mam kochanka... - Netkobiety.pl

Pewnie ze warto,tylko ze to ty musisz byc tego pewna i twoj kochanek.trwajac w takim zawieszeniu dlugo nie wytrzymasz,musisz podjac decyzje i w koncu porozmawiac z mezem,jest tez dziecko a ono powinno najmniej ucierpiec przy ewentualnym waszym rozwodzie.niezrob czegos czego potem bedziesz zalowac,pozdrawiam

piksidixi, skoro uwazasz,że jesteś dojrzała to ile masz lat w takim razie? po dwóch latach małżeństwa ty już zdradziłaś? a nie lepiej było pogadać z mężem o tym co sie dzieje w waszym związku?? oczywiście że nie należy być z kimś tylko dla dziecka, należy być szczęśliwym ale w twoim przypadku widzę tylko jedno wyjście...powiedzieć o wszystkim mężowi i poprostu odejść. Teraz twój związek to jedno wielkie kłamstwo, nie szkoda ci męża?? zawsze można wszystko załatwić jak obie strony tego chcą, ale tobie za bardzo podoba sie kochanek byś chciała cokolwiek naprawiać w swoim małżeństwie. Lepiej daj wolną rękę również męzowi i pozwól niech i on ułoży sobie życie z kobietą którą pokocha, która jego pokocha i  ich związek będzie opierał sie na szczerości i zaufaniu. Pomyśl o tym, i tak już go skrzywdziłaś teraz żeby cokolwiek móc jeszcze naprawic poprostu przyznaj sie do błedu i juz!

hm.. ze tak powiem Twoj drugi post zmienia zupelnie postac rzeczy wiec...
zastanow sie dobrze i moze pogadaj z kochankiem czy chcialby z Toba dzielic codziennosc (czy to w ogole wchodzi w gre?)
po drugie takiego męża to ....odsunac .
tak ja sadze..skoro rozmowy , proszenie, wybaczanie, Twoja milosc i synek niewiele znacza to..... odpowiedz gotowa.
jesli nie z kochankiem to znajdzie sie na pewno ktos kto nada sie na partnera, predzej czy pozniej.
zastanow sie sama czego pragniesz , o kogo nalezy dbac, czy dziecko bedzie dobrze wychowywalo sie przy takim ojcu.. (patrzac jak nie szanuje swojej zony, jak jest czesto zly, na klotnie, na zakazy i rozkazy...to na pewno nie wplynie dobrze na dziecko).
poza tym lepiej chyba byc samej niz z kims takim..
pytanie tylko czy ma Ci kto pomoc ewentualnie finansowo (nie wiem czy pracujesz),czy jesli chodzi o mieszkanie, czy zwykla rozmowe, bo na pewno potrzebowalabys duzo wsparcia itp..

Dlaczego z nim jesteś skoro tak  Cię traktuje? Bo dziecko? Dziecku będzie lepiej jak będzie miało spokój, nawet bez ojca.
Rozwód, wysokie alimenty, przedszkole, twoja praca rozwój itd? Dlaczego robisz z tego taki dramat?
Lubisz się zadręczać? Nie potrafisz sama podjąc decyzji?
Życie masz tylko jedno..nad czym się zastanawiasz?
Wiem..może jestem młoda niedoświadczona, ale przypomnij sobie swoje marzenia z lat młodośći i działaj... marzenia są p oto by je spełniać! A skoro do tej pory poświęcałaś się dla dziecka - jesteś dobrą matko wychowasz go na porządnego człowieka!
Kochanka nie musisz stawiać przed wyborem. Pakować się z jednego związku w drugi. Daj mu się zastanowić, Ty się zastanów.
Pokaż, że jesteś silna, samodzielna... doceni to i sam poprosi by mógł dzielić z Tobą trud dnia codziennego.
Powodzenia... mam nadzieję, że dzięki tym wszystkim postom, będziesz kolejną SZCZĘŚLIWĄ kobietą!

piksidixi, twoj ostatni post rzeczywiscie teraz bardziej wszystko wyjasnia!!! w takim razie i ja ciebie popieram, chodz nie nawidze zdrady!
z takim facetem bym ani 3 minuty nie wytrzymala, ale uwazam podobnie, że powinnas mimo wszystko odejsc od niego. Skoro jest tak jak to opisujesz to w tym wypadku nie widze szans na pozostanie i ciagniece tego związku dalej, pozdrawiam.

P.S a o wiek spytalam tylko z ciekawosci, ze wzgledu na krotki staz malzenski, ale oczywiscie ze nie ma wiek nic do tego...

Jesteś silniejsza niż Ci się wydaje.

Czy to , ze maz dla ciebie jest brutalnym chamem to jakies usprawiedliwienie?Jesli ktos robi zle to znaczy ze my w rewanzu tez i to nas usprawiedliwia?
Zdradzajac nawet ostatniego chama , ktory ciebie zdradza upadlasz sie.Twoj charakter na tym najbardziej traci i tyle.Dawno trzeba bylo go rzucic i w spokoju budowac cos nowego.Bawic ci sie w rozwody nie chce a Twoje dziecko widzac co sie w domu dzieje jakie wzorce odbierze na ile zniszczy mu to psychike?
Życie nie jest latwe i czesto brakuje sily zeby postepowac wlasciwie ale nie znaczy to aby sie wybielac stanowiskiem ze jak on mnie nie szanuje i zdradzil to ja moge tez i jest ok.

Witam ja cie dobrze rozumiem i wiem co czujesz .... Bo ja mam podobna sytuację ale ja jestem mężatką 5 lat i Szczeze powiem jak chce porozmawiać z mężem to jak bym do ściany mówiła on ciągle twierdzi że ja wymyślam że tylko mi się wydaje że coś jest nie tak. A ja nie jestem szczęśliwa. Miałam raz chwilę słabości i byłam szczęśliwa i wiem że napewno jeszcze to powtórzę:) Bo tak jak mnie rozumie "mój przyjaciel" to nikt mnie tak nie rozumie zaznaczam że on też ma żonę.

Witam was... Jestem tu nowa i właściwie trafiłam przypadkiem, szukając pomocy i odpowiedzi na dręczące mnie pytanie... Wziąć rozwód czy nie? Może w wielkim skrócie opiszę swój problem, jednak jest on podobny do piksidixi... Nie mam z kim o tym porozmawiać oprócz mojego kochanka, który nie jest jednak obiektywną osobą w tej sprawie... Zaczęło się fantastycznie ja 17 lat on 19... młoda, głupia zapatrzona w niego jak w obrazek, zrezygnowałam dla niego ze wszystkich moich przyjaciół, przebywaliśmy tylko w jego towarzystwie, chorobliwie zazdrosny zaczął być mniej więcej po roku znajomości nie raz mi sie za to oberwało bez większego powodu z mojej strony... po prostu potrafił mnie uderzyć, o wyzwiskach nie wspominam... nie ważne czy to było w domu, czy na ulicy... koleżanki tłumaczyły, prosiły... to nie jest facet dla ciebie, a ja głupia romantyczka wierzyłam że mogę go zmienić, że on mnie kocha... później (po 3 latach takiego związku, który na siłę chciałam utrzymać i to mi zależało najbardziej), zaczęłam pracować poznałam fantastycznego mężczyznę na jednym ze szkoleń, mieszka w miejscowości obok, spotykaliśmy się kilka razy, jednak ja byłam nieugięta i tłumaczyłam, że jestem zajęta (zaręczona nawet, bo jakiś miesiąc wcześniej się zaręczyłam), on dalej próbował stał się moim przyjacielem, powiernikiem problemów o których już z nikim nie rozmawiałam... on jedyny mnie rozumiał i byłam przy nim bezpieczna... pewnego razu poszłam z nim do łóżka i tak się zaczął mój romans... czasem w skutkach bardzo zły, mój narzeczony kontrolował mi czasem telefon, kilka razy przeczytał jego smsy do mnie bo akurat je przechwycił... i znów mi się dostawało - w sumie na własne  życzenie wtedy... pewnego razu nawet spotkali się, pobili w bardzo publicznym miejscu. Spotykałam się z nim po nocach w tajemnicy przed wszystkimi... tłumaczył mi tyle razy że to nie jest mężczyzna dla mnie, że tak nie można, ale ja uparcie wierzyłam, bo jeszcze miałam tyle siły, żeby walczyć o związek, w który tak dużo włożyłam od siebie, nastawiona na dawanie a nie branie... Aż pewnego dnia coś we mnie pękło... Postanowiłam z nim zerwać, zaręczyny data ślubu nie były dla mnie ważne, uwierzyłam że mogę żyć inaczej... i co? zaczął mnie szantażować że się zabije, że beze mnie nie może żyć... że się zmieni chociaż tyle razy to obiecywał i nigdy nie wychodziło, nawet zaangażował w to rodziców i moich i swoich... powiedziałam mamie że chyba nie chcę z nim być, ale nie miałam odwagi opowiedzieć co z nim przeżywałam, wiedziała tylko tyle że czasem podniósł na mnie rękę, ale jedyny jej komentarz na ten temat to ? nigdy nie wiesz jaki będzie ten drugi, może być jeszcze gorszy? I tak po tych namowach zostałam przy nim, ale we mnie coś pękło? już nie byłam tą samą osobą moje marzenia o romantycznej miłości prysnęły, ale brałam to co dostawałam. Nadal byłam z moim obecnym mężem, który co prawda się starał, ale przy każdej okazji możliwej spotykałam się z nim? to było ode mnie silniejsze? wtedy jeszcze nie wiedział, że naprawdę wychodzę za mąż, bo nie odważyłam się mu tego powiedzieć. Później ślub, ten drugi też już o tym wiedział ale dalej był przy mnie i mi to odradzał? Tyle że ja nawet w dniu ślubu myślałam nie o swoim mężu tylko o nim?  trudno wzięłam ślub, mamy własne mieszkanie, kredyt wspólny a ja już zaraz po przyjeździe z podróży poślubnej spotkałam się  z nim mimo, że obiecałam sobie i jemu że już nigdy więcej? a jednak to było silniejsze ode mnie? i tak minęło już od ślubu 1,5 roku, a w moim życiu dużo się nie zmieniło, mąż nie jest może chorobliwie zazdrosny, ale za to nerwowy i w atakach złości jest w stanie mnie okropnie uderzyć wyzywać? trudno mi żyć w takim związku wiedząc, że mam tą drugą osobę,, która tak bardzo mnie rozumie i zna i z którą dalej się spotykam. On też ma co prawda przelotne znajomości z kobietami w międzyczasie bo formalnie nigdy nie byliśmy razem, ale jest wolny i czeka na mnie, a do tego daje mi to dokładnie do zrozumienia?  proszę poradźcie mi? ja czuję, że zaczynam się dusić w tym małżeństwie, nic mnie nie cieszy? robię wszystko machinalnie, jakby z przyzwyczajenia, a do tego mój mąż zaczyna wspominać o dziecku? nie chcę żeby i ono później niewinnie cierpiało za moje błędy?

Z cala pewnoscia zle robi... slowo "moze"  wcale tu nie pasuje

Moralnosc nie jest przereklamowana... przekonasz sie o tym jak ktos bedzie Cie bil, gwalcil i traktowal jak smiecia...albo jak ktos zdradzi Twoja corke, ktorej nie zechcesz tlumaczyc, ze maz mial do tego prawo a moralnosc jest przereklamowana.... bo  takich chwilach czlowiek pyta o moralnosc.
Co Ty kobieto wygadujesz??!!

Nic nie wiesz... moze ci sie tylko wydawac, ze wiesz.

Pixidixi,
oczywiscie, ze wiek nie ma nic do rzeczy. Zgadzam sie z Toba calkowicie. Sama osobiscie znam niedojrzalego 60 latka.. smutne.. i tak umrze..
Czy zastanawialas sie jakijest Twoj kochanek na codzien?
Czy nie bedzie traktowal cie jak sluzacej, czy nie bedzie cie zdradzal, czy pozwoli Ci sie rozwijac?
Pytam bo czasami zycie kochankow przebiega sielankowo do momentu zetkniecia z codziennoscia.
wbrew pozorom to Ty jestes zagrozeniem dla kolejnego zwiazku... dlaczego?
- bo sie nie szanujesz
-bo pozwalasz mezczyznie na zdrady
-bo pozwalasz by Cie niesprawiedliwie traktowano
-bo bierzesz na siebie Wasze wspolne obowiązki
-bo szukasz milosci i ciepla gdzies gdzie za bardzo nie jestes pewna przyszlosci

Bardzo mi Ciebie zal.
Czy Twoj kochanek zachowuje sie ja prawdziwy mezczyzna i chce Cie wyciagnąć  z tego patologicznego domu, czy tylko "korzysta" z Ciebie bo mu tak wygodnie.
Obawiam sie ze chcesz wymienic jeden toksyczny zwiazek na drugi.

Krzywdzisz corke dajac jej taki wzor milosci malzenskiej... juz lepiej zebys byla sama.
Jak to sie stalo ze wyszlas za maz za takiego czlowieka? Czy to bylo wtedy bardzo silne uczucie?

Mam takie dziwne wrażenie kiedy zaczyna kobieta pisać post MAM KOCHANKA, ZDRADZIŁAM i pyta się co ma zrobić, czy więcej straci czy zyska i odpowiedzi są negujące jej postępowanie to zaraz dopisuje o maltretowaniu, piciu, biciu, adradzie to zapala mi się czerwona lampka czy ten kolejny wpis to nie jest tylko "WYMYSŁ" po to żeby złagodzić swój obraz bo wiadomo że takie postępowanie faceta będzie przez nas napiętnowane a postępowanie bohaterki usprawiedliwione.
Skąd takie przemyślenia - może stąd że naprawdę maltretowana , zniewolona kobieta nie szuka kochanka itd... dlaczego bo jest przerażona, zastraszona, boi się swojego oprawcy a taki skok w bok skończyć się dla niej może gehenną.
Więc tak myślę że nasza bohaterka chyba nie dokońca jest z nami szczera.
Kobiety które piszą maltretuje co mam zrobić są po prostu przerażone szukają wsparcia a nie zastanawiają się czy być z mężęm czy kochankiem.
Może się mylę ale to tylko takie moje spostrzerzenie

Po pierwsze to nie napisałam,że kobiety maja cieszyć się skrawkiem szczęścia tylko,że dla niektórych jest to jedyne szczęście.Po drugie to nie będę opisywać swojego życia,bo nie mam na to ochoty ale dla zainteresowanych dodam,że przeżyłam wiecej niż połowa z Was.Wkurzaja mnie opinie,że któraś z nas udaje maltretowana i nieszczęśliwą.Naprawdę nikomu nie życzę takiego życia i nawet nie zdajecie sobie sprawy jak takiej kobiecie może być ciężko.Jak trudno czasami jest uwolnić się z takiego małżeństwa.Mam propozycję żeby na głównej stronie forum zamieścić informację,że zdradzające żony są tutaj oceniane negatywnie,bez wzgledu na to jak wygląda ich życie rodzinne.Mało tego,od dłuższego czasu gdy tak czytam różne historię dochodzę do wniosku,że osoby twardo broniące swojego zdania są tutaj źle odbierane.Jak łatwo ludziom przychodzi krytyka a gdzie wyrozumiałość,współczucie.Wy chyba naprawdę nawet nie jesteście w stanie sobie wyobrazić jakie ludzie miewają problemy.Jednym przytrafia się zdrada,innym współmałżonek alkoholik,damski bokser,inni maja poważne problemy finansowe itp. itd. Ale są też ludzie którzy doświadczają każdego z tych problemów naraz.Ci ludzie zostają z tym wszystkim sami, nie mają się komu wyżalić i przez przypadek trafiają na to forum.Nareszcie udaje im sie wylać wszystkie bolączki i co otrzymują w zamian.Sami znacie odpowiedź... Trochę mnie poniosło ale to z nerwów.

Piksidixi już tu nie zagląda, może przestało jej się tutaj podobać?
Piksi...rozwód, jaki on by nie był, nigdy nie jest zabawą, a bycie z mężem  łajdakiem tylko i wyłącznie dla pieniędzy, to uświęcona sakramentem prostytucja.  Kochanek, nawet taki naj, zawsze jest tylko ułudną namiastką pozbawioną zasad...no i bardzo nie lubię, kiedy mama mówi o swoim potomstwie: dzieciak.

Tyle lat zmarnowanych.
Trzeba było poświęcić ten czas na zmianę swojej sytuacji finansowej. Zwiększenie swoich możliwości na rynku pracy. To ty uprawiasz romanse licząc ze znajdzie się jakich facet ktory cie na białym koniu. Sory. Biała fura zabierze od złego meza i będzie utrzymywał...
Naprawdę???
Naprawdę nie możesz myśleć głowa???
Facet ktory zdradza z tobą żonę jest naprawdę dobrym materiałem na partnera?? Dopóki nie będziesz jego żona. Już wiesz ze nie ma żadnych skrupułów zeby zaliczać dupy na boku- a potem wracać do zony i mówić- tesknilem kochanie.
A i jeszcze jedno- pewnie materiałem na kochankę jesteś świetnym. Zdeterminowana. Chętna. Otwarta.
Ale pomysl. Czy facet, ktory nie miał żadnych problemów zeby cie zarwac chociaż masz meza i dzieci--- kiedykolwiek moze być cie pewny jako twój partner??
Dziewięć lat prostytuujesz się w małżeństwie i szukasz satysfakcji poza.... Zamiast wziąć się za siebie??
Naprawdę???

Jest już po fakcie.

A kto dba o męża?

Jak widze takie watki to mnie ch...strzela... Dlaczego dziewczyno Ty masz tak w glowce?? Przeciez nie po to skladalas przysiege malzenska zeby sobie nia dupsko wycierac... Masz dzieciaka??? Ejj masz dzieciatko malenstwo ktore oszukujesz tak jak meza... Powiem Ci tak daj sobie spokoj z mezem zachowaj ostatek ,,honoru,, on sam sie w rozwod pobawi.. Nie jestes gotowa na rodzine .. Kubel zimnej wody na glowe i zacznij myslec glowa a nie p... Szkoda ze co raz was wiecej..

Nie mam męża...kiedyś kiedy miał odbyć się nasz ślub..on się nie zjawił...nawet nie tłumaczył...piszecie,że się stara to mam się cieszyć...a jak ja się starałam,naprawdę się starałam i nie widziałam świata poza nim przez lata to nikt się ani nie cieszył ani nie docenił...nie daję dupy tylko szukam szczęścia...nie mam go w domu...to,że nie wspominam o dziecku..co mam napisać? Że jest najważniejszym człowieczkiem mojego życia? I tak nie uwierzycie...a prostujac..nie zdradzam mojego partnera z żonatym facetem..pisałam o tym...czy to takie dziwne,że ludziom się w związkach nie udaje i chcą żyć, chcą się cieszyć z kimś innym póki mogą? Ludzie przeczytajcie mojego 1posta jeszcze raz..nie oczerniajcie mnie...dlaczego mam być z facetem,który miał mnie w dupie przez tyle lat tylko dlatego,że ostatnie kilka tygodni jest dobrze? Wcale nas nie skreślam,ciągle daję nam szansę..tylko mię wiem już czy jest sens, bo za każdym razem jest tak samo...kilka miesięcy jest ok a potem znów to samo...jeśli trafie na faceta z którym będę szczęśliwa a on ze mną...nie zawacham się..

Ja go do cholery naprawdę kochałam...mamy dziecko..tak...i dlatego mam w tym tkwić? Czytajcie te posty głową a nie z nastawieniem, że jestem zdzira bo zdradzilam..

Dobra...jeśli uważasz,że ludzie tak piszą to ok. Ja odbieram to inaczej...pisałam też,że zdaję sobie sprawę z tego, że nie jestem w porządku...że to jest chamskie..ale czy ponosze winę za to ,, że poznałam kogoś będąc w związku? Wyobraź sobie,że czasem się zdarza,że ludzie się spotykają w najmniej odpowiednim momencie

Ej mylisz moje posty z kimś innym..nigdy nie użyłam słowa DZIECIAK...nie lubię go u nie mówię tak o cudzych dzieciach a tym bardziej o swoim

Przepraszam..

A Twojej historii nie znam, więc nie mogę się odnieść.

Zawsze możesz go poznać..chętnie poczytam co masz do napisania na ten temat

Ranyyyy!!!! Przecież nie zdradzilam..pisze to już któryś raz..poznałam!!!! POZNAŁAM!!!!! A to, że jest dla mnie facetem idealnym zostawiam dla siebie...nie zdradzamy swoich partnerów...spędzamy ze sobą miło czas...ROZMAWIAJĄC...co dla niektórych może wydawać się dziwne, że można z kimś gadać i być szczęśliwym...

Każdemu należy sie szansa, dałaś lecz on jej nie wykorzystał. Masz prawo do szczęścia, nie musisz być z kimś na siłe kto Cię nie docenia, nie rozumie, nie wspiera i nie akeptuje. Zrób coś dla siebie. Spraw by Twoje życie nabrało sensu. Żyje się raz, pamiętaj lepiej jest wstawać z uśmiechem na twarzy niż z łzami w oczach.

Posłuchaj ja sama byłam matką samodzielną, nie samotną bo mam dzieci. Uwierz, dzieci wiedzą ze coś się źle dzieje. Lepiej patrzeć na mamę zadowoloną niż zapłakaną. Praca & alimenty - dałabyś radę ? jeśli tak to bierz życie w swoje ręce ! nie patrz na innych lecz na siebie, nikt za Ciebie zycia nie przejdzie...a jak się ockniesz może być za późno.

Chowałam sama, dopóki nie związałam się z obecnym partnerem. Mieszkam z rodzicami, pracowałam i studiowałam. Babcia zajmowała się wnuczkami, otrzymuje alimenty i zasiłki rodzinne na dzieci. Mam dochód, nie pije i nie palę więc jakoś sobie rade dajemy.

Jestem jedynaczką, oczkiem w głowie rodziców więc mam w nich wsparcie. Pomagają mi w opiece, lecz utrzymanie dzieci to moja sprawa. Owszem kupują wnuczką, ale ja je chowam. Mój partner nie ma dzieci, ma za sobą długi i nieudany związek. Od początku wiedział o ogonkach