Czy kiedykolwiek żałowałyście, że macie dzieci? - Netkobiety.pl

hihi-ja zadam pytanie .... Ewelina-a ty żałujesz,że masz dziecko ?

nadia..niedługo wyrośnie..jak będzie miała 2 latka..będzie bardziej samodzielna.. i będzie Ci lżej..

Ewelinko,jestes poprostu przemeczona,ja cie rozumiem,na poczatku ja patys byl malutki i mialam depresje to tez rózne mysli mi przychodzily do głowy,ale teraz ja tesknie za nim nawet jak spi...;)))chociaz lubie jak spi,,dobrze by bylo by nikt nie potepial eweliny za to co czuje!lubie jak mam chwile dla siebie,lubie w spokoju wypic kawe ale prawie wogole mi sie to nie zdarza;)ale nie żałuje ze go mam,jest moim najwiekszym szczesciem i wierze ze nadusia twoim tez,,poporstu potrzebujesz odpoczynku;)

Chyba te , ktore sie ZDECYDOWALY nie maja powodow do narzekania...nie wiem jak to jest z tymi, ktore ..jak to sie mowi..wpadly. Zwlaszcza bedac jeszcze w szkole, bez zadnych persepktyw na normalne dorosle i samodzielne zycie we wlasnej rodzinie. Czesc z nich pewnie zaluje, ale sa takie, ktore "dorosly" ekspresowo i sa super mamami.

Pozwolę się udzielić nie mam dzieci , jestem córka mojej mamy i wiem , ze ona moja mama żałuje ,że ma nas starsze córki. Wiem o tym dobrze ile razy tak mówi i mówi same przykre rzeczy , nie ma wsparcia w niej . Jako matka ma zachowanie dziwne bo czasami takie ma zachowanie jakby to ja urodzilła ją . Mam dość jej durnego zachowania obrażania mnie a najgorsze , że nie mam jak wyjść z domu by się uwolnić od niej .

Dziękuję Tobie też Wesołych świąt. Gdybym ja miała dzieci na pewno byłabym bardzo szczęśliwa, tak bardzo chcę je mieć, jak to mówią do tanga trzeba dwojga...

Również nie jestem jeszcze mamą ( ale mam nadzieję,że kiedyś będzie mi to dane ....:)  ). Jedyne, co mogę powiedzieć to tak z perspektywy mojej mamy.
Od zawsze powtarzała mi, że kocha mnie od zygotki    i dokładnie wiedziała, w którym momencie się "pojawiłam". Kocha mnie nad życie - wiem to i czuję,  często mi to powtarza.Też bywało naprawdę różnie....ale moja mama to MEGA dzielna kobietka i najukochańsza mama, jaka mogła mi się "przytrafić"  :)

Hmm to nie można określić słowem ,,żałować". Ja bym to nazwała właśnie przemęczeniem tak jak ktoś pisał wyżej. Ja również miałam chwile słabości że chciałam rzucić tym wszystkim : tymi pieluchami i uciec od płaczu dziecka ale to tylko dlatego że ja zajmuje się dzieckiem od początku praktycznie sama. Nie miałam wsparcia od partnera i dlatego pojawiały się myśli głupie. Ale nie mogę sobie wyobrazić żebym któregoś dnia wstała i nie było by dzieciaka obok mnie, jego łóżeczka, zabawek itp. Każda kobieta Kocha swoje dzieci i na pewno nie żałuję swojej decyzji tylko po prostu od czasu do czasu potrzebny nam jest czas dla siebie. Wyjście na spacer, do znajomych czy nawet głupia wizyta u fryzjerki.

zuziu, niewiem kiedy Ewelinka tu zajrzy ponownie, ale z tego co pamietam to jej coreczka byla planowana.. chyba, ze sie myle, to popraw mnie ewelinko.. ale ona caly czas siedzi sama, z tego co pisze maz jej nie pomaga.. i do tego jestem pewna prawie w 100%, ze ma depresje poporodowa, zero pomocy, 24/h w domu z dzieckiem.. sama wykitowalabym..
Ja jeszcze moge powiedziec, ze zastanawiam sie czasem jakie mialabym zycie bez malych (jak jestem przemeczona, zabkowaniem, chorowaniem) itd.. ale pomarzę i potem stukam sie w glowe.. ze przeciez nie umialabym juz bez nich
Tak.. nie wyszalalam sie Ale majac takiego meza jakiego mam, wychodze czesto z kolezankami gdzies.. glupie zakupy, nawet ciuchy dla maluchow mnie mega odstresowuja.. pod warunkiem, ze nie ma wtedy dzieci Dwojka w jednym wozku, potrafi dac popalic.. ojjj tak

Zdrowych i Wesolych Swiat kochane netkobietki, i zebysmy nigdy niczego nie zalowaly, a cieszyly sie tym co mamy

Każda z nas ma chwile zwątpienia , ale podejrzewam że wystarczy uśmiech naszej małej pociechy i wszystko mija , ja się ciesze że mam wsparcie i pomoc mamy fakt że do 17 jestem z małym sama ale ta godz czy dwie kiedy mama się nim zajmie to dla mnie bardzo DUŻO 

Ewelino, a Nadia nie śpi w dzień?

O kurczę A karmisz piersią? Jeśli mogę zapytać, oczywiście, bo to nie z ciekawości, tylko może powinnaś spróbować przejść na mleko modyfikowane? Jest bardziej sycące i córeczka powinna zacząć więcej spać.

Chryste, rzeczywiście dzieci są różne (mam córkę w wieku Twojej). Dużo siły Ci życzę...

Szczerze to nawet by mnie to nie ruszyło..,poprostu nie zmienie tego co czuje

Wielokropku:) fachowo to ujęłaś.. ja mam rocznego synka, który przez 5 miesięcy miał kolki.. codzienne wstawanie w nocy i uspokajanie go przez kilka godzin.. i później w dzień to samo.. mimo, że miałam wsparcie ze wszech stron, to i tak byłam wiecznie zmęczona i czasami puszczały mi nerwy (teraz też mam tak często) i Ewelinko masz prawo czuć się zmęczona, zła na cały świat i nie mieć chęci na nic.. bo nie uwierze, że wszystkie mamy po nieprzespanej nocy wstawały rano jak skowronki i uśmiechały się w koło i miały non stop siłę i tą werwę..
dlatego basiax3 podziwiam Cię, ale nie oceniaj Eweliny jedynie po swoim przykładzie.. tym bardziej, że to jej pierwsze dziecko i nikt jej  i nie powiedział, że macierzyństwo będzie tak kolorowe jak u Ciebie:) ale też nikt jej nie ostrzegał, że może być naprawdę ciężko..
Ewelina teraz czujesz to wszystko co napisałaś, ale myślę że jak Nadusia podrośnie i w końcu da Ci odpocząć to poczujesz co to prawdziwe macierzyństwo..

ja owszem nie żałuję, że mam Dominika i zdecyduję się pewnie na nie jedno jeszcze dziecko, ale liczę się z tym, że macierzyństwo to chwile wyrzeczeń i ogromne poświęcenie.. Ewelina życzę Ci cierpliwości i wytrwałości:)

Basiu a skad miala ewelina wiedziec ze bedzie az tak zmeczona?ja tez bylam pewna ze moje dziecko bedzie spało i jadło tylko a ono płakałoi płakało i przez 3mc wogole nie spał,mialam depresje i bylam wykonczona!a tez chcialam dziecka i bylo planowane ale nikt mi nie pomagal i tez mnie to wykonczylo!teraz juz inaczej jest ale wiem co ewelinka przezywa...zwlaszcza jesli dziecko jest za bardzo absorbujące....

Pierwsza ciąża planowana.... porodu nie opisze..po porodzie szczęście euforia poporodowa.... pierwsze dnie w domu radość... niewiadoma,poznawanie siebie i uczenie się znaków jakie przekazuje dziecko... pamiętam pierwsze noce... rozrególowany tryb nocny i dzienny..paląće się światło i telewizor do 4 w nocy... puzniej... coral lepsze komunikowanie się z dzieckiem. Byłam sama ale mąz dużo mi pomagał,prasował prał,ja wstawałam w nocy i karmiłam,pamiętam,że nie raz i nie dwa byłam wściekła,że mały non stop doji w nocy,ale pamiętam też że byłam szczęśliwa,bo zrobił ładną minke bo się uśmiechnoł..pamiętam dume na twarzy jak jechałam na spacer do parku... pamiętam każdą chwile z Moim Michałkiem... Jak michałek miał 5 miesięcy zaszłam w ciąże...do końca nie wiedziałam co mnie czeka,nikt z rodziny męża nie cieszył sie na to dziecko(mieszkam z teściową) tak jak byłam w ciązy z misiem,co chwile coś dawała dla małego a dla drugiego dziecka nie dała nic,nic nie pytała.Ja bałam się jak sobie poradze,ale cieszyłam się jak niewiem co... Gdy urodziłam Mateuszka michałek miał 1,5 roku... nie było zle,ale różowo też nie...codziennie miewałam chwile zwątpienia złości i niemocy... jedno dziecko na opa i odkurzanie zmywanie... zakupy spacery pranie sprzątanie... trzecie dziecko...nie zdążyłam się otrząsnąć z drugiego,a tu siup i już ....szok!!! Daje rade..ale są takie dni...często..że po prostu płacze z bezsilności... też czasem chciała bym gdzieś wyjść poznać kogoś pogadać... jakieś kino... fryzjer... ale ja myśle o tym w ten sposób,że jeszcze zdąże..jesteśmy młodzi...Czasem się buntuje..mówie że mam to wszystko w dupie.. wychodze na klatke ...i wracam hihi... Wiem,że przez najbliższe 3 lata nie wyjde z domu....o kinie moge zapomnieć niemam komu zostawić troje dzieci... CZY żałuje? niewiem,czasem mam takie myśli,że mam jedno dziecko za dużo....ale niewiem które Spędzam z dziecmi 24h na dobę... dwoje z nich żąbkuje,trzecie widzi potwory...najmniejsze na piersi... piore non stop.. szkoda,że nie ma jednorazowych ubranek ŚMIEJE SIE UŚMIECHAM,choć czasem wcale nie jest mi do śmiechu..teraz przechodzimy bardzo trudny okres..jest naprawde ciężko,ale kto nie ma 3 dzieci to i tak nie zrozumie Może lepiej by mi było gdybym miała jedno dziecko-mam takie myśli...ale to trwa tylko chwilke..
Kocham moje dzieci z nimi spędzam każdy dzień i każdą noc.. Ciesze się że je mam,że są zdrowe,mają ręce i nogi... że nie są chore umysłowo,czy fizycznie... BO CZASEM TAK SOBIE MYŚLE, że być może za dużo narzekam... za dużo oczekuje...

Ewelinka.... niewiem po co to napisz...nigdy o tym nie pisałam,na forum.Mojego M siostra urodziła chłopca w miesiąc przed roczkiem córeczki... nie cieszyła się na ciąże.SZału nie było.. mąż jej nie pomagał,ale pomoc miała dużo od swojej matki...cIĄGLE GADAŁA O DEPRESJI O TYM JAK JEJ CIĘŻKO,ŻE NIGDZIE NIE WYCHODZI... Ciąża i poród książkowo...Dziecko nie żyje.ZYŁO 12godzin.urodził się zdrowy. nikt niewie dlaczego umarł.Ja wiem dlaczego. BÓG pokazał że daje,ale potrafi też zabierać.

Ewelinka- jakby ktoś przyszedł do Ciebie i zapytał się czy chcesz oddać dziecko oddała byś? odpowiedz sobie sama...

jeśli tak- nie jesteś gotowa na macierzyństwo
jeśli nie- potrzebujesz pomocy...

Jabłonko skoro piszesz że niby tak ci ciężko to po co robiłaś sobie kolejne dzieci i to rok po roku obłęd!

jowilka... na głupie pytania nie odpowiadam każdy ma czasem chwile zwątpienia.

Ja kocham moje dzieci,i żadnego bym nie oddała..nawet jak piszę ,że mi ciężko...

Tobie zawsze jest lekko?

Nie, ja tam w ogóle nie żałowalam
Owszem, kiedy Kuba był całkiem malutki i zdarzało mu się ryczeć o Bóg wie co (najedzony, miał sucho, miał towarzystwo,  był wyspany, kolki nie miał, bo ani się nie prężył,a w zakresie baków był zupełnie samowystarczalny, podejrzewam że wkurzało go leżenie na plecach, a nie miałam błogosławionego leżaczka) a ja akurat myłam np podłogę, to rzuciłam ta ścierą raz, czy dwa prosto w drzwi, czy w partnera, bo kurde no ile można?! Ale też pamiętałam cały czas, ze to kiedyś MINIE- ja dosłownie żyłam tą nadzieją, że się wyśpię, zjem obiad bez kwiku ze strony dziecka, które śliniło akurat na podłodze pudełko po jajkach no i starałam się podchodzić do tego z humorem. Czasem zdarzało mi się porządnie zwymyślać własne dziecko (co je,nawet w wieku 4 miesięcy dziwnie bawiło xD), ale z drugiej strony jaka duma była, kiedy na spacerze ktoś podziwiał tego małego skubańca I jak tu się w ogóle wkurzać długo na taki mały, okrągły pyszczek i radosne oczka?
Ale też miałam pomoc ze strony rodziny- jak nie miałam, to ją egzekwowałam, a co! Najbardziej przydatną funkcją było "Możesz zająć się Małym przez godzinkę?". Czasem nawet na dworze udało mi się dorwać jakąś znajomą dziewczynkę, która chętnie popchnie wózek i pogaworzy do Malucha w wózku, lub połazi z nim po placu, trzymając za dwie łapki, bo przecież toto chodzić samodzielnie nie umiało,ale chodzić chciało- wszyscy byli happy- ja mogłam sobie chwilkę posiedzieć w ciszy i nie garbić się przy moim dziecku, Kuba mógł poruszać się jak chciał, a dziewczynka traktując go nieco jak zabawkę zaspokajała swe wewnętrzne potrzeby bycia pomocną ( xD )

Ewelina------- super! cieszę się,że cieszysz się Macierzyństwem ! buziaki dla Nadii  !

i zwracam Ci honor- wczoraj myślałam,że to Ty podszyłaś się by mnie zaatakować. Przepraszam

Ewelina--- nie gniewaj się na mnie-ale wczoraj ta dziewczyna wyprowadziła mnie z równowagi

nie jesteś wredna-każdy ma czasem chwile głupiego gadania

Jest już lepiej.Poprostu w pewnym momencie przerosło mnie to wszystko,zmeczenie,stres itd ale już jest coraz lepiej

Ewelina gratulacje kolejnego zabka dla Nadii i fajnie że malutka daję Ci chwile wytchnienia że możesz sie nacieszyć tym jakie masz cudowne dziecko

To na prawdę poniżej pasa!!! Czasami się zastanawiam po co ludzie w ogóle wchodzą na forum, żeby wypisywać jakieś obraźliwe pierdoły!? My powinnyśmy się wspierać i radzić sobie!

Jeszcze nie jestem matką, ale gwarantowane w ciągu najbliżysz 2-3 tygodni będę. Mimo wsparcia męża (który jest tak samo przerażony jak ja - nasze pierwsze dziecko) wiem dokładnie co Wy czujecie dziewczyny i staram się przygotować psychicznie na te momenty zwątpienia, przemęczenia i bezsilności, bo wiem każda matka je miewa, nie ważne jak brdzo kocha się swą pociechę, gdy nie masz sił, po prostu nie masz sił.

Jabłonka, bardzo podobała mi się Twoja (długa) wypowiedź, po prostu piękna. Mam nadzieję, że gdy przyjdzie mój "dół" też się będę mogła podnieść jak Wy.

___________________

basiax3  jak ty możesz takie głupoty wypisywać pod czyims adresem??! To że ty jesteś ukichaną na punkcie swojego dziecka matką, to nie znaczy że każdy tak gładko do tej roli przechodzi! Ja bym chciała widzieć cię jak któregoś dnia twoja córeczka wróci w nocy pijana, zajdzie w ciążę w gimnazjum albo ci naklnie: wtedy miałabym ci ochotę powiedzieć: "Chciałaś być matką? To musiałaś przewidzieć, że tak się moze stać!"  -ale sama sobie wtedy moje słowa przypomnisz

Masz rację Catwomen.
Przecież temat sam mówi za siebie że nie piszemy tutaj tylko o tym że jesteśmy szczęsliwe z posiadania dzieci, ale jest zadane pytanie w tym temacie i każdy może napisać co czuje. więc nie rozumiem Cie Basiax3 dlaczego atakujesz kobiete która pisze to co w danym momenci czuje. Każdy ma prawo czuć to co chce i to co czuje. Ja ciągle słyszę od swojej mamy że musiałą mi poświęcić całe swoje życie i z tego powodu nie ma nic, a jest to równoznaczne z tym co mogła by tutaj napisać na forum. Nikt jej tego przecież nie broni. Więc nie oceniaj nikogo tylko dlatego że ty czujesz coś innego

Ewelina..... cieszę się bardzo z waszysz sukcesów
a pokazesz zdęcie Nadusi ?

aha to zajrze tam