Współczesna kobieta zadbana - Netkobiety.pl

Biegam, by mieć ładną wysportowaną sylwetkę. Ponadto jestem fetyszystką włosów, mam na ich punkcie bzika!

Vian jak to przeczyta Insurmountable_Woman, to cie zjedzie, no jak to tak mozna:)
a ja dbam o siebie ale bez przesady, higiena wiadomo, dezodorant, perfumy, ubrania wygodne, jakies dżinsy bluzki, spodnice itd.
na co dzień jestem w domu z dziecmi wiec nie przejmuje się specjalnie ubraniami,
biegam kiedy tylko mogę bo mam nadwagę i odchudzam się,
makijaż lekki, zazwyczaj tusz do rzes tylko

podobnie u mnie

fryzjera odwiedzam raz,dwa razy w roku,żeby sobie jakąś tam nową fryzurkę zrobić,nie mam miliona kosmetyków bo są mi do niczego nie potrzebne
buty moze z 5 par się nazbiera,a i tak chodzi się najczęściej w jednych
nadwagę też trochę mam,ale póki ja sama nie rozpaczam z tego powodu,to innym nic do tego
więc podsumowując,dla mnie zadbana kobieta to czysta,pachnąca,umyte włosy a nie smalec na głowie sprzed tygodnia
czysto ubrana

To jest w sumie tak, ze dla mnie Vian to kobieta zadbana, a np moja kolezanka, wymalowana i ubrana w modne ubrania i wysokie obcasy - juz nie.
A to dlatego, ze ta kolezanka makijaz naklada, na brudna twarz okropna. Lakier na paznokcie brudne i za dlugie zeby dalo sie je utrzymac w dobrym stanie... i tak dalej. To jest niechlujne po prostu. To jest przykrywanie brudnej zaniedbanej sciany tapeta.

Post nr 2 jest idealna odpowiedzią.  Czystość najważniejsza. Potem figura, włosy,  pazurki góra i dół,  nogi,  pachy, odpowiednio podkreślone oczy.

Za gruba,  za chuda, full tapeta, makijaż bardziej widoczny niż oczy, papierosy, niekorzystne ciuchy, tłuste włosy, odrosty (lepiej w ogóle nie farbuj jak chodzisz do fryzjera rzadko, albo kolor zbliżony do naturalnego), no i pustka w głowie lub chłodne spojrzenie są odpychające.

" Jak nie będziesz zadbana, to mąż zdradzi cię albo zostawi! Zadbana dziewczyna od razu czuje się lepiej psychicznie! :"

Jak będziesz próżna i nudna, nieżyciowa i nie będzie o czym z tobą porozmawiać jeszcze prędzej Cię zostawi.

Zadbana to wg mnie nie makijaż, obcasy czy akryle. 
Wbrew pozorom faceci wolą naturalne dziewczyny, niż wyidealizowane księżniczki.
A przynajmniej Ci normalni faceci.

Co ma  wspólnego marka bielizny z byciem zadbaną?

Wracając do tematu: dla mnie kobieta zadbana to taka, która jest ubrana / zrobiona w sposób pasujący do okoliczności i osobowości.

Tzw. "zrobienie" jest także pojęciem pojemnym, bo dla jednej to będzie koafiura z przedłużanymi włosami i wybielanie odbytu a dla drugiej podcięcie końcówek i umycie zębów...

Wiedziałam, po prostu wiedziałam, że w tym temacie zacznie się jakaś spina prędzej czy później
Nie lubie tylko strasznie gdy ktoś w przypadku krytyki swojej osoby wciska ludziom, że to wina ich kompleksów.

Ja również tak jak większość stawiam na pierwszym miejscu higienę i estetykę.
Wiadomo mycie się jest tak oczywiste że chyba nawet nie trzeba o tym wspominać .

W lato koniecznie dobry antyperspirant.
Perfumy? Osobiscie uzywam jednego zapachu bruno banani, bo przypadł mi wielce do gustu i się do niego przyzwyczaiłam. (najczęściej zamawiam sobie testery na allegro bo taniej wychodzi.)  I w dupie mam, czy jest to powszechnie rozpoznawany  produkt z górnej półki czy nie.

Depilacja, wiadoma sprawa. ( Chociaż w moim przypadku mam problemy na drugi dzień z licznymi podrażnieniami które niestety nie wyglądają zbyt estetycznie )

Paznokcie? Nie muszą być długie  i pomalowane, byle czyste i ładnie przycięte. (Czasem praca bądź aktywność fizyczna utrudnia niestety zapuszczenie)

Włosy przede wszystkim czyste i w miare okiełznane . Upięcie i kolor nie maja chyba większego znaczenia. Sama odwiedzam fryzjera jedynie po to by podciąć końcówki.

Buty? Preferuję styl sportowy toteż zasuwam głównie w adidasach. Szpilek nie noszę praktycznie, zresztą wysoka jestem to tym bardziej nie mam takiej potrzeby.

Stopy - również uważam, że są wyznacznikiem zadbania kobiety. Tutaj jeszcze zaznaczę, że strasznie mnie smieszy, gdy lalunia taka zadbana och ach, a zdejmuje buty a tam czarne nogi i brudne pazury u stóp.  Ohyda

Makijaż - fakt maluję się codziennie i raczej rzadko wychodzę bez podkreślenia oczu chociażby. Jednak stawiam na delikatny make-up. 

Ogółem należę do kobiet, które nie przywiązują jakiejś wielkiej uwagi do wyglądu. No cóż, prawdę powiedziawszy to trochę chłopaczara ze mnie
Nie mam w kosmetyczce 500 kremow, bo ich nie potrzebuję.  Balsam w zupełności wystarczy. No może jeszcze do pielęgnacji stóp i rąk. 
Nie mam zboczenia na punkcie torebek czy butów i w zasadzie absolutnie nie rozumiem jak laski mogą piszczeć ich widok.
Nie odwiedzam kosmetyczki ani solarium.
Uprawiam sport głównie dlatego że lubię, a nie dlatego żeby mieć "piekny brzuszek" jak to ktoś ujął (chociaż nie ukrywam w celu utrzymania figury w jakimś stopniu też)  .
Jem to co chcę i popijam piwem, jeśli taka ochota mnie najdzie

Jestem sobą, szczerą i bezpośrednią i taką właśnie się lubię. Nie lubie sztucznych ludzi, którzy udaja nie wiadomo kogo i sr..ją wyzej niz dupę mają jak to sie czasem mowi:)
Ogólnie śmiać mi się chce z tych wszystkich sterylnych przesr.. ych panienek.

Wg mnie bycie zadbanym to nie tylko dbałość o urodę, dbałość o wygląd to jedynie część dbania o siebie.
Ciężko mi oceniać innych, aczkolwiek ja, żeby czuć się zadbaną:
- dbam o porządek wokół siebie, w mieszkaniu, bałaganu być nie może
- wypełniam swoje obowiązki (sumiennie podchodzę do studiów i do wszelkich terminów - począwszy od urodzin znajomych na szczepieniach kota skończywszy),
- stosuję zasadę najpierw obowiązki, potem przyjemności
- dbam o swoją edukację
- dbam o swoje zdrowie (staram się regularnie badać, zdrowo się odżywiam, chodzę do lekarza w razie potrzeby, nie ufam starym babcinym sposobom)
- oczywiście higiena to podstawa, prysznic rano i wieczorem itd.
- dbam o wygląd (raz na tydzień pedicure, peeling, maseczka, raz na miesiąc podcięcie końcówek i farbowanie, codziennie balsam, tonik, krem, mycie włosów + odżywka, depilacja i malowanie paznokci wg potrzeby)
- strój stosowny do okazji, zawsze kobiecy (ciężkie buty i workowate spodnie odpadają) obowiązkowo biżuteria, perfumy
- utrzymuję wagę właściwą dla swojego wzrostu, z niższego przedziału BMI.

Muszę dodać, że bardzo mnie dziwi i trochę drażni mówienie o szczupłej sylwetce jako o elemencie dbania o wygląd. Dziwne jest, że w dzisiejszych czasach ludzie nie rozumieją, że to nawet nie chodzi o dbanie o wygląd - to dbanie o ZDROWIE. A niektórzy traktują to wręcz jako fanaberię czy snobizm, niejednokrotnie osoby szczupłe są przedstawiane jako pedantyczne a niejedzenie słodyczy jako forma głodzenia się (mimo że żadnego głodzenia nie ma). Zaobserwowałam jeszcze jedno - kiedyś w pracy było nas w biurze trzy. Ja mam normalną figurę, szczupłą, ale nie anorektyczną. Jedna koleżanka - 46 kg i 170 cm wzrostu, znaczna niedowaga. Druga koleżanka - dość duża nadwaga. Ludzie zwracali uwagę chudej koleżance, że jaka ona za chuda, zdarzało się, że nawet mi mówili, że mogłabym przytyć (co jest absurdem, bo lekarz mówi, że pod tym względem jest bardzo dobrze), a nadwagi nie komentowali nigdy. Jest jakieś przyzwolenie na pouczanie osób szczupłych czy chudziutkich, ale osoby z nadwagą są nietykalne. Podczas gdy otyłość to także choroba, tak samo jak anoreksja. I to w dodatku choroba cywilizacyjna, z którą trzeba walczyć.

Zależy w jakim środowisku. Nie mówię o rodzinie czy szkole (podstawówka/gimnazjum/liceum). Później już tak. Na studiach, w pracy, w gronie koleżeńskim -  przynajmniej u mnie - tak, są nietykalne.

Zgadza się, aczkolwiek przy BMI 18,8 ciężko jest być przy kości. Dlatego napisałam o dolnej granicy BMI. Kobieta nie musi mieć mięśni. Moim zdaniem "przypakowana" kobieta nie wygląda dobrze. Dla mnie siła i mięśnie to atrybut mężczyzny.

Chodzi mi o to, że nikt nie powie kobiecie otyłej wprost: "powinnaś schudnąć" czy "ty grubasie". Jeśli już ktoś tak powie, to jest to uważane za duży nietakt.  Kobiecie szczupłej za to często mówi się "powinnaś przytyć", "chudzielcu". I to za nietakt nie jest uważane.

U mnie w pracy czesto zwracaja uwage na moja wage w jakis tekstach. Nie po chamsku, ale co do kolezanki z nadwaga nikt nic nie mowi o wadze. Do mnie mowia, ze wejde w ubrania dla dzieci, albo jak byly przymiarki, to ze pewnie sukienka  rozmiary S bedzie na mnie duzo za duza i takie tam, ze koledzy aktorzy mysla , ze jestem z porcelany i boja sie grac ze mna brutalniejsze sceny.

I tu sie wlasnie konczy zadbanie. Na buzi tapeta, a w buzi smietnik. Komentowanie cudzej, jakiejkolwiek wagi i figury, to kompletny brak kultury.

Jeszcze jedna rzecz mnie zastanawia - dlaczego to "dbanie" o siebie ma jakikolwiek zwiazek z utrzymaniem partnera przy sobie? Czy nie dla siebie powinnismy to robic? Zeby czuc sie dobrze i myslec o sobie pozytywnie? Dla jednej to beda polmetrowe tipsy i doczepiane blond peruki, dla innej sportowe wdzianko i krotka fryzurka - wszystko jedno, byle pamietac o higienie i usmiechu oraz sympatii dla innych. Bo Barbie na szpilach i z wykrzywiona grymasem niesmaku twarza nie wyglada ladnie.

Hmm, kobieta zadbana. Pojęcie głębokie jak ocean.

Ja osobiście przez zadbanie widzę:
- czystość (ta fizyczna), czyli czyste włosy, depilacja pach, nóg i miejsc intymnych (choć jeśli ktoś nie lubi, a chowa w majtkach i o to dba to spoko ), czyste i przycięte paznokcie u rąk i stóp, oraz ogólnie czysta i miło pachnąca skóra oraz umyte zęby,
- ubranie, czyli czyste, pachnące i uprasowane ubrania stosowne do temperatury i okoliczności (nie ważne czy to kiecka od Versace czy dres od chińczyka) i czyste obuwie,
- wygląd zewnętrzny, czyli jakiś kremik na twarz czy lekki makijaż, ładnie ułożone włosy i brwi (nie znoszę kiedy kobieta ma zarośnięte i zaniedbane brwi),
- no i tak jak wcześniej dziewczyny pisały, kobieta zadbana to ta, która inwestuje w swój rozwój. Ma pasje, robi coś od czasu do czasu tylko dla siebie i jest SZCZĘŚLIWA.

To jest kobieta zadbana.

To ja moze wtrace cos odnosnie higieny, nie zadbania.
Dlugie paznokcie sa niehigieniczne - chirurg nawet jak operuje w rekawiczkach to nie moze ich miec. Nie da sie dokladnie takich pazurow wyczyscic, a tym bardziej tipsow.
Obcasy sa niezdrowe - halluksy, zmiany w stawach, do biodrowych wlacznie i calym kregoslupie.
Najdluzej zyja kobiety majace ok. 20% nadwage. Tkanka tluszczowa produkuje estrogeny, a te chronia przed mizadzyca i nadcisnieniem.

W moim wydaniu zadbanie oznacza przede wszystkim czystość, zadbane paznokcie (ale absolutnie nie szpony-akryle, w których nic nie można robić i które do tego są po prostu wulgarne), obcięte fachowo i ufarbowane włosy, naturalny makijaż, eleganckie i odpowiednie do sytuacji ubrania, szczupła sylwetka i prawidłowa postawa oraz sposób chodzenia. Szczególnie te dwa ostatnie, kiedy ich brakuje, potrafią zrujnować efekt nawet kiedy reszta jest tip-top (proszę sobie wyobrazić pannę w Chanel, która ma zgarbione plecy i rusza się jak hipopotam ).

Do tego, oczywiście, powinno dochodzić dbanie o rozwój wewnętrzny- znajomość tego co się w świecie dzieje, literatury, jakaś pasja, języki obce, gra na instrumencie też nie zawadzi. Jak ktoś tu słusznie zauważył, samo zadbanie zewnętrzne z wewnętrznym pustostanem, jest przygnębiająco nieatrakcyjne.

Ale jesli ten ktos sam nie odczuwa dyskomfortu z takiego stanu rzeczy, to ja na pewno reformowac go nie bede. Dlatego swoje zeby myje nie dla satysfakcji partnera, ale dla mojego wlasnego komfortu jamy ustnej:) I podobnie sylwetka, wlosy, stroje itp. Ja chce i musze czuc sie dobrze i zadbana sama dla siebie, zadowolenie partnera to tylko dodatkowy plus, ale nie zaden motywator.

Według tego, co tu zostało napisane, to częściowo jestem niezadbana
Pomijajac kwestie higieny, które wydają się oczywiste to tak: włosów nie maluję bo raz  że po przyjeździe do UK przestałam to robić, bo w moim otoczeniu jest mnóstwo siwiejących kobiet, a zarazem eleganckich, dla których siwiejące włosy nie są żadnym defektem urody, a skoro one mogą, to dlaczego nie JA?

Ponadto moje włosy są cieniutkie i delikatne wiec do wyboru mam fryzury jedynie krótkie, które mi się znudziły więc trzymam taką długość by spiąć je w kitkę albo koczek i tyle. I tylko taką długość utrzymuję - końcówki potrafię sobie podciąć sama więc do fryzjera nie chodzę.

Paznokci u rąk też nie mam wypielęgnowanych bo moje ręce są wiecznie czymś zajęte. A to paznokcie niszczy. Częściej na nich można znaleźć resztki farby czy kleju niż lakieru do paznokci.

To samo z regulacją brwi. Jestem blondynka, mam jasne brwi i prawie niewidoczne - wyregulowane czy nie, wyglądają tak samo.

Z drugiej strony wszystkie te czynności wydają mi się marnotrastwem czasu. Nie mam potrzeby wygladac reprezentacyjnie w pracy, a znajomym moj wyglad nie przeszkadza.

A w wolnym czasie zamiast przesiadywać przed lustrem wolę poświęcić się jakiemuś mojemu hobby.

Bywa nawet tak  że kiedy mam w głowie jakiś nowy projekt i zaczynam nad nim pracowac to chodzę 3 tygodnie z urwanym guzikiem, bo albo zapominam, albo  w wolnym czasie lece do moich robótek i mi szkoda czasu na jakieś tam guziki. A tym bardziej na maseczki, odzywki  czy wklepywanie kolejnego kremu.

Lubię robić to, co poprawia mi samopoczucie, daje satyafakcję i zapewnia dobry nastroj. Kosmetyki mi tego nie dają, więc dbam o siebie w taki sposób jak lubie.
Zamiast robić sobie perfekcyjny makijaż biorę farby i maluję obraz, zamiast bawić się  z włosami robię cudną bransoletkę dla kolezanki.

Ale tego na ulicy nie widac. Dla przypadkowych przechodniów bedę tylko fleją z urwanym guzikiem

Oczywiście, ale przyjmijmy taką sytuację.... gdybyś nagle przestała myć zęby, dbać o czystość włosów i ubrania - myślisz, że twój partner byłby zadowolony? Powiedzmy, że na każdym kroku pokazywałby ci, że nie podoba mu się twoje zaniedbanie. I co wtedy? Zmieniasz partnera (jeśli on pierwszy nie zmienia ciebie) czy zaczynasz się myć mimo tego, że tobie jest wszystko jedno?

Dwie godziny dziennie to nie jest DUZO? to 25% pelnego etatu! Dla mnie odjęcie 2 godzin z wolnego czasu w ciagu dnia to jest MASA czasu. A dokladnie jest to polowa mojego wolnego czasu jaki mam dla siebie (i domu!) w ciagu dnia
Owszem, bywa tak, że i dwa dni nic nie robię oprócz serfowania w sieci a potem pracuję 3 tygodnie bez dnia wolnego i te dwie godziny sa dla mnie bezcenne.

poza tym 40 minut z dwoch godzin to 1/3 a nie "prawie polowa"

Wystarczy wstać te pół godziny wcześniej, żeby rano nałożyć odżywkę do włosów, pomalować się i dobrać strój. Mnie osobiście poranne "szykowanie" zajmuje godzinę i 20 minut, ale razem ze ścieleniem łóżka, karmieniem kota, prysznicem, kawą, śniadaniem, myciem głowy. Jakby tak przeliczyć, to ten makijaż i dobranie stroju zajmuje niewiele czasu.

Depilacja depilatorem daje długotrwałe efekty. Tak samo zafarbowanie włosów i przycięcie końcówek. Raz na miesiąc to nie jest często. A wieczorne nałożenie balsamu po prysznicu również jest kwestią kilku minut. Jak dla mnie to wychodzi góra 8-10 godzin tygodniowo, nie mówiąc oczywiście o ćwiczeniach, ale nie każdemu są one bezwzględnie potrzebne.

Iceni, ja mam zarówno partnera, psa jak i duży dom do ogarnięcia, a poza tym pracuję.

Dla mnie normalnym jest, że wstaje o szóstej rano, bo wiem, że jogging czy aerobik zajmą mi te 40 minut, a przecież prysznic też mieć muszę, jak i włosy umyć i wysuszyć, już nie mówiąc o makijażu. Czy jest to wyrzeczenie? Dla mnie żadne, bo sto razy gorzej bym się czuła, gdybym z domu wyjść miała z szopą na głowie i byle jak nałożoną szminką. A tak jest przyjemne z pożytecznym- wstaję wcześnie, mam czas się ogarnąć, nie straszę faceta przy śniadaniu, a do tego, bo jestem w pełni obudzona, mogę się poświęcić czytaniu przed pójściem do miasta.

PS. Napisałam "prawie", bo chciałam uwypuklić, że dużo z tej puli czasowej jest po prostu przeznaczone na dbanie o zdrowie.

OK, Iceni, ja do łóżka idę o dziesiątej wieczorem (chyba, że to weekend), więc mam moje osiem godzin. Mogę zrozumieć, że inni mają odmienne grafiki, ale nie do pojęcia jest, że nie można tego czasu wygospodarować. Dawnymi czasy, kiedy przyjechałam do UK, moja praca zaczynała się o 6.30 rano, a kończyła czasem o 10 wieczorem, bo jechałam na dwa etaty, żeby zarobić na studia. Nawet wtedy jakoś starczało mi minut, żeby iść na basen ze trzy razy w tygodniu i nie wyglądać jak strach na wróble.

Co do makijażu, to o ile pracuję w domu, to go wcale nie robię. Nie mam jakiegoś niezdrowego uzależnienia od tapety. Zresztą latem, szczególnie jak jest gorąco, to noszę tylko absolutne minimum, bo i tak wszystko nieestetycznie spływa.

Małpa, ja farbuję bo mam nieciekawy mysi kolor. Jakbym była złotą blondyną albo ognistą rudą, to bym włosów nie tykała, ale taki błociany blond, szczególnie przy cienkich wygląda depresyjnie i staro.

Beyond, ale tu nie mowa o kobiecie idealnej, a o zadbanej. A to różnica, ale to już tak na marginesie.

Iceni, nie każda kobieta, która wstaje wcześnie, aby się umalować jest uzależniona.
Ja zawsze wstawałam wcześnie, aby móc to zrobić, ale nie dlatego, że muszę, a dlatego chcę. Jeśli miałabym lenia i nie chciałoby mi się wstać to uwierz- nie zrobiłabym makijażu i tragedii w związku z tym by nie było.

Można, zawsze można. Iceni też pewnie by mogła, ale nie widzi takiej potrzeby. Dokładnie tak jak ja.

Beyondblackie, te wyznaczniki czasowe, które podałaś, przyprawiły mnie o dreszcze 20 minut na makijaż? 20 minut na włosy? O matko! A po co??? Piszę, oczywiście, o swoim postrzeganiu. Dla mnie makijaż i układanie fryzury to niemiłosiernie nudne zajęcia. I bezsensowne, bo nijak nie zmieniają mojego samopoczucia. Więc po jakiego grzybka miałabym się starać wygospodarować ten czas na "dbanie o siebie" skoro ja absolutnie nie czuję do tego najmniejszego pociągu? Ja decyduję o moim czasie i wolę go przeznaczyć na bezmyślne gapienie się w sufit niż układanie fryzury. Serio. Uważam, że gapienie się w sufit jest bardziej pożyteczne dla mnie niż kręcenie loków. Sufit mnie relaksuje, loki wnerwiają A jeśli bym już je sobie zakręciła to czułabym się głupio i źle, więc tym bardziej - po co miałabym wygospodarowywać na to czas?

Ściśle w temacie - dla mnie słowa "kobieta zadbana" kojarzą się wyłącznie z wyglądem. Sama siebie nie nazwałabym zadbaną. Lubię być czysta - to wszystko. Ale już np. czystość mojego obuwia jest dla mnie bez znaczenia, o ile błoto od niego nie odpada. A wizyty u fryzjera nie znoszę tak samo jak wizyty u dentysty. Niemiłosiernie się nudzę na tym krześle i nie znoszę jak mi obca baba we włosach grzebie. Brrr.

Vinnga, a ja bym się czuła dennie z włosami co mi przypadkowo wyschnęły czy też z krzywo umalowaną powieką. Rujnuje moje poczucie symetrii i estetyki.

Rozumiem, że są takie kobiety jak Ty, którym to nie przeszkadza. Ale śmieszy mnie jeżeli są forumowiczki, które piszą, że na te zabiegi nie mają czasu. Prosto, albo się tego nie chce robić, albo można czas wyrobić.

Pamiętam bardzo zadbaną znajomą moich rodziców; była zawsze umalowana, nienagannie ubrana. Jak sama twierdziła kładła się spać, gdy mąż zasnął, a wstawała przed nim, by - jak to napisała wyżej jedna z uczestniczek tej dyskusji - nie straszyć swym wyglądem. Spała też ze szczotką do włosów pod poduszką i przejechanie nią po włosach było pierwszą czynnością po otwarciu oczu - tak na wszelki wypadek, by mąż nie zobaczył jej potarganej. Podziwiałam ją... do czasu, gdy nie zobaczyłam jej au naturel. Wówczas też (a byłam nastolatką) podjęłam decyzję, by nigdy nie być tzw. zadbaną kobietą.

Układanie fryzury? Wystarczy ich umycie, najlepiej układają się, gdy schną same i nie widzą szczotki (czeszę palcami - tak jak doradziła mi dobra fryzjerka). Makijaż? Tak, czasem używam tuszu do rzęs. Czasem umaluję też paznokcie (zresztą częściej u stóp niż u rąk). Gdy nakładam cienie na powieki, to znaczy że przede mną 'duże wyjście'. Podkład? Róż? A... po co? Ubrania znanych marek? Nie ekscytują mnie metki. Szpilki? Wszyscy ortopedzi głośno krzyczą NIE!

Czy jestem zadbaną kobietą? Tak.

Wielokropku, mnie się wydaje, że kobieta w pewnym wieku po prostu powinna o siebie dbać. Pytasz po co podkład- a widziałaś jak nierówna kolorystycznie jest naturalna cera po trzydziestce? Sorry ale nie chcę patrzeć na czyjeś pęknięte naczynka i czerwony nos. Włosy czesać palcami?- pewnie, jak masz układające się, grube sploty. Spróbuj to zrobić z cienkimi kosmykami- albo będziesz mieć supeł albo szopę jak aureolę.

Są sytuacje, w których trzeba spać 4 godziny dziennie. Oczywiście staram się ich unikać i sama ich nie pochwalam. Staram się wszystko ogarniać na tyle szybko, żeby mieć czas na sen.
Nie pochwalam głodzenia się. Ale tak samo jak głodzenie potępiam wciskanie w siebie ciastek przez osobę z nadwagą.