Czy ktos ogladal "ZAKAZANA Zona" " TYLKO RAZEM Z CORKA" "ARABSKA ZONA" - Netkobiety.pl

Czytalam "Arabska zona"... Drastyczne wg mnie, ale dosc oddaje realia "Tylko razem z corka" rowniez ogladalam i polecam, bo film jest oparty na faktach i bedac za granicami PL zauwazylam, ze wszystko dzieje sie postepnie i krok po kroku wlasnie tak, jak w tym filmie ... Czekam razem z Toba na odpowiedzi, poniewaz rowniez ineteresuje mnie ta tematyka Ktos ma jakiej propozycje ??

co ty za bzdury wypisujesz... ona nie jest zona muzulmanina..

Jesli chodzi o kraje arabskie to najgorsze najbardzej regorystyczne,przestrzegajace zasad KOranu to: Arabia Saudyjska,Irak,Iran,Afganistan,Pakistan.-to sa najgorsze kraje arabskie
,w innych krajach arabskich  takich np jak  :Algieria,Maroko  nie  jest takie regorystyczne prawo i nie przestrzegaja az tak tego koranu i zyja tam tez chrzescijanie w mniejszosci ,ale zyja...:)

POLECAM lekturke -  http://www.arabia.pl/forum/

Tanya Valko

Biografia

Tanya Valko urodziła się w Krakowie w piątek 13-tego o godz. 12 w południe pod znakiem Panny. Data ta, wbrew panującym przesądom, stała się dla niej i jej rodziny szczęśliwa, a znak zodiaku dał jej wszystkie charakterystyczne dla niego cechy. Jest pracowita, skrupulatna, odpowiedzialna i ambitna. Dlatego też z dzielnicowej szkoły na Dębikach wystartowała do Liceum im. Augusta Witkowskiego ? jednego z najlepszych w Krakowie. Ukończyła je z wyróżnieniem, gdyż jej pasją i największą namiętnością oprócz pisania i czytania było pochłanianie wiedzy. Po zdaniu matury wiedziała na 100%, że chce pisać i musi studiować filologię, tylko nie do końca była przekonana jaką.
Złożyła dokumenty na Uniwersytecie Jagiellońskim na filologię polską, by w ostatniej chwili zabrać je stamtąd i przystąpić do egzaminów wstępnych na filologię słowiańską. Dostała się na bohemistykę. Był to nagły i nieprzemyślany wybór i dlatego, kiedy po dwóch latach otrzymała stypendium do Pragi, a jej narzeczony i późniejszy mąż miał jechać w tym czasie do Kairu, zdecydowała, iż zacznie studiować arabistykę w Instytucie Filologii Orientalnej UJ. To był strzał w dziesiątkę, tam się odnalazła, a wszystkie marzenia i sny o dalekim, nieznanym, tajemniczym świecie zaczęły się spełniać.
Po raz pierwszy wyjechała do Libii w wieku 21 lat i połknęła bakcyla Orientu. Od tego czasu nie może żyć bez krajów arabskich, ich klimatu, zapachu palonej kawy i ciepłych spływających miodem ciasteczek, wołania muezzina na modlitwę i życzliwości żyjących tam ludzi. Już od prawie 20 lat mieszka w krajach arabskich, w jednych dłużej (13 lat w Libii), a w innych krócej (5 lat w Arabii Saudyjskiej).
Na początku swojej drogi, jako młoda kobieta, mężatka na dorobku i matka dwójki dzieci, była zmuszona podejmować się różnej pracy i niestety odłożyła na półkę swoje pisarstwo. Podczas krótkich pobytów w Polsce miała własne firmy o różnorodnym profilu, projektowała i szyła odzież do butików, prowadziła swój hostel w Krakowie, tłumaczyła książki i dokumenty, za granicą zaś była nawet nauczycielką w Szkole Polskiej w Trypolisie w Libii, a następnie przez wiele lat asystentką Ambasadorów RP.
Obecnie mieszka w Arabii Saudyjskiej, lecz już wkrótce zamierza opuścić ten kraj, udając się tym razem do islamskiej Azji.

Kariera pisarska

Tanya Valko z literaturą i książkami miała bliski kontakt, począwszy od wczesnego dzieciństwa. Już jako dziecko nie dawała spokoju i prosiła o czytanie jej ulubionych bajek. Później książki zaczęła ?pożerać? już samodzielnie, czytając to, co się należało, jako obowiązkowa lektura do szkoły, i to, co lubiła. Dlatego też zarywała wiele nocy, pochłaniając powieści pod kołdrą przy małej latareczce, co w dużej mierze przyczyniło się do jej wady wzroku.
Tanya Valko zaczęła swoją pracę twórczą jako poetka. Już w czwartej klasie szkoły podstawowej miała swój pokaźnych rozmiarów odręcznie spisany tomik poezji. Były to w większości plagiaty takich znakomitych twórców, jak Petrarka, Norwid czy Rilke, przepełnione uczuciami, w tym miłością lub nienawiścią, i opisujące wewnętrzne rozdarcie. Kiedyś przeczytała jeden z wierszy, bardzo się spodobał i słuchacze poprosili ją o więcej. Wtedy to w wieku 10 lat stworzyła swój oryginalny utwór, który również cieszył się uznaniem. Kiedy miała 18 lat po raz pierwszy wydrukowano w gazetce międzyszkolnej jej wiersz pt. ?Biało-czerwona?, jednak pomimo zainteresowania jej poezją zaczęła skłaniać się do prozy. Przez dwa lata należała do Młodzieżowej Wszechnicy Dziennikarskiej pod patronatem Tadeusza Hołuja i drukowała artykuły i reportaże w krakowskich gazetach. Pierwszy dłuższy wyjazd do Libii pod koniec lat osiemdziesiątych całkowicie pozbawił ją możliwości wydawania czegokolwiek, gdyż w owych czasach komunikacja ze światem była bardzo utrudniona. Pisała wtedy do szuflady, wychowywała dzieci i zarabiała na utrzymanie. Zbierała doświadczenia, które skrzętnie przechowywała w zakamarkach swojej pamięci.
Pierwszą książkę pt. ?Libia od kuchni? opublikowała dopiero w 2005 r. Później jej kolekcjonowane latami informacje i przeżycia popłynęły szeroką rzeką. Wydała jeszcze dwie książki o Libii ? popularnonaukową pt. ?Życie codzienne w Trypolisie? (2006 r.) oraz album poetycko ? fotograficzny ?Sahara - ocean ciszy? (2007 r.).
Jej zainteresowania zdrowym stylem życia zaowocowały książkami: ?Dość odchudzania ? czas na dietę? (2007 r.) i ?Nowoczesna książka kucharska? (2007 r.).
Debiut powieściowy Tanyi Valko to bestsellerowa ?Arabska żona?(2010 r.), która jest kwintesencją dwudziestoletnich kontaktów autorki z krajami muzułmańskimi. Jej kontynuacja ?Arabska córka? (2011 r.) w pełni dorównuje pierwszej części i ukazuje dalsze losy bohaterek. Trzecia część sagi pt. ?Arabska krew? (2012 r.) opowiada o wojnie domowej w Libii, w której wir zostały wplątane dwie główne bohaterki z poprzednich części. W czwartej części cyklu, książce "Arabska księżniczka" (2013 r.), autorka opisuje dalsze koleje życia Doroty ? Polki, która w młodości poślubiła Libijczyka, oraz jej dorosłej córki, która sama staje się matką Nadii.

Badania i źródła wiedzy

Do każdej książki Tanya Valko gruntownie się przygotowuje. Nigdy nie siada przed komputerem i nie patrzy na pusty biały ekran.
Jeśli idzie o poradniki dotyczące zdrowego stylu życia, przepisów kulinarnych oraz kuracji odchudzających, autorka amatorsko zajmuje się dietetyką i uprawianiem sportów, od lat sama stosuje się do podanych przez siebie reguł, bowiem tak ona bowiem, jak i jej rodzina starają się we współczesnym skomercjalizowanym świecie fast foodów odnaleźć stare naturalne źródła i wprowadzić nowe dobre zwyczaje.
Jej prace mówiące o Oriencie to kwintesencja prawie dwudziestoletnich kontaktów z krajami muzułmańskimi, efekt studiów i badań, doświadczeń własnych oraz zasłyszanych opowieści. Tanya Valko nie jest typem osoby, która w kraju arabskim zamknie się w złotej klatce i nie zainteresuje miejscowym życiem i ludźmi. Nie mając bariery językowej i będąc osobą otwartą i ciekawą, w każdym miejscu, w którym przebywa, znajduje znajomych, przyjaciół i wszędzie arabskie drzwi stoją przed nią otworem. W arabskich domach tradycyjnie spędza czas z kobietami w kuchni, przygotowując kuskus czy piekąc bakławę, plotkując i pochłaniając opinie i opowieści rodem z ?Baśni tysiąca i jednej nocy?. Stąd też w swoich powieściowych bohaterach oraz ich losach autorka kompiluje wiele ludzkich dziejów, umiejscawiając je w kokonie literackiej fikcji.
Będąc orientalistką, zna doskonale historię, kulturę i socjologię arabską, studiuje Koran oraz współczesne prace religioznawców, czyta opracowania naukowe, broszury, arabską prasę oraz ogląda lokalną telewizję. Aby lepiej wczuć się w klimat opisywanych zdarzeń, niejednokrotnie w tle pisanej książki ma galerię zdjęć z regionu, np. ponad tysiąc swojego autorstwa fotografii z Jemenu. Kiedy w ?Arabskiej córce? pisała o Ghanie i afrykańskich tradycjach, przywiozła z Polski do Rijadu wielką 15 kilogramową walizę pełną powieści, książek historycznych i albumów. W większości opisuje kraje, w których była i które doskonale zna.
Poza wymienionymi źródłami Tanya Valko oczywiście korzysta z Internetu, w którym można znaleźć wszystko, a że włada paroma językami, ma szerokie pole manewru. Tam też, jak również w arabskich gazetach i telewizji, znajduje informacje na temat terroryzmu i walki z nim. Terroryzm to obecnie największa bolączka Bliskiego Wschodu oraz najpoważniejsze zadanie arabskich rządów i służb specjalnych, więc porusza się ten temat bardzo często, chętnie i na szerokim forum, a listy poszukiwanych terrorystów są oficjalnie publikowane w prasie. Wraz ze zdjęciami przestępców.

Bohaterowie powieści i świat przedstawiony

Większość bohaterów Tanyi Valko to postaci fikcyjne, lecz inspiracją do powstania niektórych są ludzie znani pisarce, bądź postaci z mediów czy historii (np. pułkownik Muammar Kaddafi). Niekiedy swojemu bohaterowi daje ona osławione nazwisko, aby ukazać ciekawe dzieje lub historie z pierwszych stron gazet (np. Bin Laden). Przeważnie jednak autorka widzi swojego bohatera w skórze znanej sobie lub publicznej osoby, lecz jego charakter i losy są całkowitą fikcją literacką.
W swoich książkach Tanya Valko zawiera wiele własnych doświadczeń i przeżyć oraz opisuje miejsca, w których była. W ?Arabskiej żonie? przedstawia np. klub fitness na ulicy Omar Muchtar w Trypolisie, do którego sama należała, a przez jakiś czas była trenerką aerobiku. Miejscowość Awainat na Saharze jest jej świetnie znana z licznych wypraw, kiedy to wjeżdżała na saharyjskie szlaki, by powrócić do cywilizacji dopiero po tygodniu. Wyprawy na przepiękne libijskie wybrzeże należały do co weekendowego rytuału, więc przez lata pobytu pisarka miała mnóstwo związanych z tym przeżyć. Jeździła z rodziną i przyjaciółmi zarówno na odległe od Trypolisu odludne wybrzeże pod Zuarą, zatłoczone, lecz piękne pod Surmanem czy Zawią oraz wielokrotnie na plażę dla cudzoziemców pod Tadżurą.
W ?Arabskiej córce? przedstawia tradycyjny ślub arabski w jemeńskiej medinie w Sanie ? wielokrotnie uczestniczyła w takich uroczystościach w różnych krajach arabskich. Opisany przez T. Valko akt terroru, skierowany przeciwko wysoko postawionej osobistości w Arabii Saudyjskiej, kiedy zamachowiec - samobójca ładunek miał założony w odbycie, wstrząsnął całym Bliskim Wschodem, relacje zaś z tego zdarzenia były publikowane na pierwszych stronach saudyjskich gazet, a dramatyczny temat nie schodził z ust przez długi czas. Przerażeni byli nie tylko Saudyjczycy, ale również cudzoziemcy, zastanawiając się nad przyczynami takiego postępku i drżąc, kto będzie następny.

Ulubione książki
??Ulica rajskich dziewic? Barbara Wood
??Księżniczka? Jean Sasson
??Córki księżniczki Sułtany? Jean Sasson
??Na pisakach pustyni? Rosie Thomas
??Oddaj mi dzieci? Donya al-Nahi, Eugene Costello
??Broniłam ofiar? Szirin Ebadi
??W cieniu Saddama? Mikhael Ramadan
??Minaret? Leila Abouleila
??Opowieści starego Kairu? Nadżib Mahfuz
??Egipcjanin Sinuhe? Mika Waltari
??Będziesz tam?? Guilaume Musso
??Medicus?, ?Szaman?, ?Lekarze?, ?Spadkobierczyni Medicusa? Noah Gordon

NAJCZĘSTSZE PYTANIA DO TANYI

Czy Tanya Valko to pseudonim i dlaczego nie piszesz pod własnym nazwiskiem?
Tak. Mam dwa długie i bardzo poważne imiona oraz dwa typowo polskie nazwiska. Nie do wymówienia dla cudzoziemców. Obawiam się, że nie zmieściłyby się w jednej linijce na okładce, chyba żeby je pisać wzdłuż. Poza tym dbam o bezpieczeństwo swoje i mojej rodziny. Poruszam tematy niezbyt popularne i dla niektórych drażliwe, więc mogłabym się spotkać z nieprzyjemnościami. Chcąc tego uniknąć, piszę pod pseudonimem.

Czy twój mąż jest Arabem?
To pytanie wielokrotnie jest mi zadawane, ponieważ jestem utożsamiana z główną bohaterką z ?Arabskiej żony?, Dorotą. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że jest to powieść pisana w pierwszej osobie w formie pamiętnika. Pragnę wszystkich poinformować, że mój mąż jest Polakiem, nie Arabem, a jedynie arabistą. Ponoć mówi po arabsku jak rodowity Syryjczyk.

Czy masz specjalne miejsce, gdzie piszesz?
Zawsze, ilekroć przeprowadzam się na nowe miejsce, najpierw wybieram pokój do pracy. Najważniejsze, żeby było potężne biurko, wygodny fotel i dużo światła. A jak jeszcze zdarzy się ładny widok przez okno, to już jest super.

Jaka jest idealna pora dla twojej weny twórczej?
Nie mam takowej ? czasami wpada mi do głowy jakiś pomysł w najmniej odpowiedniej sytuacji i zapisuję go na serwetce w restauracji czy na wizytówce podczas przyjęcia. Jednak między Bogiem a prawdą najlepiej pisze mi się w nocy.

Jak zabierasz się za pisanie nowej książki? Czy piszesz ją chronologicznie?
Zanim siądę do pisania, całą książkę przeważnie mam już w głowie. Nie mówię tutaj o szczegółach, lecz o zarysie akcji i postaci. Najpierw piszę spis treści (jak szkolny plan wypracowania), potem streszczenie i dopiero po przestudiowaniu tematu mogę siąść przed komputerem. Czasami całe fragmenty powieści układam podczas uprawiania monotonnych sportów ? dlatego mogę godzinami biegać, maszerować czy pływać. Nie czuję, jak czas płynie. Przeważnie zakończenie piszę jako pierwsze, bo muszę wiedzieć, do czego zmierzam, choć zdarza się, że ?urodzi się? jeszcze jakiś ekstra pomysł i dopisuję nową wersję lub ciąg dalszy.

Z którą ze swoich bohaterek najbardziej się identyfikujesz? A która jest ci najbliższa?
W każdej pozostawiam cząstkę siebie, ale w mojej sadze utożsamiam się z Dorotą, tylko nie tą z początków ?Arabskiej żony?, lecz dojrzałą i mądrą.
Marysia natomiast to prawie cała moja córka i jak ktoś zarzuca mi, że kobieta dwudziestojednoletnia nie może być taka niedojrzała, niezdecydowana i dziecinna, to mogę podać mu tysiące przykładów prosto z życia wziętych.

Jakie masz hobby?
Zasadnicze moje hobby to pisanie i czytanie książek, bo jestem przysłowiowym molem książkowym. Jednak najważniejsze jest zdrowie i dlatego z wielkim zapałem uprawiam sporty, tj. aerobik, jogging, pływanie czy marszobiegi.

Jaki kraj chciałabyś zwiedzić, a w jakim dłużej mieszkać?
Indochiny. A mieszkać chciałabym tam, gdzie jest ciepło i bezpiecznie oraz gdzie żyją życzliwi i dobrzy ludzie

Twoje ulubione filmy?
Jest ich mnóstwo i cały czas powstają nowe wspaniałe produkcje, ale jak do tej pory filmami, które mogę oglądać bez przerwy są: ?Książę Persji?, ?Mumia? (zarówno pierwsza, jak i druga część), ?Jak w niebie?, ?Titanic? i ?Avatar?.

Twoje życiowe motto:
Mam aż dwa: ?W zdrowym ciele, zdrowy duch? i ?Każdy problem można wychodzić, tylko czasami trzeba dojść aż do Pekinu

Napisałam, że jej mąż jest MUZUŁMANINEM, nie ARABEM.
Muzułmaninem może być każdy, nie tylko osoba pochodzenia arabskiego...