PIELGRZYMKA... i jej wartości.. - Netkobiety.pl

Czyżby nikt nie mial ochoty wypowiedziec się, a może pomimo iz jest to rozdzial o religii , obecni tutaj nie mają za sobą takiego doświadczenia?..
Mnie interesuje to jak należalo by się do takiej PIELGRZYMKI przygotować?...

Mnie się wydaje że zanim pójdziesz na pielgrzymkę, to powinnaś przeczytać kilka książek Jacka Pałkiewicza.

Renatko, nie ma pielgrzymek, które by w 5 dni pokonywały 300km. Chyba, że rowerowe. Pieszo pokonuje się ok 30-35 km dziennie.

Ale nawet te 5 dni będzie bardzo ciężko z 3,5-letnim dzieckiem. Dziecko będzie zmęczone, znudzone, matka i babcia będą skupiały się jak z nim przetrwać, więc o wymiarze duchowym raczej nie będzie mowy.

Owszem, widuje się na pielgrzymkach matki z dziećmi w wózkach. Ale one zazwyczaj nie idą całej trasy, tylko przyłączają się na jakimś odcinku. Bo pielgrzymka to nie wycieczka. Bolą nogi, od 3-go dnia całe stopy są w bąbelkach, człowiek jest usmażony na słońcu lub ma wszystko mokre od deszczu. Śpi się pod gołym niebem, czasem trafi się jakiś nocleg u gospodarzy lub na sianie. To nie są warunki dla dziecka.

Wymiar duchowy? Jest. Wbrew temu co się potocznie uważa - tam nie idzie rozrywkowa młodzież poznać osobników odmiennej płci. Oczywiście, młodzi ludzie (a tych jest zawsze najwięcej na pielgrzymkach) podchodzą do tego na luzie, często korzystają z wymiaru towarzyskiego, ale praktycznie wszyscy czerpią też z religijnego aspektu. Dzięki temu jest specyficzny klimat wspólnoty i wiary. Niestety, czar pryska niemal natychmiast po wejściu do Częstochowy - wtedy wszyscy przerzucają się na świętowanie faktu, że się tam doszło i marzą o wejściu do powrotnego pociągu

To jest naprawdę budujące przeżycie duchowe. Jeśli chcesz iść - idź. Ty lub córka, albo obie. Ale małego nie zabierajcie. Wyobrażasz sobie 3-latka przez 5 dni po 9 godzin siedzącego w wózku, gdzie dla niego nic ciekawego się nie dzieje? Bo przecież przejść takiego dystansu nie da rady. Wy wówczas też nie skorzystacie z żadnego aspektu duchowego.

Co budującego jest w łażeniu w jakieś bezsensowne miejsca. Kiedyś byłem bardziej tolerancyjny wobec pielgrzymów ale jak zobaczyłem jaki syf zostawiają w lesie i jakie bzdury wygadywali księża którzy doszli to szybko zrozumiałem czemu to ma służyć. Niech lepiej uda się do Jakiegoś egzotycznego kraju pozna kulturę to będzie wiele bardziej budujące i ciekawsze.

Glupota ludzka nie zna granic. Ja zaraz musze przejechac 1300 km, podpisac papiery i z powrotem. Komus sie chyba nudzi.

Mefisto sam by sie do mnie pofatygowal.

Mysle ze to jest sensowne z tym ze z malym dzieckiem warto najpierw sprobowac przejsc 1-3 dni i ew. pozostawic sobie decyzje na pozniej czy kontynuowac. A co do zdania ze dziecko jest za male. Z rocznym w nosidle przeszedlem prawie cale tatry (rezygnujac oczywiscie z niebezpiecznych tras) dzieki tez wczesniejszemu duzemu doswiadczeniu, znajomosci miejsc i przejsc i odpowiednim przygotowaniu. Reszta szla pieszo. A w tym potem podarowana szarlotka przez turystke w schronisku - bezcenna. Takze na pielgrzymce nie jestesmy zdani tylko na siebie, a niektore trasy mozna podjechac samochodem. Osobiscie nigdy nie bylem tylko z jednego powodu - nie lubie chodzic po plaskim.

Szczerze to ja odradzam pielgrzymki. Nie wiem co w nich jest fajnego. O modlitwie i refleksjach w skupieniu nie ma mowy.
Ja nigdy nie byłam na pieszej bo się przecież nie zamorduje. Moja siostra cioteczna lubiła chodzić, ale bardziej towarzysko, żeby kogoś poznać, pogadać, milo spędzić czas, alternatywa wakacji. Ale zdrowie można stracić.
Te najlepsze, wygodne noclegi, są zarezerwowane dla księży, zakonnic i organizatorów. Po całym dniu morderczej wyprawy śpisz w stodole w najlepszym razie gnieciecie się w kilkoro w śpiworze u ludzi na podłodze. Głodno,chłodno i do domu daleko.

Ja po sezonie jak jest mało ludzi, lubię pojechać do Częstochowy wtedy można spokojnie pozwiedzać, pomedytować, pomodlić się w ciszy. Na spokojnie, nie na czas. W Częstochowie jest ołtarz wokół którego trzeba przejść na kolanach, poza sezonem można to zrobić na spokojnie, i jest to bardziej ze tak powiem duchowne przeżycie. Natomiast w sezonie podczas pielgrzymki to jest maraton na kolanach W ogóle trudno coś zwiedzić, zobaczyć, poszukać spokojnego miejsca.

Bardzo rozsadnie mówisz. Pielgrzymka w ogóle nie jest dla boga czy dla kontaktu z bogiem. Mi to zajeżdża dewocją i moheryzmem. I jeszcze dzieci w tej całej bezsensownej mordędze... ludzie , z dzieckiem to do lasu , nad wodę. Co , niby boga tam nie ma??!!!

Jeśli czujesz że jest Ci to potrzebne to idź na pielgrzymkę.
Nie lekceważ potęgi mocy