..... Zdrada po 35 latach małżeństwa .....jak dalej zyć....... - Netkobiety.pl

Witaj make. jedyne, co możemy Ci na tym forum przekazać, to wyrazy najgłębszego współczucia i zrozumienia. wiele z nas wie, co to jest, gdy tak zawala się świat. Co można radzić?
wsłuchaj się w siebie, w swoje potrzeby. Bądź sobą i bądź dla siebie. Pamiętaj o swojej godności i o tym, że możesz robić tylko to, na co sama wyrażasz zgodę. jeśli chcesz ratować ten związek - to go ratuj. A jeśli czujesz, że nie odbudujesz w sobie radości życia będąc z człowiekiem, który od 10 lat Cię oszukuje. To się nie zastanawiaj.Ważne co dalej.
Zycie zawsze się układa. zawsze jest następny dzień. czas mija i w konsekwencji zawsze idziemy do przodu. Rób to, co dla Ciebie najlepsze. Nie poświęcaj się dla niego, dla wspólnych lat. Musisz chcieć i wiedzieć, czego chcesz.
Trzymaj się! jeśli chcesz porozmawiać, opowiedzieć swoją historię, zapraszam.

Pamiętaj, nie jesteś sama. to mit. rozumie cię cała masa kobiet.

Make? ile lat ma Twoja córka? wiesz, ja sobie myślę, że dzieciaki są bardzo mądre a my dajemy im przykład. jesli ona widzi, co się w domu dzieje, może sobie wyrobic mylny pogląd na zycie, że kobiety sa ofiarami. A przeciez nie chcesz, żeby była ofiara prawda? nie możesz być nieszczęśliwa, gdy mąż nie dostrzega problemu. Jakie jest jego stanowisko? on rozumiem lata zauroczony 37-latką... a Ty cierpisz i czekasz?
jeśli dawałaś szanse, a on tego nie wykorzystał, to daj teraz szanse sobie.
Pewnie, że po trzydziestu paru latach małżeństwa ciężko jest pomyśleć o życiu samotnie. Ciężko Ci pewnie będzie odbudować poczucie własnej wartości, tego, że możesz być ważna, atrakcyjna, jeśli najbliższy Ci człowiek przez 10 lat lekceważył co możesz czuć... To nie będzie łatwe.

z drugiej strony, jeśli to seksoholizm (a może tylko wygodne usprawiedliwienie niedojrzałości??/) to jest taką samą chorobą jak alkoholizm. A podstawa leczenia jest jedna - zero wsparcia, bo osoba dotknięta "IZMEM" musi sama spaść na samo dno i sama chcieć się leczyć. Pamiętaj, że jak są IZMY, to grozi Ci pułapka współuzależnienia, w której możesz zacząć go wspierać, usprawiedliwiać.. bo przecież jest chory - a to bardzo ułatwia utrzymanie w chorobie.

Podejrzewam, że masz dużą córkę. Ona zrozumie, bo powinna uczyć się żyć własnym życiem i uczyć żyć w godności i szacunku do samej siebie. Nie chcesz przecież, żeby powtórzyła twój scenariusz, prawda?

make - PO PROOSTU ZYJ DLA SIEBIE

Jeszcze jedna sprawa,był chyba dwukrotnie,na spotkaniu seksoholików,powiedział,że to jego nie dotyczy,że on nie jest seksoholikiem.Czyli,że to jednak  ZDRADA,wieloletnia ??? Nie rozumiem,jak on tak mógł ? Dla mnie to nie do pojecia,jak mozna tak oszukiwać.Teraz też wiem,że jak gdzieś wyjeżdża,to korzysta z masażu erotycznego.To sie stało nałogiem dla niego.

wiesz, to nie musi być seksoholizm, tylko korzystanie z życia. a teraz zwariował dla młodszej. A bo to nie widziałaś takich scenariuszy w zyciu? tak bywa. Najważniejsze to skupienie się na Tobie.
Wiesz co? Czy będziesz szczęśliwa? BĘDZIESZ. nie dzisiaj. i nie jutro. ale będziesz. z czasem żal będzie mniejszy, ból i złość przykryje mgła. będziesz zraniona i będziesz płakać. Bo kochałaś, ufałaś i wierzyłaś.
nie bój się sama korzystać z terapii, daj sobie pomóc.

olinderka -dziekuję za słowa otuchy,uważasz,ze mogę byc szczęsliwa ??????????? Na razie w to nie wierzę.Siedze sama w czterech scianach,boje sie swoich mysli,Odnalazłam to forum postanowiłam napisać.

i wiesz co? napisałaś, że zawsze byłaś wierna i uczciwa. i dobrze, bo to tweoja siła jest. to nie twoja wina i nie masz nic wspólnego z tym, co się dzieje z twoim męzem. teraz bądź uczciwa wobec siebie i swoich potrzeb... tego tez trzeba się nauczyć;)

W pierwszej kolejności potrzebujesz pomocy profesjonalisty. Sama po prostu nie dasz sobie rady, bo spójrz na jakie traktowanie siebie się godzisz.

Po drugie, jeśli on sam nie zrozumienie i nie zechce, Ty go nie przekonasz.

Smutna, ale dla mnie najprostsza rada, zostaw go lub się od niego odetnij. I pozwól sobie żyć. Nie daj się poniżać. Nie patrz na jego absurdalne zachowania.

Może jak odejdziesz coś zrozumie, może zacznie się starać. Nie wiemy. Najważniejsza jesteś Ty, a w tej sytuacji pozwalasz się krzywdzić.

Bądź silna.

02 - tak juz mu powiedziałam,zeby sie wyprowadził.

wiesz, myślę, jak by się czuła moja mama, tez po trzydziestu kilku latach małżeństwa. wiem, jak ja się czułam, gdy dowiedziałam się o zdradzie męża... dziewczyny mają rację, że musisz wyciągnąć rękę po pomoc. znajdź dobrego terapeutę - dla siebie...

Witaj Make...brak mi słów by Cię pocieszyć...
po tylu latach to musi być bardzo bolesne.

Musisz poprosić o pomoc lekarza i nie tylko ,najlepiej jak teraz będziesz miała obok siebie kogoś bliskiego, kto pomoże Ci przez ten trudny czas przejść.

wiem..rozumiem...
teraz tylko o tym myślisz..twoja wyobraznia pracuje...
musisz być od niego z dala...innaczej z tego nie wyjdziesz...
wiem ze boli..
ale może pomyśl o nim jak o chorym człowieku ?
to pomoże...
masz jakiś przyjaciół?znajomych?

czy jest szansa abyście zamieszkali osobno?

make, nie bierz wszystkiego co mówił po pijaku na serio, czasem mówi na złość, czasem przez gniew a czasem z fantazji albo popisu. Z tego co piszesz wnoszę, że ma kochliwy i słaby zarazem charakter. Postępował przyznaję fatalnie, ale nie wierzę w tyle zdrad, raz to powiedział w pijanym widzie a ty się tego uchwyciłaś. Z autopsji znam zupełnie podobny przypadek, a jak to poszło w eter, szybko trzeba było się wycofywać. Uważaj też z publicznymi osobowymi publikacjami, bo rzeczywiście można o tym mówić w sądzie np. na rozprawie rozwodowej...
Poza tym szczerze ci współczuję i życzę powodzenia.
Ps. Masz rację, niech się wyprowadzi, wreszcie odpoczniesz a czas wszystko wyjaśni.

make ogromnie ci współczuję.
Nie potrafię wyobrazić sobie tego co czujesz.
Bardzo dobrze że mąż wyprowadzi się. To da Ci wytchnienie. Nie ma sensu dalej być,żyć z osobą która tak rani i ranić dalej będzie nie widząc w sobie niczego złego.

To nie było tylko raz,że tak mówił i ze tylko po "pijaku" .Tak sie zaczęło,że wyznał prawdę bo miał "odwagę" gdy sobie popił.Na trzezwo potem rozmawialiśmy.Przyznał sie do wieloletniej zdrady z prostytutkami,mówił,że to jak nałog.Potem zakochał sie w tej prostytutce,2 lata trwał romans.Teraz tez nie może sie opanować i jeżdzi na masaże erotyczne.To jest chore,...mieszka ze mna,zakochany jest w koleżance 20 lat młodszej a do jeszcze innej jeżdzi na masaże erotyczne.

Dziekuje za słowa otuchy.

Kyntia - dziekuję

Może i lepiej, że się przyznał do wszystkiego, bo przynajmniej masz jasność sytuacji
i nie tkwisz w swoich domysłach, które jak upiory każdego dnia wracają.
Mój niestety nie przyznał się do żadnej zdrady, tylko do dzisiaj nie wiem
jak pojawiło się 23 lata temu dziecko na świecie, któremu dzisiaj pomaga np. znaleźć pracę,
albo mieszkanie.
Ja patrzę teraz z innej perspektywy na to wszystko i moje cierpienie się znacznie zmniejszyło,
a było strasznie ciężko. Wiem tylko jedno, że tkwię dalej w związku z tchórzem, bo nie potrafię
odejść, choćby ze względów finansowych, a po drugie nie mam dokąd, a on cały czas twierdzi, że mnie kocha.
Teraz czerpię z niego finansowo i udaję, że nic się nie stało, ale psychoterapia bardzo mi pomogła,
bo poznałam swoją wartość, a on ukazał mi się w innej perspektywie i już nie jestem kobietą
wściekle zakochaną, a kobieta cwaną.

Malina Twój mąż przynajmniej starał się starać i deklarował uczucia, cokolwiek ze sobą robił.

Mąż make się zwyczajnie nad nią psychicznie znęca i do tego ją szantażuje. Zejście zawsze jest możliwe, ale na razie ona musi podjąć takie decyzje, które uchronią jej od codziennego znęcania się nad nią i najzwyczajniej pozwolą jej się wzmocnić.

Make tylko bądź stanowcza w decyzji o jego wyprowadzce.

Make, weż też pod uwagę to "zakochanie" zmieniło mu perspektywę. A jak dawno temu był na masażu? Może już mu to minęło, przecież jest zakochany - jak to pogodzić?
Pozdrawiam serdecznie i zyczę WAM powodzenia!

Niestety te masaże mu nie minęły,wiem o tym.Tak jak pisalam wcześniej,ze mna mieszka,koleżankę "kocha" a jeszcze do innych młodych dziewczyn chodzi na masaże erotyczne.Dla niego jak widac nie ma problemu,jakos to "godzi" ze sobą.

Dziekuję za podtrzymywanie na duchu.

Czerp moja droga mądrości od osób, które to przeżyły i mówię po raz wtóry
nie daj się zastraszyć, bo jesli chcesz jeszcze trochę pożyć, pokaż mu inną stronę medalu.
Pokaż, że jesteś twarda, że się zmieniłaś i tak wcale Ci na nim nie zależy.
Niech on się kurwi na wszystkie strony, niech chodzi na te swoje masaże erotyczne, a Ty umykaj z domu do fryzjera,
do znajomej na kawę, albo goń szukać psychoterapii.
Dobrze Ci radzę, bo meandry zdrady durnych chłopów mam w jednym palcu i oni wcale nie sa chętni
opuścić własny dom i rozpoczynać na nowo, nowego życia he he, ja już w to nie wierzę,
bo gdzie mu będzie lepiej jak przy żonie, a Ty w tym momencie zmień taktykę i nie noś
zbolałej miny i przestań mu gotować obiady i prać.
Jeśli sprzątasz mieszkanie, myjesz okna, ścierasz kurze to rób to dla siebie li tylko,
aby Tobie mieszkało sie przyjemnie, a jego gacie i skarpety odkładaj na osobną kupkę.
Ja swojego spytałam czy bedzie wynosił śmieci kochance i sprzątał, zmywał naczynia, bo kochanki wymagają,
to się kurna obruszył, a mnie ogarnął czysty śmiech, bo skora ja go tego przez 35 lat nie nauczyłam, to nauczy go kochanka
i biedaczek się wystrachał.

Make,nigdy nie odwracaj sie do niego plecami i miej zawsze jakas ciezka patelnie pod reka. Historie jak Twoja, powodu je, ze opadaja mi rece. Tak, badz konsekwentna co do jego wyprowadzki. Musisz odpoczac, odciac sie od tego, nabrac dystansu. Jestem ostatnia osoba, ktora przekresla zwiazek, wrecz przeciwnie, zawsze mowie, ze wrto sprobowac. Ale do tego trzeb checi z obu stron. A w tej sytuacji on tylko bedzie odbieral Ci sily. A moze i jemu oczy sie otworza, jak pomieszka z dala od Ciebie? Ty sprobuj skoncentrowac sie na sobie. Wiem, mowa - trawa. Ale uwierz mi, przyjdzie dzien, ze staniesz poza tym bolem, zloscia i bezsilnoscia. Jak kazda z nas, musisz przejsc swoja zalobe, a potem zaczac nowe zycie, czy z nim, czy bez niego. Pozdrawiam Cie bardzo goraco

Nie nie zmienia sie niestety,tak ok raz czy 2 razy w miesiącu wyjeżdza i wtedy korzysta z masażu.Ostatnio przez przypadek sie wydał,że jest już umówiony na masaż,pomimo,że obiecał,że z tym koniec.Obiecuje..obiecuje...i co z tego wystarczy,że wyjedzie i zapomina.Wiem,że nadzieja umiera ostatnia,we mnie juz umarła.
Dlatego powiedziałam,żeby sie wyprowadził.Jest mi naprawde cięzko,ponieważ 35 lat wspólnych to szmat czasu.Niestety to jego podwójne zycie mnie dobiło.a teraz jeszcze ta jego rozpacz,że ...koleżanka go nie chce.....On nie martwi sie tym jak mnie zranił,tylko ubolewa,że ta 20 lat młodsza koleżanka z pracy go nie chce...napisała mu .....jeżeli masz odrobine szacunku dla mnie to daj mi spokój.....,że dla niej to jest koszmar.

Dziekuję ,że jesteście i mnie wspieracie.

Siostra Małgorzata - konkretna babka
"Jeśli chodzi o rozwody, żaden człowiek nie ma obowiązku być ofiarą przemocy. Wierność nie oznacza bycia z tym człowiekiem aż do momentu, w którym mnie zabije. Do Pana boga będzie należało co z tymi ludźmi zrobić" - mówi siostra Małgorzata Chmielewska, kandydatka do tytułu Kobieta Dekady.

http://blog.onet.pl/41262,archiwum_goracy.html

make - bardzo Ci współczuję . Ja też jestem zdołowana , bez chęci do życia. Nie mam pojęcia jak sobie poradzę.
Rozumiem Cię i ściskam .

Dziekuje.Ja tez Ciebie sciskam i pozdrawiam serdecznie

Make nikt za ciebie nie zdecyduje, musisz niestety sama podjąć tą decyzję. Dobrze  wiem co czujesz, kilka miesięcy temu dostałam taki sam cios jak Ty. Ja zdecydowałam się dać szansę Nam. Mąż podjął leczenie, ja również przeszłam terapię. Leki przytłumią ból, ale to nie wszystko. poproś lekarza o skierowanie do psychologa, tam otrzymasz pomoc. Jest nas tu więcej na forum, pomagamy sobie dzieląc się doświadczeniami.

Kochana, nic nie musisz oprócz zadbania o swoje bezpieczeństwo i odzyskanie szacunku dla samej siebie.
Nie daj sobie wmówić, że masz wobec niego jakiekolwiek zobowiązania, że cokolwiek powinnaś dla niego robić. On jasno pokazał, co jest dl niego najważniejsze. Nie ma sensu po raz 58 nadstawiać policzka - ten kolejny może okazać się ostatnim w Twoim życiu. Zrób to, co najlepsze dla Ciebie.
Zerknij do wątku "Grupa wsparcia dl kobiet kochających za bardzo". Ściskam Cię mocno.

Make przeczytałam wszystkie Twoje posty i dlatego napisałam że sama musisz podjąć decyzję. Tak jak wszystkie ją musiałyśmy podjąć. Mój terapeuta zwykł mówić "zachowuje się tak bo mu na to pozwalamy". I jest to obojętne czy zostaje i kończy z chorymi zachowaniami czy odchodzi. Jak by mój M nie skończył też bym się rozstała, bo nie godzę się i nie pozwalam na to.
Napisałam ten post do Ciebie abyś wiedziała, że są ludzie którzy mogą ci pomóc. Myślę tu o terapii u psychologa. Leki  nie pomogą na problemy które masz, złagodzą tylko stres. Forum w terapii ma niewielkie notowania. Choć pozwala się wyżalić , ale trafiają tu najczęściej osoby które mają takie same lub podobne problemy co Ty. I zazwyczaj patrzą na każdy problem przez pryzmat swoich doświadczeń. Same są tak pokiereszowane, że nie potrafią spojrzeć   obiektywnie, poza tym nie mają pełnej  informacji o tobie.  Dlatego potrzebujemy terapii u psychologa.

Tak,wiem,że rozwód przeprowadzka w moim wieku, to nie takie proste.Ale on odtrącił moja reke jak mówiłam i chciałam spróbować od nowa,on twierdzi, że jest tak zakochany w tej koleżance 20 lat młodszej,że pomimo,że ona mówiła ,pisała,że go nie chce nic nie dociera.Do mnie mówi,ze mnie nie kocha,łudzi sie nadzieja,ze koleżanka zmieni zdanie i go pokocha,poza tym nadal chodzi na masaże erotyczne do młodych kobiet,to jego nałog.Współczuję tobie,że przechodziłaś przez to co ja,że było podobnie.Chciałam przeczytać te posty Jowity jak piszesz,ale po wpisaniu tego loginu autora,wyskakuje wiadomość,że nie ma takiego autora.Nie wiem,może cos żle robie ? Z chęcią bym poczytała.Chciałabym,żebyś Ty napisała jak teraz zyjesz?jaka atmosfera u Ciebie w domu?jak mąż sie zachowuje ?

Pozdrawiam serdecznie.

Wczoraj to był bardzo smutny dzień,nie tak go sobie wyobrażałam.To Byłaby NAsza 35 rocznica !!!!!!!!!!! cywilnego slubu,a 24 kwietnia byłaby koscielnego.
Łzy leciały mi cały dzień z bezsilności,z tego,że moje życie runęło,że nie umiem sie pozbierać,nie o takim życiu marzyłam !!!!!!!!!
Mąż zaskoczył mnie,dając bukiet tulipanów i MÓWIAC PRZEPRASZAM ZA WSZYSTKO !!!!!!!!!!!!!!!!
Wczoraj też mąż odebrał klucze do mieszkania wynajetego,do którego ma sie wyprowadzić !!!!!!!!!
Wczoraj po raz pierwszy widziałam,że dotarło do niego to co sie stało !!!!!!!!!! jak mnie zranił,Powiedział,że pójdzie na terapię,która pomoże mu sie odkochać,oraz na terapię odnośnie swoich wyskoków do prostytutek i na masaże erotyczne,że chce walczyć z tym nałogiem.Nie wiem,czy to ten dzień tak na niego wpłynął,czy naprawdę tak postanowił,nie wiem,czy mu wierzyć ???
Może jak sie wyprowadzi to zrozumie na czym i na kim mu zależy ???

Witam
Twoje i innych dziewczyn,kobiet,czytam posty bardzo uważnie,podziwiam Was,jak sobie radzicie,jak potraficie dalej żyć po tym co się stało.Ja niestety nie bardzo sobie radzę.Chciałabym byc taka jak Ty i inne kobiety,ale nie potrafię.

Obecnie życie wydaje mi się bez sensu,nie mam marzeń na przyszłość,czuje się taka obdarta z uczuć,bardzo zraniona przez najbliższą osobę,której tak wierzyłam.Siedzę sama w czterech ścianach i same łzy mi lecą.Nie było dnia od tego czasu jak sie o tym wszystkim dowiedziałam,żebym nie płakala,to jest silniejsze ode mnie.Dzień zaczynam płaczem i tak go koncze.Nie mogę pomimo środków nasennych spać.Cały dzień,mam prze oczami Jego osobe jak kocha sie z prostytutkami,to słało sie jak jakas obsesja,ja nie potrafie o czym innym mysleć.Nie mam nawet siły zajać się czymkolwiek.Nadchodzą świeta,myslałam,że to mnie zmobilizuje do jakiegos wysiłku.Niestety,jest mi wszystko obojetne.Najchetniej zakopalabym sie w jakąś dziurę i tam sobie siedziała.Dzwoni do mnie córka codziennie,moja rodzina,moje siostry,teściowa,wspierają mnie,dodaja otuchy.Swieta bede spedzala u córki i jej rodziny.Nie ma we mnie żadnej mysli pozytywnej,ja już nie umiem sie uśmiechać,ani oderwać mysli i mysleć o czym innym.

Wczoraj w niedziele,mąż zadzwonił i zaprosił mnie do restauracji na obiad.Zastanawialam się czy to dobry pomysł,w końcu poszłam.Niestety sie rozkleiłam ,obok była impreza świetowali 45 lecie.Ja pomyślałam o swoim 35-leciu ,o tym,że w rocznicę my się rozstalismy,nie mogłam sie opanowac,łzy same lecialy mi po twarzy.Patrząc na niego mialam tylko jego obraz jak dotykaly go prostytutki i inne kobiety masowały go erotycznie.

Czy ja uwolnie sie od tych mysli ????????

Cały czas zadaje sobie pytanie DLACZEGO to zrobił ?????????

Czy to jest SEKSOHOLIZM ??? Czy ZDRADA wieloletnie ???? Jakie sa różnice ??? Może ktos mi to wytłumaczy.

On powiedział,że chce podjąć leczenie,ma własnie jutro jechać do psychologa,"żeby pomógł mu sie odkochać w kolezance" oraz opowiedzieć o swoich wyskokach seksualnych.Mówi że chciałby wrócić,że chcialby to naprawić.Czy psychologowi powie ??? nie wiem.Nie umiem mu wierzyć.Może tak mówi,żebym w to uwierzyła,a bedzie robił swoje.Nie wiem,czy to tylko gra na zwłoke ? Czy widzi co stracił? Rodzina,córka nie dzwonia do niego nie utrzymuja kontaktu.JEST SAM i SAMOTNY !!! Ja jestem SAMA ale mam rodzine.

Jest mi bardzo żle i ciezko.Codziennie tutaj zaglądam,czytam,podziwiam Was.

Pozdrawiam Was serdecznie.