Porzucona z 32 letnim stażem małżenskim!! - Netkobiety.pl

Małzonek  spotyka  się  zUlką  bo  tak  ma  na imię przyznał  się  ona  ma  45  lat.jest  rozwódką.Tylko  po  co  kradnie  cudzych mężów?Mąż potrafi  spędzać  na  gadu gadu 7  lub  6  godzin.Uzależnił  się  od  internetu..Sytuacja  jest  taka że nie  chce  rozmawiać  .Ja  mam  żal dlaczego  prawdy  niepowiedział ?Zwodził  od  Sylwestra  ze  zerwał  a  dalej  pokryjomu  spotyka  się  w  naszym  domku  w  Tucholi.Mam  dowody  że  jest  z  nią .Bardzo  zależy  mi  na rodzinie mamy  dwie  córki  dorosłe  i  syna.Dlaczego  nie  dorósł  żeby  godnie  się  zestarzeć?naprawde  nie  wiedziałam że  jest  tak  głupi??

No niestety w pewnym wieku sperma zalewa im mózg.
Jeżeli masz silę żeby to wytrzymać to spróbuj ja wytrzymalam cztery miesiące i go spakowalam.Nie jest to latwe ale lepiej zostać samej niż dać się katować tą jego miloscią.
Może kiedyś zrozumie jak będziesz mogla to wybaczysz ajak nie to ty mu powiesz wybacz ale to mnie teraz przeszlo.No i trzymaj się musisz być silna.

Spakowałam  męża  już  raz  ?Cały  kwiecien mieszkał  na  stancji  wrócił  nie wiem  dlaczego  mu  pozwoliłam .I  tak  nie śpimy  ze  sobą od listopada . Mówię  mu idź do  niej  biegnij i  daj  nam  spokój.Kochanka  mieszka  120 km od  naszego  miasta.Jeździ  do  niej  jak  ma  wolne  od  pracy dni.Pokój który  zajmuje  to  komputer , łóżko i  trzy  torby  których  nie rozpakowuje. Z natury  to  bałaganiarz  wiadomo  jak  prawie  każdy  facet. Trudno  się  żyje.  Najgorsze  jest  to  że  nikt  nie wie. Tylko teściowie  syna ,syn  i  córki..Boję  się  powiedzieć  mamie, niedawno w  marcu  pochowałam  ojca.. Nie wiem  co  robić ..dziękuje od razu  mi  lepiej jak  czytam wasze wypowiedzi, serdeczne dzięki..

Po pierwsze Moim zdaniem nie powinnaś żyć całe życie swoją rodziną, postaw na jedna kartę teraz liczysz się tylko Ty, Tobie dzieje się krzywda, uwierz jeżeli dzieci dowiedzą się, że ich ojciec zdradza mamę to nie będą przejmować się sobą tylko Toba, bo Ty jesteś tutaj najbardziej pokrzywdzona, NIE BIERZ BŁĘDÓW SWOJEGO MĘŻA NA SWOJE BARKI - to jego wstyd i jego problem. Przenigdy nie próbuj wlariwować się w taki stan rzeczy mieszkamy razem, ale nie żyjemy ze sobą bo to jest psychiczne!! wykończysz się, spakuj go przy najbliższej awanturze, lub porozmawiaj stanowczo chcąc wyprowadzki, sprzedania mieszkania /domu i kupienia dwóch oddzielnych i sio do innej, niech odczuje samotność, niech przemyśli sprawę niech się wstydzi przecież on źle robi nie masz co tego ukrywać! Najbliżsi na pewno Cię zrozumią i dobrze doradzą, nie ukrywaj w sobie tak złych kumulujących się emocji, bo wyjedziesz do wariatkowa, miłość miłością i życie życiem, ale czas byś w końcu popatrzyła na swoje życie z punku egoizmu! Bo Ci się po tych     wszystkich latach należny, pokaż mu prawdziwa kobietę, a będzie jeszcze skomlał przy drzwiach! A co do mamy to kochany musisz niestety wsiąść się w garść, odsłonić się przecież to Twoja mama najbliższa osoba i przyjaciółka zarazem, na pewno w wielu sprawach Ci pomoże nawet jedynie wysłuchując, bo to naprawdę dużo

mojej koleżanki rodzice też mieli podobną sytuację, i nie chcę cię straszyć ale jej tato zostawił jej matkę i już dobrych parę lat mieszka z kochanką, oczywiście małżeństwo się rozpadło i doszło do rozwodu.myślę ze powinnas go wyrzucic z domu dac jasno do zrozumienia że nie bedziesz akceptowała tego zachowania.poczekaj zateskni za zoną, dziecmi i za zyciem  które z tobą prowadził.A jak będzie prosił o wybaczenie to tylko na twoich warunkach.takie jest moje zdanie.bo jak teraz będziesz dalej z nim mieszkać to pokazujesz mu ze akceptujesz takie zachowanie i on sobie będzie dalej korzystał.oczywiście decyzja należy do ciebie, to była tylko moja rada .pozdrawiam:)

nie jeżdzij do niego!!!to on się okazał złym człowiekiem nie ty i pamiętaj o tym!ty starałaś się dla niego,wychowałaś wasze dzieci a on się tak odpłacił.Fajna babeczka z ciebie i może czas pomyśleć o sobie. skoro dzieci już są na swoim to masz teraz czas żeby zająć sie sobą.nie wiem wybierz się gdzies ze znajomymi, z koleżanką,weż wolne wyjedż gdzieś na parę dni żeby odpocząć, to będzie okazja żeby odzwiedzić jakąś starą znajomą.Zmień fryzurę,pokaż mu jaką fajną kobietę stracił.A kto wie może po drodze się ktoś trafi i się zakochasz.Na miłość nigdy nie jest za późno:) a to że mu pościel spaliłas to brawo, ja bym wszystkie jego iuchy spaliła:P
Głowa do góry zawsze masz nas net kobiety na tym forum:)

no nie obraz ale zachował się jak ham! nie jestem w stanie sobie wyobrazić  tego co czujesz,bo sporo lat przeżyliście razem i macie dzieci.Wiesz myślę że może twój maż przechodzi przez kryzys wieku średniego?Napewno walcząc o niego , błagając go nic nie zdziałasz.Im bardziej będziesz mu ją wypominać, tym bardziej on będzie ci robił na złośc tacy są faceci.Wiesz popatrz na to z innej strony skoro on cie zdradza to dlaczego ty też nie możesz zacząć się z kimś spotykać?Mozę jest w twoim życiu jakiś męzczyzna przyjaciel do którego cos czułaś ale obrączka na palcu ci nie pozwalała?Wykorzystaj ten czas dobrze, idż do fryzjera, może zacznij ćwiczyć i za chiny nie pokazuj mężowi jak bardzo ci go brakuje.Może widząc cię z kimś innym,odmieniona zadowoloną coś go ukłuje i zrozumie swój błąd.A jeżeli nie to ty nie wyjdziesz na tym żle bo bedziesz sie z kimś spotykać ,może się zakochasz tak bardzo że cały świat ci zawiruje.Słuchaj moja 80letnia ciotka poznała na ślubie mojej kuzynki dziadka pana młodego,cała noc tańczyli razem a za dwa tygodnie wzieli ślub:) więc nigdy nie jest za pozno na miłość i nigdy się nie jest na to za starym.Jesteś bardzo silną kobietą, i wierze że ci się uda wyjść z tej chorej sytuacji:)Pozdrawiam

Jestem  bardzo wdzięczna ze jestescie ze  mną , to mnie stawia do pionu!Wiem że  już  nie będzie jak dawniej  ale trzeba iść do przodu..Postaram emocje trzymać na  wodzy..Trochę czasu mine a tak naprawde to niewim ile nim pomyśle o kim innym?To jednak  prawie pół zycia tego  najlepszego...I DOBRZE ZABRAŁAM MU TO  CO BYŁO NAJLEPSZE 33 LATA  CUDOWNE..Teraz to już schyłek  życia tak  mówią starsi  powinna być rodzina i mądrość zycia..Najgorsze jest  to  że ta pani powinna uswiadomic takiego  faceta ??,ale ona mu na to pozwala też ma  rodzine,a może mąż jest gorszy nie rozwodze sie już na ich temat,bo szkoda czasu.Mąż zaniedbuje wnuka nieodwiedza dzieci..Ta kobieta  pochłania go bez reszty...dostał czego chciał a teraz ochota na więcej świeze mięsko ??Musze dodac że nasze pożycie było ok!naprawde  byliśmy zgrani..POWIEM JEDNO GADU -GADU ZROBIŁO  SWOJE ??Siedział po 5 godzin i wymyslał przy piwku miał rezon i tak zapuścił korzenie.Ja to przegapiłam powinnam więcej okazać zainteresowania co  robi?Ale mądry sie kontroluje co mówi  oni przecholowali  winie męza to jemu odbiło??pozdrawiam

Wydaje mi się że tu już nie ma czego ratować. Szkoda tylko że pozwalasz mu żeby żywił się Twoimi emocjami. Jeżeli wciąż go kochasz to im bardziej  mu dogryziesz tym dłużej będziesz płakać. Koleżanki w postach powyżej dobrze radzą. Musisz nabrać dystansu, o ile już nie jest za późno. Idź do fryzjera, zapisz się na siłownie, basen ale nie po to żeby mu pokazać że ty też możesz. Nie rób tego samego błędu który on popełnił. Zrób to dla siebie samej. Dla twojego wewnętrznego ja które domaga się ciepła. Pewne rzeczy na które nie mamy wpływu porostu nie da się zmienić. Zostaje się z nimi pogodzić i nie myśleć o nich a ból jaki po nich pozostał wykorzystać do motywacji. Pokaż wszystkim że umiesz się podnieść i rób wszystko by twoje życie na nowo było kolorowe. Czas pokaże czy z nim czy nie.
Pozdrawiam

Sytuacja jest  nieciekawa ?Mąż  jest na  urlopie nie wiem czy  z  nią czy  sam siedzi w  Borach?Po tym liśćie kochanka może trochę obrażona.W  co wątpię strasznie buja  w  obłokach.Taka  namiętność szybko mija zostają  wspomienia ....Tylko dla  niego to jakby wessało męża w kosmos niczego pozytywnego nie widzi w tym co przeżył tyle  lat.Ja jestem jakby na  etapie obojętnym już pogodziłam się że nie będziemy razem ..Trudno wybrał Ulkę  musze powiedzieć że ani urodą ani figurą  do pięt mi  nie sięga.....Mąż jest w  letargu chociaż  twierdzi  że po urlopie pisze  o  rozwód..Na pewno  ta  pani pouczy bo  jest  już  po rozwodzie niepojęte jak można  tak  robić?Mąż jest  tak  bezszczelny  ze niepojęte.Wypomina jakieś  stare historie ciągle  ma  żal o  to co było kiedyś epizody ...naprawde  mało znaczące...Jak  naprawdę kochasz  to wytrzymasz i  dobre i  złe momenty..Ja tak mam..Zdrada nie  wchodzi w grę .Ta  pani ma dwie córki wiem ze sa  za  granicą..Chwyta co  popadnie.Ale to małzonek jest winny ....nie  ulega wątpliwośći..Myslę sobie dam  radę mam pracę ,rodzinę przyjaciół niewielu..zaufanych.Muszę teraz dziękować Bogu że dał  mi taką miłość bardzo kochałam męża na dobre i złe nie  umiał  tego docenić ?Poszedł do innej pani która jest jego drugą miłością .Tylko ja nie wierzę w  taką  miłość budowaną  na cudzej krzywdzie...pozdrawiam

witajcie powyższy cytat jest bombowy!!! Lawendo, tak trzymaj! Przeszłaś niesamowicie wiele, okropne świństwo mąż Ci zgotował, ale jak poprzedniczki radziły- głowa do góry i patrz w siebie. Weź zrób coś TYLKO dla sibie, nie na złość jej czy jemu. Gdy poczujesz swoją wartość, poczujesz się jak w siódmym niebie, a jeśli chcesz słodkiej zemsty, to też dobra metoda. I jeszcze jedno, nie miej w żadnym razie do siebie zalu, ze go pokochałaś. Szkoda, że nie zasłużył na Twoje uczucie, ale jest to jedna z niewielu spraw, na które nie mamy wpływu. Życzę słońca i optymizmu.

Witam na portalu !Dziękuje za te słowa otuchy,powiem tak byłam u mamy powiedziałam o wszystkim dobrze że ojciec tego niedoczekał zmarł 26 marca.Mąż był na pogrzebie.Byłam jego oczkiem, mama trochę przezywa kochała go jak syna.Podejrzewała że jest coś  nie tak..niemogła uwierzyć ?Porozmawiałam z mamą ale nie jest mi lżej..W pracy troche zapominam wracam do domu i  myślę jest z  nią cóż weż się dziewczyno  w garść...Ciesze się że jade we wrzesniu do sanatorium trochę zapomne może sie wyprowadzi szanowny małżonek z mieszkania.W połowie lipca mam urlop odpoczne zajmę się troche sobą..Całe życie myslałam tylko o mężu i dzieciach.Jestem bardzo konserwatywną osobą..Lubię jak wkoło jest ład i porządek u mnie go teraz niema denerwuje się niepotrzebnie.?Potrzebuje troche równowagi .Musze wyrównać  rachunki z  mężem musi być na zero , nie mysle o kłótniach i zwadach.Załatwie to z  gracją ...Znam swoją  wartość nie ma  ideałów ale trzeba umieć zachowac twarz.Współczuje pani lilanie ból jest okropny trzeba czasu lat a czasami do końca zycia boli ..Jak te życie zaskakuje jesteśmy my ludzie bezradni..prawda..pozdrówka   Proszę sobie wyobrażić że niewytrzymałam i napisałam tej kobiecie "dlaczego zabrała mi męża?"a ona mi odpisała " nie doceniała pani męża "było imię oczywiśćie.Bezszczelna jak smie oceniać nieznając sytuacji?Jakim prawem taka pusta kobieta egoistyczna wtrąca się w nasze pożycie,którego juz nie ma ,ale było 33 lata....Doznała uciech  cielesnych i  czuje wiatr w zagle....wyposzczona  była ...niezna  naprawdę męskiej duszy?Niech wie że nie ma ideałów.Prosze o komentarz  może być  szczery do bólu..pa

Dziękuję za słowa współczucia,one naprawdę wiele dla mnie znaczą.Mąż chodzi do neurologa i do psychiatry,ale niestety nie zażywa leków tak jak powinien,rok temu byłam u jego psychiatry ale ten starszy lekarz bardzo mi się nie spodobał mąż jednak nie chce zmienić lekarza i zagroził mi, żebym nie odważyła się więcej tego robić. Ostatnio było z nim bardzo żle gdy poprosiłam go by zażywał leki to wywołało to u niego wielką agresję, póżniej dopiero posłuchał córki i trochę zażywał więc troszkę mu się poprawiło no a teraz dalej jest na wyjeżdzie dzwonię do niego ale muszę "obchodzić się jak z jajkiem" bo byle słowo denerwuje go.czasem mam tego dość ale mimo wszystko nadal go kocham i chce mu pomóc,tylko skąd brać sił na to wszystko.Twierdzi że tam czuje się lepiej że klimat mu służy a że w domu nie może oddychać.U neurologa nigdy nie byłam choć może to dobry pomysł może spróbuję i coś więcej się dowiem.Dobrze, że moje kochane dzieci mnie wspierają choć i one mają już tego dość, tłumaczę sobie,że jest to mój krzyż na ziemi i muszę go dżwigać bo nie mam innego wyjścia.Agileo nie przepraszaj  bo Toje słowa to nie banały cenię sobie każdą radę i w każdej szukam cennych wskazówek które mogą nam pomóc dziękuję za wszystko i pozdrawiam serdeczne.

Dziękuję za słowa otuchy agileo zrobię tak jak radzisz, już nawet pytałam dziś o terminy przyjęć,choć dziś po prostu ręce mi opadły, mąż na tym wyjeżdzie szaleje i wymyśla "życiowe interesy" ryzykując naszym majątkiem próbuję go od tego odwieżć od kilku dni ale nie ma szans wkońcu ustaliliśmy że zrobimy podział majątku i dowiedziałam sie że po 26 latach małżeństwa nie mam prawie nic.szok po prostu szok.

oj, Lawendo133 jak czytam Ciebie, to tak jakbym siebie widziała....pierwszy raz zawalił mi sie świat kiedy miałam 25 lat,potem jeszcze razy kilka,a ostatnio 8 lat temu..jestesmy razem..wybaczyłam, ale pamiec sie odzywa i to jest najgorszy ból..czy jestesmy szczęsliwi??? nie!!!! trzymaj sie, glowa do góry

hej, to super, jeśli masz wsparcie od wszystkich dookoła, to bardzo dobrze i dużo znaczy. Cieszę się, że nie się nie poddałaś, nie wylewaj zbyt wielu łez choć moja babcia powtarzała "płacz, płacz, będziesz miała ładniejsze oczy", to myślę, że to działa tylko na nastolatki. Napisz, jeśli mozesz co u Ciebie. Pozdr.

witaj, dzieki za szybki odpis
hmmm, takie sprawy nigdy nie są proste niestety. Ale nie jest tak, że należy Ci się utrzymanie od męża, skoro razem na to pracowaliscie jednak. I druga sprawa, to co z jego niecałkiem dobrą samoświadomością? Nie można tego jakby spróbować wykorzystać? Tu nie chodzi o to, żeby kogoś wypłukać z kasy, tylko żebyś Ty z rodziną przez poronione pomysły nie została na lodzie.
3mam kciuki i pozdrawiam

Witaj agileo!

Ja na pewno nie chcę od niego utrzymania,chcę tylko mieć prawo do domu,  który razem od podstaw budowaliśmy i przez tyle lat upiększałam razem z ogrodem. Muszę czekać na jego powrót i spróbować załatwić to po dobroci nie mam innego wyjścia, prawo jest przeciwko mnie,  trzymaj za mnie kciuki. Pozdrawiam serdecznie.

To skomplikowana sprawa ale działka była kupiona przed ślubem na niego i budowa też była rozpoczęta przed ślubem też na niego  dla tego prawo mówi, że jest to jego majątek, no ale wierzą że jeszcze z tego wybrnę jak wróci, na razie nie mówię nic więcej że by nie zapeszyć ,pozostaje mi tylko czekać, ma wrócic w tym tygodniu, po za tym byłam w MOPS rozmawiam z psychologami terapeutami i prawnikami i widzę że on jest naprawdę chory i chcę mu pomóc gdyż, nie byłabym sobą gdybym tego nie spróbowała mam nadzieję że się uda, już nigdy nie będzie tak jak było ale nie mogę go zostawić w chorobie.Przynajmniej spróbuję.Poza tym widzę,że już w ostatnich dniach trochę spasował, już nie jest taki pewny wszystkiego więc to dla mnie dobry znak.Dziękuję za wszystko co dla mnie robicie,pozdrawiam serdecznie.

Lawenda,jest to trudne .Ale jestem z tobą myśl o sobie ,o bliskich .A i też szykuj się do sanatorium ,to On wybrał ,i czy ty ubierzesz piękną kieckę ,lub super fryz nie zawsze coś zmieni .Wszystko zalezy jak on jest związany z tą kobietą .Najszybciej ureguluj sprawy ,ty nie spiesz się z rozwodem ,bo nie jest ci potrzebny .A jesli juz to z jego winy ,i alimenty na siebie gdyz pogorszyla ci się sytuacja rodzinna.Rozwód jest zawsze potrzebny dla osoby ,ktora kogos ma..........Zmien klucze ,lub oddaj mu ten domek .Szkoda bo Bory ,Charzykowy i Tuchola cudne ,czy ona jest bezdomna......

Witam serdecznie  po  urlopie..Niewiem co  dalej ale  mąż jeszcze nie złożył pozwu rozwodowego?Niewiem na  co  czeka  ja  już nie  wrócę do  niego za bardzo mnie to boli.Zmuszona   będe sama zakończyć tę  chory układ..Mieszka  jeszcze ze mną , na widok męża zawsze się  denerwuje..Wydaje mi  sie że minęła mi  juz ochota na jego osobę.Jest pesymistą ischudł 15 kg.to od  zakochania?Dałam mu czas do końca roku do świąt..albo żegnaj ,albo sąd zdecyduje.mam dosyć..Narazie ciesze sie bo  mam  drugiego wnusia , jestem młodą babcią i mam mądre dzieci , które dają mi czasami siłę a czasami pożądnie  w kość.Ządają żeby nie  mieszać ich w  nasze pożycie.Mają chyba rację??Pozdrawiam wszystkie chore duszki..

Lawendo jesteś silną babeczką i nieźle dajesz sobie radę i tak trzymaj:)

Dziękuje za  wszystkie posty,  które piszecie pod moim adresem.Wróciłam z  sanatorium czuje się już lepiej zrozumiałam że muszę iść krok do przodu.Poznałam dużo fajnych osób i wiem jedno życie jest piękne.Szkoda czasu na smutek i  żal za czymś  czego jużniema.Sama sobie umię swietnie radzić .Za bardzo chciałam i kochałam.Muszę teraz  planowac czas i zycie sama.Będe robić to na co mam ochotę.Realizować swoje  pasje i spełniać marzenia.Mężczyzna,  narazie jestem feministką i nienawidzę tych zakłamanych macho.pozdrawiam ...

Ciesze sie Lawendo, ze zaczelas optymistyczniej patrzyc na te udreki  swojego nieudanego zwiazku. Wiem, ze zaczynasz robic porzadki w swoim zyciu.Nie jest i nie bedzie to LATWE jeszcze przez dlugi czas.Ale wazne , ze podjelas konkretne postanowienia. A to jest zawsze duzy krok do przodu. Tak trzymaj.Nie jestes sama w zyciu, masz przyjaciol , a to znaczy WIELE. Ten  bol nie bedzie trwal wiecznie, wiec i nastawienie do mezczyzn ci sie takze zmieni..Zobaczysz , bedzie jeszcze jasno i slonecznie w twoim ZYCIU. POWODZENIA

Lawendo, tylko przypadkiem nie przyjmuj go z powrotem, jak mu się odwidzi. To byłby już szczyt wszystkiego

Jedyna rada to znajdź swojego amatora, sama mówiłaś że jesteś atrakcyjna więc nie wiem po co te nerwy. Być może mąż potrzebuje odskoczni i niestety nie był w stanie Cię o tym poinformować bo widać jak reagujesz. Ja wiem po sobie jedno, że nie ma czegoś takiego jak "miłość". Jest tylko zauroczenie i przywiązanie. Mąż był tylko przywiązany i potrzebował chwili wytchnienia, skorzystaj z tej chwili również i Ty. Powinnaś szczerze z nim pogadać i w końcu potraktuj go jak przyjaciela , być może tego mu mu brakowało ....

To nie żart i wiem co piszę. Analizując wypowiedzi autorki doszłam do wniosku, że na pewno kochała swojego męża ale czy na pewno potrafiła mu to okazać?  I czy starała się go zrozumieć? Jesteśmy tylko ludźmi, każdy ma prawo do chwili szaleństwa. Każdy się może też w czymś zatracić i nie jest to współmierne z wiekiem. Dla niej te niby "błahe" epizody były mało znaczące ale dla kogoś innego mogą być przełomowe. Nie można wszystkich mierzyć swoją miarą. Skoro jedno z partnerów miało potrzebę ślęczenia po kilka godzin na gg, a druga połowa nic w tym kierunku nie robiła żeby pogadać, oderwać czy cokolwiek innego to już na pierwszy rzut oka widać że w tym związku była tylko rutyna. Od razu przecież wiadomo, że partnerowi czegoś brakowało w związku. Związek niestety trzeba pielęgnować a nie w imię "miłości" przyzwalać na wszystko, a w konsekwencji samemu cierpieć.

Nie wiem czy nie zauważyłaś, że słowo "miłość" napisałam w cudzysłowiu. Nie mam zamiaru już się tutaj wiele rozpisywać, bo każdy może z siebie zrobić ofiarę, wmawiając sobie i innym że nie popełnił w związku żadnych błędów i zrzucając całą winę na partnera. Co do Twojego wnioskowania to dobrze wnioskujesz, bo sama widziała co robi mąż i mogła jakoś zareagować albo przynajmniej zastanowić się wcześniej dlaczego to robi. Sama pisałaś "po to mamy gęby, by rozmawiać", ona tolerowała to zachowanie i przyzwoliła na taką sytuację a mogła przecież po prostu pogadać...

Komunikator GG jest przeznaczony głównie do rozmów. Jeżeli osoba, z którą żyję przesiaduje tyle czasu na rozmowie z kimś to zapewne bym się tym zainteresowała o ile zależałoby mi nadal na tym człowieku. Staż małżeński tych państwa wyniósł już 32 lata to zrozumiałe, że nie można wiecznie siedzieć i ze sobą rozmawiać ale po takim czasie myślę, że ludzie już potrafią siebie nawzajem na tyle nauczyć, że różnice w zachowaniu są od razu zauważalne. Jak dla mnie związek ten był ewidentnie przesiąknięty rutyną i nudą, bo LAWENDZIE nie przyszło nawet do głowy, że jej mąż mógłby zapragnąć jeszcze czegoś od życia poza "zasadami i granicami, których w małżeństwie nie wolno przekraczać". Nie pomyślała, że jej mąż jest nadal facetem w pełni tego słowa znaczeniu, a nie tylko mężem, ojcem i dziadkiem.

Czy ja napisałam, że jest winna? Napisałam jedynie, że robi z siebie ofiarę jednocześnie obwiniając za całą sytuację tylko męża. W takich sytuacjach wina zazwyczaj jest po obu stronach a wynikają one głównie z rutyny i nudy w związku. Oczywiście, że miała prawo oczekiwać, że jej mąż coś powie co go dręczy, skorzystała z tego prawa i się doczekała... Jej mąż też miał dużo praw w tym związku, bo LAWENDA właściwie przestała wnikać w to co on robi i czym a właściwie kim się interesuje. On także skorzystał ze swoich praw...

Heh, nie nie byłam i jak widać nie mam zamiaru być kogokolwiek pocieszycielką. Wypowiadam się tu tylko dlatego, że domyślam się co może czuć ta druga strona, ale zapewne skoro już zdecydowałyście, że facet "zwariował na stare lata" to jednak nie ma sensu o tym gadać