zaproszenie ojca bez żony - Netkobiety.pl

Ty jesteś tą żoną?
Widocznie panna młoda nie akceptuje nowego związku ojca albo nie ma dobrych relacji z Tobą.

Moim zdaniem ojciec powinien przyjść sam, nie udawać, że jest ok, tylko normalnie się bawić z młodymi bez kwaśnej miny i bez żadnego wychodzenia z tupetem.

Jesteście dorośli, Ty dla niej nie jesteś żadną rodziną, widocznie Cię tam nie chcą i trzeba to po prostu przeżyć. Może nie chcą Twoim widokiem robić przykriści matce? O tym pomyślałaś?

Pytanie brzmi, czemu ona Cię tak nie lubi.

Skoro powiedzieli wprost, ze Cię tam nie chcą, to przychodzenie do urzędu jest bez sensu. Po co masz to robić? Żeby im pokazać, że Twoje jest na końcu i że i tak zrobisz po swojemu?

Powinien zaznaczyć jasno, że ma żonę i zaproszenie powinno być podwójne.
Dziwne że ktoś tego nie rozumie
Czemu nie miałby się dobrze bawić na weselu córki ktora go kompletnie  nie szanuje ?  Hmmm..
Jaja sobie robisz chyba LEGAT:)
Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji w mojej rodzinie gdyby moje dzieci tak zrobiły to była by porażka.
Ta żona  to Twoja matka, czy Ty autorko?
Czy jesteś kimś z rodziny Panny  Młodej i możesz jej przemówić  do rozumu?

Autorko a chcialabys być na tym ślubie?
Dla mnie to dziwne, chyba że jesteście z córka na mega stopie wojennej i każda ma swoje powody. Wtedy rozumiem brak zaproszenia, jeśli sprawa była bardzo gruba ( np druga żona rozbiła małżeństwo i ukradła ojca i meza-przesadzasm, ale chodzi mi o cos w tym stylu).

To tak jakby ojciec żenił się po raz drugi i zaprosił swoją corke się bez jej męża, bo go nie lubi albo swojego syna, ale bez synowej.

To nie to samo.

To dokładnie to samo. Może ojciec nie lubi męża córki, czy żony syna?

Uważam, że ojciec panny młodej powinien pójść sam. Młodzi mogą zaprosić kogo chcą na swoje wesele i powinni się dobrze bawić, a nie żeby partnerka ojca psuła im humor

Na razie nic nie wiadomo. Bo Autorka niewiele napisała.
Ja bym nie zaproszona nie poszła. Ale i to świadczy jak o mężczyźnie, że jego partnerka jest kim? Nikim ważnym?
Chyba, że tam jest na ostrzu noża, nowa żona zamordowała starą, ukradła majątek rodzinny, nęka i przesladuje mlodych-slowem gruba sprawa, o czym nie wiemy.

Sytuacja dziwna, to dokładnie jakby ojciec nie zapraszał zięcia ,tylko córke, bo zięcia nie lubi. I w sumie córka to dla niego rodzina a nie zięć.

Co do wnuków, to jeszcze ich nie ma a może nie będzie.

Zaproszenie dostał Twój mąż/partner a ojciec panny młodej? Dostał. Nie zostałaś w tym zaproszeniu wymieniona? Nie zostałaś. Cała wasza trójka zna przyczyny tego stanu rzeczy.
Jeśli Twemu mężowi/partnerowi a ojcu panny młodej zależy na córce, na ślub i wesele pójdzie sam, nie strzelając "focha". Wszak ojcem, mimo związku z Tobą, nie przestał być.

Gdybym była na Twym miejscu nie tylko nie szłabym tam, gdzie nie zostałam zaproszona, ale też namawiałabym męża/partnera do dobrej zabawy na weselu jego córki.

Działa to w drugą stronę, gdy ojciec moze zaprosić córkę czy syna bez partnerów?

Autorko, napisz więcej o sprawie.

Nie robić jej przykrości? W jakim sensie?
Moj brat nie zaprosił na komunię swojego syna mojego exa, chociaż mały go uwielbiał, a on jako chrzestny miał dla niego więcej czasu niż własny ojciec, bo poczuł się urażony naszym rozwodem:D
Mały pytał mnie że smutkiem gdzie wujek, czy się jeszcze z nim zobaczy.
Rozwodnicy spotykają się z tym, że dookoła jest wiele osób które chcą im zarządzać ich bólem. Często w głupi sposób i nieempatycznie, bo sami czują się pępkiem świata.
nie wiem jaką będzie moja sytuacja osobistą w momencie ślub i moich dzieci, ale nie wyobrażam sobie by ktoś mi robił taką "przyslugę"
Lola, to co Ty wpisujesz tu o Twojej teściowej na łamach różnych wątkow forum pokazuje że jesteś głupią,  nieempatyczną dziewuchą i w tyłku masz swojtego męża i jego relacje z bliskimi..

Ross, mieszasz dwie sytuacje.
Bo jakbym ja teraz rozwiodła się z mężem, znalazła nowego faceta, wzięła z nim ślub, to jak najbardziej uważam, że moi rodzice nie mają w obowiązku tego popierać, więc go zapraszać na różne uroczystości. Mogą twierdzić, że dla nich rodziną jest pierwszy mąż i koniec.

Jak wiążesz się z rozwodnikiem, który ma dzieci, to niestety może być tak, że te dzieci Cię nie zaakceptują. Zwłaszcza jeżeli będą już dorosłe w momencie, kiedy ten Wasz związek się zacznie. No i takie jest życie. Nie jesteś zupą pomidorową, nie wszyscy muszą Cię lubić.
Dzieci twojego faceta mają prawo do tego, żeby na swoim ślubie nie chcieć nowej partnerki ojca z różnych przyczyn. Może jest kwas między ojcem i matką, może matka nikogo nie ma, może po prostu nie akceptują tego rozwodu, a może chcą mieć normalne zdjęcia z wesela i poudawać, że jest normalnie. To ich dzień i warto to zrozumieć.
No niestety takie jest życie.

Elu, dobrze, że to napisałaś, bo ja dokładnie to samo myślę o Tobie. Tak nieempatycznej osoby to w życiu nie spotkałam, przebijasz pod tym względem nawet moją teściową.

Otóż jeśli rodzina jest zżyta ze sobą nie byłoby problemu zapraszania czy niezapraszania partnera ojca. A jeśli są na noże, to młodzi dobrze robią, że chcą się dobrze bawić na swoim weselu. Ela, piszesz, jakbyś była z innego świata, mało to niepotrzebnych kłótni i bójek po alkoholu? Ja z kolei nie rozumiem, że partnerka ojca młodej chce decydować, kogo mają zaprosić, a kogo nie. Ale ja tu wyrażam swoje zdanie tylko.
W jakim sensie? W każdym. Na weselu wszyscy się mają dobrze bawić.

Oprócz tego kogo  lubią czego nie lubią czyjeś dzieci i czy ktoś przypuszcza że nowa żoną ojca będzie wszystkich na weselu po pijaku bić  istnieją jeszcze ogólne zasady szacunku wobec wyborów innych ludzi, ponoć dla nas ważnych.
Jeśli Jestesmy  dorośli, a nie bawimy się w przedszkole

Nie odbieram osobiście, ale tak może być. Moj facet pójdzie na komunie, na ślub, na urodziny czy inną uroczystość jego dzieci, a ja wtedy, co będę siedziała za każdym razem w domu?
Odwrotnie, nie wyobrażam sobie mieć partnera i dostać zaproszenie na wesele, chrzciny, jakąkolwiek imprezę rodzinną ale sama, bez niego. Wydaje mi się, że nie poszłabym wtedy.
On będzie wtedy najbliższy a nie rodzeństwo czy ciotki. A jakbym miała dziecko - dziecko tez kiedyś wyfrunie i dużobym miała do powiedzenia, czy córka chce wyjść za mąż za Krzyśka czy Maćka.

Myślę Kleoma, twoje rozwiązanie jest najlepsze na ten moment.
Jeśli ojciec szanuje swoją nową rodzinę, pójdzie na ślub córki,  ale  na wesele że względu na szacunek dla swojej rodziny  aktualnej nie przyjdzie.
Może  wtedy coś wtedy do pustej głowy córki dotrze.
Albo i nie ..:)

Ja mojemu mężowi w takiej sytuacji (kiedy on jest zaproszony a ja nie) mówię "idź i baw się dobrze"

Nie o tym pisałam, gdy mojego męza zapraszają a mnie nie, tylko o tym jak mnie zapraszają a męza nie.

Ale to dokładnie ta sama sytuacja, Ross tylko z perspektywy strony, która zaproszona nie jest.
I odpowiadam, że to, że mąż idzie sam nie oznacza, że ma mnie gdzieś, nie jest brakiem szacunku jego wobec mnie, a mnie nie jest przykro.

Edit. Ross to nie bierz sobie dzieciatych facetów. Serio. Bo dla wielu z nich dziecko jest ważniejsze od nowej partnerki. To dziecko, które nie jest Twoje, zawsze będzie w tle. Jeżeli nie umiesz z tym żyć, to lepiej bierz niedzieciatych. Oczywiście zależy od wieku dziecka, więc jak już musisz, to bierz takich, gdzie dzieci już są po slubie albo mieszkają daleko, to nie będą przeszkadzać.

Rozmawiam z mężem o tym zaproszeniu i o tym, jak obydwoje się z tym czujemy. I jak znam mojego męża to powiedziałby, żebym szła bez problemu, o ile sama chcę tam iść.

I tu znowu wychodzi Twoje przekonanie, że partner/ka musi się dostosować, bo inaczej będzie rozstanie.

Ja w swoim związku stawiam na szczerość i takie rzeczy szczerze omawiamy. Gdybym nie chciała, żeby gdzieś szedł, to bym mu o tym powiedziała. Gdy on nie chce, żebym ja gdzieś szła, to też mi o tym mówi. Gdyby mi powiedział, żebym została w domu, bo np. potrzebuje teraz mojej obecności, to bym została. Bo tak działa wspólne życie. I my wiemy, że możemy o takich rzeczach rozmawiać.

Jak teściowa zaprosiła na wakacje zagraniczne samego męża, to powiedziałam mu, żeby jechał i korzystał, ale też powiedziałam mu, jak ja się z tym faktem czuję. Nie ukrywałam swoich uczuć tylko dlatego, że "nikt tak nie powie". Gdybym akurat miała ataki nerwicy i nie była w stanie zostawać sama w domu (a tak się zdarzało), to bym mu o tym powiedziała i pewnie by wtedy nie pojechał, tylko został ze mną.

U nas ogólnie nie zdarza się, żebym ja była zaproszona bez niego (chociaż jak pracował na zmiany to zdarzało się, że szłam sama, bo on był w pracy albo spał po nocce i nigdy nie miał o to pretensji ani nie było mu smutno), natomiast u niego w rodzinie to tak 50/50 z tymi zaproszeniami jest, ale mnie to w sumie lotto. Potrafię sobie zagospodarować czas sama.

Nie wiadomo czy ojciec ma szanse dobrze się bawić gdy pójdzie sam na wesele.
To zależy od zaproszonych tam gości.
Być może wszyscy znajomi zaproszeni są mu przeciwni i nieprzyjaźnie nastawieni.
Pozostanie mu jak autorka napisała siedzieć samemu i patrzeć w sufit.
Nie wiadomo też jaki ma być przebieg tego wesela.
Czy tylko obiad, czy też tańce i te wszystkie obrzędy związane z weselem, np. podziękowania dla rodziców.
Nie wiadomo też jakie ma relacje z córką.
Czy nie zaprosiła go " bo tak wypada".

Jak na razie to nic nie wiadomo. Czy córka ma fochy i pogoni każdą obcą kobiete u boku ojca.
Czy to nowa kobieta to kochanka, kawał zgagi, mąciwoda i córka ma podstawy nie chciec jej na weselu.

Skoro dziecko jest ważniejsze, to niech się nie rozwodzi z jego matką, tylko ratuje rodzine. A jakby już do rozwodu doszło, to niech poświęci się dziecku, a nie wiąże z inną kobietą. Serio, po co mu nowy związek skoro ma już dzieci

W drugą stronę to nie będzie działało:
Kamil nie wyemigrujemy z kraju, nie wyprowadzimy sie z tego miejsca, bo tu mieszkają moi rodzice, więc przeprowadzka z tego miasteczka (wioski_ nie wchodzi w gre, bo rodzice są dla mnie najważniejsi, a facetów mogę mieć wielu.

A szczeście partnetki? A córka nie może cieszyć się szzczęsciem ojca?

To zostawiałbyś swoją kobiete samą i sam chadzał na komunie, chrzciny, wesela i inne imprezy rodzinne, bo Twoja rodzina by jej nie akceptowała?
Dziwne. Wolałabym zostawać wtedy ze swoim partnerem bo on byłby ważniejszy dla mnie niż dzieci, rodzice, dziadkowie czy ciotki i wujkowie.
Ludzie, to co Wy za związki chcecie tworzyć, czasem jak się to czyta to włos się jeży na głowie.
Żon  można mieć wiele, mężów można mieć wielu - serio takie podejście?

I to pisze osoba, która twierdzi, że w związku trzeba się w 100% podporządkować partnerowi w kwestii zainteresowań, spędzania wolnego czasu i innych aktywności, bo inaczej na pewno partner Cię rzuci

Edit.
Nigdzie nie napisałam, że rodzice są dla mnie ważniejsi od męża. Nie dopowiadaj sobie.
Teoretyzuj sobie dalej o mitycznym facecie z dziećmi i szukaj problemów na siłę. Z Twoim podejściem do związku, to jakby Ci facet oświadczył, że on idzie sam, to i tak byś nie pisnęła w myśl tego, że nie możesz się sprzeciwiać, bo Cię rzuci. Więc jaka tu dyskusja jest?

Jak już będziesz miała dzieciatego faceta, to sama zobaczysz.

I co z tego że teraz nie ma partnera?
Nie ma w związku z tym mieć prawa do oczekiwania kim ma dla niego być?
Żoną  niezapraszaną na wesela, bo jest drugą Żoną?
Tu nie chodzi o to, by się domagać zaproszenia, ale by się właściwie  zachować  wobec tej żony.
Tak w ogóle to mam wrażenie, że niektórych organizacja wesela przerasta i tylko robią  swoim gościom problemy własnym widzimisiem

Zapraszasz gości, to dbasz o etykietę proste. Ta dotyczy zapraszania  na wesele z osobą towarzyszącą.

Ja się bardzo zgadzam z Elą i rossanką. Wyjątek: jeśli autorka wątku miała romans z tatusiem młodej w czasie trwania jego małżeństwa z matką młodej, ewentualnie odwalili coś równie epickiego tak, że można stwierdzić, że sami się o brak zaproszenia prosili.

W pozostałych przypadkach... Cóż. Nie zaprasza się osób towarzyszących z sympatii do nich, tylko ze względu na właściwego zaproszonego. I to tego zaproszonego sprawa, z kim przyjdzie. Normalnie przecież młodzi nie decydują, kogo wolno komu zabrać, często nawet osób towarzyszących nie znają. Dlaczego od ojca nagle można oczekiwać szacunku dla decyzji córki, ale jednocześnie traktuje się go gorzej niż przeciętnego gościa?

A argument o zdjęciach przezabawny. Jaki problem poprosić rodziców samych, bez partnerów? Co zmienia w tym układzie ich obecność na weselu? Lepiej ich nie zaprosić niż zaprosić, ale nie prosić do rodzinnych zdjęć?

Poza tym, myślę, to nie chodzi o to, co ten niezaproszony partner o tym myśli. Tzn. wyobrażam sobie, że jeżeli ktoś z rodziny partnera mnie nie lubił i gdzieś nie zaprosił, to w ogóle bym się tym nie przejmowała; nie wylewałabym przecież łez przez to, że ktoś tam nie pała do mnie sympatią (chociaż owszem, oczekiwałabym, że partner nie pójdzie, ale no, wiecie, żadnych histerii, że ktoś mnie gdzieś nie chce). Ale gdyby sytuacja była odwrotna, gdyby to mnie zaproszono bez niego, to już inaczej - bo to by znaczyło, że moi bliscy nie mają szacunku do mnie (do mnie! nie tylko do niezaproszonego partnera). I wtedy sprawa prosta - jak ktoś mnie nie szanuje, to się przecież z taką osobą nie spotykam, a tym bardziej nie latam do niej na imprezy.

I zgadzam się z podanym wcześniej rozwiązaniem: partner autorki sam na ślub, a potem do widzenia, autorka oczywiście niech nie idzie nigdzie. Żale córki? Trzeba było potraktować ojca jak normalnych gości.

Łał ale chyba to będzie z tych nielicznych razy w których zgodzę się z Elą.

Jest takie powiedzenie.
"rodziny się nie wybiera"
Mam wrażenie że niektórzy ludzie traktuje relacje międzyludzkie jak babkę drożdżową z bakaliami.
wybierają bakalie a resztę wyrzucają no bo już nie takie smaczne..
Maja prawo do "asertywności" ale tylko oni, gdy tą "asertywność" przejawia ktoś inny, to zawsze jest to egoizm.
Zaproszenie powinno być z osoba towarzysząca.
Mówimy tutaj o ŻONIE, nowej partnerce ojca, nie o pierwszej lepszej od weekendowych wypadów.
Skoro córka bierze ślub to znaczy że ejst osoba dorosła, choć zachowanie wskazywało by raczej na  fochniętą nastolatkę.
Nie wyobrażam sobie sytuacji,gdzie osoba która kocha swojego partnera, zostawia go samego w domu z myślami że nie jest akceptowany i chciany i idzie sie bawić.

Moja rada : Nie iść wcale.
Skoro ktos nie szanuje moich wyborów życiowych, i ZMUSZA mnie to podejmowania decyzji w stylu "kogo kocham bardziej" to znaczy że tak naprawdę moja obecność jest mu zbędna.

Tak!

A poza tym mnie zawsze zastanawia, co dalej. Znaczy, już jest po tym ślubie i autorka z partnerem organizują cokolwiek z gośćmi. Nieważne, czy własne wesele, czy grilla, czy cokolwiek. Rozumiem, że ta córka nie miałaby nic przeciwko, gdyby przestała być zapraszana na takie spotkania, podczas gdy reszta rodziny, również jej rodzeństwa, jeśli takie istnieje, świetnie by się razem bawiła, a jej samej zostałyby ewentualnie spotkania z ojcem gdzieś na mieście (no bo chyba nie odwiedzałaby partnerki ojca, jeśli nie zaprosiła jej do siebie?).

Ojciec panny młodej, a mąż Autorki, został postawiony w bardzo niekomfortowej sytuacji, bo stoi między młotem a kowadłem musząc decydować, która z pań w tym konkretnie dniu jest dla niego ważniejsza. Co więcej, można się spodziewać, że jakąkolwiek podejmie decyzję, to przypuszczalnie zawsze ktoś poczuje się urażony i/lub kogoś zawiedzie. 
W tej sytuacji powinien postąpić zgodnie w własnym odczuciem. Wszystkich nie zadowoli, więc niech przynajmniej postąpi w zgodzie z samym sobą.

Opierając się wyłącznie na informacjach, które posiadamy, a nie ma ich niestety wiele, uważam, że dużym nietaktem było zaproszenie ojca bez obecnej żony. W moim odczuciu to było bardzo kurtuazyjne - wręczyć mu zaproszenie, zupełnie nie dbając o jego samopoczucie zarówno przed, jak i w trakcie imprezy.

Przede wszystkim to brak szacunku okazała córka, zapraszając ojca bez żony. Nie na miejscu jest więc domaganie się szacunku od autorki.

Druga rzecz: co rozumiemy pod pojęciem namawiania? Jeżeli manipulacje - pełna zgoda. Ale zwykłe rozmowy? Przypomnę, mowa o małżeństwie. Autorka jak najbardziej ma prawo przedyskutować tę kwestię ze swoim mężem i wyrazić własne zdanie, jakie by ono nie było; mogą razem podjąć decyzję.

I przyznam, że trochę dziwi mnie czepianie się autorki czy niedostrzeganie niczego niewłaściwego w braku zaproszenia dla niej. Wczoraj z ciekawości spytałam swojego partnera, czy poszedłby beze mnie na wesele, gdyby np. jego siostra mnie nie lubiła czy nawet gdyby był między nami konflikt, a on wyglądał na szczerze zdumionego samym pomysłem. Stanęło na tym, że zaproszenie jego samego czy to na imprezę rodzinną, czy na cokolwiek, gdzie się chodzi w parach, uznałby za afront i nawet by się nie zastanawiał nad tym, czy iść.

I ja uważam podobnie. Ostatnio się nawet nad tym zastanawiałam, bo za parę miesięcy będzie osiemnastka mojego (trochę dalszego) kuzyna, który ma trochę bardziej konserwatywnych rodziców, więc brałam pod uwagę, że w ich światopoglądzie może znaleźć się coś w stylu "bez ślubu to nie rodzina", ale jednak zaproszenie przyszło ładne, partner zaproszony z imienia, więc w porządku. Ale w przeciwnym wypadku nigdzie bym nie pojechała.