolał mnie brzuch a okres nie nadchodził (mialam 18 lat no i problemy hormonalne, które nie pozwalały mi zajść w ciążę , no ale tatuś spanikował), zapytał czy jestem w ciąży, bo mama po kilku dniach zajścia w ciążę rzygała jak kot! Dopiero jak już wróciłam z Gdańska i miałam dwadzieścia kilka lat, to mama chyba tylko kilka razy zapytała czy się zabezpieczamy i to wszystko.

Nie mam pojęcia jak będę reagowała na dorastanie moich pociech, ale będę się starała trochę otwarciej podchodzić do tych tematów, niż moi rodzice. A może to bylo tak, że ja się wstydziłam rozmawiać z nimi na te tematy? Może nie mieli odpowiedniego podejścia? Naprawdę nie pamiętam. Ale racze nie miałam takich rozmów.

mama ze mna nie rozmawiala o takich sprawach praktycznie wcale, choć wiedziałam co mi było trzeba, zresztą w moim domu zawsze było pelno książek gazet
a przepraszam cie Cyniczna ale nie moglas być w wieku 14 lat dojrzała psychicznie, to ze wiedziałaś wszytsko o antykoncepcji to co, ja tez wiedziałam,
a tutaj innym dziewczynom 18-20 letnim od razu piszesz ze małolaty i co one wiedza np. w watku sophie
a rozpoczęcie zycia seksualnego w wieku 14 lat na pewno nie jest dojrzałe

a ty tez nie wiesz nic więcej o każdym który się tu wypowiada ponad to co pisze, wiec może sa tez dojrzali, np. wspominana sophie,
ale to twoja subiektywna ocena ze bylas dojrzała wtedy, ale 14 lat to jest się dzieckiem jeszcze i tyle, nie zmieni tego wspolzycie z chłopakiem, tworzenie związku, ale ok skoro nie mam pisać to spadam
a to chyba ty pisalas w niejednym watku ze masz prawo się wypowiadać i nie powinien cie ktoś tam wyganiać z watku bo mu się nie podoba co piszesz

co do tematu to moje dzieci sa jeszcze małe ale na pewno będę z nimi rozmawiać o seksualności, mam za sobą rozmowy ze starsza corka gdy rodzila się jej siostra,
co do mnie jako dziecko to jakos nie pamiętam takich rozmow z mama, ale wiem ze wiedzilam wszystko co chciałam, nie było czegos takiego ze nie wiem i pytam koleżanek, raczej szukałam informacji sama, w gazetach, książkach, a współżycie zaczelam gdy miałam 18 lat wiec nie było zaskoczenia ze nie wiem co to antykoncepcja

Mariola, wyluzuj!
Pisząc ''nie wiesz, to się nie wypowiadaj'' miałam na myśli to, że o mojej dojrzałości nie masz zielonego pojęcia.
Sophie nie potrzebuje adwokata, sama się przyznała, że ma problemy i przyjęła moją pomoc, więc nie wiem, o co się teraz czepiasz.

Nie rozumiem, dlaczego podważasz to, że w wieku 14-lat byłam gotowa na seks. Przecież to jest kwestia indywidualna. Pogubiłaś się troszkę w swoich wywodach.

Mariola, nie rozumiemy się. Ja musiałam bardzo szybko dorosnąć i dojrzeć, bo mnie do tego zmusiły okoliczności. I na tym zakończę dyskusję z Tobą.

Aha, gdybym wtedy zaszła w ciążę (mało prawdopodobne, ponieważ dbałam o zabezpieczenie), to pewnie poradziłabym sobie nie gorzej, niż teraz. Ale Ty pewnie to podważysz, bo znasz lepiej mnie, moją psychikę i moją przeszłość.
Dowiedz się również, że gotowość na seks łączy się z pewną dojrzałością.

Oj Cyniczna, chyba lekko przesadzilas. Takie "dojrzale" to sa teraz panny w podstawowce juz. Co impreza to "dojrzewaja" gdzies po katach. Wiesz, w niektorych kulturach gotowe na seks sa dziewczynki w wieku 10 lat (narzady rozwiniete, znaczy sie gotowa). Czy sa napewno tez dojrzale psychicznie? Pewnie w krotkim czasie od wydania je za maz sa. Ale nie przed.

Dojrzalosc psychiczna to zupelnie inna bajka niz gotowosc do kopulacji, niektorzy tego stanu nie osiagna nawet w wieku 40 lat.

Ale wracajac do tematu, osobiscie nie wstydze sie rozmawiac o seksie z corka (syn jakos po porady nie przyszedl, sam sie doedukowal ale z tego co wiem tak wiele sie nie seksil dotychczas). Natomiast nie bardzo chce aby zaczela zbyt wczesnie, bo dla niej to powinno byc cos fajnego, milego, pieknego a nie lapu capu na prywatce, w krzakach za wiata czy tym bardziej z pijanym partnerem. Opowiadac mi o tym nie musi ale cos czuje, ze ja to i tak wyczuje kiedy z mojej malej stanie sie kobietka:).

Mam szczescie, ze u nas dosc dobrze prowadzona jest edukacja pod tym katem no i to, ze wiekszosc jej kolezanek jeszcze interesuje sie zwierzakami, idolami z plakatow i ksiazkami o american girls. Natomiast szokiem dla mnie bylo odkrycie zawartosci niektorych pisemek dla nastolatek (Twist, Bravo, Popcorn itp.) Sama jej pare kupilam jak w szpitalu miala polezec, potem kiedys otwieram i ZONK - gole cycki, tylki i niemalze pozy erotyczne. Cenzury nie wspominam czule ale chyba jakies kurna granice w tym faszerowaniu seksem powinny byc.

Ja nie piszę za innych, tylko za siebie. To, że ja byłam dojrzała psychicznie i gotowa na współżycie w wieku 14-u lat, to nie znaczy, że każdy jest. Wypowiedziałam się za siebie.

Akurat moja dojrzałość nie wynikała z gotowości do seksu, ale z innych przyczyn. No ale to nie temat tego wątku.

Wybacz, ale ja miałam 15 lat kiedy zaczęłam i z tymże chłopakiem byłam 4,5 roku i był to bardzo poważny związek, wrzucanie wszystkich do jednego worka jest za to bardzo dojrzałe tak samo jak dyskusje z cyklu "moja racja jest mojsza".

Oczywiście nie chciałabym aby moje dzieci zaczęły zbyt wcześnie, ale kiedy to jest zbyt wcześnie? Dla każdego to jest sprawa indywidualna, niektórzy 20+ ludzie nie powinni tego robić, nie wszystko zależy od wieku, ale od pewnej dojrzałości i podejścia do sprawy, dla wielu nie tylko nastolatków to tylko "jeb*nie" nieważne z kim nieważne gdzie, nie chciałabym aby moje dziecko tak do tego podchodziło, chciałabym aby seks wiązał się z miłością, akceptacją, a nie samym pociągiem i ryzykownymi zachowaniami, nieważne ile by miało lat 15 czy 20.

Na pewno będę rozmawiać o antykoncepcji i o tym czym jest związek i seks, bo jak wspomniałam nie chciałabym aby moje dziecko wraz z dzisiejszą "modą" stało się pustakiem do bzykania wszystkiego co się rusza.

Ciezki temat ja jeśli będę miec dzieci będę z nimi o tym rozmawiać bo jednak mloda babcia nie chcialabym zostac

Ja o "seksualności" dowiedzialam się od koleżanek, Internet, starsza siostra.

Rodzice ze mna na ten temat nie rozmawiali. Jasne nie raz jakas tan rozmowa byla na ten temat, ale zadna powazna.

Sama zaczelam współżyć jak bylam juz na to gotowa ale zabezpieczenie musialo byc. Nie widzialam siebie w wieku 16 lat aby zostać matka.

nie wrzucam wszystkich do jednego worka, umiem rozroznic gdy ktoś jest w związku i mimo młodego wieku chce już wspolzyc i się zabezpiecza, ok jego sprawa, a inna sprawa jest gdy taka 14 latka spi z kim popadnie na imprezach po pijaku,
nie mam nic do tego ze ktoś wspolzyje w młodym wieku, co innego gdy to będą moje corki:)
ale cala dyskusja zaczela się od tego ze Cyniczna napisala ze bardzo dojrzala była w wieku 14 lat wiec zaczela wspolzycie
nie wierze ze ktoś może być wtedy dojrzaly i ze poniosl by skutki pojawienia się dziecka sam, niemożliwe bo nawet nie może być dziewczyna opiekunem prawnym dziecka gdy jest niepelnoletnia

zauwazylam ze większość tu wypowiadających się nie rozmawiala ze swoimi matkami o seksie, antykoncepcji choć im tego brakowało, a kazda z nas wyraza gotowość na takie romzowy ze swoimi dziecmi
czasy się na szczęście zmienily

Moim zdaniem jesteśmy w bardzo dobrych relacjach, kiedy o coś pytam, to syn bez większego zażenowania odpowiada, ale z ręką na sercu przyznam, że choć liczę, to jednak nie spodziewam się, że sam przyjdzie i mi o tym powie. Natomiast znam go na tyle, iż przypuszczam, że jednak zauważę, że coś się wydarzyło.

Jeśli chodzi o relacje moje i moich rodziców, to były bardzo dobre, rodzice naprawdę mi ufali i wierzyli w rozsądek, ale z poważnymi rozmowami mieli ogromne problemy. Kiedy rozpoczęłam wspólżycie (specjalnie się z tym nie spieszyłam), to o tym nie powiedziałam. Chyba jednak domyślili się, ale nawet wtedy żadne nie zdecydowało się porozmawiać. Moim zdaniem brak barier trzeba kształtować bardzo wcześnie, bo potem wynikają problemy z komunikacją, które trudno jest przełamać.

Moim zdaniem kobieta staje się gotowa na seks, kiedy staje się gotowa na przyjęcie wszystkich konsekwencji z niego wychodzących.
Niestety nie sądze, by 14-letnia osoba była gotowa na seks. Nawet jeśli psychicznie była gotowa, to na pewno społecznie nie była. I tu nie ma co polemizować. Ja również byłam wyjątkowo dojrzałą psychicznie dziewczynką. Aż za bardzo. Ale w życiu nie dałabym rady jako matka.

Co do tematu, to czytałam świetny artykuł w SENS-ie czerwcowym, w którym to psycholodzy dyskutowali między sobą o problemie wynikającym z niedoinformowania swoich dzieci o seksie.
Rodzice traktują seks jako temat tabu, a potem dziecko wychodzi na ulicę i dowiaduje się wszystkiego od kolegów, z filmów. Za moich czasów moja mama również nie podejmowała tematu , ale na szczęście dopływ informacji degradujących z zewnątrz był mały.
Dzisiaj jest duzo gorzej i jest jak jest.
Nie wiem jak będzie z moim dzieckiem, ale wiem, że temat seksu w moim domu będzie poruszany często. Zrobię wszystko, żeby moje dziecko nie bało się zapytać mnie o seks. Czy powie o swoim pierwszym razie? To zależy...nie będę krzyczeć, że powie. Ja zrobię wszystko, żeby była wyluzowana/wyluzowany co do mnie.

Najbardziej zaniepokoiła mnie wypowiedź psycholożki, która na zajęciach w szkole podstawowej stwierdziła, że większość dzieci nie rozróżnia gwałtu od seksu...
Trzeba z tym pracować od małego. Tak myślę. I mam nadzieję, że będę na tyle odważna by tak zrobić.

Nie ma tak naprawdę idealnego wieku na współżycie. Wiadomo- dla rodzica im później, tym lepiej.
Każdy ''gotowość na seks'' ma indywidualną. Jeden może mieć 14 lat i czuć się gotowy, a drugi może mieć 22 lata i być niegotowym.
Nie można jasno określić, że w tym i tym wieku już można.

Ważne jest jednak to, aby rozmawiać z dziećmi na ten temat. Zaproponować wsparcie i wyrobić w dziecku poczucie bezpieczeństwa.
Ja przyznałam się mamie od razu, że jestem już 'po'. Nie krzyczała, nie patrzyła na mnie krzywo.
Zapytała czy się zabezpieczałam, czy chciałam i prosiła o rozwagę. Choć wiem, że było jej ciężko przyswoić tą informację, zachowała się rewelacyjnie.
Możecie wierzyć lub nie, ale nie chcąc jej zawieść byłam bardzo ostrożna. Nie tylko ze względu na siebie, ale i ze względu na nią i to, o co mnie prosiła.

Ja też wcześnie - 15 lat. No i też wiedziałam o antykoncepcji. Od początku się zabezpieczałam prezerwatywą. To było z byłym chłopakiem. Moja mama rozmawiała ze mną o seksie, że ważne, by był odpowiedzialny, a reszta to moja decyzja. Owszem, trochę uznała, że za wcześnie tak sama, ale uznała, że to moja decyzja wszakże była i że skoro chciałam, czułam się gotowa, byłam odpowiedzialna, to ok. Bała się tylko trochę, bo sama zaczęła współżycie podobno w wieku 17 lat i chyba nie uważała i w wieku 17 lat z hakiem ok zaszła w ciążę z moją siostrą - siostra ma innego tatę. Niemniej ja uważałam, zabezpieczałam się, więc u mnie było inaczej i wpadki nie było. Cały czas używałam prezerwatywy, w naszym przypadku były skuteczne. Mama czasem mówiła może o hormonach, ale to parę lat później, nie jako 15 latce, co rozumiem, bo po co w takim wieku hormony. Ja brałam tabletki anty, ale dopiero z obecnym chłopakiem, no i też dlatego, że mam policystyczne jajniki jak się okazało, ale nie brałam długo - 9 miesięcy (jak ciąża hehe), nie służyły mi i ogólnie nie chciałam już ich brać. A miałam 2 rodzaje tabletek, no nie dla mnie chyba jak na razie. Nie jestem przekonana. Dlatego z chłopakiem używamy prezerwatyw i jest ok, wszystko jest dobrze. Nie bałam się ciąży, dobrze używane prezerwatywy są ok. Przyznam też, że rodziców mam bardzo dobrych, zabezpieczałam się dobrze, więc jak pisałam ryzyko wpadki maleńkie, ale wiem też, że w razie co mogłabym liczyć na ich pomoc. Są wspaniali ogólnie i mamy dobry kontakt.

Nie rozumiem naskakiwania na Cyniczną, ale skoro naskakujecie na nią, to pewnie i na mnie zaraz będziecie, bo ja też wcześnie, jak pisałam w wieku 15 lat, i to jeszcze po miesiącu bycia z chłopakiem, a potem byliśmy razem jeszcze 2 lata, bardzo mi zależało na nim, oczywiście seks nie był pod niego, sama chciałam. Wiecie, jedna 14 czy 15 latka będzie zupełnie niedojrzała, inna będzie dojrzalsza. Nie byłam oczywiście tak dojrzała jak teraz, ale byłam dostatecznie, by podjąć współżycie. Spustoszenia w mojej psychice to nie zrobiło. Czuję się z tym ok, dobre prezerwatywy to dobre zabezpieczenie, a Cyniczna dobrze pisze, że jest też tabletka 72 po. A jakbym wpadła, to nie przeczę, że wtedy byłoby ciężko, ale owszem,miałam lepiej pod tym kątem, że zawsze miałam wsparcie rodziców i wiem, że by mi pomogli. No, ale nic takiego się nie wydarzyło, w przypadku dobrze używanej prezerwatywy ryzyko nie jest duże.

Aldob, z takim podejściem to gro osób czekało by z seksem do 40, bo wielu ludzi nie jest gotowych na bycie rodzicami, przez wiele lat, bo ich na to np. nie stać.

Vian to jest straszne, bo dziecka i tak nie upilnujemy na tyle, żeby mieć pewność że nie zrobi tego przed 15 rokiem życia, a dzięki takim rozmowom jest szansa, że nie narobi sobie przy tym większych problemów, takie rozmowy są bardzo potrzebne, nie tylko o zabezpieczeniu, ale właśnie o szacunku do samego siebie, o miłości, o związku, bo ja osobiście bardzo bym chciała aby moja córka się szanowała, a syn szanował kobiety.

Dla mnie nie ma tematów tabu, wolę żeby moja córka poszła do łóżka w wieku 14 lat, ale z kimś kogo kocha i z kimś kto ją szanuje, niż w wieku 18 puszczała się na lewo i na prawo, podejmowała ryzykowne zachowania seksualne. Z tematów tabu nie wynika nic dobrego, a udawanie że nasze dziecko na pewno tego nie robi ^^ jest głupie. Wiek nie jest wyznacznikiem niczego, oczywiście więcej wiemy, mamy większe doświadczenie, ale wielu ludzi mając i 20 lat, tak na prawdę nie jest gotowych.

I jeszcze jedno ja mam w nosie która z Was ile miała lat i z szacunku do drugiego człowieka nie oceniam tego w żaden sposób, bo to tylko WASZA decyzja po co więc to najeżdżanie? Nie wpadłyśmy, byłyśmy szczęśliwe, nie żałowałyśmy, co Wam to przeszkadza?

Dorosły człowiek, 40 latek, który nie ma pieniędzy na dziecko i tak jest świadomy i zdaje sobie sprawę z konsekwencji seksu. W przypadku wpadki tez znajdzie  milion rozwiązań i wybierze najlepsze. Dziecko w ciąży z dzieckiem nie ma nawet prawa same decydować bez opiekuna...i to jest ta dojrzałość,  której nie ma.

Wszystko pieknie i elegancko.

Ale jestem pewna ze zadna matka nie chciałaby aby jej dziecko mając 16 lat zostalo rodzicem. I co teraz ? Dziadki będą musialy pomoc przy opiece i również finansowo. No wybaczcie ale co taki 16 latek moze zaoferować własnemu dziecku?

Sama zaczelam układanie tych klocków w wieku 16 lat. I powiem Wam szczerze ze gdybysmy wpadli z bylym facetem to nie wiem,czlowiek w tedy nie myslal. Zabezpieczaliśmy sie ale wiadomo nie ma 100%pewności ze sie wpadnie.

Dlatego trzeba rozmawiać, a nie ślepo wierzyć że 15 letni syn czy córka tego nie robi, bo to bardzo głupie i zgubne.

nie wiem czym to idzie ale ja zaczęłam uprawiać sex w wieku 24 lat, tylko dla tego że wreszcie zakochałam się, z mamą zawsze mogę pogadać o tym i mogłam pogadać nawet jak byłam duuuużo młodsza, ale jakoś się jej przyznać do tego nie potrafię choć z tej przyczyny poszłam do lekarza ginekologa. ja wiem że moje dzieci będę uświadamiała jak będą miał jakieś 13 lat bo moja siostra mnie tak uświadomiła, i wielu głupot przez to nie popełniłam, bo przynajmniej w późniejszym okresie tak 16-18lat zawsze mogłam z nią o wszystkim pogadać i taka będę dla moich dzieci choć wiem i nie będę wymagać żeby mi powiedziały co gdzie i kiedy!

U mnie w domu sie rozmawialo o seksie.
Kiedy mialam 5 lat zostalam uswiadomiona co to seks, bo zadawalam pytania.
Stracilam dziewictwo majac lat 14 i pol.
Mama wiedziala na co sie zanosi.
Rozmawialam tez z babcia i prababcia i siostrami mamy. Szczegolnie moja prababcia nie miala zadnego problemu z takimi rozmowami.
Widzialam wszystko o antykoncepcji oczywiscie , a moj chlopak byl doswiadczony juz i tez wiedzial.
Dla mnie seks to jest jedna z tych rzeczy, ktore sa niezbedne w moim zyciu.
Nie moglam juz dluzej czekac, bo chyba by mi odbilo.
Nie kochalam tamtego chlopaka mimo, ze bylismy razem przez rok, ale to byl odpowiedni moment i tyle.
Bylam emocjonalnie dojrzala do takiej bliskosci z druga osoba i do znalezenia w tej bliskosci tego czego szukalam. Oczywiscie, ze myslalam i bralam pod uwage wpadke, kiedy o tym myslalam to nie myslalam 'co ja zrobie', bo nie ja sama sobie dziecko zrobilam i moj chlopak jako osoba pelnoletnia i juz pracujaca musialby wziac dziecko to sobie na glowe. Nie mnie z dzieckiem - dziecko.
Dzis jak o tym mysle, to podziwiam swoja sklonnosc do akceptacji takich opcji.
Teraz usunelabym ciaze i koniec. Bo inaczej moje zycie by sie rozwalilo na tym. Bo ja nie chce dziecka, a maz nie chcialby oddac do adopcji.
Zreszta nie chce obciazenia ciala ciaza. Po co mi to? Mam wystarczajaco duzo problemow bez tego. Oczywiscie wpadka, jest niemozliwa praktycznie w moim wypadku.

Nie wiem jak to jest z tym obnizajacym sie wiekiem inicjacji seksualnej. Ale w mojej rodzinie poza jedna osoba wszyscy stracili dziewictwo ponizej 18 roku zycia, a wliczam w to moja mame, jej siostry i rodzenstwo mojego ojca oraz  moich dziadkow i pradziadkow.
Dodam jeszcze, ze byla tylko jedna nastoletnia matka w mojej duzej rodzinie i to siostra mojej babki, ktora do dzis jest z tym facetem z ktorym wpadla (tamto dziecko poronila) i sa bardzo udanym zwiazkiem.

Mariola, każdy ma prawo do swojej opinii, natomiast twierdzenia Twoje, że ''na pewno nie byłam dojrzała psychicznie'' to wiesz, bzdury są.
Czytaj dokładnie, ja nie napisałam, że byłam dojrzała psychicznie, bo zaczęłam współżyć, tylko totalnie z innych powodów.
Napisałam też, że prawdopodobnie ta dojrzałość, którą miałam, przyśpieszyła u mnie inicjację. To wszystko.

Ja też ''nic do Ciebie nie mam'', aczkolwiek zanim naskoczysz na kogoś, przeczytaj chociaż wypowiedzi tej osoby. Ze zrozumieniem.

We Francji, niepełnoletnim dziewczynom, np. pigułka 72h po należy się za darmo, wystarczy iść do apteki i przedstawić dokument z datą urodzenia. Pigułki antykoncepcyjne w większości są refundowane. Ciekawe, co na to poseł Żalek...

Mussuka, ja nie jestem tu po to, by kogokolwiek przekonywać do istnienia/bądź nie mojej dojrzałości.

Gdybym miała córkę, to też nie chciałabym, by zaczynała zbyt wcześnie.
Co do potrzeby kontaktu seksualnego z facetem w tak młodym wieku, to ja odczuwałam taką potrzebę, inaczej nie poszłabym do łóżka, proste. Nie przywykłam do robienia czegoś wbrew własnej woli.

Wiesz, bo właściwie opinie mam dwie... będąc matką, chciałabym, żeby moje dziecko poczekało z seksem jak najdłużej, bo wiadomo, strach o dziecko, o jego zdrowie, przyszłość.
Dlatego, moim zdaniem, tak ważne jest mówienie o konsekwencjach, antykoncepcji.

Ale jako kobieta... uważam, że jeśli dwie osoby są gotowe, pragną tej szczególnej bliskości, są odpowiedzialne i zdają sobie sprawę z konsekwencji, i tym samym dbają o antykoncepcję... to totalnie nie widzę w tym nic złego. Nawet, jeśli miałyby po te naście lat.
Piękne jest danie komuś rozkoszy, tak samo, jak jej przyjmowanie. Seks jest piękny.

Chyba nie jestem w stanie wyznaczyć jakiejś granicy wiekowej... bo jedni są dzieciakami mając po dwadzieścia parę lat, a inni dorastają szybciej.

Nie wiem, pewnie są takie osoby, ale w mniejszości. Dlatego mogę pisać tylko za siebie.
Dla porównania mam siostrę 15-letnią. Jej totalnie nie w głowie chłopaki. Jest jeszcze bardzo dziecinna.

P.S Gdzie są rodzice tych podpitych małolat? Straszne.

Kurczę, niby racja, ale... wiesz, to są trudne sprawy. Lata mijają i jestem w stanie zrozumieć pewne sprawy, których jako dziecko totalnie nie pojmowałam...
Najgorsze jest, że często największe problemy mają dzieciaki, którym niby niczego nie brakuje. Mają uwagę rodziców, pieniądze, wszystko. A mimo to wpadają w takie bagno.

Znam przypadek, że dzieciak miał uwagę rodziców, a mimo to go nie uchronili, w tym przypadku akurat przed narkotykami.

Nie wiem, moim zdaniem bardzo dobrze go wychowali, czuć było tą miłość... i widać było zainteresowanie.
Może po prostu dzieciak niewdzięczny, stwierdził, że po co mu dobre życie...
Nie zawsze winni są rodzice..

troche lajtowo:)

"To ja cię teraz uświadamiam. Marianek, jak mi bachora przyniesiesz do domu, to ja ci nogi z dupy powyrywam!" ? Solejuk do Marianka

"Zapobiegłem ciąży naturalną metodą" - Solejuk do żony, gdy ta pyta, co mąż synowi nagadał w sprawie uświadomienia

cytaty z Ranczo, gdyby ktoras nie wiedziala)

Mam w bliskim otoczeniu samotną matkę i 14-sto letniego syna.
Gdzie jest matka, kiedy chłopak popala, popija i ''smakuje życia''?
Imprezuje, albo śpi nachlana w domu i w ogóle nie interesuje się młodym. Jak coś nabroi to go od ch*i zwyzywa i po sprawie.
Myślę, że to może być jeden z przykładów tego, ''gdzie są rodzice''.

Zaś drudzy to mogą być Ci, którzy pracują od rana do wieczora na nowy samochód, nie wiedząc co i z kim robi ich dziecko i specjalnie się o to nie dopytując.
No bo nie ma czasu na rozmowy z dzieckiem. Lepiej kupić laptop i mieć dzieciaka z głowy.
Taki przypadek też znam.

Ja przemądrzała? To Ty mi wciskasz od samego początku, że wiesz lepiej ode mnie, kiedy osiągnęłam dojrzałość psychiczną.
Do tego sama masz problem z wypowiedzeniem się, zmieniasz front i korzystasz z wpisów innych. Daj sobie spokój.
Dziwne, że o akceptacji i bliskości wspomniałaś dopiero po obszernym poście Mussuki ))))
Reszty Twojej wypowiedzi nie skomentuję, bo musiałabym naprawdę Cię obrazić.

P.S Ja jasnowidz? Przecież to Ty wiesz wszystko o moim życiu!!!

Laska, ale Ty nie dyskutujesz, Ty z miejsca wystawiłaś opinię, że to niemożliwe jest, żeby 14-latka była dojrzała psychicznie.
I Cię nie obchodziły okoliczności, nic. Sklasyfikowałaś mnie i tyle, zaszufladkowałaś.
Nie, nie nadepnęłaś mi na odcisk i nigdzie Cię nie obraziłam.
Przeczytaj sobie post Małpy, bodajże na pierwszej stronie wątku.
Bo prościej już się tego wytłumaczyć nie da.