Porzucony po 15 latach małżeństwa - Netkobiety.pl

oczywiście, że chce ...
przecież jej życie legło w gruzach bardziej niż wasze
miała dom, rodzinę  a teraz co?
ona nie zna innego życia, wy znacie ... bo był czas kiedy nie byliście razem
to zawsze dzieci płacą największą cenę za rozwód, dlatego tak ważne jest to, żeby im pomóc i jak najłagodniej przeprowadzić do tego nowego ich świata

hmm moja praca zawodowa to ... pomoc dzieciom i młodzieży w problemach i trudnych sytuacjach życiowych,może dlatego, że wiem jak jest z drugiej strony nigdy sama nie podjęłam decyzji o rozstaniu z moim mężem mimo bardzo trudnego i skomplikowanego małżeństwa, zawsze ratowałam nasz związek
nie potrafiłabym tego zrobić mojemu synowi, nie udźwignęłabym chyba takiej odpowiedzialności
oczywiście nie tylko to wpłynęło na obecny stan, nie tylko dziecko nas łączy
poza tym nie było przemocy czy zdrad
uważam,że są sytuacje, kiedy rozstanie jest potrzebnym rozwiązaniem

Według mnie stoisz w miejscu.
Coś w końcu powinieneś zrobić.
Na twoim miejscu w końcu złożył bym te papiery rozwodowe ( skoro żona zwleka ), załatwił dobrego adwokata i wystąpił bym o to aby córka mogła mieszkać z tobą.

Waszego małżeństwa już nie ma, tutaj nie ma już nadziei, przykro mi.
Wiem że córka mocno to przeżyje ale nie da się uratować czegoś czego już nie ma.

Zresztą, nawet jeśli jakimś cudem żona by chciała abyście wrócili do siebie, to co? Wrócił byś?
Małżeństwo które zostaje razem tylko ze względu na dziecko to bardzo toksyczna relacja, wiem to po sobie.

Szanuj się, ona miała w du.... te 18 lat jak jesteście razem i to dla kogo?
Dla jakiegoś frajera?
Dla niego zniszczyła małżeństwo i rani swoje jedyne dziecko, brak słów.

Jesteś jeszcze młody, wszystko się może jeszcze ułożyć, możesz być jeszcze szczęśliwy ale już z inną kobietą.

@Tom94, czy ja stoję w miejscu? zdecydowanie nie, nie opisywałem tutaj co się działo w moim życiu od maja kiedy usłyszałem, że od dziś nie ma jutra. Sen co drugą noc i to 1 do 2 godzin, 8 kg w tydzień w dół, mózg prawie nie funkcjonował i naprawdę niewiele pamiętam. Ale kiedy zmysły i umysł zaczęły wracać, chciałem namówić córkę, żeby rozmawiała z mamą o naprawie wszystkiego, później już tylko miałem samobójcze myśli, a nawet inaczej miałem już plan swojego samobójstwa (nikomu o tym nie mówiąc, bo kto chce się zabić nie będzie się tym chwalił, chyba że chce w ten sposób szantażować emocjonalnie). Życie dla mnie się skończyło i nie ma nic więcej, realizując swój plan chciałem uporządkować wszystkie swoje zaległe i bieżące sprawy (urzędy, ubezpieczenia, konta, samochód, działka). Ponieważ pracuję w terenie i jeżdżę po kilkadziesiąt kilometrów dziennie, znalazłem miejsce, most i jego przęsła, gdzie mogę rozp... się samochodem służbowym i żona z dzieckiem dostaną ponad 300tyś odszkodowania za wypadek komunikacyjny w pracy i parę złociszy z innych źródełek (miało to chyba być taka forma odkupienia za moje winy). Nie patrzyłem wtedy na nikogo, dla mnie nie było już świata. Do tej pory mam głęboko schowane pudełko z listami do mojej żony z wyjaśnieniami, uczuciami, instrukcjami, dokumentami, kluczami które miały się tam znajdować. Kiedy miał nadejść czas prywatny samochód miał być zapakowany moimi rzeczami, gotowy do wywiezienia. Nie miałem zamiaru wtajemniczać w to nikogo i o tym nikt nie mógł się dowiedzieć. Ale...

dzwoniąc, załatwiając pisma, pisząc maile związane z MOJĄ sprawą i dochodząc coraz bardziej do jaśniejszego spojrzenia, zauważyłem, że nie tylko ja to tak mocno przeżywam, ale moje dziecko, które wcześniej chciałem na początku wykorzystać do ratowania wszystkiego, też nie może się w tym odnaleźć.
Odłożyłem swoje sprawy na bok. Córka. Do cholery tak nie może być. Od tamtej pory wspieranie jej i chęć niesienia pomocy daj mi siłę, której tak bardzo brakowało na początku. I dla mojej córki jestem wiele zrobić i znieść. Chcę być przy niej i ona już chyba o tym wie i ma tego świadomość. Chcę też pomóc żonie odbudować relację z córką. Rozmawiamy dużo o różnych rzeczach i problemach, nawet jeśli nadchodzi temat matki staram się ją przekonywać, że mama ją kocha i nigdy nie chce dla niej nic złego. Poświęcam małej czas i uwagę, bo ona tego potrzebuje, JA jestem trochę na boku dla siebie, ale już raczej nie mam zamiaru napełniać pudełka, które miało być dla mojej żony i myślę, że zrobiłem nie tylko pierwszy krok, ale kilka następnych przed bardzo długą drogą.

I Tom94, masz rację, stoję w miejscu. Mało zajmuję się sobą skupiam się na córce, ale w swoim czasie zacząłem bawić się w pstrykanie zdjęć, czytam książki i historie podobne do moich w necie, spaceruję z muzyką za rękę. Z biegiem czasu wyjdę do ludzi bliżej, ale nie za blisko. Jeszcze nie
Małżeństwo, wiele osób uświadamia mi ten fakt, ta wiedza jest we mnie, tylko to zajeb... ciężko zaakceptować, chociaż żonie coraz mniej wierzę i coraz mniej ufam.
Co do pozwu, ona chce bez orzekania o winie i raczej w ten sposób będzie chciała to zrobić,żeby nie robić sobie większych problemów, już podjęła decyzję,a ja i tak nie zaufam nikomu przez długi czas.

@Secondo1 czy masz na myśli porządki finansowo-formalne?

wczoraj
żona rozmawiała z córką wczoraj, a dała się przekonać do spokojnej rozmowy, po tym jak powiedziałem jej, że jeśli dziecko opuści więcej godzin lekcyjnych niż jakaś tam ustalona ilość, wychowawca musi rozpocząć procedurę, informacja do pedagog, dyrektora, rodziców oraz na co sześciomiesięcznym sprawozdaniu do sądu rodzinnego i chyba mamusi to bardzo nie w smak w swoich planach, które Secondo1 przewiduje,
dzięki za wskazówki

Chłopie do cholery!

Ja rozumiem że 18lat to bardzo dużo, ale nikt nie jest warty tego abyś się zabijał!
Masz córkę, myślisz o niej?
Chcesz aby "żona" po kasie z ubezpieczenia wyjeżdżała sobie z kochankiem na wakacje?!

Stary, składaj te papiery rozwodowe, wnioskuj o prawo o wychowywania córki i działaj!
A nie czekasz na jakiś cud, samo nic się nie naprawi.

Tego już nie ma, te małżeństwo już jest skończone, wiem że córka by chciała mieć oboje rodziców przy sobie ale tak się nie da, niestety.
A teraz cierpi jeszcze bardziej bo dajesz jej złudną nadzieję na to że wrócicie z żona do siebie a tak się nie stanie.

Jeszcze raz powiem, składaj te papiery rozwodowe i to natychmiast!
Póki co robisz wszystko po myśli "żony"

On musi zrobić coś w kierunku rozwodu, bo jak będzie biernie czekać to "żona" złoży pozew i dostanie rozwód na swoich warunkach.

Dzban, nie masz dowodow zdrady a pracujesz w tej samej firmie co zona, znasz ludzi, znasz przeplyw informacji.
Zona wyjezdza na szalenstwa w czwartek, w niedziele wieczorem jeszcze jej nie ma a Ty boisz si? dowiedziec , sprawdzic co robila.
Trche to dziwne nie uwazasz ?
Po co Ci ta wiedza ?
Po to zebys mogl si? bronic w sadzie, pokazac corce ?e nie mozna dac si? wodzic za nos, ?e ma ojca ktory jest facete

Twoja żona już ułożyła sobie życie i Ciebie w nim nie ma. Twoje miejsce zajął już ktoś inny, z kim jeździ na odpoczynek. Chyba nie myślisz że te jej ostatnie wyjazdy są samotne. 
Teraz dąży do realizacji swoich zamiarów. Wyprowadziłeś się. Po 6 miesiącach może (i na pewno to zrobi) wystąpic o rozwód bez orzekania o winie. Twoje małżeństwo już nie istnieje. Jedyne co możesz zrobic to  powalczyc o godnośc i córkę. Wyprowadziłeś się z domu w maju. Pod koniec listopada lub w grudniu spodziewaj się pozwu rozwodowego. Przygotuj się na to. Zbierz dowody jej zdrady. Jeżeli nie będziesz musiał ich wykorzystac tym lepiej. Rozwód tak, ale na twoich warunkach. Orzeczenie o winie i córka u ciebie.

A co do żony, czas pokaże jak to będzie. Jeżeli życie  z nowym partnerem, ułoży się jej to będzie twierdziła, że ty byłeś od początku pomyłką. jeżeli nie to okaże się, że dopiero teraz zrozumiała jak Cię kocha. Ale to nie powinien byc twój problem.

Twoja córka będzie miała prawo zadecydować gdzie chce mieszkać.
Sądząc po tym co tu piszesz, to ona ma lepsze relacje z tobą niż "żoną".
Tak więc, według mnie jest duża szansa że wygrasz.

Dochodami też się nie przejmuj bo liczy się dobro dziecka, oczywiście o ile cię stać na jej utrzymanie ( a wierzę że tak jest ) to myślę że będzie dobrze.

Tak czy siak, wnioskuj o prawo opieki nad dzieckiem, walcz o nią bo jest tego warta.

Dzban, jeżeli będziesz na 100% pewny, że to romans biurowy to informacja do pracodawcy powinna wystarczyć do zmuszenia do zmiany pracy przynajmniej jednej osoby z nich.

Dlaczego, nie prostujesz informacji rozpuszcznych przez żonę, że jakoby "obydwoje zdecdowaliscie o rozstaniu " ???
Boisz się sprostowań ?
Niby jak Ci miałyby zaszkodzić ?
Dlaczego nie reagujesz sprostowaniem np " to żona zdecydowała się rozwieść ze mną, awansowała, ma nowego znajomego, woli wyjazdy co weekend robi sobie długi weekend na rozwijanie nowej znajomości" ?

witam wszystkich, nabieram coraz więcej obojętności i gruboskórności wobec całej tej sytuacji, nawet trochę drobnostek wydarzyło się ostatnio, ale moi mili,

@tom94, córka zdecyduje, ja się do jej decyzji dostosuję i nie mam zamiaru na małą naciskać.

@andrzej61, może to nawet dobry motyw z tym dyktafonem, ale widujemy się ostatnio rzadko i jedyny nasz wspólny temat to mała, ale niedługo spróbuję ją sprowokować tylko wykorzystanie tego przeciwko żonie w pracy i narobienie jej bagna, może być bardzo źle odebrane przez moją córkę, która kocha i mamę i tatę.

@secondo1, prostuję te informacje, rozmawiam ze znajomymi i mówię jak jest i o swoich "podejrzeniach", jest mi o całej sprawie coraz łatwiej rozmawiać z ludźmi których znam, a część naszych znajomych uważa i uważało, że moja żona jest dobrą aktorką i że bardzo się zmieniła przez ostatni rok (obrosła w piórka). Kontakt ze znajomymi mam tylko telefoniczny.

@stokrotko1978, dbam o córkę, ale nie po to żeby była moją kobietą życia (chociaż w pewnym sensie zawsze tak będzie), ale dlatego że jest moim kochanym dzieciątkiem, do tego ma problemy ze sobą i chcę być przy niej w tych momentach i wiem, że znajdzie się taki co się już pewnie urodził i choć go nie znam już go nienawidzę , na razie ma chłopaka 17 lat.

ale coś się wydarzyło dziwnego dzisiaj. Byłem z córką z wizytą u lekarza, siedzieliśmy tam 4 godziny, jej chłopak umówiony wcześniej z małą w mieszkanku mamy, przyjechał do córki, a czekając byli z żoną sami, córka jak się dowiedziała, że mama jest z chłopakiem w mieszkaniu, a my w szpitalu bardzo mocno się zirytowała i wkurzyła, co zaraz było widać po małej, była zazdrosna o czym mi powiedziała, chyba nie ma zaufania do mamy

ps. dziś też mieliśmy krótką ostrzejszą wymianę zdań z córką, zaczęło się od mojej złośliwej uwagi, na co córko ostro:

C: jebaj sie, (w złości)
T: jak ty mówisz do swojego staruszka (stanowczo)
C: przepraszam (uśmiech i chwila zastanowienia), widzisz ja mam z kim, ale nie mogę, a ty możesz ale nie masz z kim (większy uśmiech)
T: przykre, że kobieta najpierw klęka ze mną przed ołtarzem, a później przed czyimś rozporkiem
C: (krzywe spojrzenie córki, ale zaraz uśmiech i) a skąd wiesz czy nie przed jakąś spódnicą (śmiejemy się razem)

pewnie niektórym forumowiczom treść tej rozmowy ojca z córką może być mocno nie na miejscu, ale zamieszczam go tutaj bo sam byłem w ogromnym szoku w jaki sposób zamieniliśmy kilka zdań i że ja sam mogę już się uśmiechnąć w tej sytuacji

no proszę taty nie do przyjęcia ...
na jednym poziomie w tej rozmowie byliście
tylko jak jestem gotowa usprawiedliwić dziewczynę to ciebie nie

Dzban, chyba lepiej zebys uniezaleznial si? od zony równie? zawodowo. Porozgladaj si?, zglos do head hunterow. Z czasem cos Ci si? trafi. Pamietaj ?e prace zmienia si? po to ?eby sobie poprawic : wiecej zarabiac na lepszym stanowisku.
Po co Ci byla zona w szefostwie firmy ktorej pracujesz ...

@secondo1, zdaję sobie z tego sprawę, że dobrze będzie jak zmienię pracę i szukam jej u konkurencji,

@andrzej61, ja nie mam zamiaru z nią walczyć, jeśli rozwód ma być bez orzeczenia to taki będzie,(ja nie mam dowodów jej "przypuszczalnej" zdrady, a ona nie ma dowodów na moją zdradę, bo takiej nie było). Wiem, że takie asy w rękawie w formie kompromitujących nagrań były by dobrym argumentem do rozmów i moim pewnym zabezpieczeniem. O córkę nie będę się z nią szarpał, jeśli córka zdecyduje mieszkać z mamą, uszanuję to, jeśli będzie chciała ze mną będzie świetnie.

ale dlaczego kiedy kobieta przyprawia facetowi rogi i później chce rozwodu, ten facet traci kompletnie wszystko, kobietę którą kocha i ufał jej, dziecko które kocha, do tego musi się wyprowadzić gdzieś w cholerę, najlepiej zmienić pracę i do tego jeszcze płacić kasę za to wszystko, dlaczego to kobieta nie może iść w cholerę zostawić dziecko, zmienić pracę i zniknąć z życia faceta.
Wiem głupie pytanie, ale dlaczego kobiety są takie ...?

ciężki tydzień, dużo pracy, ale to dobrze, bo człowiek przynajmniej skupia myśli w innych miejscach, minęło ponad 4 miesiące od czasu oświadczenia o rozwodzie, a dalej czasem łza popłynie. Dodatkowo jż oświadczyła o tym, że złożyła pozew bez orzekania o winie, i chyba to dobre rozwiązanie w tej chwili, (przede wszystkim z powodu córki), a na siłę łączyć małżonków czy już nie małżonków nie da rady,kiedy jedno nie chce, ale mimo wszystko jeszcze część mnie chciałaby odbudować to wszystko, ale druga część mówi chyba cie popierdzieliło, przecież podejrzewasz, że masz rogi i większe drzwi do mieszkania będzie trzeba
Wreszcie udało się znaleźć fajną panią psycholog dla córki, która ma dobre podejście do małej i myślę, że w części pomoże małej dojść do siebie.
Córka spędza każdy weekend u mnie (na marginesie jż to chyba bardzo na rękę), dziś akurat śpi u koleżanki, ale sobota i niedziela nasza ciężkie mogłyby spędzać weekendy w samotności, mimo że zacząłem się cieszyć różnymi drobnymi rzeczami które robię dla siebie.

@totylkoja30, my też poznaliśmy się w szkole średniej, kawał czasu ze sobą i człowiek myśli, że tak do końca życia będzie, a tu w łeb. Czas robi swoje, ale tylko powierzchniowo, może później uporządkuje głębiej. Relacje z córką cały czas utrzymuje i nie mam zamiaru odcinać się od dziecka, kocham tę małą mocno. Z żoną muszę od czasu do czasu kontaktować się głównie w sprawach małej, ale coraz dziwniej rozmawia mi się z nią, coraz bardziej obojętnie, ale mimo wszystko jej głos boli. Dbaj o dzieciaki, które ci pomogą w tym wszystkim, nie w ten sposób żeby je wykorzystywać w jakikolwiek sposób, tylko oddanie się dużą częścią siebie dziecku, pośrednio pomaga człowiekowi w wyprostowaniu siebie (takie moje spostrzeżenie ze swoich przeżyć), masz dla kogo żyć i działać. Czy osoba rezygnująca z małżeństwa czy dzieci zrozumie coś ze swoich poczynań, moim skromnym zdaniem raczej nie bardzo.

Dzban
zrobisz jak chcesz, ale na bank jesteś i byłeś rogaczem. Ja obecnie wiem, ze popełniłam błąd, ze zrobiłam bez orzekania i każdego namawiam do orzekania jeśli jest ewidentna wina. Teraz mój ex mi mówi cytuję "co ja ci takiego złego zrobiłem, nawet sąd stwierdził że nie było niczyjej winy".

Córka może mieszkać u Ciebie, jest już duża, spróbuj jeśli córka chce zostać z Tobą. Pamiętaj tylko, ze teraz córka zapełnia Ci pustkę, ale za około 2-3 lata to będzie za mało.

No i sami się poniewieramy, zachowując się jak dzieci we mgle.
Kobieta zakochuje się w pieknym królewiczu (menadżerze z firmy) są chwile uniesień, niebiańskiego seksu. A gdy królewicz zachowuje się tak, że wydaje się iż mu nie zależy, kobieta czuje się niepewna i kto się pojawia? Nasz dzielny bohater pocieszyciel, nudny i nie szlachcic, ale wierny i oddany.

Na swoim przykładzie moge napisać ,że można to rozegrać inaczej,moja ex mnie zdradzałai nie chciała rozwodu.Rozwiodłem się ,podzieliłem majątek,zostałem z córką i ex płaci alimenty,wyprowadziła sie do kochanka i jak narazie zniknęła z mojego życia.
Jak już gdzieś pisałem receptą jest szybkie i zdecydowane działanie,dopóki zakochana jest w "amoku",im dłużej to trwa, wchodzisz w jakieś układy,rozmowy ,rozkminianie co,z kim i dłaczego tym więcej ma czasu na "wydymanie" cię.
Zadbaj o siebie i dziecko,a póżniej jak będziesz miał czas i ochote ,możesz rozkładać jej psychikę na czynniki pierwsze.(zaczniesz żyć swoim życiem i na pewno nie bedzie ci sie chciało).

Brawo, popieram Twoje zdanie