Rodzice go nie akceptują - Netkobiety.pl

z błahego jak dla mnie powodu - nie ma stałej pracy... jakiś rok temu jak się poznaliśmy i zaczęliśmy być razem pracował na czarno ok. 3 razy w tygodniu. Wiadomo jak to jest w Polsce - z praca ciężko, wszędzie chcą doświadczenia lub wyższe wykształcenie którego on nie posiada. Szukał wielokrotnie czegoś na stale lub chociażby na zlecenie ale bezskutecznie mimo to ze mieszka w mieście. Moi bracia cioteczni wkręcili go do pracy w Holandii przy ścinaniu ogórków - był tam od 28 marca do 11 lipca, widzieliśmy się w tym czasie tylko raz w Wielka Sobotę gdzie przyjechał na dwa dni do Polski na święta i musiał wracać z powrotem... tęskniłam jak cholera na co co odpowiadał mój tata? "A niech jedzie, skoro w Polsce mu się nie chciało pracować..."... Jednak potem przez 3 miesiące mimo tęsknoty za ukochanym miałam chociaż spokój z narzekaniami rodziców.
Chłopak wrócił do Polski 11 lipca. W pracy była wycinka więc wszyscy mieli wolne. Chciał jednak zostać w Polsce dłużej, mieliśmy plany na wakacje i "odbicie" sobie czasu spędzonego oddzielnie, byliśmy w górach itp. Teraz mamy prawie październik, on nadal czeka na cynk z agencji pracy ze poszukują i ze ma jechać, dosłownie może być to dziś lub za miesiąc, nigdy nie wiadomo... oczywiście ma jeszcze sporo pieniędzy z pracy tam, nie szuka tu pracy bo z dnia na dzień mogą zadzwonić by wracał do Holandii a z drugiej strony wiadomo jakie z Polsce są zarobki i za niecały rok gdy skończę studia zamierzamy wyjechać na parę lat, żeby zarobić na ślub i jakiś mały domek i wrócić. Tylko ze takie coś że siedzi w domu trwa już miesiąc bo miał wyjeżdżać na początku września. Mnie to nie przeszkadza - i tak kasę jeszcze ma wiec głodem nie przymiera a przynajmniej się widujemy i nie tęsknimy... Ale przez ten miesiąc mam w domu piekło... Już nie to, ze rodzice ciągle pytają kiedy jedzie itp., ale to ze cały czas mi trują ze będę kiedyś musiała na niego pracować, ze całe życie będzie bieda itp mnie dobija... przez to tata powiedział o nim (oczywiście nie przy nim) "nierób" i zabronił mi jeździć do niego i jemu przyjeżdżać do nas...
mam 24 lata... Pracuję co wakacje więc nie dostaje od rodziców na własne wydatki ani na spotkania z chłopakiem (co dla mnie w moim wieku jest logiczne by od nich na to nie brać) czy takie zakazy są normalne? co mam zrobić żeby wreszcie zmienili swoje postępowanie? wg mnie jeśli ja nie wtrącam się do pieniędzy mojego chłopaka to oni tym bardziej nie powinni... Tłumaczą to tym, że chcą żebym miała lepiej niż maja oni... ale kiedy wcześniej miałam chłopaka bogatego, z samochodem i mieszkaniem a który zdradził mnie na moich własnych oczach to jakoś nie mówili nic...
Co o tym sądzicie? Pomóżcie mi jakoś udobruchać rodziców...