Fatalne zauroczenie, fatalnie nie w porę. - Netkobiety.pl

Jeśli chodzi o zdradę to do niczego nie doszło. Fizycznie- do niczego.

Emocjonalnie i owszem, doszło, i to POTĘŻNIE. Ślub teraz będzie tylko wyrazem Twego zakłamania... A swoją drogą to dziwne - choc i z własnego podwórka to poznałem - planować małżeństwo z jednym, a wzdychać za drugim

W takim razie pasuje zostać samej na tym łez padole Bo ten kocha a ja taka zepsuta, a tamten ma w dupie a ja taka rozczulona. Czy tak?

Nie umiem być sama. Nie umiem podejmować decyzji. Bardzo wygodnie jest być biedactwem i graczem na zmianę i zawsze móc oprzeć się o swojego opiekuna. Oczywiście myślę o tym, żeby jeszcze spróbować z tamtym facetem. Ale te wszystkie wady i odległość to wszystko nie rokuje. A czy nie jest tak, że jeśli miałoby coś z tego być to już by było i nie trzeba byłoby sobie wiele wyjaśniać?

Nie bardzo rozumiem co to znaczy być trollem, mam 25 lat ale nie znam się tak super na modnych intermetach. Jestem biedactwem, ale i GRACZEM. Lubie byc pewna siebie, w centrum, lubie to ze mam super prace i dobrze zarabiam (nie musze podnosic sobie prestizu innym gosciem, ale fakt, ze to by bardziej trzymalo sie kupy niz to co jest teraz). Biedactwem jestem gdy nie mam ochoty o czyms myslec albo mi sie nie chce i wole, zeby moj opiekun to ogarnal. On jest w gruncie rzeczy zlotym czlowiekiem, ma wszystko, podobno jestesmy idealną parą. Jak wiesc gminna doniosla ludziom o naszych problemach, to wszyscy wiedzieli, ze to ja musialam cos wykombinowac, bo on jest tzw. złotym człowiekiem. No i za takiego sie chyba powinno wychodzic za mąż, tak czy nie?

zgodnie z zasada zloty czlowiek to maz, idealna para
skurwiel ktorego interesuje tylko twoje cialo, lobuz, niedojrzaly dzieciak, milosc, seks?

Dobra już mi zwierają kabelki. Rozumiem, że idealny człowiek to może być i mąż i idealna para i miłość i seks. I byłam przekonana, że tak jest. Odkąd się wpuściłam w te maliny zaczęły mi się tzw. "myślenice". Może wystarczy przeczekać, hę?

No zdecydowanie branie ślubu jest tu problemem. Nie czuje sie na silach myslec o tym. Znam faceta z którym zamierzam/zamierzałam brać ślub. Mało mnie tu zaskoczy. Tamten chyba raczej zaskoczyć może negatywnie, albo sama się tak nastawiłam.

Nie powiedziałam, że jako mężczyzna nie sięga mu do pięt. Jest wręcz odwrotnie moim zdaniem. Bo skoro tamten wie jaka jest sytuacja a nie potrafi powiedzieć wprost czego oczekuje to chyba facetem nie jest takim wcale stuprocentowym. Fakt jest taki jednak, że przez to, że zawrócił mi w głowie jest bezposrednia przyczyną moich rozterek. Narzeczony traktuje to jako przejściowy problem i uważa go w sumie za rozwiązany, bo wróciliśmy do siebie i zerwałam kontakt z tamtym kolesiem. Ale to jest tylko czubek góry.

Może faktycznie bo podobny, może bo inny, gdyby takie uczucia były racjonalne to nikt by się nie wpieprzał w to niechcący. Jakbym wiedziała, że upadnę to bym usiadła.

Szanowny Panie, brzmi to bardzo rozsądnie co Pan mówi. Ale cholernie to ciężkie. Mamy wszystko wspólne- to kolejny problem. Już czuje te rewolucje. Wiem, że to nie tłumaczenie- ludzie mają 3 dzieci i dach wspólny nad głowami a się rozstają, ale trudno zaprzeczyć, że moja stabilizacja jest wygodna. A rezygnować z niej żeby być samej- trudno. A dla kogoś kto realnie nie istnieje jeszcze w'moim życiu- jeszcze trudniej. Co Pan powie?

No i mamy tu jasna sytuację, aczkolwiek tak jasną, że aż ...rażącą. Rażącą, bo takie wyrachowanie cechuje zazwyczaj wygodne i znudzone mężem żony, gdy szukają sobie kochanka/przydupasa dla "wrażeń", a od małzonka nie odejdą, bo ... Bo się z frajerem WYGODNIE I BEZPIECZNIE żyje... A tu proszę, Autorka juz przed ślubem wykazuje takie cechy... Swoja drogą jesli narzeczony wie o powodach chwilowych "zawirowań" w narzeczeństwie, wie o jakimś gostku i ...przełknął to snując dalej wizję małżeństwa z Autorką - to wie w co wdeptuje
Jak bóg chce kogos pokarać - to mu rozum odbiera...

który wg ciebie jest bardziej męski z wyglądu, głosu, zachowania, sposobu patrzenia na ciebie byc moze, flirtu, seksualnej pewnosci siebie?

nie oceniamy tu charakteru czy umie podejmowac decyzje, bo to nie męskosc, a dojrzalosc

mysle ze nie chodzi tu o nude (bo wychodziloby ze kazdy staly zwiazek jest nudny) a o to ze potrzebujesz bardziej seksualnego faceta

chcesz miec dzieci? dobor partnera zalezy tez od celów
jako wygodnicka mozesz zostac zaplodniona przez drania, a ten 'stały' bedzie je odchowywał nieswiadomie

z tego co wiem to wasza seksualnosc rosnie w sile wraz z wiekiem, a nie maleje, wiec potrzeby co do drani moga byc wieksze
ale moze tez dojrzejesz (podejmowanie decyzji, bycie samą, zapewnianie sobie samej przyjemnosci niezwiazanych z mezczyznami) i wtedy zmieni sie w glowie

Przespałam się i myślę dalej. Dzięki za głosy wasze. Wiem, że jestem niedojrzała, ale z tym niewiele mogę zrobić "od ręki" a problem pojawił się TERAZ i nie czekał aż 'dojrzeję'.... Reasumując: mówicie żeby odejść, nie czekać czy się coś zmieni jeszcze przed ślubem, nauczyć się cieszyć sobą lub w przypadku braku tej umiejętności zginąć samotnie i smutnie na dnie piwnicy czy coś podobnego... Założyć, że to mniejsze zło, rozstać się z kimś i skrzywdzić go teraz niż ryzykować podobne akcje po ślubie. Nie zastanawiać się już czy to chwilowe, czy jednak kocham i odejść. Z tamtym zaś nie wiązać żadnych myśli, chyba że chcę skończyć ambitnie jako nałożnica bez możliwości żadnego prawdziwego wglądu w czyjeś życie/emocje/prace etc. Czy wszystko ładnie wynotowałam?

Autorko, myślę, że dopadła Cię jakaś przedślubna panika, i do tego "stary" związek to już znane Ci emocje, zwykła codzienność, brak motyli w brzuchu, przyszłego męża znasz już dobrze, a tu pojawia się nowe nieznane, na dodatek kusi Cię ta emocjonalna niedostępność bo a nóż Tobie uda się "otworzyć te drzwi" i zmienić ten lodowiec tak by zapłonął dla Ciebie. Sama wiesz, że to nie będzie dla Ciebie dobre. Zastanów się jak będzie wyglądał ten ewentualny związek gdy emocje opadną i motyle znikną. I wyobraź sobie swojego przyszłego lub niedoszłego męża po ostatecznym rozstaniu szczęśliwego u boku innej kobiety. Jeśli ten widok Cię nie wzrusza, bądź wobec niego uczciwa i odejdź.

są momenty w życiu gdzie nie można spieprzyć! jak Ty kobieto nie poukładasz siebie, będzie tego żałowała.

Rozważam wizytę u psychoterapeuty. Już się orientowałam na ten temat trochę, mam dostać kontakt. Może to mi pomoże rozwiązać problem.

Bardzo ciężko się nie zgodzić.

Ale co z tego, co napisałeś, Zrozumieć..., wynika dla Alebuby?
To truizmy pomieszane z "naukowym" odwracaniem teorii ewolucji, opartym na procesie "powrotu na drzewa" w sferze seksualno-obyczajowej.
Autorka wszystko to wie.
Oczekuje pomocy w podjęciu decyzji o rozstaniu, a raczej doprowadzeniu w jakiś sposób narzeczonego do stanu, w którym sam stwierdzi, że ślub nie ma sensu, skoro Alebuba go nie kocha.
Bo, gdyby kochała, nie pozwoliłaby sobie na żaden flirt.
To, że uczciwie przedstawiła narzeczonemu problem zdrady emocjonalnej nie wystarczyło, niestety.

A ja wcale nie uważam, że autorka jest zła do szpiku kości. I nikt mi nie powie, że nie ma związku, w którym ktoś kiedyś nie miał wątpliwości czy odejść... A wątpliwości pojawiają się z różnych powodów. Ja kiedyś też myślałam, że nigdy w życiu nie odejdę do innego, że jak się jakiś facet w moim życiu pojawi, to od razu wyznam to mojemu obecnemu. A zrobiłam inaczej. Czemu? Bo każdy z nas ma w sobie pierwiastek egoizmu i boimy się czasem wziąć odpowiedzialność za swoje czyny i wolimy zrzucić ją na ślepy los. Coś na zasadzie: "a na razie nie podejmę żadnej decyzji, poczekam co przyniesie los, może sam podsunie rozwiązanie". Otóż nie podsunie. A wiecie dlaczego? Bo rozwiązanie jest w nas! My sami tak naprawdę potrafimy przyznać czy coś jest dobre dla nas czy złe. Tylko wiecie gdzie jest problem? W tym, że dobre nie oznacza łatwe...
Aktorko ja mam do Ciebie pytań kilka. Jak się czujesz przy swoim aktualnym facecie? Czy jest Ci przy nim dobrze, jest również Twoim przyjacielem, czy potrafi zawsze Cię zrozumieć a Ty jego? Czy czułaś całą sobą, że to przy nim jest Twoje miejsce?
Ciekawa jestem jakich udzielisz odpowiedzi.:)

To prawda. Jestem obrzydliwie egoistyczną osobą, niestety nie mam możliwości zamieszkania na pustelni i mój egoizm zawsze będzie dotykał osób, które wchodzą ze mną w kontakty. Ponieważ ciężko mi znaleźć środek ciężkości poza własnym pępkiem a percepcja rzeczywistości inaczej niż przez czubek nosa właściwie nie istnieje- szukam pomocy u osób postronnych- takich jak na forum, które spojrzą z boku. I tak. Jestem świadoma wad. I nie, nie jest mi łatwo rozwiązać ten problem, bo sama sobie w pewnym sensie utrudniam.

Do zrozumieckobiety: przejrzalam wiele Twoich postow, uwazam ze myslisz logicznie i piszesz klarownie- brak mi tego wiec Twoje zdanie mi pomaga.

Wszyscy wieszaja na mnie psy. Rozumiem to... ALE. Nie jestem osoba, ktora chodzila na lewo i nie dbala o uczucia swojego faceta. Musicie to zrozumiec, ze ja bylam PRZEKONANA ze go kocham i DLATEGO chcialam z nim byc. To co zrobilam rozwalilo wszystko i caly moj egoizm nad ktorym zdawalo mi sie ze nauczylam sie panowac- wybuchnął. Zaczęłam myśleć odejść/zostać, wygoda/przygoda, staroci/nowości, ogień/piecyk gazowy. Ech.... NIE ROZUMIEM DLACZEGO! Zlaszcza, że osoba która była zapalnikiem - życiowo nie zwróciłaby mojej uwagi normalnie- za dużo wad. I faktycznie skłaniam się do teorii, że poszło o pożądanie z jego strony- takie nieskrywane i trochę zwierzęce+ zamknięty charakter- co daje mieszankę jakiejś takiej lubieżnej dwuznaczności w każdej sytuacji. Może popędy, których sama sobie nie uświadomiłam we mnie zawojowały. Jeśli chodzi o łóżko, to zawsze typ sportowca mnie interesował- umięśniony i wysoki + trochę wieczny chłopiec. Olaboga - ja nawet nie wiem co się robi z innymi w łóżku. A tu facet niski i gruby i nieatrakcyjny a ja przepraszam za wulgaryzmy- mokra po kolana. Mimo, ze do łóżka się nie wybierałam - nawet gdybym byla wolna to bym stchorzyła- to jednak mnie krecił.

Jesli dotrwaliscie do konca. Zbieram adresy- rozsylam wam czekoladki i czelam na rady.

NIE CHCIALAM TEGO. Nie chcialam szukac pomocy i prac brudow na forum, ale nie radze sobie i chyba psychoterapeuta bedzie mi drogowskazem niedlugo. Gdybym wiedziala jakie konsekwencje WE MNIE (egoizm moj) to poczyni- to wystrzelilabym sie w kosmos wczesniej.

Ale to się już stało.
Nie kochasz swojego faceta, masz za dużo wątpliwości.
Zakończ ten związek - nie ma innego wyjścia.

Ty się martwisz o to, jak Ty przez to przejdziesz?
A co ma powiedzieć Twój partner? Złamiesz mu tym życie, rozumiesz? Jak on przez to przejdzie?
Znowu egoizm.

idź najpierw do psychologa! zanim powiem chłopakowi ze chce odejść.

na pewno Tobie pomoże!

czytając Twoje posty widać że rozumiesz że jesteś nie idealna i na pewno chce się zmienić, więc jest nadzieja!

To naturalny proces rozwoju związku, wchodzenie w fazę przyjazni już bez takiej namietności jaka była na poczatku znajomości. To normalne...

jeśli aż 80% małżeństw to nie małzenstwa z milosci ze strony kobiety, to chyba rzeczywiscie trzeba przyjac wersje ze milosci na tym swiecie to jednak nie ma...
procent rozwodow z powodu wypalenia i takze zwykle skladany przez kobiety jest bardzo wysoki
co tu mialo sie wypalic jak milosci wlasciwie nie bylo
plus te zdrady, wkrecanie w dziecko innego, zabieranie majatku...

i co wydaje sie zabawne to to, ze ci ludzie wyglądają jak zakochani, jak w filmach...

chwile sie zastanawialem co moglabys zrobic autorko tematu i przyszly mi do glowy dwie wersje, jedna moralna druga nie

1. przeczekac i zastanowic się co czujesz do obecnego mezczyzny, czy ci na nim zalezy, czy wyobrazasz sobie z nim zycie
czy czegos oprocz wielkiego pociagu seksualnego ci brakuje, co przyciagnelo na poczatku cie do niego i czy to sie zmienilo
czy jest go za duzo, czy nie mozesz pomoc mu byc dla ciebie lepszym
ale to tylko w przypadku gdy ci na nim zalezy
2. byc moze sie znudzilas, to normalne gdy sie zna człowieka na wylot, gdy nie jest nieprzewidywalny (psychol, zdradzacz, niezrownowazony, toksyczny)
mozliwe ze gdybys zdradzila obecnego partnera i posmakowala tego nowego to by i ten nowy zbrzydł
w sensie aktualnie jestes w pozycji ciekawej tego drugiego, bo nie znasz go
byc moze poznanie go, takze seksualnie pozwoliłoby ci raz na zawsze docenic tego zktorym jestes i umiec wyprzec mysli (dojzec) ze to co nowe to tylko idealizacja ktorej nie idzie w zyciu dosiegnac i trzeba sie cieszyc dobrem ktore ma sie obok, na wyciagniecie reki

badan jest sporo (GUS)
sama wikipedia podaje
W 75% przypadków powództwo wnosiła kobieta. 70% rozwodów nie kończy się orzekaniem o winie. Jeżeli jest inaczej, to wina najczęściej jest po stronie mężczyzny.
Także 75% pozwów wnoszą kobiety poniżej 24 roku życia.
Statystyki rozstań wśród związków nieformalizowanych są jeszcze wyższe.

3 podstawowymi czynnikami rozwodow sa
wypalenie, niezgodnosc charakterow, niedopasowanie seksualne - podawane by uniknac orzeczenia o winie (nie liczac odmowy seksu jednostronnej)

"Najwięcej, bo 27 proc. rozwodów wynika z tego, że małżonkowie znudzili się sobie, ich uczucie wygasło"

zdrada (w co 3 malzenstwie wystepuje, lecz kobiety lepiej ukrywają - ponad 10% mezczyn odchowuje nie swoje dzieci), alkoholizm (co 4 malzenstwo, w wiekszosci mezczyzna)

trzeba dodac, ze do przemocy fizycznej mezczyzni nie chca sie przyznawac
lub do braku seksu poniewaz godzi to w meskosc

jest jeszcze ciekawszy argument, poniewaz mezczyzni wybaczaja zdrady kobietom jesli jakims cudem wyjda na jaw
powodow jak zwykle jest kilka
pierwszym to, ze oni prawdziwie kochają, a kobiety wyszly za nich z rozsądku lub w gdy jeszcze uczucia były
drugim ze mezczyznie ciezej znalezc jest zainteresowaną kobietę, jesli nie jest wysoko postawiony, nie ma specjalnie wyrozniajacych sie zalet na pierwszy rzut oka

nie moge jednak znalezc tego o czym wspomnial maniek, czyli powody zawarcia malzenstwa i ze nie jest to milosc
przyczyny rozwodow jednak w wiekszosci potwierdzaja brak milosci w czasie krotszym niz 5 lat, a wiele par decyduje sie juz po pol do 1,5 roku malzrenstwa

przyczyny te moga byc bzdurą poniewaz cos trzeba wpisac do wniosku rozwodowego
jesli 30% to zdrady to tyle zostało udowodnionych w sądzie
a ile nieudowodnionych?
kroluje jednak brak uczucia a w konsekwencji zdrady
ludzie nie kochaja sie, lub kochaja krotko a pzoniej szukaja dalej wrazen i nie sa w stanie tworzyc nic na stałe
i co ciekawe najwiecej rozwodow biora osoby z wyksztalceniem wyzszym, teoretycznie madrzejsze
aczkolwiek zazwyczaj gdy to kobieta ma wyzszy status i odchodzi od "głupszego" mezczyzny, mniej zarabiajacego, brzydszego
to kobiety jednak maja wymagania i stawiaja je coraz wyzej, oraz szybko nudza sie partnerem. czysty fakt

kobiety akuratnie sa bardzo sprytne dzieki inteligencji emocjonalnej
wiele ukrywaja, ale tez potrafia tak zrobic ze nawet przy ich winie mąż nie chce wojować i zostają przy braku winy

rok 2012
Aż 69,3 proc. rozwodów z winy kobiet dokonuje się z powodu zdrady.

Po chwilowym zauroczeniu, gdy okazuje się, że partner stoi im na drodze do celu, potrafią się go pozbyć, bez żadnych skrupułów. Jak zbędnej kuli u nogi. Gdy chcą osiągnąć jakiś cel potrafią być przebojowe, agresywne, nawet bardziej niż mężczyźni" - ocenia w rozmowie ze sfora.pl dr Krystyna Kmiecik-Baran, psycholog społeczny z Uniwersytetu Gdańskiego.

Już jedna trzecia małżeństw w Polsce kończy się rozwodem. Z badań GUS wynika, że najczęstszym powodem rozstania jest niedochowanie wierności przez żonę i nadużywanie alkoholu przez męża.

w innym badaniu widzialem jeszcze wyzsze procenty zdrad kobiet
i wszystko potwierdzone doswiadczeniem
chwała bogu ze nie dalem sie namowic na slub, a bylo blisko

ale czy nie widzisz ze nie sa to moje slowa tylko nawet KOBIETY PSYCHOLOG? jesli kobieta tak mowi to dopiero cos w tmy musi byc
jasne ze kobiety nawet tkwia w bardzo dręczących zwiazkach, bo juz nie wierzą w zmiany
tez tak bywa
jednak wiekszosc ludzi wcale nie jest patologiczna, a najczesciej zdradzani sa dobrzy i dzieki temu nudni (aseksualni) partnerzy
co potwierdza autorka watku
tylko ot ochodzi

Dla mnie dobre nie oznacza aseksualne. Sorry.

Myślę, że nie Tobie to oceniać.