drogie Panie, pomóżcie mi to zrozumieć ! - Netkobiety.pl

Ale ja wcale nie jestem chorobliwym zazdrośnikiem widziałem tylko do czego ten koleś zmierza i myśle, że miałem prawo się wkurzyć. Uwierz, że wcale nie rzucałem mięsem tylko chciałem to wyjaśnić. Co do powrotu to już raczej nic z tego bo na ostatnio powiedziała mi, że możemy się spotykać jako kumple... I skoro nie ma tak naprawdę nie wiadomo jakich problemów w związku to dlaczego nie chciała dać szansy tego odbudować. Naprawdę wiele razy z nią o tym rozmawiałem.

Na początku była mowa o rutynie, starym dobrym małżeństwie i ochłodzeniu. I owszem zgadzam się z tym i mam pomysły żeby coś spróbować z tym zrobić i próbowalem ją przekonać ale ona przyjeła to na zasadzie "niby tak ale nie dokońca, to nie takie proste". Później myślałem, że idziemy w dobrym kierunku tzn. na spotkaniach łzy w oczach, że tęskni itd. Wziąłem się za to i nie pytałem o kolegę tylko spotykaliśmy się luźno (koncert, impreza ze znajomymi, piwko). Ale niedawno zapytałem i powiedziała, że się spotykają i zobaczą co z tego wyjdzie więc podcięła mi tą wiadomością skrzydła. Teraz się dowiedziałem, że nie wiedziała "czy to to" i bała się, że jak czegoś nie zmieni to będzie kiedyś tego żałować i zaryzykowała. Nigdy nie mieliśmy problemów w związku, były tylko zwykłe sprzeczki jak w każdym. To mnie najbardziej wkurza, że nie ma konkretnego powodu i że nie chce spróbować chociaż odbudować tego co było. Nic przecież takiego się nie wydarzyło. Ja jestem osobą, która nie ucieka od problemów i jeśli są, to stara się je rozwiązać. Mam teraz wrażenie, że w głupi sposób marnujemy szanse na zbudowanie naprawdę fajnego związku. A walczyć chciałbym tylko po słowach, że możemy spotykać się jako kumple i że ona kręci z tamtym to jakoś siebie w tym wszystkim nie widzę... Kompletnie nie wiem co mysleć o tym dziwnym jak dla mnie rozstaniu

minęło 5 miesięcy. Ja też nie chcę zwyczajnego związku określanego "starym dobrym małżeństwem". To był taki okres przed sesją gdzie ja miałem trochę mało czasu dla nas ale to przecież okres przejściowy. Jesteśmy oboje pozytywnie zakręconymi ludzmi z lekką dozą szaleństwa A wydaje mi się, że "kolega" jest bardziej ustabilizowany bo już po rozwodzie i 7 lat starszy...

5 miesiecy to sporo czasu.  Przez 5 miesiecy bylam w stanie wywrocic swoje zycie do gory nogami  
Moze jej czegos brakowalo w waszym zwiazku i poszukala u kogos innego.  Kogos kto jej sluchal - rozumial? Nie wiem -  moze juz nie miala sily walczyc i skonczyla bo nie widziala rezultatow. Nie wydaje mi sie ze odchodzi sie od kogos po 3 latach mieszkania z dnia na dzien, bez prob, bez wysiłku.  Zwlaszcza ze po jej reakcjach mozna stwierdzic ze nie byleś jej obojętny.  Moze przegapiles jakis istotny etap w waszym zyciu. (nieswiadomie lub swiadomie)
Ciezko jest stwierdzic cos na 100%

A to ze jest 7lat starszy i po rozwodzie o niczym nie swiadczy!

No właśnie ja do tej pory nie wierzę, że bez żadnej próby rozwiązania sytuacji odeszła. A takiej naprawdę nie było. Wiem, że nie jestem jej obojętny bo widzę to do tej pory. Możliwe, że coś przegapiłem ale chyba o takich rzeczach się najpierw rozmawia.

Nie czepiam się wieku i rozwodu- wiem, że o niczym to nie świadczy. Powiedziałem tylko, że według mnie jest bardziej ustabilizowany.

nie wiem czy to miało wpływ ale padły też słowa, że jesteśmy ze sobą od młodych lat i byliśmy jedynymi poważnymi partnerami i że ona nie wie jak wygląda życie beze mnie. Ale z drugiej strony powiedziała, że tu nie chodzi o wyszalenie się i próbowania z kimś innym. Nic już z tego nie rozumiem

Facet the first nie puszczaj swojej kobiety samej z jakimś facetem znajdź jakiś pretekst żeby iść bo "chcesz się dobrze bawić" a jak się nie da to go zaproś na wypad ze znajomymi pokaż mi się "oznacz teren" a ty dałeś się wyfrajerować on ją uwiódł to pewne miał wysokie atrraction i pod oficialnym hasełkiem "kolega" bo pewnie przyjaciel nie mówiła na niego krył się kochanek . Miałeś prawo być zazdrosny ale nie tylko gadać ale działać bądź facetem pokaż teren. "Ja z nią próbowałem rozmawiać, tłumaczyć co było źle" na tym etapie ona nie chciała nić tłumaczyć jak z nią wtedy rozmawiałeś nie chciała rady,rozwiązania tylko chciała się wyżalić .

Gdyby to zaufanie tak skutkowało to nie było by tego tematu. Może mnie źle zrozumiałeś , powinieneś poznać tego gościa jak wyczułeś zagrożenie (może na tym etapie zostalibyście nawet kumplami) wiedział byś czy problem tkwi w tym. A co do "koleżanek" rozumiem ,że z każdą chodzisz na piwo i piszesz 2-znaczne esy będąc w 6 letnim związku z kobietą.

Nie musiałeś  mu odpuszczać trza było to załatwić po męsku

Ja to po pierwszym esemesie, a jej zmienić prace, a nie czekać co będzie, po prostu popuściłeś, zło dla związku czai się wszędzie i lepiej dmuchać na zimne, wiadomo że nikogo na siłe nie zatrzymasz

Mówiłem ,ten facet miał wysokie attraction bo napewno pierwszy leprzy frajer nie wyrwał by z 6 letniego związku z mężczyzną. A i Dary , co masz na myśli pisząc po męsku ? ;>

Doris ale z tego co romano napisał to ON poznał JĄ a nie na odwrót , weźcie też pod uwagę ,że przeciętny laik, facet nie wie jakich emocji brakuje kobiecie i często jest tak ,że kobieta sama nie wie. Ten facet mógł jej je zapewnić dlatego "nie widziała co się z nią dzieje" więc nie posądzajcie go ,(mówię tu o romku) ,że była z nim nieszczęśliwa. Dary , wyjechanie z tekstem "zmień pracę bo mi się ten gość nie podoba" tylko pokaże Twoją słabość a to nie jest cecha mężczyzny alfa. A załóżmy ,że Romek poznał tego gościa. I co mu to daje ? Po pierwsze zyska nowe kumpla od którego może się czegoś ciekawego dowiedzieć po 2 ustali jasno zasady "to moja kobieta ręce precz!" itp itd

Ja wiem ale sprawdzam czy TY nie mylisz samców z mężczyznami ;-)

Dziwne wydawało mi się to oczywiste...dla ułatwienie sprawy by Ci ułatwić zadanie odniosłem wrażenie ,że zachęcasz naszego romka do użycia przemocy fizycznej w kierunku do drugiej osoby "załatwić coś po męsku", lecz jako istota ludzka mam prawo do błędu więc ?

widzę, że wszyscy uważają, że to jednak o tego gościa chodzi. Chyba jestem po prostu w nią ślepo zapatrzony i myślałem, że to osoba, której można zaufać

Powiem Ci, że to nawet na pewno chodzi o tego gościa, biorąc pod uwagę, że to z nim skończyła, a nie z Tobą.

Moja koleżanka też jest w takiej sytuacji, że ze swoim chłopakiem być nie chce, on jest w niej nadal zakochany, ale ona twierdzi, że jest z nim, bo boi się, że już nie spotka nikogo lepszego (są ze sobą właśnie 6 lat). Jednak kiedy on zadecydował, że chce się rozstać, ona błagała go, żeby nie odchodził (mimo, że to naprawdę dumna istota). I tak oto nadal tkwią w tym dziwnym związku...

Możliwe, że Twoja dziewczyna była z Tobą z tego powodu- bała się, że nic lepszego już nie spotka. A gdy trafił się ktoś interesujący, ona nie chciała palić za sobą mostów, stąd te teksty 'o odpoczynku'. Bo a nuż by nie wyszło z tym drugim, to mogłaby wrócić do tego, co już zna. Ale jak widać, chyba jest jej z nim dobrze...

Cholernie mnie to męczy. Chciałbym wiedzieć o co konkretnie chodzi, a ona mnie przeprasza, że nie umie mi tego wytłumaczyć. Rzuca mi frazesami, że nie wiedziała "czy to to". Nie potrafi wskazać co się pod tym kryje. Jak pytam czy przez niego to mówi, że nie. Gdyby powiedziała konkretnie to przyjąłbym to na klate i dał sobie spokój, a tak siedzę, kombinuje i sam już nie wiem na co liczę. Chyba sobie robię jakieś dziwne nadzieje.

Może ma jekieś powody i nie chce ci powiedzieć aby cię nie urazić

No raczej nic innego ci nie pozostaje nie załamuj się znajdż sobie kogoś i już

Krótko mówiąc taka osoba dla ciebie

Piszesz, że zawsze mogła na Ciebie liczyć, nigdy na Tobie sie nie zawiodła, nierozczarował itp. To wszystko bardzo dobrtze o Tobie świadczy:)

To są jej słowa. Czy nie takich wartości szuka się drugim człowieku? Szukałem na początku winy w sobie ale nie mam sobie wiele do zarzucenia. Oczywiście widzę, że parę razy zrobiłem coś nie tak ale błędów nie da się zupełnie wyeliminować. Jestem osobą, która potrafi wyciągać wnioski i poprawiać coś co źle funkcjonuje, a jeśli się nie uda dopiero wtedy podjąć ten ostateczny krok. Podstawą dla mnie jest rozmowa, której tutaj zabrakło, a to dziwne bo zawsze o wszystkim rozmawialiśmy. To tak jakby nagle coś w nią wstąpiło, dostała jakąś blokadę wobec mnie. Nie poznaję jej...

Wiem, że dam radę. Żal mi, że ona tak łatwo z tego zrezygnowała. Pisze mi teraz, że bała się, że kiedyś sie obudzi i będzie żałowała, że niczego nie zmieniła (do tej pory niczego nie żałowała, nie mówiła, że coś jej przeszkadza). Widziałem, że ten związek też dla niej wiele znaczył i nie było w nim rzeczy, które by nas dzieliły, odpychały od siebie. Dlatego próbuje zrozumieć jej postępowanie- bo nie mam pojęcia co nią kieruje.

DORIS- powodzenia na rozmowie

Juz Ci radze; zostaw ja nim tamten ja zostawi a Ty jako jelen przyjmiesz z otwartymi ramionami swoja skruszona Niunie... Do dziela!

dzięki za zainteresowanie moim postem i oddanie własnych opinii na temat mojej dziwnej sytuacji. Myślę, że zrobiłem to co mogłem żebyśmy wrócili do siebie ale skoro moja ex tego nie widzi to postanowiłem się odciąć od tego wszystkiego, a nasz kontakt ograniczyć do minimum. I chociaż nie jest łatwo to chyba tak będzie lepiej