Kocham, ale zerwałam... bo wiem, że to nie przyszłości. - Netkobiety.pl

Nie odbiera telefonow bo urazilas jego dume. Pewnie pomyslal sobie zeskoro mnie zostawilas to nie dzwon do mnie. Nie przejmuj sie tym tak bardzo,sam zrozumie i albo odbierze albo sam sie odezwie. Mam pytanie do Ciebie jak dlugo miedzy wami bylo zle?czy zawsze tak bylo ze ty zabiegalas o niego?no i czy chcialabys zeby sie odezwal.do Ciebie i byc z nim na jego zasadach i na zachowaniu dotychczasowym?

Wszystkie odpowiedzi są prawdziwe. Jeżeli by mu zależało zadzwonił by chociaż spytał dlaczego. Przyniósł by kwiaty, może błagał Cie byś wróciła, przepraszał. To jedno wyjście, takie chaotyczne, "proszę wróć do mnie bo coś tam". Charakteryzuje pierwszy etap porzucenia.
Potem przemyślał by to wszystko napisał/zadzwonił do Ciebie byście się spotkali i tam starał się porozmawiać co Cię skłoniło do takiej sytuacji, przemyślał by co zrobił nie tak, wszystko na spokojnie. Jeżeli się po prostu nie odzywa może potrzebuje czasu ? Ogólnie po takiej rzeczy to facet powinien wykazać się inicjatywą. Cóż musisz przetrwać parę dni. Ja byłem niedawno po drugiej stronie, dziewczyna mnie zostawiła, przez 2 tygodnie spadłem na dno a teraz się odbudowuje. Idź do fryzjera, kup sobie jakiś ciuch, spotkaj się z koleżankami przy winku. Nie rozmawiaj o nim. Może miał trudny okres ? Pokazywał chociaż trochę że mu zależy ?

Nie dzwoń do Niego daj mu czas na przemyślenie tej sytuacji bo w końcu chyba o to Ci chodziło by zastanowił sie nad własnym postepowaniem. Jeżeli sie nie odezwie to będziesz mieć odpowiedź.
A to że Ci cięzko to zrozumiałe daj sobie i jemu czas a czas pokaże komu tak naprawdę zależało.

Ja sobie zdaje sprawe jak ciezko jest powetrzymac sie i nie zadzwonic do bylego lub bylej skoro sie go kocha ale sprobuj byc silna i nie myslec o nim tak czesto wyjscie do kina czy spotkanie z przyjaciolmi to najlepsza chyba opcja a co do niego to nie wyglada na to zeby sie zbytnio przejmowal a moze jemu to jest obojetne i byl z Toba tylko z przyzwyczajenia ?

a... choć mimo wszystko autorka się nie odzywa, a temat sie ciągnie to zapytam inne osoby. Czy w takiej jak opisana sytuacja, gdy druga strona nie odbiera, nie lepiej dzwonić co 2 minuty? po to żeby zamiast siedzieć i zastanawiać się nad tym - czy odbierze jutro, pojutrze, przyśpieszyć ten moment - i np w ciągu 10 godzin, po 300 telefonie zrozumieć, że nie ma sensu więcej czekać i wydzwaniać? Szybciej, prościej - no i mniej życia się zmarnuje, a przy okazji szybciej zmądrzeje.

Nie zawsze tak jest, że "doceni co stracił, zrozumie i oddzwoni/wróci". Niektórzy mają takie poczucie, szeroko rozumianej ,dumy, że choćby ich skręcało to nie chcą okazać się "słabszymi" i się odezwać. Mój były partner taki był. Dlatego też również ostatecznie się rozstaliśmy - bo gdy ja RAZ po setnym rozstaniu przestałam za nim latać, przepraszać, prosić byśmy to naprawili on sam nie zawalczył.

Z jakiegoś powodu rozstałaś się z nim i tego się trzymaj. Jego obecne zachowanie jest tylko potwierdzeniem tego, że to Ty najbardziej się starałaś. Ja bym odpuściła sobie, a co ma być - to czas pokaże. A nóż, ta lekcja go czegoś nauczy? A jak nie, tym bardziej bądź z siebie dumna że miałaś na tyle odwagi, by skończyć związek, w którym nie czułaś się spełniona, a wręcz lekceważona. Często ludzie (na przykład ja) tkwią w tym wiele wiele lat, tracąc czas i dziurawiąc sobie serce.  Trzymaj się.

Hej kobitki... Jak w temacie, ten sam problem... Załuję. Boję sie jutra. Ze nie dam rady bez niego i zadzwonie... W czym problem? Jestesmy a raczej byliśmy razem już 7 lat. Był rok rozłaki, miał inna, ale wrócilismy do siebie. Jednak od tamtego momentu nie ufam mu tak jak kiedyś... Teraz pojawił sie inny problem. Ja myśle o nas poważnie. Ale on chyba nie. Chciałabym żebyśmy razem zamieszkali. On jednak woli mieszkac u rodziców bo mu tu najlepiej. Maminsynkiem nie jest, i nie wiem o co tak naprawde mu chodzi..widzimy sie raz moze dwa na miesiac. czesto wyjeżdza w delegacje. ten weekend ma w koncu wolny. Pojechał jednak niby do siostry. Ma wyłaczony telefon prywatny  jak i służbowy.. Nie wiem gdzie jest i co robi. Wiem ze tak sie nie robi ale napisałam mu sms zeby dał mi spokoj. Moja cierpliwosc tak naprawde sie skonczyła... Ostatni miesiąc ciagle tylko płacze. Nie dzwoni, nie pisze tak jak zawsze 100 sms-ow na godzine, kiedy o cos pytam to odpowiada chamsko a co? a po co?... On ma 26 lat a wydaje mi sie ze zamiast dorosnąć to jest na odwrót... Teraz zniknal. W srodku mam nadzieje ze jutro sie odezwie, ze cos moze naprawimy, ze zrozumie... Ale wiem ze juz nie jest taki jak kiedys i nie bedzie zabiegał. Zawsze to ja wycigam reke i na taki mój bład bedzie czekał...

Myślę,że on zrozumiał i zdecydował na 100% jednak nie tak jak byś sobie tego życzyła. Zdecydował,że już nie chce tego związku i to koniec. Swoją decyzją go wyręczyłaś i nie odbiera by nie słuchać proszenia i żali. Tak mu wygodniej.