zostać czy odejść - Netkobiety.pl

Doklanie i zaangazuj partnera do opieki nad dzieckiem. Spedzajcie razem czas, nawet narzucaj mu sie. Zorganizuj wyjscia, spacery, wyjazdy zeby byc razem. Bo od tego zalezy sila i jakosc wiezi miedzy wami. Wg. mnie uda sie to naprawic. Jesli nie, to za jakis czas tak sie oddalicie do siebie ze dojdzie do zdrady czy to z Twojej czy jego strony. I wtedy albo sie obudzicie albo rozstaniecie albo skazecie na wegetacje w zwiazku wyniszczonym. Kwestie zarobkow, pracy na razie zostaw. Chyba ze sama postanowisz isc do pracy. Masz do tego prawo. Przebywanie z ludzmi na pewno wplynelo by na Ciebie pozytywnie. Ale i tak powinnas walczyc o czas dla was miedzy wami. Dzwon do niego, rozmawiaj, wyrwij po pracy na jakies wyjscie, postaw przed faktem dokonanym. Samo sie nie zrobi. Tu potrzeba duzo determinacji i sil. Ale czy je masz? Moze odpowiada Ci ta bylejakosc. Jesli nie, a Twoj poziom swiadomego zycia rosnie (jak u wielu ludzi, ktorzy wychodza z problemami tutaj na te liste), to niestety albo stety ale za tym musi isc dzialanie, czasami narzucone i wbrew sobie. Wg. mnie nie ma innego wyjscia jesli chce sie cos zmienic. Determinacja jest po prostu niezbedna. Nie masz jej to skazujesz sie na porazke, bo maz jej nie ma. Ale w zamian Ty masz swiadomosc prawdziwego stanu waszego zwiazku i relacji miedzy wami. Niestety ale to ten ktory ma swiadomosci jest odpowiedzialny i skazany na dzialania (nawet jesli to on jest strona pokrzywdzona), ktore maja na celu odnowienie wiezy i uswiadomienie tego wszystkiego drugiej osobie, poki sama tego wszystkiego nie dostrzeze. Albo bedzie jak u wszystkich pozostalych, ktorzy nie podjeli dzialan. Zdrada i albo kolejny zwiazek i powielenie schematu dzialan albo w koncu naprawa ale po zgliszczach.

W waszym związku ty masz zdecydowanie niższą pozycję. Wiesz o tym doskonale i twoje kompleksy wynikające z tej niskiej twoje pozycji jeszcze bardziej się pogłebiają. Dlatego własnie blokujesz się, gdy próbujesz rozmawiać z tym człowiekiem na temat swoich problemów, jakie masz w tym związku- czujesz się przy tym facecie, jak jakaś pensjonarka, jakbyś była na audiencji u jakiejs wysokości, a nie rozmawiała z własnym facetem. Wasze rozmowy przybierają więc nienormalny przebieg, bo ty łatwo się płoszysz, łatwo dajesz się zapędzić w kozi róg i chociaż wcześniej przygotowujesz się do tych rozmów bardzo starannie, to przecież, gdy przychodzi co do czego, zapominasz języka w gebie. Facet natomiast czuje się w twoim towarzystwie, jak jakaś wiracha, jak twój pan i władca i peroruje pewnym głosem. Jego wywody wydają ci się logiczne i spójne, a ty z tego wszystkiego siedzisz jak bida na tureckim kazaniu. Pan kończy wywód, a ty wracasz potulnie do garów, do dziecka, łykasz łzy upokorzenia i zbierasz siły do ponownego występu, który, jaj zwykle skończy sie szerokim monologiem pana i władcy i tak w kółko.
To nienormalna sytuacja i długo tak nie pociągniesz.
Na marginesie- cudownie mi się ciebie czytało, ale z drugiej strony powiem ci szczerze, że widać było wyraźnie, iż starannie układałaś każde zdanie, jakbyś pisała wypracowanie na ocenę. chyba czujesz się troszkę jak uczennica, prawda? jesli tak się czujesz, to nic dziwnego, bo przy takim wszechwiedzącym partnerze, który wszystkie rozumy pozjadał każda kobieta czułaby się pewnie, jak matołek. Żartuję teraz- to on jest matoł, a nie ty.
Dalej- bardzo męczysz się w tym związku i nie ma w tym niczego dziwnego. Mało która kobieta dałaby się aż tak zahukać.
Kto ma pilota w ręku ten ma władzę.
Kto rządzi domowym budżetem, ten ma władzę.
Doszło do absurdalnej sytuacji między wami, bo ty nawet nie wiesz, ile ten chłop zarabia. Nie masz dostępu do konta. coraz bardziej ograniczasz swoje potrzeby, bo nie chcesz być postrzegana, jako interesowna naciągaczka, na dodatek pasożyt, który żeruje na plecach tego wielce pracowitego i szczodrego faceta. On odkłada sobie kasę albo wydaje na pierdoły, a ty nawet nie wiesz, w jakiej rzeczywistości żyjesz. Coś takiego znokautowałoby każdego. Ten facet wie jak sprowadzić kobietę do parteru, ale ten twój absolutnie już przegiął. Nie możesz tego tolerować, bo sama na siebie kręcisz bicz. Facet ten szarogęsi się, jak babski sołtys na podwórku. Ukróć to. I przestań bać się tego faceta- nie jesteś pierwszą lepszą, żebyś miała godzić się na pozycję podnóżka w waszym związku.
strach zawsze jest złym doradcą- przestań więc bać się tego faceta, tego co on powie albo zrobi.
Postaw wszystko na jedną kartę- w prawo albo w lewo. On już raz zdradził cię- zrobi to ponownie, jesli dalej bedziesz pozwalała robić z siebie pachołka.
Masz takie same prawa w tym związku, jak i ten facet, a jesli on nie potrafi tego pojać, to najwyraźniej nie jest to odpowiedni facet dla ciebie.
wyjdź z mundurka uczennicy i zachowuj się wreszcie jak dorosła kobieta, matka odpowiedzialna za dziecko. A jesli chodzi o dziecko, to ja nie wiem, jakie ty widzisz dobro dla dziecka w takiej chorej rodzinie. bo wy naprawdę tworzycie chorą rodzinę- to nienormalne, żebyś ty miała tego rodzaju problemy będąc w związku. Temu facetowi popierdoliło się we łbie od tej władzy nad toba. Ukróć to.

Oliwia - dziekuje bardzi trafnie opisalas moja sytuacje, az smiac sie zachcialo zamiast plakac staralismy sie wczesniej, szczegolnie po terapii, chcielismy wszystko naprawic ale on ma inny pomysl na zycie. Priorytetem jest kariera dzieki ktorej ma mozliwosc sie wzbogacic, wybic i zyc lepiej niz.przecietny czlowiek,.ale wiaze sie z tym poswiecenie rodziny. Ja jako matka polka.nie jestem juz dla niego interesujaca. Natomiast mi bardziej zalezy na.spokojnym,.rodzinnym zyciu, abysmy mieli jakies wspolne wspomnienia. Niestety z calego roku mamy tylko jedno kiedy udalo mi sie wyrwac go z domu na 2 godziny no coz... teraz musze zyc dalej swoim zyciem

To że po zdradzie chciał coś zmienić i miał w sobie skruche to już coś. Samo to że poszedł na terapię ,to też bardzo dużo. Ale jak widać wszystko spelzlo na niczym .
On chodzi do pracy ,zarabia ,daje  Ci wytyczne ile możesz wydać pieniędzy na zakupy ,zeby czasem zabardzo nie ubylo mu za duzo na koncie ...
kieruje Tobą tak jak jemu jest wygodnie ,z dzieckiem się nie bawi i się nie interesuje  , nie macie wspólnych zajęć ,nawet nie liczy się z Twoim zdaniem .Przez caly rok wasza wspólna rozrywka ograniczyła się do jednego wyjścia na dwie godziny ...
Do tego jest strasznym egoista i wybacz, ale wydaje mi się ze on to miał zaplanowane .To ze wyjechał do większego miasta, założył sobie konto do którego Ty niemasz dostępu ,zapewne skrzętnie odkłada pieniądze , przychodzi do domu tylko się wyspać i to w oddzielnym pokoju , Tobie nie poświęca czasu a nawet dziecku , rodzinę zaczął traktować z wyższością bo zapewne myśli ze jest ponad wszystkim
Szczerze powiem że wydaje mi się ze już w momencie zdrady jemu ten związek nie pasował, chciał się wyrwać  , niby wrócił do domu ale ciągle był myślami gdzie indziej ,znudziła się mu zabawa w domowe przedszkole , zapewne chciał się zmienić ze względu dziecka ,ale na krótką metę
Piszesz ze odniósł sukcesy sportowe ktore go zupelnie odmienily - duzo o tym wiem i wiem ,ze wtedy facetowi zupelnie palma odbija ,o tym mogłabym książkę  napisac a nawet dwie
A co Ty masz od życia ? Wychodzisz gdzieś,Masz jakieś zainteresowania, pasje ??Czy jesteś raczej typem domatorki ?
Probowalas spokojnej rozmowy jak napisałaś był to monolog .To nie wygląda dobrze ,na moje oko to on chce czegoś więcej od życia ,tęskni za wolnością i trochę dusi się w domu
Zupełnie nie dorósł do roli ojca bo dziecko  to nie zabawka
Jeśli Wy decyzję o rozejsciu się podjeliscie ot tak i on się nie wzbranial i nie próbował Cię nawet zatrzymać to myślę ze on ma inne plany na życie ,przykro mi