jak mu powiedzieć ze wiem o kłamstwie - Netkobiety.pl

Popieram.

Tak jak przewaznie zgadzam sie z Pitagorasem, tak teraz uwazam ze przeholowal w opinii.
Co to znaczy, ze sprawdzalas mu telefon? Nie usprawiedliwiaj sie, ze sprawdzalas bo jestes nieufna - to tani chwyt. Jak nie umiasz zaufac, to nie wchodz w zwiazek. Czy Ty nie daj Boze zalozylas sobie, ze wejdziesz w zwiazek na zasadach szpiegowskich, ale to bedzie tylko Twoja tajemnica? Czy mowisz mu, ze mu ufasz, czy tez mowisz ze nie ufasz? Jezeli mowisz ze ufasz to TY go oszukujesz, a nie on Ciebie. Ty go oklamujesz mowiac jedno a robiac drugie. Zapytalas sie go dlaczego ma jej numer? Ja swoja byla zone mam zapisana w telefonie jako Ryczacy Byk i co z tego? Jak ktos ma psychozy to zamiast zapytac sie o co chodzi uklada sobie projekcje.
sorry ze tak ostro, ale Ty w ogole nie widzisz jak sama postepujesz.

Teo, mozna posunac sie rowniez jeszcze dalej. Wachanie majtek et cetera-i szukanie zaleznosci zapachu z numerem telefonu. wolna amerykanka - cokolwiek wyobraznia podpowie. Jednak jak sie wchodzi w zwiazek to zasady 'wejscia' maja byc jasne i znajome obydwu stronom.

Masz pewność że to jest akurat ta dziewczyna? Jeśli tak to skąd?

mam pewność , ze to ona. Wziełam ten numer i zadzwoniłam Podstepem zapytałam czy moge rozmawiac z kims innym a ona powiedzaiła ze z tej strony Klaudia.  Sama bez problemu podała imie. Wiem że to żle sprawdzac komus telefon, ale nie chce zeby ktos mnie oszukiwał. Powiedzaiłam mu ,że jestem z natury nie ufna i nie ufam ludziom. Ktos kiedys bardzo mnie oszukał i powiedziałam sobie, ze w zyciu nikomu wiecej bezgranicznie nie zaufam. Lancacter ,jak mam go zapytac o ten numer , skoro nie mogę sie przyzanac skad o nim wiem.

"Regularnie grzebałam facetowi w telefonie bez jego wiedzy i zgody, bezczelnie naruszając jego prywatność, ale to nieistotne, bo ja mu nie ufałam, więc mi wolno! Znalazłam tam w końcu nr, którego wg mnie nie powinien mieć, jeszcze miałam na tyle tupetu, by tam zadzwonić, bo przecież mam święte prawo do kontrolowania każdego fragmentu jego życia. Boję się tylko, że on moich świętych nienaruszalnych praw partnerki (czyt. nadzorcy niewolników) nie zrozumie, więc miotam się między chęcią wygarnięcia mu jego niecnych występków, a ukrycia swoich obrzydliwych czynów".

Generalnie tak to widzę. Współczuję mu "partnerki", bo bez cudzysłowu byłoby to naciągane i krzywdzące dla wszystkich kobiet, które nie uważają, że mają prawo do kontroli każdego aspektu życia faceta.

Ja w pełni zgadzam się z pitagorasem. Poza tym możesz odczekać parę dni i zagaić rozmowę na temat tej Klaudii, przy okazji spytać, czy już nie "zawraca mu tyłka" i nie mają swoich numerów kontaktowych.

a co jesli sie wyprze , ze nie numeru? POwiedziec mu ze wiem, ze jest odwrotnie?
Jak zareagować, przyznac sie do podstępu ?

Swoja droga to przykro to sie czyta. Dwoje doroslych - wydawaloby sie - ludzi, ktorzy znajduja sie na poczatku wspolnej drogi, jedyny kapital jaki wnosza to wzajemne oszukiwanie sie.
I tak jak probuje sie na to spojrzec z boku - weryfikujac troche wczesniejszy swoj wpis - to dochodze do wniosku, ze najlepiej dajcie sobie po mordach (oczywiscie w metaforycznym sensie), wygarnijcie sobie wszystko i oczysccie tym atmosfere. Bedzie potem to, co ma byc ale napewno bedzie duzo zdrowiej.

Od Ciebie zależy, czy przyznasz się do wiedzy na ten temat, ale przynajmniej będziesz miała czarno na białym, czy chłopak Cię oszukuje, czy może jednak postawi na szczerość i wyciągniesz z tego wnioski.

Patrzę na to w kategoriach "mniejsze zło", ponieważ sama kiedyś w identyczny sposób zdemaskowałam kłamstwo chłopaka, co błyskawicznie ukróciło jego znajomość z pewną dziewczyną, zmniejszyło moje zaufanie do niego (nie jestem zwolenniczką bezgranicznego zaufania, za dużo rzeczy widziałam na własne oczy i czytałam na temat zaufania, by być taką ślepą, naiwną istotką), ale i dało mu do zrozumienia, że więcej szans nie będzie.

Od tamtej pory nie przypominam sobie, by mnie okłamywał bądź kontaktował z jakąś dziewczyną w sposób budzący moje podejrzenia, a  z czasem oboje wyszliśmy z założenia, że nie mamy nic do ukrycia, co też przekłada się na to, że on ma dostęp do mojego telefonu, a ja jego. I może dzięki temu żadne z nas niespecjalnie z tego przywileju korzysta.

Ewciak, oj, znam to
teraz jak to czytam, to sama się śmieje z tego.
Nie chcę oceniać tutaj Twojego faceta, bo każdy jest inny, i każdy co innego ma za uszami.
Ciężko powiedzieć mu, że czegoś się zabrania, bo najlepiej to co "niedostępne najlepiej smakuje"
a uwierz mi, gdy ON zechce, znajdzie wszelki sposób na to, by się z nią spotkać, skontaktować.
Wie , że sobie tego nie życzysz, więc o tym zapewne nie mówi- że np. był u kolegi, i akurat ona u niego była, że
przypadkowo spotkali się na ulicy i zamienili dwa zdania...
Sądzę, że jeśli chciałby  z nią być, to nie zawracałby głowy Tobie.

-------------------------------------------
Powiem tak, że miałam to samo. Była taka jedna, która za nic nie szanowała tego, że jej znajomość z moim narzeczonym może mi się nie podobać. Było wiele powodów, a każdy z nich był nakręcany przez zachowanie mojego narzeczonego. Tak jak u Ciebie- wpisanie jej nr tel np. jako Krzysiek, czy inne imię, kasowanie smsów od niej, całej korespondencji. Jechał do kolegi, a tak naprawdę umawiał się tylko na kawę z nią, a nawet ( o matko boska) skopiowanie jej nr telefonu na inną kartę sim i chowanie tej karty w portfelu, chowanie telefonu, wyciszanie dzwonków.
Tak, to był mój narzeczony. I wiesz.. dlaczego to wszystko robił? Nie dlatego, że szykował zdradę, tylko wiedział że ja nie chcę by miał z nią kontakt, dlatego to ukrywał. Nie chciał mnie denerwować. taką przedstawił wymówkę.
no i wszystko mu się udawało, aż nie spojrzałam w biling. - godzinne rozmowy z nią, pełno smsów, a w telefonie wszystko wykasowane.
Nie chodzi tu o to, że jestem wredna by mu zabraniać przyjaźnić się z koleżanka.
zabolał sam fakt, że tyle czasu okłamywał. Przecież każdy chyba z Was przyzna mi rację, że jeśli ON nie miałby NIC do ukrycia, to byłby od początku ze mną szczery, a nawet pozwolił mi ja poznać, bym się sama o tym przekonała, że jest tylko koleżanką.

dlatego też NIE DZIWIĘ się Tobie, że jesteś zdenerwowana.
Na Twoim miejscu, zapytałabym się, czy ma z nią kontakt, czy ma jej nr telefonu nadal. jeśli potwierdzi, to nie unoś się, tylko zaproponuj, jakieś spotkanie w trójkę.
jeśli zaprzeczy, to wiesz już na czym stoisz. Myślę, że lepiej to załatwić na początku. niż czekać, obserwować. szkoda twoich nerwów.

Widzę, że tu trzeba po kolei, czarno na białym, powoli i długo tłumaczyć, jak do dokładnie wygląda, na czym polega i dlaczego tak a nie inaczej.

Otóż:
1) nie odbieramy smsów partnera
2) nie czytamy swojej korespondencji na zasadzie "biorę telefon trzy razy dziennie i go przetrzepuję w celu znalezieniu dowodów zdrady", tylko mamy świadomość tego, że żadne z nas nie strzeże tego telefonu jak nie wiadomo czego - stąd, o czym pisałam wcześniej, tym bardziej z tego "przywileju" nie korzystamy - skoro nie chowamy panicznie telefonu, to znaczy, że nie mamy w nim nic do ukrycia
3) poza tym wszelkie smsy o treści bardzo osobistej od innych osób, których mój partner widzieć nie powinien, są przeze mnie kasowane; a jak wcześniej pisałam - żadne z nas nie odczytuje smsów przychodzących do partnera wcześniej niż on to zrobi
4) powtarzam po raz enty, bo nadal chyba masz problemy ze zrozumieniem - skoro nie chowamy telefonów, to znaczy, że nie mamy nic do ukrycia, a tym samym żadne z nas nie grzebie na potęge, bo nie musi tego robić, mając przeświadczenie, iż w każdej chwili może zajrzeć i zweryfikować coś bez pretensji drugiej strony

Poza tym, Eileen, chłopak autorki na początku zobowiązał się do nieutrzymywania kontaktu z tą Klaudią. Sam, z własnej woli, nieprzymuszony i nieprzyparty do muru. Po co więc:
a) być z kimś, kto łamie SWOJE postanowienia?
bądź
b) być z kimś, kto - skoro ukrywa znajomość z obawy przed gniewem dziewczyny - zachowuje się jak dziecko bojące reakcji matki?

Zgadzam się z tym w 100%. Nie wyobrażam sobie związku, w którym kobieta miałaby mi przeglądać telefon. Nie wyobrażam sobie też przeglądać telefonu mojej kobiety. Jeśli brak jest zaufania w związku, to ten związek nie ma sensu. Jeśli ktoś nie potrafi zaufać w ogóle, to nie powinien w związki wchodzić w ogóle.
Nie rozumiem też, co taka kontrola ma dać? powód do tego, żeby się rozstać? To czemu nie zrobić tego od razu i nie marnować czasu sobie i jemu?

Ale nawet rodzice ( normalni) nie będą grzebać w telefonach swoich dzieci, gdy one będą się poprawnie zachowywać.
Z cała pewnością aby doszło do sprawdzenia telefonu swojego chłopaka, musi nastąpić pewien IMPULS, a dokładniej TO COŚ co ten impuls wywoła. Czyli niepewność, domysły, poczucia niepewności.
-----------------------------
Osobiście w moim przypadku, gdy pytałam mojego byłego , czy ma kontakt z koleżanką ( której raczej nie tolerowałam, bo go kokietowała), zawsze zaprzeczał i nawet sam mi dawał swój telefon. ( który już wcześniej był wyczyszczony ze wszystkiego co by go pogrążyło).
Zapomniał, że kłamstwo ma krótkie nogi. Telefon był na mnie, więc miałam dostęp przez neta do bilingu. Nigdy w życiu nie korzystałam   z tego. Aż .. okazało się, że pół roku z nią tak namiętnie korespondował, dzień i noc)
I na co mi było -nie sprawdzaj telefonu, skoro facet może i tak powiedzieć co chce, a dziewczyna grzecznie uwierzy we wszystko.
-----------------------==
Nie chcę tym podkręcać autorki postu, że tak może się też stać w jej przypadku, ale.. jeśli zapyta się jego czy ma jej nr telefonu, a on zaprzeczy, to niech od razu mu udowodni to, że kłamie. oraz niech powie dlaczego to ukrywał. Jakby się czuł, gdyby to jego spotkało.  Nie rozumiem tego, że jedno każą się jej w detektywa bawić. Obserwować, zbierać dowody, bo nie na tym związek polega.

Natomiast notoryczne sprawdzanie telefonu komórkowego ukochanej osoby,gdy w związku wszystko się układa - nigdy nie jest normalne. Nie można tłumaczyć tego ciekawością czy czymś podobnym -To jest obsesyjna zazdrość. ( być może i zachowanie wyniesione z domu  z pod wychowania nadopiekuńczej matki) Czasem małą dawka zazdrości może być dobra w związku, ale to jest zazdrość, która w końcu niszczy związek. Trudno na dłuższą metę wytrzymać takie kontrolowanie i brak zaufania ze strony partnera.

Przejrzałam mu ten telefon, bo wiedziałam ze może spotkac ją u tego kolegi . Wiem ,że ona cały czas cos do niego czuje. Kiedyś pytałam go o nią , to powiedział ze on nic do niej nie czuje, ale ona cały czas tak.

Przeszkadza w ten sposób, że sam powiedział ,ze nie chce zeby miała jego numer. Sam mi kazał skasować numer do mojego byłego z którym byłam 7 lat, zrobił przy tym awanturę, ze mam z nim nie miec kontaktu ,bo w jakim celu mam z nim rozmawiac ,skoro nie mamy dzieci i nic nas nie łączy! To po co mu numer do dziewczyny z którą sie soptykał, gdzie obiecywał wcześniej , że mnie nie okłamie. Dlatego tak mnie to męczy.

Tłumaczyłam mu , że z miom były to zamknięty temat, że nic nas nie łączy itd. Jeśli chodzi o reszte mioch znajomych to jest podobnie, też mu sie nie podoba że mam kolegów,bardzo jest zazdrosny.

no to jest chorobliwa zazdrość. Bez przesady, ale jak znasz swoja wartość, to nie odcinaj się od życia bo on tak chce. to pieska można sobie wychować, by był posłuszny, jak "pan" każe , to piesek wykona.
tak oto, z twojego postu z tego co zostało Ci doradzone:
1. Nie sprawdzaj jego telefonu, czy smów
2. jeśli już poczułaś taka potrzebę, i odkryłaś coś co spowodowało , że poczułaś się oszukana, to nie zostaje nic innego, jak wyłożyć karty na stół. Powiedzieć prosto w oczy o swoich emocjach i obawach.
3. Nie godzić się na uszczuplanie swojego grona znajomych, bo jemu coś nie pasuje. Przecież nie masz na czole wypisanego "przeleć mnie", żebyś nie mogła mieć znajomych płci męskiej.
4. i nie jesteś niczyja własnością, by od Ciebie tego miał wymagać!!!

jeśli on tych prostych zasad nie zrozumie i nie zaakceptuje już teraz, to bądź pewna, że nigdy to nie nastąpi.  To tylko Twój wybór, co z tym zrobisz. życzę wszystkiego dobrego.

Najwyraźniej tylko ja mam pecha do facetów, bo za każdym razem, kiedy jakiemuś sprawdzałam telefon czy inne to za każdym razem coś wychodziło. Za każdym jednym. Nigdy nie zrobiłam tego bez podstaw. I nigdy nie miałam po tym wyrzutów sumienia, to nie jest fajne bycie robionym w ch*** i lepiej się o tym dowiedzieć prędzej niż później. Uważam, że jak się nie ma nic do ukrycia to się nie prowadzi krucjat anty-zaglądaniowej. I co to w ogóle za argument że partner będzie czytał o jakiś prywatnych sprawach- serio ludzie piszecie o ważnych sprawach przez internet czy telefon? Pomijając fakt, że można taką arcy tajną korespondencję po prostu usunąć.

@Eileen
Tak, masz rację. W normalnych warunkach prawidłowym i zdrowym zachowaniem jest zaufanie, a nie przeglądanie telefonu partnerki/partnera. Tylko mam takie wrażenie, że my już w normalnym świecie nie żyjemy, a takie podejście to jest aktualnie zwykła naiwność. Postaw się w sytuacji, że już z jakiegoś powodu (bo np. coś Ci mówi intuicja, a nie piszę tu o przeglądaniu ot tak) zajrzałaś w ten telefon swojego faceta i własnym oczom nie wierzysz (bo widzisz np. jego romantyczne i emocjonalne wiadomości z jakąś kobietą). Czy wtedy byś żałowała złamanie swojej zasady czy raczej byś była wdzięczna że dowiedziałaś się o czymś takim wcześniej niż później (albo wcale)?

@ewciak177
Wg mnie to powinnaś go postawić pod ścianą i powiedzieć mu, że wiesz o jego kontaktach z byłą (nieważne skąd, wiesz i już, bo głupia nie jesteś) i jak ty się czujesz. Tak jak tutaj to zostało napisane: