Pornografia niszczy nasze zycie. - Netkobiety.pl

Może powinnaś porozmawiać z mężem o konsultacji wspólnej  lub oddzielnie z terapeutą lub seksuologiem. Sprawa wygląda dość poważnie.
Nie możesz na pewno tego tolerować i dawać się w ten sposób poniżać.

Jejku dzieki ze odpowiedzialyscie. Chcialabym uzupelnic pewne rzeczy: wiec moj maz chodzi do terapeuty. Spotkania organizuja mu 1 raz w miesiacu i terapia nastawiona jest na inne rzeczy jak jego swoisty seksoholizm, chodz mam nadzieje ze terapeuta zaprosi mnie tez na spotkanie, zebysmy mogli sobie wszyscy pomoc. Czy rozmawialam z mezem o tej rzeczy? Oczywiscie ze rozmawialam, ale od jakiegos czasu slysze ze...marudze! On nie widzi problemu, a odpowiada mi takim chamskim tekstem: ze co ja chce on oglada bo ja mu nie daje! Co nie jest prawda.
Dlaczego moj maz jest teraz u terapeuty: poniewaz kilka miesiecy temu zaatakowal mnie, nie liczac tego ze tygodniami dreczyl mnie psychicznie (w zyciu czegos takiego nie przeszlam). Nie ukladalo nam sie zupelnie, czesto sie klocilismy i pewnego dnia przy kolejnej wymianie zdac on dostal bialej goraczki, rzucil sie na mnie w lazience powalil na podloge i...probowal zgwalcic! Niewiarygodne! Zaczal sie rozbierac, mnie szarpac i kazal mi.... mowil do mnie takim swinskim jezykiem, ze myslalam ze go ,,cos" opentalo! Wczesniej jeszcze byla sytuacja kiedy zaczal mnie w kuchni dusic. JA nie wytrzymalam i poszlam tutaj do takiego miejsca gdzie mozna porozmawiac o przemocy w rodzinie.  Pani natychmiast sie mna zajela. W ten sam dzien dala mi numer telefonu do domu ofiar przemocy, powiedziala ze moge juz teraz jechac albo jechac z dziecmi kiedy bede chciala. Jego zglosila do naszego lekarza domowego ze ten ma dac mu przekaz do terapeuty (moj maz mial wczesniej probelmy psychiczne) wiec dostal przekaz do psychiatry-terapeuty. Mialam wybor dokonac oficjalnego zawiadomienia o przestepstwie (co na stale wpisaloby sie w jego czyste akta) albo zrobic tutaj tzw. meldunek (czyli policja wie ze cos sie dzije zlego ale nie jest oficjalne oskarzenie). Zdecydowalam na to 2, moj maz ma bardzo dobra prace i aby ja zachowac musi miec czyste konto. Zastanawiam sie nad rozwodem bardzo powaznie. Mysle o tym prawie codziennie od miesiecy! I wszytsko jest za tym zeby odejsc! Tylko... nie moje glupie serce. Bo pomimo tego co on mi robil, robi i prawdopodobnie bedzie robil, kocham go bardzo. Mamy 2 dzieci, ktore go tez kochaja. Tylko czy to jest sens dawac tyle milosci komus kto jej byc moze nie chce, nie potrzebuje? Bo skoro te wszytskie baby (czasami faceci) zaspokajaja jego potrzeby w polaczeniu z jego reka, to po co mu ja?
Od pewnego czasu mam takie dziwne mysli, mysle o innych mezczyznach. Ale nie tak jak on, nawet sex z nimi mi przez glowe nie przechodzi, mysle o parku gdzie bawimy sie z dziecmi, albo o kolacji w restauracji gdzie ten mezczyzna (ja nie znam tych moich wymyslonych panow, sobie kreuje jakis tam obraz poprostu) patrzy mi caly czas w oczy i ze mna rozmawia, widze jak jedziemy na wycieczki rowerowe i zatrzymujemy sie przy snakbarze i kupujemy sobie lody i sie smiejemy... A jak przestaje marzyc to widze go zgarbionego przy komputerze, albo obracam sie w lozku i nikogo obok mnie nie ma i slysze wlaczony laptop w salonie...

LUSIU problem jest poważniejszy niz mi się zdawało.Jego agresja...strach pomyślęć jak to sie może kiedyś skończyć.Jestes w jakimś stopniu zagrozona.To zrozumiale że dzieci,rodzina,że go kochasz ale poświęcac się w taki sposób.Nie wiem czy bym to zniosla.Wiesz mojej znajomej mąż ma podobny problem.Dochodzilo nawet do tego że jak mial wolne dni to przychodzil do niej do pracy...wyzywal żeby natychmiast przychodzila do domu.Wieczne awantury,na punkcie seksu mial obsesje...W końcu trafił do wiezięnia na dwa lata za znęcanie się nad rodziną.Dusil ją ,topil w wannie,i inne tego typu "ekscesy".niedawno wrócil...nie wiem jak jest teraz...Ty musisz sama ocenić sytuacje,sama musisz podjąc decyzję,czy potrafisz się z tym borykać przez kolejne lata swojego życia...Co bys doradzila swojej siostrze LUSIU gdyby byla w takim malżęństwie?

Mnie osobiscie wydaje sie, ze gdy dochodzi juz w zwiazku do rekoczynow, seksu na sile czyli gwaltow to trzeba uciekac, bo taki facet sie nie zmieni, nie ma do Ciebie w ogole szacunku, nie daj sie tak traktowac !!

On jest uzależniony od pornografii, onanizmu, nie wiem czy to nie podlega pod uzależnienie od seksu. Ale dużo na to wskazuje.
Serdecznie współczuję.

Lusia twój mąż chodzi na terapię, ale jak  piszesz terapeuta nie zna jego problemu. Ta jego agresja jest tylko następstwem uzależnienia. Leczenie agresji w jego przypadku to tak jakby na zakażoną ranę przykleić plaster, bez oczyszczenia. Ona sama się nie zagoi. Dziewczyno Ty się wykończysz. Dobrze widzisz "Ty się wykończysz", nie On Ciebie. Bo to Ty pozwalasz mu na takie zachowanie, oglądając z nim porno, godząc się na 3 minutowy seks itp. On jest chory, jego myślenie i logika są skrzywione.  Nic się nie dzieje bez przyczyny, jego uzależnienie też skądś się wzięło. I na pewno to nie jest twoja wina.
Uzależnienia  mają korzenie w dzieciństwie. Seks dla seksoholika jest jak alkohol dla alkoholika, czy narkotyk dla narkomana. Wejdź na moje posty i poczytaj. Mój M też jest seksoholikiem , leczy się i zdaje sobie sprawę co seks zrobił z jego życiem. Nie przeszłam ani 1/10 tego co Ty. Ale sporo wiem na temat seksoholizmu. Wiem również, że Ty Go nie zmienisz jak On nie będzie chciał,  ale możesz zmienić swoje życie na lepsze. Nie znaczy to ze musisz się rozwieźć jak nie chcesz. Ty również potrzebujesz terapii po tylu latach trwania w tak toksycznym związku. Jesteś współuzależniona. Dziewczyno ratuj siebie i dzieci, a możesz zmienić swoje życie uwierz w to. Jak chcesz wyślę Ci parę książek na e mail, które pozwolą Ci spojrzeć na tę sprawę  z innej perspektywy, zrozumieć siebie i jego.

Sama zauważyłaś, że nie jesteś mu potrzebna w "waszym" życiu erotycznym, ale tak naprawde czy w ogóle jesteś mu potrzebna? Spełniasz każde jego zachcianki, a czy on robi coś dla Ciebie? Widzę, że ciężko mu nawet przytulić Ciebie po seksie.
Wydajesz się być osobą inteligentna, sympatyczną i jak każda kobieta potrzebujesz troche ciepła, miłości i czułości, to normalne.
Doskonale wiesz ze zasługujesz na coś więcej !! Przecież życie z drugą osobą powinno być cudowne, a Ty narazie żyjesz w ciągłym stresie. Jeżeli z każdym rokiem jest coraz gorzej i terapie nie przynoszą efektu, to rozwiedź się z nim. To trudna decyzja zwłaszcza jak ma się dzieci, ale pomyśl, że one również mogą być zagrożone (zwłaszcza jak ktoś próbuje walczyć z nałogiem, staje się bardziej agresywny!). To nie koniec świata jak dzieci wychowuje się bez ojca. Mnie również wychowywała tylko mama i stwierdzam, ze to było lepsze niż mieszkanie z nim i wysłuchiwanie ciągłych kłótni.
Ty i twoje dzieci zasługują na szczęśliwe i spokojne życie !! Jak narazie jesteście tylko małym dodatkiem do życia Twojego męza.
Skup się czasem na swoich potrzebach i na tym czego pragniesz.

Dla mnie to chora sytuacja,jestem w szoku.Rozumiem,że dużo ludzi ogląda filmy pornograficzne,ale nie można tym zastępować normalnego życia erotycznego.Moim zdaniem seks powinien iść w parze z miłością,zaufaniem,czułością-jesteśmy ludźmi a nie zwierzętami!Ja bym się rozstała z takim facetem,nie wytrzymałabym tego!To jest chore i obrzydliwe.Jak można tak traktować swoją żonę?Moim zdaniem on po prostu jest taki a Twoje bycie z tym człowiekiem Cię wykończy!

Nie mam nic przeciwko pornografi ale w powiedzmy w zdrowych ilościach. Wy natomiast macie przedewszystkim problem w związku i twój mąz ma duży problem ze sobą i to nadaje się do leczenia. Bez psychoterapi waszej jako związku i twojego męża się nie obejdzie bo to nie jest normalne. Jeśli chodzi o seks to uważam że dozwolone jest wszytko co nie jest patologią ale to jak traktuje cię mąz i co robi to przesada. Dziwie się, że tyle to znosisz.

Twój mąż jest SEKSOHOLIKIEM, a do tego dochodzą napady agresji. Terapia w postaci grupowej 1 raz w miesiącu nie pomoże. Twój mąż potrzebuje indywidualnej terapi conajmniej 2 razy w tygodniu. Choć ja nie wierzę, żeby całkowicie się z tego wyleczył.

Jego życie = seks, porno, onanizacja.
Gdzie jesteś w tym Ty (poza momentami, że leżysz napadnieta przez niego na podłodze w łazience) i wasze dzieci?!

Ja bym odeszła od niego. O siebie może bym się tak nie bała (głupie serce i uczucia), ale o dzieci jak najbardziej.
Jaką masz pewność, że mu się to nie rozwinie i któregoś dnia w akcie seksualnego napadu nie skrzywdzi dziecka?