Związek ze schizofrenikiem. POMOC OD ZARAZ ! - Netkobiety.pl

Sprawę o ustalenie ojcostwa możesz złożyć również ty. Podać go o alimenty - oczywiście, że tak. Tyle tylko że te pieniądze nie będą dla ciebie, na remonty i takie tam, tylko na rzeczywiste potrzeby dziecka. Kolejna kwestia to to, czy osoba chora psychicznie powinna w ogóle mieć jakiekolwiek prawo do dziecka. Moim zdaniem nie. Zobacz jak on się zachowuje: zostawia cię, wraca, znów olewa. Taka karuzela, huśtawka emocjonalna. Chcesz zafundować swojemu dziecku coś takiego?
Jest niezdolny do pracy, ale ma jakąś rentę? Spisz sobie wydatki na dziecko, jakie ponosisz w tej chwili, opierając się na rachunkach i z tym idź do sądu. Każdy grosz na dziecko się przyda, pampersy z nieba nie spadają. Nawet jakby to miało być 50 zł na miesiąc, zawsze coś. A najlepiej poradź się w tej kwestii prawnika.

Zmienić to on się widać nie chce, zresztą on jest chory - a taki człowiek nie jest dobrym kandydatem na męża lub życiowego partnera. Słuchaj rozsądku i rodziny, a nie emocji. Owszem, będzie trudno, ale przestanie, dasz radę i ułożysz sobie życie bez niego. A za jakiś czas poznasz kogoś, kto pokocha ciebie i dziecko, będzie zdrowy i odpowiedzialny .

napisałam ci emaila

Hymm, to nie chodzi o zmianę, tylko o leczenie. Powinien się leczyć mając schizofrenię. No, ale nie wiem jak sprawy się mają na tym polu.

O rany dziewczyno, a co ty wyprawiasz? Ten facet jest chory i to go w pełni usprawiedliwia, a zapewniam cię, że większość facetów zupełnie zdrowych zostawiłaby cię bez jednego słowa,albo też zapewniłaby ci taką karuzelę.O czym ty myślałaś sypiając z nim, nie brałaś pod uwagę jego choroby?Czy ty w ogóle wiesz, co czuje i jak czuje człowiek chory na tę chorobę?? To ty powinnaś okazać się odpowiedzialna za was dwoje.A ty bez pracy,robiąc sobie dziecko z człowiekiem chorym psychicznie, teraz wypłakujesz się, że nie możesz na nim polegać??A czy on może na tobie?Powiem ci tak, zostaw go w spokoju, bo ciąganie go po sądach i zmuszanie żeby z tej renciny płacił za twoją głupotę, jest po prostu wredne.

Fakt jest taki ,ze na poczatku naszej znajomosci nie zdawałm soebie sprawy z jego choroby(jestesmy z tej samej miejscowości) i jakoś nigdy nie zwracalismy na siebie uwagi.Początkowo była to wielka przyjażń i zafascynowanie,ja wykazywałam sie wsparciem dla niego,mam otwart umysł,i zawsze nosiłam dobre słowo.Moze dlatego ,że moją cechą jest otwartośc,dobre słowo i cheć niesienia pomocy.Rozwineła sie z tego miłość,a ja popadalm w depresję,musialm odpocząć od niego na rok czasu,by sama sobie tym razem pomóc i wyjsc z sieci nałogu.on siedział w domu,ja wyjeżdżałam za granice,i tak na okrągło.Gdy wracałam,nie było ,,bata'' bysmy sie nie mogli zobaczyc.To było zbyt silne!Naoczytałam sie WSZYSTKIEGO na temat jego choróbska,wiedziałm jak postepować,sam dużo mówił,wiec wiedziałam na czym stoje.Leczy sie,ale lekarz ze zastrzyków przeszedł na tabletki,co oczywiście wykorzystał sytuację i nie brał ich regularnie,a miały one mu pomóc dzieki innymi  w znalezieniu sobie pracy i w lepszych kontaktach z ludzmi.Poczęło sie dziecko!co miała zrobić?usunąć?!NIE-bo pragnęłam tego ponad wszystko.By w końcu znaleźć sens zycia i pokochać maleństwo by móc nabrac jeszcze wiekszych sił do życia.On sie przestraszył ,i w trakcie jego ucieczek ode mnie,wmowił sobie że to nie jego dziecko.I teraz zaczynają sie schody.Szukał pracy,ale brokowało mu motywacji,ja wyrażnie mówiłam,że czas by otrząsnąc sie i zacząć zyc na nowo.dorabiać,zamieszkac razem,próbować tyle na ile mamy siły.Jego hustawki były coraz to wieksze,przez praktycznie całą ciążę,nie uczestniczył w moim zyciu,przyszedł raz,pomółc w remoncie pokoju dla MAŁEJ,drugi raz..aż w końcu sie poddał,bo nawet nie miał sieł by ŚCIANY POMALOWAC?!lenistwo!czyste lenistwo!wie doskonale jak radzic sobie z manipulacją ,jak pic piwko z kolegami,jak byc sobie samemu w nostalgi przy MUZYCE i ogladaniu filmów i grzaniu dupy na kanapie-to wina matki,że chłopaka 31 letniego trzyma w domu,a pracy nie nauczyła,ojciec  jego na rencie doskonale prowadził dom i zarabiał,dopuki nie zamkneli go w zakładzie,gdyz zbuntował sie i przestał płacic na mieszkanie9gdy widzi ,że w domu wszyscy siedzą-chodzi głownie o jego zonę) nie rusza sie do pracy,syn tez w dupie wszystko ma,bo recina wystarcza przecież! to doprowadzili do zadłuzenia mieszkania,a na jego ojca rete wsiadł komornik.i koniec-z resztą ojciec jego też płaci na syna 19 letniego alimenty,a razem mieszkają,pozakluczeni w swych pokojach ,wiec matka ma za co zyć.renta syna,alimenty syna,i z opieki na opieke nad osoba niepełnosprawną.Manipulantka,co ustawiła sobie dorosłego syna(mojego byłego) by mieć wszystkow  garści.Nie chodzi mi oto ,by łudzic sie na jego pieniądze!w trakcie ciązy juz sie do tego przygotowywalam,przed poczęciem byłam w Holandii na jabuszkach,a w trakcie ciązy do 7 miesiaca,robiłam kurs przez 3 miesiace,wiec dochód miałam.Wiedziałm,ze jak nic z tego nie wyjdzie,to dam radę,ale to miłość ,słowo KOCHAM zrobiło najwieksze zamieszanie!gotowalam za swoje,mieszkalismy u mnie(sami)matka moja rachunki opłacała,a on (w sierpniu urodziłam)od wrzesnia dawał na mleko itp.do grudnia.Nagle mu odwaliło!nie chce mu sie wstac rozpalic w piecu,nie ma ochoty na prace wogrodzie itd.powstały konflikty,ja z dzieckiem na ręku,a on w łózku przed facebookiem!?ooo..nie!Pożegnalismy sie.umył rece,sam zasugerował ,że z dzieckiem bedzie widział sie co czwartek,aod 2 tyg,mówi ,że to nie jego,ze nie stac go na dziecko,ze trzeba zrobić testy DNA!a dzwoni i mółwi kilometr z telefonu ,że tęskni ,że musi mnie usłyszeć i zobaczyć.i jak mam uciec od tego WSZYSTKIEGO?chce zakończyć nasz zawiazek.i nie wiem co było by bardziej słuszne-isc do sądu by rownież poczuwał sie do obowiazku łozenia na dziecko,czy zostawic to w cholerę i odciac sie od tego,czyli pozostac przy Ojciec nieznany?!nie wiem co robic??

Agato pomysl ,co zafundowalas swojej coreczce,bo w tym zwiazku dugo nie wyrobisz,poczytaj o osobach chorych na schizofrenie.......zobaczysz co bedzie sie dzialo jak ojciec twojego dziecka nie bedzie bral lekow........znam (prawie po sasiedzku) taka osobe......jak nie bierze lekow to strach sie bac....koniecznie poczytaj o tej chorobie i nie wiaż sie z nim,bo wykonczy Was psychicznie!Zastanow sie ,co robisz...........ja na Twoim miejscu sama bym wychowala  dziecko i nigdy bym nie wiazala sie z chorym ,ktory sie nie leczy!

W tej sprawie powinnas udac sie do osoby kompetentnej w tej dziedzinie.....moze jakis prawnik.GOPS ,bo jak sie nie myle w kazdej takiej instytucji jest prawnik i tam powinnas zapytac,co masz zrobic,bo to Wasze zycie i wasza sprawa i nie powinnas pytac o takie sprawy tu na forum,bo to sprawa zbyt powazna!

Agata to jest poważna choroba . Tak jak Ci napisały poprzedniczki , to nie tutaj powinnaś szukać pomocy . Tutaj chodzi o przyszłość Twojego dziecka i Ciebie .

wiesz dla siebie i la dobra dziecka powinnas isc do sadu i dostać to co się należy , jego nie usprawiedliwia choroba . jest dziecko i ma potrzeby a rodzice powinni na nie łozyc . koleżanki dobrze radza skorzystaj z rady prawnika . A nie ze ty doskonale sobie poradzisz . Tak mowi kazda kobieta , ze da sobie rade

iwiesz dziecko jest małe wiec i problemów praktycznie niema , ale z wiekiem pojawia się ich coraz to więcej .
Zastanow co on robi z ciebie ty skaczesz jak ci zagra jak chce być tatusiem jest ok ty jesteś hepi , za chwile niechce bo musie odwidziało ty popadasz w przygnębienie  . Mysle , ze sama niewiesz czego ty tak naprawdę chcesz .
Wiele wyjść prawnych jest i warto z tego skozystac ,i tak od tego nie uciekniesz jest dziecko ma ojca i matke i takie sa realia i sa rozwiązania prawne a nie chustawka która ty i on sobie fundujecie

zycie roznie układa się a kazde dziecko ma i ojca i matke . Dume trzeba nieraz schować do kieszeni i odłozyc na połeczke a pomyslec tez właśnie o dziecku . I tak nie unikniesz tego co masz teraz bo i tak jak mu nastroj wskaze tak jest a ty się do tego przychylasz . Ja tez sama wychowuje dzieci i nieraz swoja dume schowałam do kieszeni nieraz bolało mnie w srodku ale nie dałam po sobie poznac ze tak jest aby wyjść z podniesiona glowa

To jakieś bzdury są. Alimenty musisz mieć zasądzone, łaski nie robią. Najlepiej zamiast jakiejś kuratorki to zapytaj po prostu prawnika, który na co dzień zajmuje się takimi sprawami, albo poczytaj kodeks rodzinny w i opiekuńczy w wolnej chwili, tam wszystko znajdziesz.

agata12
Dalej nie wiem co robić?
.......................................

Nie rób nic w kraju. Wyjeżdżałaś za pracą za granicę, jedź teraz wraz z dzieckiem. W każdym zagranicznym kraju starej unii jest lepsza opieka dla matek z dziećmi, niż w naszej kochanej Polsce. Tam otoczą Cię opieką i wspomogą. - To słuszne stwierdzenie, że skoro wiedziałaś o jego schizofrenii to ponosisz odpowiedzialność. - Te pieniądze jakie mogłabyś dostać jako alimenty to będą nędzne grosze, więc nie skazuj siebie na nędzę. Na Zachodzie znajdziesz bez trudu faceta, który ożeni się z Tobą i zaakceptuje dziecko. - Nie oglądaj się za siebie. Nie mów ojcu dziecka, dokąd jedziesz i gdzie będziesz mieszkać, bo może z nożem kuchennym Was odwiedzić.

I  tak palimy sobie we własnym piekle ...
Wszystkie fakty przemawiajłą za tym aby zawijać kiecę i spi**** gdzie pieprz rośnie - to nie lepiej odłoźyć mózg na półkę.Zostawiamy myślenie na później - a potem tragedia za tragedią.

Jeśli juź sobie poukładasz sprawy to naprawdę podziękuj panu...On jest chory ,z pewnych rzeczy to on moźe nawet nie zdawać sobie sprawy.Moźliwe źe choroby psychiczne w jego rodzinie są dziedziczne po- źe tak powiem -linie męskiej.Masz szczęście źe urodziłaś córkę - co będzie jeśli dasz się omotać,ulegniesz i urodzisz  mu syna  który być moźe będzie chory?
I nie ma co czekać źe on się zmieni - Ty się zmienisz,zatracisz sama siebie,chęć do źycia...
Bo  tak wygląda źycie z osobą chorą psychicznie.I Ciebie teź moźe wykończyć ogromny stres - bo nie moźna być do końca pewnym czy  chory  przyjmuje leki i co tak naprawdę dzieje się w jego głowie.To  oczywiście nie jego wina .Dlatego Ty - jak ktoś tu mądrze napisał - musisz być odpowiedzialna za siebie,tego chorego człowieka( nie pozwol mu sobą  sobą  manipulować,twoje decyzje muszą stanowcze
  i  źeby broń Boźe nie przyszło Ci do głowy się nim opiekować)  dziecko.   
Lepiej Ci będzie jako samotnej matce.

I  tak palimy sobie we własnym piekle ...
Wszystkie fakty przemawiajłą za tym aby zawijać kiecę i spi**** gdzie pieprz rośnie - to nie lepiej odłoźyć mózg na półkę.Zostawiamy myślenie na później - a potem tragedia za tragedią.

Jeśli juź sobie poukładasz sprawy to naprawdę podziękuj panu...On jest chory ,z pewnych rzeczy to on moźe nawet nie zdawać sobie sprawy.Moźliwe źe choroby psychiczne w jego rodzinie są dziedziczne po- źe tak powiem -linie męskiej.Masz szczęście źe urodziłaś córkę - co będzie jeśli dasz się omotać,ulegniesz i urodzisz  mu syna  który być moźe będzie chory?
I nie ma co czekać źe on się zmieni - Ty się zmienisz,zatracisz sama siebie,chęć do źycia...
Bo  tak wygląda źycie z osobą chorą psychicznie.I Ciebie teź moźe wykończyć ogromny stres - bo nie moźna być do końca pewnym czy  chory  przyjmuje leki i co tak naprawdę dzieje się w jego głowie.To  oczywiście nie jego wina .Dlatego Ty - jak ktoś tu mądrze napisał - musisz być odpowiedzialna za siebie,tego chorego człowieka( nie pozwol mu sobą  sobą  manipulować,twoje decyzje muszą stanowcze
  i  źeby broń Boźe nie przyszło Ci do głowy się nim opiekować)  dziecko.   
Lepiej Ci będzie jako samotnej matce.

Sa tak zwane chronione zaklady pracy - gdzie chory psychicznie bez problemu dostanie pracę.Ludzie w ten sposób dorabiają  sobie do tych  rencinek...
Dziecku pieniądze się naleźą ,oboje rodzice mają obowiązek  troszczyč sie o potrzeby dziecka  art 209 kk.Uchylanie się się od tegp obowiązku jest przestępstwem.
Moźliwe źe pieniądze będzie Ci wypłacał fundusz w kwocie 500 zł  nie więcej.Na co starczą te pieniądze?
Nie wiem czy nie lepiej  będzie dla ciebie mówić - ojciec nie  znany- jakieś więlsze pieniądze mogłabyś dostać od panstwa.Poczytaj na ten temat - alimenty ojciec nieznany- i dobrze się zastanów.

Oj,chore to nasze państwo,chore....