Zakochałem się w mężatce...nigdy nie będziemy razem? - Netkobiety.pl

nie zawsze wracają. właśnie bardzo często jest tak, że z powodu romansu rozstajemy się z kimś. bo zauważyliśmy, po poczuliśmy coś silniejszego do kogoś innego. ja bym na Twoim miejscu pogadała z nią. spytaj czy to, że z Tobą była było tylko pocieszeniem się bo nie było męża, czy faktycznie coś czuje. zapytaj jej wprost czy naprawdę chce abyś znikł z jej życia na zawsze i żeby Cię nigdy już nie zobaczyła. wtedy sprawa bedzie jasna. powodzenia życzę. tymczasem nie powinieneś robić tak jak robisz bo to nie w porządku wobec choćby męża. niefajnie byś się czuł zapewne jak Tobie by tak robiono.

Tak naprawde ciezko jest dojsc do wniosku o co jej chodzilo skoro pozwolila na to zeby Wasza znajomosc zaszla tak daleko. Sam widzialas na poczatku ze bardzo sie bronila I zaslaniala mezem. Pozwolila sobue w koncu na zdrade a tym samym zranila cie niesamowicie wracajac do meza. Mam tylko pytanie czy ONI maja dzieci? Bo jesli tak to powid jej powrotu do meza bedzie w jakis sposob zrozumialy?
Wiem ze cierpisz I jest ci ciezko. Minie wkoncu ten czas I poczujesz sie lepiej. Poznasz kogos kto bedzie traktowal Cie powaznie a nie jako zabawke w przerwie miedzy meza wyjazdami. I wtedy poczujesz sie kochany I potrzebny I swiat nabierze kolorow. Glowa do gory.

Człowieku jesteś potworem! sam zostałeś skrzywdzony i krzywdzisz kobietę, której nie kochasz z takimi jak ty szkoda rozmawiać!!! Głupi, zarozumiały egoista!

Hej powiem Ci tak ja też mam Męża i córeczkę a cały czas Kocha mnie mój kolega ja też o nim ciągle myśle przychodzi codziennie do mojej pracy i sobie gadamy. Mój Mąż nie jest dobrym mężem i chyba dlatego piszę z tamtym. On chce sie ze mną spotka ale ja nie wiem co mam zrobic Kocham mojego męża i jest ładniejszy ale za to tamten ma bardzo dobry charakter. Ja np nie wybaczylabym mojemu mężowi gdyby pisal z inna kobieta bym go chyba zabila.

W sumie wiedziałem tak naprawdę jak mnie będziecie tu oceniać ale nie  napisałem tu wszystkich szczegółów. Poza tym nie podałem Wam też mojego wieku (nick nie musi oznaczać wieku, naprawdę mam 33 lata) więc nie wiecie o mnie wszystkiego..być może myślę jak dziecko, byc może jestem niedojrzały...ale myślę o wszystkim bo wiele w życiu już zdążyłem przejść. Myslę o tym, że na cudzym nieszczęściu szczęścia nie zbuduję jak to mówią..myślę o tym, że  ona może się mną bawić, bo ponoć tak kobiety lubią potwierdzać swoją atrakcyjność, myślę o tym, że to może tylko pieknie wyglądać na początku...ale niestety jestem też zakochany i czasem nie potrafię myśleć racjonalnie..realistycznie...bo po prostu marzę o tym by była przy mnie. Czasem żałuję że ją spotkałem..a czasem myślę że to przeznaczenie....w które też nie do końca wierzę. czasem chciałbym pewnie wkroczyć w jej życie i zniszczyć jej małżeństwo....i uwierzcie mogę to zrobić, ale ona wtedy może mnie znienawidzić....ja wiem czego chcę i zrobiłbym to gdyby tylko skinęła paluszkiem...Widziałem ją dziś rano śliczną zaspaną ale usmiechniętą..z tęsknoty chyba cały dzień nic nie przełknę.........:(

nie spałem całą noc....przemyślałem wszystko. Nie będę sie już z nią kontaktował. Muszę o niej zapomnieć...nigdy nie będzie moja...była moja  tylko przez chwilę i zapamiętam to jak piekny sen. Ta walka zdaje sie kompletnie nie miec sensu. Zajme sie w  końcu moją Gośką, tak jak powinienem może dam radę ją zmienić i uwierzyć w sens tego związku po raz kolejny......Cierpię na własne życzenie....wiem, że ona też, ale nie pozwolę jej już się do mnie zbliżyć.........skasowałem jej numer tel. i gg......KONIEC Z NAMI, boli jak cholera

Jeśli ona nie Kocha swojego Męża albo nie mogą sie dogadac to ja bym walczyła o nią. Mówię Ci ze mna jest podobnie.

dzięki......za zainteresowanie moim problemem i porady...jest cholernie ciężko, bo niemal codziennie ją widuję...i ona zawsze przetrzymuje mnie tak wzrokiem..jakby chciała mi coś powiedzieć.....nawet przy mężu się nie czai wogóle, ale tak jak postanowiłem nie wykonuję żadnych ruchów w jej stronę...nie odpisuję jej na smsy..........odsuwam się powoli, może z czasem i ona zrozumie że nic z tego nie będzie(albo już zrozumiała skoro jest z nim), choć nie ukrywam, że nadziei tak szybko wykorzenić się nie da i wspomnień przekreślić także

silne postanowienie...i nie uległem, teraz jest mi lżej...powoli zapominam o niej. Unikam potencjalnego przypadkowego spotkania, nie wspominam już wspólnych szczęśliwych chwil. Dostałem ostatnio od niej meila, w którym pisała, że za wszystko przeprasza i że to co do mnie czuła było prawdziwe i że też jej ciężko, ale że tak jest mądrze i mimo, że zdążyła mnie pokochać nie jest w stanie zostawić tylu wspólnych lat życia z mężem i że konsekwencji takiej decyzji jest dużo więcej niż sam sobie wyobrażam. Ja uważam, że kłamie i jest zwyczajnym tchórzem....wogóle znienawidze ją za to, że wogóle mi to napisała. Ona mnie już nie obchodzi..po co mi jeszcze chce mieszać w głowie, jak sama powiedziała, że jesteśmy nierealni jako para. Po co te meile..i  puste gadanie że mnie kocha. bynajmniej nie mam zamiaru jej odpisywać. Owszem boli to jeszcze i pewnie długo będzie. Chciałbym teraz skupić się na swoim związku, choć nie jest cały czas udany i wciąż wiele się kłócimy, ale ona przynajmniej jest przy mnie. Możecie mi tylko wytłumaczyć po co to robi? Jak mnie tak kocha to po co jest z mężem?

owszem kiedyś chciałem rozbić to małżeństwo bo myślałem, że nie jest szczęśliwa a w związku tkwi tylko w obawie przed poważnymi zmianami w życiu - cóż to było kiedyś.......ale widać nie przeczytałaś wszystkiego...bo z ostatnich moich postów wynika, ze sobie odpuściłem, tylko się zastanawiam czemu ona nie przestaje się ze mną kontaktować, a ja mam tego dość, mam jej to powiedzieć? wole zwyczajnie się nie odzywać

szczerze powiedziawszy tak i po to żeby łatwiej zapomnieć o tej niespełnionej miłości...żeby nie być sam i dlatego też że ona(moja Gośka) mnie potrzebuje, tak to przynajmniej odczuwam.Kiedy kilka razy zrywaliśmy, odchodziła i zawsze wracała obiecując poprawę, zmiany itd. i ja ulegałem, zawsze jest dobrze miesiąc, dwa i potem znów to samo....dlatego jak ostatnio mnie zostawiła zainteresowałem się inną kobietą (szkoda tylko że mężatką) zresztą ona zawsze mi sie podobała, a kiedy zacząłem widywać ją samą pomyślałem że może jednak coś się w jej życiu zmieniło i postanowiłem ją bliżej poznać. Jej pogodna, energiczna osobowość w połączeniu z niezwykłą urodą sprawiła że uwierzyłem że jeszcze mogę się zakochać i być szczęśliwy. Nie chciałem być sam a w sumie i tak szczęśliwy nie jestem

króliczku czytaj uważniej przecież kolo już pisał kilka razy, że aktualnie jest w związku, a o tamtej próbuje zapomnieć.

wiesz króliczku taka porada w niczym mi nie pomaga, bo ja dobrze wiem, że powinienem zapomnieć...a jestem na tum forum dlatego, że potrzebuję się z tych wszystkich myśli wygadać. Nie jest łatwo zapomnieć kogoś, kogo się kochało z kim każda minuta sekunda sprawiała, że byłem szczęśliwy. Ona też mi nie pomaga..ciągle odzywając się do mnie..najdłuższa przerwa jaką robi w odzywaniu się to tydzień..ale ja nie odpisuję, nie odbieram tel i nie oddzwaniam, choć niejednokrotnie już musiałem to robić wbrew sobie. Może w końcu zrozumie że to do niczego nie prowadzi.....no ja już sam nie wiem.

Nie dasz rady zapomnieć. Ja już męczę się 2 lata. Oszukuję sam siebie, że już zapomniałem, że mi przeszło... a co którąś noc wyję w poduszkę jak baba, tak tęsknię..... Byłem trochę w innej sytuacji. Z żoną jestem już 12 lat, mamy dwójkę dzieci, a ją poznałem 2 lata temu. Ma męża i też dwójkę dzieci. Zakochaliśmy się w sobie bez opamiętania, przez 4 miesiące spędzaliśmy ze sobą więcej czasu niż z własnymi rodzinami - praca nam na to pozwalała, że w domu nikt nie pytał dlaczego ciągle nas nie ma. Jak rozstawaliśmy się ze sobą na  kilka dni, bo trzeba było pojawić się w domu,  to płakaliśmy. W końcu zdecydowaliśmy, że będziemy razem. Ona powiedziała mężowi, ja żonie. Wydawało się że już wszystko jest za nami, aż tu nagle opamiętaliśmy się że mamy dzieci i one na tym najbardziej ucierpią. Szarpaliśmy się z decyzją przez kilka tygodni, aż postanowiliśmy dla dobra naszych dzieci rozstać się. Nie utrzymywaliśmy kontaktu przez kilka tygodni. Wydawało się że tak będzie lepiej.  Boże, jak to bolało... Po jakimś czasie zadzwoniłem do niej. Płakała, a ja razem z nią. Kolejne telefony, to już spokojniejsze rozmowy.... Czasami się spotykamy. Wydaje się że już nam trochę przeszło. Potem się rozjeżdżamy i znowu tęsknimy. NIE DA SIĘ ZAPOMNIEĆ !!!!....>>>   Przepraszam, że tak się wciąłem w twój temat, ale wiem co czujesz, jak cieprisz, jak to boli, jeżeli się kogoś tak kocha i nie można być z tą osobą.

...jakoś sobie radzę. Postanowiłem i staram się w tym postanowieniu wytrzymać, zresztą ona jest jakaś śmieszna. Jak już jej się udało ze mną skontaktować, to traktowałem ją chłodno, czasem wręcz nieprzyjemnie.....bez szacunku, żeby dała mi spokój. W zasadzie najczęściej ona tylko pyta co słychać, ale ja nie mam ochoty z nią gadać. Wiem gdzie mogę ją spotkać i unikam tych miejsc jak mogę i tak udało mi się,  że chyba już miesiąc jej nie widziałem. Bo jej widok mnie zawsze rozmiękcza w sekundę. Ona zawsze uśmiechnięta, nie wygląda na nieszczęśliwą, więc czuję się okłamywany, jakby się dobrze bawiła, sam nie wiem. Nie chcę nawet się sam sobie do tego  przyznać że ją kocham, bo to beznadziejna miłość. Trzeba to zniszczyć. Czasem potwornie tęsknię za jej pocałunkami, pięknym ciałem i ciepłym spojrzeniem. Czasem cierpię, a czasem jej nienawidzę, nie umiem tego dobrze wytłumaczyć. Generalnie arci36 rozumiem że nie dam rady się całkiem odizolować?...ale ja jestem silnym facetem  mam nadzieję, że nie będę tak długo cierpiał..już minęło trochę miesięcy...coraz mniej wspominam.

Koło38 - życzę Ci, żeby to wszystko skończyło się dla Ciebie jak najlepiej. Jeżeli uznasz, że trzeba zapomnieć - zrób to, zwłaszcza wtedy, gdy czujesz, że ona Ciebie nie kocha.  Jeżeli wiesz, że Ty dla niej nie jesteś obojętny, że nie traktowała Cię jako przygodę, wypełnienie pustki z powodu wyjazdu męża, a coś do Ciebie czuje, że jej powrót do męża to być może strach przed nim, przed zmianami  - walcz o nią. Każdy ma prawo do własnego szczęścia.... Traktowanie jej chłodno niczego nie da, bo ją kochasz. Kochasz i cierpisz, nie nawidzisz, bo już brakuje Ci sił na tę bezradność. Znam to. Uwiesz mi, bo to przerobiłem. Prowadziłem z moją K. prawdziwe wojny słowne, od nieprzyjemnego traktowania, po wspólne wyzwiska itp. Raz z mojej strony, innym razem z jej. W końcu odpuściliśmy, stwierdziliśmy że takie traktowanie nie ma żadnego sensu, bo nerwy dodatkowo przenosiliśmy do stosunków w domu, pracy... Teraz jakoś funkcjonujemy, potrafimy ze sobą rozmawiać, opowiadać o swoich dzieciach..... Dużo by tu jeszcze opowiadać... Wiesz, ja już chyba nie próbuję zapomnieć, bo ją zbyt mocno kocham. Odpuściłem... Czekam, co czas pokaże, ale Tobie życzą powodzenia. Serdecznie pozdrawiam...

Trochę czasu minęło znów. Ona się odcięła całkowicie przez ten czas, a ja oszukiwałem się że tak jest lepiej. Tak naprawdę każdego dnia mi jej brakowało i było mi przykro, że się nie odzywa już. Ale sam tego chciałem. Chyba wychłodziło się na dobre między nami. Godzę się z rzeczywistością, ale miłości do niej nie wyrzucę już z serca. Pogodziłem się z tym że muszę tak żyć..kochając ją być obojętnym. Nie wierzę w to że kiedykolwiek rozstanie się z mężem. Zawsze będą juz razem nawet jesli nie jest szczęśliwa, bo patrzy na wszystkich i wszystko wokół,  tylko nie na siebie. Nie wiem czy mnie kocha, skrzywdziła mnie wielokrotnie. W jednej ze szczerych rozmów przyznała, że niesamowicie ciągnie ją do mnie, że nie potrafi przestać mysleć ale z tym walczy. Zawsze chciała byc z kims takim jak ja, ale życie nie dało jej tej możliwości, ciagle była sama, więc wyszła za kogoś z kim się przyjaźniła już wiele lat, a my po prostu spotkaliśmy się za późno...nie robię już sobie żadnych nadziei, najgorzej jak ją gdzieś zobaczę serce mi chce wyskoczyć. Kiedy to minie?

Prezes- dziewczyna pewnie jest w rozterce, wcześniej czy później powie Ci conieco więcej....chyba że juz to uczyniła. W każdym razie wiem po sobie że nie warto zaczynac niczego nim się nie jest pewnym że ktoś ma zakończony związek. Z tego sie potem rodzi wogóle ta właśnie potrzeba wylewania się na podobnych forach....frustracje....złamane serca i czas, od którego wymagasz by płynął szybciej.

MEL - weź przeczytaj wszystko od początku raz jeszcze, bo chyba nie wiesz o co chodzi, kto z kim jest, co czuje,  itd....
Pozdrawiam....

Zastanawiam się  KOŁO38, jak sobie poradziłeś, z uczuciem do kobiety, o której pisałeś, z całą tą sytuacją ? ... Mnie tu dawno nie było, minęło kilka miesięcy, ale moje, nie wiem już jak to nazwać, chyba problemy, nie skończyły się...  Myślałem sobie, minie trochę czasu - zapomnę, przejdzie mi, przestanę kochać - nie przestałem, kocham ją jak dawniej i wciąż tęsknię. Już z nią prawie się nie kontaktuję, wiemy oboje że tak musi być, że każdy telefon, mail,spotkanie, to pogłębianie uczucia - a może tu tkwi błąd, sam już nie wiem.... W ciągu dnia jakoś sobie radzę, ale popołudniami, wieczorem, kiedy muszę wrócić do domu i w nim jestem - poprostu tragedia. Sił mi brakuje, żeby cokolwiek zrobić, normalnie funkcjonować . Wciąż o niej myślę, nic mnie nie cieszy, żyć się nie chce.  Moja żona to widzi, ale milczy, za wszelką cenę chce uratować nasz związek, czasami nie rozumiem jej postępowania. Udaje, że o wszystkim zapomniała, a ja udaję, że nic się nie dzieje - z miernym skutkiem  .... Kocham tamtą i nigdy nie przestanę i zapomnieć się nie da, ja przynajmniej nie potrafię.... bardzo się męczę i męczę przy tym moją rodzinę........

W ogóle może mężatka od Koło była zależna finansowo od męza? A może była na tyle wyrachowana by  zawsze jej było wygodnie i oboje Was wykorzystuje i okłamuje...

Witam ponownie..........dużo się działo przez te ostatnie kilka m-cy. Na początek odpowiem na pytanie co do utrzymywanie finansowego. Jest osobą wykształconą, dobrze zarabiającą i bardzo zaradną, więc nie miało to większego znaczenia  dla  decyzji zostanie z mężem. Bardzo za nią tęskniłem, ona za mną jak się okazuje też. Ale ja byłem z Gośką, ona z mężem i cóż...kiedyś nie wytrzymałem, zaproponowałem że razem uciekniemy i zrobimy to już, szybki ruch. Ona spanikowała?powiedziała, że nie liczę się z konsekwencjami jakie ona musi ponieść?.myślałem, że tego chce. Powiedziała że bardzo chce, ale prosi o trochę  czasu i spotkanie, rozmowę jeszcze tego samego dnia, żeby ustalić pewne warunki. Mnie to zdenerwowało,  sądziłem że mi ufa, zrezygnowałem?milczałem. Kiedyś zadzwoniła w nocy, powiedziałem jej żeby dała sobie spokój. Moja Gośka widziała co się ze mną dzieje po tym telefonie, kazała wszystko wytłumaczyć, była wiadomo wkurzona, domyślała się najgorszych rzeczy. Po kilku dniach powiedziała, że chciałaby odejść na jakiś czas, żeby sprawdzić m.in. czy w ogóle za sobą zatęsknimy, poza tym gdzieś  w głębi czuła że w moim sercu jest jeszcze ktoś. Byłem sam, nie miałem na nic ochoty, nie chciałem z nikim na stałe się wiązać, zacząłem oddawać się różnym swoim zainteresowaniom, na które wcześniej nie miałem czasu. Kilka razy po alkoholu naszła mnie ochota by do niej zadzwonić, zrobiłem to?potem robiło się coraz cieplej lato?.widywałem ją często na ulicy. Zawsze miło i ciepło mnie witała.  Zawsze nam się dobrze rozmawiało.. Zacząłem do niej wydzwaniać, choć  dobrze wiedziałem przecież że to nie ma sensu, nawet wyobrażenia o byciu razem. Kilka dni później przyszła od mnie do domu, właściwie to spotkałem ją na ulicy i zaprosiłem?nie odmówiła choć widać było że ma wątpliwości, że się boi. Nie zapomnę tego spotkania. Była strasznie spięta i jakaś wystraszona. Potem  zbyt długo nie potrafiłem wytrzymać w jej obecności, żeby jej nie dotknąć,  przytulić, opierała się, groziła że wyjdzie i tak też uczyniła bo ja nie umiałem się opanować (tak strasznie za nią tęskniłem) przed samym wyjściem pocałowałem ją.i?..już całej reszty nie opowiem? w każdym razie to była fantastyczna noc. Spotykaliśmy się znowu, ale najczęściej ona przychodziła do mnie lub w miejscach publicznych. Jej mąż się dowiedział o nas, sama mu powiedziała. On walczył, groził i różne cuda żeby tylko ją odzyskać a Ona była już coraz bardziej zmęczona?rozdarta., widziałem to. Do walki o nią dołączyła rodzina i przyjaciele. Wszyscy zaczęli jej zwyczajnie pilnować. Nie mogłem na to patrzeć jak się męczy, więc zadzwoniłem kiedyś i powiedziałem że musimy to skończyć na zawsze. W międzyczasie Gośka robiła wszystko by wrócić. Do tej pory nie robiło to na mnie wrażenia, ale stwierdziłem, że tak będzie chyba lepiej, bezpieczniej, sam nie wiem. Czy ja dobrze zrobiłem? Czemu to takie trudne??ile razy jeszcze zdarzą się takie powroty? A może już się nie zdarzą. Teraz ona milczy?tak długo jak jeszcze nigdy. Nawet jej nie widuję, martwię się czasem co u niej słychać,  a czasem myślę że to już nie moja sprawa.

jeśli ją kochasz,potraktuj to,co się teraz dzieje jako próbę...próbę czasu,siły uczuć...
jeśli ją kochasz,nie zostawiaj samej wobec problemu,który najwyraźniej ją przerasta...
czas goi rany i pozwala spojrzeć na pewne sprawy  inaczej,wyraźniej...niech płynie czas...
jeśli ją kochasz,być może "przeżyje się "z czasem,wypełni,wzbogaci więź miedzy Wami...

możecie być przyjaciółmi:-)...niech płynie czas...

Nie tyka się CUDZYCH żon  ---> drogi Kolo38 Taka niepisana zasada.
Druga sprawa to że Mąż wyjechał daleko od swojej żony, zaufał jej a ona kolejna już KOBIETA ....poleciała z innym.

Ku......wa PORAŻKA! Po jakiego grzyba ją w ogóle Dotykałeś! Dałeś ciała KOLO38, kurde Ty naprawde jesteś jakiś kolo..... ehhhh
Masz szczęście, że nie trafiłeś na męża z moim chrakterem, bo przetrąciłbym Tobie twarz w paru miejscach, a tej żonie..... Napewno Szczerze Porozmawiał...bo co można zrobić.

Na koniec ŚWIETNY cytat z naszego dobrego polskiego filmu "Kroll"

"...Żony są w domu. A Ku...wy za płotem."
Wszystko!

Pawcio,czy myślisz,że to jest udane małżeństwo?Czyż żona zdradziła męża dlatego,że go kocha???Że było jej dobrze?

Dlaczego przetrąciłbyś twarz "Koło38"?Przecież to nie on by Cię zdradził?

Jesteś tak pewien siebie,a piszesz:"bo co można zrobić".Tak więc nie wiesz najważniejszego-zamiast pielęgnować w sobie nienawiść do kobiet,pielęgnuj swoją żonę...i zapamiętaj,że kobieta,o którą się należycie dba,nie zdradza...

Noi tu kończy się cała opowieść. Ona zostawiła męża, podejrzewałem że dla mnie, bo kiedy się spotkaliśmy zapraszała mnie do swojego nowo wynajętego mieszkania. U mnie polepszyło się z Gośką, nie chcę jej zostawiać już, bardzo się zmieniła, a poza tym spodziewamy się dziecka. Widziałem ją na mieście, jest jeszcze piękniejsza niż była, tylko smutna. Pewnie nie jest jej łatwo, ale nie chcę już do tego wracać, wiem że ją kochałem, teraz zadusiłem to uczucie w sobie, chce być odpowiedzialny w końcu. Ona pewnie niedługo sobie kogoś znajdzie, bo ja nie jestem dla niej, rany się w końcu zagoją. Mam nadzieję, że jeszcze będzie szczęśliwa, ja urwałem już tą znajomość.

Kolo38  przeczytałem Twoją historię, bardzo mnie poruszyła....i uwrażliwiła...
czytając....posta w którym , opisywałeś sponatnicznę ucieczkę....tchnąłeś we mnie nadzieję, zaczerpnąłem tlenu.....uwierzyłem ze to się nie moze tak skończyć...., szukałem tu nadzieji, bo sam jestem w bardzo podobnej sytuacji....
i wkońcu przeczytałem TWEGO ostatniego...posta....., który zwalił mnie z nóg , obezwładnił.........
Stary  przyjacielu co Ty wyprawiasz ?  ta Kobieta zmieniła swoje, zycie dla Ciebie.., tyle razy pisałaś o jej tchórzostwie.., brak sił na zmiany..wkońcu to się stało......a Ty odpuszczasz ? w takim momencie...
Nie rób  Tego sobie........przecież ją Kochasz......spraw by się to własciwie zakonczyło...by ludzie mogli uwierzyć ze można...(tak jak ja ), daj nam nadzieje....i sobie....na zmiane swego zycia...
Badz wkońcu uczciwy w zyciu, i szczęsliwy..pozwól zyć tej miłości...!!!!!!!
Wstań i Walcz Przyjacielu.......!!! nie [pozwól by tak kobieta chodziła sama po ulicach......, zycie jest zbyt krótkie by rezygnowac z takiego uczucia.....wkońcu co jest w zyciu najważniejsze co ma jakąs wartośc jesli nie miłośc ?
Jesli  Wy nie dacie rady to kto da ??
Nie poddawaj się...............jesli Ona wkońcu jest wolna..nie zostawiaj jej teraz samej.....pozwól Uwierzyć...., pozwól Uwierzyć wszystkim , że taki nie jesteś...
Przypomnij sobie  "Wiara - Nadzieja - Miłośc...."  ..tylko to ma sens,.......
Wierzę w Ciebie...., wierze ze zmienisz  bieg tej smutnej historii......

Nie wiem czy ten temat, ktoś jeszcze czyta, tak jak na wstępie. Zakochałem się w meżatce, to było 8 miesięcy temu, prowadziłem sprawę jej meża  i aby przyspieszyć czynności udałem sie do niej do domu. Kulturalnie było -dzień dobry, proszę, nie powiedziała złego słowa na męża a ja wiem ze to jest kanalia. W domu pomimo tego iż on tylko pracował i co zarobił to przepijał i przepalał  było schludnie, nie bogato ale czysto. Ona blondynka o zielonych oczach, jak mnie przywitała to miała 1.5 roczne dziecko na piersiach, a piersiami jeszcze karmiła, uwieźcie mi miała czym. Maja oni dwóję  chorych dzieci wada genetyczna coś  w jelitach nie gra. Utrzymuje się ona tylko z renty która ma na dzieci, dzieci wymagają stałej opieki. A ona wygladą pieknie szczupła,  jest  miła  dla mnie chociaż mąż nie nawidzi  takich ludzi jak ja (chodzi o prace) i pomimo ciężaru choroby dzieci i snobistycznego podejścia jej męża do życia ona sie uśmiecha  wychodząc zapytałem czy w jaki sposób mogę jej pomóc. Ona odpoweidziała "nie". Nie mogłem uzdrowić jej dzieci. odprowadziła mnie do bramy wyjściowej stała blisko, powiedziem iz na wszelki wypadek dam numer tel do siebie, Ona sobie zapisała ale dodała iż  "nie jest z tych" co cos kombinuja na boku. Ja odpowiedziałem jej to samo. Zawsze byłem wierny zonie, ale jak już wychodziłem pomyśłełem sobie -spróbuję ją pocałować w policzek- tyle mojego- albo dostane ochrzan albo mne spoliczkuje. Pocałowałem ja - to było szybko, ona sie zaczerwieniła ja poszedłem do auta i zaczeło się.......Miedzy nami rozwineła sie taka więź i wiara  i wzajemne zaufania jakiego nigdy w zyciu nie doświadczyłem. Było tylko jedno ale..... ja i ona mieliśmy rodzony i dzieci. .......... nie chce pisać wszytskiego naraz bo post byłby za długi, ale jak by ktoś chciał wysłuchać tej mojej historii do końca...

Ja-35lat. 9 lat po ślubie. Ona- blondynka żona tego drugiego - 31lat . w dokument podała mi telefon do kontaktu, tak uzyskałem jej numer.  Poczułem to wtedy. jak na filmach serce drżało, jak ona podpisywała "dokument" , który trzymałem na rekach i opierałem na drzwiach, one weszła przede mnie i podpisała. nic więcej, ale to nie było podniecenie to było Coś więcej. Całościowa reakcja organiazmu, czułem że cały drże i nie mogę sie skupić.  Ona chyba czuło to samo.  W jej domu nie było jej rodziców ich tez potrzebowałem do moich dokumentów, chciałem z nimi pogadać do sprawy ich zięcia- byli na niego cieci. Ona zadzowiła do rodziców i ustalilismy iz spotkamy sie z nimi u mnie w pracy. Jak porozmowiałem z nimi to nie mogłem znaleść teczki w której miałem cała sprawę. wszystko  obszukałem. Uświadomiełem sobie że jeżle nie mam jaj w aucie to zostawiłem je u NIEJ. Postanowiłem do  niej nie dzwonić bo nie wiedziłem jak Ona sie zachowa. Zanim wrócili  jej rodzice ponownie do niej pojechałem. Nie wiedziałem czy mi  je oda, czy nie zrobi z nich niedopowiedzianego użytku. Odpwiedziała iż znalazła  jakieś papiery i mi je dała. Ja objaśniłem jej  co jest w każdym dokumecie. Miałem takie dane  o jej mężu  o jakich Ona nie miała pojęcia. jej mąż miał swoje tajemnice. Siedzielismy obok siebie na kanapie i objaśniałem jej skąd jest każdy dokument i co zawiera. Byłem jej wdzieczny za to iż mi je oddała. Przeprosiłem podziękowąłem i pojechałem do pracy.  To był piątek......

...............Truskaweczka30.......-fajnie że słuchasz /czytasz.....

Jak byłem u niej w ten Piątek - powiedziła mi iż jej teść uderzył ja jak był na gazie-ona po niego wyjechała autem, on stwierdział iż przyjechała za wcześnie. Nie mogła teścia przekonać iż w domu  czekają na nią dzieci, którymi musi się zająć. Teściu miał silniejsze argumenty, ona na wskutek wymiany argumentów miała połamany ząb. Powiadziałem jej jak napisać pozew.... ale wiadomo... że kążdy z nas przyswoić może tylko 10 % tego co słyszy. W piątek o pracy wróciłem do domu jak zawsze opowiedziałem zonie jak mi minął dzień. Wspomniałem o tym iż byłem w domu u dziewczyny, która sama wychowuje dwoje dzieci z wada genetyczną, mąż daje w "gaz". A ona wszystko w domu stara sie ułozyć- uczywiście w miarę mozliwoąci. Powiedziałem żonie, że to niesprawiedliwe iż tak jest. że innym pijakom -państwo , kupuje węgiel,  daje zasiłki, które oni przepiają a ta dziewczyna jest  sama i jest radosna, zaproponowałem żonie aby jej pomóc w jakiś sposób, może oddając odzież po naszych dzieciach zgodziała się

Zakochales sie w niej??teraz w pracy jestes ze piszesz haaahaaha,bo moj tak zawsze z pracy pisal dzwonil,i tez jest taki ze mi we wszytskim chce pomoc,bo wie ze jestem sama z dzieckiem,napisal mi pozew,napisal mi pismo do banku,duzo rzeczy mi pomógł,jestem mu wdzieczna i TY cyba masz tak samo....a co bedzie jak ona sie w Tobie zakocha?

O rany....bardzo podobnie jak u mnie tylko ze ja wiem ze zaden facet nie zostawi zony dla tej drugiej bo zawsze jest jakis powod....ile to juz trwa?
jak jest z zona?

jestem w pokoju syna, on chce już spać.wiec muszę kończyć. ale chce opowiedzieć cała historię, możesz potem mi opowiedzieć swoją....