Poczucie kobiecości a raczej jego brak... - Netkobiety.pl

ok, dokończ proszę zdania:
Jeśli mogłabym wybierać to chciałabym wyglądać jak...................

Jesli nie wyglądasz na swój wiek,jesteś niewysoka,pewnie szczuplutka,być może trochę nieśmiała,to rzeczywiście nie wyglądasz kobieco,tylko jak nastolatka.Jeśli nie jesteś przebojowa,pyskata tupeciara,to chłopaki nie są zainteresowani,bo jesteś dla nich zbyt trudną zdobyczą.Może sprawiasz wrażenie zbyt poważnej,zbyt zasadniczej,mało spontanicznej.Ubiór jest dość istotny,wybieraj spódnice,sukienki,rzadko spodnie,załóż od czasu do czasu szpilki,poćwicz chód,aby dodać sobie pewności.Fryzura również jest ważna,średniej długości,albo długie włosy to atrybut kobiecości,krótkie włosy często kojarzone są z "chłopczycą".A przede wszystkim nie zamartwiaj się tym,szukaj,rozglądaj się za facetem,ale nic na siłę i ciesz się swobodą.

A co na ten temat mówił Twój ojciec? Jak cię traktował?

hm....to jak kobieta postrzega samą siebie, ma korzenie w relacjach z ojcem i czesto włąsnie tu warto szukać źródła problemów.

też o tym myślałam, czasem mam o to żal, ale tłumaczę sobie, że po prostu tak go wychowali i pewnie sam nie ma świadomości jaki wpływ miało jego zachowanie na dzieci. Ba, ja sama do tej pory nie byłam świadoma jak bardzo to rzutuje na moje dorosłe życie.

Wiesz to chodzi mi o całokształt- przekonanie o własnym wdzięku, sexapeal itd.- tego mi brakuje. W różnych sytuacjach towarzyskich brak mi tej kobiecej pewności siebie i radości z bycia kobietą, która np. zalotnie się uśmiechnie i jakiś miły pan straci dla niej głowę. Widzę jak moje znajome cieszą się tym a ja nie potrafię.. nawet jak ubiorę się b.kobieco to i tak w głowie mam myśl,że widzą we mnie nastolatke

Nie zgadzam się z tym co napisałam walcząca z wilkami. Chyba nie chodzi o to aby zapuszczać włosy itd. i starać się wpisać w jakiś kanon - każdemu facetowi podoba się inna kobieta i vice versa. Niezależnie od tego jak się ubierasz i jakiej długości masz włosy możesz być atrakcyjna dla mężczyzn. Seksapilu nie mierzy się w centymetrach. Podstawowym problemem jest to, że nie wierzysz w siebie - tak jak napisała catwoman - może problem tkwi w tym, że nie dostałaś akceptacji od swojego ojca. Ja miałam podobnie; jak chodziłam do podstawówki kazał mi chodzić w ubraniach po starszym bracie, gdy kupiłam pierwszy stanik wyśmiewał w obecności całej rodziny, do tej pory komentuje mój mocniejszy makijaż. Nigdy nie wyglądałam jak seksowny kociak a mimo to jestem zadowolona z tego jak wyglądam. Długo trwało aż uwierzyłam w to, że jestem atrakcyjna. Taką pełną akceptację otrzymywałam od swojej mamy. Warto popracować nad poczuciem własnej wartości. Piszesz, że byłaś chłopczycą - idź tak gdzie nikt Cię nie zna i nie popatrzy ma Ciebie przez pryzmat tego jaka byłaś do tej pory. Wybierz się z koleżankami wieczorem do pubu/ kawiarni/ galerii sztuki czy w jakieś inne miejsce a z pewnością nieznajomi mężczyźni nie będą patrzeć na Ciebie jak na "kumpelkę". Pozdrawiam

Polecam pracować i pisać jak ci idzie jeśli masz w innych wsparcie to pomaga. Myślę że warto skorzystać z tych rad o których pisały dziewczyny. A tak nawiązując do tematu ja ostatnio siedze i ogladam triny i suzan (wiem że nie brzmi to zbyt dobrze) i ucze się jak pielęgnować własną kobiecość oraz traktować ją jako atut. ;]