Romans z żonatym. - Netkobiety.pl

Jak z tym skończyć?
Sprawa prosta, powiedz o zakończeniu romansu, nie umawiaj się z nim.
Uświadom sobie powody, dla których podjęłaś (?) decyzję o zerwaniu.

Czy kocham mojego meża ?Pewnie na swój sposób tak, czy brakuje mi czegoś ? Wielu rzeczy , miłości z jego strony, zaufania, czułości. Ponieważ mieszkam i pracuje z dala od domu, widuje mojego meża nie zbyt czesto. Brakuje mi bycia kobietą , a ten drugi właśnie mnie tak traktuje, jak kobiete. Dla mojego meża jestem tylko maszynką do robienia kasy nic wiece,ponieważ zarabiam wiecej i niestety to ja go utrzymuje. Powiecie rozwiedź sie , w naszym pzrypadku to nie możliwe , nie wchodzi w gre. Zdradziłąm mojego meża pierwszy raz , nie dlatego , że szukałam sobie przygód , było mi źle czy coś w tym rodzaju, ale dlatego , że potrzebowałąm ciepła. Wielokropku chodzi o to , że Ja już próbowałam to zakończyc , ale sie nie udało. Nie wiem nawet czy Ja chce to zakończyc?

Bez moralizowania, o.k. Twoje życie, Twoja sprawa. Ale po jaką cholerę Ty z nim właściwie jesteś? Gdyby chociaż udawał, dawał Ci nadzieję, wciskał kity, że Cię kocha, a Tobie brakowało takiej adoracji - to bym zrozumiała. Ale tak?! Wiesz, że to zwykły pajac, który, za przeproszeniem, bzyka wszystko, co na drzewo nie sp***ala, i takiemu się oddajesz? Rozumiem, że można szukać czystego, zwierzęcego seksu, ale do tego na pewno jesteś w stanie znaleźć kogoś ciekawszego...

?????????????????????????????????????????????????????????????????????????

nie zrozumiem takich "wypalonych emocjonalnie"ludzi ,ktorzy z obawy przed utratą swojego symbiotycznego pseudomałzonka boja sie odejść i powziąć walkę ze swoją psychiką!
narastaja w nich skrajne uczucia przepełniające ciało i umysł ,które w zderzeniu z rzeczywistością tworzą karykaty samych siebie;
gdzieś głeboko zapadło sie to co chcesz nazywaćjakims tam rozumemi bronisz sie od oceny,bo to nie o ów rozum idzie ,a o to wewnętrznie ugodzone ja(uczucia męża nie są tak ważne jak to ,że nałożnik ma inne/miał /interesują go inne panny);nie oczekuj zatem zrozumienia ,nie szukaj problemu tam gdzie go nie ma.człowiek ,który ma "jakiś tam rozum",wie co robić;
ciągnij ogon jednej sroce, bo jak widać nie radzisz sobie ze sobą a co tutaj mówić o kolejnych 2 zainteresowanych.

no nic  dodać nic ująć:decyduj,decyduj;

tylko głeboko sie zastanów nad tym czy oby twoj małzonek jest szczęsliwy z Tobą;skooro dajesz mu tylko pieniądze ,to może i on znajdzie sobie kogoś do miłości, czułości ...;
kiedy mówisz o braku inwencji z jego strony ,moje pytanie brzmi :
*czy  ty sama próbowałaś coś z ty zrobić?
*wlazłaś choć raz męzowi pod "skrzydło"?
*zainicjowałaś coś tylko dla was dwojga?
*dlaczego to zawsze mężczyzna ma odpowiadać za brak romanztyzmu w związku?
(a może działasz jak maszyna,stalaś sie facetem z grubym portfelem w waszym domu i ot to,on nie ma chęci zabiegać ;ty chcesz pozostać eteryczną niewiasta ,zatem on ma sie starać?a może on to widzi?);

Zastanawiasz sie nie jak go zostawic znaczy sie kochanka ale czy w ogole chcesz go zostawic. Na forum szukasz argumentow za i przeciw ogolnie zaistanialemu romasnowi. Najpierw nalezy podjac decyzje "tak chce z nim byc" lub "nie, nie chce z nim byc"- chyba to proste? A to, że spotykasz sie tu z krytyką to chyba naturalne nie sadzisz?
Moze inaczej, czy zdrada w związku jest zjawiskiem akceptowanym przez ogól spoleczenstwa?
Nie- więc co Cie tak dziwi?

Moja droga , ale Ja już w pierwszym poście napisałam , że jestem gotowa na krytyke. Mnie jedynie chodziło o to, że można w bardziej kulturalny sposób krytykowac . Pytasz czego oczekuje od was? Tak jak wcześniej powiedziałam , potrzeba mi kubła zimnej wody na głowe. Potrzeba mi kogoś kto mnie utwierdzi w przekonaniu , że należy skończyc to ,,coś,, Miotam sie sama i nie potrafie podjąc decyzji. Poprostu potrzeba mi kogoś kto spojrzy inaczej na tą sytuacje i da mi pożądnego kopa do podjęcia decyzji.

Invisible zdaje sobie sprawe z tego , ze zdrada nie jest akceptowana przez społeczeństwo i nie dziwi mnie to wcale. To co mnie dziwi to traktowanie osób , które zdradzają jak trędowate. Tak , to mnie dziwi.

Moja droga, ale kto Cię skrytykował niekulturalnie? Moderacja czuwa nad właściwym poziomem tego forum, nie bój się.

A dlaczego nie pociągniesz tego dalej? Mąż w domu, super kochanek na boku... Dlaczego nie mieć i tego, i tego? Czyżbyś, tak jak my, uważała, że to podłe i niemoralne? (to a propos traktowania jak trędowatą).

No i do tego niech odpowie czy gdyby zyla w zdrowym zwiazku z miloscia to zdrade meza traktowalaby jako cos normalnego? tzn cos co jest naturalne dla faceta bo przeciez każdy tak robi ? jak by sie spalo z facetem z mysla ze kilka godzin wczesniej doznawal najwyzszych rozkoszy z inną?

Nie chodziło mi o niekulturalny sposób krytyki. Chodziło mi o to co dokładnie Ty napisałaś. o sposób w jaki miałby mi powiedziec o kochankach. Nie każdy rozmawia z partnerem tylko podczas seksu. Ja bynajmniej nie bo wtedy mam co innego do roboty niż rozmowy o byłych.Dlaczego nie pociągne tego dalej? A no dlatego , że między nami wydażyło sie coś co dało mi do myślenia. Wiem , że to iż mam kochanka jest nie w pożądku.

Invisibile pokaz mi gdzie napisałam o zdradzie meża. Powiedziałąm jedynie , że gdyby mnie zdradził nie miała bym prawa nic mówic bo ja zrobiłam tak samo. Mój mąż kiedyś na początku naszego związku jak byliśmy jeszcze parą zdradził mnie, ale Ja byłam zakochana i wybaczyłam. Ja nigdzie nie napisałam , że żyje w niezdrowym związku gdzie brakuje miłości. Miłości brakuje mnie bo jestem zbyt daleko od domu. Na twoje ostatnie pytanie odpowiem tak. Tak samo sie śpi jak zawsze. Facet , zktórym jestem jest żonaty.

O.k., ja wysiadam, bo nie nadążam za Twoimi wersjami wydarzeń, które w każdej wypowiedzi są inne. Cały czas było o złym mężu, dla którego liczą się tylko Twoje pieniądze. Teraz okazuje się, że w Twoim małżeństwie jednak nie brakuje miłości.

Miłej niedzieli.

Oczekujesz złotego środka... nie ma go!!!
Każdy kto do tej pory Ci odpisał - nie uznaje zdrady. Ja jej również nie uznaje.

Napisałas ciekawą rzecz, a mianowicie, że jeszcze wtedy chłopak zdradził Cię, ale wybaczyłaś... czy nie jest czasami tak, że brak Ci wyrzutów sumienia właśnie dlatego, ze kiedyś to Ty w waszej relacji cierpiałaś... a teraz to wet za wet?!

Nie czujesz się kochana, nie czujesz domowego ciepła... odejdz. Wiesz jak to jest być zdradzoną i dziwi mnie, że sama teraz zdradzasz.

No to stoisz w rozkroku.
Ale czemu ktoś ma Cie do czegoś przekonywać?

Nie widzę różnicy między pisaniem na forum o swym romansie, a pisaniem na tymże forum o motywach ewentualnego zerwania. Ale nie muszę.

Przekonywać na siłę też nie będę. W rozumie u Ciebie wszystko jest w porządku. Bałagan masz w sercu.

A ja akurat rozumiem autorkę postu. Zaraz pewnie wszyscy mnie tu zjedzą za to!
Ja też żyję z mężem tak po prostu bez żadnej fascynacji, super milości, udanych dni i nocy tylko z dnia na dzień. Tak łatwo powiedzieć, że albo się jest szczęśliwym albo powinno się odejść i nie ciągnąć podwójnego życia. Ale co jeśli ma się dzieci? Być może autorka postu nie ma męża tyrana ale też nie jest to jakaś wielka miłość. Dlaczego wszyscy zakładają, że życie jest czarne lub białe a każda kobieta zdradzająca męża to od razu dziwka?

Dokładnie tak jak napisałaś. Wiesz dlaczego tak się jest ocenianym? Moim zdaniem tylko i wyłącznie dlatego ,że wiele osób zdradza nawet tych piszących tutaj na forum, ale nie ma odwagi powiedziec o tym wprost. Ja moje drogie muszę Was wszystkie rozczarowac, nie mam meża tyrana,mam jedynie meża bardzo wygodnego.Nigdzie w moich postach nie napisałam , że jest mi z nim źle. Dlatego nie rozumiem co niektórych wypowiedzi. To , że napisałam ,  iż mój mąż traktuje mnie jak maszynke do produkcji pieniedzy,nie zmienia faktu , że jest złym człowiekiem. Fakt ,  ja zarabiam wiecej niż on ,nie znaczy , że narzekam na niego. Brakuje mi jedynie czułosci i miłości . Powtórze jeszcze raz nie szukałam kochanka, wyszło jak wyszło. Co do odejścia od mojego męża napisałam już wcześniej nie wchodzi w gre. Nie dlatego , że mam dzieci, bo ich nie mam, ale są inne motywy aby sie nie rozstawac . Kochanek jest na dziś , na jutro , ale nie na całe życie. Możecie mnie potępiac ile chcecie,ale Ja nie uwieże , że wszyscy , którzy piszą z taką pogardą o kobietach takich jak Ja są tak idealni. Jeżeli tak jest to nasze społeczeństwo jest naprawde daleko za innymi krajami. Nie mówie , aby pochwalac kochanków , kochanki, ale nie odrazu oceniac , może jednak czasami warto dac szanse takim ludziom , aby zrozumieli swoje błędy i naprawili je.Ludzie tacy jak Ja czyli,,kochanki, kochankowie,,to też ludzie , to też społeczeństwo.

Ja musze jednak przyznac , że mnie w tych postach niekt jak do tej pory nie nazwał ,,dziwką,,.Moze ktos sobie tak pomyślał,ale nie napisał. Dziękuję wszystkim za poświeconyy czas na czytanie tego wątku, pozdrawiam.

Większość dziewczyn/kobiet traktuje zdradzającą kobietę jak potencjalne zagrożenie dla samej siebie. Jakby to, że zdradza oznaczało zdradę z jej mężem a nie kimś obcym.
Każdemu zdarzają się jakieś upadki w życiu tylko że nie każda kobieta ma chęć o tym pisać. Ogólnie przyjęte jest, że to facet zdradza a kobiety to niby takie święte itd.
Ale nie każdy ma życie usłane różami i nie każde małżeństwo jest z wielkiej miłości a mąż jest tym jedynym wymarzonym.
Jest wielka różnica jak się jest z kimś rok czy dwa ale po np. 10+ latach nie ma już takiej fascynacji drugą osobą. I wtedy pozostają wspólne dzieci, dom, wspólne sprawy czyli po prostu  rutyna.
Nie każda zdrada musi kończyć się odejściem od dotychczasowego partnera. Ale każdy ma prawo poczuć się choć przez chwilę kimś ważnym dla drugiej osoby.

Jest to kolejny wątek, w którym zastanawia mnie postępowanie jego autorki/autora. Musi coś w tym być, bo zbyt często się pojawia w wielu, niezależnych wątkach.

Najpierw autorka/autor prosi o pomoc w rozwiązaniu trudnej dla siebie sytuacji, później zaś przenosi swoje zachowanie na innych, dokonując generalizacji i opisuje, że nie ona jedyna popełnia błędy, że wszyscy postępują identycznie, że nikt nie jest uczciwy.

Czy fakt, że innym przypisze się swoje decyzje, wpływa na polepszenie samopoczucia autorki/autora, czy chodzi o coś zupełnie innego?

Ten sam post, kurcze czytam 10 razy, bo może jednak mam zwidy

I kolejne:

vs

Hmmm... Zapytam tak: a gdybyś wiedział, że ktoś jest złodziejem - wpuściłabyś go do swojego domu? Czy jednak raczej ten TRĄD? Jak wiesz, że ktoś jest kłamczuchem - wierzysz mu, czy raczej ten TRĄD?
Komu i czemu Ty się dziwisz?

Jak chcesz możemy sobie pogadać bo jestem w podobnej sytuacji

Gwoli wyjaśnienia.

Nie czuję do Ciebie nienawiści.
Zagrożenia z Twojej strony też nie czuję.
Nie boję się żadnej kobiety.
Jeśli mój mąż będzie chciał mnie zdradzić, to zrobi to.
Ale ani na niego, ani na żadną kobietę nie patrzę z tego powodu podejrzliwie.

Początkowo oczekiwałaś pomocy dot. sposobu zakończenia romansu. Moim zdaniem, nie podjęłaś decyzji porzucenia kochanka. Stąd Twoje dylematy. Chciałam poznać Twe motywy dot. romansu, bo mogłoby to pomóc w rozwiązaniu problemu. Nie chciałaś podać. Nie można skutecznie pomóc nie znając drogi, którą chce ta osoba pójść. Nie dałaś sobie szansy. Chętną do pomocy byłam i jestem, ale kłócić się z Tobą o Ciebie - nie będę.

Napisałaś teraz, że chcesz współczucia. A w czym ono Ci pomoże? Poza tym współczuć czego? Błędnego myślenia? Szkodliwego dla Ciebie postępowania? Złudzeń? Erzatz'ów?

Współczuję Ci, bo miotasz się w swej rzeczywistości.

Nie czuję się urażona.

Edycja.
Gdybym była w takiej sytuacji, w jakiej Ty się znalazłaś (z własnego wyboru), wybrałabym wiadro lodowatej wody niż choćby gram współczucia. Wiem, o czym piszę, bo wielokrotnie mając problemy wybierałam otrzeźwienie niż trwanie w trudnej sytuacji.

Z boku wygląda to jak wygląda, mało kto to zrozumie. Kochane kobietki jeżeli trafi się wam ''taka okazja'' na romans z żonatym to spie.... gdzie pieprz rośnie bo na tym ucierpi wiele osób, żona,  dzieci i ty sama, Na początku będzie cudownie ale to wszystko do czasu! Szanujcie się bo po tym nikt nie będzie nawet TY SAMA.

Jakie mogą być motywy zakończenia romansu? Hmm... W Twoim przypadku takie same jak zakończenia małżeństwa. Albo chcesz być szczęsliwa, albo chcesz żyć namiastką. Jeśli w przypadku romansu wystarczy Ci namiastka, czyli seks i fajne chwile 2 razy w tygodniu w tajemnicy, a  przy tym nie przeszkadza Ci, że oszukujesz i uczestniczysz w oszustwie, to ciągnij to dalej i korzystaj na maxa z tego, co daje Ci kochanek. Jeśli chcesz być szczęśliwa i nie czujesz się do końca dobrze w tym ukłdzie (a nie czujesz), to już masz powód. Jeśli nie masz siły tego zakończyć, bo uwierzcie, że można nie mieć siły - czasami zachodzi konflikt pomiędzy uczuciami/pragnieniami a rozumem (szok! ), to spraw, by on to zakończył. Zacznij dzwonić, wysyłać smsy, domagaj się częstszych spotkań, histeryzuj. W moim przypadku bardzo szybko zadziałało.

Kłamstwo jest kłamstwem.
Oszustwo jest oszustwem.
Nieuczciwość jest nieuczciwością.
Jest to niezależne od ilości osób postępujących w podobny sposób.
Związane jest to z jednostronnym zerwaniem umowy zawartej między żoną a mężem, narzeczonymi, partnerami, itd. Chyba, że romans odbywa się za wiedzą i zgodą żony/męża, narzeczonego/narzeczonej, partnera/partnerki.

Przeczytałam wszystkie swoje dotychczasowe posty - nie ma w nich ani słowa oceniającego.
W związku z tym proszę, cognitive, powstrzymaj się od generalizowania.

Faktycznie, nie mam pewności, czy nie będę w podobnej sytuacji.
Ale wówczas też kłamstwo będę nazywała kłamstwem.
Wówczas też nieuczciwość będę nazywała nieuczciwością.
Oszustwo też będzie oszustwem.
Ja nazywam rzeczy po imieniu, niezależnie od tego, kogo to dotyczy.

I rozumiem autorkę postu.
Ale moje rozumienie w żaden sposób nie wpływa na nazywanie rzeczy po imieniu. Nie ma w tym żadnej sprzeczności.
To, że autorka nie czuje się kochaną, docenioną, etc., nie znaczy, że zdrady nie należy nazywać zdradą, a nieuczciwości nieuczciwością.

Czyli facet zwial?:)

Nie wiem co ci doradzic. Zanstanow sie moze nad tym czy jestes cos warta w oczach kochanka. Bo patrzac z boku to  nie jest to z jego strony milosc... i raczej miloscia nigdy  nie bedzie. I na 1000% wierny to on ci nigdy nie bedzie.