Dostajesz po dupie od ludzi, którym pomogłaś? - Netkobiety.pl

Fajnie jest pomagać, ale nie można też być na każde zawołanie, bo ludzie często to wykorzystują.

Dosyć śmiesznie wyjdzie ale dla przykładu mogę przytoczyć krótko historię jednej dziewczyny, która rzekomo była bliską osobą. Znałyśmy się praktycznie od zawsze, nawet do liceum udało nam się trafić razem, zaszła w ciążę i wokół znalazło się wielu innych, którzy zrobili sobie z Niej pośmiewisko za plecami. Nic nie mówiłam, broniłam jak tylko mogłam a Jej nie odstępowałam na krok, wiadomo trzeba pomóc. Po szkole zawsze jak trzeba było, pomagałam, wiadomo trudna sytuacja. A jak przyszło co do czego, uznała że kradzież moich kluczy i włamanie do mieszkania nie są złym pomysłem. Wyniosła z chłopakiem wszystko co się dało sprzedać i tyle ją widziałam. Dobrze że po odciskach poznali bo bym się Jej jeszcze wyżalała że zostałam praktycznie z niczym. Cieszę się wtedy tylko że do końca szkoły nikt nie poruszał tematu. Tak się zawieźć. Może to taki typ człowieka, który przyciąga nieszczęścia.

również jak Averyl uważam że jeśli pomagamy - to do nas wróci, ale jeśli szkodzimy to też..

jednak rozumiem, przykre jest to, że komuś kilkakrotnie bądź przez jakiś czas pomagasz a ten ktoś później nawet nie zareaguje na słowa "hej jest mi źle, potrzebuję pogadać".

Normalnie plakac mi sie chce,bo  cala rodzina sie ode mnie odwrocila.......teraz chyba zaczne przepraszac,ze smialam  cos od "kogos"wymagac.......chociazby odrobine ludzkiej zyczliwisci
zostawili nas samych ,bo 'chcialam"pokazac,ze jestem tez cos warta.........tredowata to malo powiedziane.................   Tak mi smutno,tak mi zle......cale zycie pomagalam ,a teraz stawiaja mnie do pionu......jestem odrzucona na calego,sama wsrod tlumu Tylko dla tego ,ze potrzebowalam choc odrobine ludzkiej zyczliwosci,jestem wzgardzona i pogardzona!Jest takie stare powiedzonko,ze jak nie masz dla siebie szacunku to i inni dla ciebie go miec nie beda.......ale u mnie sie nie sprawdzilo...........chcialam tylko troche dla siebie godnosci............nie okupionej,ale tak zyczliwej!Pozostalam tylko sama ..............wszyscy powoli sie odizolowali............nie rozumiem tego !!!:(

Kryst ... wprowadź troszkę asertywności - co do rodzinki

                    ....

Ba-Cha madra z Ciebie babka........a ze mnie to taki łos     jestem sluzalcza ,wazeliniara....niby wychodze na prosta i juz wszystko rozumiem,juz robie sie asertywna no i ....zalamka,i zasluguje pewnie na takie traktowanie,bo sama sobie to wszystko wypracowalam i wszyscy doskonale wiedzieli jak moga mnie podejsc . Z jednej fotki skorzystam   NAUCZ SIE..........

Najlepiej pomagać bezinteresownie. Nie oczekując nawet dziękuję. Wtedy, gdy ktoś nam podziękuje będzie to miła niespodzianka, a jak nie podziękuje, to przynajmniej nie będziemy rozczarowani. 
Jeżeli pomagamy, pomagajmy z czystego serca nie oczekując nigdy nic w zamian, a wtedy nie będziemy mieli nigdy poczucia, że ktoś nas kopnie w d... .
Ja mojej rodzinie też w życiu pomogłam, ale tego się nie widzi. Najgorzej jak nie możesz pomóc na dzień dzisiejszy, a ktoś się dobija o tę pomoc.
Ja też jestem dla niektórych niewdzięcznicą. Kiedyś dwóch braci załatwiło mi pracę za granicą. Skorzystałam z okazji i obaj dostali za to pieniądze, bo taka była umowa. Wiedziałam, że coś się jeszcze za tym kryje, ale nie przywiązywałam do tego wagi. To było ze sześć lat temu i muszę powiedzieć, że do dziś mają do mnie pretensje i twierdzą, że jestem niewdzięczna, bo nie chciałam, ani z jednym, ani z drugim stworzyć związku. Na dodatek oczerniają mnie i obgadują, bo przecież taka podła jestem. powinnam po piętach ich całować za to, że mi podali rękę. (praca na miesiąc, ale że umiałam skorzystać z danej mi szansy, zaczęłam uczyć się języka i załatwiłam sobie pracę na dłużej) Zaznaczam, że nie prosiłam ich o tę pracę, sami wyszli z propozycją.
A jeszcze śmieszna historia rodzinna. U mnie jest tak, że są i biedni i bogaci. Zdarzyło mi się być na zdjęciu z bogaczami i.... zostałam wycięta

Mimo wszystko  jest czlowiekowi  bardzo zle jesli wie,ze w niczym nie zawinil.....ja lubie bardzo pomagac,ale  nie znosze (od niedawna zauwazylam,ze to wyzysk i chamstwo i klapki spadly z oczu )  jak ktos gra na moich uczuciach.Jak kiedy -kolwiek, komukolwiek pomoglam nigdy przenigdy nie chcialam zadnych podziekowan,bo to byl odruch serca,a nie wyrachowania.jeszcze  zrozum ludzi obcych,ale nie potrafie zniesc stosunku mojej rodziny do mojej osobyWczoraj nawet moj maz byl przeciwko mnie,bo powiedzial,ze czepiam sie,ze powinnam przymykac oko i robic tak jak dawniej czyli powinnam dawac i przepraszac czy moze  czyms zawinilam.Wkurzylam sie na maxa..........i rodzina meza tez nie tylko mnie olewa,ale i jego i to pewnie go tak boli........oni tylko nas znaja ,kiedy potrzebuja kasy ,a najgorsze jest w tym,ze nigdy nie potrafia dotrzymac terminu.........i wtedy winna jestem ja,bo wplywalam ,zeby pomoc,czy pozyczyc ! Ja sie zmieniam i to sie im wszystkim nie podoba,bo ja powinnam dawac i przepraszac czy czasami kogos nie
urazilam uffffffffff !!!
Ba-Cha to prawda,ze z rodzina najlepiej wychodzi sie na zdjeciach,a ja kurczowo trzymam sie ,ze wiezy krwi to jest ,co w czlowieka laczy (ale to nieprawda )teraz laczy KASA i ZYCIE BEZPROBLEMOWE!!!!!
Szpileczko jak dobrze Cie rozumiem
Mercedesko wiem ,ze mnie rozumiesz i dziekuje,ale mam dola bo to tak boli..........,ale przezyje,bo co nas nie zabije to nas wzmocni,trzeba to wszystko przezyc i nauczyc sie z "czyms takim "zyc!Najgorsze jest to,ze czlowiek jest tak naiwny

Są egoiści i altruiści.
Nie zmieniaj się - ale również nie podkreślaj swoich, niekończących się zasług... Chyba przydałoby się trochę asertywności?
Bo tak trochę wygląda, jakbyś "kupowała" względy otoczenia...
To co oni robią wygląda na szantaż emocjonalny - a Ty sobie zadaj pytanie :"KTO bardziej (i co) straci".
Nie warto by ktoś był dla Ciebie całym światem/sensem życia, gdy Ty dla niego jesteś niczym godnym uwagi ( jakoś tak to ma ktoś wpisane w sygnaturkę )
Schowaj żale i irytację i zastanów się CZY WARTO psuć sobie krew i nerwy?
Jeżeli bedą dla Ciebie podli a zechcą pożyczkę - odeślij ich do tych, których sobie bardziej cenią/więcej szanują niż Ciebie.
Trzymaj się - nie daj się Dobrego dnia

Wiesz Krys, moja młoda rówieśniczko Na początek bym ci doradził ignorowanie ludzie, którzy ciebie zawiedli. Rodzina, czy nie obojętne. Ignoruj ich. Zbywaj monosylabami. Obrażą się to miej to gdzieś.  I postaraj się o nich nie myśleć. Trudno, ale tak po prostu najlepiej. Nie bój się, że nagle z grona 100 tys znajomych, z którymi miałaś kontakty, nagle się zrobi 2. Warto się martwić ludźmi, którzy na to nie zasługują. Chyba nie. To trudne, bo boli, bo tych ludzi kochałaś, ufałaś im, ale trzeba to zrobić.

Do dzisiejszego poranka (temat śledziłam wcześniej) nie miałam pojęcia dlaczego wy trafiacie na takich ludzi. Dzisiaj przeczytałam ciekawy artykuł o poświęcaniu. Niektórzy tak się zapamiętują w poświeceniu dla innych, że zapominają o sobie. A skoro sami siebie nie dostrzegają, lekceważą własne potrzeby, nie mają żadnych oczekiwań w stosunku do innych - dlaczego owi inni mieliby ich dostrzegać i o nich dbać? Myślę, że dużo słuszności w tym jest.

Lubię pomagać ludziom. Często to robię, w różnej formie. NIGDY nie spotkałam się z tym, żeby ktoś bliski, komu pomogłam, odwrócił się ode mnie lub, jak opisujecie, zrobił mi jakąś nieprzyjemność. Wśród moich znajomych czuję się bezpiecznie. Mam kilka osób, którym ufam bezgranicznie. Jeśli ktoś wzbudza we mnie mieszane uczucia - nie kontynuuję znajomości. Nigdy na nikim się nie zawiodłam.

A ja myślę, że to jest kluczowe zdanie w poście vinngi:

Ja jestem typem ryzykantki lubiącej dawać szanse, bo a nuż mi sie to opłaci, bo może to wartościowy człowiek, który jest na zakręcie, pogubił się i musi się tylko odnaleźć. Czasami mi się to opłaca, a czasami dostaję po tyłku.

Ale to, że nawet normalni ludzie przyzwyczajają się do Waszej dobrej woli i nagle jakoś niezauważalnie ta dobra wola staje się psim obowiązkiem, to inna sprawa. Tu się nie tyle nawet przydaje asertywność, co zwyczajne podkreślenie, że to przysługa a nie standard, bo jeśli za często chcecie być mili, mówicie "nie ma sprawy, pomogę w tym, tamtym" to potem nagle się okazuje, że jest sprawa, jeśli raz nie chcecie albo ie możecie. Ludzie po prostu myślą, że jak nie ma sprawy, to nie ma.

Czasem się zawiodłam pomagając komuś, a czasem nie.