Związek w ukryciu - Netkobiety.pl

Dokładnie. Oceniaj faceta po czynach, nie po słowach.

Pewnie ma nadzieje na to, że mu się z żoną ponownie uda, dlatego nie chce jej o Tobie mówić. Jakby tylko kiwnęła na niego, to Ty idziesz na bok.

Myślałam również o tym, że chce mieć zabezpieczenie w razie, gdyby nam nie wyszło. No, ale po co w takim razie mówił o mnie swojej mamie i siostrze, najbliższym osobą. Z jego siostrą nawet kilka razy rozmawiałam, więc mam pewność, że jej o tym powiedział. Ze mną spędza znacznie więcej czasu niż w swoim domu. Jego ex partnerka nie jest jego żoną, nie mają ślubu. Za to jest alkoholiczką i za każdym razem, kiedy próbował podjąć z nią rozmowę upijała się do nieprzytomności, grożąc, że coś sobie zrobi.

A jego mama ani znajomi nic nie mówią o matce ich dziecka? Oni też potwierdzają, że ona jest alkoholiczką? No bo oni  też mogą kłamać, ale jednak wierzyć tylko jemu jak ani się jej nie poznała ani dziecka jest średnio. Widuje się z Tobą codziennie, nocuje u Ciebie w weekendy, więc nawet jak ona nic o Tobie nie wie, to na pewno coś podejrzewa. No i teraz pytanie czy jemu tak wygodnie, bo jest tamto mieszkanie czy on niby z nią nie jest, ale zostawia sobie furtkę i jak ona powie, że mu daje szansę, to znów będą razem. Wiesz to o czym piszesz to żadna gwarancja, równie dobrze może sypiać i z Tobą i z nią i być niezłą świnią, tzn już jest świnią tak postępując. Syn jest nastolatkiem, nie jest mały, więc tym bardziej niech nie przekonują Cię te bzdury, że boi się jak to na niego wpłynie. No i serio byłby takim masochistą, by mieszkać tyle czasu z kobietą, z którą nie chce być i alkoholiczką? Jeżeli jest ona alkoholiczką, to samo to źle wpływa na dziecko. Zapytaj go i zobacz jego reakcje czy on nie pomyślał, że może wystąpić w sprawie o prawa rodzicielskie dla niego? Wiem, że ojcowie są gorzej traktowani w Polsce nawet jak matka ma nałogi, ale warto spróbować. Po jego reakcji zobaczysz pewnie czy on w ogóle mówi prawdę Jaki dom oni jemu dają, jeżeli faktycznie nie są razem, a ona pije? Coś mi ciężko w to uwierzyć. Zapytaj też o konkrety i możesz mu dać jakiś czas na podjęcie decyzji, że np dajesz mu tyle czasu i tyle i bądź konsekwentna i jeżeli nie załatwi sprawy i nie wyprowadzi się, to koniec z Wami. Nie daj się traktować jako umilacz jego dni i wieczorów, bo to jest dla Ciebie upokarzające i z kimś takim nie stworzysz rodziny. No a i ile jest dojrzałych facetów, którzy wiedzą czego chcą No bo jaką on ma wizję na Wasz związek niby, mówi coś o tym? Nigdy się pewnie nie rozwiedzie a może niby jak syn będzie pełnoletni? Jak dla mnie to tylko wymówki.

Tłumaczy się cały czas dobrem syna, że nie chce go skrzywdzić. Nie przekonują go moje argumenty, że żyjąc w ten sposób i tak go krzywdzi, bo przecież syn się kiedyś dowie, że tata przez kilka lat żył z inną kobietą na dwa domy i go oszukiwał - i moim zdaniem to będzie tragedia i dziecko będzie miało do niego żal. Co do tej kobiety to z tego co mówią ich znajomi, których ja też znam to jest ona typem samotnika, nigdzie nie wychodzi, nie ma znajomych, tylko praca i dom. Oprócz tego, że spędza u mnie popołudnia, wieczory i weekendy to jeździmy wspólnie na wakacje, koncerty do znajomych. Z jednej strony zwyczajne życie, a z drugiej cały czas trzeba uważać. Wiele razy zdarzyło mi się go sprawdzić, bo mówił ze musi wyjechać i zabiera syna - pytałam wtedy czy ona też jedzie - mówi, że nie i sprawdzałam to i faktycznie ona była na miejscu, bo ją widziałam.

Nie sądzę, by mnie oszukiwał. Myślę, że boi się konsekwencji, które przyjdą w momencie, gdy zrobi pierwszy ruch. Nie zamierzam go usprawiedliwiać, ponieważ dobrze wiedział na co się pisze decydując się na ten związek. Wiele razy go zapewniałam, że mu pomogę we wszystkim, zaakceptuję to, jeśli będzie chciał, aby jego syn mieszkał z nami. Szukałam rozwiązań prawnych dot. rozwiązania problemu z kredytem mieszkaniowym. I jak już widziałam, że podłapał temat zaczął się interesować też co i jak zrobić, aby było dobrze to za niedługi czas odpuszczał i tak w kółko.

Obawiam się, że jego "ex" partnerka może nie zdawać sobie sprawy z tego, że jest ex. Trudno też uwierzyć, że on z nią nie sypia, świadczyć może o tym jej reakcja, tzn ona upija się z bezsilności i strachu , gdy on podejmuje rozmowy...o czym,  o jego wyprowadzce? Myslę, że ona ciągle wierzy w to, że ich związek można uratować?
Mogę jednak uwierzyć, że facet jest między młotem, a kowadłem i faktycznie martwi się o los swojego syna. Gdyby odszedł, chłopiec zostałby z niestabilna, pijącą matką.
Jednak dla Ciebie to żadne pocieszenie. Czekasz... na co, aż jego syn osiągnie pełnoletność? Dla Ciebie może być już za późno na dziecko, po za tym nie wiesz, co jeszcze wydarzy się między Wami.
Dużo ryzykujesz i faktycznie, na ten moment jesteś kochanką.

Podejmowałam takie próby dawania mu czasu i rozmowy w takim stylu jaki sugerujesz. On niestety jest taki, że jeśli się na niego naciska to on się albo blokuje albo działa zupełnie przeciwnie. Jednak chyba nie ma innego wyjścia, muszę być silna i nieugięta.

Zakładałam sobie, że dam mu rok na załatwienie spraw, a minął drugi jak jesteśmy razem i dalej nic. Czas chyba zacisnąć zęby i pomyśleć w końcu o sobie.

Wiesz... to trochę przypomina historię mojego byłego męża i jego dziewczyny.
Wplątał się w romans jak byliśmy na skraju kryzysu, chciał się bawić, doświadczać, chciał próbować nowych rzeczy ale nie chciał odejść.
Mieszkaliśmy kilka lat w takim dziwnym układzie i nie dlatego, że ja nie chciałam aby odchodził- wręcz przeciwnie, bardzo zależało mi na tym aby sprawy doprowadzić do końca ale on nie chciał.
Dziecko? owszem ale ich relacje były na tyle "miałkie" przez jego sposób na życie (własnie noce poza domem, wyjścia na wielogodzinne spotkania po pracy, "wyjazdy służbowe" itd itp. że nie było mowy o jakimś krzywdzeniu kogokolwiek).
On zwyczajnie bał się odejść, bał się zmienić życie na 100%, bał się postawić kropkę nad i.
Pomogłam mu, wniosłam pozew rozwodowy, po 4 miesiącach dostaliśmy rozwód w 15minut, bez orzekania o winie. Wszystko na spokojnie, we mnie nie było emocji, On zgodził się na wszystko i to jemu popłynęły łzy po policzkach.
Po tygodniu zniknął z naszego domu wraz z ostatnimi rzeczami.
Obecnie mieszka z nią a w naszym domu (nie robiliśmy podziału majątku), bywa kilka razy w tygodniu, czasami przychodzi po pracy a wychodzi wieczorem, bywa, że wpada codziennie, bywa, że dzwoni do mnie codziennie- wielokrotnie po kilka razy...
Wiem, że ona się ciśnie, jest młodsza od niego o 10lat, chciałaby mieć zapewne dzieci i zegar już jej mocno tyka, wiem też, że On tęskni za domem i po jego zachowaniu widzę, że raczej ucieka a nie buduje z nią przyszłość.
Żyjemy na stopie powiedzmy kumpelskiej ale bez zażyłości i wkraczania we własne podwórka (mnie nie jest to do niczego potrzebne, układam sobie życie po swojemu), jest mocno spolegliwy i układny, powiedziałabym nawet, że bardziej niż kiedykolwiek i wiesz co myślę? że on pielęgnuje grunt bo będzie chciał kiedyś wrócić.
Kiedyś mi powiedział (przed samym rozwodem), że mogłam dać mu trochę czasu i mogłam poczekać i że on wcale nie chciał odejść, tyle, że na tamten czas, z życia jakie prowadził również zrezygnować nie chciał)
Domyślasz się co to oznacza?

Tak czy siak, nie życzę Ci abyś była własnie w takiej sytuacji jak dziewczyna mojego exa, ale jak czytam co piszesz to własnie dokładnie tak to widzę.

Przedświąteczny jest zły, przedwielkanocny też jest be, a przedurodzinowy to już w ogóle To mamy już jasność co do Twoich postanowień.

Nie jest to kwestia odwagi, tylko wygody. Obecna sytuacja jest ze wszech stron wygodna, nie licząc okazjonalnych fochów i gróźb ze strony obu pań, ale poza tym żyje mu się całkiem nieźle, więc czemu miałby cokolwiek zmienić? Z jednej strony  ma Panią na pokaz i do łóżka, a z drugiej ma opiekunkę do dziecka. Podobno pijaczka, ale jakoś biedny miś stropiony losem swojego dziecka i tym co ono sobie pomyśli, nie ma problemu z zostawianiem tego dziecka na całe weekendy z nią. Widać nie taka zła z niej pijaczka i na coś mu się przydaje. Ona grozi, że sobie coś zrobi, ale widać on nie przejmuje się tymi groźbami na tyle, żeby trzymać ją na oku. Jego przejęcie groźbami sięga tylko na tyle, żeby nie móc od niej odejść, czyt. mieć kit do wciskania kochance. Jego logika jest dziurawa jak durszlak. Ale jego instynkt jest bezbłędny Idealnie manewruje między obiema paniami i co więcej znalazł dwie takie, które piszą się na taką sytuację. To już więcej niż szóstka w lotku...
Z opisu jego w tym wątku wychodzi bezwolna kukła, o którą biją się dwie kobiety, ale to tylko pozory. Kukła wolę ma i jej wolą jest aby nic się nie zmieniało, bo jest dobrze... kukle.
Nawet jeśli po latach kukła w końcu zdecyduje się na bycie z Tobą, to będzie nadal kukła. Nie ma czego Ci gratulować... Sama przygotowujesz sobie swój los z nim.
Dziwny on, dziwna jego rodzina, dziwna Ty.

bez sensu taki układ, w którym 3 osoby są nieszczęśliwe.
Błedem Twoim było wejście w ten związek z oczekiwaniami- nie miały one podstaw.
Jeśli obiecał Ci rozwód,życie z Tobą oszukał Cię.
Niestety, jak często widać po tym forum wiele osób wchodzi w relacje jako kochanek czy kochanka z ZAŁOŻENIEM, że stworzą nowy układ, a dawna rodzina partnera się rozpadnie. A tego zakładać nie można, bo gdyby tak miało być, z duzym prawdopodobieństwiem stało by się wcześniej, więc takiego założenia robić po prostu nie można.
Więc masz do wyboru albo zaakceptować obecny układ i żyć w nim
albo go zerwać definitywnie.
Mozesz też czekać aż zerwie go kochanek czy jego żona, ale czy cena nie jest za wysoka?

on spędza święta  z tobą, a nie z synem, a młody się nie domyśla, że tata ma drugą dziewczynę?!