Samotność po 50, jak odnaleźć sens dalszego życia? - Netkobiety.pl

Dziękuję za podpowiedż,jest trafna.Dziś zadzwonił i powiedział,że możemy zostać tylko przyjaciółmi,gdy spytałam,co się nagle stało
otrzymałam odpowiedż,że stwierdził,iż mamy inne zapatrywania na życie.Bardzo mnie to zabolało,snułam plany 4 lata to przecież nie mało.Odebrał mi chęć do życia.

Współczuję. Przykre to, lecz myślę, że prawda jest lepsza niż krętactwa i udawanie.
Wiek nie ma nic do rzeczy, ponoć ciało się starzeje ale duch zawsze pozostaje młody (słowa mojej p. prof. - "nigdy nie przekracza 35 lat")
Po prostu nie trzeba sobie "kręcić filmów" w głowie, bo można się srodze zawieść. I nie działać w desperacji. Jeśli ma coś z tego być to będzie, czas pokaże Życzę, aby wszystko się potoczyło po twojej myśli i przyniosło radość.
A sens życia trzeba szukać w samym sobie, tak myślę... Pozdrawiam i powodzenia

To bedzie najlepsza rzecz jaką możesz zrobić.. nie narzucaj się mu bo to nie ma sensu.. moze kogos poznal a moze po prostu chce byc sam..  pamietaj ze za rogiem moze czekac ktos na Ciebie.. a narazie skup sie na wlasnym zyciu, na tym by czuc sie spelniona.. nie wyczekuj na sile mezczyzny bo sie bedziesz niszczyc.. trzeba cieszyc sie tym co mamy a szczescie samo przyjdzie

zrobisz jak bedziesz chciala, ale ja bym wstrzymala sie z tym.. oczywiscie przleanie na papier tego co czujesz moze okzac sie dobre dla Ciebie ale nie wysylaj od razu ctylko poczekaj az opadna emocje.. jesli potem nadal bedziesz tego potrzebowala to wyslesz.. ale uwierz, ze po jakims czasie gdy spojrzysz na ten list to moze sie oakzac ze wcale nie chcialas mu czegos pisac.. a po co zalowac... widze ze bardzo potrzebujesz bliskosci drugiej osoby ale na wszytsko przyjdzie czas

Serdeczne dzięki,dobrze zrobiłam że poszukałam u was porady.Tak chyba jestem taka matka teresa,ktora nigdy nie widzi swoich potrzeb tylko patrzy,jak pomóc drugiemu.Kurcze tylko czy uda mi się zmienić w tym wieku mój charakter,taka już jestem że nigdy nie widzę siebie tylko drugich.Pewnie dlatego dostaje takie baty od życia.Co do deklaracji,na początku znajomości powiedzieliśmy,że nie składamy sobie bo to jest zobowiązanie.Myslałam,że teraz to nastapi,ale jak widać życie samo pisze scenariusz.Jest mi zwyczajnie przykro,chyba nie potrafię znależć faceta,którego charakter odpowiadałby mojemu.Co do sanatorium zus go wysłał czekał 3 tygodnie.Jak teraz myśle,to rzeczywiście chyba ja mało się licze.załapałam doła.

"Kurcze tylko czy uda mi się zmienić w tym wieku mój charakter,taka już jestem że nigdy nie widzę siebie tylko drugich."

Znam wiele historii, które temu przeczą, nie mniej jednak opowiem Ci o mojej mamie, bo to najbliższy mi przykład.
Moja mama ma teraz 60 lat.
Przez 30 lat była zdradzaną żoną alkoholika, bardzo cierpiała, była współuzależniona, miała ciężką depresję. Jest osobą bardzo neurotyczną. Zawsze sfrustrowana, od innych tylko "chciała", choć wynikało to z jej choroby, współuzależnienia. Zrobiła mi bardzo wiele złego. Truła mnie swoją chorą miłością. Odwrócili się od niej wszyscy, wszyscy dawni przyjaciele jej się bali.
Stała się strasznym człowiekiem.

Kilka lat temu poszła do psychiatry i psychologa. Chodzi cały czas.

Jest dzisiaj zupełnie innym człowiekiem. No, może nie "zupełnie", ale jest spokojna, zadowolona. Mówi, a nie krzyczy. Zaczyna jakoś żyć. Dopiero teraz. Ale jest żywym przykładem, że można, że jeśli się chce, to da się radę zmienić siebie, nawet po traumach trwających dziesiątki lat.

jestes dobrą osobą..  myślę, że warto narazie skupic sie na tym co masz.. na bliskich.. nie szukaj milosci na sile.. ona sama przyjdzie w odpowednim momencie..

a jesli brakuje Ci kontaktu z mężczyznami, rozmów.. to moze załóz sobie konto na jakims portalu spolecznosciowym służącym do poznawania nowych ludzi.. zawsze mozna poznac kogos podobnego do nas..

Widzisz sama znalazłas odpowiedz.. uporaj sie z własnymi lekami, naucz sie siebie na nowo.. pokochaj siebie powodzenia;)

trafne spostrzeżenie... teraz sobie kojarzę, że tez tak mialam ale to już inna historia.. zgadzam sie z anjess83..

wiem, że boli.. i będzie boleś przez jakiś czas.. ale uwierz. za jakiś czas to minie i on bedzie tylko milym wspomnieniem ja tez tak mialam.. daj sobie czas...

Podczas ostatniej rozmowy,spytałam wprost,czy ktos inny sie pojawił i zajął jego mysli,stad taka decyzja,że dalej będzie tylko przyjazń była chwila milczenia potem zaprzeczenie.Ale ton głosu nie był smutny,powiedziałabym raczej stanowczy.Jeżeli jest to ktos inny ,to musi to byc świeża sprawa,bo przedtem tak nie było,kiedy rozmawialismy.

Tosiu, współczuję Ci ale....... tu nie o współczucie chodzi, tylko o znalezienie dla siebie drogi. Mam 46 lat i przeżyłam wiele w życiu, jestem takim typem - pomagać wszystkim a jak coś mi potrzeba - to już inna sprawa.
Daj sobie spokój z tym facetem bo to jakiś egocentryk, który zawraca głowę kobiecie. Za dużo tu jest tajne/poufne.
Tez jestem w dołku, nawet dużym i szukam sposobu na dalsze życie.
Najchętniej jakbym się jutro nie obudziła ale to nie jest takie proste. Jestem cały czas na prochach....

Moja rada - daj sobie z nim spokój i zacznij żyć dla siebie. Uważaj na krętaczy albo w ogóle wylecz się, że chęci bycia z kimś.
Trzymam kciuki i życzę dużo siły.

Witaj.

Teosiu, tylko żeby to nie były obiecanki, cacanki...
Zresztą tu nie tylko o telefon chodzi, ale żebyś odcięła się od niego myślami i nie wiązała już żadnej  nadziei na wspólne życie z nim.

Zgadzam się, dlatego Twoja decyzja jest słuszna - wybierasz ten mniejszy ból.

Tego kwiatu (mężczyzn) jest pół światu, a Ty zraziłaś się tylko na jednym. Zatem miej nadzieję.

Pozdrawiam Cię serdecznie.

Czytam Wasze posty Kochani i wszystko co piszecie jest jedną mądrością. Ja też bym to samo doradzała komuś, tylko tak trudno jest sobie doradzić.Też jestem samotną nie z wyboru , mam 61 lat ale serce 20 letniej kobiety. Kocham wszystkich, chciałabym wszystkim pomagać, po prostu wszystkich cierpiących przytulić do swojego chorego serduszka. Ta dobroć zawsze mnie gubi,niektórzy wykorzystują mnie ale ja się już nie mogę zmienić. Dziś jestem kobietą samotną , czekającą na odrobinę ciepła i uczucia. Zawsze mi się trafia ktoś zajęty i póżniej zostaję znowu sama , ze wspomnieniami i zranionym sercem które bardzo boli i krwawi. Może ktoś się dziwi, że w tym wieku ale jak sami piszecie, że w różnym wieku można zakochać się jak 18 latka. Sama siebie pytam co jest ze mną nie tak, przecież jestem niebrzydka, szczera, młodo wyglądająca z ogromnym sercem więc co jest nie tak!!!!  Są święta a ja siedzę sama bo dzieci wyjechali do rodziny może dlatego tak bardzo przeżywam tą samotność?

Moje drogie panie - przykro się to czyta co piszecie... jakby sens życia zasadzał się TYLKO na posiadaniu mężczyzny
Tymczasem tylu jest ludzi spragnionycych ciepła i uwagi.
Piszesz Krystynko, że kochasz wszystkich potrzebujących, więc czemu do nich nie wyjdziesz?
Czy wiecie, że na święta w CDZ pozostało około 200 dzieci? A inne szpitale dziecięce, hospicja, domy dziecka lub dla seniorów?Pewnie cieszyli by się z odwiedzin
Znam panią, emerytowaną nauczycielkę matematyki, która nie narzeka na nudę i samotność. Pewnie dlatego, że narzeka na brak czasu. Zapisała się na uniwersytet III wieku. Uczy się rysunku i tańca towarzyskiego oraz zdaje się jakiegoś języka obcego, jeżdżą razem na wycieczki po kraju a ostatnio byli w Pradze czeskiej. Tak się poznaje ludzi wyjdźcie do nich a przestaniecie odczuwać samotność. Da się - jeżeli to NIE są puste deklaracje.
Do siego roku! Roku zapełnionego po brzegi działaniem/działalnością i nowymi znajomościami

Witam.

Teosiu, przecież obiecałaś, że zajmiesz się sobą i swoją rodziną.     
Dopiero wyszłaś z nieudanego związku, a już w planach masz szukanie nowej znajomości.
To by znaczyło, że ten związek niczego Cię nie nauczył, że nieodparcie szukasz sposobu na "znalezienie" mężczyzny i to od niego uzależniasz swoje życie - ma wypełnić Ci pustkę, nudę, brak osobistych zainteresowań, samotność.

Zatem wracasz do punktu wyjścia, bo znowu obstawiasz na tego samego "konia" (czyt. na chłopa). To ma być celem Twojego obecnego życia, priorytetem?
Żeby się nie powtarzać, sugeruję Ci to samo co Anhedonia.
Tobie Krystynko również.

Zatem dziewczęta opamiętajcie się, okazujcie serce, pomoc tym, którzy tego oczekują i są tego warci. A przede wszystkim pomóżcie SOBIE, inwestujcie w SIEBIE i przestańcie mylić swoją dobroć z tym, że dajecie się wykorzystywać. Same do tego dążycie i że tak powiem "podkładacie się".

Niech to będzie Waszym postanowieniem na Nowy Rok 2012.
Też będę w Sylwka sama w domu, bo mąż w pracy.
Włączę sobie telewizor, pooglądam noworoczne występy...i będę miała szampańskiego Sylwestra, bo z lampką szampana pitego pod kołderką     
Zatem jest nasz już trzy...a pewnie dołączą i inne samotne z wyboru, czy też z przymusu.

Pijąc szampana, będę myślami przy Was kochane net-kobietki. Oby Wam się z Nowym Rokiem szczęściło, darzyło, trosk ubywało, a radości przybywało.

Postanowienie : z Nowym Rokiem 2012 wchodzimy w życie "nowym krokiem" .   

Pozdrawiam serdecznie.

Anhedonia, to ja też tak zrobię! Tylko pytanie, czy nie dostanę biegunki? 
Bo o tym, żeby wypisać swoje życzenia to wiem, ale nigdy nie "piłam ich" z winem. Pytam całkiem serio. Robiłaś już kiedyś taki rytuał?

Dzień dobry w Nowym Roku straciłam od nowego roku pracę jestem bez prawa do zasiłku,jest mi smutno mam doła
ile jeden człowiek może wytrzymać,brakuje mi sił,nie potrfię się podnieść

Dziękuję za pamięć i troskę
Ja pojawiam się "porywami" ze względów różnych (m. in. przez podjęcie tych wymarzonych studiów) ale nie trzeba się martwić. Wracam jak bumerang
W górę czoła drogie panie - niech ten rok będzie LEPSZY

Witam wszystkie same lecz nie samotne kobietki zawsze na naszej drodze życia ktoś się pojawia i jeżeli to zauważymy to już jest dla nas plus obracamy się w świecie o szybkim tempie życia i dlatego gdy spowolnimy jest nam gorzej nie ma ludzi co przechodzą przez życie bez trosk zmartwień tylko nadmiar tego wszystkiego nas zniewala mając te 50 i więcej lat inaczej się postrzega życie dzieci pozakładały swoje rodziny mają swoje życie jeszcze jak jest się razem z mężem to łatwiej ale życie napisało inny scenarjusz  1,5 roku temu zmarł nagle tak że jest mi to ciężko zaakceptować i pogodzić się z tym dobrze że mam dobrych sąsiadów i dzieci niedaleko ale męża mi nikt nie zastąpi bo był bardzo dobrym człowiekiem Pozdrawiam Anna

Napewno nie jest Ci lekko będąc w związku gdzie się jest osobno ale tak już w życiu jest dobrze że myślisz o sobie bo to najważniejsze i życzę Ci żeby ta znajomość była dla Ciebie miła Pozdrawiam Anna

Przykro ten nowy rok dla Ciebie teosiu się zaczął
Jednak WIESZ, że wstać trzeba - po prostu nic innego człowiekowi nie pozostaje... Ponoć nic nie dzieje się bez przyczyny. Może chodziło o to byś nie oglądała się wstecz, byś nie szukała siły żywotnej w oparciu o silne męskie ramię a W SOBIE.
Współczuję. Taka nauka boli i rani. Pisz jak sobie radzisz, wywalaj z siebie frustrację, może to troszkę pomoże
Powiedz, dlaczego nie masz prawa do zasiłku. Może coś podpowiemy...
Trzymam kciuki za odmianę losu

Witajcie, grejfrut    , aniak201    , devonrex    , fajnie, że dołączyłyście do forum.

Ja akurat nie jestem samotna, ale i tak sylwestra spędziłam sama, bo mąż był w pracy - o czym pisałam już we wcześniejszym poście.  Nie narzekam, bo czasem dobrze jest tak pobyć, sama ze sobą.

Od grejfrut wieje optymizmem, bo pomimo separacji, a właściwie dzięki niej odnalazła nową treść swojego życia i się realizuje i dobrze się w tym co robi czuje (ale mi się rymnęło). Tak trzymaj!   

Aniak201 niedawno straciła męża, nadal boleśnie przeżywa jego utratę i ten dzień (sylwester), a z pewnością i święta nie miały dla niej takiego uroku, nie sprawiały jej tyle radości jak wtedy, kiedy mąż był w domu.
Bardzo to bolesne stracić bliską osobę, ja nie znajduję żadnych słów pocieszenia.
Mogę jedynie powiedzieć, że myślę, iż każdy człowiek ma swoją "świeczkę" życia, gdy się wypali i zgaśnie, to odchodzi - niezależnie od tego jakim był: starym czy młodym, mądrym czy nie bardzo, wykształconym czy analfabetą, bogatym czy biednym itd. Wobec śmierci wszyscy jesteśmy równi.
Pozostaje jedynie pogodzić się z tym faktem, choć to bardzo trudne, bo życie toczy się dalej...

Devonrex ma pewne plany, bo w perspektywie kroi jej się znajomość bliższa z pewnym panem...no, zobaczymy co z tego wyniknie. Oczywiście, że trzymam kciuki za realizację, jakby co to pisz, a będziemy się razem cieszyć.     

Anhedonia pewnie wypiła toast noworoczny winem "z popiołem życzeń" na Nowy Rok, ale żyje i nie pisała o żadnych dolegliwościach.   Na pewno jej się spełnią. 

Ja życzenia noworoczne też spisałam, tez spaliłam...ale wina nie wypiłam, bo jak spojrzałam    na kolor, to odwaga mnie opuściła. Ale myślę, że też się spełnią, bo miałam dobre zamiary.

Teosia10, specjalnie zwracam się do Ciebie na końcu, bo już z Tobą rozmawiałam w Nowym Roku. Jest połowa stycznia, ale sytuacja u Ciebie się nie zmieniła. Nadal pozostajesz bez pracy.
Pisałam Ci, żebyś poszła do lekarza, bo widać, że jesteś w depresji spowodowanej utratą pracy.
Wolę, żebyś zmobilizowała się do działania, bo pocieszanie Cię, nie polepszy Twoich warunków bytowych.

Myślę, że za rok możemy wpisać do tego wątku, jak będziemy spędzać kolejnego sylwestra.
Może tych samotnych (z przymusu, z wyboru) ubędzie...   

Dziękuję za Wasze rady i wsparcie bardzo się starałam nie umiem być silna przepraszam,pszepraszam................

Zyworodka . fajnie przeanalizowalas nas wszystkie - dzieki . U mnie bez zmian , moj adorator taki troche bez ikry za reke trzyma , w oczy patrzy ( spotykamy sie okazjonalnie w pracy ) ale umowic sie jakos nie ma ochoty , ok. wie , ze jestem mezatka i do tego sama mu powiedzialam , ze z mezem rozumioemy sie dosc dobrze ( moja chora ambicja sie w tym momencie odezwala ). Poczekamy , zobaczymy . Pozdrawiam . Kciuki za mnie , prosze , nadal aktualne.

Wypiła, żyje a na spełnienie życzeń cierpliwie czeka - bo los nierychliwy acz sprawiedliwy (no i trzeba mu pomagać z wszystkich sił!)
Martwi mnie teosia, dlatego podpisując się pod twoimi słowami żyworódko... maltretuję biedną pytając

Mnie samej to słów brak, dlatego pozwolę sobie posiłkować się słowami bardzo przeze mnie cenionego Wielokropka (mam nadzieję, że pozwolisz): ""Staraniami się" całe piekło jest wybrukowane.
Nie staraj się, ale zrób.
Czemu tak? Bo jeżeli "starasz się", to cały czas masz oczy zwrócone na samą  s i e b i e, jesteś zajęta oceną  s w e g o  zachowania i tego, czy   T y  dość dobrze się starasz i wypadasz. Z taką osobą nie można o niczym rozmawiać, bo jest zajęta nie rozmówcą, ale "staraniem się"

CO robisz teosiu? Poproszę konkrety miast narzekań i pustych deklaracji...
Trzymam MOCNO kciuki za odmianę losu i... sposobu myślenia

Kobieto!

TY nie umiesz być silną? A kto, nie dalej, jak kilka miesięcy temu, napisał tak:

I tak przez 30 lat.

Nie umiesz być silną?
Bzdura.
Zobacz, na ilu etatach pracowałaś przez te wszystkie lata.
1. praca zawodowa
2. wychowawczyni
3. kucharka
4. zaopatrzeniowiec
5. intendent
6. kucharka
7. praczka
8. prasowaczka
9. matka
10. żona
11. kochanka
Naliczyłam 11 etatów, być może wszystkich jeszcze nie wymieniłam. I Ty twierdzisz, że nie umiesz być silną?
Mam dla Ciebie złą wiadomość: TY JESTEŚ SILNĄ OSOBĄ. Tylko w ogóle nie zastanawiałaś się nad tym. Śmiem twierdzić, że jesteś/byłaś zbyt silną osobą, tak jak zwykle zbyt silnymi są wszystkie osoby uzależnione od partnera (czasami nazywane kochającymi za bardzo).

Proszę, zrób coś   d l a   s i e b i e. 
Zacznij wreszcie doceniać siebie, zobacz, jakim świetnym jesteś człowiekiem, jakim wartościowym, jakim wspaniałym.

Proszę, pokochaj siebie, wówczas nigdy nie będziesz samotną.

Witajcie kobietki 50+nie jest łatwe to nasze życie .Czy będąc na tylu etatach ma jakieś znaczenie gdy się jest samotną?Gdy się ma już trochę lat inaczej się patrzy na życie.Wszystko traci sens i znaczenie.Pozdrawiam.

Zgadzam się ..bierze na swoje barki........bo jest świadoma , jak tego nie zrobi....nikt za nią , nie wykona , czyli wychodzi na to , że od początku jest na stratnej pozycji....dzisiejsza młodzież inaczej postrzega ten układ , ale i wśród nich, trafiają się osobnicy , co jak jest oki ,.... dopóki , nowe maleństwo nie pojawi się na świecie..wtedy wybywają ...i co może zrobić , taka dziewczyna.. powiedzieć , do małego człowieka ..ja nic nie muszę....:/

Witam samotne kobietki po 50+czy można odnależć sens życia?Nie jest to proste a wręcz trudne .Samotna kobieta a jeszcze wdowa to najlepiej zamknąć się w czterech ścianach i nie pokazywać się ludziom na oczy.Czemu Ci ludzie są tak niesprawiedliwi nie umie się obronić to zniszczyć.Nie umie sobie radzić -trudno każdy jest kowalem swego losu.Pozdrawiam wszystkie samotne 50+ i życzę wytrwalości i siły do dalszego życia.

Ja sobie teraz sterem,okrętem i żeglarzem jak się ma dla kogo nim być .Chciala bym tak podchodzić do życia mieć wszysto w d...e i skupić się na samych przyjemnościach.Dobrze by było zrobić się niewidoczną .pozdrawiam