14letnia córka lesbijka. Co robic? - Netkobiety.pl

Jestem tego samego zdania. Naprawdę złym było zagranie "tak, wyjdź". To łatwo mogło wpędzić ją w doła, który może przerodzić się w depresję, bo jej własna matka tak bardzo się na niej zawiodła, że nie mogła na nią spojrzeć po odczytaniu wiadomości. Na Twoim miejscu zrobiłbym to, co radzi Wielokropek. Btw. spróbuj postawić się TERAZ na miejscu swojej córki...

przeczytaj na spokojnie jeszcze raz te sms-y. Czy Twoja córka piszę w nich bezpośrednio do koleżanki że uprawiała z nią seks czy tylko to jakaś fantazja dziewczyn co nie oznacza że możesz być również spokojna. Porozmawiaj z mężem i oczywiście z córką jak już tylko ochłoniesz.

Jeśli zabronisz, spotykać się będą w ukryciu.

Pogadaj z córką, ale bez moralizowania, pouczania. Jak baba z babą, od serca.
Inicjacja seksualna przesuwa się coraz bardziej w dół (kiedyś 14-latka była panną na wydaniu).

Szklanka zimnej wody - dla Ciebie.

I pamiętaj, że kochasz swoją córkę.

mąż przyjechał, powiem mu. Jeśli chodzi o SMSy jest ich chyba około 100 szt, strasznie się czyta coś takiego. Są typu: Podchodzę.. wkładam trzy palce...delikatnie ruszam' potem koleżanka odpisuje odpowiedź w podobnym stylu. Jak dla mnie koszmar. Naprawdę słabo mi

Nie jest wykluczone, że to tylko taka zabawa "eksperymentujących" nastolatek.

Uważam ,że w wieku 14 lat to jest jeszcze tak ,że młodzi ludzie często eksperymentują właśnie w tych sprawach.
Jeżeli córka uprawiała seks z koleżanką ,to jeszcze nie znaczy to, że jest lesbijką.To mogą byc tylko próby sprawdzenia, jak to jest z dziewczyna, a jak z chłopakiem.
Gdyby jednak okazało się ,że jest homo musisz to zaakceptowac,jeśli nie chcesz jej stracic.
Nic jej nie zrobisz,ani grozbą ,ani prośbą.To nie jest jej wina,ona i tak odczuje nieraz niesmak z powodu często spotykanej nietolerancji .
Jesteś jej Matką,a matka powinna kochac swoje dziecko bezgranicznie i bezwarunkowo,nie próbuj jej zmieniac.
Udziel jej wsparcia,posłuchaj Wielokropka.

Nie dość, że czytasz jej korespondencję, to jeszcze publikujesz ją na forum! Kobieto!

nie ogarniam niektórych z was... po to jest chyba forum co nie? Po drugie większość osob piszę jakby nic się nie stało. Wczujcie sie w sytuacje tej matki.. Ktoś piszę żeby się uspokoić bo to eksperymenty.. to ja piernicze takie eksperymenty w wieku 14 lat ! a po drugie ktoś twierdzi żeby się oswoiła z myslą że jej córka może być lesbijką. Ludzie po pare lat oswajają się z takimi rzeczami jak ich DOROSŁE dzieci informują swoich rodziców że są homoseksualistami a wy chcecie żeby ona oswoiła się z tym w ciągu godziny... masakra totalna... ale zawsze to lepiej iść na skróty i zjechać jeszcze ją.. Tutaj pojawił się większy problem niż wiele innych bezsensownych tematów na tym forum typu ,,kocham innego, a może tamtego"

Nutkaa..,
rozumiem, że według Ciebie najlepszym wyjściem jest podkręcanie atmosfery, "zjechanie" dziewczyny i zamknięcie jej w klatce.

Nikt nie napisał, że są to proste sprawy. Autorka postu była bezpośrednio przed rozmową z córką, ważnym byłoby, by przeprowadziła tę rozmowę jak najrozsądniej. Krzykiem, wrzaskiem i świętym oburzeniem można tylko zaszkodzić i spowodować skuteczne ochłodzenie kontaktów między rodzicami a córką.

Tak jest. Dodam jeszcze, że takie "eksperymentowanie" stało sie modne...Znak czasu.
Młodzież mamy coraz bardziej swobodną w tych sprawach. Wśród niektórych sex dziewczyny z dziewczyną stał sie "na czasie"...I nie ma to nic wspólnego z orientacją seksualną.

Porozmawiaj z córką...Tylko spokojnie...Dowiedz się, czy to ma jakies umocowanie w uczuciu, czy tylko jest niemądrą, przedwczesna zabawą.

Witam. Jestem tu znowu. Na początku chciałam bardzo podziękować tym osobom, które wczoraj odpowiedziały na mój wątek. Bardzo mi to pomogło. Uspokoiłam się wtedy troszkę przed rozmową z córką  i zrozumiałam, że mogę prawie wszystko - byleby nie krzykiem i nerwami.

Wczoraj przyjechał mąż, powiedziałam mu. Postanowiliśmy od razu zadzwonić do tej dziewczyny i w miarę możliwości porozmawiać z jej rodzicami. Ona odebrała telefon, jak usłyszała ode mnie kim jestem i że przeczytałam SMSy to się rozłączyła. Musiałam więc porozmawiać z córką. Poszłam do niej, a ona była już cała zapłakana, nie chciała nawet żebym lampkę nocną zaświeciła - było jej strasznie wstyd. Dowiedziałam się, że dziewczyny poznały się przez Internet na jakimś blogu fotograficznym, bo moja córka interesuje się fotografią i nawet sama już potrafi złapać ciekawe ujęcie, ale nie o tym chciałam mówić. Poznały się i się zakochały... Córka mi mówi, że bardzo bardzo ją kocha choć nigdy jej nie widziała na żywo, bo dziewczyna w ogóle jest z innego województwa. Córka bardzo prosiła, żebyśmy nic nie robili tej dziewczynie. Okazało się, że ma ona ukończone 16 lat.

Powiedziałam córce, że może kochać kogo chce i my wszystko rozumiemy, ale takie rzeczy co one wypisywały to jeszcze nie dla niej, a zwłaszcza ten wulgarny ton wiadomości. Teraz ma 14 lat i ten czas lepiej wykorzystać na beztroskie dzieciństwo, na jakieś ciekawsze rzeczy, tylko nie na to co one zrobiły. Teraz kiedy jeszcze w pamięci mam niektóre zdania z tych wiadomości - to chce mi się wymiotować. Naprawdę nie wiem jak mogło to się stać, że moja nastoletnia córka mogła myśleć w ten sposób. Teraz już wiem, że możemy się spodziewać wszystkiego.
Telefonu nie oddam córce przez jakiś czas. Internetu też na razie nie będzie miała. ona potrzebuje czasu, żeby to przemyśleć. Ja też. Dziś córka poszła do szkoły pieszo (ma około 3 km), nie chciała żebym ją podwiozła - choć zawsze tak było. Widzę jak nas unika.

Jeśli chodzi o zarzut,że przeczytałam SMSy i piszę o tej sprawie na forum - to wg mnie nic złego nie zrobiłam. Wolę poznać opinie innych kobiet niż opowiadać to swojej mamie lub innym członkom rodziny, bo to w przyszłości mogłoby córce zaszkodzić. Przecież ona w cale nie musi być jeszcze lesbijką, może jej jeszcze się to odwidzi, a ktoś mógłby jej to kiedyś wypomnieć.

Dowiedziałam się też, że ta dziewczyna zna nasz dokładny adres, bo one korespondowały ze sobą listownie. pamiętam,ze nawet sama kiedyś zawoziłam list na pocztę, bo córka mnie prosiła. Aż strach pomyśleć co było w tych listach.
Moja córka nigdy nie miała chłopaka, może stąd zainteresowanie dziewczyną, która niestety nie miała dobrego wpływu na moje dziecko. Najgorsze jest to, że te SMSy były takie wulgarne i regularne.
Może iść z córką do psychologa? Czuję się okropnie. Tak jak kiedyś byliśmy radośni, mieliśmy plany - tak teraz nawet nie wiem jak normalnie z córką rozmawiać. Miałyśmy dziś jechać na zakupy, ale już nigdzie nie pojedziemy, wszystko się zmieniło.

EEEchhhh, rozpisałam się...a to wszystko dlatego, że szukam odpowiedzi na pytanie: co dalej?

Moim zdaniem o wiele za bardzo panikujesz i robisz krzywdę swojemu dziecku. Przeczytałaś jej prywatną korespondencję (niedopuszczalne! Gdyby moja matka kiedykolwiek to zrobiła, straciłabym do niej całe zaufanie), ogromnie ją zawstydziłaś (w tym przed ojcem), upokorzyłaś. Córka dojrzewa, ma prawo do takich zachowań, a wulgarne (w Twoim odczuciu), nacechowane erotycznie rozmowy z koleżanką nie świadczą jeszcze o jej całkowitej degeneracji i upadku moralnym. Ten wiek ma swoje prawa, które jako matka powinnaś nauczyć się rozumieć. Budzi się w niej seksualność i nie jesteś w stanie temu zaradzić i zmusić, by nadal była Twoją małą dziewczynką. Ja bym radziła usunięcie się na razie, nieingerowanie w jej życie tak mocno. Nie bierze narkotyków, nie kradnie, nie uprawia przypadkowego seksu z chłopakami - nie robi niczego złego. A kara w postaci zabrania telefonu i internetu wydaje mi się wręcz niedorzeczna. Za co ją karzesz? Za dojrzewanie?

Wielokropku, bardzo Ci dziękuje za słowa wypowiedziane w mojej sprawie. Tu się zgadzam, że trzeba teraz czasu. Z mężem umówiliśmy się, że on w ogóle się nie wtrąca i nic nie będzie córce na ten temat mówić. Mieliśmy tez pomysł wysłać córkę do kina z synem kolegi męża, może zakochaliby się w sobie? Tylko ja się boję wpaść z deszczu pod rynnę, że córka zacznie eksperymentować seks z chłopakiem, a potem nam powie, że sami tego chcieliśmy.

Bez dzieci nie wyobrażam sobie życia, a życie z dziećmi porządnie daje w kość.  Jeszcze mam syna... pewnie jeszcze nie jedno nas czeka...

Pozdrawiam Was wszystkie.

Dziewczyna nic nie zrobiła. NIC. Nie widziała się z tamtą dziewczyną w realu - do niczego nie doszło. Panna normalnie się rozwija, eksperymentuje, używa słownictwa akurat takiego i już. A co ma mowić: kwiatuszek? Muszelka? Omdlewać w harlequinowskim stylu?

Masz normalne i wrażliwe dziecko. I jak widać odpowiedzialne. Dałaś jej FATALNY przykład. Nie dosyć ze sprawdzilaś korespondencję, to nie zachowałaś tego dla siebie, nie poprosilaś WTEDY o pomoc specjalisty - na przyklad psychologa dziecięcego albo seksuologa, tylko upokorzylaś własne dziecko przed najbliższymi - ojcem (fantastyczny pomysl wogóle) i osobą, w której Twoja córka się zakochała.

Jak tak dalej polecisz po bandzie, to sama jej zrobisz krzywdę. Dziewczyna otwarta, poznaje siebie a Ty z buciorami włazisz w jej prywatne sprawy i jeszcze opierdzielasz plus kara. Następnym razem gucio się dowiesz - i jak faktycznie wpadnie w fatalne środowisko albo starego capa wyhaczy z netu - nic się nie martw, już on ją poinstruuje jak się chować przed mamusią.

Zamiast wziąć dziecko na stronę, trochę czasu razem spędzić, żeby sama się otworzyła... Normalnie nóż się w kieszeni otwiera. Jak ona ma Ci teraz zaufać? A ojcu jak ona teraz w oczy spojrzy? Załamka.

w_szoku_jestem,
dojrzewanie to trudny czas dla... rodziców.

Mnie, w zachowaniu zdrowego rozumu, pomagały między innymi odpowiedzi na pytania sobie zadawane:
- czego oczekiwałabym, jako dziecko, od moich rodziców w takiej sprawie?
- dlaczego i czego się boję?
- co mogę zrobić, by zmniejszając (nie likwidując - taką ambitną nie byłam) swój lęk, nie ingerować w życie i podejmowanie decyzji przez moje dzieci?

Zaczynasz zachowywać się nierozsądnie i nieracjonalnie. Przypomnij sobie swoje uczucia, gdy Twoja mama rozpoczynała zabawę w swatkę lub dopytywała Cię o Twe życie intymne? Pewnie byłaś zachwycona i przeszczęśliwa!

Rozumu!

No cóż, nie zmienię swoich poglądów. Uważam, że córka jest jeszcze za młoda na dojrzewanie tego typu. Te SMSy właśnie brzmiały tak jakby pisała ze starym capem! Muszę jej dać do zrozumienia, że to nie jest dobre. I miłość i seks mogą być piękne i nie jest ważne czy  to miłość do kobiety czy mężczyzny. Natomiast to co one do siebie pisały - to nie ma nic wspólnego z pięknem, to było chore. Człowiek, który ma dopiero 14 lat nie powinien traktować seksu w ten sposób. Wulgarność i seks to dwie różne rzeczy, można je ze sobą oczywiście połączyć, ale czy to już w wieku 14 lat?
Mój mąż nie czytał SMSów, jeśli o niego chodzi.
Widzę, że osądziłyście moje postępowanie dosyć ostro, przemyślę to, bo na pewno warto. Wątpię jednak, że po powrocie córki ze szkoły powiem jej: Wiesz, fajna ta Twoja koleżanka. Proszę pisz z nią dalej...

Kobieto!
Tutaj nie chodzi o to, byś pochwaliła swą córkę.
Tutaj chodzi o zaufanie.
Tutaj chodzi o niekojarzenie dwóch słów ze sobą.
Tutaj chodzi o to, by córka mogła dojrzewać, również seksualnie.
Rozumiem, że to trudne, ale... przypomnij sobie swoje pierwsze doświadczenia seksualne. Nie było żadnych zachowań, które Twoja mama nie nazywałaby ich niestosownymi dla "panienki w Twoim wieku"? Nie wierzę.

Poczytaj sobie różne książki na temat dojrzewania dziewcząt i pierwszych eksperymentów seksualnych. Idź, ty sama, do psychologa-seksuologa. Bo to Ty masz największy problem. Z zaakceptowaniem rzeczywistości, z dojrzewaniem swej córki, z zaakceptowaniem jej kobiecości. Bo ona jest kobietą, czy tego chcesz, czy nie. I od Twojego zachowania względem niej zależy to, czy będzie miała udane życie seksualne czy też nie.

Szukaj profesjonalnej pomocy dla siebie. To, że masz określone poglądy nie oznacza, że są one dobre.

Hola, hola.

ROZUMIEM Twój niepokój, ROZUMIEM Twą ciekawość, ROZUMIEM.
Rozumienie nie jest równoznaczne z akceptacją pewnych zachowań.
Dla uspokojenia swego sumienia mieszasz rzeczy. Piszesz, że oznaką zaufania Twej córki do Ciebie byłaby spowiedź dotycząca jej kontaktów z koleżanką. Naprawdę tak myślisz?
Moje dzieci mają do mnie zaufanie, same wielokrotnie o tym mówią, ale nie przyszłoby im do głowy zdawać relację ze swych seksualnych kontaktów. Mnie zaś nie przeszło do głowy, że nie mówiąc o swym życiu intymnym nie mają zaufania. Życie intymne, jak sama nazwa mówi, to życie INTYMNE.

Dałam Ci trochę wsparcia, trochę rad. Co z nimi zrobisz - Twoja sprawa. Na Twoim miejscu nie uznałabym, że są one skierowane przeciwko Tobie.

Udanej pracy nad sobą, jeśli się na nią zdecydujesz.

Pozostaje ci zaakceptować. Orientacja seksualna to sprawa głównie wrodzona z tego co wiem. Jeśli kochasz córkę, to postaraj się ją zrozumieć taką jaka jest. Nawet jeśli nie spełnia Twoich oczekiwań. Nie wykluczone, że z czasem odkryje swoją prawdziwą seksualność i będzie hetero. Jest teraz w okresie dojrzewania a burza hormonów i być może poznanie jakiegoś chłopaka zmieni jej światopogląd.

Nie chodzi mi o orientację seksualną. Chodzi mi o jej wiek. Jakie może być wsadzanie trzech palców w wieku 14 lat? To mnie boli. Dalej jest mi z tym źle.
Też miałam kiedyś 14 lat. Moja mama nigdy nie rozmawiała ze mną o seksie i jest mi z tym dobrze. Brak takich rozmów w żaden sposób nie upośledził mojego życia seksualnego, które wbrew niektórym opiniom, jest urozmaicone i nie ma w nim rutyny.  Kocham moją mamę, jak do dnia wczorajszego mówiłam jej o wszystkich moich problemach (oprócz intymnych), ale o wnuczce przecież nic nie powiem...

Wy jesteście bardziej wyluzowane, moja córka chyba też. Mimo wszystko będzie mi bardzo ciężko zaakceptować fakt, że zamiast siedzieć przy lekcjach moje dziecko uprawia wirtualny seks.

Jeszcze raz bardzo Wam dziękuję za opinię. Są one dla mnie dużym doświadczeniem, a także motywacją nad zastanowieniem się nad swoim zachowaniem wobec córki.

My wcale nie jesteśmy wyluzowane. Tylko zrozum, że to, iż Ty w wieku 14 lat nie fantazjowałaś/nie masturbowałaś się/myślałaś o płatkach róży na pościeli a nie o palcach w pochwie, to nie znaczy, że z Twoją córką jest coś nie tak. Każdy dojrzewa inaczej i wpychając jej się w intymność i karając ją za nią możesz doprowadzić tylko do nerwicy (albo nie daj Boże czegoś gorszego).

I nie mówię, że Cię nie rozumiem. Ja już teraz, mając 4-miesięczną córkę, wyobrażam sobie z lubością, jak zrzucam ze schodów jej nastoletnich adoratorów, no bo jak to tak, moje maleńkie dziecko i seks? Ale weź się w garść i pozwól dziewczynce się rozwijać!

I jeszcze jedna uwaga: może Ty nie rozmawiałaś z matką o seksie. Ale wtedy to były inne czasy, nie tak swobodne i przepełnione seksem jak teraz. Przeczytaj jeszcze raz, co napisała Kriss. Jeśli Twoja córka będzie mogła z Tobą porozmawiać, a Ty będziesz UMIAŁA JEJ MĄDRZE DORADZIĆ, to uniknie wielu niebezpieczeństw i pokus.

Dziękuję Ci, Wielokropku, okazałaś się bardzo pomocna. Twoje myśli są sensowne i wyczuwam w nich spokój, a tego potrzebowałam. Uzyskałam wiele odpowiedzi - to mi wystarczy. Oddam dziecku telefon, spróbuję powrócić do normalności. Miałyśmy na dziś plany, spróbuję je zrealizować wraz z córką.

Pozdrawiam Was serdecznie i życzę wszystkiego dobrego

Najgorsze co mogłaś powiedzieć do córki to "wyjdź". Zamiast omówić na świeżo sytuację. Być może to paradoks, ale to nie Ty zawiodłaś się nas córce, ale córka na Tobie. Ona jest teraz w okresie, w którym szuka swojego "ja" - dojrzewa. Być może to też Ciebie zszokuje, ale ja w wieku 12-13 także miałam "zbliżenie" z koleżanką. Tzn. postanowiłyśmy wypróbować pozycję miłosną. Co prawda była ona dla par hetero, ale my spróbowałyśmy - nago. Nie wyrosłam na jakąś zdeprawowaną kobietę. Obecnie nie wyobrażam sobie seksu z inną kobietą. Jednak nigdy nie pisałam takich sms'ów. Wtedy jeszcze telefony komórkowe nie były ogólnodostępne.
W tym wieku to jeszcze o niczym nie świadczy. Myślę, że teraz powinnaś jak najszybciej omówić tą sprawę z córką, bez pretensji i włączania w to ojca - może ją zawstydzić.

Hmm...no to teraz moja kolej.

Jak miałam 11 lat niecałe zostałam złapana przez kuzynów koleżanki z klasy na korytarzu, w czasie dużej przerwy. Zmolestowali mnie na oczach nauczyciela.
W wieku 13 lat miałam nauczanie o seksie. W szkole.
W wieku 14 lat poznawałam własne ciało, oglądałam potajemnie pornografię ojca, dotykałam się, czytałam romansidła z ułamkami seksualnych wątków.
I uważam, że rozwijałam się całkowicie normalnie. Miałam wiele hobby- czytanie ambitnych książek, poezja, malowanie, śpiew i taniec. Uczyłam się normalnie, jak i Twoja córka pyskowałam mamie, itd. Nie miałam też wtedy nigdy chłopaka. Ba, o całowaniu nie było mowy!

Pierwszego chłopaka miałam w wieku 16 lat. To było dla mnie coś.
A dla smaczku, jako nieomal 8letnie dziewczynki zkuzynką zamykałyśmy się w ubikacji, rozbierałyśmy,kładłyśmy w wannie i wylewałyśmy na siebie (brzuch, bo innych miejsc nie) pastę do zębów, którą z siebie zlizywałyśmy. I co. Niewinne głupie zabawy. Zero świadomości co robimy. Zero zahamowań, tabu, zabawa dwójki dziewczynek, które po prostu miały małą tajemnicę.

W wieku 14 lat zaczynałam juz dojrzewać, jak każda z nas. Nie miałam komórki to i nie miałam możliwości pisania z kimkolwiek. Pisywałam opowiadania, pamiętniki. Ale nie pisałam erotycznych spraw. Nie umiałam, no i bardziej wstydliwa byłam.
Ja jak miałam 17 lat i byłam w liceum miałam dwie koleżanki- obie cnotliwe, bardzo. Kiedy powiedziałam im, że np całowałam się to reagowały jakbym już uprawiała seks z 40latkiem i jego babcią w skórzanym gorsecie.
Jaki to wstyd był wiedzieć nieco więcej.

Teraz jest tak, że dziewczynki w jej wieku właśnie dojrzewają, tabu jest mniejsze i cholera, jakbyś kobieto ty była młodsza i mogła słuchać rozmów jej z koleżankami to by Ci kopara opadła. Tylu wulgaryzmów, kolorowych metafor i nawiązań do seksu- taka jest młodzież dzisiejsza! Jasne, wychować wychowasz, ale też wychowuje społeczeństwo.
Dziewczyna ma prawo do tego by się poznawać. Ma prawo do masturbacji- lepiej niech to robi niż rzuci się w ramiona byle szczeniaka i da sobie dziecko zrobić prawda? A co do dziewczyn. Kolejna anegdotka.

W swoim już dorosłym życiu uprawiałam seks z 2ma dziewczynami w trójkącie. Mając 18 lat całowałam się z dziewczyną. Zdarzyło mi się raz dotykać z przyjaciółką 2 lata temu.
Kiedyś zakochałam się w mojej jednej kumpeli, bo była zajebistą laską. I co. Żyję.

Mam chłopaka, chcę mieć dzieci z nim, kobiety są dla mnie mniej interesujące, wręcz są na zasadzie niżej niż wibrator.

Wyrosłam na złe stworzenie? Eksperymentowałam. Poznawałam siebie. Dziewictwo straciłam w wieku 20 lat z chłopakiem który był ze mną na roku, z którym byłam rok. I? Żyję. Mama nie miała mi nigdy nic do zarzucenia.

I wiesz co? Skoro uważasz, że czytanie cudzych smsów jest super, bo jesteś matką i masz prawo- to Ci oznajmiam, że nie masz prawa do tego, ani urzedowego ani moralnego. Nie mozesz sprawowac kontroli tak daleko idacej nad córką. Chyba, że chcesz być jej cerberem i znienawidzona persona. Tak młode panny łatwo Cię znienawidzą. wiem jak mam z moja mama. Też nie jest łatwo, bo tak kontrole mi wpoiła, że nawet skarpetek bez niej kupic nie moge. Ze strachu ze jej sie cos nie spodoba.
Raz w zyciu jednak ojciec odwazyl sie przeczytac moj pamietnik, przez przypadek. Do dzisiaj im tego nie wybaczylam. Przez to stracilam moja najwieksza milosc jaka mialamkiedykolwiek. Bo balam sie ciazy i o tym napisalam akurat na tej stronie. Mialam wtedy 21 lat skonczone. I moj chlopak zostal zwyzywany, wypieprzony z mojej chaty, mnie zabroniono z nim kontaktu i wyzwano od dz&*&(ek.
Do dzisiaj im tego nie wybaczylam, bo po tym mnie zostawil,bo sie bal...Mial tylko 18 lat. A ja prawie sie przez to zabilam.
Ty masz swiadomosc jak dziala wchodzenie buciorami w intymnosc corki?
Ty myslisz ze masz do tego prawo jako matka?

Idz do psychologa.

Proszę Cię... Rola rodzica nie polega na stałej kontroli, ale na uczeniu swoich dzieci życia i darzenia ich zaufaniem. Zrozumiałabym jeszcze autorkę tematu, gdyby była czymś zaniepokojona, gdyby córka zachowywała się dziwnie lub przebywała w dziwnym towarzystwie: wtedy sprawdzenie z kim się kontaktuje i w jakich sprawach mogłoby być uzasadnione, oczywiście zakładając, że próba rozmowy z dzieckiem nie przyniosła efektu. Czytanie czyjejś korespondencji uważam za ostateczność. Jeśli nie ma się poważnego powodu, to jest to zwyczajne naruszenie prywatności.

Ale kto tu mówi o seksie? One o tym seksie jedynie pisały w smsach, nigdy się nawet nie spotkały. Co innego uprawiać seks, a co innego fantazjować na ten temat. Fantazjowanie to rzecz normalna, a ta dziewczynka znalazła sobie bliską przyjaciółkę, z którą chciała się swoimi fantazjami podzielić.

Nie powinno?

Haha, no jasne, wiele rzeczy nie powinno. Ale mowimy o dzieciach i o fantazji czyli czyms nad czym rodzic nie bedzie i nie da rady zapanowac.
To tak jakbys powiedziala glodnemu czlowiekowi zeby jadl powoli bo nie powinien jesc za szybko bo nie wypada.

Dzieci to dzieci. Kazda nastolatka fantazjuje o seksie. 14latki zreszta pierwsze inicjacje maja juz za soba. Niestety skonczyly sie czasy kiedy milczalo sie o tym, kiedy dzieci byly dziecmi do 20 roku zycia, a potem nagle byly dorosle.
Niestety jestesmy w czasach kiedy dzieci w gimnazjum uprawiaja seks, dotykaja sie, mamy galerianki, mamy mnostwo spaczonych emocjonalnie dzieci.
A te normalne po prostu normalniedojrzewaja i sobie fantazjuja.

Ty se zakazac dziecku mozesz nie myslec o seksie. Ale w glowie nie siedzisz i nic z tym nie zrobisz. Chyba ze dziecku zrobisz pranie mozgu.

Ja nie powiedziałam nic o zakazywaniu myślenia, tylko o tym, że matka ma prawo kontrolować, co jej dziecko robi.

Ok, Kriss, paliłaś trawę w wieku 16 lat. Popaliłaś i przestałaś, a ile dzieciaków w tym wieku paliło i nie przestało, a sięgnęło po mocniejsze narkotyki? Tylko dlatego że mama olała problem? Nie znam osobiście przypadku ucieczki z domu dziecka nastoletniego. Znam za to przypadek ciąży u nieletniej, której mamusia "szanowała" jej odrębność, nie czytała sms-ów i pozwalała zostawać na noc u koleżanki. Co mnie obchodzi, że ty niemal straciłaś dziewictwo w wieku 15 lat? To ma być dobry przykład? Na co?
Ja moje straciłam w wieku 20 lat, jak miałam 16 to jeździłam na obozy sportowe i do głowy mi ani moim znajomym nie przyszło, żeby się bzykać po kątach, nie mówiąc o piciu, paleniu trawki itp. Tak, moi rodzice mnie kontrolowali, acz kontrola była inna, bo nie było komórek i netu. Wiedzieli z kim jestem, gdzie i o której wrócę. I na dobre mi to wyszło. Swoje dziecko zamierzam wychować w taki właśnie sposób, dodatkowo wpajając poczucie własnej wartości, na tyle, by umiało przeciwstawić się palącym, pijącym i puszczającym się galeriankom i innym młodocianym kurewkom, i by nie stało się jak one.

Widzisz Emilia, nie zrozumialaś mnie. Mało tego - złapałaś nerwa. Niepotrzebnie.

U córki Autorki mleko się rozlało, jej do glowy przyszło... Koniec kropka. I nad tym się trzeba pochylić.
Tobie kontrola wyszła na dobre - dziewczyny tu piszą że kontrola rodziców mało ich nie zabiła (były próby samobójcze). Ty się nie buntowałaś - większość nastolatków się buntuje. I tego buntu nie stłumisz siłą typu megakontrola, zero prywatności.

Jak mała będzie chciała - zrobi wszystko, a matka jej będzie mogła za przeproszeniem nagwizdać. Jeśli natomiast się zaprzyjaźni z dzieckiem, odzyska jej zaufanie, zostanie powiernicą dziewczyńskich tajemnic - wtedy przecież będzie o niej wiedziała o niebo więcej. Mało tego, mądre dziecko nie będzie chciało nadszarpnąć matczynego zaufania.

Jeśli natomiast dziewczyna będzie miała rodziców za wrogów - jak myślisz, jak najbardziej zrobi im na złość?

Co do ciąży Twojej koleżanki - nie popełniła największego grzechu. Nie zażywała antykoncepcji. Żeby zajść w ciążę trzeba naprawdę niewiele w młodym wieku. Wystarczy pech.

Moje bujne życie, które wspominam z łezką w oku, mimo że Cię nie obchodzi - jest przykładem na to, że po pierwsze primo - nastolatek zbuntowany = duże kłopoty, po drugie primo - każdy jest inny, ale jedno jest pewne - nikt nie lubi kontroli, a już szczególnie młody człowiek. Jak chcesz wiedzieć co robi - to spędzaj z nim czas.

Kontrolą nie zbudujesz poczucia własnej wartości. Zbudujesz właśnie niepewność = ja jestem głupia, bo mama za mnie myśli. Jak mama za mnie myśli, to iech bierze na klatę konsekwencje mojego durnego postęowania. Pępowina forever.

Cholera! Emilia! Przecież ja jestem od Ciebie starsza!

Piękne. Chyba własnej matce to podrzuce...

Watpie czy jej sie to uda.
Rozmawialam z nia na ten temat tu poruszony, chcac znac jej zdanie.
Uslyszalam ze nie bedzie ze mna rozmawiac bo uwazam sie za najmadrzejsza. Tylko na moment kiedy jej powiedzialam ze 14latki normalnie seks uprawiaja i ze nie zgadzam sie z jej zdaniem. Uslyszalam ze ja patrze z poziomu dziecka(25letniego) a ona z poziomu rodzica, zatem ja nie powinnam sie wypowiadac bo nic nie wiem i nie rozumiem. Zatem nie ma mowy o dyskusji...chociaz moja mama to zwolenniczka wypowiadania wlasnych zdan, dyskusji i racjonalnie wykladanych faktow, ale tylko na jej warunkach. Konczy dyskusje tak, ze ja jestem krzyczacy gowniarz a ona ponizona matka.
No ale to tak notabene...

W kazdym razie uwazam, ze mamie tej 14latki przydalaby sie rozmowa z osoba postronna zupelnie.

Wzruszyłam się, bardzo. Bardzo Ci dziękuję, to ważne słowa.

Mogę być Twą mamą wirtualną.
Czytam Twe mądre posty i zachwycam się Tobą. Naprawdę.
Będąc wirtualną Twą mamą jestem dumna z Ciebie.

                                                  *    *    *
Przepraszam za ten nasz wspólny off topic, proszę o nieusuwanie tych ostatnich postów, mimo wszystko. Dziękuję bardzo.