Możliwy powrót do byłej , jesli ona nie chce ? - Netkobiety.pl

Chłopie daj dziewczynie spokój. Przyjmij to na klate jak na prawdziwego faceta przystało. Tak to już w życiu jest, ludzie się rozchodzą. Nic na to nie poradzisz. Jak sama będzie chciała spróbować jeszcze raz to Ci o tym powie. Bycie upierdliwym nic w tym nie pomoże.

Chce jej pokazać ze się zmieniłem i że mi bardzo zależy . Wiem ze ciągłym pisaniem ja będę tylko denerwował . Wiec poczekać chciałbym sie z nią spotkać i pogadać ale ona tak jakby obawiała się spotkania .

Wiem ze ona nikogo nie ma i z pewnych źródeł wiem ze jak napisałem jej co czuje to sie popłakała .Ale twarda jest a ja chce zrobić wszystko . nie chce sie jeszcze poddawać chce walczyć . Wiem ze ludzie wracają do siebie po dłuższym czasie niż po 4 miesiącach i wiem ze zawaliłem jak na początku pisałem do niej kwiaty itp. Gdy ja zapytałem o to czy coś by to zmieniło jak bym jej dał wtedy spokój powiedziała że nie wie. Jak ja próbować do siebie nakłonić może na razie na poziomie koleżeńskim i po woli ja do siebie przekonywać ? Kocham ja bardzo i ciężko mi sie z tym pogodzić , myślałem ze będzie coraz lepiej z biegiem czasu ale nie bardzo .Ale też myślałem ze czas leczy rany , czy jej ran jeszcze nie wyleczył ? czy wyleczy ? Chce do niej pisać czasem co u niej słychać ale nie chce byc nachalny i ja denerwować . A boje sie ze jak to zostawię to pomyśli ze na początku walczyłem a teraz dałem sobie spokój . I pomyśli ze już mi nie zależy i będzie jej łatwiej.

Nie chce jej na silę pokazać że sie zmieniłem . Chce po prostu żeby zaczęła jakiś kontakt i nie bała sie porozmawiać ze mną . I jak jej dać do zrozumienia że będę czekał jeszcze aż jej sie może odwidzi i zechce ze mną rozmachiwać ?

I co już sobie odpuściłeś ?

Napisz smsa: "Starałem się naprawic to, co zawaliłem ale widzę, że im bardziej się staram tym bardziej Cię tym denerwuję i tym bardziej nie chcesz ze mną kontaktu. Widzę, że po prostu muszę odpuścić, żeby Cię więcej nie ranić. Kocham cię bardzo, ale więcej nie będę Ci dokuczał. Jak bedziesz chciała wrócić, to daj znać".
Wiem, że możesz się na taki tekst nie zdecydować, ale może czas najwyższy... może jak napiszesz coś w tym rodzaju, to skruszysz ją choć trochę, ale przecież nie jestem w jej głowie i nie wiem, co myśli...
Ja mojej miłości nie dałam szansy, byłam tak zaparta jak ona, ale on bardziej zawinił i kiedy już prawie stwierdziłam, że wracam, to on pocieszył się inną, która bardzo szybko postarała się o dziecko...

Napisanie rozwarze . Dziękuje za podpowiedz bo nie wiem czy chciałbym już się z tym pogodzić jak napisze ze nie chociaż już nie raz od niej słyszałem ze nigdy w życiu i ze na pewno nie i bardzo dużo bólu mi tym zadała wypowiadając takie słowa po 7 latach. Ja nie mogę o niej przestać myśleć myślę ze ona też nie . Ale nikt nie wie co ma w głowie i co myśli .

Napisałem wczoraj tylko życzenia świąteczne . Myślałem ze długo będę musiał czekać albo w ogóle mi nie odpisze , ale po około 10 minutach odpisała też smsa z życzeniami i nic więcej. Nie wiem czy teraz przestać się całkowicie odzywać czy za jakiś czas a może dzisiaj coś próbować dalej . Okres świąteczny może na nią zadziała pozytywnie bo na mnie tylko negatywnie działa i mnie dobija . Czy może faktycznie przestać pisać i dać jej spokój ? Od ostatniego pisania do wczoraj minęło 2 tygodnie . Nie wiem jak ja przekonać do siebie choć troszkę .

Wejdz w moj temat. Przeczytaj wszystko. Przemysl i zrob tak jak byc powinno - olej to. Jak zateskni to wroci jak nie to nie i takie jest zycie musisz sie z tym pogodzic.

Co do słowa wszystko popieram. Dodam tylko, że jeżeli uważasz, że jak przestniesz się odzywać i, że ona pomyśli "o, dobrze zrobiłam, bo widać, że ma mnie w dupie" to jesteś w błędzie. Owszem, pomyśli tak, ale później zacznie analizowac, co takiego zrobiła, ze uciąłeś z nią tak kontakt, że nawet na święta życzeń nie składasz? Pokaż jaja stary. Zerwałaś? Okej, powiedziałeś co do niej czujesz, jak wygląda sprawa i że chciałbyś to naprawić. Ona nie chce? Pokaż, że szanujesz jej decyzję, wręcz powiedz jej to i udowodnij, że tak myślisz, odwróć się i odejdź. Z czasem bedzie biła się w pierś, ze odszedłeś. Myślisz, że po co moja ex pieprzy, prosiła i błaga, bysmy nie utracili kontaktu? Bo boi się mnie stracić, boi się tego, że straci mnie na zawsze. Pokazując jej, że straciła mnie na zawsze zacznie prędzej czy później bić się w głowe i robić wszystko, żebym nie odchodził, żebym jednak był. Stąd to takie gadanie "zostańmy przyjaciółmi", ja pozwoliłem zostać przyjacielem, wyczekała na odpowiedni moment, aż te najgorsze chwile znikną, bo podczas tych najgorszych chwil dzowniła do mnie, pośmiała się, zobaczyła, że ja dalej za nią latam, nakramiła swoja psychike i znowu się odcinała i tak robiła aż do momentu, kiedy uznała, że jest na tyle silna, ze moze się odciąć, ale dla bezpieczeństwa, jakby było coś nie tak, to kontakt z Tobą mieć chce, żeby móc znowu nakarmić tego potwora w głowie. A Ty w tym momencie jesteś wysysany z życiodajnej energii. To coś na zasadzie króla i chłopaka, jak król ma multum żarcia w pałacu to jest, dobrze, tylko w tym momencie chłop nie ma nic. Żarcie kończy się w pałacu, a chłop trochę już nazbierał, to król leci zabrać mu wszystko by znów miał to czego chce, a chłopa zostawić wyssanego z ciężkiej pracy i bez żadnych korzyści z pracy. Tak to działa. Im dłużej będziesz pozwalał jej karmić swoje ego, tym bardziej ty będziesz na tym cierpiał, a ona oddalała się od Ciebie i budowała się.
Wiesz co dobrego zrobiłem jak dotąd? Zablokowałem ją na fejsbuku, przestałem składać jej życzenia i inne. W końcu się zdziwi i zacznie zastanawiać, co jest, że zablokował, co jest, że nie pisze do mnie, że nie odbiera, że nie składa życzeń. Póki co na pewno siedzi i się śmieje "o zablokował mnie na fejsbuku, haha, co za słaby lamus", tylko za jakiś czas to ona może zostać tym lamusem. W życiu bywa tak, że raz na wozie, raz pod wozem, sytuacja lubi się zmieniać i za jakiś czas, to Ty możesz mieć ja w dupie, a ona płakać, użalać się i zakładać takie tematu tutaj.

Mówię Ci to ja, który spieprzył całą sprawę, bo dałem się kierowac emocjom, nie słuchałem innych, którzy mi radzili tak jak ja teraz Tobie. Cholernie tego żałuję, bo byc może moja ex by do mnie wróciła, a jeśli nawet nie, to na pewno bym tak się nie pogrążył w smutku, tak bardzo bym nie cierpiał i już dawno bym bez problemu wyszedł na prostą, a tak dopiero zaczyna się coś dziać.

Odsyłam Cię do mojego tematu, przejrzyć każdą stronę, przeczytaj każdy post, wszystko jest szczegółowo opisane, razem z moimi przeżyciami i urojeniami i zobacz jak się to wygląda teraz.

Wiem że mogłem zepsuć to pisaniem i dzwonieniem na początku i nie słuchałem rad żeby dać jej zatęsknić. A mogłem posłuchać. Ona na początku rozstania mówiła ze nie da sie kogoś tak od razu przestać kochać i w ogóle. I przez cały okres związku wiem ze mnie kochała , ja ja też nie miałem nigdy momentu zawahania.Wiem ze teraz to od niej zależy ze ona musi zrobić jakiś krok ale chciałbym jej tylko w jakimś małym stopniu pomoc podjąć ta decyzje o możliwości powrotu itp. Ona jeszcze sama od siebie do mnie pierwsza nie napisała . Wiem ze może być z tym ciężko , dla tego chciałem się z nią spotkać i pogadać może by ja coś ruszyło .Ale ona nie chce . Też wdaje mi sie ze 4 miesiące to już długo ale słyszałem przypadki ze ludzie po pól roku albo po roku wracają do siebie . Na razie ona nikogo nie ma to chociaż tyle dobrze. Ale chyba będę musiał zrobić tak jak piszecie , czekać może się odezwie i nie odzywać sie do niej .Ostatni raz pisaliśmy co tam u nas itp dwa tygodnie temu i od tego czasu ja napisałem na święta , mogłem nie pisać ale już za późno . I tak dziwie sie ze odpisała bo jak mówiła na początku rozstania ze to już koniec ze nigdy się już nie odezwie . A robi to . Nie wiem jak to teraz jej pokazać ze przestałem pisać i ze niby mi nie zależy juz . Bo trochę to zepsułem tym świątecznym smsem bo możne wtedy by sie zastanowiła .

Przeczytalam w pewnej bardzo madrej ksiazce ze "powrot do bylego partnera/ki jest aktem desperacji"...

Czy aktem desperscji jest to ze przez iles tam lat od rozstania czlowiek wchodzi w nowe zwiazki i kazdy inny jest gorszy a na pewno nie taki jak ten z ta byla? To jest to akt desperacji bo  chce wrocic?

Prawda. Kobieta potrzebuje pewnego zwiazku a nie latania. Mimo wszystko u mnie w zwiazku to ja planowalem wszystko. Moja ex bronila sie tym ze ma studia i rodzine po 30 roku życia zakladac będzie. Tak sie zastanawiam czy ona w ogole kiedykolwiwk bedzie zakladac rodzinę skoro nie bardzo lubi dzieci z tego co widzialem. Tak sano bylo z zareczynami.. chcialem jej sie oswiadczyc i tak by pewnie bylo gdybysmy zamieszkali w jednym miescie tskie byly plany. No cóż los lubi platac na figle ale wszystko ma jakis powod i cel. Trzeba wyciagac wnioski. Teraz nie widze jej jako matki moich dzieci nie z tego powodu ze nie jestesmy juz razem a z tego jak podchodzi do dzieci jak przezywala ze tk taki straszny bol ze ona nie chce. Jestem moze i mlody ale sam szukam ustabilizowania juz. Zalozenia rodziny. Moja ex byla jedyna kandydatka na osobe do konca zycia sposrod wzzystkich dziewczy  jakie poznalem przez 19 lat. Zwracam na to uwage gdyz sam nie mam czasu na okznawanie zycia z innymi dziewczynami szkoda czasu i zycia jak pozniej z taka dziecko mialbym miec a nje bylaby odpowiednia.

Życzliwy: Czy istnieje wątek na tym forum, pod którego treść nie znalazłbyś analogii ze swoją ex?
Boje się już o inne fora, na których przesiadujesz. Nie zdziwiłabym się gdybyś robił takie wtrącenia na motoryzacyjnym, czy kulinarnym.
Ty w ogóle nie udzielasz odpowiedzi zauważ, tylko w każdym wątku opisujesz jakieś zdarzenia z waszego życia.

Niby szukasz tu pomocy, ale ciągle z duża przyjemnością, mam wrażenie, wracasz do wspomnień pod pretekstem "analizy" tego co było..

Chlopie, Ty zacznij szukac tego szczescia kiedy uporasz sie z przeszloscia. Jak masz zbudowac cos nowego kiedy stale myslami wracasz do bylej, rozpamietujesz co bylo i porownujesz inne kobiety do niej.

Skończ mnie gnoić, a zacznij rozumieć. Tak, wracanie i przedstawianie czegoś na przykładzie - moim przykładem jest moja ex. Pokazujesz i tłumaczysz najlepiej problem. Dlaczego po samej teorii z matmy nie zrozumiałaś nic, a dopiero jak zrobiłas jakiś przykład wszystko było jasne? No właśnie, stąd przytaczanie mojej byłej. Piszę w każdym temacie, bo wiem jak to pomaga, ludzie którzy opisywali swoje historie w moim temacie, otwierali mi oczy, wyciągałem więcej wniosków, więcej dostrzegałem. Ciesze się z tego powodu, bo na wiele rzeczy patrzę inaczej, inny związek teraz będe budował, przekonałem się jak ludzie są też niedojrzali emocjonalnie, jak ta druga strona myśli. Analizuję, bo takie jest życie, problem trzeba zrozumieć, tak samo jak i zasade działania prawa grawitacji, jak to zrozumiesz, jesteś bogatsza o wiedze, więcej widzisz, więcej możliwości Ci to ukazuje. Możesz takie prawo wykorzystać na swoją korzyść, tak samo i problem który zrozumie się. Ale co tam, lepiej zjechać mnie z góry na dół, bo co ja tam wiem.

A wiec z zadna inna kobieta Ci nie wyjdzie, bo nie bedzie Twoja eks

Oszukujesz sam siebie. Nas nie oszukasz, więc daruj sobie

Póki to analizujesz - nieważne pod jaką przykrywka i pretekstem, póty cały czas jesteś emocjonalnie z nią związany.
"Na zimno" to jest ryba po grecku, a Ty do każdego wątku i pytania masz po 5 przykładów z ex w roli głównej - to jest raczej na gorąco
Nie zasłaniaj się tym, że nie wiemy co masz w głowie, bo gdzie jak gdzie, ale akurat na tej części forum jesteś jak na stole u dobrego chirurga, gdzie zamiast prześwietlenia czaszki w tradycyjny sposób, "czytamy Cię" , Twój stan emocjonalny pomiędzy wierszami i słowami, które dość chaotycznie wyrzucasz z siebie.
Nie staraj się na siłę wciskać się w etapy, na których nie jesteś. Nie traktuj tego forum jak sztuki w teatrze, podczas której musisz grać,tylko okazje do nauczenia się czegoś i wyleczenia.

A no tak, to jest rzecz nienormalna, że każdą następną dziewczyne bedę porównywał do pierwowzoru jakim była moja pierwsza dziewczyna, czyli moja ex. Wyobraź sobie też, że nie rozpamiętuje przy nich swojej ex, owszem porównuję, ale nie rozpamiętuję, wręcz przeciwnie cieszę się, że ukazują mi coś nowego, pokazują, że sa inne. Niestety jestem wybredny bardzo, stąd może pierwsza miłość dopiero w wieku 19 lat. To teraz żeby wszystkim udowodnić mam wchodzić w związki z innymi dziewczynami, czuć się niekomfortowo, bo one nie odpowiadają, tylko po to by udowodnić, że teoretycznie zamknąłem raz na zawsze etap z byłą? Szkoda mi czasu i nie mam chęci żeby wchodzić w coś, w czym nie będę oddawał siebie w 100%. Nie biorę się za sporty, ani za kierunki studiów, w którym wiem, że nie będę w 100% szczęśliwy, to tak dla jasności, CZEMU JA NADAL NIE MAM DZIEWCZYNY, A NO NIE MAM, BO MYŚLE CIĄGLE I CIĄGLE O BYŁEJ. To tak nie działa moje drogie, nie generalizujcie, bo każdy jest inny.
Jakbym miał wcześniejsze związki, które trwały chociaz pół roku to też bym je tutaj przytaczał. Nie oszkuje sam siebie. Jeżeli łapie mnie gorsza chwila, a takie mam CZASAMI, to wypowiadam się w swoim temacie. Jak jest luz, jest okej, to piszę w innych tematach ALE ŻEBY KOMUŚ COŚ WYTŁUMACZYĆ, a nie żeby przy okazji powyrzucać swoje żale. Najlepiej zamknąć morde i się w ogole nie odzywac, nie? Strasznie mnie irytuje, jak ktoś próbuje mi coś wmówić, zamiast zrozumieć co mu tłumaczę. Naprawdę, takie posty to mogłaś miesiąc temu pisać, wtedy byłem bardzo słaby, zniszczony cały czas, teraz jestem silniejszy z gorszymi momentami tylko.

Życzliwy: jak zwykle nie czytam tych Twoich projekcji i pseudo-argumentów , ale zobacz ile już osób z forum zacząłeś zrażać do siebie. Oni wszyscy się mylą, co?
Mam prośbę -jeśli oczywiście jesteś w stanie - może mógłbyś swoje wywody umieszczać w jednym (najlepiej swoim) wątku?
Mimo wszystko autorzy, nie znając Twojej historii, czytają te Twoje "porady" i przemyślenia, nie zdając sobie sprawy w jakim stanie jesteś naprawdę..Miej trochę pokory i dobrej woli i nie zaśmiecaj im wątków, skoro jedyne co z Twoich wpisów wynika to chęć przekierowania uwagi na Twoja sytuację.
To nie pomaga.
Dzięki z góry

Życzliwy, nie dobijam Cię. Po prostu ile razy można powtarzać to samo, tylko z innych ust.. Piszesz, że coś zrozumiałeś, po czym za chwilę coś odwrotnego.
Albo zrozumiałeś albo nie. Jak nie to drąż temat i pytaj, ale nie w formie histerycznego wylewania emocji (wtedy nie ma z Tobą kontaktu)- uporządkuj trochę myśli, wtedy pisz. Nad emocjami nikt Ci nie karze panować z dnia na dzień, ale Ty sam nie szanujesz swojej pracy i nie traktujesz swoich wniosków poważnie. Gdyby tak było z większa odpowiedzialnością podchodziłbyś do tego co piszesz.
Słowo pisane to przedłużenie tego, co masz w głowie - a Ty te dwie sprawy rozdzielasz, a już na pewno podchodzisz do tego chaotycznie. A w chaosie nie oczekuj postępów.
To nie jest kopanie leżącego, tylko próba przemówienia leżącemu do rozumu i powiedzenie mu: "Hej, możesz wstać z kolan. Nic poza Twoja głowa Cię w tej pozycji nie trzyma."

No wiem słyszałem już dużo ze dobre są odgrzewane kotlety a nie związki , ze dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi itp. ale są też związki które po rozstaniach są lepsze bardziej doświadczone i widza różnice przed i po . Pewny jestem ze teraz mógłbym mojej byłej dużo dać i jak już wcześniej pisałem że dużo do mnie dotarło i wiem co robiłem źle . A to ze sie zastanawiałem nad dzieckiem to mam znajomych którzy wpadli i ledwo wiążą koniec z końcem , ja chciałem trochę zaplanować mieć lepsza prace jakieś mieszkanie itp. A ona chyba myślała ze tylko fajnie by było mieć i nic poza tym .Choć tu nie mowie ze mogłem sie szybciej zaręczyć ale myslałem nad tym i się spóźniłem .
A jeśli chodzi o inne dziewczyny to nie mam ochoty, każda mi ja przypomina i nie widzę tego na razie .
Dla tego nie mam już nic do stracenia , tylko nie wiem jak to rozegrać może faktycznie sms że " już zrobiłem wszystko nadal cie kocham jak będziesz miała ochotę dać mi jedna szanse to czekam " czy to głupi pomysł ?

Ok przepatrzyłam wiem o co chodzi . Żeby sie z tym pogodzić i żyć własnym życiem. A jak coś z tego będzie miało być to będzie . Ale chodzi mi o to ze ona do mnie ani razu pierwsza nie napisała i jak mam u niej wzbudzić poczucie żeby ja zaciekawić co u mnie itp .Co porabiam ze już nie pisze ? Pisałem mniej więcej co dwa tygodnie smsa , i co teraz przestać pisać ? Przypomnę ze to juz trwa koło 4 miesięcy , jeszcze może byc za mało żeby wymazała złe wspomnienia ? Chciałbym na razie mieć z nia jakikolwiek kontakt bo na razie mam zerowy albo prawie zerowy bo czasem jak napisałem to odpisała . Neutralny kontakt żęby pokazac ze sobie radze i już jest lepiej i nie zachowuje sie jak na początku rozstania

No właśnie ona nie ma i nie chce dalej mieć ze mną kontaktu . Ani razu przez 4 miesiące o to nie zabiegała nic nie napisała do mnie pierwsza , wszystkim mówiła ze już zdecydowała i ze to koniec .Podejrzewam ze ja to zepsułem tym ze wcześniej pisałem i ze sie narzucałem za bardzo chciałem a nie dałem jej tego czasu i co teraz dac jej czas . Wydaje mi sie ze przez to ona nawet nie miała jak się zastanowić odpocząć bo pisałem chciałem sie spotkać itp. A to ja tylko jak to powiedziało wkurzało . Powiedziała mi tylko żę może kiedyś za jakiś czas i to nie tydzień miesiąc a jakiś czas może będzie miała ochotę sie spotkać albo odezwać to to zrobi . Ale jak ostatnio o tym wspomniałem przy pisaniu smsa to napisała żebym ja nie łapał za słówka . Dla tego myslałem ze jk napisze ze juz nie wiem co mam zrobić żeby ja odzyskać i ze sie poddaje czy cos w tym stylu to wtedy sobie pomyśli co sie stało co miało wpływ na taka decyzje . Ale mogę wtedy ja też utwierdzić w tym ze juz nie będę się starał i mam to w ... .

Hej Patryk, powiem Ci jak to wyglada z mojej perspektywy: przewalilem to forum wdluz i wszerz. Jedni mowia - zerwij kontakt, inni - walcz. Prawda lezy po ktorejs stronie, albo gdzies w srodku, ale biorac pod uwage statystyki wsrod obu strategii szala przechyla sie ku milczeniu. Masz 50% szans na sukces, ze wroci, albo tyle samo na sukces, ze nie wroci. Minal u mnie podobny czas, rownie dlugo bylem ze swoja byla dziewczyną i w zasadzie dalej jest tak samo - zrywy, upadki i znowu zrywy. Popadlem w marazm i jestem na rowni pochylej. Pisalem, prosilem, grozilem, ze nigdy mnie juz nie zobaczy i dupa. Nie wiem jakie mechanizmy dzialają w takich sytuacjach i zapewne nikt nigdy ich nie pozna. W kazdym badz razie w momencie zrywow zaczalem szukac troche innych rozwiazan - ksiazki psychologiczne. Przeczytalem ich sporo i wiekszosc niestety poza fajnym jezykiem szczegolnie nie rozwiazala problemu. Natrafilem na ksiazke Mateusza Grzesiaka "Alpha Human" i tam znalazlem pare odpowiedzi, ktore poniekad mnie uspokoily. Druga ksiazka tego samego autora nosi tytul "Ego-centryzmy" i to byla kropka nad "i". Byc moze jestem hipokryta, bo radze jak szewc bez butow, gdyz znajduje sie dalej na tej niebezpiecznej rowni pochylej, ale wydaje mi sie, ze docieram do kilku prawd, ktore przynosza ukojenie. Ponadto pomaga wiara. Wiara w Boga badz inna wyzsza istote, ktora byc moze ma w tym jakis plan. Nie wiem czy jestes wierzacy i nie namawiam Cie do niczego. Mysle, ze moglbys sprobowac lektury tych dwoch ksiazek. Wydaje mi sie, ze jest jedna uniwersalna prawda - jak macie byc ze soba to i tak bedziecie, a wypowiedzi typu "wraca z desperacji", czy "dwa razy do tej samej rzeki sie nie wchodzi" to zwykle gadanie wyuczonych na pamiec zwrotow. Ja ze swoja byla wracalem chyba 6 razy, wiekszosc z mojej inicjatywy i nie z zadnej desperacji. Jezeli bedziesz mial problem ze znalezieniem ksiazek, i jezeli bedziesz chcial spojrzec na problem z innej perspektywy daj znac na mail.

thepass
a jak my jestesmy ok a ta osoba nas zostawia bo się zwyczajnie znudziła, jest niedojrzała bo gdy motylki opadły to nie potafiła utrzymać związku to jakie wnioski wyciągamy?

Na chwile obecna duzo czytam ksiazek psychologicznych i staram sie normalnie zyc. Owszem ostatnie dwa miesiace nieco sobie pofolgowalem i wypadlem z "zyciowego" rytmu, ale jest to wynik lizania ran po rozstaniu. Nie dzialam nic w jej kierunku, bo czas, ktory poswiecalem na adoracje jej uwagi trwal przez prawie 3 miesiace, wiec poprostu sobie odpuscilem - nie dlatego, ze mi nie zalezy. To energia, ktora wysyla sie w kosmos i jezeli sama nie dojdzie do ladu ze soba to raczej za wiele nie wskoram. Chyba, ze juz to zrobila i jestem na straconej pozycji. Ja to sobie tlumacze w sposob bardziej naukowy: mamy mozg, ktory sklada sie z kilkudziesieciu miliardow neuronow i jak wiadomo pewna ich grupa w danej lokalizacji jest odpowiedzialna za emocje wzgledem ex. Jesli przyjac jako fat, ze kazde nowe zachowanie i przekonanie jest procesem, ktory tworzy bogatsza siec polaczen miedzy tymi neuronami, w ktorych siedzi ex jest zaniedbywane - czyli zastepowane nowymi myslami i bodzcami, to z czasem to polaczenia umieraja. Wiem, ze to barbarzynski opis, zaraz pewnie obroncy magii milosci mnie zlinczują, ale tak to dziala. Wierze w Boga, ktory wydaje mi sie, ze ma dla nas wiekszy plan i czytam. Czytam ksiazki psychologiczne i bazuje glownie na jednym autorze, ktory pozwala z dnia na dzien odkrywac zagubionego mnie - tym autorem jest Mateusz Grzesiak. Uwazam, ze jest geniuszem i jego nauki bardzo pomagaja. Standardowo chodze na imprezy i mimo niecheci do spoleczenstwa spowodowanego depresja staram sie uspoleczniac oporowo. Przemysl tez jedna rzecz: jezeli jakos tam na froncie Waszego zwiazku dales ciala to zagubiles tego siebie, ktorego pokochala. Jesli odnajdziesz siebie i staniesz sie najlepsza wersja, jaka potrafisz zalozyc wtedy nawet bez kontaktu ona to zauwazy. Jak? Kiedys pewnie jakos sie spotkacie w "dziwnych okolicznosciach" i jesli zobaczy Twoja pewnosc siebie i spokoj to zapewne iskra znowu sie zatli. Nie generalizujac tylko kobiet, ludzie potrafia odczytac wiele niewerbalnych zachowan i taki prawdziwy spokoj i pewnosc siebie zapewne sie ujawnią. Poki co zalecam zerwanie kontaktu na amen i jesli jestescie sobie pisani to sie odezwie, albo przypadek Was do siebie przyciagnie. Jesli nie, to szef u góry ma dla Ciebie inny scenariusz

Tak naprawdę ta wewnętrzna walka sprowadza się do tego, żeby zdać sobie sprawę: gdzie jest granica między mocą perswazji i próbą uzyskania wyjaśnień sytuacji, a gdzie zaczyna się upokorzenia proszenia się o ochłapy uwagi tonem zarzynanej owieczki.
A biorąc pod uwagę, że o miłość się nie prosi, tak samo jak nie można jej ot tak -zgubić jak papierka z kieszeni..to wszelkie próby wyjaśnień (o ile nie my zawiniliśmy) trwające dłużej niż 2 takie inicjatywy z rzędu, podlegają pod tę drugą opcję - przekraczamy granicę.
A zwykle nie warto

Że jesteśmy kimś lepszym, bardziej wartościowym i zasługujemy na kogoś lepszego. Można wymieniać.

Nie pytaj, zostaw to teraz. http://www.netkobiety.pl/t19808.html  przeczytaj to, może Ci pomoże tak samo jak niektórym osobą planującym odzyskać ex.  Wiesz jak to działa? Ja nie wiem ale wnioskuje że lepiej zniknąć jak duch z jej życia całkowicie, wprowadzić zmiany w sobie i swoim życiu i kiedyś umówić się "przypadkowo" na jakieś spotkanie. Ewentualnie czekać aż sama się odezwie, co równie dobrze może nigdy nie nastąpić