seks po ślubie - Netkobiety.pl

fizycznie, owszem. Ale nie ukrywam, że już w pewien sposób w pewne sprawy weszłam z męzczyzną, więc nie zaczęłam tego tematu coby kogoś oskarżać czy coś, po prostu ciekawi mnie opinia innych ludzi na ten temat:)

jeśli kochasz faceta, to Ciebie też do niego ciągnie i jak jest fajna atmosfera, to sama dajesz mu sygnały że chcesz sexu i wtedy co za problem ?
On też chce, bo tak jest skonstruowany facet, Ty jesteś zaspokojona i on też...
jeśli mieszkacie razem to sex zdarza sie codziennie dość często, jeśli tylko spotykacie sie, to 2-3 razy w miesiącu

A gdzie dopasowanie anatomiczne? Gdzie czerpanie radości z seksu, gdy będzie się już na poważnie razem?

Jest takie powiedzenie :" Nie biorę kota w worku". Przynajmniej ja wiem, że pasujemy do siebie też i pod tym względem. A co byłoby, gdybyśmy nie pasowali ale wyszłoby to po ślubie? Rozwód? Po co sobie papiery brudzić i przechodzić przez to? Nie lepiej pokochać się przed ślubem i stwierdzić, czy pasuje się do drugiej połówki?

Chyba już są podobne tematy na forum, ale nie szkodzi

Rzeczywiście tak jak kiedyś kiedyś powiedzmy było ,,normą'', że się czekało (no bo tak wypada, bo Kościół itp) tak teraz jak ktoś czeka jest uważany za jakiegoś dziwoląga bez potrzeb
Wszystko zależy od tego co dla kogo znaczy kochać. Ja nie uznaję życia na próbę, dopasowywania się w łóżku (ten argument jest dla mnie absurdalny, można mieć różne preferencje, ok, ale to nie puzzle ani testowanie programu komputerowego - jak nie pasuje, to ja dziękuję bardzo), to jest dla mnie zaprzeczeniem istoty miłości. Jak mówię kocham, to znaczy, że:
1. Kocham tylko Ciebie
2. Kocham Cię na zawsze
3. Kocham Cię mimo Twoich wad
A zatem nie mogę PRÓBOWAĆ życia z Tobą, bo to by znaczyło, że Cię nie kocham, bo biorę pod uwagę możliwość, że jak mi nie będziesz w czymś pasować to się kulturalnie pożegnamy. Egoizm i tyle. Skoro na zawsze to znaczy, że musi być Sakrament Małżeństwa, bo on dla mnie znaczy na zawsze (nawet jak będzie separacja, to i tak Ktosiek będzie moim mężem). Wyciągając wnioski z tego toku rozumowania - wielkie TAK dla czekania do ślubu Nie jest to łatwe, o nie, ale nie sądziłam, że związek może być taki ubogacający, taki piękny, gdy wpuszcza się do niego Boga. Ale, jak to mówią, jak kocha to poczeka. I to się tyczy obu stron

Lubię mieć w pamięci pierwsze znaczenie słowa SEX. W tym znaczeniu seks wcale nie wymaga uczucia i nie da się z nim czekać do ślubu. Płeć = seks mamy od urodzenia. Płeć powoduje u nas skłonność do bycia z innymi ludźmi i potrzebę bliskości.

Nasza płciowość zmienia się jednak od urodzenia i dopiero świadoma siebie może realizować świadomie pewne potrzeby. To dlatego nie mogę się zgodzić z Dagą28:

Nie wiem, czy Daga28, pisząc o "potrzebach fizycznych" miała na myśli "potrzeby fizjologiczne", ale - według mnie - seks nie zaspokaja żadnych potrzeb fizycznych, no chyba, że uzupełnimy spis potrzeb fizjologicznych o potrzebę ruchy, to wtedy może.

Sfera seksualna człowieka związana jest z realizacją potrzeb psychicznych: potrzeby akceptacji, bliskości, przynależności, satysfakcji, uznania itp. Cały efekt przyspieszenia (akceleracji) wejścia w aktywność seksualną wynika wtedy z braku zaspokojenia tychże potrzeb w inny sposób, czyli z ubogiego i mało satysfakcjonującego życia społecznego. Wyalienowane nastolatki, które mają ojców za granicą, będą miały większą skłonność do poszukiwania kontaktów seksualnych z mężczyznami, niż dziewczęta z rodzin, gdzie wzajemne relacje pozwalają na budowanie pozytywnego obrazu siebie. Wydaje mi się, że badania statystyczne zjawiska sponsoringu potwierdzają taką tezę.

To trochę tak, jak z potrzebami innego rodzaju i tu dwa przykłady: jak ktoś ma domowe obiadki smaczne, to nie musi się karmić fastfoodami i jak ktoś ma zwyczaj czytać książki to nie siedzi przed telewizorem oglądając reklamy.

Jakie czasy ?! Mam 20 lat, dziadkowie moi i dużej części ludzi w moim wieku robili sobie dzieci w wieku 16-19 lat, ludzie figlowali o wiele bardziej niż my, oraz zdecydowanie mniej odpowiedzialnie- taka prawda. A przykłady, że ludzie sie kochają nie znając swoich imion to najgłębsza patologia, też takich znam, warto też dodać że ćpają, nie zdają w ZAWODÓWCE po pierwszym roku i są zwykłymi lumpami, tylko że jeszcze młodymi.

Proszę o jakiś logiczny argument: po co czekać z seksem do ślubu ?
Dlaczego mamy się tym obdarować z moją dziewczyną tak późno, skoro już od dawna jestem pewien, że chce z nią spędzić życie? Czym w ogóle jest ten ślub? Zwykły papierek. Chyba że chodzi o kościelny, ale to już w ogole jest kpina.. Przysięgać przed kimś kogo nie ma, że kocha się na całe życie <3

Dla kobiety jest bardziej wyrażeniem uczuć, dla mężczyzny bardziej zaspokojeniem potrzeb, ale różnie bywa. Najczęściej jest tym i tym jednocześnie.

A dlaczego z wyrażaniem uczuć czekać do ślubu? Oczywiście uczucia można wyrażać w różny sposób, ale seks jest czymś wyjatkowym zwłaszcza dla ludzi związanych uczuciowo. Ma w sobie element więziotwórczy i cementujący, jest wyrazem całkowitej akceptacji. Bez niego związek nie jest moim zdaniem pełny. Sądzę jednak, że da się zbudować POCZĄTKI dobrego związku bez seksu przed ślubem, o ile się tego ślubu zbyt długo nie odkłada.

To prawda. Jak świat światem kobiety wychodziły za mąż w wieku około 20 lat i wcześniej. Po 25 roku życia to już były stare panny.  Narzeczeństwo też liczyło się w miesiącach, tygodniach nawet, ale nie w latach.  Zmieniło się w tej sferze sporo. Kiedyś nie było tak znowu trudno czekać do ślubu z seksem, gdy się miało raptem 17 czy 18 lat, a z narzeczonym się nie mieszkało. Teraz gdy młodzi pobierają się w okolicach 30- tki i są ze sobą przedtem całymi latami, wstrzemięźliwość seksualna w takiej sytuacji graniczy z perwersją .

Zastanawia to mnie to pokutujące wśród Polaków (przynajmniej ich części), przekonanie, że jeśli para nie uprawia seksu przed ślubem to jest to lepsza para niż taka, która uprawia. Tak jakby brak seksu przemalżeńskiego nobilitował lub świadczył o klasie człowieka.
Takie myślenie jest źródłem tragedii.

Jeżeli dorośli ludzie chcą się kochac to dlaczego mieliby tego nie robic?

Dla mnie seks jest w większym stopniu czynnością fizjologiczną niż wyrazem oddania itd. Co nie zmienia faktu, że między mną i mężczyzną z którym się kocham musi być pewien związek, chemia. Myślę, że to zależy od temperamentu człowieka. Niektórzy po prostu nie maja takich potrzeb więc jaki problem żeby wytrzymać bez seksu.
Jestem zdania, że ro kiedy ktoś pójdzie z kimś do łóżka to jest jego własny interes. każdy wybiera odpowiednią porę dla siebie, a że inni potrafią czekać nawet i 10 lat, to jet ich sprawa.

Miłość to nie tylko uczucie. To pragnienie dobra drugiego i podejmowania trudu rozwiązywania problemów. A to zależy od świadomej decyzji. Oczywiście do tego dochodzi przywiązanie, wspomnienia itp. Niektórzy, gdy opadają emocje, mija zauroczenie, wolą uciekać i szukać nowych wrażeń. A przecież nie w tym rzecz...

A o sposób na udany związek trzeba pytać naszych rodziców czy dziadków, jeżeli im się udało go stworzyć. To co napisałam opieram głównie na ich doświadczeniu.

Asmo, chyba znasz zupełnie inny Kościół Katolicki niż ja

Seks przed ślubem? Uważam, że to nic złego, lecz trzeba podchodzić do tej sprawy z rozsądkiem, bo bardzo często się słyszy o wykorzystanej dziewczynie, bądź też o wykorzystanym chłopaku. Trzeba uważać na to co się robi, nie zaczynać zbyt wcześnie, bo potem po rozstaniu jest płacz i zgrzytanie zębów, bo dziewczyna poddała się działaniu czasem zwykłego alvaro liczącego tylko na to, żeby dziewczyna jak najszybciej rozchyliła przed nim nogi, żeby miał kolejną na swym koncie. Facet jest zbudowany jak jest, z biologicznego punktu widzenia jest stworzony do rozmnażania i nie oszuka się własnego ciała, burzy hormonów i chęci wynikających z natury człowieka. Sam też uważam, że związek bez seksu nie ma pewnego urozmaicenia, tego prawdziwego zbliżenia nie tylko duszy, ale i ciała.

A ja to robiłem z żoną w ciągu dwóch tygodni od poznania na obozie wakacyjnym i jesteśmy ze sobą już kilkanaście lat i seks dalej jest super jako jeden z głównych filarów małżeństwa.

Zupełnie się z tym nie zgadzam. Brzmi jak wymówka. Jeśli chodzi o dawne pokolenia to często kobieta była służącą męża do śmierci.

Ile ludzi tyle opinii!
Ja jestem wierząca...ale nie sądze, żeby Bóg skazał tych co się kochaja i wyrażają tę miłość równiez przez seks na męki piekielne.
Lepiej jednak, żeby jednak w tej dziedzinie sie sprawdzić...
Znam przypadek dziewczyny, która z religijnych pobudek właśnie czekała z seksem do śłubu....i sie go nie doczekała.
Okazało sie, ze małżonek był homoseksualistą, wstydził sie swojej orientacji i przez związek z kobietą próbował "przestawić się" .
Długi czas biedna czekała, walczyła o małżeństwo....w końcu się chłopina przyznał....
No i niestety...rozwód, unieważnienie ślubu kościelnego....
I po co to wszystko? gdyby przed ślubem wszystko wyszło nie byłoby tego całego cyrku...
A że dziewczynie zależało na unieważnieniu ślubu kościelnego to walczyła o to....całe 5 lat. A ile przy tym było upokorzeń, przesłuchań...to tylko ona wie!

Seks ma być przyjemnością, zaspokajać potrzebę bliskości i jeśli ktoś jest w związku, to chyba nie zakłada od razu, że ten związek na 100% nie zakończy się ślubem? Myślę, że jeśli ktoś w danym momencie robi coś dla przyjemności, zaspokaja swoje pragnienia i nie jest do seksu zmuszany, to co w tym złego?

Nie wyobrazam sobie wyjscia za maz za mezczyzne, ktorego seksualnie nie znam. Tak jak Catwoman pisze, przeciez to bez sensu wstepowac w powazny zwiazek, jezeli nie ma sie prawdziwej- takze fizycznej- bliskosci z kims.

jEST jeszcze jedno; nie każda para pragnie iść do USC by zalegalizować związek. Jest to formalność wielu kochającym się ludziom do szczęścia niepotrzebna.

Seks przed slubem i zycie bez slubu!?
Cat boj sie boga toz to zgroza pierwotna

Ja po prostu nie wiedze sposobu w jaki wstrzemiezliwosc seksualna czyni ludzi lepszymi.
Nie zapalaja sie magiczne lampki na czolach, nie wyrastaja male biale pierzaste skrzydelka, szaty nie lsnia blaskiem nieziemskim....
Wszystkie te wierzenia sa w glowach osob wierzacych, nie maja zadnego przelozenia na codzienne zycie.
Ba w codziennym zyciu po wygladzie nie da sie poznac kto z seksem do slubu czekal a kto nie

Droga autorko, tyle ile ludzi tyle zdań na ten temat.

Pisałam to już chyba niejednokrotnie, ale powtórzę się raz jeszcze, cóż, nie zaszkodzi;) Z bylym bylym bylym (cóż, czasu odlegle ;p) byłam w związku półtora roku, bez sexu mimo iz oboje mieliśmy 20lat skończone. Nie czułąm tej potrzeby, może podświadomie nie czułąm, że to ten? Dziś wiem, że brak sexu z tym panem był dobrym pomysłem;)
z kolejnym chłopakiem, od momentu rozpoczęcia związku, poszliśmy do łózka po 3 miesiącach i dziś mimo iż nie jesteśmy razem, mogę go śmiało nazwać przyjacielem. Do niedawna, nie żałowałam tego kroku, ponieważ jest on człowiekiem wartym posiadania mojej cnoty;p (jak to brzmi).

Miesiąc temu poznałam mężczyzne, który z mojego punktu widzenia posiada jedną wadę- sex dopiero po ślubie.  Wade, ponieważ dla osoby która ma to już za sobą, ciężko jest zrezygnować z sexu. Gdybym była dziewicą, byłoby mi łątwiej, a tak, pewnie niestety nic z tym paniem nie wyjdzie;/

Ja ogólnie dostrzegam, że ludzie coraz częściej do seksu podchodzą w sposób bardzo konsumpcujny, gdzie coraz częściej partnera traktuje się jedynie jako narzędzie do zaspokojenia swoich żądź. Ludzie uprawiają seks bo muszą się rozładować, bo tak radzą sobie z problemami, bo w ten sposób dowartościowują się.

Jak dla mnie to jedna wielka pomyłka. Ludzie coraz bardziej są egoistyczni, gdzie liczy się przede wszystkim to aby im - każdemu z osobana tylko było dobrze, ich potrzeby były zaspokojone itp. Seks stał się przedmiotowy i wielu przypadkach sprowadza się do zwykłej konsumcji.
Nie rozumiem też dopasowania odnośnie seksu. Można kogoś poznawać, nawet trzeba, ale nie trzeba od razu uprawiać seksu aby poznawać seksualnośc partnera rozumianą jako psychologię seksu.
Czytałam tez kiedys jak seksuolog pisał, że nie ma czegoś takiego jak dopasowanie seksualne, gdyż zawsze dwie osoby są w stanie zgrać się w seksie jeśli tylko tego chcą i nie mają jakiś chorób, czy anomalii w budowie genitali. Wszelkie zaś niedpoasowania są kwestią często psychiczną, a nie fizyczną.

Po drugie testowanie partneta? Przelecę się z Tobą bo muszę mieć gwarancje, że potrafisz to dobrze zrobić bo inaczej przestanę Cię kochać , a ja złożyłam zamówienie na pakiet full - wypas?

Nie jestem przeciwniczką seksu. Sama raczej też nie potrafiłabym czekać aż do ślubu. Ale seks dla mnie jest czymś więcej niż czysto fizyczną czynnością. Chcę aby seks zawsze w moim związku bym czymś wyjątkowym, ważnym, aby był sposobem na wyrażenie uczuć takich jak miłość. A miłość dla mnie oznacza, że myslę o danej osobie jako o kimś najważniejszym z kim chcę spędzieć życie, przejśc wspólnie z tą osobą razem przez życie.

Dlatego coraz bardziej dochodzę do wniosku, że poglądy aby czekać z seksem do ślubu sa jak najbardziej sensowne. Gdyż jeśli dla kogoś ślub stanowi wartość, jest czymś co jest na całe życie to podjęcie tak waznej decyzji zmusza ludzi do myslenia. Powoduje, że dokonuje się bardziej przemyslanego wyboru partnera, kieruje się miłością, a nie chwilowym zauroczeniem. Z pewnością nie traktuje się wówczas seksu jako podstawy w zwiazku tylko jako bardzo ważny dodatek scalający calość. Przynajmniej ja bym chciała aby to tak działało.

Jednak dostrzegam coraz więcej par, które traktują swoje związki jak luźne układy wzajemnych korzyści. Którzy są ze sobą dopóki osiągają te określone korzyści, gdzie ta druga osoba jest tylko dodatkiem do ich wygodnego życia. Którzy twierdzą, że jak im się uda to może będą za rok zarem itp. Uda się? Czy związek to jakiś samodzielny twór zyjący własnym zyciem, czy jednak związek to są wspólne relacje, wspólne decyzje, starania dwójki osób, gdzie to czy będą razem za rok, czy 10 lat zalezy przede wszystkim od nich samych, od ich decyzji?
Jeśli ludzie w związkach są wobec siebie nieszczerzy, jeśli są na zasadzie bo tak jest wygodnie ale nie kochają naprawdę to jak tu też mówić o seksie, który jest czymś więcej niż ciekawą formą spędzania czasu?
Zresztą związek ma być wspólnym poznawaniem siebie, uczeniem się rezygnowania z egoizmu, wspólnym uczeniu się dojrzałosci, a nie gotowym produktem. Ludzie mają razem przejść przez życie, a nie związać się ze sobą "na dobre i złe" na koncu drogi, gdzie juz wszystko poznali, zrobili.

Uważam, że nie ma sensu spieszyć się z seksem. Bardziej warto postawić na wzajemne relacje, wspólne spędzanie czasu, poznawanie siebie, a na seks zawsze przyjdzie odpowiedni czas.

Nie ważne czy seks jest przed ślubem, czy po, ważne jest co ktoś ma w głowie. Ważne jest jakim jest człowiekiem i jak traktuje innych.

I też uważam, że zakładanie, że do ślubu chcą czekać tylko dziewice, prawiczki może być bardzo mylne.

Catwoman, on jest człowiekiem który ma swoje poglądy, ale nie wymaga od bliskich sobie ludzi aby je podzielali. Też jestem osoba wierzącą i praktykującą i akurat nie chciałabym aby dla mnie porzucił chęć czystości przedmałżeńskiej. Mimo iz jest (wg mnie) diabelnie przystojny, oczarował mnie rozmową i sposobem jej prowadzenia. Nawet po tym widać, że szanuje innych i ich prace, a czym bliżej go poznaje, tym bardziej jestem nim oczarowana. Jednak jako osoba która pierwszy raz ma dawno za sobą i z sexu czerpie przyjemność która pogłębia relacje miedzy partnerami, będę miała kłopot by nie dążyć do "bardzo bliskiej" relacji fizycznej. Nie oszukujmy się, kobiety też potrzebują sexu, nie ważne czy ich partner jest przystojny dla każdej innej czy tylko dla niej, jesli kochamy, nasz facet jest dla nas jak Clooney ;p A nawiązując do pytania "czy czekać z sexem do śłubu", mogę stwierdzić, że gdybym byłą dziewicą, mogłabym się cieszyć w pełni kontaktami z obiektem moich westchnień.

A ja powiem tak...
Ani czekanie z seksem do ślubu, ani seks przed...nie gwarantuje niczego...
Ani szczęścia ... ani miłości po grób...
Jednak skoro można spróbować czy dwoje ludzi "zgra się w łóżku" i jak mają się nasze temperamentu do siebie... to po co czekać do ślubu...? Lepiej sprawdzić wcześniej... są osoby które "brakiem dopasowania" są potem bardzo rozczarowani... co więcej ...już parę miesięcy po ślubie szukają "zapchajdziury"
Pytam się więc...po co czekać...? Chyba lepiej "przed" niż "po" stwierdzić że coś nam nie pasuje...i zastanowić się czy w ogóle chcemy nad tym "popracować"...

Saide uprzedziłaś mnie, napisałaś zanim zdążyłam dokonać edycji swojego wpisu. Ogólnie napisałam za dużo, za bardzo rozwlekle. Nie chce mi się w tym temacie tłumaczyć, podejmować dyskusji dlaczego coś napisałam tam właśnie tak, a nie inaczej.

W każdym razie widzę, że zostałam w wielu kwestiach zrozumiana nieco inaczej niż było moim zamiarem.

Co do wprowadzania wstrzemiężliwości w związkach aktywnych seksualnie to uważam, że to byłby dobry eksperyment. Ciekawią mnie reakcje, zachowania innych osób. Chętnie przeprowadziłabym tego rodzaju badania.

Jeszcze jedno nie dokonuję stwierdzeń. Nie chciałam wszystkich związków wrzycać do jednego worka, stwierdzać, że wszystkie są płytkie, egoistyczne itp. Chociaż może tak to zabrzmiało. Nie twierdze, że tylko te zwiazki, które są małżeństwem, są oparte na miłości, czy są solidne. Nie podważam związków, gdzie oboje partnerów zdecydowało się świadomie żyć ze sobą bez ślubu, gdzie faktycznie się kochają i ich związki są solidne itp. Jednak różnicą jest jeśli oboje partnerów podejmuje taką decyzję, a nie kiedy ktoś oszukuje sam siebie, że to mu odpowiada z obawy przed porzuceniem, bo w głębi duszy wie, że nie ma co liczyć na partnera. A partner często siedzi w takim związku z przyzwyczajenia i wygody, a nie miłości. Gdzie dany ktoś dopóki nie musi niczego robić, podejmować decyzji siedzi w danym zwiazku i w momencie kiedy ktoś dopiero od niego oczekuje deklaracji po prostu się zwija.

Chodziło mi raczej o przedstawienie pewnego zjawiska jakim są związki, które chcialby bawić sie w dom, ale jednak ich relacje są powierzchowne i zasadzające sie bardziej na stworzeniu jakiegoś układu niż miłości. Bądź związki gdzie jedna strona godzi się na życie "na kocią łapę" chcąc tak naprawdę czegoś więcej.

Doswiadczyłam seksu i uważam, że do udanego seksu od "dopasowania anatomicznego", od zgrania się co do pozycji itp., ważnijesza jest wieź emocjonalna, otwartośc, brak zahamowań wobec partnera aby seks był prawdziwie udany. Czyli ważniejsza jest ta sfera jaką jest nasza psychika, psychologia seksu niż samo "przewalanie się w łózku".

Zresztą to, że para np. nie uprawia seksu nie oznacza, że nie ma zupełnie kontaktu fizycznego, nie dostrzega swoich wzajemnych reakcji, wstydzi się podniecenia partnera itp. Nie uprawiać seksu, nie oznacza bać się własnej seskualności i seksulanoci partnera. W poznanwaniu chodzi ogólnie o poznawanie bardzo wielu spontanicznych reakcji partnera itp.

Ja również zam taki przypadek. Mojej siostry koleżanka również z swoim chłopakiem czekali do ślubu. Czekali 5 lat. Po ślubie okazało się że on jest impotentem..ta dziewczyna też to bardzo przeżyła..i dalej rozwód i unieważnienie małżeństwa.

Ja uważam że jak się powinno każdą umowę przed podpisaniem dokładnie przeczytać i sprawdzić tak i seks powinien być skonsumowany przed ślubem!;-)
Skoro jest się pewnym że tą osobą chce się być do końca życia to czemu nie? A małżeństwo to i tak już jest tylko formalność jeśli młodzi są siebie pewni. A czy jak się zdarzy dziecko przed ślubem to dla kochających się rodziców to nie powinien już być problem tylko wielkim szczęściem. A co powiedzą inni ludzi? Osoby dorosłe i dojrzałe emocjonalnie nie powinny się tym wcale przejmować.

To prawda. Chęć uprawiania seksu jest naturalna, jesteśmy w nią wyposażeni. No chyba że zarówno chłopak jak i dziewczyna nie uważają tego za ważniejszą sferę wspólnego życia to on się kamufluje a ona "ma z głowy" problem i nie musi udawać, że ją głowa boli.

Co właściwie oznacza "czystość przedmałzeńska" ? Czy tylko >zamoczenie< ?

Właśnie u nas punkt 2 chyba najlepiej to oddaje, przynajmniej aktualnie A i dodam,że mój chłopak zdecydowanie nie jest impotentem ani homoseksualistą, także o takie rzeczy nie muszę się obawiać.

Oczywiście moje podejście wynika z mojej wiary, ale nie jest to jakieś ślepe dążenia za zasadami. Czuję po prostu, że tak jest lepiej.

Żeby zrozumieć sytuację czekania z seksem musicie sobie przypomnieć wasze związki zanim jeszcze do tego seksu doszło. Bo zakładam, że jednak taki czas był Nie byliście wtedy szczęśliwi? Fakt, że nie zaznałam z moim chłopakiem seksu na pewno ułatwia sprawę I tak, chcemy, żeby był to dodatek do naszego życia małżeńskiego a nie jego sedno.

Nie sądzę też, że poznanie się we wszystkim na wylot gwarantuje szczęście małżeńskie. Tak jak według dla wielu z was nie gwarantuje tego 'papierek'.

Jakbym miała odwoływać się do waszych wszystkich postów to chyba by mi nocy nie starczyło

Tak, allegro, był taki czas ale wtedy po prostu byłam niedojrzała emocjonalnie aby rozpocząć współżycie.
Miałam wtedy 16 lat, rok później stwierdziłam, że ciekawość i zwykła chęć, potrzeba uprawiania seksu bierze górę (tylko...nad czym właściwie?) i zaczęłam seks uprawiać

Z moim obecnym partnerem, którego poznałam "pod 30tkę" wyszło to bardzo, bardzo naturalnie. To już był zupełnie inny seks niż w wieku 17 lat i taki, o którym się koleżankom i kolegom nie rozpowiada

Myślę, że w jakiś sposób seks przedmałżeński Kościół narzucił być moze ze względu na te wszystkie zranione serca nastolatek, które biedne "się oddały" a facet = inny nastolatek, który miał być tym księciem na koniu, nie dość ze rozpowiedział kolegom to jeszcze rzucił tydzień po