"Lepsza" synowa ? - Netkobiety.pl

Oczywiście że istnieje coś takiego jak gorsza synowa ;-)

Oczywiście że ta która zgadza się z teściówką i jej się podlizuje jest "lepsza" od tej charakternej.
Ale czy ty może nie jesteś tez właśnie zazdrosna o to że już nie jesteś jedyną synową. Z tego co opisujesz tamta synowa chce pokazać jaka jest och i ach co ona nie umie ile nie zrobi itd. no i co?? niech się pokazuje ;-D, ja bym to olała ;-)

ehehehe a może zapytaj się teściowej że dowiedziałaś się ze na spotkaniu będą rodzice tej 2 synowej i może ty też mogła byś zaprosić swoich ]:-> heheh ciekawe co by powiedziała.

Czy chcę być tą "lepszą"? Za dużo powiedziane .. Chciałabym jedynie żebyśmy były traktowane sprawiedliwie . Jak widać się nie da:) .. Dziękuję za Wasze wypowiedzi ... Pomogły mi zrozumieć pewną kwestię . A pomysł z zaproszeniem moich rodziców genialny

Sprawiedliwość nie istnieje:) zadałam to pytanie bo kiedyś przeżywałam podobne dylematy, teraz staram się nie myśleć o tym i nie przeżywać, zależy mi na sympatii ludzi, których szanuję, szczerych, o dobrych serduchach z resztą utrzymuje poprawne kontakty i ograniczam je do minimum
Tak jak powiedziała Marena bądź "widzem" i oglądaj ten teatr hipokryzji z uśmiechem:)

kochana ty sobie zadaj pytanie jak one obgadują ciebie:>

serio uważam, ze obgadują i autorkę tematu.
wkurza mnie to bardziej niż nielubienie i obgadywanie tylko jednej strony.

Bardzo podoba mi się ta wypowiedź... Czasem niektórych ludzi trzeba "spisać na straty". Wszystkim nie dogodzisz.. Utrzymywanie poprawnych kontaktów zdaje się być racjonalnym rozwiązaniem. Skup się bardziej na ludziach, którzy Cię kochają, szanują...

A jeśli uważasz, że sytuacja Cię przerasta - wybierz się do terapeuty - to pomaga - uwierz mi I uśmiechaj się dużo

znam takich zakłamańców. nie mam doświadczenia w byciu synową itd ale takie sytuacje spotkać można na każdym kroku. "lepsza" znajoma, "lepsza" siostrzenica, "lepsza" pracownica, bo? bo liże du*ę aż świszczy. na każdym kroku spotykam te sztuczne uśmiechy aż mi się rzygać chce. przepraszam za taką dosadną wypowiedź ale mnie to denerwuje. jednak wielu ludzi właśnie taka jest..lgną do takich, dlaczego? lubią chrzanienie głupot udając że to szczere i potrzebne, lubią sztuczne uśmiechy i żarty , często nie dopuszczając że w danym żarcie ktoś obraża ale niby jest to tylko żart, lubią przeobłudne spojrzenia, bo osoby szczere nie często obdarzają je takimi ciepłymi gestami. takie osoby najchętniej są zapraszane na różnego rodzaju imprezy czy to w gronie znajomych czy rodzinnym, bo podtrzymują rozmowę , są dowcipne , są często energiczne , chcą się pokazać , bo coś się dzieje........
szkoda że tak dużo jest zepsutych, fałszywych..

Witajcie ,

muszę przyznać ,że bardzo mądre z Was osoby :-) Pomaga mi fakt, że nie to jednak nie we mnie i w moim podejściu do sprawy tkwi problem .. macie racje kontakty poprawne będą w zupełności wystarczające.
Czy mnie sytuacja przerasta ? Raczej nie .. czasami jest mi przykro , czasami mam to w głębokim poważaniu , innym razem mam chęć obie skonfrontować a później wręczyć broń do ręki by sobie mogły podziękować i przy okazji mnie zrobić przysługę;)
Macie rację ,że nie ma co sobie tym głowy zaprzątać.. w sumie mam ważniejsze sprawy na głowie- staranie o dziecko, budowa domu .

A jutro z ciekawości (chyba bardziej jej miny niż samej odpowiedzi) spytam teściowej dlaczego nie zaprosiła moich rodziców.. Bardzo mi się spodobało to pytanie:-) Zapewne jeszcze piękniejsza będzie odpowiedź :-)

Poza tym raczej nie byłabym w stanie na dłuższą metę udawać ,stroić słodkich min , mówić jaką piękną kto ma suknię czy szminkę kiedy najzwyczajniej w świecie nie jest w moim typie ...Świat obłudy ,fałszu i hipokryzji jest dla mnie takim psychicznym hollywood- zbędny :-)

I to jest dobre podejście. Nie przejmuj się, jak sama piszesz masz ważniejsze rzeczy na głowie: dziecko, budowa domu. Ciesz się tym

Hahaha wiedziałam że mój pomysł z zapytaniem teściowej czemu twoi rodzice nie zostali zaproszenie się spodoba ;-) Ja bym nawet poszła o krok dalej bo skoro impreza w sobotę to ja bym w piątek się zapytała teściowej a raczej oświadczyła ;D mamo/teściowo / yyyy ej Ty z racji że rodzice Kasi zostali zaproszeni na jutrzejsza imprezę rodzinną to ja również zaprosiłam swoich rodziców no bo to w końcu też rodzina a tyle czasu żeście się nie widzieli ;-) i posłać jej po tych słowach najpiękniejszy z uśmiechów ;D

Ja bym doradziła zrobienie takiego samego "rachunku sumienia" teściowym.
Czy akceptują to, że obie rodziny są tak samo ważne dla młodych, że czas odwiedzin/świąt powinien byc podzielony między te dwie rodziny po równo?
Czy za każdym razem nie nalegają, żeby święta młodzi spędzili u nich, żeby zostali dłużej/przyjechali szybciej, zdając sobie sprawę, że odbyłoby to się kosztem czasu spędzonego z rodzicami drugiej strony?

Ja taki rachunek sumienia zrobiłam już dawno.
Obie strony są przeze mnie traktowane po równo. Tyle samo wiedzą o naszym codziennym życiu, taka sama częstotliwośc odwiedzin, w tym samym czasie dowiadują się o podjęciu przez nas jakiś ważnym decyzji. Jednyną osobą "wyróżnianą" przeze mnie z obu rodzin jest moja siostra, która jest zarazem moją najlepszą przyjaciółką.
Oczekuję poprawnych relacji, tolerancji dla mojego stylu życia i wyborów i nie narzucania swoich. To samo daję. I to jest dla mnie podstawa relacji międzyludzkich. Dopiero na tym, jeśli obie strony mają ochotę, można budowac coś więcej.

Wszystko pięknie i ładnie. Tylko, że ani teściowa synowej, ani synowa teściowej nie powinna zmuszac, narzucac, kogo ma darzyc sympatią, kogo i kiedy zapraszac. Jedna synowa trafiła w specyficzny gust teściowej. Ta druga ma dwa wyjścia: może ustawiac teściową i ją krytykowac, albo cos zrobic żeby teściowa ją polubiła.
Pytanie tylko czy można kogoś darzyc sympatia na zawołanie, bo ja tak chcę, bo ja chcę sprawiedliwości. Czasami żądamy niemożliwego.

Jeśli Insomnia86 traktuje teściową jak swoją matkę, to nie dziwię się jej rozżaleniu. Jej starania są niedoceniane.
Teściowa z opisu nie podoba mi się z dwóch względów: fałszywa kobieta lubiąca potakiwanie, lubująca się w intrygach.
Czy warto takiej osobie poświęcac czas i myśli? Zawracac sobie głowę? Wyjaśnijcie mi, co musiałaby Insomnia zrobic, żeby się teściowej przypodobac. Strach się bac.

Insomnia86 bądź taka jak do tej pory, kobietą z klasą i nie upodabniaj do teściowej i szwagierki. Kto z kim za dużo przystaje takim się staje. Jesteś na tyle silną osobowością, że mogłabyś doprowadzic do ich zmiany? Sama sobie odpowiedz.

Fakt, rachunek sumienia teściowe powinny zrobic.

o, ogłaszam to jako Złoty Środek roku

Bycie synową daje mi uprawnienia do tego abym wymagała żeby moi rodzice nie byli traktowani gorzej, aby nie byli gorsi dla mojej "nowej rodziny".

Dziewczyny moja szwagierka ostatnio przysporzyła teściowej kolejny powód do dumy:P Poza tym, że nie zajmuje się nikim i niczym poza sobą, nie zajmuje się kompletnie dzieckiem, domem no może uzupełnia z zapałem wielkim szafy w markowe ciuchy:P Jakiś czas temu poszła fama, że ta najfajniejsza na świecie synowa ma kochanka.....nie widziałam miny teściowej kiedy się o tym dowiedziała - a to chyba bezcenne:)
Generalnie młoda się jakoś wyplątała - jak zwykle zresztą

Może jestem złośliwa ale mam dużą satysfakcję jak sobie obserwuję z daleka ten "ideał synowej" i widzę jakie ma pomysły na ubarwienie życia wszystkim

Nie spytałam ostatecznie teściowej dlaczego zaprosiła jednych pomijając drugich .. Zapytał o to mój mąż dziś rano( w ogóle nie powiedziałam mu słowem o tym -zapytał sam z siebie) .Reakcja teściowej ? Moich rodziców powinniśmy zaprosić my ( NA IMIENINY KTÓRE WYPRAWIA ONA SWOJEMU MĘŻOWI) a nie ona :] ...

Stwierdzam krótko szkoda fatygi ,można na migi:)

No tu się zgodzę z marena7. W końcu dla np. moich teściów, moja rodzina to zupełnie obcy ludzie (tak naprawdę... ja też). Moja teściowa z moją matką nie utrzymuje kontaktów, taka już jest i tyle. Moja matka, może trochę niezadowolona z tego faktu, też się nie narzuca. Ale konfliktu nie ma. Wojen podjazdowych nie ma. Uwazam tą sytuację za poprawną, nie wymagam absolutnie niczego od teściów, jedynie szczerości.

Witam.

A znasz to: mówili w powiecie o pewnej kobiecie...dalej Wam nie powiem, bo się zepsujecie.

Czy jesteś złośliwa?
Powiedziałabym, że bardzo skrupulatna w odnotowywaniu 'za' i 'przeciw' szwagierce.
Właściwie, to o tych jej dobrych stronach charakteru nic nie piszesz.

Nie widziałaś miny teściowej...to może dobrze, bo, a nóż pomyślała, że 'ta' jej synowa to ma powodzenie.   
I znowu wypadłabyś, jako ta 'gorsza'.
Oczywiście, to żart.     

hmmm to może po co ja mam wpuszczać teściów do mojego domu jak wpadną z nienacka , przecież ich nie lubię, nie będą przebywać pod moim dachem.

No to nie jest fajne. Ale ja mówię o Twoim nastawieniu, wybacz, ale robi się trochę dziecinne... chcesz zmusić innych do lubienia swej rodziny?

Każda rodzina jest inna, ma inne zwyczaje, inaczej również obchodzi święta, imieniny itd.
Na pewno zasada jest jedna: nie można nikogo zmieniac na siłę. Jeśli ktoś przeciw Tobie nie knuje, nie uprzykrza ci życia, pozostaje tylko 1: zaakceptować i żyć dalej swoim życiem

Ta informacja dotarła do mnie już "po" całej akcji, powiedział sam szwagier mojemu mężowi, więc to nie jest tak że ja tropię każdy news o młodej Każda wada mnie cieszy bo to jest tak dziwnie, moje zalety są wadami a jej wady zaletami:P
A plotka może tylko jest plotką chociaż .... wiesz nie znam innej matki, która zostawia 2 miesięczne dziecko z mężem i teściami i jedzie do mamusi na tydzień lub dwa na przykład, bo musi odpocząć i właśnie relaksuje się na dyskotece, mając w d*pie malucha. Te wyjazdy były strasznie ochocze, mega ważne i dość częste w pewnym okresie czasu. Może i jestem wredna ale jak dla mnie dziwne.

Żeby nie było - każdy ma prawo do odpoczynku i odstresowania ale .... jakoś tęskniłabym za dzieckiem - nawet jeśli mąż mnie wkurzył:)
Zalet ja nie dostrzegam, jesteśmy z zupełnie innej bajki i nie mamy wspólnych tematów, tzn. było ich mało jak się spotykałyśmy.
Pamiętam takie spotkanie, kiedy umówieni i zapowiedzeni przyjechaliśmy do nich do domu a ona godzinę siedziała w łazience bo właśnie się "piękniła" wyszła kiedy już wyjeżdżaliśmy z tekstem "to wy już wychodzicie? no co Wy!"

Mam dalej wymieniać zalety?
Na obiad rodzinny spóźnili się 1,5 godziny bo ona "się piękniła" (mają jakieś 15 min autem) siedziałam z mężem jak na szpilkach bo byliśmy po obiedzie umówieni ze znajomymi, zjedliśmy obiad w biegu i znów zdziwienie - to Wy już wychodzicie??!
Dalej?

No dokładnie o to mi chodziło ;-) może ja pisałam to niejasno ;D ale miło że ktoś zrozumiał ;-)

Widzisz, sama sobie odpowiedziałaś, dlaczego teściowej bardziej pasuje 'ta' synowa, a nie TY.
Bo Tobie nie jest po drodze, ani z teściową, ani też ze szwagierką.
Bo:
- jesteś samodzielna,
- jesteś odpowiedzialna,
- masz duże poczucie swojej wartości,
- masz niezłomne życiowe zasady, które przestrzegasz itd...itd...nie będę Ci już maścić.

Zatem stoisz ponad nimi. Jesteś ta INNA, bo przedstawiasz całkiem odmienne wartości i jesteś taka nieposzlakowana.
Nie można się do Ciebie w niczym 'przyczepić', więc tak dla zasady przeszkadzają im Twoje ZASADY.

Te kobiety, ze sobą się dobrze czują, ze swoimi wadami, ułomnościami.
IDEAŁY je denerwują i irytują.

Dlatego faktycznie odpuść sobie, splendoru Ci to nie przyniesie, a tak to się tylko nakręcasz i niepotrzebnie dołujesz.

Joga, nie znikaj z tych tematów, proszę.
Ty sobie radzisz, ja też sobie radzę, ale taka wymiana poglądów między pokoleniami jest potrzebna.
Co do winka i kominka, to jak najbardziej jestem za!

Ja jestem zadowolona- teściowie mi się udali A oni na mnie chyba też nie narzekają. Mieszkamy na razie pod jednym dachem, non stop nasze drogi się przecinają, ale nie mieliśmy jeszcze żadnego konfliktu.
Moi teściowie zaakceptowali mnie od samego początku, chociaż nie braliśmy slubu kościelnego, zrobiliśmy wiele rzeczy na opak, nie czuję się też gorzej traktowana niż druga synowa, chociaż szczerze... nie wymagam tego od teściów.

No dobra, to może przykładem polecę.

Moi teściowie byli zapraszali przez rodziców szwagierek. Nie byłam ani zła ani zazdrosna. Pomyślałam sobie: jest zaproszenie, to i na rewanż przyjdzie czas. Moja matka sympatią do teścia nie zapałała, z ledwością go zniesie. Jest sens wikłac się w zażyłości? Rodzice szwagierek z tych wizyt wyplątac sie nie mogli. Skończyło się na wzajemnej obrazie.

Ze szwagierkami lubimy się, ale nie narzucamy sobie. Dwie z nas preferują wycieczki piesze, reszta nie jest zła za brak zaproszenia do wspólnego wędrowania. One pójdą razem na Sylwestra ( oczywiście z mężami czyli bracmi mego chłopa), pojadą na basen. Teściowie częściej ich zapraszają? Hurra! Dają radę wytrzymac tyradę teścia, ja bym skapitulowała po chwili, nie ma czego żałowac.

Wiem, że gdy poproszę o coś, nie odmówią i nie będą złośliwe. Sama też z chęcia wyświadczę przysługę. One nie mają już częsci rodziny, odeszła z tego świata. Za chwilę może spotkac to mnie. Nasze dzieci wyfruną z domu, więc albo będziemy czas spędzac w swoim i naszych przyjaciół towarzystwie, albo jedyne co nam pozostanie to zyc życiem naszych dzieci. Tego żadna synowa, zięc na dluższą metę nie zdzierży, możemy zostac sami.
Szanuję cudze wybory i tak jakoś trafiłam szczęśliwie, że szanują moje. Teściów mam jakich mam, ale reszta jest w porządku.

To że ktoś nie lubi nas, naszych rodziców godzi w nasze ego? Chyba tak, przynajmniej ja odniosłam takie wrażenie po przeczytaniu tego wątku. Pies owsa nie je i koniowi nie da. Nie znoszą nas, to i resztę powinno to spotkac?
Zielonooka_szatynka ma do mnie awersję, mam się obrazic na resztę, która ją lubi? A w życiu! Gdybym tak podchodziła do życia, miałabym całą rzeszę wrogów i wrzody.

Widzę, że Autorka jak i inne piszące o "niesprawiedliwości w traktowaniu" mają jakieś głębokie, wewnętrzne pragnienie bycia lubianą. Nikt nie lubi osób szczerych do bólu, mowiących prosto z mostu. Chcemy szczerości ale jej nie chcemy. Hipokryzja? Owszem, ale tak było, jest i będzie. Czemu mają Was te teściowe kochać i uwielbiać skoro same ich nie wielbicie i nie kochacie? Bo jak się kogoś wielbi i kocha to człowiek przymruży czasem oko, przytaknie, żeby było miło.
Przestańcie wymagać czegoś, czego same nie dajecie.

Żyworódko nie jestem i nigdy nie chciałam być perfekcyjna, ideałem nie jestem na pewno, mam masę wad które widzę sama i takie które widzą tylko inni. Bardzo chciałabym usłyszeć od teściowej co jej się we mnie nie podoba co ją wkurza, irytuje ale....kiedy próbowałam rozmawiać ona cięgle powtarzała jak mantrę "ja nic do Ciebie nie mam" jednak jej zachowanie mówiło coś innego, kiedy próbowałam podać przykłady jej zachowania, które sprawiło mi przykrość i chciałam, żeby choć uzasadniła "dlaczego" albo zrozumiała, że było mi przykro, ona rzucała "a Ty ciągle o tym samym" No to jak ja miałam z nią rozmawiać?!
Ona chce, żeby było jak jest, ona będzie dalej angażowała się w nasze życie na maksa, teść będzie się wydzierał i mi ubliżał a ja mam "nie robić problemu"??
Wolałabym opieprz, ale konstruktywny, ja jak każdy nie lubię krytyki ale  - to moja zaleta - analizuję to co usłyszałam na swój temat i jeśli druga strona ma rację staram się zmienić.
Co do męża - jestem bezwstydnie szczęśliwa, mam męża najlepszego na świecie:) wiem, że to może kogoś wkurzać ale powinno być nadzieją dla innych, dostawałam w d. od życia przez 30 lat - jak później doszłam do wniosku na własne życzenie, takich dokonywałam wyborów ustawiając się w roli ofiary, podświadomie. Później przyszło "olśnienie" ale nic nie dzieje się samo, zmieniłam siebie, nastawienie do życia - staram się nadal
Co do winka, to nie jestem mocno trunkowa ale od czasu do czasu, szczególnie po długiej przerwie - uważam można i nie jest to grzech. Chciałabym, żebyśmy zamiast narzekać że mamy do dupy, zaczęły chwalić się osiągnięciami, tym co nas cieszy, bo szczęście jest ulotne - wiem wiem górnolotnie poleciałam:) - ale prawda jest taka, że dzisiaj jesteśmy a jutro nas nie ma, nie chciałabym, żeby moją ostatnią myślą, przed śmiercią było to że teściowa mnie wkurza:P
Chcę się cieszyć, tym, że świeci słońce, że dzieci mam zdrowe i że mąż ideał nadal mnie kocha Radość z rzeczy małych jest sensem życia:)

Ps. co do krytyki to wolałabym taką teściową jak Chaber, myśli inaczej ale przynajmniej jest szczera i można z nią dyskutować, bo podaje konkretne argumenty i jest do bólu szczera a to cenniejsze od złota:P

Pożyjemy zobaczymy .... Staram się być "inna" niż moja mama i teściowa - wiem wiem każda z nas się stara wychodzi różnie Ja mam szczęście bo stworzyliśmy taką rodzinę o jakiej nawet nie marzyłam, bo wzorzec rodzinny wyniosłam żaden, mama wychowywała mnie sama, ojciec umarł. Wiem, że dzieci wychowujemy po to żeby je "puścić" w świat i najlepsze co im możemy dać to nauczyć samodzielności, pracowitości i szacunku do drugiego człowieka. Będę się cieszyła, jeśli będą chciały ze mną dzielić się swoim życiem ale jeśli zdecydują inaczej to raczej zastanowię się dlaczego moje towarzystwo nie jest dla nich fajne niż zacznę je obwiniać, że "nie kochają matki". Postaram się stworzyć sobie "swój świat" tak żeby życie nie kręciło się wokół dzieci tylko i wyłącznie.

Mam przykład w najbliższym otoczeniu, który daje mi dużo do myślenia, właśnie umarła moja znajoma, osierociła córkę, skłócona rodzina musiała się po jej śmierci dogadać, kto się zajmie małą a ja kiedy o tym myślę, mam świadomość tego że w obliczu śmierci te nasze ziemskie pierdoły nie mają w ogóle znaczenia. Nas nie ma pozostaje pamięć i wspomnienia - jakie one będą?? Materialne rzeczy, przyszłość plany, tak na prawdę się nie liczą liczy się tu i teraz to jak przeżywamy życie to czy potrafimy się cieszyć i to ile radości dajemy sami sobie i innym. Więc czas zacząć nowy wątek, co nas w życiu cieszy, nasze małe przemiany albo jakoś tak....