Zaangażował się zbyt szybko? - Netkobiety.pl

lili to że on jest taki szybki nie znaczy że i Ty musisz tak szybko się określać. jeden zakocha się po tygodniu (tak może twierdzić, inny potrzebuje na to kilku miesięcy)
szczerze mówiąc w tak krótkim czasie co można stwierdzić? nie wiele.
dlaczego się pospieszasz? nikt Cię nie goni.
masz prawo układać tę znajomość tak jak Tobie odpowiada. nie rób nic na siłę.
jeśli chcesz rozluźnić kontakt to zrób to. i najważniejsze bądź szczera, zarówno z nim jak i ze sobą. wspominasz że jesteś od początku, to bardzo dobrze
rób to co czujesz, postępuj w zgodzie ze sobą, tak będzie dla Ciebie najlepiej.

Mam podobnie, jak Ty. Mój Pan wyznaje miłość codziennie, po kilku spotkaniah i 2 miesiacach znajomosci. Też wolę być szczera i jeśli coś budować to na absolutnej szczerości. Też odpowiadam tylko lubię Cię i proszę poznajmy się lepiej, daj mi czas. Nie wiem czy krzywdze kogoś czy nie, ale trudno podjąć decyzję o byciu z kims, jak nie ma tych motylków (może będą?) i jak jest "tylko"-lubię cię...

Dobrze, że powiedział iż Cię kocha. Dobrze, że powiedziałaś, że go nie kochasz. On powinien się cieszyć, że ma kontakt z osobą, która go kocha, bo inni tyle szczęścia nie mają. Nie zrywaj kontaktu... może jakoś to wszystko wyluzuje. Dajcie sobie jeszcze czas. Powiedz mu, że nie jesteście parą, ale że nie jest Ci obojętny ani nie chcesz go spławić, ale po prostu go nie kochasz. W tym sensie on jest wolny i może kogo innego pokochać, tak samo Ty. W takim luźnym układzie poczekajcie rok i zobaczycie jak będzie po jego powrocie.

I to jest słuszna myśl! Prawda jest taka, że Ty się z nim przyjaźnisz z litości. Jesteś bardzo wrażliwa i przeżywasz to mocno, że on cierpi itd. Ale Ty go kochana nie po kochasz.:( Im szybciej mu to powiesz, tym szybciej on przestanie mieć nadzieję, a tym samym szybciej będzie miał szansę na poznanie kogoś, kto go potrzebuje i kto go po kocha. Niestety, ale serce nie sługa i czasami choć bardzo chcemy kogoś obdarzyć, to nie potrafimy. Może kiedyś jak już tej presji nie będziesz czuła, to zdasz sobie sprawę, że on jest kimś więcej niż przyjacielem.
Ale dając mu teraz nadzieję ranisz jego i siebie.

Czy osoba zakochana, osoba która wie, że to właśnie ten jedyny - ma takie myśli jak ty? Zawsze sądziłem, że męczy nie to, że ktoś jest często, ale gdy go nie ma zbyt często. Powinnaś czuć radość, mieć optymizm, cieszyć się, tęsknić, myśleć o nim, ale pozytywnie, nie żałować ani jednej chwili spędzanej z nim... A co jest w twoim przypadku? Jedno wielkie - NIE WIEM.
Usiądź i na spokojnie zastanów się, co czujesz...

Nie popadajmy w skrajności - to, że człowiek się cieszy, ma pozytywne myśli o drugiej osobie, że usłyszy piosenkę w radiu i pomyśli sobie - chciałabym być teraz z nim, to, że nie widzi się tydzień i czuje się wielką chęć zobaczyć, to nie jest jakaś abstrakcja, to normalność i wcale nie książkowa

Jeśli na samym początku coś nie pasuje, coś nie gra, nie czuje się tego - to co dalej? Ano dalej jeszcze gorzej. Desperaci są z tymi, których lubią, ale lubią tylko.
Co lepsze - zerwać kontakt gdy nie ma zobowiązań czy wziąść rozwód za parę lat albo tkwić w układzie w którym nie jest się szczęśliwym?

No właśnie ja wiem, że go bardzo lubię. Dopóki nie mówił o swoim uczuciu było ok, zaskoczył mnie, ja jeszcze tego nie poczułam i teraz czuję taką presję, że też bym coś musiała poczuć i to mnie wkurza że nie czuję Jak byłam w poprzednim związku tęskniłam, motylki miałam i co z tego jak szybko się pojawiło tak szybko się skończyło. Do tej znajomości podeszłam ostrożnie i chyba za ostrożnie a ciągłe zastanawianie się co czuję mnie jeszcze bardziej oddala bo z mojego myślenia więcej nic nie ma jak ciągłe wyrzuty sumienia i natrętne myśli które mnie dręczą ...

lili w ogóle nic nie wzięłaś do siebie chyba z rad..
ja nie rozumiem po co Ty się spieszysz i na siłę chcesz ustalić co dalej.
jesli ów pan nie jest w stanie pojąć że potrzebujesz czasu i spokoju, braku pytań, to coś jest chyba z nim nie tak. poza tym samo to powoduje że czujesz się jeszcze gorzej,ale on tego widać nie rozumie i ma gdzieś. jakoś tak, widzę to "szybko szybko dziewczyno określ się w końcu" , nie podoba mi się takie traktowanie drugiej osoby... poza tym to dopiero dwa miesiące, to dopiero początek początku...

bardzo dobrze że jesteś ostrożna, ręką na pulsie musi być.

Wszystkie Wasze rady i wypowiedzi są dla mnie bardzo cenne. Dwa razy byłam w związku i dwa raz wpakowałam się w nie od razu, bo faceci czymś mnie ujęli. I co, jeden urwał się po pół roku trwania, bo facet nic nie poczuł, ale pięknie grał i udawał, a o drugim nie chcę się nawet wypowiadać, boli jak sobie to przypominam a jak o tym mówię jeszcze bardziej.
Czy poprzednie związki mogły wpłynąć na tą aktualną znajomość? Na pewno, obiecałam sobie że nie wskoczę od razu jak kogoś poznam w związek, ale nie myślałam że będę się czuła taka pusta wobec chłopaka, z którym spotykam się teraz. Dlatego piszę NIE WIEM, bo nie wiem co się ze mną dzieje. Ze strony chłopaka wszystko jest ok, tylko ja od początku weszłam w tą znajomość z ogromną ostrożnością. On wie, że traktuję Go jako przyjaciela, bo naprawdę tak jest, jednak będąc pod presją i cały czas myśląc o uczuciach na pewno nic nie poczuję to wiem. Boję się, że nawet gdyby z tym chłopakiem nie wyszło, to z kolejnymi będę miała ten sam problem

On w Belgii ja tutaj. Denerwuje mnie to, że nie możemy razem pospędzać czasu, wyjść gdzieś czy po prostu poleniwić się razem patrząc w sufit. Nigdy nie byłam za związkami na odległość. Wiem, że on myśli, tęskni i dzwoni ale to nie daje mi poczucia, że jest blisko. Teraz już wiem dlaczego nie mogę nic do niego poczuć, wiedziałam że wyjedzie wiedziałam, że wracać do kraju będzie tylko co trzy albo i nawet pięć miesięcy, wiem że tam zarabia bo tutaj nie miał szans ale to wszystko mnie przerasta. Z jednej strony bardzo mi go brak z drugiej ta ciągła irytacja, bo niecałe dwa miesiące był w kraju z czego miesiąc niecały spędził ze mną wiadomo że nie codziennie się spotykaliśmy bo ja też mam obowiązki. Boję się że mogę stracić wyjątkową osobę, ale wiem że na razie nie dam mu tego czego oczekuje i czy kiedykolwiek mu dam miłość? Nie dla mnie znajomości na odległość wiem to nie od dziś, czy w tym przypadku po jakimś czasie uda mi się przełamać,,, niestety nie potrafię sobie odpowiedzieć na to pytanie.

Ciężko jest cokolwiek Ci doradzić... Zwłaszcza jeśli jest się w kimś bardzo zakochanym.

U mnie bez zmian, miotam się nadal. Ja chyba nie potrafię pokochać na odległość

Sama siebie nie rozumiem, zobaczcie ile czasu mija a ja dalej w punkcie wyjścia W jeden dzień bardzo tęsknię w inny nawet o nim nie pomyślę,ostatnio powiedział mi że mam fajną koleżankę, byłam zazdrosna jak diabli. Eh gdybym nic do niego nie czuła było by mi obojętne że rozgląda się za jakimiś dziewczynami ;( co robić męczy mnie to strasznie...ja dalej utrzymuję, że nic do niego nie czuję bo nie czuję motylków w brzuchu, rzadko kiedy tęsknię, ale jak mówi o jakiejś dziewczynie to ja aż się trzęsę ze złości

Ale ja mu nie mówię, że ma się z nikim nie spotykać czy rozmawiać, nie mówię mu o swoich odczuciach zazdrości, po prostu staram się zrozumieć siebie i to co we mnie. Jak by kogoś znalazł nie robiłabym mu wyrzutów bo obydwoje jesteśmy wolnymi ludźmi. Tylko siebie nie rozumiem bo albo chce się z kimś być albo nie a ja jestem tak jakby po środku teraz wiem że tak nie można

ehh jakie to wszystko podobne do mojej sytuacji. wczoraj mi moja pani wygarnela zebym dal jej spokoj i sie ogaranl i ze nigdy nie bedziemy juz razem. ale wiem ze zrobila to tylko po to zeby mi bylo po klotni latwiej zapomniec. i mysle ze ona tez ma ta swiadomosc ze nikt nigdy nie pokochal jej tak bardzo jak ja ;(

rozumiem. tylko ja jej oskarzen nie rzucalem. chcialem poczekac az przestanie kochac innego a przez ten czas byc jej znajomym, przzyjacielem.. no a nawet to nie wyszlo