Zdrada męża, dziecko z kochanka - Netkobiety.pl

Nie wiem nigdy nie znalazłem się w takiej sytuacji. Że masz sajgon w głowie to rozumiem. Wyzywać od głupich też nie mam powodu, bo nijak w tym galimatiasie Twojej winy nie widzę. Musisz mieć też świadomość, że jeśli wybaczysz mężowi i z nim zostaniesz to ta kobieta będzie się przeplatała przez pół waszego życia . Czy chcesz tego, czy nie, no cóż, życie. Nie mówię o dziecku, bo ono będzie do końca waszych dni.
Co ja bym zrobił? Może będę drastyczny, ale odesłałbym go do tamtej kobiety i do tego jak mniemam jeszcze nienarodzonego dziecka. Bo widzisz autorko, człowiek musi brać odpowiedzialność za swe czyny, I za te dobre, a przede wszystkim za te złe.
Jeszcze rozumiem jakby zerwał z tą kobietą w chwili jak to się wydało? Ale on kotłowal się z nią jeszcze ponad pół roku.

Nie uważam, że jesteś głupia. I wierzę, że ludzie się zmieniają, jeśli bardzo tego chcą.

Jeśli oboje chcecie zostać razem, to jest szansa na naprawienie małżeństwa.

Jednak mąż musi stanąć na wysokości zadania, jeśli o dziecko chodzi. Gdyby nie chciał, dla mnie byłby skreślony.

To powiem tak. Jeśli się kogoś naprawdę kocha, i na dodatek wstępuje się z tą osobą w związek małżeński, to powiem ordybarbie,  nie lata się z bolcem na boki. I w drugą stronę tak samo. Okres ślubu, a potem miodowy czas jest, a raczej powinien być najpiękniejszym, najbardziej namiętnym czasem dla dwojga kochających się ludzi. Tak było a Twoim autorko małżeńsrwie? No na miłość boską to czas w.którym młodzi małżonkowie świata poza sobą nie widzą, a raczej nie powinni widzieć.

Ok co ich łączy? miłość
Jaka miłość?
ona kocha, a on zdradzał i to nie raz i nie dwa, wplątał się w związek z inną kobietą i jednocześnie bajerował żonę i te kobietę, że  będzie z jedną i z druga, aż tamta go usidliła dzieckiem- swoją drogą idiotka, ze połakomiła się na taki "ideał".
Ja bym widziała szansę na ratowanie małżeństwa, gdyby facet zdradził, raz, albo nawet i 10, ale byłyby to pojedyncze przypadki, rożne kobiety i tylko seks. A nie związek emocjonalny, staranie się o żone, ale jednocześnie tak intensywne piep***nie kochanki, ze aż w ciążę zaszła.
Można ratować związek po zdradzie, ale jak widać w zdradzaczu chęć do zmiany, przerwanie od razu kontaktu, staranie sie o partnerkę. Wtedy owszem jest szansa- czytałam nawet na tym forum, że kilku związkom się udało. Ale zmiana w zdradzaczu zaszła od razu. Robili wszystko by osoba zdradzona wiedziała, ze nie mają kontaktów  z podrywkami.

skoro zaszla w ciążę, to bzykal ją bez gumki
a to znaczy, że inne tez pewnie bzykal bez gumki

nie brzmi to fajnie

Tak. Fakt. Nie było tu nigdzie szczerości. Dlatego tym bardziej teraz jest ciezko w cokolwiek uwierzyc.
Tłumaczył to tym że po prostu nie przestał mnie kochać, ale czuł coś do tamtej.
Nie idealizuje ani nie tłumaczę go w żaden sposób. Staram się zrozumieć coś tak nieprawdopodobnego.
Staram się zrozumieć jak można być takim słabym.
Wiem też ze duży wpływ na niego miała tą kobieta. Która blagala wręcz na kolanach żeby jej nie zostawial bo tak bardzo go kocha podczas kiedy ja nie szukałam nawet z nim kontaktu.
Dostawalam od niej wiadomości, jak to ona zasługuje na szczęście, widziałam jej satysfakcję gdy pchala się na moje miejsce. .

Jak z nim zostaniesz to on bedzie odwiedzal dziecko i tamta kobiete. Ona bedzie go chciala odciagnac od ciebie (moze nawet w lozku) i obie bedziecie konkurowac o biednego misiaczka, ktory ciagle emocjonalnie bedzie rozdarty pomiedzy dwoma kobietami I ciagle sie bedzie zastanawial ktora tak naprawde kocha i ktora wybrac.

Przerobilam to, mialam tez z tym moim skurwielem dziecko, dlatego przez wiele lat tolerowalam kochanke. On tez zszedl w podziemie i sie niezle ukrywal a ja zylam w glupiej niewiedzy, a tak naprawde to nie chcialam otworzyc szeroko oczu.

Chcesz miec szczesliwe zycie to odejdz. Na swiecie sa naprawde wspaniali mezczyzni - jak moj obecy maz.

Tak.. macie rację.. 
Też uważam że jak się kocha to się nie zdradza..
Myślę po prostu naiwnie że ludzie popełniają błędy i czasem robią rzeczy których sami po sobie by się nie spodziewali.
Ale patrzę też po sobie. Że gdybym ja zdradziła i okropnie tego żałowała nie powtórzyła bym tego błędu. Tyle ile ludzi tyle poglądów i zachowań.
Znam małżeństwo w którym mąż zdradzal i miotal się między żoną a kochanką przez rok. Ale w końcu zrozumiał. Błędu nie powtórzył. Wrócił i odbudowa małżeństwo.  Mają teraz dwójkę małych dzieci i są szczęśliwi. Tym też się trochę sugeruje. Każdy medal ma dwie strony. A ja po prostu rozważam już wszystko.

jeżeli znasz taką historię i jest tam szczęśliwe zakończenie, to nie dziwię się, że chcesz walczyć. U was jest tylko jedno małe ale- dziecko w drodze. Tamten facet miotał się i wybrał żonę (łaskawca), zerwał kontakt  z kochanka i mógł budować z żoną. Twój mąż nie zerwie kontaktu z kochanką, bo będzie miał z nią dziecko.

Jak mąż ma kochankę, dwa miesiące po ślubie i przez ponad pół roku miotał się między wami dwiema, to ja śmiem mocno wątpić w twoje "idealne życie poślubne".
Ja bym zabiła męża śmiechem jakby mi powiedział coś w stylu: Kotku...nie, nie rozłączaj się. Wiesz co? Zrobiłem dziecko mojej kochance i WŁAŚNIE ZROZUMIAŁEM, że tylko się zauroczyłem i jednak kocham tylko ciebie. Proszę, zapomnijmy o wszystkim, zacznijmy nowe życie. Ty, ja, moja kochanka i nasze dziecko".

nie pytaj, jak my sobie byśmy poradziły w takiej sytuacji, bo nawet jak będzemy w takiej sytuacji to ona i tak nigdy nie będzie konkretnie Twoją sytuacją. Nie znamy Ciebie, Twojego męza i tego, co między wami było i jest... Dlatego nie można w oparciu o ankiety z internetu dokonywać ważnych, życiowych wyborów. Są zdrady, ktore nie mają większego znaczenia dla związku chyba, że związek opiera się glownie na wierności fizycznej. Są osoby, dla ktorych to jest priorytet a więc każda zdrada fizyczna oznacza dla nich koniec.
Ty wiesz lepiej od nas na jakich fundamentach opiera się wasz związek. Zwlaszcza, że wzięliście ślub. Oczywiście ślub nie jest żadnym wyznacznikiem uczuć ani gwarancją, tak wlaściwie to jest tylko pomocny w kwestiach prawnych, zabezpieczeniem interesów...  Ale mniejsza o to.
Pytaniem jest, dlaczego tuż po ślubie Twoj mąż miał kochankę? Czy rozmawialaś z nim na ten temat zanim obrocilaś się na pięcie i wyprowadziłaś? Coś od dawna ewidentnie było nie tak w waszej relacji. Albo tego nie zauważyłaś, albo zbagatelizowalaś symptomy. Raczej to rzadkie przypadki, że w szczęsliwym związku gdzie więzi są silne a wzajemne potrzeby emocjonalne zaspokajane, ktoś tuż zaraz po ślubie szuka szczęscia na boku, znajdując sobie kochanka/ę.  Zdrada jest zawsze skutkiem a nie przyczyną. Nie musi tu byc wcale żadnej Twojej winy. Ale wydaje mi się, że w tej relacji to Ty jestes stroną, ktora kocha bardziej. On chyba nie do końca jest przekonany. Być może jesteś dla niego wazna i na swoj sposob Cię kocha, ale najwyrazniej czegoś istotnego mu brakuje. Może sam sobie tego nie uświadamia a może ukrywa przed Tobą... A to jest kluczowe do tego, abyście mogli w ogole rozmawiać o wspólnej przyszłości. Bo bez zrozumienia powodu takiego stanu rzeczy, sytuacja w przyszlości może się powtórzyć.

Mala, rob, co Ci intuicja i serce dyktuje. Nie patrz na niego przez pryzmat ocen jakie tu czytasz.  Każdy kieruje się inną perspektywą, patrzy przez pryzmat wlasnych wyobrażeń czy doświadczeń na temat związków. To, co słuszne czy dobre dla innych, dla Ciebie być nie musi. Pamiętaj o tym.

Bardzo dziękuję Wam wszystkim za komentarze i opinie. To jest dla mnie bardzo cenne. Również podniosło mnie na duchu czytając fora że nie jestem z takim problemem sama. Że jest też mnóstwo kobiet które przez to przeszły, bądź przechodzą. Jedne ułożyły sobie życie z kimś innym inne walczyły i im się udało mimo przeszkód. Myślę że po prostu dam mu się wykazać. Jeśli zobaczę że faktycznie jest tak jak mówi. Dam mu szansę. Zobaczymy co z tego wyjdzie. Jeśli nie , zerwie z nim wszelkie kontakty i zacznę życie od nowa.

no i dobrze, Mała. Pamiętaj tylko, żeby nie brać sobie zbytnio do serca mitow typu, że jak kocha to nie zdradza. Już dawno zostały obalone, ale niektorzy ludzie nadal w to wierzą. Niestety, życie a zwlaszcza relacje międzyludzkie nie są takie proste i nieskomplikowane jakby się wydawało. Dobrze byłoby, gdybyście poszli do terapeuty specjalizującego się w tych sprawach, on wam rozszerzy perspektywę i ewentualnie wyjasni pewne kwestie problematyczne, gdybyście sami mieli z tym klopot. Nie zaszkodzi a może pomoże
Trzymaj się ciepło.

zgadzam się z terapią, ale nie zgodzę się w kwestii zdradza, a jednak kocha. To nie jest mit, ludze bardzo chetnie tłumaczą swoje błędy tym, ze człowiek jest taki skomplikowany. Owszem jest, ale zasada jest prosta, jeżeli się kogoś kocha to się go nie krzywdzi. Jeżeli osoba która kochamy jest krzywdzona, nas też to boli, cierpimy razem z nią, przynajmniej taki jest naturalny odruch. Jak się kogoś kocha to sie go chroni przed atakami z zewnątrz, wspiera się w trudnych chwilach. W tej kwesti nie ma szarości, albo kochasz i nie krzywdzisz, albo nie kochasz i krzywdzisz. Oczywiście moze być tłumaczenie- no nie wiedziałem, że to Cię aż tak zaboli. Idiotyczne tłumaczenie, nie trzeba być geniuszem, zeby wiedzieć, ze jak sie piep***sz z inną osobą, to partnera będzie to boleć.

Kochasz nie krzywdzisz. Nie kochasz, masz w dupie czy krzywdzisz. Jeżeli ktoś kocha i krzywdzi to znaczy, ze tylko mówi, ze kocha.
Bardzo fajnie jest wyjaśniać swoje blędy i swoje chcice skomplikowanym charakterem ludzkim. Tu nie ma nic skomplikowanego.

Boże, kobieto jak Ty go musisz kochać, ehh... .

Mała, powiem tak- żeby z nim zostać- musielibyście znaleźć bardzo mocne ku temu podstawy. Bo zewnętrznych trudności jest aż nadto.. proponuję wziąć związek pod lupę u dobrego terapeuty, bo jesteście za młodzi i mało doświadczeni, by się w tym rozeznać samodzielnie.
Będziesz mieć z tego taka korzyść, że przyjrzysz się sobie w tym związku. Jeżeli okaże się, że znajdziecie te podstawy- to zapewne jako małżeństwo będziecie silniejsi niż kolejny związek który mogłabyś mieć, a w którym mogłabyś być kiedykolwiek.
Bo w przeciwieństwie do niektórych nie uważam, że skłonność do zdrad tkwi w konkretnej osobie jako cecha jej charakteru- ale jest wynikiem różnych okoliczności i wcale to nie jest taka prosta sprawa. więc nie ma ludzi wiernych z charakteru. Nowy związek nie uchroni Cię przed tym- to złudzenie..
Natomiast na pewno psychicznie nie będzie Ci łatwo- bo jest dziecko.

- Od początku wątku było wiadomo, że go nie chcesz zostawić. Chyba chodzi o rozgadanie tego sobie i w ten sposób

Po prostu jestem rozdarta.
Z jednej strony bardzo chciałabym spróbować. - a noz widelec może się uda mimo wszystko.
Z drugiej strony jednak jest lęk i strach. Bo wiadomo że sama miłość nie wystarczy.
Nie należę do osób które potrzebują mieć kogoś za wszelką cenę tylko dlatego że kochają.
Wiem że czas leczy rany i będę miała szansę otworzyć się na coś nowego.
Wypadanie się z problemu zawsze pomaga. Otwiera na coś. Pozwala inaczej spojrzeć na pewne sprawy.
Szczególnie jeśli przypuscmy ktoś przechodził przez taka sama historię.

Dokładnie, to już nawet nie chodzi o sam fakt zdrady, tylko o kombinowanie po wyjściu zdrady na jaw. Jest sporo par, które przeszły zdradę i sa nadal razem, ale we wszystkich tego historiach, kóre znam był schemat totalnego odcięcia się od kochanków, starania się o partnera od razu. Jeżeli ktoś zdradził, a po wyjściu tego na jaw, mówi "muszę to przemyśleć" to wiadomo, ze nie ma co się bawić w dalszy związek z tym człowiekiem.

Autorka zadecydowała tak, a nie inaczej bo kocha, bo wierzy pomimo zdrady i ok, jej życie jej decyzja. Ja bym się nie zdecydowała właśnie dlatego, ze facet jest po prostu nie wporządku wobec innych ludzi. Tak, jak pisała Nana, pojawiło sie w tamtym związku dziecko, czyli dla niego problem, kóry spowodował chęć rozstania się z matką dziecka. Facet ewidentnie nie chce sobie komplikować życia. Seks bez zobowiązań i miła, sympatyczna żonka u boku, która mu święcie uwierzy, jaki to on jest cudny, tylko zagubiony.

Już abstrahując od jego relacji z kobietami i oszukiwaniu ich, zobaczcie, jaki nagle ma stosunek do dziecka- swojego dziecka. Czy tak postępuje dobry człowiek? Czy może sobie tak po prostu odejść i nie chciec zbudować domu dla dziecka z matką owego dziecka.

Zdradzający są egoistami, to o czym piszesz, tylko potwierdza to twierdzenie. Biedne te jego kobiety. Jedna będzie musiała wychowywać jego dziecko, druga z nim żyć. Zapewne cała ta historia niewiele go nauczy. Spadł 4 łapy, za chwilę czego się juz nie dowiemy dojdzie do scementowania małżeństwa dzieckiem. Ech no i wkurzyłem się na koniec niedzieli.

tak chciałabym, ale też wymagałabym ślubu, bo w ten sposób zabezpieczyłabym lepiej dziecko. Jak jest się w ciąży myśli się przede wszystkim o dziecku i jego bezpieczeństwie. Wtedy miałabym w nosie co on sobie prywatnie robi, może się piep***ć z kim popadnie, ale to ja bym miała prawa żony, a moje dziecko prawa śubnego dziecka. I wierzcie mi wiem o czym mówię, bo jestem w podobnej sytuacji, nie identycznej, ale podobnej, jednakze nie będę o tym pisać, bo nie potrzebuję pomocy'/ komentarzy/ wsparcia, ja jestem na tyle silna, że zawsze daję sobię radę sama

Balin- ja może się nie wkurzyłam, ale fakt, smutno się robi, że kobieta chce zniszczyć sobie kolejny kawałek życia.

To nie chodzi o to , że on nie chciał wziąć odpowiedzialności za swoje czyny.
Ma świadomość że będzie płacił za swój błąd do końca życia. Przynajmniej twierdzi że tak jest. Powiedział że po prostu nie umie być i żyć z nią i z dzieckiem kochając mnie tak bardzo że nie może beze mnie żyć. - tak. Ja też patrzę na to sceptycznie.
Ale faktycznie. Z życia sami wiemy że nie da się żyć z kimś że względu na coś, po coś. Nawet jeśli jest to dziecko -  Kochając kogoś innego.
I nie. Kochani. Nie wybaczylam mu, nie wpadłam w ramiona. Napisałam że chciałabym uwierzyć, bo są te uczucia. Są naprawdę silne i sama się sobie dziwię.
Są też obawy. - obaw jest więcej. Dlatego napisałam że chce zobaczyć co przyniesie czas. Kłamstwo szybko wyjdzie na jaw. On nie potrafi kłamać. Wszystko widać gołym okiem. Wszystko szybko się zweryfikuje.

Oooo. Nirvanka-- potwierdzasz moją obserwację, że babka w ciąży  jest tytanem jeśli chodzi o psychikę. Powodzenia, cokolwiek postanowiłaś

Przecież  gdyby chciał to mógłby się z nią związać. Dzieci chciał mieć zawsze. Ona wielce w nim zakochana przyjęła by go z otwartymi ramionami. Wszyscy o wszystkim wiedzą. Moja rodzina , jego rodzina. Znajomi i nawet nieznajomi . Nic nie stoi mu na przeszkodzie.
Zauważyłam od razu że coś jest nie tak bo zmieniło się jego zachowanie. Nie podejrzewałam zdrady . Sądziłam że przyczyną jest inny problem. W końcu przyznał się sam. Bardzo szybko się wszystko wydało od momentu rozpoczęcia jego romansu.
Serio myślisz że powrót do żony po czymś takim jest taki fajny ? Gdzie może mieć bezproblemowa kochankę która zrobi dla niego wszystko i dziecko u boku o którym tak bardzo marzył ?
U mnie bezpiecznej przystani nie dostanie.
Nie przyjdzie mu nic łatwo. Więc nie nazwała bym wygodą związku w który trzeba włożyć spory wysiłek żeby co kolwiek udowodnić.
I nie tylko w związek. Trzeba włożyć również wysiłek by naprawić relacje z moja rodzina, czy swoją własną.

Ciezki temat ale najbardziej jak dla mnie powinnas przemyslec kwestie jego odwiedzin u niej jak urodzi sie dziecko to raz.Dwa to ze to Ci z glowy juz nigdy nie wyleci bo kazda jego wizyta bedzie Ci sie kojarzyla z tym co miedzy nimi sie wydarzylo.Nastepna sprawa to zamiast starac sie zapomniec w przypadku odbudowy zwiazku przeszlosc bedzie do Ciebie wracala jak bumerang.Powiem Ci szczerze ze musisz to bardzo przemyslec bo teraz sa emocje i serducho jest gora a On idealny nie jest bo teraz go idealizujesz.Nie wiem czy nie lepiej bylo by przecierpiec te traume i zaczac na nowo zycie i budowanie zwiazku ale juz  z kims innym.

ja pisze zarówno jako zdradzacz, zdradziłam w poprzednim związku, w  drugim nigdy, nigdy nie chciałam dradzić, kochałam i wierzyłam, tak jak Ty, że on jest taki kochany, nie potrafi kłamać, ideał, ale zdradził. Zatem pisze jako zdradzona i ta która zdradziła.

Dokładnie, mam takie samo zdanie. Poza tym kwestie rodzinne, jego rodzina wie i dam sobie łeb uciąć, że wolą, żeby był z Tobą niż z  nią.

Mogę jej pisać nawet o kwiatach i pszczółkach. To publiczne forum, JAK Ci nie pasuje, to nie czytaj.

Ja jej radzę wsłuchanie się w swoje potrzeby. To jest jedyna dobra rada w sytuacji, gdy ktoś jest rozdarty.

Faceta nie tłumaczę, bo tu nie ma czego tłumaczyć.

Pozwól, że sama będę decydować co i komu POWINNAM radzić.

Nie znam Autorki i jej męża, nie wiem, jakimi są ludźmi. Można doradzać rozstanie, ale rozstać się zawsze można, dla mnie to jakieś tam ostateczne rozwiązanie. Autorka musi sama zdecydować, czy chce odejść, czy próbować ratować coś, co być może jest nie do uratowania. Nie mnie oceniać...

Ja też uważam jak Cyngli, że powinna wsłuchać się w siebie, bo to Ona poniesie konsekwencje, nie ktoś z forum.
Forumowicze mogą mieć swoje zdanie i je wyrażać. Natomiast atakowanie w wątku oceny innej niz nasza bo "moje jest mojsze i to prawda objawiona" to kuriozalne! i śmieszne )

Co do autorki- nie wiemy jaką ma psychikę, może jest bardzo silna.. Poszlaki świadczą przeciwko mężowi. Ale niech ona oceni. I w tej ocenie koniecznie wsłucha się w swoje uczucia, jak ktoś wyżej zauważył, niech sobie wyobrazi te wizyty u dziecka. Czy jest po co i dla kogo cierpieć, czy lepiej to uciąć.
Czas też wiele wyjaśni.. Ale sama napisała, że nie ma zamiaru rzucić się mężowi w ramiona. Sytuacja jest dynamiczna i również za jakiś czas emocjonalnie może być Ona w innym miejscu..

Autorko, z czym musisz się liczyć, to fakt, że Twojego męża i jego kochankę do końca życia łączyć będzie wspólne dziecko, a później prawdopodobnie wspólne wnuki.
Do jakiegoś czasu musisz również liczyć się ze stałą obecnością jego matki a Waszym wspólnym życiu.
Koszty utrzymania tego dziecka będą już zawsze obciążały Wasz wspólny budżet.
Czy jesteś w stanie sobie to wyobrazić ? Czy liczysz się z tym ?

To są realne osoby i realne problemy z którymi przyjdzie Ci się zmierzyć.