klasyka gatunku czyli romans, brak rozwodu i ... co dalej? - Netkobiety.pl

No klasyka.
Możesz się pięknie wpisać w układ w którym będzie cię oszukiwał i żonę oszukiwał i to ciągnął.
Albo się odsuniesz i powiesz- będziemy razem jak uporzadkujesz swoje życie.
Twój wybór i tylko twój.

Łysych z brzuszkiem i zapowietrzajacych się jak się śmieją. Ale od czterech lat cipki nie uwidzieli wiec dziewczyna zbawieniem wybawieniem i lekarstwem jest dla nieszczęśnika. Na medycynę powinna pójść. Życie chłopu uratowała.

Jesteś kochanką. On będzie z żoną żyć. Możecie się bzykać, romansować, ale nic więcej z tego nie wyniknie. On jest żonaty.

Ale problemem jest to, że ona na podstawie wyznania:
"
(...) nie spal z zona od 4 lat (malzenstwem sa od 3 ... ). zona jest z tych ludzi, ktorzy nie lubia sexu, ani okazywania uczuc. nie planuje tez powiekszenia rodziny, na 1szym miejscu stawia kariere. na wakacje razem nie jezdza, walentynek i rocznic nie obchodza. oczywiscie probowali terapii bla bla bla.""

dorobiła sobie wizję rozwodu i miłości po grób. Problemem jest jej głupota życiowa, a nie żona faceta.

ja cały czas mam nadzieję, że to troll. Nie można być AŻ tak głupim.

taka wizje owszem dorobilam sobie, ale pol roku pozniej ;/

Są dwie opcje:

a) jesteś trollem i bawisz się na forum (mam taką nadzieję, bo nie chcę myśleć, że ktoś może być tak głupi)

b) jesteś prawdziwa - i to jest przerażające.

Jeżeli b), to powinnaś zastosować się do mojej rady (walić tym pustym łbem w ścianę) na zmianę z radą assasina (czytać swój wątek do momentu, aż zaczniesz z niego się śmiać).

a czy mozesz sprecyzowac na czym polega ta moja glupota? co jest tak oczywista sciema, ktorej nie lapie?

Znam to miałam całkiem podobną sytuację, tyle, że już wniosek rozwodowy był w sądzie (rozwód z orzekaniem o winie) i dziecko w schemacie, a tak, żona dyrygowała nim jak chciała, zawsze było albo kochanka, albo dziecko. A on mi płakał jak to dziecka nie zostawi, więc aby ją uspokoić przy dziecku nie spotykaliśmy się, a tak u mnie mieszkał. Niestety ona mimo wszystko dowiedziała się, że mieszkamy razem. Z dzieckiem przyjechał do mieszkania zabrać kilka rzeczy i ostatecznie dziecko u nas nocowało. Skończyło się po prawie 6 miesiącach, gdzie on się pakował, a ja bałam się, że jestem w ciąży. On nawet nie zapytał, jak się czuję, nawet nie wiedziałby o mojej ciąży.

Związek wykończył mnie psychicznie nadal go kocham chciałabym aby wrócił, z drugiej strony się cieszę, że trwało tylko pół roku. Czuję się jakbym była minimum przez ten związek 10 lat starsza.

Od końca mojego romansu minęło odrobinę czasu i powiem Ci jedno: nie wierz w te bzdury! Żaden mąż nie sypia z żoną

"Mój" co prawda kilka razy się przyznał do seksu, bo nieustannie go zamęczałam pytaniami o sytuację w domu i wiesz co mi mówił, że nie chce ale musi, żeby podejrzeń nie wzbudzać i że i tak "w trakcie" myśli o mnie (wydawało mu się, że to komplement )

Mężczyźni to tchórze, niestety...

spoko, gwarantuje Ci, że on się będzie odzywał... czytając wpisy zaczynam zauważać pewne schematy i mechanizmy...

bedzie sie odzywal ale od zony i tak nie odejdzie, prawda? ciezko zyc w takiej sytuacji, ale jeszcze ciezej z nia zerwac

ja po przedostatnim zerwaniu wlasnie tak sobie wmowilam, ze wole wierzyc ze sie kiedys rozwiedzie i cieszyc sie tym co mam, niz go stracic kompletnie. chcialam tak naprawde oszukac sama siebie, ze bede twarda, ze to tylko zabawa ;/

nie wiem czy sypiaja ze soba czy nie ale wiesz co sobie pomyslalam? ze skoro ta jego zona jest taka okropna, jesli nie spala z nim jeszcze przed slubem to oni musi miec cos z glowa skoro sie ozenil, musi miec jakis problem skoro przez 3 lata tkwil w takiej relacji. a jesli jest takim tchorzem to predzej ja wyjde za maz, niz on podejmie jakakolwiek decyzje. i to mi troche pomoglo ...

Okazał się, kim się okazał i masz rację, że nie jest to pozytywne uczucie, gdy nagle ktoś, kogo, jak Ci się wydawało dobrze znasz okazuje się kimś innym. I nie ma znaczenia, że powinnam była dostrzec to wcześniej. Zabolało, to fakt. Natomiast z tym, że nie mogę tego znieść to bym nie przesadzała. Chciał z nią zostać, więc został. Ona chciała by został, więc został.
A, że zona bez honoru to inna sprawa. I nie dlatego, że powinna była mi go oddać. W chwili, gdy okazało się, że skłamał przestałam go chcieć. Od razu powiedziałam i jemu i jej, że temat jest dla mnie zakończony. I od tamtego momentu choćby nie wiem co to bym z nim nie była i tak.  Dla mnie ta chora rywalizacja zakończyła się gdy prawda wyszła na jaw (choć i tak nie mam pewności czy ona nie kłamała by mnie odstraszyć, ale to już bez znaczenia).

A o tym o kim myślał w trakcie seksu napisałam nie po to by uargumentować jego wielką miłość. Bo wyśmiałam to już w chwili gdy to wypowiedział.

Czy mnie kochał? Nie wiem, pewnie nie.
Czy kocha żonę? Nie wiem, pewnie nie.
Za to na pewno kocha siebie.

Czy słusznie uważam że mój mąż mnie zdradza?
Ciągle jak chciałam być blisko to mówił że jest zmęczony że w pray dużo musi siedzieć i czasami dłużej zostawać. Poźniej ciągle siedział po nocy na kompie i mówił że musi się uczyć, a kiedy się przebudzałam to miałam wrażenie że zamyka jakies strony. Był taki czas że nie mogłam tknąc jego komórki chodził z nią wszędzie nawet do toalety. Ciągle był dostępny na facebok.Nigdy rano jnie wstawał a tu nagle zaczął mówić że postara się raniej chodzić do pracy. Raz wróciłam z nocy i wykasował coś za moimi plecami twierdzi że nie pamięta co? W nocy sprawdzał czy spię. Miałam wrażenie że czekał aż tylko usnę. Czy ja przesadzam?

No skoro nie jesteś żoną to te słowa nie są skierowane do Ciebie.
A to, że nie rozumiem (gdyż sama bym nie wybaczyła, przynajmniej teraz mam taki pogląd) nie oznacza, że mam do kogoś pretensje. Dla mnie wybaczenie takiego numeru (nie jednego numerku po pijaku) jest nie do pojęcia. Podobnie jak zrobienie z męża ofiary by nie zburzyć wizji swojej wielkiej miłości.

Ja swoją wizję zburzyłam w 3 minuty i mierzę się z prawdą. Ten romans mógł trwać nadal, żona łyknęłaby kolejną bajeczkę i wszystko by było "w porządku". Wiedziałam, że ona choćby nas nakryła w łóżku to by i tak udawała, że nie zauważyła i niczego by to nie zmieniło. Skończyło się, bo w chwili gdy okazał się kłamcą wobec mnie wszystko inne przestało mieć znaczenia.

Żonatego się nie rusza. Krótko i na temat.Widziały gały co brały.

ale wybaczyłas przecież czegoja.
wybrałaś przecież życie z NIM
Uznałaś, że facet, który robi taki numer, jest wart twojej miłości, zainteresowania, poświęcenia mu czasu, energii i wiarty w niego.
uznałaś, że to, co robi innej kobiecie, z którą jest w związku jest przez ciebie w pełni akceptowalne i nie umniejsza jego wartości
zatem -WYBACZYŁAŚ, APROBOWAŁAŚ, oceniałaś pozytywnie.
nie przeszkadzało ci to wcale -a zatem zgadzałaś się na to, by to robił i nie miałas nic przeciwko
wyraziłaś swoje TAk dla zachowań, które -jak twierdzisz, dla ciebie byłyby nie do wybaczenia
a nawet dałas za to "nagrodę"
rozumiesz, co chce ci powiedzieć?

powiedziałaś mu- kłamiesz, oszukujesz, zdradzasz, kręcisz a ja to akcpetuję i wspieram
jesteś wspaniały, cudowny, najlepszy dla mnie, chce z tobą spędzić zycie
załugujesz na kobiete taką jak ja i szczęscie
bo.. kłamiesz, oszukujesz zdradzasz...

Ona doskonale wiedziała, że kłamie bo po wielokroć go przyłapywała, ale łatwiej jej było udawać, że nie widzi i nie wie. Do ostatniego momentu negowała prawdę i nadal to robi. Jej decyzja, masz rację.

Uznawałam, że jest szczery póki nie okazało się, że nie był. Mogłam przymknąć na to oko i dalej żyć w ułudzie. Nie chciałam. Ona chce. Jej sprawa.

Tak, w pewnym sensie masz rację. Aprobowałam to zbyt duże słowo, ale fakt, akceptowałam to. Uczestniczyłam w tym kłamstwie i się na nie zgadzałam.
Jest tylko jedno, ale... Nie robił tego mi... Przy mnie, ale nie mi.

Kłamstwo, oszustwo, zdrada to podłości, ale gdy nie uderzają w Ciebie bezpośrednio to trochę inaczej do tego podchodzisz.

Dokładnie!!!
I żony i kochanki są do siebie podobne w tym sensie, że w sposób irracjonalny wierzą, w to co wygodnie im wierzyć, nawet jeśli wiedzą, że to tylko zaklinanie rzeczywistości. Ale przychodzi chwila gdy prawda strzela Ci w twarz i wtedy nie kumam, jak można udawać, że się nie oberwało.

Miś nie opowiadał mi o tym jaki był nieszczęśliwy, nie próbował wzbudzić we mnie litości. Zakochał się. Tak twierdził. Nigdy nie powiedział, że od lat nie sypia z żoną ani nic z tych rzeczy. Dopiero gdy zaliczył wpadkę nr 1 jego związek się posypał, podobno. Uwierzyłam. Nie był gotów, by odejść, usprawiedliwiałam to. Miotał się, wahał. Nie spodziewałam się, że kłamie i udaje. I nagle musiałam przyznać, że całe dotychczasowe życie "o kant dupy rozbić". Pewnie łatwiej zamieść pod dywan, tylko po co...

kiedyś napisałam taki list kochance mojego męża, nawet zamieściłam go na forum, był taki wątek - listy zdradzonej
list był między innymi o tym, że może ona ma szansę na refleksję i zmianę
bo ja juz mam pozamiatane
bo straciłam to, co straciłam
ale jej postawa, że to jej nie dotyczyło i to nie było jej zycie, była nieuczciwa
bo ja w jej zycie nie wchodziłam
ona w moje tak
wtedy, gdy co rano budziłam się z myslą, zdradził
gdy ona, jej obecnośc w moim zyciu, była faktem - bo ja nie potrafiłam o niej, o nich nie mysleć

i pozostaje tylko nadzieja, także dla ciebie, że takie paskudne doświadczenia mają także wpływ na dziewczyny tak ufne i naiwne jak ty - że nie warto wierzyć w to, co w samym założeniu i fundamencie ma w sobie brak wartości, cierpienie, oszustwo, kłamstwo i relatywizm

i ja tu sie zgodze. jesli cos nie uderza w ciebie to latwiej jest to przyjmowac do wiadomosci i wypierac.

pewnie mnie zlinczujecie, ale ja np. nie mam poczucia winy ze skrzywdzilam jego zone. moze dlatego ze ona nie wie o moim istnieniu, moze dlatego ze nie doszlo do konfrontacji, moze dlatego ze jej nie znam i mozg mam przesiakniety tym, co on mi mowil.

uwazam, ze wszystkiemu winny jest ON. powinien nie dopuszczac nawet opcji jakakolwiek innej relacji ze mna wykraczajaca poza normy, powinien gadac z zona do skutku, wyjasniac, zapisac sie na kolejna terapie albo sie rozwiezc, a nie szukac pocieszenia u innej. i to czyni z niego podla kreature i faceta z ktorym nie chcialabym byc. ona niby bogu ducha winna, ale gdyby w malzenstwie bylo wszystko ok to oko nie schodziloby mu na boki.

i nie, nie robie z siebie ofiary, pretensje mam w sumie tylko do siebie ze poplynelam i uwierzylam, bo teraz zycie mi sie posypalo. a najgorsze ze dalej wierze, ze sie opamieta ... dzis mam kryzys i non stop lipie sie w telefon, mysle czy sie nie odezwac. wezcie odemnie to cholerstwo!

w mysl wyrazonej przez ciebie zasady ty tez jesteś winna, bo jakby suka nie dawała... znasz te same stereotypowe i debilne teksty??
w mysl tego, co twierdzisz o zonie - jestes winna tej sytuacji, bo jakby ciebie nie było, toby na boki nie szedł

pewnie w mysl tego, co on jej opowiqada, to nie jego wina, że poszedł na boki, tylko ty jestes potworem, diablicą, kobieta bez zasad i zwykla.. bo rozłożyłaś nogi przed zonatym

odpowiada ci stereotypisanie??

pewnie nie.
więc przeczytaj jeszcze raz uwaznie ostatnie posty w rozmowie mojej z czegoja..

Wszystko co robiłaś oznacza przez ciebie akceptację zdradfy, kłamstwa i orzustwa i stawia cię w jednej linii Z NIM
bo akceptowałaś, wspierałaś, pomagałaś, Byłas w tym
twój wybór
twoja decyzja
twoje wartości i to, na co się godzisz

je sli twój sąsiad będzie bił i katował sąsiadkę, przywiązywał do kaloryfera dzieci, a tobie się kłaniał na klatce i komplementował w windzie - to uznasz, że mówimy i miłym, symptagtycznym człowieka czy kawałku skerwiela??
bo kawał skeerwiela jest skeerwielem, niezaleznie od tego, jakimi perfumami go popsikasz.,..

i zastanawiam, w czym on ma się oipamietać?
że lepsza kochanka, która akceptuje kłamstwa i zycie na boku, niz ZYCIE PRAWDZIWE?

Dobry przykład. Oczywiście, że nie jest mi to obojętne. Tobie zapewne też nie. Ale żadna z nas nie jedzie ratować ginących dzieci ani walczyć o domy Brazylijczyków. Nie walczymy z tym mimo, że jest nam żal.  O wiele bardziej przeżywałybyśmy gdyby ginęło nasze dziecko lub nawet nie nasze, ale nam bliskie... Nie chcesz mi chyba powiedzieć, że jest znak równości w przeżywaniu tragedii, które dotykają nas bezpośrednio, a tymi, o których słyszymy.

I tu podobnie. Nie neguję, że zdrada i kłamstwo to świństwo. Owszem, świństwo. Skoro jesteśmy w temacie ginących dzieci, choć może tak poważna sprawa nie powinna być przeze mnie traktowana jako analogizm... Wolałabyś by zginęło inne dziecko czy Twoje? Ja w tamtej chwili, wolałam by inny związek się rozpadł, nie mój, nawet jeśli był tylko pozorny i udawany... Egoistycznie, możliwe...

Nie wiem z czego wynika jej głupota. Nie wiem jak może pokazywać się z mężem z uśmiechem mając świadomość, że wszyscy znajomi naokoło wiedzieli, że mąż wali ją w rogi (gdyż mnie znali, bo spędzaliśmy czas także z nimi). To jest jej sposób na traumę. Może.
Tak, życzę jej szczęścia.

Nie wiem czy w przypadku zdradzacza (głupio to brzmi) którekolwiek życie jest prawdziwe... Co jest prawdziwego w życiu z żoną, którą się zdradza?

pozwolicie, że wtrące 5 groszy.....nie uważacie ,że wystarczyłoby żeby taki "zdradzacz" zwyczajnie tak po prostu miał na tyle odwagi i powiedział "nie chce zostawiać żony, mam ochotę na coś innego"....daje wybór danej osobie jakiś wybór...wchodzę albo nie wchodzę w taki układ i po sprawie a nie kłamać, nakręcać, rozkochiwać a później chować się jak ten tchórz bo bo brak mu decyzyjności? zwyczajny cykor...ot i tyle

,,Nie wiem z czego wynika jej głupota. Nie wiem jak może pokazywać się z mężem z uśmiechem mając świadomość, że wszyscy znajomi naokoło wiedzieli, że mąż wali ją w rogi (gdyż mnie znali, bo spędzaliśmy czas także z nimi). To jest jej sposób na traumę. Może.
Tak, życzę jej szczęścia.,,
może w ten sposób radzi sobie z tym, ze maz ja zdradzil, i na pewno nie jest głupia,
to co ma płakać jak ciebie widzi czy tych znajomych,  mialabys wtedy satysfakcje?

wiesz, ja mówiłam, żeby sobie szedł tam, gdzie jego serce, żeby poszedł do swojej kochanki...jakoś do tej pory nie odszedł..., mało tego na fali emocji, powiedział, że "gdybym miał do kogo odejść to bym odszedł"..., nie zawsze wszystko jest proste:( czasami trudno wyrzucić zdrajcę z domu, bo wyrzucić się nie daje:(

tak robia wolni kolesie, ktorzy nie szukaja zobowiazan. wtedy kobieta dostaje fixa i misji ze udowodni ze ONA go zdobedzie! wiec godzi sie na luzny zwiazek, a jak juz przestaje jej to odpowiadac to slyszy 'ale przeciez ja ci niczego nie obiecywalem'.

mnie zonkis powiedzial ze sie nie rozwiedzie (uzyl co prawda wyrazenia ze nie jest w stanie sie  teraz rozwiezc bo nie mial jaj powiedziec ze nie chce), mialam wybor, weszlam w to, ale szybko wyszlam. zajelo mi to 2 tygodnie.

jak facet nie ma jaj sie rozwiezc z ta zla, beznadziejna zona to nie bedzie miec jaj zeby prosto z mostu powiedziec ze szuka tylko funu. bo wtedy jesz sam zostanie wykorzystany ...

chyba wlaczyl mi sie hejt na tego skur**ela!

Wiesz co, ty to masz jakiś straszny kompleks wobec tych żon, o których mówisz z taką pogardą.   Dziwie się , że nie masz żadnego poczucia żenady mówiąc,że żona twojego kochanka nie ma honoru. A kim ty jesteś żeby takie sądy wydawać? Najpierw sypiasz z cudzym mężem, potem czujesz się w obowiązku poinformowania jego żony o wszelkich szczegółach, a potem jeszcze masz szczelność wyszydzać ją , że nie ma honoru, bo nie zdecydowała zrezygnować ze swojego małżeństwa. I jeszcze uroczo twierdzisz, że relatywizm moralny jest spoko. Ja ci współczuje, bo tylko potwierdzasz stereotyp o kochankach jako wrednych, egoistycznych zdzirach.

Każdy ma prawo popełnić błąd, ale ty zamiast stwierdzić "Ok wdałam się w romans,  który nie powinien mieć miejsca, przykro mi, że przyczyniłam się tez do krzywdy innej osoby, to był błąd" wiecznie powracasz do tego co jego żona....

Masz jakąś obsesję na jej puncie. Ja mam wrażenie, ze w pewnym momencie Miś przestał być dla ciebie ważny, celem samym w sobie stało się wyrwać Misia. Takie siłowanie się ? Która lepsza...To dopiero jest słabe...

Nie znasz jej, więc nie masz pojęcia czy jest głupia czy nie... Na pewno to wszyscy umrzemy. Zakładasz z góry, że skoro jest żoną to na pewno nie jest głupia czy jak? Moim zdaniem jest. Przynajmniej w tej sytuacji. Podobnie zresztą jak ja. I nie chodzi o to, że chciałabym by mi "oddała" męża. To żadna satysfakcja gdyby on ze mną miał być, bo go żona wywaliła.
Po co ma płakać, przecież wszystko się zakończyło szczęśliwie w jej mniemaniu.

Weźże dziewczyno wyluzuj i przestań kombinować i dzielić włosa na czworo. On ma żonę i z nią bedzie.

Ale jeśli macie romans, to tego nie niszcz. To i tak będize romans, randkowanie, seks. Nic więcej. Podoba ci się to korzystaj. Masz wątpliwości, szkodzi ci -- przerwij.

Tutaj nie ma więcej filozofii. Jesteś Ty i twój kochanek. Coś was łączy, to wasz świat. Ale nie da się zagarnąć nic więcej niż teraz w tym świecie jest.