Nie wiem co robić dlatego pisze na kobiecym forum. - Netkobiety.pl

Popieram przedmowce. Watpie, zeby zmienila zdanie. A poza tym nie popelniles chlopie, zadnego bledu. Jestes z braku laku. Jak znajdzie tego swojego jedynego to Cie zostawi. A jak nie znajdzie to zmieni zdanie i stwierdzi, ze z braku laku to nawet i Ty sie nadasz.

Kobiety nie roznia sie wiele od facetow. Gdyby zmienila zdanie to by Ci to natychmiast powiedziala bo by bala sie Ciebie stracic. A skoro Ci nic nie powiedziala to znaczy ze nic sie nie zmienilo.

Life is cruel and full of zasadzkas :-)

No to chodź z nią na spacery.

Problem z twoim pytaniem czy przyjaźń może się przerodzić w coś więcej jest taki, że dokonałeś agresji -- coś od niej chcesz. A gdybyś o nią dbał, to zamiast ją pytać o takie rzeczy to byś był w stanie coś od siebie powiedzieć. Zatem zepsułeś. Trudno.

Trzeba było powiedzieć, że się w niej zauroczyłeś. Trzeba było zrobić jakiś drobny, mikrogest, aby zobaczyć jak ona reaguje, czy odbiera, czy odrzuca dotyk.

Nie wiaodmo czy ona zmieniła zdanie, czy traktuje Cię jak przyjaciela tylko, czy zapychacz czasu... nie znamy waszej relacji. Zatem jedyne co możesz to chodzić na spacery i zacząć od nowa, być może za jakiś czas.

Nic nie zepsuł. Po porostu spodobała mu sie przyjaciółka i jej to powiedział. Miałem tak samo. Jedna powiedziała mi ze wszystko zepsułem i przestała sie ze mną spotykać a druga powiedziała mi ze ona czuje to samo no i ze ona tez by chciała więcej. Okreslilem sie i ponoszę konsekwencje tego. Niepotrzebnie komplikujesz coś co jest proste. W relacjach damsko-męskich stawiam na prostotę i jasne określanie o co mi chodzi. Autor robi tak samo i chwała mu za to. Nie bal sie określić i za to mam do niego szacunek.

Oj tam, semantyka, panowie.

Sednem sprawy jest, że "oto cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz". A tu ewidentnie chce tylko Autor.

Dokładnie o to chodzi.

Drogi Autorze, to, czy byś zapytał wprost, wyznał zauroczenie czy nagle zamiast wyjścia po kumpelsku na soczek (piwo?) zaproponowałbyś romantyczną kolację - nie ma znaczenia. Piszę ci to, jako osoba, której skutecznie udało się wyjść z friendzona, że to się da zrobić tylko w jeden sposób - obie strony muszą chcieć naraz (a im krótszy friendzone, tym lepiej). A friendzone z definicji zakłada (choć zdażają się wyjątki), że jedno chce związku, a drugie przyjaźni. Wtedy to drugie ZAWSZE poczuje zagrożenie, gdy pierwsze zacznie ciągnąć w stronę związku, nie ważne jak subtelnie. Bo to bardzo trudna i niezręczna sytuacja, gdy nie możesz dać przyjacielowi - osobie, którą lubisz i na której szczęściu ci zależy - tego, co on chce.

I myślę, że tak właśnie należy interpretować zachowanie twojej przyjaciółki. Od razu powiedziała ci, że szanse są marne (żeby nie robić ci przykrości twardym odrzuceniem) i zadeklarowała chęć kontynuuowania przyjaźni (by dać ci znać, że to tę relację chce z tobą mieć). Potem spłynęła na nią niezręczność całej sytuacji i przez kilka dni milczała, zapewne bijąc się w myślach z pytaniem "czy uda się pozostać przyjaciółmi? Czy też on się obrazi za odrzucenie i to nam zepsuje przyjaźń?". W końcu zdecydowała, że dość chowania głowy w piasek, trzeba się przekonać, czy jest przyjaźń do ratowania - i stąd wyjście do kina.

PS

I chwała ci za to . Masz mój szacunek.

To jest źle postawione pytanie, Gary.

Nie ma 100% skutecznej metody, żeby  wyznać uczucia tak, by nie zniszczyć dotychczasowej przyjaźni i jednocześnie maksymalnie zwiększyć szanse na odwzajemnienie inicjatywy. I nie ma znaczenia, jaką metodę się wybierze. Bo nie metoda tu się liczy, a to, czy grunt jest podatny.

Zdania nie zmieniła. Po prostu nadal jej się nudzi i chce z kimś spędzać czas. Czy dla Ciebie to dobre? Niesądze. Znajdzie chłopaka i będziesz cierpieć.

Oj, Gary, ty to jednak jesteś niepoprawnym idealistą

Ładny jest ten obrazek, który namalowałeś. Tyle, że w realnym życiu nie ma się kontroli nad emocjami i reakcjami tej drugiej strony. I o to się cała sprawa rozbija.

Można po prostu wyznać grzecznie, że się zakochało, że się niczego nie oczekuje, że się rozumie możliwy brak wzajemności - i mimo to strona niezakochana może dać dyla. Bo ciężko udawać, że wszystko jest tak jak wcześniej, w momencie gdy nic nie jest tak jak wcześniej. A jeszcze ciężej spotykać się z przyjacielem ze świadomością, że on przez nas cierpi. Bo chyba każdy przynajmniej jedno nieodwzajemnione zauroczenie przeżył i jak się to doświadczenie ma, to wszelkie zapewnienia drugiej strony, że nie ma sprawy, on rozumie i nie ma pretensji o brak wazajemności bierze się za bullshit.

A już zapewnienie, że wszystko będzie dobrze, bo zakochana osoba obiecuje, że w końcu się odkocha - to jest śmieszne, Gary. Naprawdę chciałbyś, żeby ci przyjaciółka wyznała "Stary, bujam się w tobie od roku, ale nie martw się, to nie zagraża naszej przyjaźni, bo ja obiecuję, że się odkocham - daj mi następny rok"?

Próba wyjścia z friendzona to jest hazard - i tyle. Czasem opłacalny, a czasem nie.

Ja myślę że  faktycznie ona traktuje Cię jak wypełniacz wolnego czasu. Nie ma mowy o zmianie zdania. Musi  być to coś, ten blask w oku i mocniejsze bicie serca. jeżeli tego nie ma to nikogo się nie zmusi.

A dlaczego chcesz zrywać kontakt? Bo okazało się, że nie odwzajemnia twoich uczuć, a ty nie jesteś w  stanie traktować ją dalej jak koleżankę? Bo ci głupio?

A po co ma utrzymywać ten kontakt? Żeby się męczyć? Żeby wysłuchiwać, jakiego to super faceta właśnie poznała? Żeby widzieć ją w objęciach innego? Dla własnej higieny psychicznej powinien ten kontakt zerwać.

To zależy - jeśli do tej pory byli dobrymi przyjaciółmi, a on po prostu boi się, że koleżanka uzna/uznała go za idiotę, bo się zbłaźnił, to przyjaźń jeszcze da się ratować. Szczególnie, że dziewczyna nie przepędziła go na cztery wiatry i podjęła próbę kontynuowania dotychczasowej relacji.

Natomiast jeśli on nie jest w stanie traktować jej jak koleżanki, miałby się męczyć w tym układzie, uczucia są zbyt silne - to faktycznie, nie ma to najmniejszego sensu.