Mąż w więzieniu, a ja już nie mam siły... - Netkobiety.pl

Mogł pomyśleć masz rację... ale wiesz czasam kobiety pakują się w coś co wogóle nie ma sensu, a ja to już mam do tego zdolność ponadludzką, a później to już wpada się w bagno po uszy.
Pytasz co zrobił... stara historia ale jak widać wraca...narkotyki, gówno straszne!!!
Nie mieszal mnie nigdy w tego typu historie,zawsze staral sie żeby mnie to niedotknelo ale jak widac na prożno. On ten czas to ostatnio byl, chcial juz normalnie żyć ale niestety nie wyszlo, a poza tym miedzy nami tez nie bylo najelpiej. ech mówie Ci...

Znam to historię! Powiem Ci jedno daj Mu do zrozumienia że nic z tego nie wyjdzie, że musi sam się wziąść za swoje życie a Ty zajmij się swoim. Wejdź w normalne towarzystwo, poznaj kogoś, spełniaj się w tym czym lubisz. Stań się kobietą którą wiem że chcesz być!
Bądź teraz egoistką bo inaczej popadniesz w dół!

Wiecie dziewczyny, też tak czasami myslę żeby pójść do ludzi, był to nawet jakiś bodziec żeby pójść na studia,które z wielkim oporem staralam sie ciągnąć,bo wszystko na mojej głowie i w miedzy czasie jego zamkneli, tydzień po tym zmarł jego przyjaciel, a trzy dni późnej jego matka, strasznie mi podupadł psychicznie,ale ja czuje że to nie jest dla mnie, te baby pod tym więzieniem, Ci wszyscy ludzie i cała otoczka tego....
Alacloudie pytasz jak mnie osaczał.... to dość długa historia bo znamy się juz ponad osiem i praktycznie tyle jesteśmy razem, można powiedzieć że moje najlepsze lata krecily się wkoło niego a i tak między Bogiem a prawdą to wychodzi na to że troche mnie sobie wychowywal,a i do chodzi do tego różnica wieku. Co prawda zawsze sie doskonale rozumielismy,ale bardzo lubil mnie zawsze kontrolowac, także mniej więcej wiecie jak to wyglada. Nie mam sumienia go teraz tak zostawić chociaz wiem że pakuje sie wciągu dalszym w bagno...

Bez sensu żebyś się męczyła....
Sama mówisz że nie widzisz z nim przyszłości....
To po co to wszystko???
On jakoś o Tobie nie myślał plącząc się w to wszystko.
Więc dlaczego Ty teraz masz na niego czekać.....
Nie marnuj sobie życia na czekanie na kogoś kto na to nie zasługuje...
Pomyśl wreszcie o sobie!

Witam Cię serdecznie,

     paradoksalnie, czas, kiedy masz dla siebie, kiedy mąż nie absorbuje swoją obecnością, nałogiem, to najlepszy czas dla Ciebie i dzieję się z Tobą to, co powinno czyli zaczynasz oceniać sytuację, dystansować się do osoby męża, zadajesz sobie pytania o przyszłość i siebie samą. Nie obwiniaj siebie i nie karć, bo masz prawo do szczęścia, radości, do normalności, której zabrakło. Poczucie winy za męża, jest również normalnym stanem, ale wiedź, że jako osoba współuzależniona nie możesz logicznie myśleć. Niestety takie związki obarczone są stałą huśtawką toksycznych emocji, winy, nadziei, żalu. O ile chcesz pomóc mężowi to zrobisz to najlepiej właśnie przez pomoc sobie samej. Mąż musi ponosić odpowiedzialność za siebie, inaczej nie poradzi sobie z nałogiem, narazi też Ciebie na trudne życie, brak jego sensu, brak poczucia Twojej godności, wartości. Wyjściem jest to, co robisz, dzielenie się emocjami, trudnościami, poznawanie innych w podobnej sytuacji. Wiedź, że Twój głos zostanie wtedy usłyszany a rozwiązania, pomoc zaczną przychodzić niespodziewanie od innych. Zaufaj sobie, intuicji i korzystaj z tej pomocy, ponieważ masz do tego niezbywalne prawo.

Życzę Ci abyś nie rezygnowała z siebie!

A gdzie pozytywne myślenie??
Zacznij działać zrób coś dla siebie a nie myśl tyle o tym wszystkim bo zwariujesz.
I naprawdę zdrowy egoizm bardzo by Ci sie przydal a nie ciagle zamartwianie sie.
To nie przez Ciebie wylądowal w wiezieniu.
Sam sie w to wpakowal wiec niech sam sie z tego wyplacze.
Bo jaka Ty przyszlosc z nim bedziesz miala???
Przeciez nawet jak juz wyjdzie z wiezienia to takie rzeczy sie za czlowiekiem ciagna.

Witaj,

odpisuję tak na szybko.

Moim zdaniem powinnaś skontaktować się z profesjonalistami, np. Centrum Interwencji Kryzysowej, fundacji zajmującej się problemem przemocy w rodzinie lub jakąś organizacją w tym rodzaju. Otrzymasz tam pomoc psychologiczną i prawną. Moim zdaniem wszystko powinno zmierzać do rozwodu, z zakazem zbliżania się do Ciebie oraz do ograniczenia lub odebrania praw rodzicielskich. Twoja córeczka nie powinna pojechać do tamtej babci - jeśli to taka patologia, to naprawdę niebezpieczne. Na szczęście - jak piszesz - cała rodzina jest notowana na policji, więc są jakieś ślady. A masz może jakiś świadków? Mogą się przydać. Twoja mama na pewno mogłaby nim być - myślisz, że zgodziłaby się zeznawać?

Trzymaj się, Kochana i nie poddawaj się - już dużo w życiu przeszłaś, musisz pobyć silna jeszcze trochę. Masz do uratowania dwie bardzo cenne i wartościowe osoby - siebie i swoją córeczkę. Musisz uwierzyć, że to się wkrótce skończy i będziecie jeszcze spokojne i szczęśliwe.

Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę dużo siły

zapraszam na wątek z miłości na odległość, o naszych połówkach w zk. powspierasz się razem z nami

Hejka !
Sluchaj.. Jezeli sie meczysz, ten zwiazek nie ma sensu..
Zastanow sie nad wszystkim.. Czy warto ? Jezeli go kochasz na tyle, zeby wiedziec ze to ten jedyny, czekaj z utesknieniem, lecz jezeli masz jakies watpliwosci, ukladaj sobie zycie na nowo !
Zycie jest jedno nie marnuj go

Skoro postanowiłaś mu pomóc,żeby on miał dobrze,jak sama piszesz,to pomagaj.Cyborgiem raczej nie jesteś,tylko niezdecydowaną osobą,a do patologii zaliczane są rodziny nadużywające alkohol i nie opiekujące się swoimi dziećmi.Nie piszesz też na jak długo poszedł siedzieć? i za co ta odsiadka?Może to Ciebie przerosło?Pewnie niejedna też by nie wytrzymała.Przeanalizuj wszystkie za i przeciw,może znajdziesz coś,co pozwoli Ci uwierzyć,że może jeszcze wszystko będzie dobrze.Bo jeśli nie,to jedynym wyjściem jest rozstanie,ale musisz uprzedzić swojego partnera o Swojej decyzji,żeby potem nie miał do Ciebie pretensji,że nie skonsultowałaś to z nim.

Mam 24 lata i nie wiem jak dalej żyć! W wieku 17 lat zaszłam w ciąże,urodziłam synka Kacperka który obecnie ma 6 lat!Puźniej w wieku 18 lat ze względu na naciski rodziny wz?ęłam ślub i jakoś życie.musiało się toczyć dalej....Byłam nieszczęśliwa ale prubowałam jakoś iść przed siebie!Żyliśmy nie ze sobą lecz obok siebie...Tak mijały lata a we mnie zaczęło coś pękać...Przez moją przyjaciółkę poznałam Waldka 34 letniego faceta po przeszłości nie zbyt ciekawej kilka lat odsiadki za kradzieże...Gdy go poznałam był juz rok na warunkowym zwolnieniu a w między.czasie przed tym jak sie poznaliśmy dopuścił się kolejnego wykroczenia...I pewnie każdy z was pomyśli boże co za idiotka jjak można sie z kimś takim związać ale ja pomimo tego wszystkiego postanowiłam się z nim związać bo wierzylam w to że się zmieni..I tak sie stało!Wzielam rozwód zamieszkaliśmy razem Waldek poszedł do pracy odbił sie z dna uczciwie pracował oddawał kazdy grosz do domu nie szukal nie odpowiedniego towarzystwa a przede wszystkim zastąpił mojemu synkowi Ojca ponieważ jego ojciec bioologiczny ma swoje życie i się nim nie interesuje!Kacper go pokochał jak ojca a oj go jak syna! Staraliśmy sie żyć normalnie po mimo tego że w sądzie cały czas toczyła sie sprawa o to czego Waldek dopuścił sie po wyjsciu!I chodz strasznie sie balam caly czas żyłam nadzieja ze bedzie dobrze....W sierpniu zapadł wyrok 2 lata i dwa miesiace...opadłaam z sił ale trzeba bylo walczyć dalej...Napisalismy apelacje ze sie ustatkowal pracuje jedyny utrzymuje rodzine itd....20 grudnia apelacja odmowna wyrok prawomocny 2 lata i dwa miesiace plus 2 lata warunkowego zwolnienia razem 4 lata i dwa miesiace..Istny dramat ale walczyłam dalej napisalismy wniosek o odroczenie wyroku ze wzgledu na ciezką sytuacje rodzinną....Wczoraj właśnie przyszedl tzw bilet do więzienia na 28 lutego czyli na czwartek co najbardziej ironiczne 1 marca mieliśmy wziac slub...l
Rozsypaalam sie jak domek z kart nie umiem spac nie umiem jesc nie umiem żyć..lPatrze w nocy na niego i serce mi pęka ze niedlugo musimy sie pozegnac...na dlugie 4 lata!Mój synek codzinnie mnie pyta czemu jestem taka smutna co mialam mu powiedziec?Powiedzialam ze tata bo tak kacper do niego mówi musi wyjechadz za granice do pracy...A on w ryk;(Chodzi za Waldkiem i pyta tato czemu chcesz mnie zostawić...lNie mam juz sil jak tu żyć.....

witam wszystkich ja  mam zone w zk krakow trafila tam za kredyt dostala 16 miesiecy teraz bedze na przepustkach mamy dwoje dzeci 7 i 8 lat tez bylem zdrugotany jak sie dowiedzielem ze dostala tyle ale trzeba bylo isc dalej nie bylo mowy o rozstaniu to by ja zabilo juz dokladnie .A jesli ktos wie czy moze ubezpieczas dzeci jak jest w zk i tam pracuje

W czym chcesz jemu pomóc?
I jak?
Odpowiedzialność za jego decyzje, chcesz brać na siebie,

Musisz zadbać o siebie i dzieci, chyba to jest najważniejsze na tą chwilę

"Widzenie. Paczki. Telefon. Ogarnąć własne życie jak najlepiej się da. A za co go zamknęli? Coś starego czy nowego? Nie pytam dokładnie o co, tylko czy to świeża sprawa czy już spodziewana?"

Sprawa z 2014 roku o wyłudzenie ale boję się że wyciągna coś jeszcze ze coś znajdą
Mój  święty nie jest i nie był zawsze miał jakąś wrodzona siłę do pakowania się w kłopoty
Ja wiem ze widzenia itd tylko jak siedział 3 lata temu a mieliśmy tylko jednego syna to wywiezli go do Rzeszowa z rudy Śląskiej to spory kawał
Jak znów go gdzieś przywioza daleko to ja nie dam rady tam jeździć druga sprawa jest taka że i  był jedynym zywicielem rodziny więc nie mam pojęcia skąd ja wezmę na rachunki i życie a co dopiero ma paczki dla niego
Bo na moją rodzinę i jego nie ma co liczyc

Sprawa z 2014 roku o wyłudzenie ale boję się że wyciągna coś jeszcze ze coś znajdą
Mój  święty nie jest i nie był zawsze miał jakąś wrodzona siłę do pakowania się w kłopoty
Ja wiem ze widzenia itd tylko jak siedział 3 lata temu a mieliśmy tylko jednego syna to wywiezli go do Rzeszowa z rudy Śląskiej to spory kawał
Jak znów go gdzieś przywioza daleko to ja nie dam rady tam jeździć druga sprawa jest taka że i  był jedynym zywicielem rodziny więc nie mam pojęcia skąd ja wezmę na rachunki i życie a co dopiero ma paczki dla niego
Bo na moją rodzinę i jego nie ma co liczyc

Sprawa z 2014 roku o wyłudzenie ale boję się że wyciągna coś jeszcze ze coś znajdą
Mój  święty nie jest i nie był zawsze miał jakąś wrodzona siłę do pakowania się w kłopoty
Ja wiem ze widzenia itd tylko jak siedział 3 lata temu a mieliśmy tylko jednego syna to wywiezli go do Rzeszowa z rudy Śląskiej to spory kawał
Jak znów go gdzieś przywioza daleko to ja nie dam rady tam jeździć druga sprawa jest taka że i  był jedynym zywicielem rodziny więc nie mam pojęcia skąd ja wezmę na rachunki i życie a co dopiero ma paczki dla niego
Bo na moją rodzinę i jego nie ma co liczyc

Pierwszeństwo mają dzieci. I wszystkie pieniądze powinnaś na nie wydawać.
Jeździć do niego nie musisz, paczek wysyłać nie musisz. Ma tam ciepło, gdzie spać i posiłki kilka razy dziennie.
Listy mu możesz wysyłać, znaczek i kopertę włożyć aby miał jak odpisać i wystarczy.

Bardzo mi Ciebie szkoda... Nie miałam nikogo w więzieniu ale mój były chłopak nie należał do świętych, dawałam mu wsparcie, starałam się żeby stanął na nogi, wkładałam to każdą swoją siłę a ze mnie wszystko powoli schodziło...każdy uśmiech, każda radość byłam tym wykończona !!! Wrak powoli człowiek Zgadzam się z kobietkami, żebyś w końcu zajęła się sobą i daj sobie powiedzieć, że on gdy robił źle nie myślał o Tobie. Zapytałam mojego byłego kiedyś: ROBIŁEŚ TE ZŁE RZECZY CIĄGLE I NAWET O MNIE NIE MYŚLAŁEŚ BO WIEDZIAŁEŚ, ŻE BĘDĘ, ŻE NIE ODEJDĘ I BĘDZIESZ MÓGŁ DALEJ TO ROBIĆ" a on odpowiedział: TAK.
I uważam, że Twój mąż jest taki sam wie, że i tak będziesz na niego czekać. Proszę Cię nie marnuj sobie, życia i zajmij się sobą. Odejdziesz od niego a on nagle się zmieni, nie będzie narkotyków, złego towarzystwa itp. pomyślisz WOOOW UDAŁO SIĘ ! on poczuje, że już Cię zdobył, że wróciłaś i zacznie się tooooo saaaamooo GWARANTUJE
Był czas na jego zmiany.

Wybór masz prosty, marnować czas na załamywanie się, albo wzięcie się w garść i szukanie dla siebie pomocy.
Ile lat mają dzieci, byłaś w MOPS-ie, pytałaś, co Ci przysługuje? W najgorszym wypadku sprzedajesz, co masz i idziesz do domu samotnej matki.

witam jestem tu nowa i nie wiem czy to mi coś da, ale spróbuję:) mój mąż trafił za kratki zostałam z córką i nie wiem co ze sobą zrobić.. to dopiero 10 dzień a ma być 8 miesięcy:( kocham go strasznie, wiem że muszę walczyć, być silna dla niego i dla córki, ale boję się że on będzie myślał że nie będziemy już razem. jest strasznie załamany nie wiem jak mam mu wytłumaczyć, żeby się ogarnął, że czekamy, że wszystko będzie w porządku pomóżcie, bo już mi sił braknie.

Dla samotnych matek nie należą się pieniądze ?
W końcu jest w więzieniu przez ten okres.

A gdyby się tak podziało, że ktoś z Twoich najbliższych dostanie wyrok np. za potrącenie pieszego? Gdyby jego wina była nieewidentna- np. pieszy bez odblasków, w terenie nieoświetlonym, idący po niewłaściwej stronie jezdni, a kierujący samochodem lekko rozkojarzony po nieprzespanej nocy np. z powodu kolki u niemowlęcia lub awantury u sąsiadów (wstaw dowolne)?

Nie można ładować wszystkich więźniów do jednego wora...
Prawo mamy w miarę cywilizowane, ale wymiar sprawiedliwości już niekoniecznie...

Hej, 8 miesięcy szybko zleci. Postarajcie się może o obrączkę, wtedy będzie mógł dalszą część wykonywać w domu. Złóżcie tez jak się nie uda potem po 4 mc złóżcie o wpz, niech się dobrze zachowuje, to może uda się i go puszczą. Powiedz mu żeby się ogarnął, pisz listy, on może dzwonić. Keep calm and easy. Zajmij się dzieckiem. Jak masz wątpliwości to dzwoń od razu do tego Zakładu gdzie siedzi, udzielają podstawowych informacji o widzeniach itd. Znajdź ten Zakład też na stronie Służby Więziennej. Wspieraj go i spokojnie. Jak poszedł pierwszy raz to ma zderzenie z rzeczywistością ale jak ma mocny charakter to na pewno da radę.

Traktujesz wszystkich tak samo. Gratuluję, że Ci się udało.
Ja również mam narzeczonego w więzieniu. Ale kocham Go i nic poza tym nie ma znaczenia. Bedę czekac nawet i 10 lat.
To mój wybór i moje życie. Każdy przeżywa je po swojemu, wiec rady typu " zastanów się czy warto" uważam że są nie na miejscu.

Mój mąż też jest w areszcie na początku szok a teraz z perspektywy czasu myślę nad rozwodem   
Ile krzywdy przez niego doznałam ile upokorzeń a nadal z nim bylam. Jesteśmy po ślubie 2 lata wiecznie nachlany do domu wracał imprezy z kumplami i dyskoteki a ja sama z dzieckiem w domu. Tyle łez wylanych a na początku było tak pieknie. Przez niego wpadłam w nerwicę i na dodatek opluł mnie w oczy pewnie nie uderzył bo by był ślad więc napluł.owszem jeżdżę na widzenia odbieram telefony i zalatwilam jego niedokończone sprawy sama nie wiem dlaczego wiem powiecie że jestem głupia nikomu nie mówię jak mnie traktuje wszyscy myślą że jesteśmy szczęśliwym małżeństwem. Odkond siedzi odżylam lecz nie wiem co będzie jak wyjdzie czy mieć nadzieję że się zmieni i będzie jak na początku znajomości czy może gorzej.

Miałam faceta który trafił do więzienia. Szczerze teraz jak o tym myślę uważam , że bardzo dobrze się stało !
On nie pozwalał mi od siebie odejść, groził mi, że się zabije- bałam się go. ( jak raz wyskoczył z nożem - to z tak wielkiego strachu, zaczęłam go uspokajać. ) Nigdy nie wiadomo co takiemu może odbić, co on ma w głowie. Był zazdrosny na każdym kroku.

Trafił do więzienia ( szukała już go wcześniej policja ) - i paradoksalnie jak już był w więzieniu ja za nim ryczałam, jezdziłam na widzenia itd. Oczywiście po miesiącu zaczęła do mnie docierać rzeczywistość , ogarnęłam się - powiedziałam mu , że to koniec , zapomniałam i nigdy więcej już go nie zobaczyłam. Oczywiście bez grózb się nie obyło.

Byłam młodziutka, miałam 19-20 lat - bałam się go z czasem.

To co zobaczyłam w więzieniach - to mi wystarczyło.
Nie ma co się oszukiwać, w większości czysta patologia. Kobieta z 3,4 dzieci - ledwo wiążąca koniec z końcem, facet w więzieniu ( już przyzwyczajony i nie łudz się , że więzienie go nie zmieni).

Ja byłam młodziutka, głupia - ale na szczęście się odcięłam. Szkoda życia ! Kobiety naprawdę takie życie wam się marzy ? samotne święta? wakacje ? martwić się o każdy grosz ? dziecko nie widzące ojca ? jaki ono ma przykład ?

Cześć dziewczyny , jestem tu nowa. Mam 32 lata , moj mąż od roku przebywa w ZK . Teraz zawieźli go do ZK Przytuły Stare. Dzisiaj jest pierwszy dzień kiedy do mnie nie zadzwonił , martwię się . Czy może któraś z Was ma w tym zakładzie kogoś?

Witam, czy któraś z Was jeździ do swojego męża do Przytuł Starych?

Zobaczcie jakie ta debilka ma problemy z tym, że jej męża zbira z zk, ktoś śmie oceniać. Zrozum prymitywna łajzo, jakie masz wokół siebie litościwe społeczeństwo bo zamiast prawidłowo wyrwać chwasta, daje mu pensjonat z wyżywieniem. Co za syf. Wypierdalaj.

Jak zakończyła się Twoja historia?
Wyszedł i się zmienił? Czy inaczej?