seks bez zobowiazan! - Netkobiety.pl

Jestem za -- niech się ludzie seksują, ale też niech potem nie narzekają jeśli taki "związek" pada.

Dziewczyno! Jeśli chłopak Ci się podoba to na co czekasz? Umów się z nim na seks i już. Byleś choroby nie zarwała i w ciążę nie zaszła. Szkoda życia, aby się wahać.

Dziewczyno, ogarnij się.
Chciałabyś zjeść ciastko i mieć ciastko.
Jeśli się decydujesz seksić to chyba logiczne, że musisz rozważyć wszelkie tego konsekwencje - ze zaciązysz, że cos złapiesz (pól biedy jak się da wyleczyć   ), że się facet w Tobie zakocha, albo na odwrót.

Jest coś takiego jak antykoncepcja a prezerwatywy zmniejszają prawdopodobiebstwo zarażenia. Więc nie panikuj tylko sie zabezpiecz. I nie licz w tej kwestii na faceta, zwłaszcza jeśli on ma być tylko nosicielem penisa.

A w ogóle to odniosłam wrażenie, że Twój wiek - odpowiedni - to dobre określenie na porę do zadawanie takich pytań a nie na seks.

Jak to - jeśli będzie.
Są prezerwatywy, pigułki, postinor - gdzie tu miejsce na wpadkę? Chyba, że to wszystko sobie olejecie, no ale wtedy to dla mnie nie bardzo "wpadka"...

Nie, nie -- to nie jest jak uprawianie sportu. To bliskość dwóch osób... maksymalna bliskość, osób, które się sobie podobają, które są sobą zafascynowane. Zatem są uczucia -- a jakże! Cała masa uczuć najwyższego sortu.

Może nie ma miłości... ale jest cała gama innych emocji.

A jeśli chcesz orgazm bez uczuć to można sobie masaż zamówić, albo iść do burdelu.

Z seksem bez zobowiązań chodzi o to, żeby mieć kochankę/a a nie partnerkę/a.

Jeśli komuś wystarcza masturbacja to fajnie, jak nie - a z jakiegoś powodu nie chce na chwilę obecną wchodzić w związek - to jakie widzisz przeciwwskazania poza "nie wyobrażam sobie tego"? ;-)

Jestem właśnie w takim "układzie" i powiem, że nie jest mi łatwo. A to dlatego, że najczęściej kobiety nie potrafią wyłączyc uczuć. Po takim seksie jednak oczekuję, że zapyta mnie jak się czuje, napisze sms, maila, cokolwiek (ja tak robię a on najczęściej nawet nie odpisuje albo robi to po kilku dniach). Jeśli jest się wrażliwą osobą, to może być naprawdę ciężko. Jesli nie, to spoko. Myślę że jest możliwy układ bez zobowiązań - sex i do domu. Więc zastanów się czy tego chcesz.

Ja też to przerabiałam i to jest dokładnie tak jak 'putusia' napisała. Jeśli chodzi o zabezpieczenia, ja brałam tabletki, a on albo używał prezerwatywy jak chciał do końca(to nie było moje wymaganie, widocznie też chciał dodatkowego zabezpieczenia, może mi nie ufał) albo we mnie nie kończył. Ja miałam świadomość tego, że nie jestem jego jedyna seksualną partnerką, wyobraź sobie, że przykładowo rano uprawia seks z nią, a wieczorem z Tobą, boli? Będzie boleć, prędzej czy później, nawet jeśli się nie zakochasz. Po seksie, ubierasz się i wychodzisz. Trochę jak, panna na telelefon? Dokładnie czasem tak się poczujesz. Ja się nie zakochałam, podobał mi się, seks był nieziemski i generalnie wspominam fajnie to doświadczenie, ale ten jeden raz mi wystarczy. Brakowało mi też seksu, trochę chciałam się sprawdzić, czy potrafię, tak bez miłości. Później zaczęłam się spotykać z kimś, zakończyłam ten układ, mimo to utrzymujemy cały czas kontakt meilowy.

edit: ciężko w to wejść, ale jeszcze trudniej jest to zakończyć, bo ja się ciągle bije z myślami

jednak nie skorzystam z propozycji, wole uniknac zakochania bez wzajemnosci, zaangazowania ) lepiej nie zaczynac czegos co moze serce zlamac:)
Dzieki za rady dziewczyny:)

Ale na logikę takie układy nie trwają długo bo z czasem któraś ze stron chcąc czy nie chcąc się zaangażuje... no innej opcji nie ma:)

właśnie, ktoś się zawsze zaangażuje, i na pewno nie jest to facet, więc jeżeli nie chcesz płakać, albo wypominać mu że się tobą nie interesuje, to lepiej nie wchodzić w taki układ.

Nie istnieje seks bez zobowiazan,moze w zarobkowym tego slowa znaczeniu,normalnie jest to oddanie siebie dla najblizszej osoby,kochanego partnera,partnerki,dajemy siebie wobec jakiejs idei.Szanujmy sie.

Normalne jest też nadużywanie słowa "miłość" co nie znaczy, że każdy powinien tak robić, albo osoby, które się nie zakochują co rusz, powinny latami trwać w celibacie, skoro im to nie pasuje.

To po co w nim tkwisz?
Nie czaję - nie pasuje Ci kochanek, to go zmieniasz, a nie tkwisz uparcie w układzie, który nie daje Ci oczekiwanej satysfakcji.

Kto się by czuł ostatnią szmatą, to logiczne, że tego próbować nie będzie. Ale ludzie mają różne zasady, różne sfery intymności. Ja np. czułabym się ostatnią szmatą, gdybym wyzywała od szmat ludzi, którzy się kierują innymi zasadami niż ja.

Niekoniecznie czuć ale wielu może to w ten sposób postrzegać. Ja nie oceniam bo każdy robi jak uważa, jeden wie co robi a inny robi co wie, że można robić. Jak ktoś uważa pojęcie moralność i stabilizacja za durne to niech robi właśnie tak. Równoznacznie można stanąć pod latarnią i wyjdzie na to samo a jeszcze kasa z tego będzie:) ale mylić taki seks z przyjaźnią i wmawiać sobie, że to tylko forma sportu albo coś w tym stylu... to tak jak mówić, że białe jest czarne.

I nie myl braku zasad z mówieniem, że są to inne zasady. Popieranie czegoś takiego w przyszłości za kilkadziesiąt lat doprowadzi społeczeństwo do ruiny moralnej i emocjonalnej. Bo jak wszyscy będą tak postępować to ludzie przestaną tworzyć rodziny i będą myśleć tylko o tym, że trza tu i uwdzie się wyżyć a co za tym idzie na drugi plan zejdzie rodzenie i wychowywanie dzieci a bez tego nię będzie społeczeństwa. Zestarzejecie się, już wam się nie będzie chciało kontynuować tego co teraz jest wygodne i obudzicie się z łapką w nocniczku sami jak palec albo z garstką byłych kochanek/kochanków z którymi bedziecie już mogli tylko pogadać o seksie bo nic więcej wam się nie będzie chciało. Właśnie przez takie coś powstają patologie różnego typu... bo czym skorupka za młodu... a potem się słyszy w tv, że ojciec pedofil, matka alkoholiczka i puszczalska a dzieci poszły pracować na ulice. Co za czasy masakra;/

Owszem znam bo jestem typową humanistką. I nie jest wcale tak, że mam zatwardziałe poglądy rodem ze starożytności noi, że chcę pokazać jaka to ja jestem idealna a inni są szmaty tak jak ty piszesz, że uważam. Nie, nikt nie jest idealny i można mieć w życiu różne zakręty i różne "hobby". Ja tylko obserwuję ludzi i życie i widzę czym skutkują niektóre postawy i głoszenie niektórych "niby idei" i bynajmniej nie jest to nic dobrego.

O tym co dzieje się w kościołach doskonale wiem i dlatego nie popieram tego, że w Polsce są księża, bo gdyby byli pastorowie to zapewne by do tego nie dochodziło. Wiem co się dzieje w niby moralych rodzinach o twardych zasadach bo mam świadomość, że dzieci buntują się wtedy gdy się im czegoś zakazuje lub gdy mają w domu za dobrze bo np mamusia snobka ubzdura sobie że córunia ma realizować na sobie jej niespełnione plany i marzenia. Wszystko to wiem. Tyle tylko, że zło zawsze od czegoś się zaczyna. A w tych jak mówisz niby moralnych domach przeważnie jest tak, że wszystkiego się zakazuje i wtedy taki człowiek szuka inspiracji na ulicy. Nie będę się tu rozdrabniać bo nie mnie to oceniać. Skoro tylu ludzi jest takich... nazwijmy to "postępowych" to niech szuka nadal przygód i życzę im bardzo szczerze, żeby znaleźli te "jak najlepsze" i żeby umieli się potem "odbić" jeśli im się odwidzi i będą chcieli zmienić postępowanie. Tylko jak będziecie kiedyś chcieli wejść w poważniejszy związek to poszukajcie do niego osoby, która również jest po takich samych "przejściach". Bo z taką która stawia moralność się albo nie uda bo kiedyś się skapnie, że macie zbyt lekkie podejście do "tych spraw" albo po prostu będziec przez was cierpieć. Ja życzę powodzenia.

Rosario dobrze mówisz, ale nie ma co dyskutować o swoich światopoglądach, bo to jałowa dyskusja.
Słowa takie jak moralność to już w słownikach z archaizmami tylko..

A Ty Vian skoro już tak chcesz się cofać do średniowiecza, to chyba powinnaś wiedzieć, że niewiele się zmieniło. I to nie to co Tobie sie wydaje - że seks to tabu.. A choroby, amoralność, małoletnie dziwki, nędza, dzieci ulicy, wykorzystywanie kobiet i noworodki w śmietnikach itd. itp. to niby co? Znak dzisiejszych czasów? Nie.. to te Twoje mroki średniowiecza.. Różnica tylko taka, że wtedy to było "pod spódnicą" żeby nikt nie "zobaczył", a teraz wszyscy się z tym obnoszą na lewo i prawo, i się chwalą doprawiając sobie ideologię jakie to niby normalne jest. I jeszcze jedna różnica - wtedy małolata nie była już małolatą, a osobą dorosłą i jak to się mówiło dawała ..y za talerz zupy. A teraz dzieciaki - tak niedojrzałe, głupie dzieciaki puszczają się za szminkę i kieckę. A przykład - niestety, ale idzie z góry. I dlatego właśnie w Twoich "mrokach" ktoś musiał powstrzymywać zwierzęce, odhumanizowane, okrutne i inne tego typu zapędy ludzi, bo większość z nich zachowywała sie jak dzicz. W końcu nadeszła cywilizacja, ale teraz znów cofamy się do średniowiecza.. Możesz zaprzeczać, ale taka prawda.

I oczywiście każdy może sobie robić co chce i uważać co chce.. ale nie możesz sie dziwić, że ludzie mają dość tego syfu naokoło i faktu, że świat zszedł na psy, a wszelkie wartości się poszły..
I temu, że ktoś otwarcie się temu sprzeciwia nazywając rzeczy po imieniu.

I nie zauważyłaś jeszcze jednego drobnego faktu tu w tym wątku - większość dziewczyn, które doświadczyły niezobowiązującego układu jakoś nie skaczą z tego powodu z radości.

A Ty tymczasem radzisz tej, która nie potrafi się uwolnić, żeby "zmieniła kochanka".. (przecież to takie proste.. wystarczy zdjąć te i włożyć inne.. rękawiczki)
A może Ona nie chce go stracić? Może liczy na coś więcej i się łudzi, może nie chce zostać sama? Może zwyczajnie jej sie taki układ nie podoba, ale coś czuje.. i nie ma potrzeby skakać z kwiatka na kwiatek. Tylko zamiast się zastanowić lepiej mierzyć kogoś swoją miarą, nie?

Cóż.. dodałabym coś jeszcze, ale nie ma sensu.. tu jest zbyt wielka przepaść, a Rosario i tak już sporo napisała i wystarczy mi zgodność z jej zdaniem.
Aha i szczerze wątpię, żeby Rosario czy ktokolwiek tu wyznawał zasady zgodne z islamem.. może jeszcze bigamię co?

Jeśli nie zauważyłaś to zwroty "pod spódnicą" i "zobaczył" napisałam w cudzysłowiu. Chyba każdy wie co to znaczy. To raz, a dwa.. naświetliłam zupełnie inny problem, którego Ty - przypuszczam, celowo - nie zauważyłaś. Nie interesuje mnie zakłamany patriarchat średniowiecza, bo nie o nim tu mowa, ale o czymś zupełnie innym. Nie wiem.. może brakuje Ci argumentów na istotę problemu i dlatego to pominęłaś pisząc tyle, ile wiesz choć to niezbyt na temat. Tematem - począwszy od postów Rosario - jest upadek obyczajów. A ten z kolei wyszedł z tematu niezobowiązującego seksu, który - jak widzisz - ma tu więcej przeciwników niż zwolenników.

I nie wiem, gdzie wyczytałaś, że się bulwersuję, bo jestem spokojna jak niewzruszona oaza.
A nawet, rzekłabym rozbawiona.. Twoim islamem..

U mnie to wyglądało tak, że po długim związku mimo powodzenia u płci przeciwnej nie potrafiłam się zaangażować, od ponad 3 lat. Gdy dostałam taką propozycję, nie wprost, ale umiem czytać między wierszami, stwierdziłam, że nie mam nic do stracenia. Moim znajomi się porozjeżdżali, mają dzieci itd. A ja mm prace, uczelnie, prace dyplomową na głowie i brak czasu żeby gdzieś wyjść i kogoś poznać. Więc w to weszłam. Podobał mi się, ciągle się podoba, ale związek z nim nie wchodzi w gre. Po pół roku kiedy podejrzewałam, że kogoś ma zaczęłam dość często płakać w poduszkę i modlić się żeby jakoś to zakończyć. Mimo to jak pisał czy wpadam to po prostu wpadałam. Nie da się tak po prostu zakończyć, może to przyzwyczajenie? Dlaczego płakałam? Bo to było takie zwierzęce... To działa jak uzależnienie. Wiedziałam, że zakończę to tylko wtedy jak kogoś poznam. Poznałam, zakończyłam, mimo to on ciągle pisał co słychać. Związek się rozpadł. I co? Znowu dostałam propozycję żeby zacząć ten układ od nowa. I Prawie płacząc się na niego kolejny raz zgodziłam. Prawie. Udało się odmówić, definitywnie. A on ciągle pisze. Za każdym razem jak mam gorszy dzień mam  ochotę, przestać się starać żyć moralnie i znowu w to wejść. I czy żałuje? Chyba nie. Poznałam inny seks, nauczyłam się mówić czego oczekuję. Wiem, że to chore, może kiedyś powiem: tak, żałuję. najlepiej byłoby nie dostać tej propozycji, nie twierdze, że taki układ jest wporządku, zupełnie zaciera granice...

Po dosłownie pierwszym spotkaniu z facetem, który mi się spodobał i chciałam, żeby coś z tego wyszło, ciągnięcie układu bez zobowiązań nie wchodziło w grę. Dopuszczam takie coś tylko, gdy jestem wolna, w związku jestem absolutnie szczera i wierna,zero nawet najmniejszych kłamstw i tego samego oczekuję, nie wyobrażam sobie inaczej.

Mój partner miał dość bogate życie seksualne i nigdy o nim  nie rozmawialiśmy, zapytał mnie czy poszłam z kimś do łóżka na 1 lub 2 randce powiedziałam, że tak, nie wchodziliśmy w szczegóły. A facet z którym byłam w tym układzie pisał po prostu co słychać, jak na uczelni, mam wielu kolegów którzy tak po prostu o to pytają, ani żadna tajemnica, ani też nie widziałam potrzeby żeby o tym mówić mojemu partnerowi.

Wiele razy było mi wstyd, bałam się co będzie jak kiedyś mój partner zapyta wprost czy była w takim układzie, bo czasem pytał o różne rzeczy np czy uprawiałam seks z kobietą. Nie wiedziałam jak mi to przez gardło przejdzie. Dlatego ciesze się, że kolejny raz w to nie weszłam i że trochę bardziej odległe to jest.

Na szybko, bo jem kolację ;-)

Moja mama hetero, mój tata hetero, cała moja rodzina hetero, przyjaciele rodziców hetero, moi przyjaciele hetero, a ja bi i całe lata spędziłam w najrozmaitszych związkach z kobietami, a teraz mam kochankę. No i co z tymi obserwacjami? ;-)

No to mamy "zagwozdkę" Nie mniej - smacznego

Rosario, ja jestem trochę starsza od Ciebie i nie wiem, czego uczyli w szkole Ciebie, ale mnie nikt w szkole ani w pubie nie uczył, jak być bi. ;-) Po prostu się o tym nie mówiło.

Jeszcze jakieś hipotezy? ^^

I nie pisz, proszę, że moja orientacja jest jakimś efektem buntu, że jest błędna i prowadzi mnie do zguby, bo mnie to obraża. Ja jestem dumna ze swojej orientacji, tak jak ze swoich związków - z obiema płciami - bo to wspaniali ludzie, którzy byli dla mnie ważni i proszę grzecznie, żebyś to uszanowała.

I tu dochodzimy do kwestii kochanków i kochanek - nie wiem, jak inni, ale ja jestem dość stała w swoich fascynacjach, nawet jeśli chodzi o kochanków. Dla mnie kochanek/kochanka de facto tym się różni od partnera, że nie pieję przy tym o wielkiej miłości. Nie kocham ich, a oni mnie, ale lubimy się, szanujemy, akceptujemy, rozumiemy, ufamy sobie. I serio, nie widzę powodu, żeby sobie tego odmawiać i żyć w celibacie tylko dlatego, że dość rzadko i bardzo wolno zaczynam kogoś kochać. Zwyczajnie poważnie podchodzę do miłości.

Jeśli ktoś sobie mniej celowo dobiera kochanków - cóż, mnie nic do tego - w przeciwieństwie do niektórych z Was nie czuję się uprawniona do naskakiwania na taką osobę i przekonywania jej na chama, że robi ŹLE, bo inaczej niż ja, a to dlatego, że wychodzę z założenia, że jeśli ktoś się bierze za seks, to jest do tego dość dojrzały i umie podejmować decyzje najlepsze dla siebie. Nie każdy taki jest i nie każdy umie, ale cóż - to też jego wybór, szczególnie, że przez internet raczej rzadko da się ocenić, kto jest, a kto nie jest dojrzały. Mogę najwyżej doradzić prostą rzecz - skoro w obecnym stanie rzeczy nie jesteś szczęśliwa, zmień go tak, żebyś była. Proste.

Dlatego ja nie pojmuję tego, jak można się WSTYDZIĆ swoich kochanków. Zawsze mi się wtedy lampka zapala, bo skoro ktoś coś robił, a potem się wstydzi, to znaczy, że wewnętrznie uważa, że nie powinien. Więc dlaczego to robił - może nie kierowało nim coś pozytywnego, a negatywnego, może gniew, żal, może nie do końca siebie i swoje potrzeby akceptuje? Może warto o tym z kimś pogadać, bo to złe: wstydzić się siebie.

Acha, nie mam pojęcia, skąd wzięliście te dane, że większość kobiet jest nieszczęsliwych ze swoimi kochankami.

I na koniec:

Kompletnie się z tym nie zgadzam.
Wybacz, ale to jakaś bardzo... odrealniona argumentacja. Tak, jakby nie było nieszczęśliwych małżeństw i stałych związków, a przecież ogromna ilość z czasem przestaje być ze sobą szczęśliwa (przy czym nie każdy decyduje się na rozwód), bo ludzie się zmieniają, zmieniają się im cele, potrzeby i czasem przestają do siebie pasować.

W odwrotną stronę też to działa: można być kochankami i stwierdzić w pewnym momencie, że się nie chce tego przerywać, bo się kocha. Ja tak miałam. Błędem jest tylko ZAKŁADAĆ, że tak będzie, bo to już  myślenie życzeniowe. To tak jak zakładać, że ten przystojny brunet, co jeździ ze mną codziennie autobusem, pewnego dnia podejdzie do mnie z wielkim bukietem kwiatów i zaprosi na randkę, a potem płakać, bo minęło już pół roku, a on jeszcze tego nie zrobił, podlec. ;-)

każdy kto przeczyta Twój wpis* pomyliłam się w jednym zdaniu powyżej.

<<<<.....>>>>

Jeśli jest bez uczucia, to chyba znaczy, że gdziekolwiek, jak bądź i z kimkolwiek...
Chyba
Seks "bez zobowiązań to - według mnie - traktowanie ( z akceptowalną wzajemnością) drugiej osoby jak szmaty, dmuchanej lali, masturbatora...
Jeśli dwie osoby z takim nastawieniem i wzajemną akceptacją wchodzą w taki układ - ok, nic nikomu do tego. W sumie to lepsze niż "renia rączka" czy "tomcio paluch", prawda?
Tylko, jeśli pojawiają się oznaki czułości (odrzucam opcję, że udawane), tzn, szczere rozmowy, przytulania itp - to już nie jest "bez zobowiązań", bo pojawia się tu bliskość, więź, porozumienie. Fakt, można się okłamywać, że "jestem zwierzęciem w rui i potrzebuję..." I tylko tego... Tyle, że jeśli po tzw. akcie seksualnym/kopulacją (jakże beznamiętnie to brzmi, nieprawdaż?) są jakieś wspólne "śniadanka", rozmowy, przytulania - to zmienia postać rzeczy... To przestaje być beznamiętnym wyzbyciem się napięcia, a staje się namiastką zażyłości...
Cóż, to dziwne, ale jakoś nigdy - mnie  - nie było z tym po drodze
A może dlatego, że ja jestem tylko człowiekiem? Z całą konsekwencją tego istnienia, czyli: z emocjami, uczuciami i pragnieniami? Takim "dziwem natury" w obecnym odhumanizowanym świecie?

Określam jako próbę stworzenia związku, próbę zaczętą od du...y strony, czyli od seksu...
Tylko mała uwaga, Vian, ja chyba jestem juz z pokolenia dinozaurów , więc weź na to poprawkę...
Cóż, nie należę do współczesnego gatunku istot, rozmnażających się/udających rozmnażanie bez wyższych uczuć...
Chyba, że to są "te wyższe" właśnie, a moje niskie, bo dyktowane emocjami? Sam już nie wiem...
W sumie, co za różnica?
I tak przecież o "jedno" chodzi...

Częściowo zgadzam się z kosmicznym nickiem. Jeśli zaczynaja w grę wchodzić przytulanie, wspólne śniadanka, to nie jest do końca zwykły układ bez zobowiązań, to prowadzi bardzo szybko do uczuć.