Na szacunek trzeba sobie zasłużyć? - Netkobiety.pl

Moim zdaniem bezwzględny szacunek należy się każdemu jak się rodzi.
Taki kredyt z szacunku przyznany człowiekowi.

Może z niego korzystać jak z bezzwrotnej pożyczki do osiągnięcia dojrzałości.
Gdy zaczynamy życie na własny rachunek, to nadal należy nam się ten sam szacunek.

Ale zaczyna to działać na innych zasadach.
Teraz od tego kredytu bezzwrotnego są odcinane kupony.
Musimy się starać, aby nie stracić tego co dostaliśmy niejako obligatoryjnie.
Każde postępowanie jest oceniane przez otoczenie w kontekście dobra i zła.
Każde zło skutkuje obcięciem naszych zasobów szacunku.
I nie dostaniemy już nic za darmo, żeby odrobić to co straciliśmy trzeba zapracować.
A jak stracimy wszystko to już nam się nic nie należy.

Dam przykład.
Żona kolegi (bawidamek- mało powiedziane),czuje że ją zdradza ale niestety jest "ślepa" i zaprzyjaźnia się z kochanka swojego męża. Oczywiście jako kobieta mądra i "szanująca Siebie " wywala numer pt.Dam babie popalić (spiskuje ze swoją szwagierką żeby TA namówiła swojego chłopaka a szefa mężulka i domniemanej kochanki (czyli mnie) ,żeby ją zwolnił z pracy).Potem oczywiście dumna z siebie i obgaduje MNIE ze swoją przyjaciółeczką jaka to ja jestem głupia.
Teraz pytanie czy powinnam dalej Ją szanować , szanować jej uczucia czy już nie?

Ja dylematu nie mam , bo z mojego punktu widzenia dalej na szacunek zasługuje ,nie na podziw czy coś ale na szacunek tak.
Ale patrząc z twojego punktu  "Każde zło skutkuje obcięciem naszych zasobów szacunku."
to  potencjalne zło (wyrzucenie z pracy, gdybym to ja byla nowym pracownikiem a szef mnie nie znał) , było by powodem do OBCIĘCIA tych zasobów szacunku do Niej .
Ciekawa sprawa z tym" a wtedy kobieta nie mysli logicznie." kochanki też logicznie nie myślą , Tylko kierują się emocjami

Heh... trudny temat dla DDA.
Powiem tak - uważam, że na szacunek trzeba sobie zasłużyć. Postępowaniem, a nie słowami.
Szacunku nikt nam nie może odebrać oprócz nas samych. Mój ojciec swoim postępowaniem pozbawił się szacunku juz wiele, wiele lat temu. Nie ma między nami prawdziwej więzi ojciec-córka z oczywistych powodów.
Ale uważam, że jego zachowanie nie upoważnia mnie do okazywania mu braku szacunku. Bo to świadczy już o mnie jako człowieku, prawda?
Już kiedys pisałam, że nieraz największą oznaką szacunku i miłości do drugiego człowieka jest odejście od niego. Pozwolenie mu żyć, tak jak on chce. I tak właśnie powinna zrobić moja mama. Powinna odejść - dla swojego i naszego spokoju. Pozwolić mu zadecydować, co jest dla niego najważniejsze. My, czy alkohol.
A pomijając moje prywatne wynurzenia uważam, że okazywanie braku szacunku jest po prostu SŁABE.

Zgadzam się. uważam wprawdzie, iż od momentu narodzin każdej istocie należy się szacunek, człowiekowi także, ale nie należy tego mylić z autorytetem. prawdziwy szacunek zdobywa się czynami i postępowaniem....

Toż ja to właśnie napisałam
Nie okazuję ojcu braku szacunku. Tyle mogę, bez poczucia niesprawiedliwości zrobić.

"Jestem jakaś nie mądrata, nie wiedziałam co to tata"
Wytłumaczcie  mi to, jeżeli większość uważa że wszystkim należy sie szacunek , to dlaczego mężowie nie szanują żon

Zastanawiam się tak nad znaczeniem słowa szacunek .
Szacunek -jako okazywanie podziwu dla drugiego człowieka . OK Trzeba zasłużyć .
Szacunek jako uznawanie prawa drugiego człowieka .
- do dobrego imienia
- nietykalności cielesnej
- do posiadania własnych przekonań  itd 
- błędów itd                                      jest niezbywalne .

A mi się wydaje, że zasłużyć to sobie trzeba na brak szacunku.

I niestety czasem można sobie na brak szacunku zasłużyć z byt wielkim sercem, naiwnością, ufnością. Wydawałoby się pozytywne cechy, a jednak..