Co zrobić by przekonać męża do wyprowadzki od teściów? - Netkobiety.pl

Podziwiam Cię, że wytrzymałaś 9 lat (zakrawa na głupotę). Może czas dorosnąć i usamodzielnić czyli wyprowadzić się od mamusi. Skoro tyle lat siedziałaś w tym bagnie to nie znajdziesz racjonalnego argumentu, który by przekonał męża. Możesz postawić sprawę na ostrzu noża i dać mu wybór albo wyprowadza się z Tobą albo zostaje.

Nie mam już siły! mam dwujkę dzieci w wieku 10 lat i 5 miesięcy i na dobrą sprawę nie mam sie gdzie wyprowadzić ani nie mam pieniędzy bo akutalnie jestem na urlopie wycchowawczym. Moja tesciowa nie chciała zaopiekować się dzidzusiem żebym mogła wrócić do pracy, a niani też nnie zatrudnie ponieważ mieszkamy z teściami i w cztery osoby (tzn.my z mężem i dwoje dzieci) zamieszkujemy pokój 3,5m/4m. Ja osobiście nie zgadzam się z teściową, bo tak myślę,że dzieli nas za duża różnica pokoleniowa i ja chcę wszystko robić po swojemu a ona chce żebym się za każdym razem pytała.Daje mi do zrozumiena że to nie jest mój dom tylko jej i jej męża a ja z dziećmi to jesteśmy tylko gośćmi. Z moją psychiką jest coraz gorzej, nie wytrzymam już długo tak i nie wiem co z tym zrobić. Jak porozmawiać z mężem tak szczerze i zeby on na mnie nie krzyczał i mówił że się czepiam i że jakby nie jego rodzice to na chleb byśmy nie mieli. Bardzo was proszę pomóżcie, napiszcie jakieś rady. może ktoś przeżył podobną historię?

Najlepsza z mozliwych rad juz dostalas powyzej:

Do żyworódka . Rozumiem,,że to jej dom i jej gospodarstwo i ja cały czas chcę się usamodzielnić nawet jak będzie ciężko, tylko mój mąż a jej synek nie chce zostawić swoich rodziców. Ja wogóle jestem ciekawa co on zrobi jak ich braknie, chyba też pujdzie za nimi?! Ja teraz jestem na urlopie macieżynskim i w domu robię wszystko ale mimo to zupa jest za slona, jest źle posprzątane, nie pytam się jej czy mogę gdzieś wyjść i nie mówie gdzie idę! Ona czepia się wszystkiego czego się dotknę nawet tego, że zbyt cienko ubieram dziecko a wiem że nie jest mu zimno! A jeśli chodzi o niańczenie to nie chcę żeby ona za darmochę z nią siedziała tylko odpłatnie- to raz. Dwa nie mam możliwości zatrudnienia niani ponieważ nie mam własnego pomieszczenia gdzie niania mogłaby się zajmować dzieckiem a po trzecie mam pracę zmianową i nie będę półrocznego dziecka wozić o piątej rano do niani czy odbierać o dwudziestej trzeciej. No to tyle co chcę powiedzieć. Dzięki wszystkim za wspaniałe i dobre rady.Jak zwykle wszystkiemu jest winna synowa!Życzę wszystkim synowym dużo siły i żeby nigdy nie zgodziły się zamieszkać z teściową bo innaczej prędzej czy puźnniej to koniec małżeństwa. Ja właśnie szukam innego kątka gdzie mogłabym się przytulić razem z dziećmi.

Cały problem w Twoim mężu. Porozmawiaj z nim i zapytaj jak wyobraża sobie wasze życie we 4 w jednym pokoju. Prawda jest taka, że dzieci szybko rosną i kiedy pójdą do szkoły będą potrzebować jakiegoś kąta do nauki itd. Już dziś powinniście zacząć o tym myśleć.
Musicie we dwoje zastanowić się, jakie są wasze możliwości finansowe, czy stać was na wynajem czy lepszy będzie remont poddasza. Najlepiej ustalcie od razu, co zrobicie jeśli po ewentualnym remoncie poddasza wspólne mieszkanie z teściami nadal nie będzie się układać. Bo taka opcja również jest wielce prawdopodobna.

A czy Twój mąż nie ma potrzeby bycia z Tobą sam na sam? Już nawet pomijając teściów za ścianą, mieszkając z dwójką dzieci w jednym pokoju (w tym jedno duże, które coraz wiecej rozumie) nie macie żadnej "swobody małżeńskiej".
Dorastające dziecko też potrzebuje trochę prywatności i swojej przestrzeni.
Rodzice męża, których on tak bardzo kocha, że nie chce sie od nich wyprowadzić tak samo potrzebują spokoju i prywatności.
Co Twoj mąż odpowiada na takie argumenty?
Od kiedy przekonujesz go do przeprowadzki?

Oj dałam się załatwić na cacy:( Ale teraz od dłuższego czasu próbuję go przekonać i używam różnych argumentów ale męża to nie rusza. Do niedawna miałam wsparcie w mamie ale ona zmarla trzy lata temu i teraz musze radzić sobie sama. Rozumiem, że teście chcą mieć chwilę prywatności i moja starsza córka też chciałaby zaprosić sobie koleżanki do domu czy posiedzieć w swoim pokoju ja też chcialabym mieć czas dla siebie. Ale do mojego męza nie docierają moje argumenty bo on cały czas twierdzi że nie mamy pieniędzy. Może i owszem ale jakby chcial to mógłby zrezygnować z wielu rzeczy co kupuje a sa niepotrzebne i przeznaczyc to na remont poddasza. Gdyby tylko chciał a zważywszy na to że część materiału już ma. Tylko jak go przekonać żeby się wziął jak najszybciej do roboty?!

Witaj.   

Nie usamodzielnisz się, póki nie będziecie mieli swojego lokum.
Nie uwolnisz się od codziennej krytyki ze strony teściowej, bo jest Was dwie kobiety w jednym domu - JEJ domu.
Bo z tego co piszesz, jest to kobieta zjadliwa, swarliwa, wręcz szukająca z Tobą zaczepek.
Nic nie piszesz, czy zawsze taka była, a jeśli nawet, to wspólne zamieszkiwanie, z pewnością sprzyja rozwijaniu się w niej negatywnych emocji, czemu daje wyraz.
Prowadzicie razem gospodarstwo domowe, więc tu kolejne 'iskry' lecą.

Naprawdę, nie wyobrażam sobie, aby przez okres 10-ciu lat nie osiągnąć statusu odrębności rodzinnej, oboje pracując i mając jedno dziecko. Przecież zajmując jeden pokój, mało przeznaczaliście środków na urządzanie mieszkania, zatem ograniczaliście się do konsumpcji. Teraz jest Was czworo i w tej chwili bijesz już na alarm!

Ale o tym, to już się nasłuchałaś...Teraz chcesz pomocy/rady jak wyjść z tego impasu.
Mąż jest niereformowalny, jemu dobrze jest tak, jak jest.
Na wyprowadzkę brak funduszu.
Czy próbowałaś rozmawiać z teściami, żeby wpłynęli na syna?

A jeszcze mam taką myśl, bo piszesz, że poddasze wymaga remontu. Jakiego? Jest tam okno, drzwi, światło, można chodzić nie uderzając się głową w sufit?
Jeśli są możliwości, to uprzątnij poddasze, pomaluj ściany, wstaw jakieś meble i chociaż częściowo przebywaj tam.
Może to zawstydzi Twojego męża i zmobilizuje do działania.

Piszesz, że płaciłabyś teściowej za opiekę przy dziecku. Ale czy tak jej proponowałaś, takie były między Wami rozmowy?
Jeśli były i odmówiła Ci, tzn. że nie czuje się na siłach, ani za darmo, ani za opłatą.

żyworódka napisał:

Czy próbowałaś rozmawiać z teściami, żeby wpłynęli na syna?

Tak. Była taka rozmowa we czwórkę z teściami rozmawialiśmy na ten temat jak wróciłam ze szpitala. Ponieważ córka bardzo chce mieć swój pokój, to żartowała do swojego dziadka żeby jej odstąpił swój ale on aczywiście się nie zgodził- i ja mu się nie dziwię i nie mam mu tego za złe ale mąż nie wziął sobie do serca prośby ojca ani tego że córce też juz taka sytuacja przeszkada. A gdy się pyta kiedy jej zrobi pokój to tak  na nią nakrzyczy, że aż misię głupio i żal jej robi. A jeśli chodzi o górę to właśnie światła jeszcze tam nie ma, a szkoda. Jest na etapie robienia, już drugi miesiąc. Obawiam się że do niego już nic nie dotrze i nic nie zrozumie bo on zasłania się tym że nie mamy pieniędzy i chyba ( tak mi się wydaje) czeka aż rodzice umrą, ale przecież nie można liczyć komuś kiedy przyjdzie czas na niego! A po drugie on ma swoja rodzinę i powinen stawać na głowie żeby jej zapewnic odpowiedni byt i warunki do NORMALNEGO życia! Zgodzicie się ze mną? A jeszcze jedno jego mama twierdzi że brat mojego męża też z nimi mieszkał razem z żoną i czwórką dzieci w tym pokoju i oni nie narzekali tylko mi zawsze źle jest.OK. Może i mieszkali ale oni sie budowali i poszli na swoje kiedy majstarszy syn  miał osiem czy dziewięć lat. I tak nastawia mojego męża na taką teorię.Gdy to słyszę to szlak mnie trafia i znowu jest źle i ciche dni.Bo do cholery ja chodziłam do pracy po to też żeby jak najszybciej skończyć to zakichane poddasze i mieć święty spokój i móc sobie chwilę po tej pracy w spokoju odpocząć a on mial to gdzieś. Jak zaszlam w ciąże też miałam nadzeję że go to zmobilizuje do wykończenia- ale też nie. Ktoś na tym forum napisal żebym mu postawila termin do skonczenia poddasza a jak nie to nająć firmę. Chyba tak zrobię, może wtedy mu  to da do myślenia. Bo to jest maminsynej najmlodszy!! I boi się samodzielnego życia, bo za dobrze mu w życiu bylo!!Nie musiał w nocy z domu uciekać i bać się czy mogę spokojnie do domu ze szkoły wrócić czy będę mogla odrobić lekcję czy już nie zdąże.Przepraszam. nie powinnam aż tyle pisać. Dzięki wszystkim za wpisy.

A mnie denerwuje co piszesz, tak mówiąc szczerze. Wiesz, mieszkacie 10 lat u teściów, to gruba przesada, i chcesz powiedzieć mi że przez te dziesięć lat nie zrobiliście nic by się usamodzielnic? Ja nie rozumiem czemu ty cierpliwie te 10 lat czekalas, wiesz majac oboje prace nawet na wynajem jakiegos malego mieszkanka dwu pokojowego bylo by was stac. Wieje mi tu od was wygodnictwem, jak nic.
Pozatym, dlaczego tesciowa miala by ci dziecka pilnowac i umozliwic powrot do pracy? Ona swoje dzieci odchowala, pozatym bedac w sytuacji jakiej jestes zdecydowaliscie sie na drugie dziecko, wiec moge zalozyc ze jestescie dorosli i odpowiedzialni tak?
Zacznijcie zyc a nie marzyc, to po pierwsze, a po drugie to jak maz nie chce to ty zechcij i zrob cos z tym zamiast zalic sie na tesciowa, ktora zapewne tez chce miec swoja przestrzec i swiety spokoj.

I jak tam Autorko, jakieś zmiany?

A nie lepiej zamieszkać oddzielnie?

Hej !Ja uwazam,ze zycie samodzielne to jest prawdziwe zycie i kazdy powinien mieszkac osobno,a rodzice(dziadkowie )moga pomoc swoim dzieciom i wnukom tylko wtedy ,kiedy maja na to ochote>Ja moze jestem egoistka,ale uwazam,ze od dzieci jak naj dalej,od opieki,wpiepszania sie w ich zycie(jak sa blisko, to wszystko masz jak na dloni),a co oczy nie widza ,to sercu nie zal!!!!! Wiec poki mozemy mieszkamy sami i to mi odpowiada w 1000% i niech dzieci zyja na swoj koszt.Kochamy sie bardzo,ale osobno ! Mam w swojej rodzinie czysty cyrk............moja siostra ma 4 dzieci ,swoj dom ,a w nim 4 pokoje.......wiec posciagala swoich dzieci(najstarsza 33,maz +2 dzieci +1 w drodze 1 pokoj,   druga  corka maz + 2 dzieci, trzecia corka  z nazeczonym i starajacych sie o dziecko i najmlodszy syn 18 letni mieszkajacy w jednym pokoju z mamusia.tlumacze jej ,co ty robisz.......wiesz trzeba pomoc,bo nikt nie pracuje (pozwalniali sie z pracy),a ktos musi IM POMOC >......NORMALNIE SZLAG MNIE TRAFIA,krzyczec mi sie chce nad jej pseudo miloscia..to jest chore.Nie potrafi powiedziec stop,od dzis kazdy zyje na swoj rachunek i koniec.Mowie mojej siostrze za chwile bedzie presja komu ten dom zapisze (siostra ma 53 lata)......widze,ze jest klebkiem nerwow,a pomoc sobie nie da..wszystkim im , pokazalabym  i dalabym  ultimatum,ze maja jakis tam czas do wyprowadzki i zycia na wlasny rachunek,ale nie moja siostra........placi wszystkie rachunki i mobilizuje wszystkich w rodzinie do pomocy!Nadmienie,ze  dzieci mojej siostry to osoby z minimum wyksztalceniem srednim TYLKO LENIE!!!!!Jak jej przetlumaczyc,ze robi sobie krzywde i swoim niezaradnym zyciowo dzieciom! a cha pozycza dla nich pieniadze ,gdzie sie da ,a ona to splaca!!!!  BRRRRRRRRRRRR

Iska jakieś dziecinne to wszystko u Was.
- temat mieszkania nigdy nie był omawiany w kontekście - kupmy/wybudujmy własne ale gdzie się "podczepić".
- co do ślubu i odwlekania z powodu braku porozumienia - w ogóle bym nie zakładała rodziny na Waszym miejscu bo skoro nie 
    możecie się dogadać co do mieszkania to jak się dogadacie w innych ważnych? Jak dla mnie porażka.
- co do żalu mamusi i Twojego jesteś uzależniona emocjonalnie, kiedy zakładasz własną rodzinę to ona jest priorytetem i       
   naturalne jest, że rodzice schodzą wtedy na plan dalszy, myślenie o tym jak sobie poradzą młodzi jeszcze i sprawni  - jak dla mnie jest przesadzone, przecież nie wyjeżdżasz do Australii !!!

iska tobie i partnerowi potrzebna jest chyba terapia bo nie jesteście moim zdaniem wystarczająco dojrzali i odpowiedzialni żeby zakładać rodzinę i wychowywać dzieci Amen

ps. może brutalnie ale szczerze nie złośliwie ale z dobrego serca

nokiaaa my też płacimy rachunki na pół tzn.oni raz raz my,teraz było prawie 500 zł za prąd zapłaciliśmy bo nasza kolej,ale teściowa po chamsku poszła i wyłączyła zamrażalkę żeby już na jej koszt prądu nie ciągła
ja tam się nie cackam pranie potrafię zrobić nawet w swięta:)

Kryst54, jakiś horror u Twojej siostry. I to na jej własne życzenie. Jak i najmłodszy syn sprowadzi do domu panienkę, to siostra chyba będzie musiała ziemiankę sobie wykopać na podwórku. Małpia miłość to się nazywa.

nokia moze Tobie tez jest potrzebna jakas terapia:-))

dogadujesz się z teściami?

ale ja nie pisałam ze mam problem z teściami,dogaduje sie:-))

Nic nie napisałaś czy masz możliwość wrócić do swojej mamy? Jeśli tak to skorzystaj z pomocy swojej rodziny..np. przeprowadź sie do nich na jakiś czas z dziećmi albo z tym młodszym tylko..Z tego co wiem są tez domy samotnej matki, moze je znaleść w wyszukiwarce google...Możesz też tak zrobić np. złożyć wniosek w akademiku, czy na jakieś stancji...Współczuję ci, sytuacja cię przerosła.