Wakacje z siedmiomiesięcznym niemowlakiem - opinie - Netkobiety.pl

Przyznam, że nie rozumiem i przeraża mnie to pokutujące wciąż w Polsce podejście: "z dzieckiem nie można tego, tamtego, a w zasadzie to niczego i należy zamknąć się w domu" Nic do Ciebie osobiście, Aniu, ot, taka luźna uwaga.

Oczywiście, że jechać! Nawet nie bardzo wiem, co doradzać, bo nie mam pojęcia, jakich spodziewasz się trudności. Swimmersy w odpowiednim rozmiarze bobasowi kup i bawcie się dobrze!

Co za pytanie jechać...jeśli masz odpowiednie dokumenty....bo za granice dziecko musi mieć wyrobiony dowód osobisty (teren UE) albo paszport...jeśli dziecko ma taki dokument to wystarczy życzyć spokojnej podróży i świetnej zabawy

Ten post to jakiś przytyk do mnie?
Nierozumiem dlaczego niektórzy uważają, że jak ktoś jest młodszy to nic nie wie o życiu...
Otóż droga Ahedonio...to, że ja mam dziecko dopiero od prawie 10 miesięcy nie oznacza, że nie mam znajomych, mających już kilku letnie dzieci. A korzystać z wiedzy i doświadczeń innych osób mogę.
Np moja siostra zawsze dużo podróżowała z mężem i niezmieniło sie to pomimo 2 porodów. Teraz jej synowie maja po 9 i 13 lat i pamietam jak byli niemowlakami w podróży. Takich przypadków znam więcej.

Uważam, że to zależy od dziecka - czy dobrze znosi podróże, jakie ma usposobienie.
Ja np. z drącym się maluchem nie pojechałabym - bo to więcej stresu niż przyjemności.
Ale to tylko moje zdanie.

Natomiast jeśli nie obawiacie się długiej podróży, maleństwo należy do ''grzeczniejszych'', to absolutnie nie odmawiajcie sobie przyjemności, bo przecież obowiązki rodzicielskie można pogodzić z odpoczynkiem i dobrą zabawą.

Anhedonia o chorobie lokomocyjnej słyszałam,a nawet ją przerabiałam tak gdzieś od 3 do 11 roku życia mojego dziecka,co dziwne występowała ona tylko na krótkich odcinkach jazdy,bo o dziwo na tych ponad 1000 km nic się nie działo
chyba logiczne jest że jadąc z małym dzieckiem trzeba wziąść wszystko pod uwagę,sorki  ale tępa nie jestem
wiem że dzieci są różne

Anhedonio... skoro Ania ma 7 miesieczne dziecko to krótkie trasy raczej już przerabiała i wie czy jej maluch drze sie odrazu włożony do fotelika czy raczej fakt ten dziecku nieprzeszkadza.
Nietraktuj młodych matek jak ułomne osoby bo sorry ale odnosze takie wrażenie że patrzysz na nas z góry ( przynajmniej w tym wątku).

No i w tym rzecz
Moja Lena uwielbia jeździć...przeważnie śpi a jak wkładamy ją do fotelika to sie cieszy.

Ponieważ Ania w pierwszym poście nie napisała o żadnych problemach w dotychczasowym podróżowaniu możnabyło założyć że takowych nie było. Bo gdyby były to raczej w pierwszym poście by wspomniała.

Tego Aniu niestety nikt nie zagwarantuje....bo podróż to jedno - zawsze można zrobić postuj jeśli będzie potrzebny. A bycie tam to druga sprawa. Inny klimat może wpłynąć zarówno korzystnie jak i negatywnie i na dorosłą osobę i na dziecko. Dopóki niesprawdzisz wiedzieć niebędziesz. Ja nie jestem zwolennikiem zamykania sie w domu na 4 spusty z dzieckiem bo jak mozna z nim wyjechać.
A słyszałam różne opinie np że z "bachorami" to niepowinno sie podróżować pociągiem czy samolotem czy autobusem bo "normalnym" ludziom to przeszkadza...serio włos sie jeży. No i oczywiście zakaz korzystania z hotelów itd... no bo jakże by inaczej.

Właściwie to nie wiem czemu ma ta "jazda" po Lenie służyć.Masz jakiś uraz z poprzednich wypowiedzi i próbujesz teraz odreagować? Bo to Twoje naskakiwanie ani adekwatne ani merytoryczne ani kulturalne... Dlaczego masz Lenę za idiotkę i próbujesz jej uświadamiać,że jest głupszą i gorszą matką od Ciebie?

Malinowy Elfie,
przyznam,że za dziećmi jakoś nie przepadam i w hotelu przeszkadzałoby mi gdyby maluch piłował się co parę godzin,budził mnie w nocy lub o 4 rano.No cóż,ja jadę na urlop odpocząć:).Moja córka pierwszy raz pojechała z nami mając ponad rok.Nie skończyło się to dobrze- zapalenie gardła w 30 stopniowym upale- EKUZ niewiele nam pomógł.Antybiotyk przypisany przez lekarza nie pomógł więc galopem do kraju.Po drodze nastąpił przełom i młoda zaczęła pić bez awantur.Zaeksperymentowałam z wodą z cyrtyną.
Pamiętam jak zabraliśmy kiedyś brata męża do Chorwacji z dzieckiem półtorarocznym i z żoną.Chłopiec nie miała nawet kubeczka- pił colę z półtoralitrowej butelki.Żadnych leków dla dziecka nie mieli a młody dostał gorączki.Całe dnie przebywał z nami na plaży.Na słońcu się bawił,spał,jadł.Sam w kapoku schodził po schodkach do wody i sam pływał.Jak o szóstej rano chciał słodycze w podróży- nie ma problemu- a potem rzygał dalej niż widział pól drogi.

Ja w tym roku również mam zamiar jechać z córką na wakacje. Mała ma na chwilę obecną ponad 14 miesięcy i też mam dylemat jak zniesie podróż 560 km pociągiem. Choć wydaje mi się, że to wygodniejsza opcja niż PKS czy bus.

Nie sądzę, aby macierzyństwo miało się odbywać tylko i wyłącznie w czterech ścianach, czy na przydomowej działce.
I trzeba spróbować, aby wiedzieć jak maluch zniesie podróż. Warto sięgnąć po radę pediatry, który zapewne zna kilka sposób na spokojną podróż bez przykrych dolegliwości. Ja mam zamiar tak zrobić i cieszyć się wspólnym urlopem.

Ludzie jeżdżą na urlop ze znacznie mniejszymi dziećmi niż 7 miesięcy i cieszą się udanymi wakacjami.
Po konsultacji z pediatrą nie widzę przeciwwskazań, aby spokojnie zabrać dziecko na wakacje.

Nie biorąc dziecka na wakacje nie dowiem się jak znosi podróż i zmianę klimatu. A że dziecko mam stosunkowo grzeczne nie boję się podjąć ryzyka.

Ja mam tą wygodę, że tam gdzie jeździmy na wakacje mamy swój własny jednorodzinny domek i nie muszę martwić się, że krzyki córki będą komuś przeszkadzać.
Jednak jeśli byłabym w sytuacji gdzie tego domku nie ma, chyba też postawiłabym na mały, przytulny pensjonacik lub może jakąś agroturystykę.

No fakt czasem ludzie nie lubia kiedy mieszkaja za ściana małe rozwrzeszczane dzieciaki. Wiadomo chcą odpocząć, poniekąd ich rozumiem. Ale z drugiej strony ludzie którzy mają dziecko, mają siedzieć w domu, nie mogą podróżować pociągiem itd to juz przesada. Dziecko też człowiek

My wynajmujemy domek gdzie będą sami swoi i myślę, że ewentualny płacz dziecka im nie będzie przeszkadzał. Gorzej jak we dwójkę zaczną koncertować

No i do pediatry i naszego alergologa się wybieram by dowiedzieć się czy nie ma przeciwwskazań.

Ja nie rozumiem rodziców, którzy dają swoim dzieciom np. colę i to w wyjeździe. Nie jestem jakąś eko mamuśką ale bez przesady, każdy wiem czym jest cola.

Co do coli, to uważam, że dziecko nie powinno w ogóle tego pić. Można Colę idealnie zastąpić kwasem chlebowym - wygląd i smak bardzo podobne.

Ja też się zastanawiam nad tegorocznymi wakacjami z maluchem który w tej chwili ma 17 miesięcy.Bardzo bym chciała jechać nad morze,(12 godzin samochodem) uważam że wszystko można sobie bardzo dobrze przygotować i zorganizować pod warunkiem że znamy swoje dziecko i to jak ono zachowuje się np. w samochodzie i nie boimy się wyzwania bo przecież wszystkiego co będzie działo się  w podróży nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Moje chęci na wyjazd są ogromne.. ale niestety mój maluch po 40 minutach w aucie robi takie cyrki, że wszyscy są bardzo nerwowi, jest mega ruchliwym dzieckiem absolutnie do spokojnych nie należy, a przecież wyjazd= odpoczynek na tyle na ile się da z dziećmi oczywiście, a nie nerwy i udręka.

Więc wyjścia są 3 przynajmniej ja dla siebie takie rozważam:

1.Nie jechać nigdzie.. ( a tego nie chcemy)
2.Odpuścić sobie morze wybrać np. góry, co skróci podróż o 2/3
3.Nad morze ale podróż nocą- zwiększa szanse na dłuższy sen dzieciaków w trakcie

my w dalekie podróże wyjeżdżaliśmy zawsze w nocy trochę po 24,syn spał zazwyczaj do 7 rano,potem za dnia robiło sie więcej postojów
co do noclegów,powiem z mojej strony że ze swoim 3latkiem szukam tylko i wyłącznie domki,wiem że dzieci mają prawo przebywać w hotelach
ale jak i my tak i mały lepiej będzie się czuł gdy za ścianą nie będzie sąsiadów a i w takim domu trochę więcej miejsca dla dziecka jest

co do coli ,hmmm wszyscy się dziwią że moje dzieci są jakieś dziwne bo coli ani żadnych innych napoi gazowanych nie pija,ano nie piją bo nie lubią

Nataluszku syrop lokomotiv jest od 3 roku życia,więc twoja nie bardzo się łapie,ale możesz pediatrę zapytać czy w mniejszej dawce można podać
są też krople Heel-Vertigoheel które można stosować u dzieci poniżej 2 roku życia

Leno, przed wyjazdem zapytam. Skoro samochód wywołuje u niej senność, to 50/50 że też będzie źle przechodziła podróż.
Ja mam identycznie.

Ja chrześnicy zamiast coli kupuję Jupika o smaku coli z wiśnią. Lepsze to niż ta 'prawdziwa' cola.
Mąż zachłannie pił colę, ale źle się po niej czuł i u mnie w domu już tego nie ma. Mam nadzieję, że córki nie będzie do niej ciągnęło i nie będzie lubiła gazowanych napoi tak samo jak ja.

Niezrozumiałaś
Niektórzy uważają dzieci za bachory nawet jak są grzeczne...wystarczy że dziecko sie najnormalniej w świecie grzecznie zapyta o cos rodzica...chodziło mi o to że są ludzie - znam takich którzy dzieci nienawidza jakieby one niebyły.

Kwestia wychowania to inna sprawa. Ja niezamierzam sie kisić z dzieckiem w domu bo ktoś nieznosi dzieci. A bede starała sie wychowywać  swoje dzieci najlepiej jak bede potrafiła.
A jak ktoś dzieci nie lubi...prosze bardzo niech se korzysta z stref no child.

Otóż to. Dziecku są potrzebne różnorodne bodźce. Jak się trzyma dzieciaka w domu, a jedynym kontaktem ze światem jest popychanie wózka dookoła parku, to nic dziwnego, że rosną maluchy, które nie umieją się zachować w restauracji/rzucają się na wszystko w sklepach/boją się nowych miejsc i ludzi.

Widać jak mało wiesz o dzieciach intro_wertyku22. Dziecko od najmłodszego potrzebuje bodźców żeby sie rozwijać i poznawać świat.
I dziecko wbrew pozorom rozumie więcej niż myślisz

A wakacyjny wyjazd nie musi wiązać się ze stresem ani dla rodziców ani dla dziecka. Za to może być przyjemną formą relaksu.

Masz może dziecko? (Tak z ciekawości pytam)

to źle zasłyszałeś i zaobserwowałeś

no nie wiem czy introwertyk tak do końca nie ma racji
wczasy z siedmiomiesięcznym dzieckiem są dla rodziców, nie dla dziecka nikt mi nie wmówi, ze przetarga kilkumiesięcznego brzdaca kilkaset kilometrów by pokazać mu morze no ludzie, bądźmy poważni - podróż dziecku nie zaszkodzi - sama przejechałam z młoda w pierwszym roku jej życia ze 3 tys. km, ale nie dorabiajmy do tego ideologii o "bodźcach" - to się robi dla siebie

Jeszcze dwadzieścia lat temu nie było rzadkością, ze człowiek pierwszy raz w życiu wsiadał w pociąg będąc już w wieku szkolnym, a jakoś rozwojowi intelektualnemu to w niczym nie zaszkodziło

Ja sobie wyobrażam - bardzo fajnie jest jechać na wczasy BEZ dziecka i mieć czas tylko dla siebie
Seks bez ograniczeń to tez są ważne bodźce. Dla rodziców

Tylko takiego szkraba to się jeszcze nie da zostawić, więc trzeba go targać ze sobą

Ja osobiście nie byłam z synkiem nigdzie dalej niż 25km i nie zamierzam. Urlop kojarzy mi się z wypoczynkiem, a syn jest na takim etapie, że piszczy, marudzi i ząbkuje - po cholerę miałabym się z nim tłuc gdziekolwiek, denerwować się i jeszcze innym psuć wakacje. Podrośnie, to będziemy jeździć. A na brak bodźców absolutnie nie narzeka. Ale to tylko moje zdanie i dopuszczam, rzecz jasna, że ktoś może mieć inne.

I podobnie, jak intro_wertyk, długo nie byłam zabierana na wczasy, pierwszy razy dopiero przed 4-tym rokiem życia, a zachować się w towarzystwie potrafię, a w miejscach publicznych nie odbija mi palma ;p

Zgadzam sie całkowicie z Leną

Otoż to, nawet jak to jest niemowlak

Introwertyk, mało wiesz. Oj mało.
Przykładem może być siedzenie z takim maluchem w domu cały dzień. Maluch jest marudny i ogólnie nie do zniesienia, a gdy chociaż raz wyjdzie się z nim na zewnątrz, choćby na godzinę dziecko jest całkiem inne. Bynajmniej moje. Myślę, że podobnie jest ze zmianą klimatu, miejsca.

Jeśli komuś urlop nie sprawiałby przyjemności bo dziecko jest niegrzeczne, ok. Ale jeśli dziecko jest grzeczne i chce się podjąć ryzyko nawet nieudane urlopu to czemu nie?
Czemu miałabym jechać bez dziecka? Co to za urlop gdzie człowiek myśli co u małej/małego i czy wszystko jest ok?
No sory, ale rodząc dziecko poświęciło się mu także urlop i seks bez ograniczeń.

Nie no, z całym szacunkiem, ale takie podejście to niemal 100% gwarancji frustracji i depresji.

Ależ ja nie śmiałam Ci niczego diagnozować Mnie tylko osłabia samo słowo "poświęcenie". Ma takie paskudne, pejoratywne konotacje. Kojarzy się z matką polką męczennicą, która narodziny dziecka wiąże z kompletnym zaniedbaniem siebie.

I nie, nie kumam, jak niby dziecko miałoby mi przeszkadzać w urlopach i współżyciu seksualnym

Edytowałaś, więc dodaję: tak, każdemu małżeństwu jest potrzebne od czasu do czasu takie sam na sam. Nie bardzo rozumiem, co masz na myśli, że "ktoś podczas urlopu ma zajmować się moim dzieckiem"? Pewnie, że nie zmarnuję siostrze jedynego w roku wolnego tygodnia, by wcisnąć jej córkę, bo ja muszę odpoczywać, a siostra nie. To jest egoizm i chamstwo, wiadomo. Ale jeśli ktoś ma dużo wolnego i ochotę, by zająć się moją córką, której nie widuje zbyt często, to czemu mam: a) odmawiać tej osobie radości, b) odmawiać córce zmiany towarzystwa, c) odmawiać sobie wypoczynku we dwoje z mężem?

Cyniczna, tak jak napisałam. Rozumiem i ok.

Babo, nie w tym sensie 'poświęcenie' bo sama nie należę do osób, które nadmiernie się 'produkują' wychowując dziecko.
Po prostu nie rozumiem niektórych osób. Wraz z narodzeniem malucha doszedł nowy członek rodziny, którego (nie rozumiem dlaczego) nie chce się brać pod uwagę w kwestii urlopu, bo rzekomo będzie przeszkadzał.
Skoro się zdecydowało na dziecko to choćby na rzęsach człowiek stanął to urlop już nie będzie taki sam, choć nie oznacza, że musi być gorszy i dziecko skazuje go na niepowodzenie.

Może urlop bez marudzącej matki?

No ale po co od razu wpadać w skrajności? Nikt nie traktuje dziecka jako zawalidrogi Ale czemu czasem nie pozwolić sobie wyskoczyć gdzieś bez dziecka?

A nie, to myśmy się minęły ze słownictwem Jeśli ktoś ma jeden, jedyny, wyczekany tydzień wolnego w roku, to inna sprawa. Dla mnie, z racji specyfiki pracy, słowo "urlop" oznacza zupełnie coś innego, miałam na myśli dowolne luźniejsze dni.