Rozwod - bez powodu.. (kłamstwo)...a ja go kocham - Netkobiety.pl

Jeszcze tylko dodam, ze ja naprawde daje z siebie wszystko...nawet w lozku staram sie spelniac jego wszystkie fantazje.. Zeby tylko bylo dobrze. Zeby nie bylo klotni. Czasem jest fajnie. Jak jedziemy gdzies na rowery z dziecmi albo do lasu na grzyby czy cos...choc on jest surowym ojcem i czesto krzyczy na dzieci.. Na mnie zreszta tez. Nie okazuhe mi nigdy czulosci (taki typ), nie przytula, nie caluje - oprocz seksu, nie sklada zyczen z okazji urodzin, rocznic itp... Najlepiej jakbysmy zamieszkali na syberii albo bezludnej wyspie... Bez ludzi bo jego draznia... Cale moje zachowanie, charajter, cala ja go chyba draznie - to po cholera tyle lat jest ze mna????? Ja nie po to bralam slub zeby sie rozwodzic...nie chce.... Chce to jakos uratowac.... Czy jest sens??? Pogubilam sie w swoich wartosciach. Nie wiem czy dam, czy chce byc sama...

Jak będzie musiał to pewnie sobie poradzi. Boję się też że będzie chciał mi zabrać dzieci.... Jest złośliwy i nieobliczalny też..... Teraz nie odzywa się ani słowem do mnie.  "bo ja na to nie zasluguje"  powiedział że jestem "stworzylam dwie siebie,  zakłamana kłamczucha,  pierdolona pani magister".... Dwie siebie bo nie powiedziałam mu prawdy że kiedyś zajęłam bluzkę przy chłopaku....
To wszystko cholernie mnie boli... Płacz, zaczęłam palic po 4latach.. Zawsze wierzyłam w to małżeństwo,  choć w głębi gdzieś zawsze czułam się samotna i niekochana... Taka jest bo jest.  Bardzo chciałam i chce żeby mnie po prostu kochał...  Czy naprawdę ludzie nie wybaczaja takich rzeczy???? Dla niego jest to nie do wybaczenia....

To tylko żałosny pretekst. Facet chce odejść i chwycił się pierwszej głupoty która się trafiła.

Te tematy z przeszłości są wywlekane od wielu lat... Co jakiś czas. Tylko nigdy aż tak źle nie było. Stwierdził że on już nie może dłużej być z taką oszustka...

Albo jestes trollem, albo masz cos z glową...

Niebieska linia.

Eweeek, przestań płaszczyć sie przed nim i nadskakiwać. Jeśli już ktoś kogoś oszukał, to raczej on Ciebie, za Twoim przyzwoleniem, niestety.
Piszesz, że przed ślubem, w czasie Waszego zwiąku spotykał sie równolegle ze swoją ex???
Pewnie walczyłaś o niego, przymykając oko na jego zdradę, to teraz masz efekty. Męża, który jest przekonany o swojej wyjątkowej roli w Twoim życiu, być może byłaś tylko opcją, a z jego strony nigdy nie było szczerego uczucia do Ciebie?
W jego zachowaniu można dostrzc narcystyczne skłonności; wieczna krytyka, odcięcie Cię od znajomych i bliskich, przemoc psychiczna w wielu odsłonach. Jego zarzuty co do Twojej przeszłości są (za przeproszeniem) z d..y wzięte, a już groźby odebrania Ci dzieci świadczą o tym, że on uważa Cię za kompletną idiotkę. Nie zachowu sie więc w taki sposób, nikt Ci dzieci nie odbierze.
Zgadzam się z anderstud, że może pojawiła się w jego zyciu nowa fascynacja, więc niechęć do Ciebie przybrała na sile, ewentualnie on ma problemy psychiczne.
Stwierdził że on już nie może dłużej być z taką oszustka...
I tu masz okazje odbić piłeczkę, Ty także nie musisz żyć nadal z takim oszustem, który zdradzał Cię w przeszłości i zawsze źle traktował, który oszukał Cię już na początku ślubując m.in. miłość i szacunek.
Masz teraz okazję, żeby się postawić i zagrać ostro, tzn. powiedzieć mu wprost, co o nim myślisz i zaproponować wyprowadzkę.
Jeśli będziesz miękka i uległa, on jeszcze długo będzie Cię dręczył. Uważam, że ratunkiem dla Ciebie będzie rozwód, to najlepsze, co możesz zrobić dla siebie i dzieci (one patrzą na to, jak on Cię poniża).
Zacznij może od tego, że zdystansuj sie do niego, nie usługuj, obarcz opieką nad dziećmi, wyjdź sobie gdzieś sama, nie tlumacz się i ucinaj w zalążku każda probe jego napaści na Ciebie, olej go po prostu.

Facet niekoniecznie kogoś ma. Dowartościowuje się Twoim kosztem. dlaczego Ty wszystko ogarniasz, skoro to ON ma pracę dorywczą.
Ja przyjmuję do wiadomości, że kobieta może być nawet jedynym żywicielem rodziny, ale jak facet zajmuje si e innymi aspektami i jest kochający, wspierający. Dlaczego na to pozwalasz? Nie zasługujesz na więcej? Chyba naprawdę nie ma co Ci zarzucić, skoro czepia się stanika ściąganego wieki temu...

Urwalo mi tekst który napisałam....  Chodzi o to czy on naprawdę ma prawo być taki wściekły na mnie? Za takie "pierdoly"?  (ok.ja nie mówię że jestem jakaś święta. Zdarzyło mi się pójść na piwo z kolegą,  spotkać się pogadać,  czasem gdzieś poflirtowac. Ale nigdy nie przekroczyła żadnej bariery. -  i on w to nie wierzy.... Bo nie. Bo przecież jestem klamca. I" zygac jak na mnie patrzy "-bo zdarzyło się że mi majtki wystawaly że spodni jak kucnelam do dziecka,  albo facet się do mnie uśmiechnął w sklepie -  to moja wina bo ja" szukam,  wodze wzrokiem"-co jest totalna bzdura....  Z nim czy że mną coś nie tak??? Mam wrażenie że on zawsze podcina mi jakoś skrzydła... Ściąga w dół...  Szukam argumentów aby trwać w tym,  i jest ich coraz mniej...  Najlepiej by było żeby się wyprowadził - ale powiedział że na razie nie ma gdzie. Ze szuka pracy (??? Watpie)  i znajdzie mieszkanie, a to wynajmiemy (już nie będę pisać że niestety dom jest na niego,  zakupiony przed ślubem,  wiem mój błąd... Ślepa miłość)... Tylko ja czasem to wiem,  że to toksyczne,  a za chwilę patrzę na niego i chciałabym się przytulić,  bo przecież on mnie nigdy nie przytula sam z siebie...

Wstawiamy do pozwu rozwodowego

Tego nie wstawiamy...

Przyda się jako argument...

Przyda się..

Pomogłam - jak mogłam

Wy się poznaliscie w psychiatryku?
Bo z tego co czytam to nie tylko on ale i ty masz mocno z głową nie tak, w dodatku pozwalasz mu maltretować  dzieci.

Dlaczego mam nie tak z głową?  Że z nim jestem?  Że mam metlik w głowie?? Że proszę o pomoc?? Maltretuje dzieci?

na milion procent nie po Miłość.

Az sie zarejestrowałam na forum. Byłam kiedyś z podobnym facetem. To jest taki typ, taki charakter. Tacy ludzie swoje kompleksy lecza wyżywaniem sie na swoich bliskich, żonach, mężach. Ja tamtego miałam za niewiadomo co. Owszem, były fochy, znęcanie się psychiczne, podśmiewanie się, wywlekanie starych spraw ale ja tego nie widziałam. Ty też sobie z tego nie zdajesz sprawy. Być może on tego nie robi świadomie. Mòj był chyba za głupi, żeby robić to świadomie. Ale to też cholera wie. Ja jak glupia odpowiadałam na pytania, np z iloma chłopakami się calowałaś, a potem mnie tym dręczył. Tobie się wydaje, że on jest dla Ciebie całym światem ale on nie zasługuje na to żeby tym światem być. Najlepszym wyjściem z tej sytuacji jest drugi mężczyzna, który pomógłby wyjść Ci z tej toksycznej relacji. Rozumiem jednak, że Ty masz już dzieci i na razie musisz być czysta jak łza, postarać się o rozwód z jego winy, choć to w sumie nie jest najważniejsze. Niech będzie i bez orzekania. Ale odejdź od niego. Ja mam rozwód z mojej winy, choć jedyną moją winą było to, że za niego wyszłam. Ale mnie "uratował" mój obecny mąż, dziś wiem jak powinien wyglądać normalny związek. Trzymam za Ciebie kciuki :*

Wina to niesłychana gdy Pani rozwodzi Pana,
Pan się zorientuje, kiedy w pozwie zląduje
Kara dla Niego prosta - Pani w sądzie sprosta

Ponieważ przez ponad 16 lat byłaś poddana manipulacji.
Jego ciągła krytyka zniszczyła Twoją duszę i zaburzyła Ci rzeczywisty obraz.

Jeśli jesteś uległa, i z obawy przed dezaprobatą męża robisz to, co on chce, to wzmacniasz takie jego postępowanie, którym Ciebie sobie podporządkowuje. I chociaż czujesz się atakowana, potraktowana niesprawiedliwie, pozwalasz mu na to.

Z czasem przestałaś się bronić i zaczęłaś czuć się zaszczuta, obwiniasz siebie o wszystko i straciłaś swój indywidualizm - autonomiczność w tej relacji.

Wykorzystaj to, że on chce rozwodu i zrób to dla siebie. Nie walcz o niego - nie warto.
Kiedyś walczyłaś z jego byłą i jak na tym wyszłaś? Ona nadal jest dla niego wielką miłością a Ty?.. no właśnie, kim dla niego jesteś Ty?..

Ciężko mi uwierzyć w to co piszecie,  choć rozum czuje ze to wszystko niestety prawda..

Trudno się dziwić, ze czujesz się podle po tym wszystkim co usłyszałaś od niego. Postaraj sie jednak odciąć od jego agresji słownej, nie słuchaj tego, co do Ciebie mówi, wyjdź do drugiego pokoju, albo po prostu powiedz mu; stop, dosyć, nie chcę tego słuchać!
Taki atak na żonę, zarzucanie jej wszelkiego zła może być efektem pojawienia się w jego życiu innej kobiety, a że prawdopodobnie nigdy Cię nie kochał, przychodzi mu to łatwo.
Może też on ma jakis spadek formy i postanowił wyżyć się na Tobie, ale to go nie usprawiedliwia i nie chwytaj sie tego argumentu.
Jak napisałam wcześniej, nie bez znaczenia jest fakt, że zdradzał Cię przed ślubem i nigdy nie wywietrzała mu z głowy jego była - przykre, ale ratuj teraz siebie.
Twoje pragnienia i nadzieje z nim związane niestety nie mają teraz znaczenia. Liczą sie fakty, a przede wszystkim jego postawa.
Pogódź się z tym, że nie będziecie razem, nie proś, nie płacz przy nim, nie pozwól się poniżać, nie pasuje mu żona, niech znika.
Zostaw mu dzieci pod opieką, wyjdź z domu, idź pobiegać, albo pochodzić z kijkami, idź na rower, albo na basen....cokolwiek, żeby wyrwać sie z domu i nie pztrzec na niego.
Przetrwaj ten ciężki czas i nie pozwól się więcej zwodzić. Nigdy nie będziesz z nim szczęśliwa, zacznij planować życie bez niego. Chce rowodu? OK, niech wnosi pozew, powiedz mu to wprost.
Nie jest też powiedziane, że do końca życia masz być sama, puść go wolno i nie pokazuj, że Ci zależy.
Uważam, że naprawdę, nie masz o kogo walczyć.

Eweeek ... on wcale nie ma ani takiej pewności, ani świadomości że jest pokrzywdzonym.
Ba ! On wie, że tak nie jest !
Ale jedyna metoda jaka na Ciebie działa, to sprawdzone już przez niego wielokrotnie wyrzuty, potępienie, pretensje.
To dlaczego ma stosować inną ?
To co teraz przechodzisz Moja Droga, to pranie mózgu połączone z tresurą.
Jak ulegniesz - tresura się skończy i jaśnie wielmożny będzie Cię tylko czasem przywoływał do porządku i karcił.
Jeśli nie ulegniesz, to też sprawa nie jest jeszcze przesądzona. On albo do końca wytrwa w swojej idiotycznej postawie, że zniszczyłaś Wasze małżeństwo, albo dotrze do niego absurdalność tego co robi i położy uszy po sobie.
Jednak czy możliwa jest przemiana psychopaty w normalnego mężczyznę ? Czy możliwe jest, że on zrozumie co robi ?
Nie wiem.
Moje dotychczasowe doświadczenia życiowe nauczyły mnie szczerze wątpić w takie cuda.

Pozwól powiedzieć sobie po raz kolejny - nie jesteś niczemu winna. Niczego nie spieprzyłaś.
Nie masz powodu do żadnych wyrzutów sumienia tylko dlatego, że jak każdy z nas - masz za sobą jakąś przeszłość i jakieś doświadczenia z okresu, kiedy jeszcze nawet nie znałaś swojego męża.
Masz do tego prawo i jest to normalne.
W tym, że spotykałaś się, czy byłaś z innymi mężczyznami zanim Jaśniepan pojawił się w Twoim życiu - nie ma niczego złego, niczego godnego potępienia.

+ wyobrażam sobie już, jak on pisze w pozwie rozwodowym - bo żona zanim mnie poznała, to miała innego chłopaka ....

Ale jak nieszczera, nie rozumiem Twojego toku rozumowania, ale myślę, że to tylko dowodzi tego, jak bardzo już jesteś wytresowana ...
To do jakiego czasu wstecz miałaś się niby cofnąć z wyznaniami ?
A gdyby się okazało, że w przedszkolu bawiłaś się w doktora, to co by się okazało ?
Że jesteś według swojego męża - sześcioletnią dziwką ?

Ciężki człowiek, żeby nie powiedzieć "beton".

Poszukaj sobie w sieci bloga pt. "Moje dwie głowy" ...
Tam z lewej strony masz rozwijane menu, ciekawa jestem Twoich odczuć po przeczytaniu, nawet pobieżnie, kilku punktów ...

Jeśli piszesz kobieta, powinnaś napisać mężczyzna. Automatycznie też lepiej by się czytało, bo już nie napisze czym zalatuje.

Po co jeść, jak znowu będziesz głodna? Prawda? Co za różnica czy było lat 16 czy 2? Było minęło. Kochał, nie kochał. Oceniasz to co teraz, przez pryzmat tego co było. Liczy się tu i teraz. Jeśli ma Ciebie gdzieś obecnie to czy kochał czy nie, nie ma żadnego znaczenia.

Musisz zdać sobie sprawę, że jesteś z jakimś psycholem, który nie radzi sobie w życiu. W sumie trochę pasuje to do toksyka - jest w czarnej du... i wyżywa się na tobie za swoje życiowe (głównie zawodowe) niepowodzenia. Wie co robi i specjalnie obniża twoją samoocenę, abyś właśnie nie myślała o odejściu! Boi się twojego przejrzenia na oczy (według siebie jako mężczyzna i mąż zawiódł) i asekuruje się (już dobre lata) poniżaniem ciebie. Jeśli niewolnikowi wmówi się, że jest niczym ,a do tego od czasu do czasu powie dobre słowo (u ciebie to było spędzanie miłego wspólnego czasu z dziećmi) to niewolnik choćby mógł nigdy nie zdecyduje się na ucieczkę - z jednej strony czuje, że na to nie zasługuje, z drugiej ma sentyment do swojego Pana za miłe chwile! Kobieto daj mu ten rozwój i niech idzie paszołwon! uzależniłaś się od niego i sądzisz, że nic dobrego ciebie nie spotka jak odejdzie. Zapewniam, że masz takie odczucia, bo boisz się nieznanego, a jeśli przyjmiesz to jako dar od losu (możesz się od wariata uwolnić) to będziesz miała do siebie pretensje, że co dopiero teraz to zrobiłaś .
Do tego pamiętaj - to co robisz widzą twoje dzieci. Ty im dajesz przykład! Później same będą wchodzić w chore relacje! Może tego po nich nie widać, ale ich podświadomość uczy się pewnych kwestii mimowolnie.

Wątpię żeby w jego głowie nawet na chwilę pojawiła się myśl że on zawiódł jako mąż i mężczyzna. On nie, na pewno nie...  On wszystko robi dobrze przecież..

Trochę pasuje do toksycznego związku?? - ale chyba nie do końca..  Zresztą ciężko mi jego i to wszystko zrozumieć..

Ważne że przejrzałam na oczy. I nie dam sobą więcej manipulować,  bo nie chce już z nim być.  Nie chcę żeby dzieci podświadomie uczyły się takich zachowań. Koniec.

Czy udzwigne? - czas pokaże.  Wolę być sama,  całkiem sama,  niż z nim..  Mam nadzieję że on nie otrzyma możliwości opieki naprzemiennej....

Eweeek, rozumiem, że jesteś w samym środku wielkiego emocjonalnego i uczuciowego zawirowania i ciężko Ci ocenić sytuację, w oderwaniu od tego.
Ale jeśli pod wpływem terroru jaki mąż i tatuś funduje Tobie i dzieciom - zabierzesz je i się wyprowadzisz, to nie ma takiej możliwości, żeby w sądzie zostało to uznane na Twoją niekorzyść.
Mówić, to on sobie może.
Dodatkowo wczoraj już zwracałam Ci na to uwagę.
Rozprawa w sądzie to nie cyrk, ani nie teatr jednego widza, w którym jedynym aktorem będzie Twój małżonek.
Sędzia potrafi szybko usadzić takiego gwiazdora na doopie.
Tam się rozstrzyga dowody i argumenty, a nie durnoty w stylu - a bo moja żona poszła z kolegą na piwo i mi o tym nie powiedziała i proszę dać nam z tego powodu rozwód z jej winy.
Przecież każdy go wyśmieje, jak usłyszy coś takiego.

Dodatkowo możliwość opieki naprzemiennej - poprzedzona jest badaniami w Rodk / Ozss, rodzina musi spełniać określone wymagania, to nie jest tak, że on z czystej złośliwości może wnioskować o coś takiego i natychmiast zostanie to orzeczone.
On jako rodzic ubiegający się o opiekę naprzemienną musi na równi z Tobą zagwarantować stabilność swoich warunków mieszkaniowych, życiowych, zatrudnienie, zarobki.
To co on przepraszam obecnie jest w stanie zagwarantować dzieciom ?
Dom, którego po Twojej ewentualnej wyprowadzce nie będzie w stanie samodzielnie utrzymać ?

Nie powinnaś przejmować się takim gadaniem Eweeek. Mąż widzi, że to kolejna metoda którą może Ciebie zastraszyć i tylko dlatego tak mówi.
W momencie w którym dostrzeże, że te groźby nie robią na Tobie wrażenia, a Ty spokojnie odpowiesz mu - oczywiście, proszę bardzo, składaj pozew o rozwód, oczywiście - składaj wniosek o opiekę naprzemienną nad dziećmi, a nie zapomnij jeszcze dodatkowo o tym, o tamtym i o siamtym - zmięknie mu doopa.
I to bardzo.

Ozesz bym teraz dała upust swoim negatywnym emocjom.  Ale tak siarczyscie. Gdzieś Ty przeczytała takie brednie? To znaczy że jak chłop się zneca nad Babą A ona się wyprowadzi to ona jest winna. Nie mam słów.
Pozbieraj dowodów i zabieraj dzieciaki.
I przestań dac sobie wmawiać ze kawa z kolegą, czy rozmowa to coś złego. Co miałaś się w klatce jakieś zamknąć?!

1. idź na terapię. Psycholog pomoże Ci w odzyskaniu swojego poczucia wartości i pokaże Ci, że to w czym żyjesz nie jest normalne.

2. Wynajmij sobie mieszkanie. Jeśli stać Cię na nie, spakuj siebie i dzieci i się wyprowadź. Niech sam zajmie się opłaceniem tego mieszkania - może w końcu znajdzie motywacje do znalezienia roboty.

3. Nie daj się prowokować, nie wchodź w chore dyskusje, przestań się usprawiedliwiać.

4. Zacznij pisać pozew. Jeśli nie poradzisz sobie sama, poszukaj jakiegoś prawnika, który pomoże Ci taki pozew napisać. Ważne - zabezpiecz alimenty.

5. Za rok będziesz się z tego jeszcze śmiać! Głowa do góry, przechodziłam przez podobną sytuację. Takie słowa usłyszałam od swojej siostry, kiedy ryczałam z bezsilności. I wiesz, po roku naprawdę się śmiałam z mojego b. męża.

Zagubiona, czasem, warto poczytać więcej niż urywek jednego posta, zanim się udzieli rady ....

Bo bywała w nim szczęśliwa. zainwestowała wiele lat, ma dzieci. Moment przełomowy nastał gdy nie dość że mąż nie docenił, ale oskarżył ją bez powodu i chce rozwodu.
Zdziwienie przywiazaniu w długich  związkach może wydawać się dziwne osobom, które w takich nie były.
Autorka potrzebuje pomocy specjalisty, by te emocje poukładać sobie w głowie.
Gdyby to był krótki związek, bez dzieci- dołaczyłabym do chóru- uciekaj gdzie pieprz rośnie.
Ale Oni będą mieć kontakt- są dzieci.
Mąż powinien podjąć terapię indywidualną- nie wiem czy chce, czy czuje że jesy coś nie tak..
Może jest sku...nem, który faktycznie wije nowe gniazdko a ją chce potraktować jak psa, a moze podświadomie dąży teraz do rozwodu, bo czuje, że nie jest Eweek godny..
Tego nie wiemy.
Poszukaj pomocy psychoterapeuty- doświadczonego i sprawdzonego.
Jeżeli mąż zgodzi sie na terapię, zaproponuj separację- zobaczysz co dalej da Ci to czas na ogarnięcie się. I jemu. Nie fundujcie piekła dzieciom.

Droga Autorko,

Nic dodać nic ująć do tego co napisał Feniks.
Co ten facet z Ciebie zrobił?? Jak mogłaś pozwolić tak dawać sobą manipulować, dawać się poniżać?!
Jak mogłaś utrzymywać tego dziada i pozwalać mu by tylko od czasu do czasu jaśnie pan chadzał do pracy?!

A te jego "argumenty" że kiedyś tam z kimś tam, coś robiłaś?? NO I CO Z TEGO? Już nie wspomnę o tym, że on Cię zdradzał ze swoją byłą!

Na Twoim miejscu w nie czekałabym aż ten dziad złoży pozew rozwodowy, tylko złożyła go sama, następnie spakowała jego rzeczy i wystawiła za drzwi.
W następnej kolejności zapisała się w try migi na terapię, bo czeka Cię długa droga by zrozumieć w jakie bagno się wpakowałaś. Musisz odzyskać poczucie własnej wartości, siłę i mieć NIEZŁOMNĄ WOLĘ, bo idę o zakład że gdy tylko postawisz się temu swojemu pożal się Boże, mężowi to nagle zacznie Cię przekonywać żebyś została.

Proszę Cię, przestać zadawać pytania "czy on miał rację", czy zrobiłaś źle spotykając się z kimś tam kiedyś, bo świadczy to tylko o tym jak bardzo jesteś uległa i przez niego "wytresowana".

Uciekaj od niego, ale zrób to z WŁASNEJ WOLI.

Facet szuka pretekstu do rozstania. I znalazł.