Nerwy - Netkobiety.pl

USG nie mialam robione ale EKG tak i wszytsko w porzadku.Myslalam zeby sie wybrac ale jakos nie mam odwagi

Ale wstyd mi jest o tym opowiadac tak rpsoto w oczy

Nerwica męczy mnie od paru dobrych lat. Na początku nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Przeszłam badania i na końcu trafifam do psychiatry. Dgn. Nerwica lękowa. zaczęłam łykać tableteczki, 1 na dzień i do tego psychoterapia. Tak było przez 7 miesięcy. Od lipca nie biorę leków,czasem coś takiego dziwnego przydarza sie mi np. zawroty głowy, drżenie, słabość itd. ale wiem jak na tym zapanować. Nie jest to łatwe,ale trzeba walczyć i wmawiać sobie,że to tylko nerwica. Powodzenia.

Miałam straszne zawroty głowy i mdlałam,no robiło mi się słabo. Miałam MR głowy, rtg kręgosłupa szyjnego, ekg . Najgorsze było to,że mi się robi słabo,duszno,mam wrażenie,że umieram a wszyscy mówią ,że nic mi nie jest. Nie wytrzymałam  i postanowiłam odwiedzić psychiatrę. Poleciła mi ją kumpela i poszłam,ale wstydziłam się baaaaaaardzo. Teraz wiem,że niepotrzebnie, bo nerwica nie jest chorobą psychiczną lecz zaburzeniami emocjonalnymi . Trzeba coś zacząć robić,bo człowiek męczy się i męczą się z tobą inni. Wiem coś o tym. Mi pomagał mąż,a także pani psycholog,która ze mną rozmawiała i dawała otuchy.

Było ciężko. W sumie to wszystko zależy od osoby psychologa.Ja trafilam do naprawdę świetnej kobietki,która wzięła sprawę w swoje ręce ,a potem to już poszło gładko

To ja akurat ze strony mojego chlopaka mam duze wsparcie gorzej ze studiami bo zrobilam sie strasznie ambitna i rodzina coraz bardziej mysle o tym zeby udac sie do psychologa skoro tak pomaga nie wiem ile jeszcze tak pociagne

Oj ja tez jestem nerwowa. A jeszcze jak tego w porę nie opanuję 9co jest na prawde bardzo ciężkie) to zaczynam strasznie krzyczeć, brakuje mi powietrza i strasznie się trzęsę i płacze (histeria) i jak na razie to tylko rozmawiam z psychologiem on-line. Zobaczymy co się z tego poskłada...

Nerwy są straszne. Ciężko sobie z nimi poradzić jak się tak nagromadzi ich dużo:/

No trochę mi dają (pomagają mi zrozumieć pewne moje zachowania) jednak wiem, że nie zastąpi mi to prawdziwej terapii. Do wielu rzeczy muszę dochodzić sama. Jednak jest mi łatwiej, choć wiem, że jeszcze długa droga przede mną. Przynajmniej wiem, że nie jestem nienormalna (jak dotąd sądziłam)

Niestety płacę za to- za pojedynczą wiadomość 20 zł a za rozmowę na 'czacie' 40 zł. Trochę drogo, ale jeśli przeliczyć to na funty które zarabiam nie jest źle. Niestety z powodu, że mieszkam za granicą to jest dla mnie najlepsze rozwiązanie...

Moja mama ma chorą tarczycę i jest strasznie nerwowa. Wydaje mi się, że to ma jakiś związek z hormonami.

Ps. Ja wolę jak psycholog zwraca się do mnie indywidualnie...

Najprawdopodobniej USG tarczycy. Tu jest dużo informacji (na dole strony) o niedoczynności i nadczynności.
http://www.poradnia.pl/4185

anioleczek855 Jestes ambitna,ja tez tak mam i czytalam ze podobno przy nerwicy zwiekszaja sie ambicje. Co do takich glupot to mam to samo    potrafie zrodbic awanture z najmniejszej glupoty a czasami dostaje nerwow bez powodu tak poprostu i wyrzywam sie na moim chlopaku a potem jest mi wstyd ,przykro i dopiero po wszytskim do mnie dochodzi co ja zrobilam ;(

Kurcze ja też jestem strasznie nerwowa...z takiego tyci tyci problemiku ja potrafię zrobić Mega Problem!!! Mam taką wybujałą wyobraźnię że potrafię sobie stworzyć cała historyjkę oczywiście taką z czarnym scenariuszem;/;/;/  Czasem przeszkadza to nawet Mnie...aa co dopiero osobą w moim otoczeniu!!!!
Nie wiem czym jest to spowodowane??!! Czy tym że w moim życiu ostatnio zbyt wiele się dzieje i mam na głowie zbyt wiele zmartwień!!?? Czy po prostu już taka jestem...
To jest strasznie meczące:(

Ale takie nerwy to nie tylko moze byc tarczyca ale i nerwica czy depresja ...

Na pewno masz racje...i zgadzam się z Tobą w 100%:):):)

ja zazwyczaj wyładowuje się płacząc...bo niestety mieszkam z daleka od moich znajomych i rodziny i hmmmm po prostu płacze i czasem dzwonie do najlepszej kumpeli i wyżalam się jej podczas rozmowy:) i czasem uspakaja mnie też kiedy przytuli mnie mój mężczyzna i w jego ramionach potrafię się wyciszyć:)  nawet wtedy kiedy to On doprowadzi mnie do łez;/

Ja  też  kiedyś  byłam  bardzo   nerwow, a  al e ten  problem  przesta ł istnieć  gdy  zaczęłam  sama  z  tego  wychodzić  z  tej  nerwicy  , zdaniem lekarzy mam nerwicę  , ale to nie jest prawdą ponieważ  wszystkie  objawy  nerwicy  mają  początek w jelitach ,   grzybica , pasożyty  w  jelitach  których  nie  da sie  czasem  wykryć  ,  trzeba  po   prostu   oczyścić  organizm  z  toksyn  poprzez  kurację  ziołową  i  wtedy  czujemy  się  zdrowsi  . Już jestem  spokojna  , zdarza sie że po drozdżowych przysmakach jestem jakaś zmęczona i  nerwowa  dlatego  unikam  tych  słodkości  i   niektórych  dań  .  Łykam ostatnio Tran  z  NNKT  omega  3 i 6  i  jestem  zadowolona  z  efektów .  Moje  życie  się  zmieniło  , jestem teraz inną osobą , cieszę się życiem , pomyślcie o zmianie diety to się opłaci !!!

mój chłopak jest bardzo nerwowy, ale staram sie mu podsuwać herbatki z melisy i nervoheel i wtedy odzyskuje dobre samopoczucie i jest bardziej opanowany. Ciężko być z nerwusem:/ zwłaszcza jak samemu sie jest osoba spokojną

zbierałam sie od dłuzeszgo czasu zeby tu napisac o sobie ale jakos nie miałam odwagi i chyba pomysłu jak to ubrac w słowa...
ja równiez jestem strasznie nerwowa....są dni kiedy wstaje wsciekła od samego rana - od tak bez powodu... a nie daj Boze jak ktos z rodziny sie do mnie odezwie wtedy... albo cos warkne albo krzykne albo powiem dajcie mi swiety spokój
jestem wtedy strasznie opryskliwa... na wszytsko reaguje złoscią i nie wazne czy to będzie prosba siostry  o pozyczenie bluzki czy mama powie " juz 7.30 spóznisz sie" czy zapyta o cokolwiek... generalnie to mam tak juz od dawna - rodzina wie ze rano lepiej sie do mnie nie odzywac... bo zwykle rano mam taki nastrój...zdarza sie ze wieczorem tez nie mam ochoty na rozmowe z kimkolwiek i lepiej zeby mi wszyscy schodzili z drogi...strasznie tego w sobie nie lubie ale cięzko nad tym zapanowac i to zmienic.... jestem straszna wiem:( ta moja złosc głownie skupia sie na rodzinie... chodz do kolegi z pracy tez cos burkne czasem jak mnie o cos pyta
ale co zrobic jak to zmienic?? jaka moze byc przyczyna takich zachowan?? czy to ja juz z natury jestem taka straszna??;( moze ktos ma podobny problem?

<przytul>

Może po prostu masz "nerwowy czas" z jakiegoś powodu. Nie ma wyraźnej przyczyny tej nerwowości? Może ona być nawet ukryta, zwykła zmiana pory roku może przyczynić się do zmiany nastrojów. Na twoim miejscu bardzo bym uważała z tym żeby NIE popsuć związku, po prostu ugryźć się z język gdy chesz powiedzeić coś nieodpowiedniego. A jeśli chodzi o faceta, to ja bym się do niego przytuliła i powiedziała, że coś jest nie tak i żeby ze mna porozmawiał i zrozumiał jeśli sie na niego wkurzę albo uderzę go wałkiem czy patelnią.

chciałabym odświeżyć tego posta...
mam 23 lata i odkąd pamiętam jestem osobą nerwową...
w podstawówce i szkole średniej miałam nerwicę żołądka, później serca... leczyłam to doraźnie... bywały takie dni, że serce mi tak szalało, że robiło mi się słabo, opanowywał mnie strach, bałam się wszystkiego....
na studiach było to samo tyle, że doszły problemy z oddychaniem, tzn. chciałam złapać głęboki oddech, a nie potrafiłam, dławiłam się....
miałam spokój z tym wszystkim jakieś 2 lata, objawy ustąpiły same, a teraz znowu wszystko wraca...
dodam, że potrafię zrobić z igły widły, gdy się złoszczę to krzyczę na wszystkich, nie potrafię tego kontrolować...
mój mąż ma już dość tych wybuchów złości, ostatnio dopadają mnie one częściej, ale to chyba przez to, że znowu przytyłam...

teraz zdarza mi się obudzić w nocy z okropnum kołataniem serca, cała się trzęsę i boję się nie wiadomo czego....
nie wiem co mam z tym robić...
czy ktoś ma podobnie?

zawsze wydawało mi się że jestem człowiekiem spokojnym a tu pewien człowiek poinformował mnie niedawno,że okropny ze mnie nerwus!  Obecnie jestem w stanie szoku.

ja   zostałam   zgwałcona  miałam   12   lat  pszeszłam   badania     i   prokuratora  co   wcale   nie   było   nie   łatwe  pózniej   miałam   próbe   samobójczo  i   zakład   psychiatryczny   pózniej   było  raz  lepiej   raz    gorzej  traz  mam   35lat  meza   4   dzieci  i   cos   pekło  wemnie   wszystko  wróciło  czasami   jest   bardzo   cieszko   juz   nie  daje   rady   co    robic