czy 'odnowić' kontakt z dawną przyjaciółką??? - Netkobiety.pl

Wiesz co? Mialam troche podobna sytuacje, to powiem Ci. Gdy zwiazalam sie z obecnym chlopakiem, to kontakty z pewna kolezanka, swego czasu uwazana za przyjaciolke tez podupadly. Ona byla strasznie zazdrosna, mimo ze spotykalam sie z nia pare razy w tyogdniu, minimum raz na tydzien, co nie uwazam, za zbyt rzadkie, tym bardziej, ze mialam wowczas wiele spraw na glowie, bardzo istotnych. Mysle, ze dobra kolezanka zrozumialaby i nie mialaby pretensji, a ona miala, ciagle wydzwaniala, tak jakby chciala codziennie sie spotykac, no zero wyrozumialosci, egoistyczne podejscie na zasadzie, ze skoro ona chce sie spotkac, to ja musze i chec posiadania mojej osoby tylko dla siebie. Moim zdaniem jej zachowanie bylo chore i sadze, ze kazdy sie zgodzi. W koncu zerwalam to, bo moim zdaniem nie ma co utrzymywac kontaktu z toksycznymi osobami ,ktore nie potrafia Ciebie zrozumiec i mysla tylko o swoich potrzebach, traktuja Cie jako swoja wlasnosc. To zdecydowanie nie dla mnie.
Gwoli wyjasnienia rozumiem, ze chcialabys zobaczyc sie z nia, widocznie wiele dla ciebie znaczyla, ja tez mam takie momenty, lecz wiem mimo wszystko, ze podjelam dobra decyzje i jestem z siebie dumna, ze zerwalam to, ze nie brnelam w to dalej.
Rozumiem, ze ktos jest chlodna osoba, lecz przyjazn/kolezenstwo to nie moze byc tak jak u Ciebie, ze tylko Ty sie starasz, a ona nie. No, ze tylko Ty chcesz widywac sie, a ona olewa Cie. Nie powinno tak byc. Widocznie przestalo jej zalezec na tym, byla sfochana, ze masz chlopaka, a ona pewnie jak ta moja byla kolezanka chciala miec Ciebie tylko dla siebie. Sama od siebie moge Ci poradzic, zebys wystrzegala sie od takich osob, nie dala sie im omamic, nie dala nabrac na ich gierki. No i minely 2 lata, nie ma odzewu od niej, daj sobie spokoj moim zdaniem.

Rozumiem, ze to musi byc dla Ciebie trudne, bo ta osoba byla wazna, ale ja po swoich doswiadczeniach wiem, ze czesto nie ma tego zlego, co by na dobre nie wyszlo. Kiedys ta moja 'przyjaciolka', o ktorej pisalam wyzej, byla uwazana przeze mnie za kogos wyjatkowego, naprawde duzo czasu spedzalysmy razem, ale jak w koncu zrozumial jak to mnie wyniszcza, to zerwalam te znajomosc. Tak musialo byc. A teraz przyjaznie sie, mysle, ze moge to tak nazwac, bo jestesmy w bliskich relacjach, z taka dziewczyna co chodzilysmy do klasy do liceum i ona mnie nie zawiodla, mamy milion tematow i oby tak dalej bylo ; odpukac. Dzieki zerwaniu kontaktow z tamta szczegolnie docenilam te dziewczyne. Zrozumialam, ze predzej ja moge nazywac przyjaciolka, a nie tamta. Mysle, ze mi to wyszlo na dobre, czesciej sie usmiecham i nie czuje sie osaczona
Zazwyczaj w zyciu intuicja podpowiada mi co mam robic i raczej sie jej slucham, tu poslucham i wyszlam na dobre, wiec oby tak dalej.
Tobie zycze tego samego. Naprawde to co na pozor wydaje sie tragedia, moze okazac sie czyms lepszym niz myslelismy.
Tak samo bylo z moja edukacja, ale to troche inan historia, wszystko w zyciu ma widocznie jakis cel ;P

Dziękuję za wszystkie posty.
Otóż, sytuacja można powiedzieć 'wyjaśniła' się.
Rozmawiałyśmy i obie stwierdziłyśmy,że chcemy dalej się spotykać, zapomnieć o tym co było.

Tylko ja nie chcę takiej 'przyjaciółki'. Myślę,że będziemy się spotykać,bo ją lubię, ale  na pewno podejdę do niej z dużym dystansem.Koleżanką może być,ale na miano przyjaciółki trzeba sobie niestety zasłużyć.

kotoko,dobrze że o tym piszesz.
W końcu po to tutaj jestesmy,zeby sobie pomagac
niestety,ale to jest smutne.
Sama nie wiem bardzo jak mam sie w tej sytuacji zachowac.
Sprobuje to ratowac, a co mi tam.Pytanie tylko czy warto i czy odniose jakis rezultat.

Zawsze to ja się odzywałam, pisałam, dzwoniłam - i tylko ja, bo ona nigdy nie raczyła zapytać  co u mnie,czy się spotkamy itp.
I w sumie 'ciągnęłam' tą 'przyjaźń' tylko ja. Bo wiem,że gdybym wcześniej przestała pisać, to ona też by przestała.A tak to ja chciałam ciągnąć to i opóźniłam w ten sposób to, co i tak było nieuchronne - koniec znajomości.

Ostatnio rozmawiałyśmy na ten temat,ale nie wprost. Po prostu powiedziałyśmy sobie,że chcemy się znów spotykać.
Ale ta najważniejsza rozmowa wciąż przed nami ( chcę jej wyjaśnić,że mam dość jednostronnego zainteresowania tą przyjaźnią,że tylko ja się angazuję).

Dzięki Kotoko
dziś będzie taka okazja,więc może.....
Mam nadzieję,że jakoś się to wyjaśni,ona to zrozumie i ZMIENI.

Juliette, jak tam stosunki z przyjaciółką?

Od mojego ostatniego posta dwa razy próbowałam moją "przyjaciółkę" wyrwać na kawę, była zajęta, miała się odezwać - nie odezwała... W moje urodziny napisała mi na facebooku "wszystkiego najlepszego" i to tyle z naszych kontaktów... Dałam sobie spokój, definitywnie. Mam nadzieję, że u Ciebie jakoś się wszystko ułożyło...

Masz rację. Wokół nas jest mnóstwo wspaniałych ludzi, na pewno wśród nich znajduje się ktoś wartościowy, kto zasługuje na miano "przyjaciela".