Czy o zdradzie można zdradzanej osobie powiedzieć? - Netkobiety.pl

Ja bym nie powiedziała, bo to nie moja sprawa. Przykra, ale nie moja...Nie chciałabym wtrącac się w czyjeś życie. Poza tym niektorzy wolą po prostu nie wiedzieć, a tak moze być w przypadku tej pani. Nie wiesz tego...

Jakbys sie czula, jakby obca kobieta doniosla Ci ze maz Cie zdradza? Ja bym byla zazenowana i ja przegonila.... To sprawa miedzy dwojgiem.

W moim zyciu wiedzialam o trzech zdradach.wiedzialam jednak nie zrobilam nic w tym kierunku zeby osoby "poszkodowane" się dowiedziały.Na dzien dzisiejszy wiem że zrobilam dobrze i nadal milcze jak grób.Moj sąsiad wiedzie poukladane zycie ze swoja malżonką...maja dorosle juz dzieci.Mojej koleżanki mąz zmarl więc problem niejako sam sie rozwiązał.Moj kolega pobudowal dom i się wyprowadzili,urodzilo sie  kolejne dziecko i z tego co wiem żyją szczęśliwie i dostatnio.
Tak więc uważam że dobrze zrobilam nie informując nikogo o zdradach.Jakie byłyby tego skutki nie jestem w stanie powiedziec...

DORIS  jesli tak bardzo cie to boli może spróbuj "zalatwic" te sprawe z innej strony.Może nich zdradzający ma swiadomośc że ktos poinformuje jego zone jesli  natychmiast nie skończy romansu...może to tez jest jakies rozwiązanie.Może trzeba go trochę nastraszyc...

Gdyby wiedzę o zdradzie zataiła przede mną moja siostra, czy któraś z moich najbliższych przyjaciółek, czułabym się podwójnie oszukana. Nie byłam nigdy w takiej sytuacji, wiem  jednak, że niekiedy  wyznanie prawdy obraca się przeciw osobie, która ją ujawniła.
Poza tym ja odkryłam zdradę samodzielnie. Zobaczyć to na własne oczy, a usłyszeć o tym od osób trzecich na pewno trochę się różni. Bo już osoba zdradzająca nie może naściemniać, że ktoś celowo rozsiewa plotki, że chce zniszczyć małżeństwo, czy związek.

To zależy od Ciebie, cokolwiek nie zrobisz powinna to być Twoja decyzja jeśli nie mówiąc o tym masz wyrzuty sumienia powinnaś z nim o tym pogadać ... jeśli masz zamiar to przemilczeć to nie zaprzątaj sobie tym głowy, sprawa sama się rozwiąże ...

Skoro ten gosc sie z tym w ogole nie kryje to byc moze jego zona wie ,co ma w domu.I niech tak zostanie.

DORIs2727 po co Ci to? Oni się pogodzą a Ty będziesz wrogiem , a na dodatek Twój mąż może miec niemiło w pracy skoro razem pracują. Ja bym nie mówiła nic. Nie wiem nawet czy powiedziała bym bliskiej osobie. Czy Ja chciałabym wiedziec o zdradzie? Nie . O zdradzie mojego męża dowiedziałam się w dniu ślubu a o mojej nie zamierzam mówic .

Doris, warto byłoby przede wszystkim odpowiedzieć sobie na pytanie: dlaczego Tobie jest z tą wiedzą tak trudno? Czy razi Cię sam fakt zdrady jako takiej czy też jest to bliska Ci osoba, a Ty widzisz jak ten mężczyzna ją krzywdzi i dlatego nie możesz na to spokojnie patrzeć?

Jeśli to pierwsza z podanych przyczyn to moim zdaniem powinnaś zwyczajnie odpuścić, nie wtrącać się w sprawy między innymi osobami. Przypuszczalnie nie wiesz co tak naprawdę w tym małżeństwie się dzieje, więc nie masz też podstaw, aby się w to mieszać. Myślę, że Tobie to naprawdę nic nie da, a być może kogoś tu po drodze skrzywdzisz. I jak to się mówi: dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane.

Zupełnie inaczej ma się jednak sprawa w drugim przypadku. Wtedy proponowałabym mimo wszystko zacząć od rzeczowej rozmowy z tym facetem, ale nie naciskać, nie straszyć, a zwyczajnie z nim porozmawiać, mówiąc wprost jak to w Twoich oczach wygląda i dlaczego tak zdecydowałaś. Potem możesz ewentualnie pomyśleć i zdecydować co dalej. Nie ukrywam jednak, że jego postawa wydaje mi się co najmniej dziwna, rzadko się bowiem zdarza, żeby ktoś, komu zależy na związku obnosił się z własną zdradą.

Witaj!
Ciekawe pytanie, znam taką sytuację z autopsji.Miałam dobrą koleżankę "bardzo dobrą" tak sądziłam koleżankę, dzieci w wieku szkolnym wspólne z moimi, spotkania, jej mąż pracował z moim mężem , grille spotkania imprezy dyskoteki, aż tu nagle dowiaduje się od mojego męża że ją zdradza mąż wracając razem z moim z pracy potrafił przyjechać trzy godziny później, potwierdzona informacja, jego kochanka pracowała z nimi w firmie wszyscy wiedzieli oprócz żony, więc ja jako dobra koleżanka postanowiłam ją o wszystkim poinformować, i to był największy błąd mojego życia, bo koleżanki już nie mam. Nie wspomnę ,że jej mąż nawet mojemu ręki nie podawał po tym wszystkim, a ze mną rok nie rozmawiał, ona zresztą też. Wykręcił się jak wąż, o ona uwierzyła w to co chciała uwierzyć ot finał sprawy. Ja zarzekłam się,że nigdy w życiu czegoś takiego nie zrobię nigdy już nie "doniosę".; Bo to że takie wtrącanie się wraca jak bumerang to mam teraz w swoim małżeństwie... ( a przecież chciałam dobrze , chciałam by wiedziała na czym stoi.. a los sobie wymyślił aby podobnie doświadczyć mnie, czy aby jestem sama taka uczciwa "skoro tak lubisz naprawiać świat, to postawię Ci na Twojej drodze takie doświadczenie zobaczymy jak zdasz egzamin" i powiem Wam nie zdałam... ) A oni ? kochanka kolegi z czasem odeszła z pracy, on później również a mojej koleżance i jej mężowi urodziło się trzecie dziecko. Nie warto, nigdy więcej, nie mamy takiej mocy by naprawiać świat 
.. moje jest takie właśnie zdanie

Jak bym nie powiedziała.
Gdybym była zdradzana przez mojego męża też bym nie chciała o tym wiedzieć. Większość romansów kończy się i pozostaje po nich tylko... nieprzyjemny smrodek.
Milcząc oszczędzisz zdradzanej osobie tylko nerwów i innych nieprzyjemności, które może wywołać lawina wydarzeń. Raczej staraj się porozmawiać z tym mężczyzną.

DORIS2727 tu nie chodzi o kobiecą lojalnośc ale tak jak napisałam Ci wcześniej oni się pogodza a Ty się staniesz wrogiem . A Twój mąż może mic nieprzyjemności ze strony kolegi w końcu razem pracują , dzisiejszy świat taki jest ,że lepiej nie mówic niektórych rzeczy.

Ale to okrutne...
ja nie miałam zamiaru o tym jawnie powiedzieć..chciałam to zrobić...tak..innaczej...

powiedzmy sobie szczerze...facet o tym nie powie..więc kobieta musi mieć nadzieję iż sama się dowie..
ja chciałabym wiedziec...
to dla mnie szacunek a nie jego brak -że ktoś by mi to powiedział!!!

razi mnie sam fakt zdrady..
jestem obok ze swoim mężem...a oni tak po prostu sobie flirtują..a..to trochę delikatne słowo...
myslę sobie- jak ja bym sięczuła na miejscu tej żony..???
okropnie...
ja chciałabym wiedzieć!!!
życie w kłamstwie jest okrutne!!
dlaczego my kobiety sprawiamy sobie samym taki ból???

Myślę podobnie jak Niekochana, że tu nie chodzi o tamtą kobietę, ale o Twój własny, osobisty lęk, Doris. Sama czujesz się niepewnie, więc stałaś się wyczulona na wszelkie naganne moralnie zachowania osób będących w związkach lub stanowiących zagrożenie, rozpaczliwie więc szukasz wsparcia i niejako potwierdzenia, że żadna kobieta stając przed wyborem powiedzieć czy nie- przed Tobą tego nie ukryje, to z kolei jakby miało Cię utwierdzać w przekonaniu, że jeśli żadna nic nie mówi to znaczy, że nic złego się nie dzieje.

No właśnie, dlaczego? Przecież nie jest okrucieństwem nie powiedzieć drugiej kobiecie o tym, że jej własny mąż ma kochankę, ale okrucieństwem jest, że w ogóle do takiej sytuacji dochodzi. I o ile w tym pierwszym przypadku można mieć wątpliwości czy dylematy, druga jest okrutna już z samego założenia.

A Ty tak naprawdę wcale nie wiesz czy tamta kobieta myśli podobnie jak Ty, bo może ona właśnie woli nie wiedzieć lub udawać, że nie wie, woli sobie żyć w tej nieświadomości, z dala od dramatu i upokorzenia. Może tak być, a może być też zupełnie odwrotnie, ale Ty tego przecież nie wiesz. Nie wiesz czy tamta kobieta (zakładam, że Tobie obca, a jeśli nawet znajoma to w niewielkim stopniu) Cię nie znienawidzi za to, że zburzyłaś jej spokój, zabrałaś poczucie bezpieczeństwa. Ta sprawa tak naprawdę jest do załatwienia między tymi dwojgiem, pozwól im na to.

pytanie Oliny: dlaczego Tobie jest z tą wiedzą tak trudno?

Odpowiedz na nie sobie tak szczerze.

I tak czytając to co piszesz to nasuwa mi się taka myśl Że skupiasz się na problemach innych, w innych szukasz winy za wszystko. Odsuwając się sama od siebie. Problem jest w tobie z jakiegoś powodu, strach, złe doświadczenia, zdrada męża lub własna, może zazdrość, tego nie wiem sama musisz znaleźć odpowiedz. Pomyśl spokojnie co czujesz w związku z tą sytuacją.
Jak będziesz umiała to nazwać będziesz wieszała co z tym zrobić.

Na pewno nie jest to proste z tego względu, że nie wiesz jak wygląda jego życie na co dzień w domu.Kim naprawdę jest i jak traktuje swoją żonę. Myślę że powinnaś z nią delikatnie porozmawiać i naświetlić jej trochę  sytuację. Najgorsze będzie jak facetowi się spodoba i zacznie się zabawiać,a w końcu po jakimś czasie powie żonie, że życie i cała sytuacja go przerosła i  że, chce ułożyć sobie życie od nowa .I czy to nie będzie dla niej ciosem po niżej pasa ?Kobieta dopiero się załamie ,jej świat legnie w gruzach .Natomiast  wiedząc cokolwiek prześledzi  sytuację i z biegiem czasu porozmawia z nim na ten temat dając mu do zrozumienia ,że o wszystkim wie .Może wyciągnie wnioski z własnego życia czy było ono naprawdę dobre,że doszło do tej sytuacji.

Myślę, że podstawą działania/nie działania jest stopień naszego zaangażowania w sprawę lub stan zażyłości z osobami zainteresowanymi tematem.
No bo jeśli byłabym np mężem tej kobiety, która jest kochanką - czułabym prawo i obowiązek poinformowania tej drugiej pokrzywdzonej osoby. I z pewnością moim priorytetem byłoby takie "załatwienie" sprawy, aby jak najmniej zranić tą  osobę. W takiej sytuacji niejako automatem staję się "stroną"  a nie obcym człowiekiem oceniającym sytuację z boku.  Przyjaciółka, bliska rodzina lub ktoś mniej znany, ALE jasno proszący o PRAWDĘ - otrzyma ją ode mnie.
Ale obca osoba - tu nie byłabym pewna, jaka reakcja jest najlepsza dla poszkodowanej. Ale jedno nie ulega wątpliwości - nie przebywałabym w towarzystwie kobiety/mężczyzny, który byłby z kochanką/kochankiem. Nie daję zgody na takie zachowanie. Po prostu - takie mam zasady i już.

Dlaczego?
Przecież odpowiedz jest,, jasna jak słońce''
Bo jestem żoną, bo mam rodzinę bo jestem kobietą...bo ja nie chciałabym być oszukiwana tak jak oszukiwana jest ta kobieta
Ja nie szukam odpowiedzi dlaczego tak czuję bo kazda kobieta na moim miejscu czułaby się podobnie...
Tak, mój maż tam pracuje i to czy jego kolega zdradza czy nie , nie będzie miało wpływu na to czy On również by zdradził...
to kwestia zasad , charakteru..

W przeciwieństwie do tamtej zdradzanej żony , ja bywam w tej pracy , znam tam osoby...oczywiście o jednorazowej zdradzie nie dowiem się, rzecz oczywista...ale o dłuższym romansie na pewno bym się dowiedziała z prostej przyczyny- nie pytając , sama bym to sprawdziła..jest tak wiele możliwości..

Dziękuję wszystkim za opinie.
Nie będę się mieszać w ten stan rzeczy...

Ale czy taka obojetnosć ze strony nas kobiet jest w porządku?
czy mamy obojętnie przechodzić obok takiej sprawy?
hmm...cóż..
życie jest okrutne

mój M. i wiele innych tam osób dało mu do zrozumienia że głupio postępuje...
Cóż..
Mój M. powiedział mi że on nic z tym zrobić nie może...

Dziekuję ci Kasandro za to że napisałaś swoją opinię ...doceniam to..
ja nie chcę tutaj robić jakiejś taniej sensacji..ale to boli...tak przechodzić obojetnie...

Kiedyś napisałam już na podobnym wątku- jestem zwolenniczką mówienia prawdy,nawet bolesnej. Zdradzana żona może wybaczyć  (szczególnie w tym przypadku, gdy ma chore dziecko i  jest uzależniona finansowo od męża, czasem to powoduje, że dajemy się poniżać akceptując postępowanie naszych "bliskich"), ale nie skazujmy jej na życie w kłamstwie! Może ona ma szansę na lepsze życie, bycie dla innego mężczyzny tą jedyną i niezdradzaną. Odbieramy jej tę szansę nie mówiąc prawdy- co ona z tym zrobi, to już jej sprawa. WSZYSCY wiedzą, a ona nie- przypomina mi to kabaret, tylko taki, z którego dowcipów nikt się nie śmieje, bo są żałosne. Nie mówiąc prawdy akceptujemy kłamstwo i przyzwalamy na zło. Opinie- lepiej siedzieć cicho, bo jak coś powiem może się obrócić przeciwko mnie- jest tchórzostwem. Jeśli mam dowody, znam fakty nie będę milczeć. I nie będę sobie wmawiać, że może to "zniszczyć" związek, bo to ten facet- dupek niszczy go skutecznie i konsekwentnie. Piszę tak ponieważ wiem, że nie ma nic gorszego niż życie w nieświadomości . Spróbujcie wyobrazić sobie jak się czuje osoba, która jest okłamywana, podczas gdy wszyscy naokoło "wiedzą"- albo się litują, albo śmieją. Masakra.

Doris2727 musisz się przyzwyczaic do tego ,że tak jest zawsze , wiedzą wszyscy ,ale nie zainteresowany.Czasami jest tak lepiej, uwież mi . Prawda nie zawsze jest tą , którą chcemy usłyszec.

Doris, oczywiście, że sama zdecydujesz co z tą sytuacją zrobisz, mam jednak wrażenie, że od samego początku doskonale wiesz co chciałabyś tu zrobić, a pytasz usiłując przekonać innych do słuszności Twojego wyboru. To co wydaje mi się tu naprawdę istotne, a co wiele osób usiłowało już wcześniej powiedzieć, to sam fakt, że powiedzenie prawdy może obrócić się przeciwko Tobie samej, a być może i Twojemu mężowi, bo pominę tym razem tamtą kobietę, o której tak naprawdę wciąż niewiele wiemy. Zatem czy aby na pewno warto???

Olinko- moje pytanie było co prawda do danej sytuacji w której akurat ja się znajduję, ale zadałam go bo uważam iż dużo z nas jednak ma obok siebie wiele takich spraw...i chciałam wiedzieć jak sobie z tym radzicie...

Olinko- gdybym znała tę kobietę , myślę iż jednak o danej sytuacji bym jej doniosła, jednak jest to dla mnie obca osoba.Wiem gdzie mieszka /niestety blisko mnie/
Oczywiście nie chciałam bezpośrednio do niej pójść i powiedzieć...ale dać jakiś sygnał iż powinna zwrócić moze uwagę na pewne zachowania..
codziennie wieczorem przed snem myślę aby jakoś jej życie się poukładało...
sama wiesz Olinko- czasami upadek na samo dno daje nam siłę by walczyć o siebie i swoje szczęście...
podjęłam decyzję iż nie będę mieszać się w ten ,,flirt''
Niestety kobieta z którą jej mąż ją zdradza jest bardzo wyrachowana i perfidna I Ona sama za pewne będzie realizowac plan wyjawienia zdrady...
życie..

sayonara dokładnie mam takie zdanie jak Ty

Olinko ja nie chcę przekonać do mojego zdania wszystkich forumowiczek...
jestem tutaj już od jakiegoś czasu i to forum pomaga chyba głównie dlatego że tak wiele różnych opinii można wysłuchać, dzięki czemu na dany problem można spojrzeć w obiektywny sposób /na tyle na ile oczywiście jest to możliwe - gdyż autor wątku jednak jest w daną sprawę bardziej zaangażowany niż osoby postronne/

Jednak moje zdanie dokładnie odzwierciedla zdanie sayonar

ja myślę ze to nie jest Twoja powinność, lepiej zadaj sobie pytanie czy chcesz powiedzieć tej kobiecie cała prawdę...

kiedy ja bym powiedziała jeśli sprawa dotyczyłaby osób mi bardzo znanych typu przyjaciółka albo brata, siostry, ale załatwiłabym sprawę tak żeby najpierw pogadać z "winowajcą" a jeśli to nie pomoże to wtedy z "pokrzywdzonym"...

a jeśli chodzi o obce osoby to chyba raczej na NIE

Co NIE UPOWAŻNIA nikogo go włażenia "z butami" w cudze relacje. MY HOME IS MY CASTLE. Dopuszczam ewentualne ingerencje TYLKO osób bliskich (rodzina) i znanych (przyjaciół).

Otóż to - rozumiem więc, że liczysz się z możliwością iż zostaniesz przyjęta niemiło, jako gość nieproszony i wścibski. Może to być przykre - nie mówię, że musi

Oczywiście, nawet jak np.dziecku dzieje się krzywda,to cały czas obowiązuje  zasada MY HOME IS MY CASTLE.A ewentualne ingerencje moich bliskich mogę skwitować: "Mój dom, dom,to mój zamek"Wygodne i dające przyzwolenie na  wszystkie kłamstwa i świństwa.Won z mojego życia nawet jeśli  krzywdzę bezbronne osoby ( a taką na pewno jest nieświadoma niczego żona) Niby dlaczego mam komuś powiedzieć,że wiem, że ktoś go okradł i  w dodatku znam  złodzieja? Nie moja brocha,ewentualnie pośmieję się,że są na świecie większe ofiary niż ja.
Anhedomia- butami w czyjeś życie to wlazła ta "panienka"- kochanka tego pana( na co mężulek pozwolił i w dodatku pozwala, aby wszyscy naokoło o tym wiedzieli bo się z tym specjalnie nie kryje i po drugie- KAŻDY MA PRAWO ZNAĆ PRAWDĘ I SAM zdecydować ,co z tą prawdą zrobić!!!
Jak wcześniej napisałam- każdy może paść ofiarą plotki.Każdy może skorygować wiarygodność tego,co jest prawdą,a nawet jeśli prawda jest okrutna- przebaczyć.Ale jeśli mamy FAKTY,nie możemy pozwolić na kłamstwa! To tylko moje, subiektywne zdanie- nie będę "właziła nikomu butami w życie",nie wiem jak powiedziałabym o tym ,że wiem ( warunek-mam Dowody,a nie plotki) osobie skrzywdzonej,ale na pewno ( bo jestem bardzo empatyczna) delikatnie ( jeśli w ogóle o takim świństwie można powiedzieć delikatnie)zrobiłabym to. Być może jestem bardzo stanowcza w swoich twierdzeniach, ale mam do tego podstawy : Wszyscy naokoło wiedzieli o zdradach mojego pierwszego męża, nie chcieli mnie ranić mówiąc o tym, a ja straciłam wiele lat mojego życia.SZKODA.Może wcześniej byłabym w innym związku.
Dlatego moja wypowiedź jest bardzo szczera i tak emocjonalna!

Doris,
nie wiem jak, ale powiedziałabym. Problem dla mnie w takim przypadku nie jest - Czy powiedzieć, ale - Jak powiedzieć delikatnie,bo serce osoby oszukiwanej może pęknąć-dosłownie i w przenośni.Kiedyś w starożytności,tych którzy przynosili złe nowiny zabijano
Ale ONI tylko informowali, że bitwa przegrana,. Informacje dają dalsze szanse na to, aby coś z tym nieszczęściem robić,żeby Siebie uratować.Proszę dajmy taką szansę tej kobiecie.Może uratują wspólnie małżeństwo, albo zbudują nowe związki-szczęśliwsze.Na razie tylko on "ma pole manewru",ona jest oszukiwana.A ja jeszcze`raz powiem!- ona nie zasługuje na to.Nikt z nas nie może być oszukiwany, bo może jakoś to się ułoży a ja mogę sobie dalej kłamać...
Może mam przyjąć taki system wartości :Skłamałam raz,następny i następny....wszyscy mnie kryją,śmieją się za plecami albo litują,albo kibicują  ,bo jestem super facio mając żonę i kochankę Upewni mnie to w tym , że problem polega tylko na tym,aby wymyślać następne wykręty.Ale przecież :"My home is my castle""-
Przykro mi Doris, bo to bardzo trudna decyzja, a wiedza czasami jest przekleństwem....